장음표시 사용
441쪽
LIB. III. CAP. 32. δ' οἷ πολλοὶ κακοζργοι δντες δεξιοὶ κέκχροται ἡ αμαθεῖς αγα-
ι, καὶ τῶ μεν αἰσχύνονται, ἐπι δε τῶ πάλλονται. πάντων δ' αὐτῶν αἴτιον αρχὴ η διὰ πλεονεξίαν καὶ φιλοτιμία
ἐκ δ' αὐτῶν καὶ ἐς το φιλονεικεῖν καθισταμένων το πρόθυμον. οἷ γὰρ εν ταῖς πόλεσι προστάντες μετ' o νόματος ἐκάτεροι ευπρεπούς, πλῆθους τε ἰσονομίας πολιτικει καὶ regio κρατίας σώφρονος προτιμησει, τὰ μεν κοινὰ λόγω θεραπεύομυς αθλα εποιοὐντο, παντι δε τρόπφ ἀγωνίζόμενοι ἀλληλων περιγιγνεσθαι ετόλμοσάν τε τὰ δεινότατα, ἐπεξ εοάν τε τὰς τιμωρίας ἐτι μεIζους, ου μέχρι τού δικαίου καὶ τῶν πόλει ξυμ- φόρου προτιθέντες, ἐς δἐ τό ἐκατέροις που ἀει ηδονὴν εχονορίζοντες καὶ ξ μετὰ viniφου ἀδίκου καταγνώσεως ξ χειρὶ κτωμε- τοι τό κρατεῖν ἐτοῖμοι ἐσαν τεν αὐτίκα φιλονεικίαν ἐκπιμπλάναι.εωθῆναι τον νόησιν. εὶκάζειν δέ ἐστιν, δει τοῖro βούλεταs λέγειν ' HGέ που παραzθαι τινὶ καιρος καὶ μάθοι τον ἐχθρον ἀφύλακτον , ηδιον ἐτιμωρεῖτ , OTε πισTεύσανra ἐπέ ro μαλλον η φυλαττομένω. καὶ συνωσεως δόξαν προσλάμβανε, τό τε ἀσφἄλὲς λογιζόμενος καὶ oτι διὰ τηνἀπάrην αὐτοῖ περιεγένετο. scholiastes non τό τε, sed τότε legit, ut apparet ex eius adnotatione: ἐν δὲ τω συυβαίνοντε καὶ τω με ris ταυτα χρόνω o ἀπο τυτης ἐποκὼς πρῶτος το θαgrῆσαι καὶ δυνηθῆναι ηδύτερον μἄλλον διὰ την πίστιν ἐπers Io ηπερ ἐκ τοῖ προφανους μαχόμενος. καὶ τότε μάλιστα ἀσφαλες νόμιζε τὸ ἐπιτίθεσθαι, διὰ τοπτρακτον ευρεῖν - ν ἐναντιον , Toυ oeκου πω θῆρει. καὶ διὰ τουro δὲ ἰδιον μετὰ τον ἄρκον ἐτιμωρεῖro, Ors δόξαν φρονήσεως ἐλάμβανε, τηnnάτη τοῖ oρκου καὶ τη τέχνη περιγενόμενος. Μale Krileger. p. 158. τό τε accipit pro τοῖτό τε, nant striactura verbo mini haec est: καὶ λογίζετο τό τε ἀσφαλὲς καὶ oτι - neoςελάμβανε, ut sibi responcleant Te et altemini κα . Quare iri iani coniecti ira eiusdem et Reis si κοὶ ἔτι ἀπατη reiicien ta est, sic enitii particula re post τὸ supervacanea esset. opportunitate oblata qui prior τμιι- sduciam nactus esset. si vιinita munitum anima rertisaei adversariunι, ob sdem eum libentius ulciscebatur. quam palatu, partim quod hoc tutiva putabat, partim quod prudentiae latralem sol victoriae praenitum aecedere. De hoe sigil ilicatu vocis ἄγώνισμα vide ad I, 22.ρῶον - ἀγάλλοντο.J I Oii va. p. 893. Ad vocem oractos stippIen-dnni εντες esse, puta it Rei Ic. At Κrueger. p. i59. δντες ex ab undantia positum existinaui, ut solet poni a Graecis post κἄχε octa ι. V. Μ.itili. Gr. p. 797., et Ioeuna sic interpretatiir: vulgus
facilitta nefarios eallidos ae dici patiuntur, qvam bonos simplices; et huius et iidem nominis eos pudet, illa vero gloriantur. Ν Onprobo ; nani sic dixisset κακοῖενοι δεξιοὶ δντες - ἀμαθεῖς ἀγαθοί. vera videtur Reificia ratio et nilnis ciuaesita altera; id quod col- Iocatio participii ενεες indicat. lacol,l: Denn die meiaten Men-Mhen amolien liaber fir bose und klux ala fur ei attig und recht- aehinen gelten; ste aehcimen aieli dea latet tern, arie aris aieΛ daa
442쪽
ωςτε εὐσεβεία μεν ουδέτεροι ἐνόμιζον, εὐπρεπεία δε λόγου οἶς
ξυμβαίη επιφθόνως τι διαπράξασθαι. ἄμεινον ηκουον. τὰ δεμέσα των πολιτῶν υπ ἀμφοτέρων η οτι ου ξυνηγωνίζοντο οφθόνω του περιεῖναι διενθειρovro. ουτω πάσα ιδέα κατέστ' 83 κακοτροπίας διὰ τὰς στάσεις τω 'Eλληνικω, και το εἴσες,
st abititatem, vel moderatam Optimatum dominationem. IautinuIufecit latinc locum Salliist. Cat. 38. Per Ula tempora νιieungua rempublicam agitarere, honestis non1ininus, alia simili tura poplitiaefenderunt, pars Nio aenatu1 auctoritas maxima foret, unum publicum limitanteε pro tua quisque potentia eertabant, neque i tis modeatia neque modus contentionis erat: utrique victoriam cra1- deliter exercebant. In his προστιθέντες hiabent Dionys. et K. Ferri lanion potest vulgata, quoniam de irnperium habentibus, minii rarin cilios dixit vel ini periurii popliIarst vel optiniatium ivit
ess lovi itur. Dionysii scripturaria praesert Κriaeger. p. 16 l. Vid. do inflarentia homirn veri,omini ad III, 44.
Paulo inserius Positiini spectant. Et ἐπιφθόνως est mιπι invidis, etwas Gehaarigea, Abaehev mea. De cimit, is interpretationilaus, quas uel in . P 'Oposuit, altera in nota hostia praei erenda vid et Ir : religio neutras ulla erat ; sed speriosis nominibus faeta obtein gente. , si qui nefasti quid perpetrassent, melius audiebant. Hoc clicit: si rei igit, nos homines et divini nurninis metus retinuisset, multa inaudi tae adliuo ininianit itis adnaittere liorruissent; iam quae nefaria Patrabant, iniae allia temporibus honilites abominati essent, nune Vel excusabant, vel levia esse Putabant, vel speciosa n Dinina praetexentes defendebaui; quo iactura est, utaeo scelerati liun ines melius a linirent. φθόν ol Aesi Ol. οἱ δὲ μέσοι τῶν noa τῶν τουτέστιν οἱ μνδετέρου μέρει προςτιθέμενοι, μῆra τρ των δ/worικῶ 'ήτε πω των oλιγαρχικων, dii 4σπάζοντες κοι μῆ θέλοντες στασιάζειν - ἀμφοτέρων ἐφθείροντο,
443쪽
το γενναιον πλεῖστον μετέχει, καταγελασθεν ηφανίσθ', το
δε ἀντιτετάχθαι ἀλλήλοις τν γνώμη ἄπίστως επὶ πολυ διηνεροκεν ' ου γὰρ ην ὁ διαλύσων ούτε 1όγος ἐχυρὸς Ουτε ὁρκος φo- σερός. κρείσσους δε ὁντες ἄπαντες λογισμῶ ἐς το ἀνέλπιστον
τοῖ βεβαίου, μο παθεῖν μὰλλον προεσκόπουν η πιστεύσαι εδυ- ναντο. καὶ οἱ φαυλότεροι γνώμον Aς τὰ πλείω περιεγίγνοντο 'τω γὰρ δεδιέναι τό τε αυτῶν ενδεἐς καὶ τὸ των εναντίων ξυνετὸν μο λόγοις τε οσσους ωσι καὶ εκ τοὐ πολυτροπου a τῶν τος γνώμος φθάσωσι προεπιβουλευομενοι, του ρῶς προς τὰ εργα πώρουν. οἱ δε καταφρονοῖντες κἄν προ*ισθέσθαι
καὶ εργω οὐδἐν σφῆ δειν λαμβάνειν Γ γνώμν ε ξεστιν ἄφρακτοι μῶλλον διεφθείροντο. si s 'Eν δ' οὐν τῆ Κερκυρα τὰ πολλὰ αυτῶν προετολμηθ', καὶ ὁπόσα νβρει μεν ἀρχόμενοι το πλέον η σωφροσύνν ino
vel l a prorsus praeter IIeces alat i adiecta essent, AI quod traCta- Inus caput geliti in uni esset. Verba ἡπυ - παρασχόντων non I ahent, uirile peti leant. Vedi iiii ἀνταμυνόμενοι inoli nisi seniol apua
Tliucydident IV, I9. legitur, neque id debebat ex lioc loco spurio anquain Hucydi deuin alserre IIerna. ad Soph. Antig. 639. Deinde non Intutis absurda sunt illa nενωρ τῆς εἰωθυιὰς et διὰ πάθω ,
444쪽
των την τιμωρίαν παρασχόντων or ἀνταμνόμενοι δράσειαν, πενίας δε της εἰωθειας ἀπαλλὰξείοντές τινες, μάλιστα δ' ἄν διὰ πάθους επιθυμοῖντες τὰ των πέiας εχειν, παρὰ δίκρογιγνώσκοιεν, οῖ τε μο ἐπι πλεονεξία omb Aoυ δε μάλιστα επιόντες, ἀπωδευσία οππς πλεῖστον εκφερόμενοι ἄμως και ἀπαραιτήτως ἐπέλθοιεν. ξυνταραχθέντος τε τοὐ βίου ἐς τον καιρον τουτον Π πόλει καὶ των νόμων κρατῆσασα v ἀνθρωπεία φυσις εἰωθυῖα καὶ παρὰ τους νόμους ἀδικεῖν ἀσμένοἰ λωσεν ἀκρατος μἐν οργῆς οὐ σα, κρείσσων δε τοὐ δικαίου, πολεμία δε τοὐ προύχοντος ' ου γὰρ ἄν τού τε οσίου - τροm an et itu constietum est, tacilius toleratur, ne die eausa litri OVar Ini rei'un iuuerenitarum, et qui I veri ui διὰ πάθους sibi Ve- δIint, velim nauit uti si is explicet. Auctores seditionum ponit Prin O
ali iiii iii hoc nexu osse potest iii si vel paribus τiribus, via, ex aem O, spissiuscuui mi ni conveniat ἡ ἀπαιδευσία oeγῆe, intelligis. Profecto liuec si coginta sitissent Dionysio, aut Pro eo, mi Od vemim est, i. e. pro spuriis hal,llisset, a It Thucydideae σκώιότητος exempliun ea ponere non neglexisset. At, puto, Ineliorix oti ais , se luitiatiir. Semiitur politici scilicet lium inis γνωμολογία, vir plano Tliuc3 dideus et ipse Thucydides. An in indverte pririi una genitivumulisolutii ni ξυνταραχθέντος τos βίου, qtiena ex ςipit nominativus ali in Soli illis ξ ανθρωπεία φυσις, 'tiae Veri ει sum sit e Thil . I, 22., niri sic malis, Verbis κaὶ των νομων apBs ostii incipere; i iuod ut inliciti vili corpore flocci sacio. Sed illuci: εἰωθυια καὶ παρὰ τους νόμους ἀδικεῖν, Et illa: ασμένως ἐδήλωσεν ἀκρατὸς oeγῆς οἴσα , i. e. vel adrersus leges peccare εolita et libenter se ivFOtentem trae eas manifestarit, cilii a sano lio in ine proferri potuisse illatices Deinde velini doceri, DIina Iii sit ὁ προύχων, cui in iniicix dicitur liuia Niana n; iuxa. Verua οὐ γὰρ ἄν - eto φθονουν qui nullan prorsiis
de authentia et iii tegritate liuius panni diit,itationeni liailiuit, Meilni. ita ilitei pretatur: ge Dira, man wilari nichi die heli stenmicliten dem Verxvis em an der Rache, noeli das Betrusativn, Heniand Grecht cethan et u haben, teitli hen VOrthellen auso ern, reo nielit der Aeta eine so schsidliche Geirali tiber die Mensetisnλdite. Ubi ineptus interpolatur niale intellecta lix formularii ἐν id, quae nihil alitiae si niticare potest nisi emn, positit pro et μῆ. IIoe ost it Iud iriod Cicero uaxit: quoada n, mιλλι διιutila Plaedam et hiantia loeuti sunt, νιae vel εine anagistro fiscere potuerrent, germanna re putare Thucydi a corii l. e. s. In postreiiii dicere velle videtur, violare talibus tenipominis Itoniti es illas Ieges, quas si non violarent, Speriiro POMent fore ut salvi abirent, ni quando ipsi vὶncantur, et liostibus succunilaant. lilii plane nun
rator , non l audo. Recens liaec adiecta esse, Probat etianx scholioriun Paucitas, et granis alicoriIuὲ silentium.
445쪽
κοινούς περι των τοιουτων οἱ ἄνθρωποι νόμους, ἀφ ων ἄπασιν ελπὶς ὐπόκειται σφαλεῖσι κἀν αυτοῖς διασώζεσθαι, εν αλ- λων τιμωρίαις προκαταλύειν, καὶ μ' υπολειπεσθαι, εἰ ποτε ἄρα τις κινδυνεύσας τινος δεησεται αυτῶν. J85 οἱ μεν οὐν κατἁ τον πόλιν Κερκυραῖοι τοιαύταις ὀργαῖς
ταῖς πρώταις ἐς ἀλλήλους εχρῆσαντο, και ὁ Εὐρυμέδων και
οἱ Aθοναλι ἀπέπλευσαν ταῖς ναυσίν ' ἴστερον δε οι φευγοντες των Κερκυραίων, διεσώθησαν γὰρ αυτῶν ἐς πεντακοσίους,
τείχη τε λαβόντες, α ην εν τr ῆπείρω, ἐκράτουν τῆς πίραν οἰκείας γῆς και εξ αυτῆς ὁρμώμενοι εiqiζοντο τοὐς ἐν τῆ ν -
σω και πολλὰ ε βλαπτον, και λιμος ἰσχυρὸς εγένετο εν τῆ πόλει. ἐπρεσβευοντο δε καὶ ε ς τον Αακεδαίμονα και Κόρινθον περὶ καθόδου ' και ῶς οὐδεν αὐτοῖς επράσσετο , ἴστερον χρόνω πλοῖα και επικουρους παρασκευασαμενοι διέδοσαν ες τὸν νῆσον εξακόσιοι μάλιστα οἱ πάντες, και τα πλοῖα ἐμπρῆσαν
τες, ὀπως ἀπόγνοια i τos ἄλλο τι ἡ κρατεῖν τῆς γῆς, ἀνα
βάντες ες το ἔρος την 'Iστώνην τεῖχος ἐνοικοδομησάμενοι ε- φθειρον τούς εν τῆ πόλει και τῆς γῆς ἐκράτουν. 86 6υ δ' autob θέρους τελευτῶντος ωθηναῖοι εἴκοσι ναῖς ἐστειλαν ἐς Σικελίαν και Aάχ' τα τον Μελανωπου στρατπδναυτῶν καὶ λαροιάδην τον ει φιλοτου. οἱ γὰρ Συρακόσιοι και-οντῖνοι ες πόλεμον αλλῆ ις καθίστασαν. ξύμμαχοι δὲ τοῖς μεν Συρακοσίοις ἐσαν πλῆν Καμαριναίων αὶ ἄλλαι Λωρίδες πόλεις αἶπερ καὶ προς την των Αακεδαιμονίων τό πρῶτον ἀρχομένου τού πολέμου ξυμμαχίαν ἐτάχθησαν, ου μέντοι ξυνεπολέμοσάν γε ' rou δε Aεοντίνοις aι λαλκιδικαὶ πόλεις και
μάρινα ' τῆς δε Ἀταλίας Aοκροὶ μἐν Συρακοσίων ησαν, ' 'γῖνοι δὲ κατὰ τὸ ξυγγενες -οντίνων. ἐς Ουν τὰς Αθῆνας
πέμψαντες οἱ των Αεοντίνων ξύμμαχοι κατά τε παλαιὰν ξυμμοχίαν καὶ oti ' μνες ῆσαν πείθουσι τοὐς Αθηναίους πέμφαι
nest. Glossar. I. iv. nihil aliud. Matth. Gr. g. 612. 11I. 86. Expeditionem hianc Laplietis .neni orat etiam actio . A GRtopli. Vesp. 24O. Causam belli et Gorgiag legationeni fuse nudi rat Dio lor. XII, 53., Mi vide esset ing. , αἱ ἄλaαι - ξυνε εολέμησανJ Vide an hine aliviantilliani liicis assundiitur verbis II, 7. προς ταῖς αὐτου υπαρχουσαις ναυσὶν) ἐξ ' Ιταλίας καr Σικελίας. Puto Ineant sententiani, ibi prolatan , his fidin ari: eo ito , Dot ienses Italiae Siciliaeque naves Lincedaemoniis initio helli praebuisse vacuas, propter consangilii itatem, ipsos non Inilitasse, propter Ionginquitatem vive. uitare recte Puto itingi ibi ταῖς ναυσὶν αὐτου υnaeroosau ἐξ 'D. u. a.
446쪽
σφίσι ναυς' υπὸ γὰρ των Συρακοσίων τῆς τε γης Γργοντο καὶ τῆς θαλάσσει. και επεμφαν οἱ Ἀθηναῖοι τῆς μεν οἰκειότητος προφάσει, θυλόμενοι de μήτε σῖτον ες την Πελοπόννησον ἄγεσθαι αυτόθεν, πρόπειράν τε ποιούμενοι εἰ σφισι δυνατὰ εῖο τὰ εν τῆ Σικελία πράγματα υποῖείρια γενέσθαι. καταστάντες Ουν ες ' πιον τῆς Ἀταλίας τον πολεμον εποιοὐντο
μετὰ των ξυμμάχων. καὶ τὸ θέρος ἐrελεύτα. Tob δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος ἡ νόσος - δεύτερον επέ-87πεσε τοῖς -οναίοις, ἐκλιποὐσα μεν ουδένα χρόνον τὸ παντάπασιν, πένετο δέ τις δμως διακωχή. παρέμεινε δε τὸ μενυστερον οὐκ ελασοον ενιαυτου, τὸ δὲ πρότερον και δύο ἐτη, τε 'Aθηναίων γε μῆ εἶναι δ,τι μάχλον ἐκάκωσε την δύναμιν.
τετρακοσίων γὰρ Οὐιτῶν και τετρακι πιλέων οὐκ ελάnσους , ἀπέθανον εκ των τάξεων και τριακοσίων ἱππεων, του δὲ ἄλλου δελου ἀνεξευρετος ἀριθμός. πένοντο δἐ και οἷ πολλοῖτοτε σεισμοὶ τῆς γος εν τε 'Aθήναις καὶ ε ν Ευμία καἰ ἐν Βοιωτοῖς καὶ μάλιστα - χρχνυφ τῶ Nοιωτίαν. . οἱ μω εν Σικελία Mθηναῖοι καὶ 'γῖνοι του αυτοῖ 32 χειμῶνος τριακοντα ναυσὶ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς Αιόλου νη- σους καλουμένας ' θέρους γὰρ δι ἀνυδρίαν αδύνατα ῆν ἐπι- στρατεύειν. νέμονται δὲ Αιπαραῖοι αὐτὰς Κνιδίων ἄποικοι ὁντες. οἰκοὐσι δ' εν μια των νήσων οὐ μεγάλη, καλεῖται ti
87. ωςre Ἀθηνα/ων - δύναμινJ Iciocus valde luctatus a In ra. His et nullia scripturae varietate in si nis. Vulgo ita exhibetiar: aera Ἀθηνοίους τε μη εἶναι o,τι μaiλον roύr- ἐπ isse καὶ ἐκάκωσe τηνδίνaμιν. A. B. E. F. H. K. L. Ν. O. P. c. d. s. g. h. i. Aθονσιωνς. R. Aθνναίους re. Porro τούτου omiti in t Α. H. E. I. Ι . N. O. . e. d. f. h. i. Tobroις e. ἐκάκωσε A. B. E. F. H. K. N. c. f. g. h. Oniissis ἐπίεσε καί. Vallar adeo ut nihil magis Atheniensium vires inliserit. Nostram scripturam etiam acti olia tes agnoscit. Idem si otavit, in alio codice inveniri id mimi vulmo te 'itiir. δεύτου tamen et ips8 ugnoscit, qtiod interpretainenluin delirile in Basileenseni edit. receptu In est. Thucydident nusquam ilice 'e πιέζειν τὰν δύναμίν τινος, sed ubique πιέζειν τινά, acl notavit Popp. Obs. p. I 26., i ita coniicit te endum esse: ωςre Ἀθηναίους γε μο ε νουι o,τι μῶλλον ἐκάκωσe την δύναμιν. Sic ait intelligi, Pronio loalicui in mentem venire potuerit, ut ια me καὶ ius erendunx cen a Pt. Palilo ante verba εγένετο - διακωχῆ adseripsit Thom. Μ. p. 217. Cod. I. agdun. ap. Valeken. ad Amnon. P. 24. habet διο--χῆ. Vide notant ad I, 40. . δκ των τάξεωνJ Schol. ἐκ των συντάξεων, των πολεμικων δ λονότι. identur graviter .mati significari, qui alias conscripti ἐκ κατώ- λόγου linuntur, i. e. ex uino militari, unde dicuntur δαλῖrαι ἐκ
447쪽
L. IB. III. CAP. 29. μην καὶ Στρογγυλ καὶ 'Bοάν. νομίζουσι δε οἱ ἐκείν' ἄνθρωποι εν τῆ ' Dοῶ ῶς ὁ 'Hφαιστος φαλκεύει, ὁτι τον νύκτα
φαίνεται πυρ ἀναδιδοῖσα πολὐ καὶ την πέραν καπνόν. κεῖ ται δὲ αἱ νῆσοι αὐται κατὰ τον Σικελῶν καὶ Μεσσονίων γ'ν, ξυμμαχοι δ' ῆσαν Συθακοσίων. τεμοντες δ' οἷ Ao ναῖοι τηντην, ῶς oi; προςεχώρουν, ἀπέπλευσαν ες τὸ Ῥῆγιον. καὶ ὁ
χειμὼν ἐτελεύτα καὶ πέμπτον ἐτος τῶ πολέμω ἐτελεύτα τῶδεον Θουκυδίδος ξυνέγραφεν. BD Ioυ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους Πελοποννῆσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι μέχρι μεν του ισθμοῖ ῆλθον ώς ἐς τον Ἀττικὸν ἐσαλοῖντες πιιδο. τή Aοχιδάμου ογουμένου Θακεδαιμονίων βασιλέως, σεισμῶν δε γενομένων πολλῶν ἀπετράποντο πάλιν καὶ Οὐκ ἐγίνετο ἐσολ . καὶ περὶ τουτους τούς δρονους των σεω-
μῶν κατεχόντων τῆς Εὐβοίας εν ' λοβίαις ἡ θάλασσα ἐπενθοῖσα από τῆς τότε os σης γος και κυματωθεῖσα επῆλθε τῆς πόλεως μέρος τι, καὶ το ι ἐν κατέκλυσε, τb δ' ἡπενόστ σε,
καὶ θάλασσα νυν ἐστι πρόrερον os σα γῆ ' καὶ ανθρώπs
διέφθειρεν ὁσοι μῆ εδύναντο φθῆναι προς τὰ μετέωρα ἀναδραμόντες. καὶ περὶ 'Araian ν την ἐπὶ Λοκροις τοῖς ' Ουν-
88. νομίζουσι ' In f ulosis, quae per pati ea duntaxat attigit,
448쪽
τίοις νησον παραπλησία γίγνεται ἐπίκλυσις και του τε φρουρίου τῶν Ἀθηναίων παρείλε καὶ δύο νεῶν ἀνειλκυσμένων την ἐτεραν κατέαξεν. εγένετο δε καὶ εν Πεπαρ θω κύματος ἐπαναχώρqσίς τις, οὐ μέντοι ἐπέκλυσέ γε ' και σειομός του τείχους τι κατέβαλε καὶ το πρυτανεῖον καὶ ἄλλας οἰκίας otia γας. αἴτιον δ' ἔγωγε νομίζω τοὐ τοιουτον, η ἰοχυρότατος ὁ Οεισμὸς ἐγένετο, κατὰ τοὐτο ἀποατέλλειν τε τον θάλασσαν καὶεξαπίνης πάλιν επισπωμένην βιαιότερον τον επίκλυσιν ποιεῖ
ἄνευ δἐ σεισμοῖ οὐκ αν μοι δοκεῖ τὁ τοιοῖτο ξυμβῆναι γε
Toὼ δ' αὐτού θέρους ἐπολέμουν μεν καὶ ἄλλοι Aς εκ 90στοις ξυνέβαινεν ἐν τν Σικελία, και αυτοὶ οἱ Σικελιῶται επἀλλῆλους στρατεύοντες καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ξυν τοῖς σφετέροις
ξυμμάχοις' α δε λόγου μάλιστα ἄξια η μετὰ τῶν Ἀθηναίων οἷ ξύμμαχοι ἔπραξαν η προς τοὐς Ἀθ'ναίους οἱ ἀντιπολε- μιοι, τούτων μνησθῆσομαι. παροιάδου γὰρ ξδη τοῖ Ἀθηναίων στρατηγοὐ τεθνηκότος Ob Συρακοσίων πολεμω λχης ἄπασαν ἔχων τῶν νεῶν την αρχην εστράτευσε μετὰ τῶν ξυμμάχων επι μυλὰς τὰς τῶν Μεσσηνίων. ἔτυχον δὲ δυο φυλαὶεν ταῖς Μυλαῖς τῶν Μεσσ)νίων φρουροῖσαι καί τινα καὶενέδραν πεποι μέναι τοῖς απο τῶν νεῶν. οἱ δέ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τούς τε εκ τῆς ἐνέδρας τρέπουσι καὶ διαφθείρουσι πολλούς, καὶ τῶ ἐρύματι προσαλόντες ἡνάγκασαν .ομολογία τὴν τε ἀκρόπολιν παραδοὐναι καὶ επὶ Μεσήνην ξυστρατεύσαι. καὶ μετὰ τοῖτο ἐπελθόντων οἱ Μεσσήνιοι τῶν τε 'uθηναίων καὶ τῶν ξυμμαχων προςεχώρησαν καὶ αυτοὶ ὁμηρους τε δόντες καὶ τἄλλα πιστὰ παρασχόμενοι. ῖ δ' αὐτού θέρους οἱ 'Aθηναῖοι τριάκοντα μεν ταῖς DI ἐστειλαν περὶ Πελοπόννοσον, ων ἐστρατ γα δεμοσθέν ς τε
ὁ 'Aλκισθένους καὶ Προκλῆς o Θεοδώρου, εξ κοντα δἐ ες Μῆλον καὶ διπιλίους ὁπλίτας. ἐστρατεγει δἐ αυτων Nικίας ὁ κηρατου. τους γὰρ Μηλίους ἔντας νησιώτας καὶ οὐκ ἐθελοντας ὁπακουειν Ουδἐ ες τὁ αυτῶν ζυμμαχικὸν ἰέναιεβούλοντο προςαγαγέσθαι. ῶς δὲ αυτοῖς λουμένης τῆς γος οὐ προςεχώρουν, ἄραντες ἐκ τῆς Μῆλου αυτοὶ μἐν ἔπλευσαν ἐς 's ὀρωπιν τῆς πέραν γης, υπὁ νυκτα ει σχόντες ευθὴς ἐπορεύοντο οἱ ὁπλῖται απὁ τῶν νεῶν πεζῆ ες Tάναγραν τῆς Βοιωτίας. οὶ δ' εκ τῆς πολεως πανδημεὶ 'Aθηναῖοι Ἱππονίκου
449쪽
τε τοῖ καλλιου στρατ γουντος καὶ Κορυμέδοντος οὐ Θου-κλέους σπό s μείου ἐς τό αὐτό κατὰ γον - ντων. και στοατοπεδευσάμενοι ταύτην την ἡμέραν εν τη Tανάγρ εhoυνκα. εν υλίσαντο. καὶ τη υστεραία μάχη κρατήσαντες τοὐς ἐπεΤελθόντας των Tαναγραίων και Θηβαίων τινὰς προσε- βοηθοκότας καὶ ὐπλα λαβόντες και τροπαῖον στῆσαντες ἀνωχώρ σαν, οι μεν ες τον πόλιν, οι δἐ ἐπὶ τὰς ναῖς. καἰ παραπλεύσας ὁ πικέας ταῖς εξῆκοντα ναε σῖ τῆς Aοκρίδος ταἐπιθαλάσσια ἐὸεμε καὶ ἀνεχώροσεν ἐπ οἴκου. 92 'Hὁ δε τον χρόνον τοὐτον Αακεδαιμόνιοι Ῥράκλειαν τῆν ἐν Tραχινίαις ἀποικίαν καθίσταντο ἀπό τοιἀψδε γνωμ'ς.
I λιῆς οἷ ξίμπαντες εἰσὶ μεν τρία μέρη, Παράλιοι, Ιεθῆς,
ωσι, πέμπουσιν εὐ Αακεδαίμονα, ελόμενοι πρεσβευτὴν T
σαμενόν. ξυνεπρεσβεύοντο δε αυτοῖς καὶ 21ωριῆς ' μητρε-
πολtς των -κεδαιμονέων των αυτῶν δεόμενοι ' υπὁ γὰρ τῶν Οἰταίων καὶ αὐτοὶ ἐφθείροντο. ακούσαντες δε or Αακεδαιμόνιοι γνώμην ειχον τὴν ἄποικίαν εκπέμπειν, τοῖς τε Tραχινίοις μυχόμενοι καὶ τοῖς Λωριεύσι τιμωρεῖν. και δμα τοὐ προς Ἀθηναίους πολεμου καλῶς αυτοῖς εδόκει ἡ πόλις καθίστασθαι ' επέ τε γὰρ τῆ αμία ναυτικὸν παρασκευωσθῆναι ἄν, ἄζτ εκ βραχέος τὴν διάβασιν γίγνεσθαι, τῆς τε επὶ Θράκ ς παρόδου χρησίμως αειν. το τε ξύμπαν Αρμοντο
τὸ χωρίον κτίζειν. πρῶτον μεν οὐν εν iniφοῖς τον θεὸν επῆρονro' κελεύοντος ει ἐξέπεμψαν τους οἰκῆτορας αυτ τε και τῶν περιοίκων, καὶ τῶν ἄλλων Ἐλλῆνων τον βουλόμενον εκέλευον ἔπεσθαι πλὴν γ Ῥώνων καὶ Ἀχαιῶν καὶ εστινων ἄλλων εθνῶν. οἰκισταὶ δε τρεῖς Θακεδαιμονίων ἡγῆσαντο Aέων καὶ Ἀλκίδας καὶ Λαμάγων. καταστάντες δε ἐτείχισαν τὸν πόλιν ἐκ καινῆς, ἡ νύν πιρακλεια καλεῖται, ἀπέχουσα Θερμοπυλῶν σταδίους μάλιστα τεσσαράκοντα, τῆς δὲ θαλάσσ ς εἱαοσι. νεώριά τε πορεσκευάζοντο καὶ ἡρξαντο κατὰ Θερμοπυλας κατ αυτὸ τὸ στενόν, οπως εὐφύλακτα αυτοῖς 93 εἴ . Οἱ δἐ Ἀθηναῖοι τῆς πόλεως ταύτης ξυνοικίζομένος τὸ πρῶτον Iδεισάν τε καὶ ενομισαν επὶ τῆ MDis μάλιστα καθίστασθαι, oτι βραχύς εστιν ὁ διάδους προς τό Λήναιον τjς Εὐβοίας. ἐπειτα μέντοι παρὰ δόξαν αυτοῖς αὐ ' οὐ γὰρ ἐγένετο απ' αὐτῆς δεινὸν ουδέν. αἰτιον δὲ ῆν' οῖ τε Θεσσαλοὶ εν δυνάμει δντες τῶν ταύτ3 ιωρίων καὶ ων ἐπὶ τῆνν ἐκτῆετο φοβούμενοι μὴ σφίσι μεγαλν ισχυι παροικῶσιν,
450쪽
ωθειρον καὶ διὰ παντος ἐπολέμουν ἁνθρώποις νεοκαταστάτοις, ως ἐξετρυχωσαν γενομένους το πρῶων καὶ πάνυ πολλούς ' πας γάρ τις Αακεδαιμονίων οἰκιζόντων θαρσαλέως ρει, βέβαιον νομίζων την πόλιν. ου μέντοι Θιστα οἱ ἄρχοντες αυτῶν τῶν Αακεδαιμονίων οἱ ἀφικνουμενοι τα πράγματά τε ἐφθειρον καὶ ες ὀλιγανθρωπίαν κατέστησαν, ἐκφοβῆσαντες τους πολλούς, χαλεπῶς τε και Iστιν δ οὐ καλῶς εξογούμενοι,λτε ραον 'μ αυτῶν οἰ προςοικοι επεκρατουν. ὁ δ αὐτού θέρους καὶ περὶ τον αυτον χρόνον ον ἐν9Iτν Μ λω οἱ Ἀθηναῖοι κατείχοντο καὶ οἱ απὸ τῶν τριάκοντα νεῶν la ναῖοι περὶ Πελοπόνν σον ἔντες πρῶτον εν Ἐλλ μένω τjς Θευκαδίας φρουρούς τινας λοχῆσαντες διμθειραν. ἔπειτα υστερον ἐπὶ Λευκάδα μείζονι στόλω ηλθον. Ἀκαρνῆσι τε πῶσιν, οῖ πανδροu πλῆν οἰνιαδῶν ξουνέσποντο, καὶ Ζακυνθίοις καὶ Κεφαλ-σι και Κερκυραίων πεντεκαίδεκα ναυοί
και οἷ μεν Αευκάδιοι, τῆς τε ἔξω γ ς Θουμένης καὶ τῆς ἐντὸς Οὐ ἰσθμοθ, εν η καὶ ἡ λυκάς εστι καὶ τό ἱερόν τοῖ Ἀπόλλωνος, πλήθει μαζόμενοι ἡσυχαζον οἱ M Ἀκαρνῆνες ἡξίουνκσποσθένην τον στρατηγὸν τῶν Aθοναίων ἀποτειχίζειν αὐτούς , νομίζοντες ραδίως τ ὰν ἐκπολιορκῆσαι πόλεώς τε ἀεισφίσι πολεμίας ἀπαλλαγῆναι. Λημοσθένος δ' ἰναπείθεται κατὰ τον χρόνον τοὐτον υπό Μεσσηνίων Aet, καλὸν αὐτῶ στρατιῆς τοσαύτος ξυνε λεγμένος Αἰτωλοῖς ἐπιθέσθαι, μυ- πάκτω τε πολεμίοις Οὐσι, και ἡν κρατηρο αυτῶν, ραδίως ωα. τό ἄuo Ἐπεερωτικὸν τὸ ταύτη Ἀθηναίοις προ οι-ειν.
τὸ γὰρ ἐωνος μέγα μεν εἶναι τὸ τῶν Αἰcωλῶν καὶ μάχιμον, οἰκοῖν δῶ κατὰ κώμας ατειχίστους καὶ ταύτας διὰ nouosi και σκευῆ ψιλῆ χρώμενον, οὐ χαλεπὸν ἀπέφαινον, πριν ξυμ-
ζθqσαι, καταστραφῆναι. ἐπιχειρεῖν δ' ἐκέλευον πρῶτον μεν A-δώτοις, ἔπειτα δἐ Ῥφιονεῖσι, καὶ μετὰ τούτους Εὐρυτῶσιν, μερ μέγιστον μέρος ἐστὶ τῶν Αἰτωλῶν, ἀγνωστότατοι δῶ γλῶσσαν καὶ ἀμοφάγοι εἰσίν, Aς λέγονται ' του-
των γὰρ λvφθέντων ραδίως καὶ τἄλλα προπωρήσειν. ὁ δε95 τῶν Μεσσηνίων χάριτι πεισθεὶς καὶ μάλιστα νομίσας ἁ υτῆς τῶν Dθηναίων δυνάμεως τοῖς πιπειρώταις ξυμμάχοις μετὰ τῶν Αἰτωλῶν δύνασθαι δν κατὰ γῆν ελθεῖν ἐπι Βοιωτους διὰ Aοκρῶν τῶν Ῥωλῶν ἐς Κυτίνιον τὸ Λωρικὸν εν
93. νeoκἄταστάτοις 3 δντὲ του νmen, κατωκισμινοις explicant Photius, malil. , Ρhavorinus. 94. -υκαδίας J Ita soli hisere videntur E. G. ceteri Ἀρκαδίας. Valla iani Iectionem receptant in suo codica invenit; nam Tertit: apud Enomeniun Gueariae. Prorsus ab hoc loco ubli Or-ret nieritio Areassiae.