장음표시 사용
481쪽
ἐνεβαυλον. αδ δε καὶ πλ ρούμεναι ἐτι πρὶν ἀνάγεσθαι ἐκόπτο
To ' καί τινας και ἀναδοίμενοι κενὰς εἶλκον τῶν ἀνδρῶν ἐς gi γῆν ωρμημένων. α ορῶντες οἱ Θακεδαιμονιοι καὶ περια γουνrες τῶ πάθει, οτιπερ αυτῶν οἱ ἄνδρες ἀπελαμβάνοντο ἐν τῆ νῆσω, παρε ξρουν, και ἐπεσαίνοντες ἐς την θάλασσαν ξὴν τοῖς οπλοις θνθεῖλκον ἐπιλαμβανόμενοι τῶν νεῶν, καὶ ἰν τουτω κεκωλῆσθαι ἐδόκει εκασroς φ μῆ τινι καὶ αυτος
εργω παρῆν. εγένετό τε ὁ θόρυβος μέγας καὶ ἀντηλλαγμενος
ἐναυμάχουν, o 7 τε Ἀθ ναῖοι κρατοῖντες καὶ βουλόμενοι Ἀπαρούση τίχη ώς επι πλεῖστον επεξελθεῖν ἀπο νεῶν ἐπεζομαχουν. πολύν τε πόνον παρασχόντες ἄλλ λοις καὶ τραυματι- σαντες διεκρίθησαν, καὶ οἷ Λακεδαιμόνιοι τὰς κενὰς ταὼς πλῆν τῶν τὁ πρῶτον ληφθεισῶν διέσωσαν, καταστάντες δε εκάτεροι ἐς τs στρατόπεδον οἱ μἐν τροπαῖόν τε εστ σαν καὶ νεκρούς-πεδοσαν καὶ ναυαγίων ἐκράτησαν, καὶ τ ν νησον ευθῶς περι
έπλεον καὶ ε ν φυλακῆ εἶχον, ὼς τῶν ἀνδρῶν απειλημμένω oι δ' εν τῆ ξπείρω Πελοποννῆσιοι καὶ -ὁ πάντων Nn βε- βοηθοκότες ε μενον κατὰ χώραν επι τη Πύλω.
15 Ἐς δε την Σπάρτην Aς ηγγέλθη τὰ γεγενημένα περὶ Πύλον, ἐζδοξεν αὐτοῖς in επὶ ξυμφορῶ μεγάλη τὰ τέλ' καταβάντας ες τὸ στρατόπεῖον βουλελιν προς τὸ χρῆμα ὁρῶντας o,τι
. e. d. e. s. g. l i. , quod rocepit Be cemis. Diat inrtio aue miluni Ilio aptius exqui itiua ille visu ni est, ouumniam illi si male saeti In diciti ni od Dulcerua προς τὸ χρῆμα βουλεύειν coniunxit, quuIi
482쪽
B doxy. καὶ - εἶδον αδύνατον ον τιμωρεῖν Yod ἀν&άσι καὶ κινδυνευειν οὐκ εμέλοντο ξ υπὸ λιμού τι παθεῖν αυτοὐςῆ υπι πλῆθους βιασθέντας κρατοθῆναι, ἔδαεν αὐτοῖς προς τους στρατηγούς των Αθηναίων, ἐν ἐθέλωσι, σπονδὰς ποιησαμένους τα περὶ Πύλον, ἀποστάχαι ες τὰς Ἀθήνας πρέσβεις περὶ ξυμβάσεως, καὶ τοῖς ἄνδρας Aς τάχιστα πειρῆσθαι κομμέσασθαι. δεξαμενων δε των στρατηγῶν τον λόγον εγίγνοντο Issσπονδαὶ τοιαίδε, Αακεδαιμονίους μὲν τυς ναυς εν αἶς εναυ
μάχοσαν καὶ τὰς εν τη Aακωνικῆ πάσας ὁσαι ἰσαν μακραὶ παραδοῖναι κομίσαντας ἐς Πύλον Ἀθηναίοις, καὶ oπλα μὴ
επιφέρειν τω τειχίσματι μῆτε κατὰ γην μῆτε κατὰ θάλασσαν, ωθηναίους δε τοῖς in τη ν - ἀνδράσι οῖτον εῶν τοῖς εν τ ξπεψω Αακεδαιμονίους ἐκπέμπειν τακτὸν καὶ μεμαγμενον, δύο χοίνεκας ἐκάστω Ἀττικὰς αλφέτων και δύο κοτύλας οἰνου και κρέας, θεράποντι δε τοίτων ἡμίσεα ' ταλα δε δρων ν των ηναίων ε έμπειν καὶ πλοῖον μοδεν ἐςπλεῖν iάθρα ' φυ
λάσσειν δε καὶ τ ν νῆσον πινναίως μη3ἐν ,σσον ὁσα μὴ ἀπο
βαίνοντας, καὶ ὐπλα μῆ ἐπιφέρειν τῶ miοπονν ίων στρα-- μῆτε κατὰ γην μήτε κατὰ θάλασσαν. δ. τι δ' ἄν τούτων παραβαίνωσιν εκάτεροι και ὁτιοῶν, τότε λελύσθαι τὰς σπομ' ἐάς, εσπεῖσθαι δε αὐτὰς μέχρι Ου ἐπανέλθωσιν οἱ ἐκ των
sunt , addit, Aristophanes Aunnas I 330. σου n τα -ερα πρίων
βιασθέντα κραι ηθῆναι I I. Ia. O. R Q. S. d. e. f. E. h. i. βιασθέντες κρατοθῆναι e. βιασθέντας ξ κεστηθῆναι A. B. F. H. N. vulgo βιασθέντας ' κραrηθέντας. Cons. Isredov. 16. scio. ἐκπέμπ/ιν - μεμαγμένον I Tho , Μ. p. 600. ,, biod iucydides dicit δύο ro νικα e oaφcrων, id sin diibio de hinis indiena accipienduni est. Hoc Portus Lacedaemonios de industria
Paetos pittat, ut si inter ipsos et Asienienses non Conveniret, auis in insula aliMIantuni coninxeatus superesset. Nam vulgo una xoῖνιξ in drai 'num alin enturn hominis sus licere credebatur. v. Deo
r Eon. ad Aelian. V. H. I, 26. De voce κοτύλ' vid. ad VII, 87. Dulcer . V. Boeciat. Siaalah. d. At h. t. I. p. 99. ubi agitiir doehoenice et co te et aliniento laominum murno. Cons. p. 84. σῖτος μεμαγμένος sive μάζα est Gerstenbrod; ἄχφιτἄ niodo signisi a Geotengra-en, modo Panis quod da n genus Inde factu in. v. Noe cich. I. I. p. 1 . Ex hoc pacto fortasse lusus Aristophanis ortus est, de quo Suidas agit in V. μάζω. Vidi Equites v. 55.
483쪽
162 LIB. IV. CAP. II. Ἀθηνῶν Λακεδαιμονίων πρέσβεις ' ἄποστειλαι δε αὐτους τριήρει Aθηναίους και πάλιν κομίσω. ἐλθόντων δε τάς τε σπονδὰς λελύσθαι ταύτας καὶ τὰς ναῖς ἀποδούναι Αροναίους ὁμοιας ois ερ ἄν παραλάβωσιν. αἱ ρεν σπονδαὶ ἐπὶ τουτοις ἐγένοντο, καὶ αἱ νηες παρεδόθ'σαν ουσαι περι εξηκοντα, καἰ οἱ πρέσβεις ἀπεστάλ σαν. ἀφικόμενοι δε δε τὰς Αθῆνας ἔχε
7 Ἐπεμψαν ημῶς Αακεδαιμόμιοι, ἀ - αῖοι, περὶ των ἐντη νήσω ἀνδρῶν πράξοντας o, τι ἄν Ῥῖν τε ωφέλιμον ον τοαυτb πείθωμεν καὶ ἡμῖν ἐς την ξυμφορὰν ῶς εκ των παρω- των κόσμον μάλιστα μέλλη ἀσειν. τους δε λογους μακροτέρους οὐ παρὰ τό εἰωθός μηκυνοῖμεν, ἁλλ' επιχώριον ἔν ῆμῖνου μεν εραιεῖς ἀρκῶσι μη πολλοῖς χρησθαι, πιωσι δε ἐν is ἄν καιρὸς η διδάσκοντάς τι των προύργου λόγοις τό δέον πράσσειν. λάβετε δε αὐτους μη πολεμέως μηδ' Aet ἀξυνετοι διδασκόμενοι, υπόμνησιν δὲ οὐ καλῶς βουλεύσασθαι προς
εἰ3ότας ηγησάμενοι. υμῖν γὰρ ευτυχίαν τρο παροῖσαν ἔξω στι καλῶς θέσθαι, πουσι μεν ων κρατεῖτε, προς βοῶσι δε
τιμ ν καὶ δόξαν, και μη παθεῖν ἔπερ οἱ ἀπως τι ἀγα-
siis. Ora cum infinitivo iunmt posse, doceri ait a Bornen anno dageni na Cyrop. ree. P. 18. II. Seartas Iegator ni oratio eoram Atheniensit u 3 habita. Decla I aut Itiae edaenioniomina Pacris desidem uni docentque hoc epin. Pore Atheniensibus et utile et gloriosum apitit Onines G apros sinre, si aeqtris ε'on litionibus pac m concesserant. Princeps legatio. nis prat ArediΡptole nil νι. T. Aristoph. E iuit, 793., ubi scii aliastes niale allegat Titii cuil. IV, 1l7. Ad hunc IegationeIn spectant etiam dicta a Dion fio p. 843. ως ἐκ τῶν πορόντων I i. e. go gut es in der Ietetis en Lage dis Dirige geschehen hann. v. Viger. P. 570.ου μ υ -- J i. e. ou ποιῆσσιι U, Praecessit enim Ου μακροτέρους. In Reqtientu lis ana Oluthon est; nam sic scribere dese-hat: ου παρὰ το εἰωθος μηκυνουμεν, ἔπι ριον ον ζων EtC. Ian sio Interpositit ολλά, et Iasi pergere voluisset: ἀλλὰ βραροτερους πσιέ-σομεν. II Ox ου μὲν ἄν βραχεις an κωσι legi vult Irissen. ais tuis. Pliilol. p. 19. Sed prononi ini relativo interitum a Thucydide coniunctivum sine ἄν addi, exeniplis docuit Popp. proleg. t. I. D. 141. Sic supra III. 43. ην et ινα τύχητε, et sequDnte Capit B: σωφρόνων δὲ ἰνδρῶν optινες τον πόλεμον νομίσωσι etc. VII, 77. ἐν Aἀναγκασθη. Veri is ἔξεστι καχῶς θέσθαι tistis est ThOIn. m. p. IGo. καὶ μη - eur χησαι J Schol. δeὶ γὰρ ὀρέγοντσι του πλείονον ἐλαί-
484쪽
LIB. Iv. CAP. IB. 463θόν λαμβάνοντα των ἀνθρὼ ν' δει γὰρ του πλωνος εχ αίδι ὀρέγονται διὰ το και τὰ παροντα ἀδοκῆτως ἀτυχῆσαι. oli δε πλεχται μεταβολαὶ ἐπ ἀμφότερα ξυμβεβὸκασι, δίκαιοί
εἰσι και ἀπιστότατοι εἶναι ταῖς εὐπραγίαις. δ τῆ τε Ῥετέρα πόλει δι εμπειρίαν κM 'μῖν μαλιστ ει ἐκ του εικοτος προς--
ε'. γνῶτε δε καὶ , ἐς τὰς ἡμετερας νῶν ξυμφορὰς ἀπιδόντες IB
τινες αξίωμα μέγιστον των 'uληνων ἔχοντες ἡκομεν παργῶς πρότερον αυτοὶ κυριώτεροι νομίζοντες εἶναι δουναι εφῶ νύν ἀφιγμενοι υμῆς αἰτούμεθα. καίτοι οἴτε δυνάμεως εὐ- δεία επάθομεν αυτό Οἴτε μείζονος προπενομένης νολαντες, ὰπο δε των αεὶ υπαρχόντων γνώμα σφαλεντες, εν ω πἀM τό αὐτο ομοίως υπάρχει. ωςτε Ουκ εἰκὸς Ῥῆς διὰ τον παρολων ν ῆν ρώμην πόλεώς τε καὶ των προπερονημένων καὶ τὁ τῆς τύχζς olanθει αεὶ μεθ' υμῶν εσεσθαι. - όνων δε ει- ῶν Gτινες τἀγαθὰ ἐς αμφίβολον ασφαλῶς εθεντο ' και ταῖς ξυμφοραῖς Οι αυτοὶ εὐξυνετωτερον ἀν προςφεροιντο, τόν τε πόλεμον νομίσωσι μη καθ' ὁσον ἄν τις αυτοὐ μερος βουληται μεταχειρίζειν, τούτω ξυνεῖναι, ἀλλ' εἴς ἄν αι τυχαι αυτῶν hy σωνται. καὶ ἐλάχιστ ἄν οι τοιoὐτοι πταίοντες διὰ τὁ μὴ τῶδμουμένω αυτου πιστεύοντες ἐπαίρεσθαι ἐν τῶ εὐτυχεῖν ἄν μάλιστα καταλύοιν ι o νῆν ἡμῖν, ω Ἀθηναῖοι, καλῶς πει
σωφρόνων δε -- νομίσωσιJ Stobae. serm. p. 160. Se in. I lx eo Ihoc loco ad II, 44. Est poni mixtio di a NIDI tol l tion Nn : Gωφεό- νων ἀνδρῶν ἐστὶ θέσθαι καὶ νομιζειν Et σώφρονες ἀνδρερ εἰσὶν οἱ τινες ἔθεντο νομίσωσί Te, ubi, ut solet fieri, transit ira factus est ab in clicativo in coniunctivum, ut contra transitus fit ex conitinctivo in in ilicati v in . vide ad II, M. Verba καὶ τοῖς ξυμφοoαῖς - ος ροιντο quasi per pare uthesin interpositis structura' pauli per turbaturi V. Μarati. Gr. p. 666. Hanc striicit rae explic tione ni tuentur tot lanique diserta exenipla, ubi eadem reperitur, quare niihi non probatur clinicilia illa ratio, quam protulit Poppo prolet. t. I. p. I 18. Is iudicat seraptore iii proprie καὶ auiae ἄν οἱ τοιοῖτοι πταίοιεν dicere voluisse, ut ABqilentia δια τo μ' - παίρεσθαι, ἐκ προ στυχεῖν ἄν μάλιστα καταχύων ro tanquam apodosis ad σωφρόνων δὲ ωνδρῶν oὶYινea ἔθεντο νομίσωσί τε referrentur; sed ob longiorem perioduni atque sententias in medio positas initia oblitu in vel nexum obscuriorem fore urbitrat In , recepto Participio πταίοντες apodosin primariae sententiae cun parenthesi a cte iunxisse. ut is admissis oratio ita procelleret: σωφρόνων de Ωνδρῶν ore νeς 14γαθὰ ἐς Ομφιβολον σφαλῶς ἔθeντο - καὶ ταῖς ξυμ
485쪽
464 LIB. IR CAP. I s. μενοι σφαλῆτε, α πολλὰ ἐνδέχεται, νομισθῆναι τὰν καὶ τω
νυν προχωρῆσαντα κρατῆσαι, εξον ἀκίνδυνον δόκοσιν ἰοχυος I9 καὶ ξυνέσεως ες το ἐπειτα καταλιπεῖν. Αακεδαιμόνιοι δευμας προκαλουνται ἐς σπονδας καὶ διαλυσιν πολέμου, δι
δόντες μἐν ειρῆνον καὶ ξυμμαχίαν καὶ ἄλλην qιλίαν πολλὸν καὶ οἰκειότητα ἐς ἀλλήλους ὐπάρχειν, ἀνταιτοὐντες δε
τους εκ τῆς νῆσον ἄνδρας, καὶ ἄμεινον πούμενοι ἀμq τεροις μὴ διακινδυνευεσθαι, εἴτε βία διατ ύγοιεν παρατυχούσης τινος σωτqρίας εAε και ἐκπολιορκηθέντες eisλλον ἀν νι- ρωθεῖεν. νομιζομέν τε τὰς μεγάλας ἐχθρας μάλιστ ῶν δι λύεσθαι siluiωψ, Ουκ ῆν ἀνταμνόμενός τις καὶ επικρατ - σας τὰ πλέω του πολέμου κατ' ανάγκον ορκοις ἐγκαταλαμ
486쪽
- LIB. N. CAP. 20. 465wno rogντα καὶ παρὰ γνώμην δὶακινδυνευειν. πω δὲ κ 20λῶς, εἴπερ ποτή, ἔχει ἀμφοτέροις ' ξυναλλυε, πρίν τι ἀνῆ-
κωτον διὰ μέσου γενόμενον πῶς καταλοβεῖν, ἐν ω ανά v ἀίδιον υμῖν εχθραν προς τη κοινy καὶ ἰδίαν πειν, Ῥῶς δἐ στ ροθῆναι ων νει προκαλούμεθ'α. ἔτι δ' ἔντων ακρίτων καὶ
υμῖν μεν δόξος καὶ ἡμετέρας φιλίας προπιγνομένος, his M
προ αἰσχροῖ τινος ξυμφορὰς μετρίως κατατιθεμένος, διαλλαγμμεν, καὶ αυτοί τε αντι πολέμου εἰρῆνον ἐχώμεθα καὶ τοῖς ἄλλοις 'Eu σιν ἀνάπαυσιν κακῶν ποιήσωμεν ' οῖ καὶ ο Οὐ-τω Ῥῶς αἰτιωτέρρυς ἡγήσονται. πολεμοῖνται μεν γὰρ ασα-
ψῶς ὁποτέρων ἀρξάντω καταλυσεως δὲ γιγνομένης, ἐς νύν
υμεῖς το πλέον κύριοί ἐστε, την χάριν ista προςθήσουσιν. ην τε γνῶτε, Αακεδαιμονίοις ἔξεστιν υμῖν φίλους γενέσθαι φ εις, αυτῶν τε προκαλεσαμένων, χαρισαμένος τε μῆλ- λον ῆ βιασαμένοις. καὶ ἐν τούτω τὰ ενόντα αγαθὰ σκοπεῖτε οσα εἰκὸς εἶναι ' Ῥῶν γὰρ καὶ υμῶν ταυτὰ λεγόν των το γε; αuo πιλονικὸν ἴστε δει υποδεέστερον ον τὰ μέ
ihi sit ni vocta πεφύκασι - ηδονῆς. Esf hoe solenne verinini ad significandum anticor In Volliniati cessione In. V. I Obeck. ad Sqpli. Aiue. 1310., quoeta In interpretarer Menter je ipse visissim e edunt. Ησσασθαι alibi construitur mini genitivo; hic si luctui anx
παρὰ γνώμηνJ ,,γνώμη in iniversilui significat iii dicituri consulto et clini reriim re platatione latvin, Et fit trilia ex hac consulta. tione nata; Pro sensu est conixarium oer', sive coeco animi linis petiit, id vi Od Ilio utentiisinae apphret' e 'reti cycl. III, 42., ut, iiunmuntur ὀργῆ et βραχύτης γνώμης, item ex II. 65., tibi Peis iles diei tui δυνατος ἀξιώματι καὶ τη γνώμη, et caJ. M. est γνώμης αμάρτομα. Hoc igitur sicunt I acetiae ii Onii: ein Helad Ord unter die- aeni intratianden daa Meuaerate .azen,' osnn Ava aucli aetne Uernun' l,νι-si einen te t. I ei linannus. Paulo ante ad Tolleto
ημῶν γὰρ καὶ Ῥῶν J genitimas absolutus pio accusativo, quen sequens veri, in postulat, ut V, 3. neo αλόντων τῶν Aθοναίων
487쪽
LIB. IV. CAP. 2 l. 22.2I οἷ μεν ουν Αακεδαιμόνιοι τοσαύτα εἶπον, νομzροντες τοis A ναίους εν τῶ πρὶν χρόνω σπονδῶν μεν ἐπιθυμευὴ - ῶν δἐ εναντιουμένων κωλύεσθαι, διδοφερος δε ει νης ασμενως δόξεσθαί τε και τους ανδρας αποδωσειν. οἱ δε τὰς μεν σπονδύς, ἴχοντες τους αν ας εν τῆ ν σω, ξδ' σφίσιν ἐνόμιζον ετοίμους εἶναι ὁποταν βουλωνται ποιεῖσθαι προς αυτούς, του δε πλέονος ἀρέγοντο. μάλιστα δε αυτους ἐνῆγε Κλεων ὁ Κλεαινέτου, arὴρ δημαγωγὸς κατ εκεῖνον τον χρόνον ἄν καὶ τῶ πὶ θει πιθανώτατος' καὶ ἐπεισεν ἀποκρίνα
σθαι ῶς χρὴ τὰ μεν ὁπλα καὶ σεῶς αυτους τους εν τῆ νήσω παραδόντας πρῶτον κομισθῆναι Ἀθήναζε, ελθόντων δῶ ἀπ δόντας Λακεδαιμονίους πίσαιαν καὶ Πνὰς καὶ Tροιζῆναααὶ Maαῖαν, ἁ - ποιμω ἔλαβον αλχ' από τῆς προτέρας ξυμ βάσεως Movναίων ξυγχωρησάντων κατὰ ξυμφορὰς καὶ ε ν τωτότε δωμενων τι μὰλ λω σπονδῶν, κομίσασθαι τους ανδρας
καὶ σπονδὰς ποι σασθαι ὁπόσον αν δοκῆ χρόνον ἀμφοτίροις. 22 οἱ δε προς μεν τὴν ἀπόκρισιν Ουδεν ἀντεῖπον, ξυνεδρους δεστ σιν εκέλευον ἐχέσθαι Οαινες λέγοντες καὶ ἀκουοντες περὶ ἐκαστον ξυμβῆσονται κατὰ ησυχίαν δ,m αν πεέ-σιν ἀχλο- χους. πιέων δε ενταυθα δῆ noiυς ἐνέκειτο, λέγων γιγνώσκειν μεν καὶ πρότερον Ουδεν ἐν τῶ ἐχοντας δίκαιον αυτούς, σαφἐς δ' εἶναι καὶ νυν, οιτινες τῶ μὲν πλῆθει οὐδἐν ἐθέλουσιν εἴ-
πεῖν, ὀλίγοις δε ἀνδράσι ξύνδροι βούλοντα γίγνεσθαι' αλ-
22. ξυμβῆσονται J suturiim simplex pro suturi periphrastici
488쪽
λὰ es τι υγιες διανοουνται, λέγειν ἐκέλευσεν ἔπασσ. ὁρῶ τες δε οἱ Αακεδαιμόνιοι Ουτε σφωιν οἷόν τε ον ἐν πλῆθει εἰπεῖν, εοῦ τι και υπὸ τῆς ξυμφορὰς ἐδοκει αὐτοῖς ξυγχωρεῖν,μῆ ἐς τους ξυμμάχους διαβληθῶσιν εἰπόντες και Ου τ όντες, Ουrε τοὐς - ναίους επὶ μετρίοις ποιῆσοντας α προυκαλοῖντο, ἀνεχώρησαν εκ των Aθονῶν απρακτοι. . ἀφικομένων 23M αυτῶν διελύοντο ευθυς αἱ σπον3αὶ αἱ περὶ Πυλον, καὶ τὰς ταῖς οἱ Αακεδαιμόνιοι ἀπῆτουν, καθάπερ ξυνέκειτο ' οἱ δ'
Ἀθηναῖοι ἐγκληματα εχοντες επιδρομον τε τω τειχίσματι παράσπονδον καὶ ἄλλα οὐκ αξιόλογα δοκοῖντα εἶναι οὐκ ἀπεδίδοσαν, ἰσχυριζόμενοι ὁτι δῆ εῖρητο, εὰν καὶ ὁτιοὐν παραβαθῆ, λελύοθαι τὰς σπονδάς. οἱ δε Αακεδαιμόνιοι αντέλεγον τε καὶ αδίκομα ἐπικαλέσαντες τὸ τῶν νεῶν ἀπελθόντες ἐς παλεμον καθίοταντο. καὶ τα περὶ Πυλον υπ ἀμφοτέρων κατὰ κράτος ἐπολεμεῖτο , Ἀθηναῖοι μεν δυοῖν εναντίαιν αεὶ τον νοσον περιπλέοντες τῆς ημέρας, τῆς M νυκτός καὶ ἄπασαι πωριωρμουν, πλὴν τὰ προς τὸ πέλαγος, o πότε ἄνεμος εῖ' ' καὶ ἐκ των Ἀθηνῶν αυτοῖς εἰκοσι νῆες ἀφίκοντο ἐς την φυλακῆν,ἄςτε αὶ πῆσαι ἐβδομήκοντα εγένοντο ' Πελοπονν σιοι δἐ ἐν τῆ ξπείρω στρατοπεθευόμενοι, καὶ προς λὰς ποιούμενοι τατείχει, σκοποὐντες καιρὸν εἴ νις παραπέσοι Aςτε τους ἄνδρας
Ἐν τούτω . δὲ οἱ εν τῆ Σικελία Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμα- 24χοι προς ταῖς εν νεοσήνη φρουρούσαις ναυσὶ τὸ ἄλλο ναυτικόν Ο παρεσκευάζοντο προςκομίσαντες τον πόλεμον εποιούντο
ἐκ τῆς Μεσσήνης. καὶ μάλιστα ἐν γον οἱ -κροὶ των ' γίνων κατὰ ἔχθραν ' καὶ αὐτοὶ δἐ εσεβλῆκεσαν πανδημεὶ ἐς την γῆν αυτῶν. καὶ ναυμαχίας ἀποπειρῶσθαι εβούλοντο, ὁρῶντες τοῖς Ἀθοναίοις τὰς μεν παρούσας ὀλίγας ναῖς, ταῖς δὲ πλείοσι καὶ μελλούσαις ἐζειν πυνθανόμενοι τον νῆσον πολιορκεῖσθαι. εἰ γὰρ κρατ σειαν τῶ ναυτικῶ, τὸ 'γιον ξλπιζον
εἴ τι καtJ Sic emendavit Poppo Obs. p. 136. et expressit Vabla. uibri on nes εἶ TE. i23. Ἀθην λι μεν - maoποννησιοι δέJ Saepissime partu ipium in nonii nativo poniti ir, ita ut scriptor verbuni ei acco innio latia in vel praecessisse putet, ut late, Vel si ibiicere in niente habeat, promio doli, te structui;x ni Itala aliti l clicti unis genus in f ertur. itaque lioc loco stria cili rana ita continuavit, quasi antea scripsisset τω πεοὶ Πύλον aμφότεροι κατὰ κρύτος ι πολέμουν. Plane similia veris
3 a Popp. prol. t. I. p. 109. contulit ex V, 70. καὶ μετὰ ταῖτα οξύνοδος ἐν ' Ἀργεῖοι μεν και οἰ ξύμμαχοι ἐντόνως παι ὀern χωροῖντες, Θακεδαιμόνιοι δε βραδεως. περιώρμουνὶ περιορμεῖν est, ut ait PoIIux I, 122. το ἐν κύκλ9
489쪽
463 LIB. Iv. CAP. 25. πεζῆ τε xαὶ ναυσὶν εφορμούντες ραδίως χειρα σασθαι. καὶ ἡμοφων ἰσχυρὰ τὰ πράγματα γίγνεσθαι ' ξύνεγγυς γαρ κειμένου του τε ' 'γίου ἀκρωτ ρίου της Ιταλίας τῆς τε Μεσση- νης τῆς Σικελίας, τοῖς Ἀθηναίοις τε Ουκ ἄν εἶναι ἐφορμεῖν καὶ τοὐ πορθμου κρατεῖν. ἔστι δε o πορθμὸς ἡ μεταξύ Pn- νων θάλασσα και -- νης. ἔπερ βραχύ rατον Σικελία τῆς ηπείρου απέχει ' και ἔστιν ἡ γάρυβος κληθεῖσα τοῖτο,
'Oδυσσεῖς λέγεται διαπλεὐσαι. διὰ στενότητα δε και εκ με γα- λων πελαγων, του τε Ἀρσγικοὐ και του Σικελικοῖ, ἐπίπτουσα ἡ θάλασσα αυτό και ροώδος ρωα εἰκότως χαλεπῆ25 ενομίσθη. εν τούτφ ουν τω μεταξύ οι Συρακόσιοι και οι ξύμμαχοι ναυσιν ὀλίγω πλείοσιν ἡ τριάκοντα ξναγκάσθqσαν δέ τῆς ημψας ναυμαχῆσαι περὶ πλοίου διαπλέοντος, ἀντεπανα- νόμενοι πρός τε Ἀθηναίων ταῖς εκκαίδεκα και ' 'γίνας ὀκτω. και νικηθέντες υπὁ των Ἀθηναίων διὰ τάτους ἀπεπλευοαν
τῆς ' P γίνων ' επὶ δἐ τον Πελωρίδα τῆς Μεσσῆνος συλλεγε
Παι αἶ των Συρακοσίων και ξυμμώχων νῆες ἄρμουν καὶ ο πεζὸς αυτοῖς παρῆν. προ λεύσαντες δἐ οι Ἀθηναῖοι και P γινοι ὁρῶντες τὰς μυς κενὰς ἐνέβαλον, και χειρὶ σιδqe
Ex A. B. F. H. Κ. g. correxit vulgatani ἀνεῖνaι ἐφορμεῖν, quilnis cm licibus nunc accedit ni pus S. Monuenit iam Henniannus. τούτo, Scia Ol. supplet το μέρος τῆς θαλάσσος. De lioe loco Ieetu dignissimus est Domi u. Siculis p. 9. Nox ad βραχύτατον supple διάστημα, nam si neutri ni stiperlativi pro advectio victuma set, ct more Graecomim dixisset βραχύ lara. 25. To τε ἐν -'Fογιτ J Ita enien lavreat Poppo obs. p. 63. not. vulgatan ἐς τὰ οἰκεῖα στρατόπεδα τόιε, ἐν τῆ AIεσονυ καὶ ε νεω 'Pηγέω, cum postea in Addendis uti antico se induci Passus est, ii priori sententia nilitata scriberet ἐς et is οἰκεῖα arearόπεδα, τότeδν - 'F γ . Quae si vera scriptura esset, plane inutilia e sent ot misti . adiecta vecta τόeta - 'Puer . Nam cuni scriptoria In prius regionem, qua pugnatum est, Fertris ἐν τούrωτρ με rαευ initio capitis designaverit, et cithi prorsus nulla alia, lylam hac ipsa pugna navis illa antitti potuerit; vi id potest esse i eptius, quani tale additamentum 3 Retinetida igitur en enclatio. Nam quod anticus Popponis obloquitur, a ΝΠacusanis eorumque sociis non satis prudenter factum esse, si vicinis Itostib Is, a quiabus iam victi erant, se separassent, atque aliae naves Messanum, aliae Rhegiunt abiissent, quod quum nondurn cepissent, eos non potuisse ibi in tuto loco in statione esse I satis hoc. urgumentum refellunt vest a scriptoris: διὰ τάχους ἀπέπχευσαν, ως 1κασΤοι ἔτυχον, qui PPe curn te in pus non esset, circun spicere perfugium, seu manua hostium vitam celera inio enugere. - niuitiam by Corale
490쪽
LIB. IV. CAP. 25. ἐπιμνθείση μίαν ναῶν αὐτοὶ ἀπώλεσαν των ἀνδρων ἀποκο
λυμβοσάντων. και μετα τοὐτο των Συρακοσίων βάντων ες τὰς ναύς καὶ παραπλεόντων om καλω ἐς την Μεσσήνην, αυ- λις προσαλόντες Οι Ἀθηναῖοι. ἀποσιμωσάντων εκείνων καὶ προεμβαλοντων, ετέραν ναῶν ἀπολλυουσι. και εν τψ παράπλωκαι τηὶ ναυμαχία τοιουτοτρόπρο γεννίνη οὐκ ελασσον ἐοχον
τες οἱ Συρακόσιοι παοεκομίσθησαν ἐς τον ἐν τῆ Mεσσηνη λι-
Interpretatio liaee e t: δηλονότι ino των Συρακρυσίων ἐπιβληθείση Ἀττικῆ νηί . μίαν Ουν ἀπώλεσαν οἱ Ἀθηναῖοι. Quana scriptiIruni POppo Piomae ascivit, liis ar timentis in diicitis Di,s. p. 63. : SHami- sani rit siue socii dicuntur victi in castra s8 reeepisse, una navinniissa. Paulo Post S Taetasanor ui et socioris in naves ad Peloriis deni collectae ria statione emant. Quas tuu in Athenienses vacitas vidissent, in petu facto unam naveni litistituis per lideriant. Se- ' tqviiiitur Ilaec: καὶ μεrὰ τουro τῶν Συρακοσίων ἐμβάντων ἐς τὰς ναυς - αυδις Neoςβαλόνr ες οἱ Ἀθηναῖοι - krέραν ναυν ἀπολλυουσιν. Ubi Portus vErtit: Athenienses alteravi navem a1niserunt. Sed quO- modo ii alteram nave in antisisse dicantii I', quos nondum leginius,nit , neque l80 mnus una Privatos esse Ilei Ini annus igitur ve ibo ἀπολλύναι alte turn notione ni tritu it, ut ait Perdere sive eorrumpe
i Iuni XII acus ini ex bae interpretatione tres naves amisissent. Deinde repugnant quae statini subiiciuntur: καὶ ἐν τῶ παoόπλωκαι etsi ναυμαχία τοιουτο ρόπω γενομέκη ovae ἔλασσον ἔχοντες οἱ Συοακόσιοι naoεκνωθησαν ἐς τον ἔκ τη Μεσσήνη λιμένα. Tuni sanae in ter pretationis rPgulis non convertit, si ver I ulla ἀπολ υναι in eadem
oratiotiis serie lus explicenius eorraimpere et semel si iiitio capitis anilitere. Deniqtie dis ictilius inest iu veri,is προσπλείσοντες δὲ οἱ
oάντων I itur ex Κ. Ν. d. e. f. et . Valla te it αὐro . Quo spectat etiana scholion οἰ 'Aθηναῖοι δολονότι , cui salso caput μίαν
ματος ἐμβάλλειν. IIesyeli. ex emendations Salniasn σωas γὰρ αἱ