장음표시 사용
411쪽
LIB. III. CAP. 49. 50.oςτις γὰρ ευ βουλεύεται προς τους ἐναντίους κρεισσων ἐστὶν
τούτων μάλιστα αντιπάλων προς ἀλλ λας οἱ Ἀθηναῖοι πλων-ν ἐς αγῶνα ouως τῆς δόξης καὶ εγένοντο ἐν τῆ χειροτρον ἀγχώμαλοι, ἐκράτησε δε ἡ τοῖ Λιοδότου. καὶ τριηρη ευούς ἄλλην ἀπέστελλον κατὰ σπουδὴν, οπως μη φθασάσης τῆς δευτέρας εὐρωσι διεφθαρμένην τῆν πόλιν ' προεῖχε δε ἡμέρα
και νυκτὶ μάλιστα' παρασκευασαντων δε τῶν Μυτιλ ναίων
πρέσβεων τῆ νηὶ οἶνον και ἄλφιτα καὶ μεγάλα υποσχομέν- εἰ φθάσαιεν, εγένετο σπουδὴ τοὐ πλοὐ τοιαύτη ῶςτε ησθιόν τε ἔμα εαυνοντες Οἴνω καὶ ἐλαίω ἄλφιτα πεφυραμένα καὶ οἱ μεν υπνον ροῶντο κατὰ μέρος, οἱ δε ξλαυνον. κατὰ τάχην δε πνεύμτος οὐδενος ἐναντιωθέντος και τῆς μεν προτέ- ρας νεώς ου σπουδῆ πλεούσης επι πρῆγμα ἀλλόκοτον, μίτος δε τοιούτω τρόπω ἐπειγομένος, - μεν ἔφθασε τοσούτον -- Πάχητα ἀνεγνωκέναι το ψῆφισμα καὶ μέλλειν δράσειν τὰ δεδογμένα, η δ' υστέρα αυτῆς ἐπικατάγεται καὶ διεκώλυσε μηδιαφθειραι. παρα τοσούτον μεν ἡ Μυτίλ νν ῆλθε κινδύνου. 50τους δ' ἄλλους ἄνδρας Ους o Πάχης ἀπέπεμψεν ῶς αἰτιωτα τους οντας τῆς ἀποστάσεως Λ λέωνος γνώμη διέφθειραν οι Λογναῖοι ῆσαν δἐ ὀλίγω πλείους χιλίων. και Μυτιληναίων τείχη καθεῖλον καὶ ναυς παρέλαβον. υστερον ει φόρον μεν οὐκεταξαν Αεσβίοις, κλῆρους δἐ ποιῆσαντες τῆς γης πλὴν.τῆς Mnθυμναίων τριδιλiους τριακοσiους μεν τοῖς θεοῖς ἱερους ἐξεῖλον, επὶ δε τους δελους cφῶν αυτῶν κλορούχους - λαχόντας ἀπέπεμψαν ' i οἷς αργύριον Λέσβιοι ταξάμενοι του κλῆρου ἐκαπτου του ενιαυτοὐ δύο μνας φίρειν αὐτοὶ εἰργά
40. te ἀγωνα δμωςI se. etsi eos decreti prilis Iati tam dudum
412쪽
πύργον ἐνοικοδομῆσαντες οἷ Μεγαρῆς φρουρίω. ἐβούλετο δεπικίας τον φυλακὴν αὐτόθεν δἰ ἐλάσοονος τοῖς Mθηναίοις καὶ μη ἀπό τοὐ Βουδόρου και τῆς Σαλαμῖνος εἶναι, τούς τε
IΠελοποννησίους, οπως μὰ ποιῶνται ἔκπλους αὐτόθεν λαμ νοντες τρι ρων τε, οἷον καὶ το πριν γενόμενον, καὶ χηστῶν εκπομπαῖς, τοῖς τε Μεγαρεῖσιν ἄμα μηδἐν - κελῶν οὐν ἀπο τῆς πισαίας πρῶτον δύο πίνω προέχοντε μηχαναῖς in θαλάσσης καὶ τον ἐζ λουν ἐς το μεταώ τῆρ νῆσο0 ἐλευθερώσας, ἀπετείχιζε καὶ τὸ εκ τῆς πιείρου ἡ κατὰ i DA*υραν διὰ τενάγους επιβοήθεια θν τῆ νῆσω ου nou δίεχθεισν τῆς ηπείρου. ἄς δἐ τοῖτο εξειργασαντο ἐν ὴμέραις ὀλίγα αουστερον δὴ και εν τῆν - τεῖχος ἐγκαταλιπῶν καὶ φρουρὰν
ἀνεχώρησε τω στρατω. f. o in in
'dio δὲ τοὐς αυτούς χρόνους του θέρους τούτου ωαὶ ol 52 Πλαταιῆς- οὐκέτι ἔχοντες σῖτον ουδἐ δυνάμενοι πολιορκεῖσθαι ξυνέβοσαν τοῖς Πελοποννοσίοις τοιῶδε. τρόπω. προς αλον
413쪽
388 LIB. III. CAP. 52. Αακεδαιμόνιος απων την ἀσθένειον αυτῶν βία μἐν o soυλετο ἐλεῖν' εἰρημένον γὰρ ἰν αὐτῶ εκ Λακεδαίμονος,
ὁπως, ει σπονδαὶ γυνοιντό ποτε προς Ἀθηναίους καὶ ξυγχωροῖεν ὁσα πολέμω χωρία Pχουσιν εκάτεροι ἀποδίδοσθαι, μηανάδοτος εδ ἡ Πλαταια in αυτῶν μόντων προδωρ σάντων πρ πέμπει δε αὐτοῖς κήρυκα λέγοντα, εἰ stia νται παρα- δούναι τον πόλιν εκόντες τοῖς Αακεδαιμονίοις καὶ δικασταῖς εκείνοις χρησασθαι, τούς τε αδiκους κολαζειν, παρὰ δίκηνδε οὐδένα. τοσαυτα μεν ο κ μυξ εἶπε οἱ δε, ησαν γὰρ ξδη ἐν τῶ ασθενεστάτω, παρέδοσαν την πόλιν. και τούς Πλαταιέας ἐδερε ν οἱ Πελοποννήσιοι ημέρας τινὰς in ὁσω οἱ ἐκ τῆς Αακεδαίμονος δικασταὶ πέντε ἄνδρες ἀφίκοντο. ἐυρόντων δε avrῶν κατογορία μεν οὐδεμία προετέθη, ἡρώτων 3. αυτούς επικαλεσάμενοι τοσοῖτον μόνον εἰ τι -κδαιμονίους καὶ τοῖς ξυμμάχους ἐν τῶ πολέμω τῶ καθεστῶτι ἀγα- ρόν τι ειργασνένοι εἷσίν. οἱ δ' ἐλεγον αἰτησάμενοι μακρότειρα ειπεῖν και προτάξαντες σφῶν αὐτῶν ' τυμαχόν τε τονἈσωπολάου καὶ Aάκωνα τον Λει μνῆστου πρόξενον ἄντα --κεδαιμονίων. και ἐπελθόντες ἔλεγον τοιάδε.
p .r τι - ἀγωθόν τι θ Delendum puto alteriim τι. cons cap. 54. 68., nil his haec verba ρxtant, et altero loro ne viilgo: quidemri repetitur, altero cun codicit,us plerismio oninibus Beliker. ed, ἀγαθόν sine τι. Id i itur hic ipioque recte fieri puto, quan quanti sine codicibus. Untis K. hic prius τι oniittit. Paulo anten eoe μ' Ita expIi at Liu Eae . in Firgiaca Cassini ac M P. 227. ,, Orabuin πρσrfθεοδαι responclε t opponere. Sic illo usus est Thucydidos h. l. , Iaucian. t. I. p. 659, 49., sic hoc Cicero de os . IlI, 10. m aolui vellet regnare Romulus, ad fratrem interimen tran muriesusam, oppol ui λ, nemue probabilem neque satia idoneam. Πρου- σθαι eodern sensu a Thoma Μ. iam fuit commentiatun in προ χω, Ipsius etiam Thucydidis ni uni iunx auctoritate I. p. 92, 57. Cui Patituenda ni pro nae παν ro idetur et o ευ πιτὸς της δίκης προέσχον
414쪽
η μεν παράδοσιν τῆς πόλεως, ω Αακεδαιμόνιοι, πι-53στεύσαντες υμῖν εποιησάμεθα οὐ τοιάνδε δίκην οἰόμενοι υφέξειν, νομιμωτέραν δέ τινα επεσθαι, καὶ ἐν δικασταῖς
οὐκ εν ἄλλοις δεξάμενοι, λπερ καὶ εσμεν, γενέσθαι ξ υμῖν, ηρούμενοι τὁ ἰσον μάλιστ άν φέρεσθαι. νυν δε φοβούμεθα μὴ ἰμφοτέρων ἄμα ἡμαρτῆκαμεν ' τόν τε γὰρ ἄγῶνα περὶ τῶν δεινοτατων εἶναι εἰκότως ὐποπτεύομεν καὶ υμῆς μῆ οὐ
κοινοὶ anoMῆτε, τεκμαιρόμενοι προκατηγορίας τε ημῶν οὐ
χόθεν δε ἄποροι καθεστῶτες ἀναγκαζόμεθα καὶ ἀσφαλεστερον δοκεῖ εἶναι εἰπόντας τι κινδυνεi ειν ' καὶ γὰρ ὁ μῆ δεηθεὶς λόγος τοῖς ωδ' εχουσιν αιτίαν - παράσχοι ώς εἰ Δέχθη σωτήριος ἄν ἰν. χαλεπῶς de εχει hμῖν προς τοῖς αλλοις και ἡ πειθώ. αγνῶτες μεν γὰρ ὁντες ἀλλ λων επειςενεγκάμενοa μαρτύρια ων ἄπειροι πτε ἀφελούμεθ' ω. νυν δε προς εμό- τας πάντα λελευται, καὶ δέδιμεν οὐιι μὴ προκαταγνόντες ημῶν τὰς ἀρετὰς ἡσσους εἶναι τῶν νμετέρων ε λημα αυτ
forma hic illic et quidem propria alia vi reperitur, ut in Ari-ntopli. Nub. 1388. Hemodo t. t , I 05. et inexspμctata necive ab in terpretit, is intellecta in ep. Pauli ad Roni. III, 9. ex Alex. COMEt ex Suid. litera producta scribenda τι ota προεχώμεθα; quid ita
e ue Grusae praetexeremtua y 53. Ρlataeensium oratio, qui se anxios, quid ad c Iaestionem L. R Cedae intorii in resporuleant, fatent ir; sua cle Itiacedaemoniis bene Imerita in mentoriam revocant; desectionem ad paries Allieniensium laeta in defendunt; ILacedaei noniorum erga Thebanos favorem iniustitiae argutini; ut antiquae gloriae suae Consulant servati lae, n Onent; Obsecrant, ut ni Hleratu ni de se iudicitim ferant; commiserationen imite in quinquevirorum implorant. Me- ni init horuni quinqueviIortim etiani Palisan. t. I. p. 365. Fac., in iis fuisse Aristonienidaria, Agesilai Rutini, referens. ἐν δικἄσταῖς - aia ς J Ordo est: και ἐν δικασrαῖς δεξόμενοε γενέσθαι, oυκ ἐν αλλοις θ ροῖν, sive ἐν - δικασταῖς μέν, οὐκ ἐν ἄλλοις δέ etc. Schol. -τα δύο, φησὶ, et eόπους προἰθυμῆθημεν ἐπειρίσαοὰμῖν τοῖς Αακεδαιμονίοις την πόλιν, κατά τε τὸ μὴ περὶ θανάrου κριθῆναι, ἀλλο nερί τινος μαλακωτέρας ζημίας, κἄὶ καθὸ δικαίους υμῶς κριτὰς ἡγησάμεθα γενέσθαι. νυν δὲ, φησὶ, φοβουμεθα μὴ δμφοτέρων αμα Οαρτήκαμεν. και τὴν σιτίαν ειθυς ἐnιφέρει τόν τa γὰρ ανωμα, τησί, καὶ τὰ ἐξῆe. Indicativo ἡμαρτήκαμεν signincat, Plataeensibus persuasum sitisse, se i ire tin ere, eos Die Iem fere cert Draevidisse. v. Herni. ad Vig. p. 810. Μatth. Gr. g. 520. u. 5.1 issen. d. teni P. et Iti d. Verbi gr. P. 34. τεκμαιρόμενοι J IIoc veri um construitur et cum participii casu soluto, velut hoc loco cum genitivo et nonii nativo participii, et sequente οτε, ἀπο, ἐκ ponit ir, et dativo iunmitur. v. Mueger.
415쪽
ποιῆτε ἀλλα μη ἄλλοις χάριν φέροντες ἐπὶ διεγνωσμένον
51 κρίσιν καθιστώμεθα παρεχόμενοι δὲ ομως ἁ εχομεν δίκαια προς τε τα 'βαίων διαφορα και ες υμῶς και τοὐς ἄλλους Ἀλληνας των - δεδρασμένων υπόμνησιν ποιησόμεθα καὶ πείθειν πειρασομεθα. φαμεν γὰρ προς τὸ ερωτημα - βραχώεῖ τι Αακεδαιμονίους καὶ τους ξυμμάχους εν τω πολέμω τῶδε αγαθον πεποι καμεν, εἰ μεν ωρ πολεμίους ἐρωτῶτε, ουκαδικεῖσθαι ψῆς μη ευ παθοντας, φίλους δε νομίζοντας αυ- τοὐς ἁμαρτάνειν μάλλον τούς ημῖν επιστρατεύσαντας. τα δ' εν τῆ εἰοξνν καὶ προς τον μων παθοι γεγενῆμεθα, τρομεν οὐ λύσαντες νῶν πρότεροι, τω δε ξυνεπιθέμενοι τότε χ
ελευθερίαν τῆς Ἐλλάδος μόνοι Βοιωτῶν. καὶ γὰρ ἐπειρῶται τε δντες ἐναυμαχῆσαμεν ει ' τεμισία, μάχν τε τy ἐν Πεμ τψε γῆ γενομένν παρεγενόμεθα δήν τε καὶ Παυσαν'
εἴ τέ τι ἔλλο κατ' εκεῖνον τον χρόνον ἐγένετο επικίνδυνονι τοῖς Ἀχλησι, πάντων παρὰ δύναμιν μετέσχομεν. και ὁμῖν, ω Αακεδαιμονιοι, ἰδία, orεπερ δῆ μέγιστος φόβος περιέστη την Σπάρτον μετὰ τον σεισμον των ἐς 'Dώμον Eιλώτων, ἀποστάντων, - τρίτον μέρος ημῶν αυτῶν εξεπέμψαμεν ες 55 ἐπικουρία ων οὐκ εἰκος ἀμνημονεῖν. καὶ τὰ μεν παλαιὰ καὶ μαγιστα τοιοῖτοι ξξιώσαμεν εἶναι, πολέμιοι δε ἐγενόμεθα ἔστερον. υμεῖς δε αἰτιοι '. δεορενων γάρ ξυμμαχίας ora S βαῖοι ημῶς ἐβιάσαντο, υμεῖς απεώσασθε καὶ προς Ἀθροαλovς εκελεύετε τραπέσθαι ως εγγὴς ὁντας, νῶν δε μακρὰν
ἀποικουντων. εν μέντοι τω πολεμω Ουδἐν εκπρεπέστερον ὁποημῶν Οἴτε ἐπαθε rε Οἴτε ἐμελλῆσατε. εἰ δ' ἀποστῆναι υ ναίων οὐκ ἡθελήσαμεν υμῶν κελευσάντων, οὐκ δικοὐαεν' καὶ γὰρ εκεῖνοι ἐβοῆθουν ημῖν εναντία Θηβαίοις οτε υμεῖς ἀπωκνεῖτε, καὶ προδοὐναι αυτοῖς οὐκέτι ἐν καλόν, ἄλλως
4λλο μη - καθιστώμεθα J Proprie scribendum erat vel r δλχαμη, ἄλλοις χάοιν φέροντες, ἐπὶ διεγνωσμένον κρίσιν ημῶς καθιστῆτ'
416쪽
L, Η. Ili. CAP. 56. ' 39I τε καὶ ους εὐ παθών τις καὶ αυτος δεόμενος προςηγάγετο ξυμμρχους καὶ πολιτείας μετέλαβεν, ἰέναι δὲ ἐς τα παραγγελλ ενα εἰκὸς ῆν προθύμως. α δε ἐκάτεροι εξ γεῖσθε τοῖς ξυμμαχοις, οὐχ οἷ επόμενοι αἴτιοι εἴ τι μη καλῶς εδρῶτε,
μεν καὶ ἄλλα ημῶς ηδίκοσαν, τό δε τελευταῖον αυτοὶ ξύνιστε δἰ ἄπερ καὶ τάδε πάπαμεν. πόλιν γὰρ αυτοὐς την ημετέραν καταλαμβάνοντας εν σπονδαῖς καὶ πρ έτι ἱερομονία ὀρθῶς
ἐτιμωρησάμεθα κατὰ τον πῶσι νόμον καθεστῶτα τον επιόντα πολέμιον Oσιον εἶναι ἀμύνεσθαι, καὶ νυν οὐκ ἄν εικότως
δι αυτους βλαπτοίμεθα. εἰ γὰρ - αὐτίκα χρ'σίμω υμῶν τε καὶ εκείνων πολεμίω τὸ δίκαιον ληφεσθε, τοὐ μεν ὀρθου
φανεῖσθε οὐκ αληθεῖς κριταὶ δντες, τὐ δε ξυμφέρον μῆλλον
icius iam e coniectura restitui votii pretie, et de elidit Popp. Obs. p. 43. Eomini, uit, quae ipsi Inale egerint, Culpan sustineris eos, penes quos Sit Potentia, et per se intelligitur, neque facitati excusandos Plataeerises. Sed eortini omitino, oi uct non re in erantur, cui Pam non iis, Pii ini perio alioriani subditi sint, se Iiis, qui illos regant, attribuendatu esse, Iioc dicerulum est. 56. ἰ σμηνία Τ festa vi misit solennitas interpretatur Disson. ad Pind. Neni. III, 2. Sed Miae nain mensis dies festa literat, INM- g tur. ,,Ρori in Putavit esηρ νουμηνίαν. Et sic cap. 65. Stephanus' , uoque in ni arg. ed. secundae versionein Vallae die solenni eme uat: in sacria vel fersia prirnae diei mensia q. d. feriarum mens tragar Andie. FortassIs Oninis νουμηνία recte ilici potest ἱερομηνία r sed an Dmnis ἰερομηνία quoque sit νουμηνία, mihi non luiuet. Νani Ilarpo Tat. SDemostli. adv. Timocr. ἱερομηνίας nillil ali mi, l ilani ἐωρτώδεις ημέρος luteipi elatur. Et fio ex eo Suidas et Hesycnuis. Nec mi id luanx de νουμηνία addunt. Ac ne Pae quisquani e quampliarMi is scriptori Mis, quomin rba de Sacro νουμονίας adfert Meursius inurixe e. seriata v. νουμηνία, hunc di in vocat isoομηνίαν. Adde quod Tlluc. II, 4. Plataeas a Thebanis et ελευτῶντος Tob μονός DC cupatas vicit. Brulaeus ita Lyeniosthene, uti saepe ἱερομηνίαν me- n Orat, interpreta batur saera stata aliquo mense, vel generaliter daem festum, et Canierari in Deilio reli. adv. I linOer. dies feεtos
417쪽
πολύ καὶ ἡμεῖi καὶ οἷ αλλοι 'Eλληνες μῶλλον τότε ἔτε ἐν μελ
ζονι κινδύνω ῆτε. νυν μεν γ ὰρ ετέροις ἐμεῖς ἐπέρχεσθε δεινοί ' εν εκείνω δε τω καιρῶ, οτε πῶσι δουλείαν ἐπέφερεν ὁ βάρβαρος, ο δε μετ avrob ησαν. καἰ δίκαιον ημῶν τος νυναμαρτίας εἰ ἄρα ημάρτοται ἀντιθεῖναι τον τότε προθυμέαν, καὶ μειω τε προς .ελάσσω ευήσετε καὶ εν καιροῖς οἷς σπάνιον ῆν των ' Eu νων τινά αρετην τν Ξέρξου δυναμει ἀντιτάξασθαι, επηνουντό τε μάχλον ' Οι μη τὰ ξίμφορα προς τηνἐ οδον αὐτοῖς ασφαλεία πράσσοντες, ἐθέλοντες δε τολμῶν μετὰ κινδύνων τὰ βέλτιστα. ων νεῖς γενόμενοι καὶ τιμο- θεντες ες τὰ πρῶτα νύν επὶ τοῖς αὐτοῖς δέδινεν μη διαφθαρῶμεν Ἀθηναίους ελόμενοι δικαίως μὰλ ν η υμῶς κερδαλέως. καίτοι χρο ταυτὰ περὶ τῶν αὐτῶν Ῥοίως φαίνεσθαι
ἱερομηνίαν cun Omnem diem se strem, tum prima in men i diem Nive νουμηνίαν die tarn esse, id qiuod visertis veri, is declarat schol. in Nagiang. Stetit. II. p. 106. ap. Alberi. ad Ilesych. t. II. P. 20. πως νουμονίας οἱ Taiηνee ιερομηνίας κάλουν κυρίως ' καταχρησrικῶς δὲ καὶ τεν εoer ῆν, et i sidem M. ApDAt l. lex. nia. gr. lat. ἰερουννει, alendae, aolannuales mensis. Ibi deni Honi stelli. adnotavit Iis litaui νεομηνίαν ex Psalmo Gregor. Νyss. t. III. p. 339. eandem niux ἱερομονίαν dixit v. Aristi l. t. I. p. 256. C. Ubi vios laudat. ille. Rem yprii cu Petit. legit. Alt. p. 157. u saeL, qui ouod locum Plii tam hi t. I l. p. 82ου. A., inio utitur, ad carixe eos retulit, Eri'a i novavitqtie iam , 'esselingius. Ideni Petitus male intellexit Sitidauir τοῦω των εορτων ἡμψαι τινὲς ἐνομίζον ro Ἀθήνησι θεοῖς τισίν , οιον νου- μονία καὶ ἐβδομο ἈπόHωνος, liuibus verbis firmantur a selioliaste Pindari dicta. Qui tuas non replignant a Thiicydide II, 4. nare ta; ι an iluae nocte τελευrῶντος et οὐ μηνός gesta sunt, orator Pla-' taeensium νουμηνία gesta dicere potest.
κacto. Nh - καθιστῆτοι J Haec videtur mens scriptoris eas et os Platae elises tit olini in bellis Persicis erga vos, ita nunc ini, ello isto erga Atheniensis fidem Praestitinius. Decet autenI GC den pri bor i In Ocior in , si τε alienora ni sive propriorum interne-Iὶ tuni vereri et thonorare. Maior enim inde utilitas redundat,
ilium si spreto fidae societatis honore, utilia tantum spectes; Dissiligod diu Cooste
418쪽
393 LIB. III. CAP. 57. γιγνώσκοντας καὶ το ξυμφέρον μῆ ἄλλο τι νομίσαι ξ των tus μάχων τοῖς παθοις οταν ἀεὶ βέβαιον την χάριν τῆς ἀρετῆς
θωσι, καὶ το παραυτίκα που ἡμῖν ωφέλεμον καθιστῆται. προ- 57
σκέφασθέ τε ἔτι νῖν μἐν παράδειγμα τοῖς πολλοῖς των Ἐλλήνων ανδραγαθίας νομίζεσθε ' εἰ ει περὶ ημῶν γνώσεσθε μὴ τα εικότα, οὐ γὰρ αφανῆ κρινεῖτε τῆν δίκ'ν τήνδε, επαινούμενοι δἐ περὶ οὐδ' ημῶν μεμπτῶν, ὁρῆτε οπως μὴ οὐκ ἀπ
δέξωνται ἀνδρῶν αγαθῶν πέρι αυτούς ἀμείνους οντας απρεπές τι επιγνῶναι, ουδέ προς ἱεροῖς τοῖς κοινοῖς σκῆλα ἀπόημῶν των ευεργετῶν τῆς 'Eλλάδος ανατεθῆναι. δεινον δὴ δόξει εἶναι Πλάταιαν Αακεδαιμονίους πορθῆσαι, καὶ τούς μἐν πατέρας αναγράψαι ἐς τον τρίποδα τον ἐν Λελφοῖς δἰ αρετὴν τὴν πόλιν, Ῥας δὲ καὶ εκ παντὸς του Ἐλληνικου
ΦIo tacto quodammodo sancis proprior socior im desectionem; niun quod in alios fieri sisere eoncessis, id in te ipmini lierri, patienis
cluni est. Utilitas igitur nulla in alia re ponenda est, Ulai in eo, ut res quaslibet praesentes ex proprio con niodo eoni Ponerct ossis , gratiani tanten 1id i sociorii in clebitam non negligere opus Ilabeas, citiae gratia si illa at ilo cuni titilitate tala pugna iit, potius in praesentia quid in utilitas postfiaben la, ii uani pernicioso in alios exeniplo in fidos foetos saeviendiun est. Iani ex vulgata emptura ιχωσι ConIn Odras sens is non elicitur, quippB quod non habeat, ouo res Iattir. Ruam Helini anni nI secuti s lemia ἔχουσιν,
neas u ulgatari ἔχωσε et ἡμῖν. Oratio non ad L, acedaemonios convertetur, sed ἄνθρωποι suppletulti In erat. Subiectum postremin e inbra est τὸ ποραυτίκα που, Ma tmend einmal sive das aedes-mal Geon arrige ἰ ωφέλιμον est pro εις ωφέλειαν rum Nuteten ἰ de
. 57. Vecta cap. 57 - 59. partim inritatur, partini repetit Dionys. p. 1210. v. Steph. de Dionysii imitatione Thucydidis in
disserati , , 'I'l a orrινες Μήδων κeατησάντων ἀπολλυμ ecta Portus vertit qui pertialemus, ει Medi vicissent. Quodsi ad τότε μέν, τὸν πόλιν ει μὴ παρέδομεν, λιμω διαφθαρῆναι simul respicit ir, interpretea existimasse videnti ir, Plataeense tenipor pugnae ad uise nooruni eo nn i Bae u Persis fuisse Obsessos, ita iit, si Graeci sugati essent, iis metuendii ni esset, ne sarne ad urbena harbaris tradendaru adigerentur. Νed hunc se uni respmini prinitura ipsa scriptoris nostri verba. Ita enim ἀπωλόμεθα ἄν cluendimi erat. DE in Ie repugnat etiain historia. Plataeensium enini urbs iam
a Xerxe exercitum per Boeotia n in Atticam ducent incendio iteleta est, aIite cuius adventum ipsi una curii Tli spiensibus in Dissili od o Ooste
419쪽
φορῆς προκεχωρῆκαμεν, ἀωνες Μοδων τε κοπι σάντων oma-λυιιεθα, καὶ νυν ἐν υμῖν τοῖς πρὶν φιλτάτοις Θηβαίων ἡσσώμεθα καὶ δυο ἀγῶνας τοὐς μεγίστους ὐπεστημεν, τότερον την πόλιν εἰ μο παρέδομεν, λιμῶ διαφθαρῆναι, νυν da
Peloponnesian en igrariint. Cons. Herodot. IIII, 50. coII. 44. Diud. Sicul. XI, 13. Iani cum Persae inde ah hoc tenipore usu ue ad pia ani Plataeensem Hoeotiani in dition o sita tenerent, Plataeen es patet uctem suam restituere atquct in ea obsideri non
terula sunt: qui eum Medi vim aene ait 'Thermopylas, periimus, Et si nisi cant nulluni a Xerxe Plataoensibus illaturia. Hoc vere ilixit. Veri,uin ἀπόχλυσθαι iani in praesenti prii et rati teniporis no-
ii non huliere arbitratus est. Postea, cur censor in epnen . I NPn . SIG. nr. 12. monuisset, pro persecto latituim , quod hic locum non habet, non autem pro ini perfecto vpl aorasto poni pos- ε, sententia retractata, nitribent uni ἀπωλIυμεθα es B CBnsuit, quo it codex M. praebet. Nihil praesens rotineri posse videtur, Ian It idem et lain vernacula lingua sic loquariar denn as umglia, avolt iat uri aer Ferhanxniaal erat gehen tetr naeli dem Sim eder Perser xv Grunde, jeret mitraen usir vor eueli, un eren ehem Iigen beaten Freunden, den Delusnern Nptersiegen. Verba et hν πόλιν ει μη πσρέδομεν , λιμῶ διαφθαoηναι POppo niale intelliger B eosuit, ii ii iis non pristinum uiliis inmitii ni an deseritu, sed inden verius καὶ νυν ἐν Ῥῖν nonnisi de bello Peloponnesiaco aerarioneIn esse putant, ut Ρlataeenses dicantur, nisi uri em Lacedaeis Dioniis dedi lissent, sanie absumtos esse cous. c. 52. init.), Cum Ver Pol Atati eorum se perniisissent, eo devenisse, ut, ne Capitis conderunarentur, metuerent. II se interpretationi obstare ait vo-Culas τότε μέν - νῖν δέ, ut quae, cuni in νὼν ιν ιμῖν Θοβαίων ἡσσώμεθα et in των τό re ξυμμάγων ώφελεῖ οὐδεὶς teniporibus Persici et Peloponnesiaci belli distinguendis inserviant, etian1 in τότεμεν, την Πόλιν εἰ μο παρεδομεν, ainv διαφθαρῆναι, νυν δὲ θανάτου κοίνεσθαι eodeni Diodo intelligendae sint. Plataeensiuni igitur Ilaiie a ivit oporter nienteni esse, sibi cuni Xei X ex apyrOPilissu Tet, urbem deseIendam suisso iii nile eos se vicere Periisse in qua si reniansissent, a Ρersis obsidione clausi, et cuni auxilii pes nulla esset, deficiente eommeatu expugnati essent. - I an interpretatione ni falsam esse, vectu In παρέδομεν arguit, qui Ppe quo non Rignificetur, urbent desertam, ante a Iusti illini hosti hinx relictam, sed obsessoribus traditam esse. Ceterum ne timendum qui lenI erat, ne urbs Plataeensiuni a Ρersis obsidione cingeretur; ininiens a liosti uni Inulti titi O Oppiduni primo impetu cepisset. Neque obstant paIticulae τόre μέν - νῶν δέ, cDion inu 1 incle a Verius καὶ νὼν ἐν υώ, omnia ad belliin Ρploponnesiacum reseram
tur ; quidni enini nis particulis illic hellunt Persicunx a Peloponnesiaco, hic iisdeni selli Peloponnesiaci duo teinpura, alteI umuntiquius, Aemus ulteriam discernantur cum praesertini Praeter Persi lina luuluin nillil sit, quo Οι τότε ξύμμαχοι reserantu I. NuIIus i Iritur dubito, quin i ecte Helim. senserit indirpretatus: urar haben nun athon grem an emimal einen as karten Stanti. I or Gr-
420쪽
θανάτου κρίνεσθαι. καὶ περιεώσμεθα ἐκ πάντων Πλαταιῆς οἶπαρὰ δύναμιν πρό μοι ἐς τους Ἐλληνας εργοι καὶ ἄτιμω- τοι ' καὶ Οἴτε των τότε ξυμμάχων ωφελεῖ οὐδείς, υμεῖς
τε, ω -κεδαιμόνιοι, η μόνη ελπίς, δέδιμεν μη οὐ βέβαιοι
ητε. καίτοι ἀξιῶμέν γε καὶ θεῶν ενεκα των ξυμμαχικῶν 58 ποτε γενομένων καὶ τῆς αρετῆς τῆς ες τους 'Eλληνας καμφθῆναι υμῶς καὶ μεταγνῶναι εἰ τι υπι Θηβαίων ἐπείσθ τε, τήν τε δωρεάν ανrαπαιτῆσαι αυτους μο κτείνειν ολ μῆ-ῖν πρέπει, σώφρονά τε αντι αισχρῶς κομίσασθαι χάριν,
καἰ νῆ ηδονὴν δοντας ἄλλοις κακίαν αυτους αντιλαμιν βραχυ γὰρ τι τὰ ἡμέτερα σώματα διαφθεῖραι, επίπονον da τὴν δίςκχειαν αὐτοῖ ἀφανίσαι. οὐκ εχθροος γὰρ ημῶς ε
τας. ἄςτε και των σωμάτων ἄδειαν ποιολτες ὁσια αν δικάζοιτε καὶ προνοούντες ὁτι εκοντας τε ελάβετε καὶ τεῖρας προὶ πομένους, ὁ δε νόμος τοῖς 'Hλοσι μὴ κτείνειν τουτους, ετι δε καὶ ευεργέτας γεγενημένους διὰ παντός. αποβλέψατε γὰρ ἐς πατέρων των Ῥετέρων θηκας, ους ἀποθανόντας υπόειξων καὶ ταφέντας εν τῆ ἡμετέρα ετιμῶμεν κατὰ ετος
εκαστον δημοσίψ ἐσθῆμασί τε καὶ τοῖς ἄλλοις νομίμοις, δεα
dasa gie niehe recten rnollen, die eueli et u todien nicht zieme. Ρ;iulo ante de particulis καίτοι - γε V. Mueger. ad Dion ra. P. 267. De scriptura vocis καμφθῆναι V. Nemn. ad Sopli. Ai. I 010. Heind. ad Plat. Protag. p. 503. Ad trainc locuna spectant glossa Suidae ὀνταπαιτῆσαι si Anec t. Bekk. t. I. p.'407. Krilegero iii ligna est coniectura, quant plotulit ad monus. p. 158. dνταποιτῆσα αυ, τοῖς μὴ κτ. etc. i. e. hanc a vobis gratiam r. cimus, ut eos ne interimatis, quos a vobis oecidi non par est. Qui supplicium depr cantur, non reposcent πrati an , Veniam petent. In euorem inauctus est, mod non vicit, αυτοάς ad Tla Minos referrei. σώφρονα - χαριν J i. e. urir bitten euch, daga Hir euch Mnavernsim e Gefili Ieit eripetaen Iaaset, atate eine achisndliche gueraweisen, sive ut vitae nostrae parcatis potius, quam supplicium in gratiam Thebanoriim dct noliis sumntis. ἐσθήμασι l de hoe niore V. Plui. I it. Alex. c. 21. Marc. e. 3 Pelop. z. 33. L. Ician. t. VII. p. 2II. Dorv. ad Cham. p. 241. l243. Huius annui sacri totam rationeni multis describit Plut. Vii. Aristid. c. 21. Μox apud Thoni. Μ. p. 897. mule extat δκνῆ φιλία et Meras. Paulin inferius αὐτοέννοις scribitur, Pro αὐθέντοις