장음표시 사용
421쪽
396 LIB. III. CAP. 50. τε η rn ημων ἄνεδίδου ωραῖα, πάντων ἀπαρχάς επιφέροντες, ευνοι ι ἐν ἐκ φιλίας χωρας, ξυμμαχοι δἐ Ομαίχμοες
π ori γενομενοις. ων υμεῖοῦ τ ναντίον ἄν δράσαιτε, μνωθῶοῦ γνόντες. σκέψασθε δέ ' Παυσανὶς μἐν γὰρ ἔθαπτεναυνους νομίζων εν γη τε φιλία τιθεναι καὶ παρ' ἀνδράσι
τοιουτοι ' υμεῖς δὲ εἱ κτενειrε - μας ουσὶ χώραν την II λα--ιίδα Οὐαί ηα ποιqσετε, τί ἄλλο η ἐν πολεμία τε καὶ παρὰ τοῖς αὐθένταις πατέρας τους ἡμετέρους καὶ ξυγγενεῖς ἀτι- μους γερῶν ἄν νῆν ἰσχουσι καταλειφετε; προς δε και γυνεν ν ηiευθερώθησαν οἱ 'Aλλ νες δουλώσετε, ιερά τε θεῶν M. ευξάuενοι Μήδων ἐκράτγαν ἐργώτε, και θυσίας τὰς 59 πατρίους τῶν ἐσαμένων καὶ κτισάντων αφαιρ σεσθε. ob προς της υμετέρας δόξει, ώ Αακεδαιμόνιοι, ταδε Ουτε ες τὰ κοινὰ τῶν Ῥυλ νων νόμιμα καὶ ἐς τούς προγόνους ἁμαρτάνειν οἴτε ζμῆς τούς ευεργέτας ἀλλοτρίας ενεκα εχθρος μ' αὐτούς ἀδικηθέντας διαφθεῖραι, φεέσασθαι δε καό επικλαιοβόντας, μ' ἄν πεισό- , ἀλλ' oloέ τε ἄν oντες νς ξυμφορῶς, ωτινι ποτ
ῶν και ἀναξίω ξυμπέσοι. ημεῖς τε, ῶς πρέπον μῖν καὶ ῶς ἡ χρεία προάγει, αἰτουμεθα ἡμῶς θεούς τοῖς ὁμομμίους
ώς ἀστάθμητον - ξυμπέσοι J ἀναξίω B. E. F. H. Κ. g. Uylgo
422쪽
καὶ κοινους των Ἐχλ ων επιβούμενοι πεῖσαι τάδε, προφωρόμενοι Ορκους ους οἷ πατέρες υμῶν ἄμοσαν μ' ἀμνημονεῖν, ἱκέται γιγνόμεθα υμῶν των πατρώων τάφων, καὶ επικαλουμμεθα τους κεκμζῶτας μη γενέσθαι - ο Θηβαίοις μηδἐ τοῖς εχθίστοις φίλτατοι ἔντες παραδοθ αι. ημέρας τε ἀναμιμνήσκομεν εκεω ς η τα λαμπρότατα μετ αυτῶν πράξαντες νύν εν uti τὰ δεινότατα κινδυνεύομεν παθεῖν. οπερ δε ἀναγκαῖόν τε καὶ χαλεπώτατον τοῖς gδε εχουσι, λόγου --
λευτῶν, διότι καὶ του μου ὁ κίνδυνος ἐγγυς μετ αυτολπαυόμενοι λέγομεν ηδε δτι οὐ Θηβαίοις παρέδομεν την πό- i
οις μηδε - παραδοθῆναι. In medio inserta sunt praesidia, qtii litis Plataeenses utet zintur, ut precutit con potes fierent. Rueni Min O- cluni igitur, addit, scriptitu est ἐπιβοωμενοι et προφερόμενοι, ita se qui Gehebat γιγνόμενοι εH πικαλουμενοι, pro qui Has u litata fit in tiira inferatntur vel 1 a sinita. - Quid est, quo 1 ita statuamus, quo fit ut tota enunciatio luctetur 3 Structurii haec est: altoίμν- θα γῶς πεῖσαι τάδε, atroυμεθα γῆς μη ἀμνωονεῖν, ἰκιrσι γιγνεμ θα Ῥὶ. ἐπικαλουμεθα μη γενέσθαι, μηδὲ - παραδοθηναι. Curi prio-Ti αἰτουμεθα ιμας iuncta est per partieipium sentetitia: λπιβοώμεν
όμοβωμ vel riuuibua coanniuniter in eadem ara saera niintrnani etiani pluribus diis una ara sacri,Mitiar. id. Κulin. ad Polluc. VI, 155., ubi quod adnot it de sex aris duodecini illis snyiliis piae consecratis, est e scia oliaste Dind. Ol. V, 10., qtii binos deos, qui in ea lenx ara colet alitur, συμβώώους FOCat; liuen a lino Iuniet Stricto M. p. 512. Persicos PIO A lan δώωονας, quibus eadem aedes et ura sacra erint. Add. Spataliena. ep. 3. ad Moraul. p.
θεοί hic videntur dei esse culti in aras, εluae universis Gracteis
onee δε ἀναγκαῖον - πανόμενοι λέγομεν Sententia per relativunt Incipiens e more Grile comani Praeposita; relati uui auteni per appositionem λόρου τελευτῶν Explicatur, ut Ii, 40. III, 12. v. Matth. Gr. p. 657. Sensus igitur ident est, quasi Scrip1idset: naυδμενοι
423쪽
λιμῶ τελευτησαι. ἡμῖν δῶ πιστεύσαντες προήλθομεν. καὶ δίκαιον, εἰ μη πείθομεν, ες - αυτὰ καταστὴσαντας τον ξυντ χόντα κίνδυνον ἐῶσαι πῶς αυτούς ελέοθαι. ἐπισκῆπτομέν τε
α μη Πλαται ς οντες οἷ προθυμότατοι περὶ τούς Ραληνας γενόμενοι Θηβαίοις τοῖς ἡμῖν ἐχθίστοις ἐκ των ἡμετέρων χωρῶν και τῆς ἱμετέρας πίστεως ἱκέται Oντες, ἁ Αακεδαιμόνιοι, παραδοθῆναι, γενεσθαι δε σωτῆρας ημῶν και μὴ τοὐς ἄλλους EMονας ελευθεροῖντας Ῥῶς διολε σαι. su Toιαῖτα μiν οι Πλαταιος εἶπον. οἱ δε Θ βαῖοι δείσαντες προς τον λόγον αυτῶν μ' οἱ Αακεδαιμόνιοί τι ἐνδῶσι, παρελθόντες ἐζφασαν και αυτοὶ βούλεσθαι εἰπεῖν, επειδὴ καιἐκείνοις παρὰ γνώμην την αυτῶν μακρότερος λόγος εδόν τῆς προς το ερώτημα ἀποκρίσεως. ῶς δ' εκέλευσαν, ελεγον
1 Tοὐς μεν λόγους Ουκ ἄν hvσάμεθα εἰπεῖν, εἰ καὶ αυτοὶ βραχέως το ερωτοθεν απεκρίναντο, καὶ μὴ επι πῶς τρωrό
μενοι κατqγορίαν μοι σαντο καὶ περὶ αυτῶν ε ξω των πρ κειμένων καὶ ἄμα οὐδε τιαμένων πολλὴν τὴν απολογίαν καὶ επαινον ων ουδεὶς εμε φατo. νύν ει προς μεν τὰ ἀντειπεῖν
.δίκαιον - καταστῆσαντae J A. B. E. F. H. I. Κ. b. e. d. e. g. h. i. καταστῆσα ντει. Inde Poppo prol. t. I. P. II 2. non iniuria conlecit reponendum esse δίκοι - - καTαστήσαντες. is 61. Omitione Plataeensium ne Lacedaemonii moverentur, Briti Tholiani et ipsi fusius dicendi veniani postulant. Itaque GDT ah titulen q'Iiniit oviris, iii lici, a Plataeensium Sparta missis, veri a faciunt. ui origino inimicitiuo cum Plataeensit lis su semptae exposita suant in 1,ello Persico agen ii rationein desenilunt; PlataeensPs curii Atheniensibus iunctos prautitionis conin unis Gru ciae salutis accusant; defensioneni eo nomine illis facta n redargutini; Ilio iure Plataeas invaserint, demonstrant; lios vero a tutores dissidii esse, incusatat; Ι,aeedaemonios denique ad iniuriam a Plataeensibiles illatam supplicio vindicandam Pro Oeant Qua oratione hoc perfecemini, ut Plataeenses capitis cluinnarem
tur, et eo mani licta Vastaretur. . s
reoς μ' xa - τῶν M J v. BPig. de nocentus inclin. p. 13. I U. collata p. 69., ubi docet, utramque particulain et μέν Pti δέ seniper in partitione atquo oppositione articulunt pronominalem sequi debere, non Praecede te. Quam ob causa n uotavit iam Dissiligod by Cooste
424쪽
τούς κακία ἀφελῆ μετε ἡ τούτων δόξα, το δ' ἄληθες περὶ
ἀμφοτέρων ἀκούσαντες κρίνοτε. ημεῖς δε αὐτοῖς διάφοροι ἐγενόμεθα πρῶτον δει ημῶν κτισάντων Πλάταιαν ἔστερον τῆς ἄλλης Βοιωτίας καὶ ἄλλα χωρία μετ αυτῆς δ ξυμμίκτους ἀνθρώπους εξελάσαντες ἔσχομεν οὐκ ἡξίουν ουτοι, λπερ ἐτάχθη τὸ πρῶτον, ἡγεμονεύεσθαι υφ ημῶν, ἔξω δε των ἄλλων Βοιωτῶν παραναίνοντες τὰ πάτρια, επειδῆ προην - κάζοντο, προςπώροσαν προς Ἀθηναίους καὶ μετ' αὐτῶν πολλὰ ημῶς ψλαπτον, ἀνθ' ων καὶ ἀντέπασχον. ἐπειδὴ δε G2 καὶ ὁ βάρβαρος ηλθεν επι την Ἐλλάδα, φασὶ μόνοι Βοιωτῶν οὐ μηδίσαι, καὶ τώ μάλιστα αυτοί τε ἀγάλλονται καιημῆς λοιδοροῖσιν. πεῖς δε μοδίσαι μεν αυτούς οὐ φαμεν διόtι οὐδ' Ἀθηναίους, τῆ μέντοι αυτῆ ιδία ἔστερον ἰόντων
μῖν μεν γὰρ ἡ πόλις τότε ἐτύγχανεν ούτε κατ ολιγοπίαν
ἐσόνομον πολιτευουσα Οἴτε κατὰ δημοκρατίαν ' οπερ δή ἐστι νόμοις νεν καὶ τῶ σωφρονεστάτω ἐναντιώτατον, ἐγγυτάτω δε τυραννου, δυναστεία ολέγων ανδρῶν εἶχε τα πράγματα. καὶ ου ι ιδίας δυνάμεις ἐλπίσαντες ἔτι μῶλον si σειν, εἰ γ.τα του Μῆδου κρατήσειε, κατέχοντες ἰσχυι - πλῆθος επομνάγοντο αυτόν ' καὶ ἡ ξίμπασα πόλις οὐκ αὐτοκράτωρ -- 'εαυτῆς τοὐτ επραξεν, ουδ αξιον αυτῆ δνειδίσαι ων μὴ μετὰ νόμων ἡμαρτεν. επειμ γοῶν ο τε Μῆδος ἀπῆλθε καὶ τούς νόμους ἔλαβε, σκέψασθαι χρὴ Ῥθηναίων ἔστερον ἐπιόντων α ν τε ἄλiην 'κλλάδα καὶ τὸν ἡμετέραν χώραν πειρωμίνων of αὐτοῖς ποιεῖσθαι καὶ κατὰ στάσιν ἐδη ἐχόντων αυτῆς
τα πολλά, εἰ μαχόμενοι ἐν Κορωνε καἰ νικησαντες αυτούς ἡλευθερώσαμεν τὴν Βοιωτίαν και τους ἄλλους νυν προθύμως ξυνελευθερουμεν Ἀπους τε παρέχοντες καὶ παρασκευῆν oo
οὐκ ἄλλοι των ξυμμάχων. καὶ τὰ μεν ἐς τον μηδισμὸν τορο
425쪽
'Eλληνας και ἀξιώτεροί εστε πασης ζημίας, πειρασόμεθα ἀποφαίνειν. ἐγένεσθε επὶ τ' ἡμετέρα τιμωρία, ως φατε, θοναίων ξυμμαροι καὶ πολῖται. οὐκοὐν χρῆν τὰ προς ωας μόνον γῆς ἐπάγεσθαι αυτοὐς και μη ξυνεπιέναι μετ αυτῶν
ἄλλοις, ὁπαρχον γε ἡμῖν, εἰ τι και ἄκοντες προήγεσθε sin Αθηναίων, τῆς των A-εδαιμονίων τῶνδε μο ἐπὶ τω IMMξυμμαχίας γερονημένης, εν αυτοὶ μάλιστα προβάλλεσθε Hανῆ γε 4ν ημῶς τε υμῶν ἀποτρέπειν καὶ τό μέγιστον, ἀδεῶς mαρέχειν βουχεύεσθαι. ἀλλ' ἐκόντες καὶ ου βιαζόμενοι ἐπιέῖλεσθε μῶλον τὰ Ἀθηναίων. καὶ λέγετε ώς αἰσχρὸν ἐν προ-
δούναι τούς εὐεργέτας ' πολύ δέ γε αἰσχιον και ἀδικώτερον τοὐς πάντας Ελληνας καταπρολυναι οἷς ξυνωμόσατε - - ναίους μόνους, τούς μεν καταδουλουμένους τον 'Eλλάδα, τοὐς δε ἐλευθεροὐντας. καὶ οὐκ Anν αὐτοῖς την χάριν ἀνταπέδοτε οὐδἐ αἰρούνης Ar λλαγμένον. υμεῖς μεν γὰρ αδικούμενοι αυτούς, ως φατέ, ἐπηγάγεσθε, τοῖς δε ἀδικο ινελλους ξυνεργοι κατέστη ra. καίτοι τὰς ὁμοίας χάριτας μη
ἀκτιδιδόναι αἰσχρὸν μῶλλον ἡ τὰς μετὰ δικαιοσύνος μεν64 ὀφείλη θείσας, ες αδικίαν di ἀποδιδομένας. δῆλόν τε ἐποιμ
63. καὶ α ξιω reo J MI in usu feeisse et digniorea eaεe poena. Quibusnarii digniores Thebanis vero. At eos poena ilignosmiis dicebat Νisi sorte διὰ tὸν Μηδισμόν. At ne fiunc mi id semtune puniei, tum in Thebanis quis piam dicet at. Solvendus inoebn pax utivus in μῶλλον ἄξιοι, ut μἄλλον non ad ἄξια. pertineat, nil tutuni: digni eatis poena potiua ac. quam venia aut bene icio. Baiier. , ἐπόνεσθαι 1 Ita cod. O. VtiIgo υπίνεσθαι, quod Terhum sentum aree aendi non Iaal et. V. Senaeser. mel. crit. p. IO4. καίτοι - ἀποδιδομένας J Hic αἰσχρον μῶλλον est potius eumpe. eonf. IV, 10. Thebani clix tetiint, Plat ieenses AthenIensibus non parem gra Miam Tetulisse, sed ni illo n aioren , quippΘ cili; e Cuni sedecore coniuncta esset. Vel ideo dicit non parem gratiam, quod renefici utri ab Atheniensibus collatuni iustum erat; gratia utileni a Plataeensimis relata intiasta. Et tamen, uiunt. hoc potitia turpe est, pareε gratias non referre, quam ut etiarn turpe sit) non reddere eas, quae mιvi liratilia quidem contraetae avnt, aeis sine iniustitia roIni nemum nt. Sive: Vos turpe esse vicitis gratias Non referre iis, a quibus benesicia acceperitis. Sed turpe qui lenx egi pares gmiti is non referre; nequct tanIen reprehendi potes, si ei qui beneucia in to contulit, ita ut ipse iustitiani tueretur, gratus esse nolis, tibi id fieri non potest, nisi ipse in