Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

발행: 1826년

분량: 587페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

470 LIB. IV. CAP. 25. μένα. και or μεν Ἀθηναῖοι, Καμαρίνει ἀπελθείσνς πρωίD-

ναυσιν ἄμα εοτρώτευσαν ἐπὶ Λαξον την λαλκδικον ὁμορονουσαν. καὶ τy πρώτη ημέρα τειχῆρεις ποινσαντες τούς N ξίους ἐμουν τον γον, τν ο υστεραί ταῖς μεν ναυσὶ περιπλεύσαν τες κατὰ τον Ἀκεσίν ν ποταμὸν την γον εμουν, τωδἐ πεζω προς τον πόλιν ia αλλον. εν τούτω δὲ οἱ Σικελοι Drii' των ἄκρων πολλοὶ κατέβαινον βονθοῖντες επὶ τοῖς Μεσσηνίους. καὶ οἱ Νάξιοι ώς εἶδον, θαρσῆσαντες καὶ παρακμλευέμενοι εν εαυτοῖς ώς Οἶ -οντῖνοι σφισι και οἱ ἄλλοι 'Eu

ληνες ξύμμαχοι ἐς τιμωρίαν ἐπέρχονται, ἐκδραμοντες ἄφνω

Θουκυδίδης h. l. Laudat praeterea Soph. Antig. 53. I 45., utri pro

loco ἐν delet. Repugnant liaec: V, 69. extr. VIII, 76. καὶ παραι

Matth. Gr. I. 489. III. I eui tot f. ad Plat. I. vs. p. 32. ad Parinen id. p. 2Il. Eundenique usiani explicat Prisciantis XVIII. P. II 72. ubi citat Pitu ydulis verba III, 59. ημέρας τε ἄνομιμνῆσκομεν ἐκε νος, η τὰ λαμπρότατω μεθ' εαυrῶν si si eninx legit pro μει' αὐτῶν, et ei ini Prisciano saeiunt etiam K. M. N., μεν αἱ τῶν liabeut A. H. E. II. I. g. πράξαντες, νυν ἐν τῶδε τὰ δεινότατο κινδυνεύομεν πα- δειν, dicitque μεF εαυτῶν esse pro μεet' ἀλλἡλων. Ac sane ilii in

492쪽

τες τους πλείστους δι- θειραν. και αἱ νῆες σχουσαι εο τ νμεσσῆνον υστερον επ' οἰκ- εκασται διεκριθοσαν. Θεονα-νοι δε ευθυς καὶ or ξύμμαχοι μετὰ Aθονοέων ἐς τον Μεσσφν ῶς κεκακωμένην εστράτευον, καἰ προσάλλοντες οι μεν' -οναῖοι κατὰ τον λιμένα ταῖς ναυσὶν ἐπείρων, ὁ δε πεως προς την πόλιν. ἐπεκδρομῆν δε ποι σάμενοι οἱ Μεσσήνιοι καὶ Αοκρῶν τινες μετὰ του Aγοτέλους, or μετὰ τό πάθος

ἐγκατελείφθοσαν φρουρῶ, εξαπιναίως προ εσόντες τρέπουσι Tου στρατευματος των Aωννένων το πολύ κα. ἀπέκτειναν

πολλούς. ἰδόντες ει οἷ Gynναῖοι καὶ ἀποβάντες από των νεῶν

εβοήθουν, καὶ κατεδίωξαν τους μεσσηηίους πάλιν ες την πόλιν, τεταραγμένοις επιγενόμενοι ' καὶ τροπαῖον στῆσαντες ἀνω

δαιμονιους Οι Ἀθηναῖοι και τι ἐν τῆ ξπείρω στρατοπεδοντων Πελοποννοσίων κατὰ χώραν εμενεν. επέπονος δ' ἐν τοῖς

- ναίοις ἡ φυλακῆ σίτου τε ἀπορία καὶ υδατος ' ον γὰρ ἰν κρῆνη οτι μῆ μία εν αυτῆ τῆ ἀκροπόλει τῆς Πύλου καὶ

αὐτη ου μεγάλ', ἄλλα διαμώμενοι τον κάχληκα Οἱ πλεῖστοι ἐπὶ τῆ θαλάσσa ἐπινον οδον εἰκὸς υd . στενοχωρία τε ἐν

Tesertur ad patres Sparianorum, qui nasciam Plataeenses se ilicunt Pugnasse ast in uitri In auant Contra Persas. Cuni vero hi ipsi, Mai loquuntiar. aequales sint praesentium Ι .aredaernoni orta In; leni Porti In ratio repugnat, quontinus cuni patribus hOIunx ait versus Con munes liostes pugnavem iit; nisi sic te expedias, πράξαντες sive resoluto patruicipio ἐπράξομεν esse: norter populo pugnarit. Sic veris Obstia κινδυνεύομεν, tit Od EOI Mn ad nunc locnientes pes tinere potest. uliare nunc clubito, an scriptura optinior an cυ Ii- eunt aliquot et Prisciani, si niuique huius explicatio, quani illo ex vetustis interpretilius hausisse videtur, praeserenda vulgatae sit.

493쪽

ὁλθω στρατοπεδευομένοις ἐγίγνετο, καὶ των νεῶν Ουκ ἔχου

σῶν ὁρμον αἱ μἐν σῖτον ἐν τη γῆ ῆροῖντο κατὰ μέρος, αἱ de

μετέωροι Αρμουν. ἀθυμίαν τε πλείστον ὁ χρόνος παρεῖχε παρὰ λόγον ἐπιγιγνόμενος, Ους ωoντο ημερῶν ολίγων ἐκπολιορκησειν, ἐν νήσω τε - μη καὶ ἴδατι άλμυρῶ χρωμένους. αἴτιον δῶ ὴν οἱ Αακεδαιμόνιοι προειπόντες ες την νοσον εγύγειν σῖτόν τε τον βουλόμενον ἄλοχεμένον καὶ Οἰνον καὶ τ οὐν καὶ εια ἀλλο βρῶμα οἷον ἄν ες πολιορκίαν ξυμφέρy. τάξαντες αργυρίου πολλοῖ, καὶ τῶν Κλώτων τῶ ἐωγαγόντιελευθερίαν υπισχνούμενοι. καὶ ες γον ἄλλοι τε παρακινδυνεύοντες καὶ μάλιοτα οἱ αλωτες, ἀπαίροντες από τῆς Πελωπον σου ὁπόθεν τύχοιεν καὶ καταπλέοντες ετι νυκτὸς ἐς τὰ προς τὸ πέλαγος τῆς ν σου. μάλιστα δε ετ ρουν ἀνέμωκαταφέρεσθαι ' ραον γὰρ την φυλακjν τῶν τριήρων ελάνθωνον, Oπότε πνεῖμα εκ πόντου εδ' ἀπορον γὰρ εγίγνετο πεμοιογεῖν, τοῖς δε α ιδὸς ὁ καrάπλους καθεστῆκει' ἐπώκελ- λον γὰρ τὰ πλοῖα τετιμημένα χρημάτων, καὶ οἱ ὁπλῖται περὶ τὰς κατάρσεις τῆς νῆσον ἐψυλασσον. ὁσοι δε γαλῆνη κινδυνευσειαν, ἡλίσκοντο. kένων δὲ και κατὰ τον λιμένα κολυμ- ται ἴφυδροι, καλtodiis ἐν ἀσκοῖς ἐφέλκοντες μ κωνα μεμε-

494쪽

I. IB. IV. CAP. 27.

λιμμένην καὶ λίνου σπέρμα κεκομμένον ἄν το πρωτον χαν- θανον των φυλακαὶ υστερον ἐγένοντο. παντί τε τρόπω ἐκάτεροι ἐτεχνῶντο, Oι μἐν εςΠέμπειν τα σιτία, οἱ δε μη Lxνθάνεινσφῶς. 'ει δὲ ταχ Ἀθηναις πυνθανόμενοι περὶ τος στρατιῆς 27Oτι ταλαιπωρεῖται καὶ oῖτος τοῖς ἐν τη ν - οτι επιλεῖ, ξπόρουν καὶ ἐδεδήκεσαν μ' σφῶν χειμὼν την φυλακῆν ἐπιλάβοι, ὁρῶντες των τε ἐπιτολίων την περὶ την Πελοπόννοσον κομι- δον αδύνατον ἐσομένην ἄμα εν χωρίω ερ μω καὶ Ουδ' εν θί- ρει oLί τε δντες ἱκανὰ περιπέμπειν, τόν τε ἐφορμον χωρίων αλιμενων ὁντων ovκ ἐσόμενον, ἀλλ' ' σφῶν ἀνέντων την ς λακὸν περιγεν σεσθαι τους ἄνδρας η τοῖς πλοίοις ἀ τον σῖτον αὐτοῖς η γε χειμῶνα τορ σαντας ἐκπλεύσεσθαι. πάντωνδε ἐψψοὐντο μάλιστα τους Αακεδαιμονίους, ἔτι εχοντας τε ἰσχυρον αυτοῖς ενόμιζον οὐκέτι σφίσιν ἐπικηρυκευεσθαι' καὶ μετεμέλοντο τὰς σπονδὰς οὐ δεξάμενοι. Κλέων δε γνους αυ-

τῶν την ἐς αυτον υποφίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως Ου τἀ in θῆ εφη λέγειν τους εξαγγέλλοντας. παραινούντων δε

των αφιγμένων, εἰ μη σφίσι πιστεύουσι, κατασκόπους τινὰς

πέμψαι, ὴρωο καταοκοπος αυτ 'ετὰ Θεογένους υπὸ Mθ ναίων. καὶ γνους oτι ἀναγκασθησεται ἡ ταυτὰ λέγειν ola διέβαλλεν ἡ τἀναντία εἰπὼν ψευδῆς φαν σεσθαι, παρ νει τοῖς Αθηναψις, ορῶν αυτούς καὶ Αρμημένους τι το πλέον τῆ γν

μν στρατετειν, ὼς χρῆ κατασκόπους μεν μθ πέμπειν μοδε

pra fi I cap. I 4. Mox ἔντεe pendet ex ὁρωκτει, maae est nota striictura verbornn sentiendi, Videndi, audiendi Et similitim. v. Matth. Gr. g. 549. Et respondent inter se ἄμω ἐν χωeno δρῆmo et καὶ οὐδ' ἐν θέρει otic τε ον et ες , ut BI altera Parte τῶν 'τε ἐπιτροδείων - κομιδεμ et τόν τε ἔφορμον - οὐκ ἐσόμενον. venior iter Tho n. M. p. 399. τόν τε ἔφορμον Ουα Πνον Σωρίων ἀλιμένων ὀντων. . Dulcer. ad VI, 48. M. ἐπικηουκεύεσθαιJ quod Popp. prOI. t. I. p. 154. dicis infinitivum praesentis pro futuri infinitivo hunc esse, non iptelligo, cur opus sit, sic accipere. Eten in iam nunc nun mittes, alit caauqeatores pacis agit. nilae ca ISR. ZOnaras: ἐπικηρυκεύεσθαι, διa κῆρυκοσσυνθῆκας τινας θ neeςβείας πονεῖσθαι, ubi v. Titimiunn. φανήσεσθαίJ S Tiptor a structura per στι ad infinitivum transiit, nisi Dialis infinitivum cun αναγκασ3ὴσεται coniungere. Vide ad

495쪽

In B. IV. CAP. 23. 29. διαμέλλειν xcvnὴν παριέντας, εὶ δὲ δοκεῖ αυ cola αληθῆ εἶναι τὰ αγγελλομενα, πλεῖν ἐπὶ τοῖς Γνδρας. καὶ ἐς Nικίαν τον

ρεῖν. ὁ δε τὸ μἐν πρῶτον οἰόμενος αυτον λόγω μόνον ἀφιέναι ἐτοῖμος ῆν, γνούς δἐ τῶ ὁντι παοαδωσείοντα ἀνεχώρει καὶ οὐκ ἐψη αυτὸς αλλ' ἐκεῖνον στρατοπεῖν, δεδι - ξδ' καἰ οὐκ αν οἰόμενος οἷ αυτὁν τολμῆσαι υποχωρῆσαι ' αὐθις δὲ ὁ πικίας εκέλευε και εξέστατο τῆς ἐπὶ INM αρχῆς καὶ μάρτυ- φας τοὐς -'ναίους ἐποιεῖτο. οἱ δέ, Hον hiος φιλεῖ ποιεῖν,

ίῶν Οἴτε φοβεῖσθαι ἔφη -κεδαιμονίους πλεύσεσθαί τε λαβών εκ -ν τῆς πόλεως Ουδένα, A μνίους di καὶ ' DΜίους τοὐς παρόντας καὶ πελταστὰς or ῆσαν ἐδε τε Aίνου βεμο- θηκότες καὶ ἄλλοθεν τοξότας τετρακοσίους ' ταὐτα δἐ i χωνἐ ' προς τοῖς εν MNλω στρατιώταις ἐντὸς μερῶν εἴκοσιν 'ἄξειν -κεδαεμονίους ζῶντας ἡ αυτου ἀποκτενεῖν. τοῖς δεMθηναίοις ενέπεσε μέν τι καὶ γέλωτος τῆ κουφολογ' αὐτον, ἀσμένοις δ' ὁμως εγίγνετο το σώφροσι τῶν ανθρώπων, λογιζομένοις δυοῖν ἀγαθοῖν τού ετέρου τεύξεσθαι, ἡ Κλέωνος

απαλίλαγήσεσθαι, ὁ μἀλλον ξλπιζον, ἡ σφαλεῖσι γνώμος --

29 κεδαιμονίους σφίσι χειρώσασθαι. καὶ πάντα διαπραξάμενος ἐν τῆ ἐκκλησία, καὶ ψηφισαμένων Αθγαίων αὐτῶ τον πλOὐν,των τε ἐν Πύλω στρατηγῶν ενα προςελόμενος Βομοσθένον,

μαι et παραβαίνειν, adscriptas his vectis. Eadem Phavoriniis in v. Μelius acliolia tes: βνεδυero ποιεῖν ἴπερ υπέσχετο, ἀπένευre .

Vertia ταὐτa δε - ἀποκτενεῖν habet Tliom. m. p. 166. Cons. achol. Arist. Eqiiit. M. ἐξαπαλλαγῆ I Post Oeae τρον ἴπως solenni iis est futurum. CD iunctivus tani rix legitur etiam II, 52. V, 65. Ita etiani post ena Iegitur ἔλθωσι VII, l. quem modum ali iii ot codices Exhibent etiam in sintili loeo II, 4. fin. v. Popp. proleK. t. I. p. 137.

29. ἀγωγὴνJ Belaer. dedit ea A. B. F. H. pro vulaata ἀναγω γῆν, coli. VI, 29.

496쪽

έλαβε πυνθανόμενος τὴν ἀπόβασιν αυτον ἐς την νησον δι-

νοεῖσθαι. οἱ γὰρ στρατιῶται κακοπαθούντες τοῖ χωρίου τx απορία καὶ μὰλλον πολιορκούμενοι η πολιορκουντες ἄρμοντο διακινδυνεὐσαι. και αυτῶ ἐτι ρώμην και η νῆσος εμπροσθεῖσα ,

παρέσχε. πρότερον μεν γαρ αυτῆς Ουσος δωδους ἐπι το nolo καὶ ἀτριβούς διὰ την αεὶ εργίαν, εφοβεῖτο, και προς τῶν πολεμίων τοὐμ ενόμιζε μὰλλον εἶναι ' πολλω γὰρ ανστρατοπέδω ἀποβάντι εξ αφανοὐς χωρίου προσάλλοντας αυ- τοὐς βλάπτειν. σφίσι μεν γὰρ τὰς μείνων αμαρτίας καὶ παρασκευῆν uno τῆς ἴλης οὐκ ἄν oμοίως δῆλα εἶναι, τοῖ δεGυτῶν στρατοπέδουι καταφανῆ ἀν εἰναι πάντα τὰ αμαρτήματα, Aςτε προπιίπτειν ἀν αυτοῖς ἀπρος&κ τως η Θύiοιντο 'επ ἐκείνοις γὰρ ἄν εἶναι την επιχείροσιν. εἰ δ' αυ ἐς δασύ

χωρίον βιάζοιτο ἱ σε ἰέναι, τοὐς αάσσους ἐμπείρους ει τῆς

χώρας κρείττους ἐνόμίζε τῶν πλεόνων απείρων ' λανθάνειν τεάν το εαυτῶν στρατοπεδον πολύ ον διαφθειρόμενον, o o

-b Αἰτωλικοὐ πάθους, o διὰ την ἔλον μέρος τι πένετο, οὐχ ἡκιστα αυτὸν ταύτα ἐς ει. τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀναγκασθέν- των διὰ τnν στενοχωρίαν , τῆς νῆσου τοῖς επάτοις προςίσχοντας ἀριστοποιεῖσθαι διὰ προφυλακῆς, και εμπρήσαντός τινος κατὰ μικρὸν τῆς Γλης ἄκοντος καὶ από τούτου πνεύματος επιγενομένου τὸ πολύ αυτῆς ελαθε κατακαυθέν. Ουτω ὁ ἡ τούς τε Αακεδαιμονίους μῶλλον κατιδὼν πλείους oντας, ὁπονοῶν πρότερον ἐλάσσοσι τον σῖτον αυτοῖ πέμπειν, τότε δὲ Ac εά. αξιόχρεων τους Ἀθηναίουi μῶλλον σπουδῆν ποιεῖσθαι, τῆν τε νῆσον εὐαπψατωTέραν ουσαν, τὸν επιχείροσιν παρεσκευάζετο

Peloponnesia, qtita nis non potvat in causa esse, ut ad litus Dran tiurn Pararent, an mustia insillae. Nulgo Θnini eonina a pose oreνοχωρίαν oniittunt. Neque militiinus in insula collocatis alpraesidit In convenit vel ini προσίποντώς. Recte igitur Scholiastes monuit, Allieniensiuin ni illies intelligendos esse. Sed ne his qui dena ui mustia insulae causa esse poterat, ut ad litus Praiid rent; qilia quo angustior insula, eo propius a navibus aberant. Coniniax igitur cuni Maachio ponendum est Post oeμπωρίαν, et intelligena a est angustia spatii, in quo naves atationein 1, eis hant. it,inre supra cap. 26. Acripsit: oreνοχωρία Tst ἐν Daθω ore ποπεδευομένοις ἐγίγνετο ' καὶ τῶν νεῶν Ουκ ἐχουσῶν oeμον αἱ μὲν σῖτον εν τῆ νῆ 'eoῖκτο κατὰ μέδεος, αἰ δε με rέωροι ἄρμουν. Sic Ianhiacile iii tolliSuntur verba διώ προφυῖακῆς, cimippe custodia Passim collo 'ata sibi a repentino Spartanorum ini petu cavebant. Ουτω δ' - παρεσκευάζerol Verba Toίς τε Αακεδαιμονίουε κατιδων πλείους οντας, τὴν Te νῆσον εὐαποβατωτέραν ovo ν Coniungenduesso, inlinitivum auten ποιεῖσθαι, u. Paulo ente ἐσπέμπειν exbπονοῶν alve quod in eo inest νομίζων Pendere, manifestum est.

497쪽

476IAB. IV. CAP. 11. 32.

στρατιάν τε μεταπέμπων ἐκ των ἐγγῖς ξυμμάχων καὶ τὰ ἄλλα ἐτοιμάζων. Λλέων δἐ εκείνω τε προπέμψας ἄγγελον ἄς ἐξων καὶ ἐχων στρατιὰν ῆν ρτήσατο, 4qικνεῖωι ἐς Λίλον. καὶ

ἄμα γενόμενοι πέμπουσι πρῶτον - το ἐν τῆ ξπείρω στρατ πεδον κῆουκα, προκαλούμενοι εἰ βούλοιντο ἄνευ κινδύνου τούς ἐν τῆ νησω ἄνδρας σψίσι τά τε οπλα και σφῶς αὐτούς -

λεύειν παραδοὐναι, ἐφ ω gυλακῆ τῆ μετρiα τηρ σονται, ἐως II ἄν τι περὶ τοὐ πλέονος ξυμβαθῆ. ου προύδεξαμένων di αυ- τῶν μαν μἐν ημέραν ἐπέσχον, Π δ' ἐστεoaia ἀννάγοντομἐν νυκτός - ολίγας ναυς τοῖς ὁπλίτας πάντας ἐπιβιβάσαντες, πρι δὲ τῆς Γω oλίγον ἀπέβαινον τῆς νήσου ἐκατερωθεν, ἐκ τε τοὐ πελαγους και πρὸ τοὐ λιμένος, oκτακόσιοι μάλιστα ὁντες ὁπλῖται, και ἐχώρουν δρόμω ἐπὶ τό πρῶτον qυλακτήριον τῆς νησον. ωδε γαρ διετετάχατο. ἐν ταυτη μἐν τῆ πρι τy qυ κῆ ώς τριάκοντα ῆσαν ὁπλῖται, μέσον di καὶ ὐμαὶ τατον τε καὶ περὶ το ἴδωρ οἱ πλεῖστοι αὐτῶν και 'μιτάδας ἡ ωρχων εἶχε, μέρος δέ τι Ου πολύ αὐτό τό ἐσχατον ἐφίλασοετῆς νήσου τὸ προς τὴν Πυλον, o ην in τε θαλάσσης απόκρq- μνον καὶ ἐκ τῆς γῆς ἡκιστα ἐπίμαχον καἰ γάρ τι καὶ ἐρυμα αυτόθι ην παχαιὸν λίθων λογάδον πεποιημένον, o ἐνόμίων σφίσιν ωφέλιμον αν ειναι, u καταλαμβάνοι ἀναχώροσις βι-22αιοτέρα. Οἴτω μἐν τεταγμένοι ῆσαν. οἱ 3. Αθηναῖοι τοὐς

uvapropter cum Poppone obf. p. 23 I. scribendum τότε δέ. Nam vulmo δέ onituunt. Αυτοῖ, POppo uit, si pro avr e Plini tuiAAeneges, atque stilii cliini desideres, mi Od non videtur conini odo esse posse, Pri baverint Hatieri coniecturan αὐτοὶς ἐςnέμπειν. Nam lenior vitileni nonnullis videat tir ni edela, si restit hiems αἰ- To ς πέμπειν, sed coni positunx έςaέμπειν satis consimilatur c. IG. et 26. 31. μέσονJ adiectivum Pro Rubstantivo positum est, desideres aretieulunt. Se i etiam sint ilibus in locis Il, St. καὶ τὰ iaένον μὲν ἔχοντες, IV, 96. μέχρι του μέσου , tilii editiones articilliinandilunt, codices eunt proscriMInt. Sie etiam ante δεοιὸν κέρας

deest VI, 67. V. Popp. proleg. t. I. p. I95. Sed paulo post

vulgo aut ἔπατον Oniittiint articulum, codices A. II. F. 11. K Ν. D. P. d. se. s. g. h. i. ad durit. Helucer. Prinesert τούσχα ἄν eoll. III, 36. Veri a δου - ἐπίμαχον habet Dioni. M. p. 350. Sioni Ox cap. 35. et supr. tap. 4. ei καταλαμβάνοι J Veri,urn in n alam partem usurpant Graecid8 periculis et castinis, itui inopinati repentino in petu superveniunt. V. HemAt rh. ad I .ucian. sonan. t. I. P. 102. Quare hic Ie- Eendun βισι or eci ex B. F. LI. I. L.. Ν. O. R. e. h. i. Et correcto A. pro 'vulgata βεβαιοτέρα. Paulo anta quae leguntur vertia τη ne or η φυχακῆ ita interpretat Ir Ν 'l OIiaStes: πραο ν φυλακήν φησιναι robς τούς φίλαxae main alibi haec verba significant primavi vFiatiaui). ἐπιφέρει γαρ oro etem τώmara ἐν Θωκεδσιμονίων Ta φυλσT - ποντα τὴν νῆσον, ἔν μὲν ἐν τῶ ἄκρω τῆς νῆσον πω προς το πiλαγος,

498쪽

LI.B. IV. CAP. M. μεν πρώτους ψυχακας, οἷς μέδραμον, ευθυς διαφθε ουσιν. εν τε ταῖς εὐναῖς ἔτι αναλαμβάνοντας τὰ Onia καὶ λαθόντες την ἀπόβασιν, Οἰομένων αὐτῶν τὰς ναῖς κατὰ τo εθος εἰς ἔφορμον τος νυκτὸς πλεῖν. ἄμα δε ει γιγνομένη καὶ ὁ ἄλλο στρατὸς ἀπέβαινον, ἐκ μεν νεῶν ἐβδομηκοντα και ὀλέγω πλειόνων πάντες πλῆν θαλαμίων Aς εκαστοι ἐσκευασμένοι, τοξοται τε υκτακόσιοι και πελτασται οὐκ ἐλασσους τούτων, Μεσσηνίων τε οἱ βεβοηθηκοτες καὶ ἄλλοι ὁσοι πεμ Πυλον κατεῖχον πάντες πλον των ἐπὶ τοὐ τείχους φυλάκων. Λημοσθένους ει τάξαντος διέστησαν κατὰ διακοσίους τε καὶ πλείους, ἔστι δ' η ελάσσους, των χωρίων τὰ μετεωρότατα λαβόντες, ὁπως ἔτι πλείστη ἀπορω ' τοῖς πολεμίοις πανταχόθεν κεκυκλωμένψις, και μ' ἐχωσι προς δ.τι ἀντιτάξωνται, ἀλz αμφίβολοι γίγνω ται τω πλῆθει, εἰ μεν τοῖς πρόσθεν ἐπίοιεν, ὁπὁ τῶν κατόπιν βαλ λόμενοι, εἰ δε τοῖς πλαγίοις, υπό τῶν εκατέρωθεν παρατεταγμένων. κατὰ νώτου τε αει ψελλον αυτοῖς η χωρ σειαν οἰ πολέμιοι ἔσεσθαι ψιλοὶ καὶ οἱ ἀπορώτατοι τοξεύμασιωαὶ ἀκοντίοις καὶ λίθοις καὶ σφενδόναις ἐκ πολλοῖ ἔχοντες αλκῆν. οἷς μηδὲ ἐπελθεῖν οἷόν τε ὴν ' φεύγοντές τε γὰρ εκράτουν καὶ ἀναχωροῶσιν επίκειντο. τοιαύτη μἐν γνώμy ὁ Α μοσθένης τοτε πρῶτον τqν ἀπόβασιν επενόει και εν τῶ εργωδ ταξεν. ol δε περι τον Ἐπιτάδαν καὶ ἀπερ ἐν πλεῖστον τῶν 33

rios angunt. . . a .

499쪽

θέοντες πρ κέοιντο πρεπον, και οἱ υποστρέφοντες ῆμύνομτo, ἄνθρωποι κούφως τε ἐσκευασμένοι καὶ προλαμβάνοντες

ιαδίως τῆς φυγῆς, χωρέων τε χαυπότητι καὶ ὐπό τῆς πρὶν

οφει τοὐ θαρσεῖν - πλεῖστον εἰληφότες πολλαπλάσιοι φω- νόμενοι, και ξυνειθισμένοι μῶλλον μ'κέτι δεινους αυτούς Ῥοίως

σφίσι φαίνεσθαι, ἔτι οὐκ εὐθἐς ἄξια τῆς προς δοκίας ἐπεπόνθεσαν, λπερ δυ πρῶτον ἀπέβαινον τη γνώμη δεδουλωμένοι in επὶ Αακε)αιμονίους, καταφρον σαντες καἰ ἐμβοῆσαντες ἀθρόοι ἄρμησαν επ αυτούς, καὶ ἐψαλλον λίθοις τε και τοξεύ-

500쪽

LIB. IR CAP. 34. 35. 479

ώηθεω τοιαυτος μάχης καὶ O κονιορτος της υλης νεωστὶ κε- -υμένης εχώρει πολυς ἄνω, ἄπορον τε ον ἰδεῖν το προ αἴ-.-ῶ -ὁ των τοξευμάτων καὶ λίθων ἀ ὁ πολλῶν ἀνθρώπων μετὰ του κον ορτυν ἄμα φερομένων. τό τε εργον εντει χαλεπον τοῖς Αακεδαιμονίοις καθίστατο. οἴτε γὰρ οἱ na ἐστεγον τα τοξευματα, δοράτιά τε εναποκέκλαστο βαλλομε-.νων, εδόν τε Ουδὸν σφίσιν αὐτοῖς χρ σασθαι ἀποκεκλpμέν

μεν τῆ ὀψει Us προπῶν, υπὸ δε τῆς μείζονος βοός των

πολεμiων τὰ ἐν αυτοῖς παραγγελλόμενα οὐκ εςακούοντες, κινδύνου τε πανταχόθεν περιεστῶτος καὶ οὐκ εχοντες ελπίδα καθ'

otiae εἰybe obae τῆς προ οκειρ ιπεπονθεσαν, ην DYον finoa φιν, oro πρῶτον ἀπέβαινον τῆ γνώμη δεδουλωμένοι, - ἐπὶ ακεδαιμονίους, ubi Dulcet iis siI spicatur lege Iuliam esse ἐπελθεῖν ξ προσπίπτειν, at Ε mε ger. en ei dat ἐπελθεῖν η προς Πωτοιεν. οἱ niloi J Scliol. . nuot εἰσι τα Ποῦ ἐρίου πηον ἐνδύματα, ωςπω θωράκιά etι,α ουπὸ τὰ or μο, δ ἐνδυόμεθα Οἱ δε τὸ επικείμενω, ταῖς περικεφαλαίκις. Cum thoc alistro Rehollo Bauemas et Hua qc. renoυ intelligunt galear. Cons Schneideri Vocub. gr. s. v. At recte NiOnqt ILevesqu. -ους hoc loco non esse pileos; nitruui en inhfuisse, si Thucyclides sola capitis teεumenta obsereaverit. Se-. mi tir igitur prius scholion: a uno set ηθj ἐνδυομεθα, atquct Tliuin didis verba reddite num estimarea de fenere, cui . Polluc Gno in. VII, II. Primam vocis nUος notionen fuisse nion et ni tinn, fertire ; ex villis factos esse pileos; sandalia iis esse inlinita; tentoria tecta. - In vectis siquiliastae nulli est ernendandum. ectis τὰ σxήθη significat loricari , vecto θυράκια alterani sisti Piliani indutam, crio pt tela arcerentur et externa lorica aenea. Ievius insisteret, Ininus nisInhra mi istis urens. Nox ad βαλλομένων supple αυτῶν et intellige Aaκeδαιμονίων. τη ἀφείJ i. e. Ue o coe 6 κωλύσει. Nam non raro res ipsa pro desectu rei ponitur. Vid. Heyn. ad Hon . II. t. m. p. 25. itichaeseri MI Sopli Dei. t. I. p. 234. Herm. ad Aoph. Aiac. 659. Lio 1εAc. ibid. v. 705. Iacobs. ad 1 iv. p. 389. Ilaec observatio adhibenda est Ciceroni de Ν. D. II, 19. prim que acti, qui astrorum obtinet principatrian, sta movetur, ut metum terras larga luce compleverit, easdem modo hia modo ima partibua opacet. Cui Ioeo sint inimiis est 1 Ioratianus Od. III, 6, 45. portare fuates, soItibi montium mutaret ιι ιras et iuga demeret bobus fatigatis, amicum tempus agena abeunte curr . UNil. GeorE. IV, 484. atque Ixionii nento rota eonstitit orbis. Sic apud IHoratiunt intelligenda Verba e a omno fatigatum me gine. Hinc etiaIn saniis putandus est locus Livii inultuni vexatus XXXIII, T. deinde postis euam nuntii instabant, et iam iuga montium det ea e rat ne- Oula, et in conspectu erant Maeedones etc. Nempe nebula deleaeis rae eessando. II Oratianum ex Horiter. Il. κ. 98. Petituni est: κα

SEARCH

MENU NAVIGATION