Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 587페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

ύπείρων καὶ ἀνεπιστημόνων οπη τράπωνται, εςπίπτοντες ἔς τε χαραδρας καὶ τὰς προλελοχισμένας ἐνέδρας διεφθείροντο. καὶ ἐς πῆσαν ιδεαν χωρῆσαντες της φυγῆς ἐτράποντό τινες καὶες τὸν θάλασσαν οὐ πολύ ἀπέχουσαν, καὶ ώς εἰδον τὰς Arτικὰς ταῖς παραπλεούσας ἄμα τοὐ εργου τη ξυντυχία, προςένευσαν, ξγησάμενοι ἐν τω αὐτίκα φόβν κρεωρον εἶναι σφέσιν Mab πων εν ταῖς ναυσίν, εἰ δεῖ, διαφθαρῆναι ῆ ὐπὸ των βαρβα-ρων καὶ εχθίστων Ἀμφιλοχων. οἱ μεν ουν ' πρακιῶzal TOl. ούτω τρόπω κακωθέντες oi οι απὸ nou.ῶν ἐσώθησαν εὐ τὴν πόλιν ' Ἀκαρνῆνες δε οκυλεύσαντες τοὐς νεκροῖς καὶ τροΠciisl Ita στῆοαντες ἀπεχώρησαν ες Αργος. και αὐτοῖς τῆ υστεραία ηλθε . κῆρυξ ἀπδ των ες Ἀγραίους καταφυγόντων εκ τῆς ' λπης Ἀμπρακιωτῶν ἁναίρεσιν αἰτησων των νεκρῶν οἶς ἀπέκτεινανύσrερον τῆς πρώτης μάχ)ς. οτε μετὰ των AIαντινεων καὶ των

υπούπονων ξυνεξηεσαν ἄσπονδοι. ἰδὼν δ' ὁ κῆρυξ τὰ onλατῶν ἀπὸ τῆς πόλεως υμπρακιωτῶν εθαύμαζε τὼ πλῆθος ' ου γὰρ Iδει τὁ πόθος, ἀλλ' ωετο τῶν μετὰ σφῶν εἶναι. καί τις aυτὸν streo o, τι θαυμάζοι καὶ ὁπόσοι αυτῶν τεθνῶσιν, Οἰόμενος αυ ὁ ερωτῶν ειναι τον κήρυκα ἀπὸ τῶν ἐν 'Iδομέναις. ὁ δ' εφη διακοσίους μάλιστα. ὐπολαβὼν δ' ὁ ἐρωτῶν εἶπεν, οἴκουν τὰ oπλα ταυτὸ φαίνεται, αλλὰ πλέον ῆ χιλίων. αὐθις δε εἶπεν ἐκεινος, οὐκ ἄρα τῶν μεθ' ημῶν μαχομένων ἐστίν. ὁ δ' ἀπειρίνατο, Εἴπερ γε υμεῖς ἐν Ἱδομένη χοες εμάχεσθε.

Aλλ' ημεῖς γε οὐδενὶ εμαχόμεθα χθες, αλλὰ πρω ν ἐν τῆ σπ χωρ σει. Καὶ μεν ὁ τούτοις γε ημεῖς χθες ἄπι τῆς πολεως pono σασι τῆς Ἀμπρακιωτῶν ἐμαχόμεθα. ὁ δε κηρυξ ῶς ἔκουσε καὶ ε τω οτι ἡ ἀπό τῆς πόλεως βοῆθεια διέφθαρται, ἀνοιμώξας καὶ εκπλαγεὶς τω μεγέθει τῶν παρόντων κακῶν ἀπῆλ- ίεν ευθὴς ἄπρακτος καὶ οὐκέτι ἀπήτει τοὐς νεκρους. πάθος γὰρ τοὐτο μια πὁλει Ἐλληνίδι εν ζῶσαις ἡμέραις μέγιστον ὁ τῶν κατὰ τον πόλεμον τόνδε ἐγένετο. καὶ αριθμὼν οὐκ εγρα- να τῶν ἀποθανόντων, διότι ἄπιστον τὸ πλῆθος λέγεται ἀπο- άσθαι ώς προς τὸ μέγεθος τῆς πόλεως. Ἀμπρακίαν μέντοι οἶδα οτι εἰ ε υλ θησαν Ἀκαρνῶνες καὶ ' φiλοχοι Ἀθηναίοις ααὶ ZIημοσθένει πειθόμενοι εξελεῖν, αὐτοβοεὶ ἄν εἴλο νυν δ'εδεισαν μη οἱ Ἀθηναῖοι ἔχοντες αυτὸν χαλεπώτεροι σφίσι ι I 1πάροικοι ωσι. μετὰ δὲ τωὐτα τρίτον μέρος νείμαντες τῶν σκύλων τοῖς 'Ast ναίοις τὰ ἄλλα κατὰ τὰς πόλεις διείλοντο. καὶ ταμὸν τῶν '- ναίων πλέοντα ἐάλω, τὰ δε νυν ἀνακείμενα ἔν τοῖς 'Aττικοῖς ἱεροῖς is μοσθένει ἐξ ρέθησαν τριακόσιαι πω

462쪽

νοπλίαι, καὶ ἄγων αυτὰς κατεπλευσε ' καὶ εγένετο ἄμα αυτῶ

μετὰ τον τῆς Αιτωλίας ξυμφορὰν απι ταυr ς τῆς πράξεως

ἀδεεστερα η κάθοδος. ὰπῆλθον δε καὶ οἱ εν ταις εἴκοσι ναυσὶν ' Ao ναῖοι ἐς μύπακτον. 'Aκαρνuνες καὶ ' Aμφίλοχοι ἀπελθόντων Ἀθηναίων και Bγοσθενους τou Aς Σαλύνθιον και Ἀγραίους καταφυγοὐσιν Ἀμπρακιώταις καὶ Πελοποννησίοις ἀναχώρησιν εσπείσαντο εξ Οἰνιαδων, Οἴπερ καὶ μετανέστησαν παρὰ δελυνθίου. καὶ ἐς τον ἐπειτα χρόνον σπονδὰς καὶ ξυμμαχίαν ἐποιήσαντο εκατὸν ἐτη ' μαρνῶνες καὶ Ἀμφί λοχοι προς ' πρακιώτας ἐπὶ το δε ωςτε μ τε ' πρακιώτας μετὰ 'Aκαρνάνων οτρατεύειν επὶ Πελοποννησίους μὴ τε 'Aκαρνὰνας μετὰ υμπρακιωτων ἐπ Ἀθοναίους, βοηθεῖν δε τη αλ- .

ληχων καὶ ἀποδοῖναι ' πρακιώτας οπόσα ἡ χωρία ξ ὁμο-

ρους Ἀμφιλόχων εχουσι, καὶ επὶ ' Ανακτύρων μο βοηθεῖν πολεμιον ἔν Ἀκαρνῶσι. ταῖτα ξυνθέμενοι διέλυσαν τον πόλειμον. μετὰ M ταῶτα Κορίνθιοι φυλακῆν εαυτων ἐς την ' - πρακίαν ἀπέστειλαν, ες τριακοσίους ὁπλίτας, καὶ Ξενοκλείδαντον Εὐθυκλέους ἔρχοντα ' es κομιζόμενοι χαλεπῶς διὰ τῆς

'Hπείρου ἀφίκοντο. τα μεν κατ Ἀμπρακίαν Ουτως ἐγένετο.

o. δ' εν τη λικελία Ἀθηναῖοι τοὐ αυτοῖ χειμῶνος ες υ II 5τῆν Ἱμεραίαν ἀπόβασιν ἐποιὴσαντο εκ τῶν νεῶν μετὰ τῶν Σικελιωτῶν ἄνωθεν εσεβληκότων ἐς τὰ εσχατα τῆς 'θεραίας, καὶ ἐπὶ τός Αιόλου νήσους ἐπλευσαν. ἀναχωρησαντες δε ἐς ' Iέγιον Πυθοδωρον τον Ἀσολοχου Ἀθοναίων στρατογὸν κα-

g. li. i. Viri Io παρὰ Σαλίνθιον καὶ Ἀγραίους καὶ ἐς etc. Porro iligo Iespitar oiνιαδων, ilii Od sensu cassii ni Psse Fidei lir. I ino Ia itIs spiei I. p. s. pri, postiit coniecturiini Iξω οἰκ., non II cInste . iusius; cerio ut,i eain ab Henisterii. prolutant Κr emer. ad Dior 3 s. p. 234. vicit, iid Lucian. t. I. p. 3δ4., non reperitur ivi, vilanqtiain illi de pateticula disseriti ir, sed hoc loco Inuryd. non Dinni EDIDI'ato . Causa utit m cur excitisi Oeniades sint induciis, palan est; nani se iunxel unt cutisani suaIn et arana a reliquis Acarnanil iis et stili a Pariuriis Peloponnesior in steterant. Vide III, 94. 'Aκαρ- ωσι τε πασιν, or πωνδομεὶ πλην Οἰνιαδῶν ξυνέσποντο. Ut,omu auten orare καὶ μετανέσrησαν παρὰ Σαχυνθιον non potest hie sensus esse: qivi confugerant ad Sahynthium. Νan ea is veIbi με-T νωrημι non est. 1 uto sei sunx esse et qui etiam in partea Sajνnthii transier ne et cuni Peloponnesiis adeo se emini; na ii Salyn- illius liis alniciis erat. I id. cap. III. extr. Et IV, 77. Nisi ni a- is, quod magis etia in eum significatu veriai consentaneunt este

νιῶ ad Salynthium transeuntes aedes ibi ferunt. Quod equidentPrixeserrent, quia Per se intelligitur, Oeniade cuna Peloponnesua iecisse, nisi meliora in Prointu essent. Eteniux recepi coniectra.

Diuitiroci Corale

463쪽

In B. III. CAP. II 6. ταλαμβάνουσιν ἐπὶ τὰς ναυς διάδοχον ων ὁ Ἀδενς ηρπεν. οἱ

γὰρ εν Σικελία ξυμμαχοι πλευσαντε; ἴπεισαν τους 'Aθοναωρος βορθεῖν σφίσι πλείοσι ναυσί ' της μεν γὰρ γος αυτῶν οἱ Συρακόσιοι ἐκράro υν, τῆς δἐ θαλάσσης ὀλίγαις ναυσὶν εἴνόμμνοι παρεσκευάζοντο ναυτικον ξυναγείροντες ὐς ου περιοφό- μενοι. κά ἐπληρουν ταὼς τεσσαρακοντα or Ἀθηναῖοι in ἀποστελουντες aDrοῖς, ἄμα μεν ζγούμενοι θῆσσον τον ἐκεῖ πόλεμον καταλυδ σεσθαι, αμα δε βουλόμενοι μελέrον τοὐναντι κοὐ ποιεῖσθαι. τον μεν ουν ἔνα των στρατηγῶν ἀπέστειλαν Πυθόδωρον ὀλίγαις ναυσέ, Σοqοκλέα δε τον Σωστρατίδου καὶ Εὐρυμέδοντα τόν Θουκλέους ἐπε τῶν πλειόνων νεων ὰποπέμψειν ζῶμελλον. ὁ δὲ Πυθόδωρος ξδη ἔχων την τού --χντος τῶν νεῶν αρχην ἐπλευσε τελευτῶντος τοὐ χειμῶνος επιτθ -κρῶν qροὐ ριον, δ προτερον Aάχης ε ε' και νικqθεἰς μάχη υπι τῶν Αοκρῶν ἀνεχώρησεν.

τῆς Αἰτνος, ι περ καὶ τὸ προτερον. καὶ γην τινα ἔφθειρε τῶν λαταναίων, Οι επὶ τη Αἰτνν τῶ ὁρει οἰκουσιν, οπερ μέγιστόνεστιν ἔρος εν τῆ Σικελία. λέγεται δε πεντ κοστῶ ετει ρυῆναι τοῖro μετὰ τό προτερον θεῖμα, τὸ δἐ ξύμπαν τρις γεγενῆσθαι τὸ ρευμα ἀφ οὐ Σικελία υπὁ Ελλῆνων οἰκεῖται. ταύταμὸν κατὰ τον χειμῶνα τοὐτον εγένετο. καὶ ἐ κτον ἔτος τῶ πολεμω ετελεύτα τάδε ον Θουκυδίδης ξυνέγραφεν.rain Herin anni, quae mihi ex Popponis Dd. Thuc. II, I. P. I 62. i it Ot Hi, quae sensum plenissi inuin me init, sinite init ira est sucilli-Nia. Converie: Acamanes vero et An*hilochi - Avibraeiotia et 'eloponnesita, qui ad Salynthii - eonfugerant, si e publica interposita, eae Oeniadia abeundi potestatem dedemni, Pιa a Sistymthio discesserant.

Diemoravit.

II 6. Dixi do hoe capite in Vit. Thucydidis. Cons. CliIver. Nic. antiqua I, 8. Dorviu. Sicula P. 24 I. mkert. Geuar. Gri et

464쪽

IokΑana In Stellia ab Atheniensessius descivit I. Athenienses

Puliani in Peloponneso eoniniunivemini et praesidio ficinii mini3. ut, i eunt terea maritimo Peloponnesu oppugnarent, Atheniensiunx classia suis opeIn fere Iis proelio navali Pelopolinexios vicit Ia. Eo facto eum quadringentos et viginti ite lectos Peloponnesios in insula Sphacteria, mitus tutanidae causa it ilotati fuerant, a sitis interclusos circiunt siderent Atti Helisex :Lacellaemonios pἐricem petere coegeriint I 5. ὶtia negetita posti ngani ol, si lionein tandem egressi in insulam Athenienses Peloponnesios partim occiderent, partini vivos ceperunt 33. Post liaee Athenienses Corinthios ter restri proelio in ipsoriani regione fitiloriant, Cythera insulani Lacedaenioniis eripueriant, Nisaeam et Iongos muros Megarensium occupamint 44. 45. 69. 'orevrae orii in seditio finem accepit 43. Sicilienses s ligati diutino bello pacem inter se foedus pie feceriint 65. Brasidas Lacedaenionius duT paria eunt manu per I liens liam in socios Atheniensium pro et is plumnios ab eOri In AD

eietate avertit, Aniphipolin, Stagiriam, Acanthum, Toroneualia lite ni ulta oppida destitione accepit 79. 39. II 6. Aniphipolis, propter cuius expugnationem T revili leaeap. I 04. se in exilium missunt osse nareat, Atheniensiliit ut colonia et Emporiunt, unde Iigna navalia, Ianas et allax merces peterent, utilisfinia, ad proficiseendum in Piraeiani opportuna nil Strynionem sita filii, loco prius Novem viae appellato. quem iam anti diissimia temporiinia Aristagoras Ilialesius, IJarium fiagiens Occupare otinx tentasset, ab Edonis eius regionis aecolis impeditus est. Triginta duobus scrine annis post Allienienses in easdem tenas Oolonos decies mille miseriant, idios Thraces Eubita invasione ad DTabesciun reper In piirti in occideriint. Viginti novem ab ine annis iidem ilicet agnone urbem pulsis Edonis con iideriint. Po thac Cimon

magnis toptis Thriiciun hie lagalia rursus oppidum Amphipo-

465쪽

in eonstituit, tomie ite com millia Atheniens hirn in colonIaninuisit. Anno liciti Peloponnesiaci octavo Isi astitas urbo poti

εκπολιοθηήσας γαρ τοὐς υμας μἐν ἐκβαλόντας, υπὁ Αακεδαιμονίων di κατοικισθέντας N.αβον τo χωρίον Aniphipolin. Iliter

te inpora Antalci lac Pacis et iiiseetitae II Iii crat o expellitionis Ain phipolis in potestate regis Persariim iiiit, qui cuni Tini

gorae ldi i tragilita talenta dei lism i, viilnis Allieniensium Proceres coreuniperet, et gli per liis ille Iliora litig esset, in x Iiiiiiiii Aniplii pullii oceli Pavit, Piarii lii ni sit,i Rociam aniteant lito iri uti esse Atlienas IIuntiavit. Iucidunt haec in teinpori A

I, 33 - 33. Plutarch. vit. Artaxerx. e. 22. vit. Pelopid. c. 39. Allienae. II. p. 49. I . Demosth. l. fala. Iog. p. 51. Ilauchn. Postliac Athenienses Initierunt Ipliici atent, iiii Piosol,stiles ab Aniplii politis acceptos tenellat, citarii lemo raritae servatulos ua liliit iam lemiis obstitit, iis ad suos reniissis recti peratulae urina spein duci Gipuit. Hinc quo tenipare TD mollieiis ni issu fi nullo successii relliit, Ani Phipolis in ilitione Oluntlii omni fuit. Auctor in cortiis arguIncliti I eiii Oxti . Omit.

I. fals. Ieg. p. 2. Olunthiomini Aniplii politi ni isse tiailit, miste inpor bellii in sociato exarsit: ἔλαβε, ait, Plii lippus παρ'

υά χλυνθίοις καθ' ον καιρον απέστοσαν καὶ οι σύμμαχοι. i letiir urtis in focilero urbi uni Oluntli iaco fuisse circa Olytii P. 105, 3., citio anno lielliini sociale geri eoopit, et ex Piigyiata a Pli ilippo A inphipolis est. Ab Olynthiis pili in tu potestate I x Periliccae mitris Philippi transierat , qui Perdiccas do tiri, oeunt Athenierisibus et ipse ἐν ellunt gessit in Iliciis tan leni terminatii m. Iani post Obiciam Periliccae cum Athenienses, itio in regilius Macedoniae exspectaverant, ali Argaeo aentulo Phi- Iippi se in petraturos sperare iit, ut Anaphipolin reci perarent Tex Macedonum, ut vinculum, quo Atheniensibiis Argaeus iungeliatur, divelleret, Amphipolitas praestitio urbo porume illi leto liberos esse iiissit, at regno suo stabilito eunt Alii pili- politas Intillas belli causas Prata redige iniugasset, per rutilasi mimperis urbe potitus est. Ceterum quod PMlippus epist

466쪽

Ia apud Demostis. p. I76. assonat, lanx Mexandrain, Xeri

aequalem regem Macedoniae Aniphipolim tenuisse, inipuidens mendacium est, quippe quo tempore nondum in usti is suisset. Via. Augei'. apitii Iacoba. ad Demosth. orationes in se monent patriiun conversas p. 532. Dixi plura in prolegoni nia a I I emostlienis orationes de Teptialica halutas p. 5. Boeoti Athenienses, qui reMonem ipsoriam ingressi D Iium eonununierant, proelio in Oropia devicerunt, Imium vi expugnatiun receperiint 96. Tandem induetas Laee lapiuonuassiciae es*ie annuas feceres

467쪽

I Tob δ' ἔπιγιγνομένοo θέρους περὶ σίτου ἐκβολὴν Συρακο

σίων δέκα νῆες πλεύσασαι και Aoκρίδες ἴσαι Μεσσῆνον τον ἐν Σικελία κατέλαβον, αυτῶν ἐπαγαγομένων, καὶ ἀπεστο Μεσσήν' Ἀθηναίων. ἐπραξαν M τουτο μάλιστα οἱ μἐν Συέακόσιοι ὁρῶντες προσολην ἔχον το χωρίον τῆς Σικελίας και φοβούμενοι τοὐς Ἀθqναίους μ' εξ αυτ ὁρμώμενοί ποτε σφίσι μείζονι παρασκευῆ ἐπέλθωσιν, οἷ δἐ -κροι κατῶ ἔχθος - Pnyένων, βουλόμενοι ἀμφοτέρωθεν αυτούς καταπολεμεῖν. και εμμῆκεσαν ἄμα ἐς την 'γίνων οἰ -κροι πανστρατιῶ, Da μὴ μιμηθῶσι τοῖς Μεσσηνίοις, ἄμα δὴ και ξυνεπαγόντων 'γίνων φυγάδων, oy ησαν παρ' αὐτοῖς ' το γὰρ ' γιον ἐπὸ πολυν χρόνον ἐστασίαζe και αδύνατα ην εν τω παροντι τοὐς -κροῖς ἀμύνεσθαι, η και μὰλλον ἐπετίθεντο. δρώσαντες di

et 'rib δε τοῖς αὐτούς χρόνους τοὐ ῆρος πριν τον σῖτονεν ἀκμῆ εἶναι Πελοπονν σιοι καὶ οἷ ξυμμαχοι ἐςέβαλον ἐς το 'Artικῆν hrisito δὲ ψις o 'Αρχιδάμου Αακεδαιμονίων β σιλεύς ' καὶ ἐγκαθεζόμενοι ἐδηουν τον γ R 'Aθοναχι δἐ τάς τε τεσσαράκοντα ναῖς ἐς Σικελίαν ἀπεστειλαν, ἄψπερ παρμ

468쪽

αqῖκτο ἐς Σικελίαν. εἶπον δε τούτοις καὶ Κερκυραίων ἄμα-9απλέοντας των εν τη πολει επιμεληθῆναι, οι ἐληστευοντουπι των εν τω ορει φυγάδων' καὶ IIελοποννοσίων αὐτόσε νῆες εα κοντα παρεπεπλεύκεσαν τοῖς εν - ὁρει τιμωροί, καὶ λιμοὐ oντος μεγάλου εν τν πολει νομίζοντες κατασχήσειν ραδίως τὰ πραγματα. δεμοσθένει δε οντι ἰδιώτν μετὰ τον ἀνα-χώρ'σιν τὸν ερ Ἀκαρνανίας αυτῶ δεοθένδε εἶπον χρῆσθαι ταῖς ναυσὶ ταύταις , ῆν βούληται, περὶ την Πελοπόννοσον. καὶ Aς ἐγενοντο πλέοντες κατὰ τὴν Aακωνικὸν καὶ ἐπυνθά- 3-ντο ἔτι αἱ νῆες εν Κερκυρα ἐμ εισὶ τῶν Πελοποννοσίων,

ὁ μεν Εὐρυμέδων καὶ Σοφοκλῆς ῆπείγοντο ες τὴν Κέρκυραν,

ὁ δε Λομοσθένος ες τὸν Πύλον πρῶτον ἐκέλευε σχόντας αυ- τούς καὶ πράξαντας α δεῖ τον πλοῶν ποιεῖσθαι ' ἀντιλεγόντων δε κατὰ τύχην χειμὼν ἐπιγενόμενος κατῆνεγκε τὰς ταῖς ἐς τὴν Πύλον. καὶ ο Θημοσθένης εὐθύς ῆξίου τειχίζεσθαι το χωρίον, επὶ τουτω γὰρ ξυνεκπλεύσαι. καὶ ἀπέφαινε πολλὸν ευπορίαν ξύλων τε καὶ λίθων, καὶ φύσει καρτερόν δν και ερημον αυτό

τε καὶ επὶ πολὐ τῆς χώρας ' απέχει γὰρ σταδίους μάλιστα ἡ Πύλος τῆς Σπάρτης τετρακοσίους, καὶ ἔστιν ἐν τῆ Μεσσονία

2. ympanaέονταςJ Ac stoliastes adnotavit, sequi dehitIsse dativum participii et traii situm factum esse a dativo in acclinativum. Qirae striactura est a linoduni Dequens, dixique ait II, ll. Iuu-eii in ita citat Thon . m. p. 164. εἶπον δε τούτοις, καὶ Κερκυραιων

τῶν ἐν τη noκει ἐπιμεληθομαε.τσις ναυσὶ ταὐτσις J Insignes fiunt e Ores filioli astao ad Aristoph. Εqu. 55. dlanx si cibist de Denios liene I anonet ἄλεις εἰς πικροχίαν δὶα τον αυτόθι πόλεμον, et dum 1 vlum conitin diu cum Πυλαις, ubi Iigonidas cecidit, et dii in I eon ut im Macedonum et Lacedaemoniorunt regem vocat, nisi librarii lapsus subest.

tori uni est lignis et lapidii us abuti lans, natura muniti In ac ti nodesertum et ipsum et ni nus vicini ugm imi tus, a Spἱirtἱx qu

dringenta stadia tu tans. Cons. Straho p. 550. C. Alan. Νpnt lani, acinit . eam Coryphasium appellabant. - Νed an urben , Pron ontorium ne , in quo Ita erat urbs, ita appellarint, dii hi iunest. Dulceriis: ,,NIon Pnum , sed illam parte in umri Messeniaci, in qua Pollia sita est. Ita uolsten. ad Steph. v. macte. Etiain Pa i sanias Messen. 36. promontorium vocat CoryphasNIm, et in eo riuunt sitam esso dicit. Et Ptolemaeun p. 89. Pyltini a pro-rnonismo Coryphasio distinguit. Item Strabo VIII. p 348. ul

469쪽

LIB. IV. CAP. 4. σου, ῆν βούληται καταλαμβάνων την πόλιν δαπανῶν. ει διάφορόν τι ἐδόκει εἶναι τοὐτο τὸ χωρίον μέρου μὰλλον,

Leένος τε προςόντος, και τούς Μεσσηνίους οἰκείους οντας αυτω Tο αρχαῖον και ομοφωνους τοῖς Αακεδαιμονίοις πλεῖστ

αν βλάπτειν ἐξ αυτοῖ ορρωμένους και βεβαίους ἄμα του χω-

4 ρίου φύλακας ἐσεσθαι. ως δἐ o ἐπειθεν Ουτε τούς στρατ γούς Οἴτε τοὼς στρατιώτας, υστερον και τοῖς ταξιάρχοις κομ

νωοας ἡσυχαζεν, υπὸ ἀπλοίας μεχρι αὐτοῖς τοῖς στρατιώταις

Steplianus in κορυφάσιον. Idem tamen v. Πύλος ι Πύλοι πόχις ἔν πιεσσῆνη ἐκαλεῖ to δε κορυφάσιαν. Et si lii l. TlHic l. ad V, 18. Corvphasiit in exponit Puluna. Non necessaria vi ille In meri po sit illa interpretatio. Νam ibi nonii ne Coryphasii, quod restitus .aceilaenioniis inter eos et Athenienses coiivenerat, contineri Potε si Pylus, citiae erat in proniontorio Coryphasio. Sed confir-Inat Paullanin Octo Scitoliastae interpretatione iii ipse mi ucydides, qui deinde cap. 35. scribit, Atheni senses Lacedaenioniis ex legitius Pacis nori voluisse reddero Pulum. cisa ibon. Pioque ud Strab. VIII. p. 359. veri,a liaee Thucyitidis καλοῖσι δὲ συιῆν non nil proxinie pri1ee edentia ἐν etῆ -οσηνίων γῆ, s 'it mi ipsci I ΡJ Iitim refert; istam vita Strabo sub Coopi asio fui pse dicit, ideu

adduxisse Messenios a Naupacto, quod hic dicit Scitoliastes. Eos Postea de niti u rtat illuni venisse, ait intelligi e cap. 9. et 32. 4. τἄξιάσοιςJ alii litari et αξιάρχαι e. Prior fori ia anti uuior est T. Hoeelcti. Maaiah. d. Λιh. t. I. p. 223. t. II. p. 207. tti uia. ecl. liis t. p. 397. κοινώσας Moeras docet, ἀνακαινίσαι Atticii in et Thuicydi delini

esse, ire ais mi verba lamni alii ex eius libris allata: ἀνακοίνωοον τοῖς φίχοις. Sed ἀνακοινωσαι friisti a apud eum quaesiveris, Et Fidelitiir vecta EO MIMII iptii particula versus se inrit eSSU; Pti I f, ut solet, confusa auctorun numina esse uesiitror. ησθαζεν, υπὸ ἀπλοίαςJ Sic distinxi, cun1 vulgo cori ni a Pone retur post ἀπλοίας. Nam mare quietu in non euecit, ut quiesceret, sed potius ut quo i vellet consentieretur. Vulgatain clisti ictione In ure lovius ita tuetur: Dei nosti eneni otiosii in ilia sedisse, quonian per mit ieiuni navi maI e non licuerit; alias en ina navigaturuiti fuisse. Sed veri uin ἡσυχάζειν videtur aliud quid ql huiuc oni iiDratione In significare, videlicet eunt non anipli iis institisse, ut Pyluna Ianinirent. M ea ubique nunc scri tur in hoc scripto re; de qua, re non sol unx codices manu seripti optiniae notae, se letiani Urammatici veterea monuerunt. v. Tuom. M. P. I35. et alii,

470쪽

LIB. IV. CAP. 5. 449 , σχολάζουσαν Ορμῆ έπεσε περιστῶσιν εκτειχίσαι το χωρίον. και εγχειρῆσαντες εἰργάζοντο, σιδήρια μεν λιθουργὰ -κ εχοντες, λογαδον δε φεροντες λίθους, καὶ ξυνετίθεσαν Aς ἐκαστοντι ξυμβαίνοι' καὶ τον πολόν, εἰπου δέοι χρῆσθαι, αγγείων Gπορία . επὶ τοὐ νωτου ἐφερον εγκεκυφότες τε, ώς μάλιστα μελλοι επιμένειν, καὶ τω χεῖρε. ες τοὐπίσω ξυμπλέκοντες, ὁπως

μη αποπίπτοι. παντί τε τρόπω ηπείγοντο φθῆναι τους --κεδαιμονίους τα επιμαχώτατα εξεργασάμενοι πριν ἐπιβονθῆσαι 'το γαρ πλεον του χωρίου auris καρτερὸν υπῆρχε και Ουδενεδει τείχους. οι δε εορτην τινα ετπον ποντες καὶ δμα πυνθανόμενοι οεν ολιγωρίφ. εποιοῖντο, ως ὁταν ἐξέλθωσιν, ξ οὐχ υπομενου-ταέ-ῆ ραδίως ληψομενοι sius ' καί τι και αυτούς ὁ στρατος σι εν ταῖς Ἀθῆναις ἄν επεπε. τειχίσαντες δε or 'Aθ ναῖοι τοὐ χωρίου τα προς ξπειρον καὶ ἁ μάλιστα εδει ἐν ἡμέραις εξ τον μεν Aημοσθενον μετὰ νεῶν πέντε αὐτοῖ φυλακα καταλείπουσι, ταῖς δὲ πλείοσι ναυσὶ τον ἐς την Κέρκυραν πλοὐν καὶ Σικίλων ηπείγοντο.ri ios latii popp. obs. p. 72. et prol. t. r. p. 215. IVass. et Dib

SEARCH

MENU NAVIGATION