장음표시 사용
121쪽
σιν ' ωσπερ γαρ των αρχοντων των εις ει ιαυτόν Σάρουμένων, καν ἀνάξιος ν της η ) αρχης, τον γῆν
χρόνος. η τι διοισετε των τους πηλ νους πλαττόντων ρ, τI δε καλον εξετε λεγειν, προς τους απαιτουν-
et Morell. So) sirori sie recte interpres et Anoliri. κτως Uen. et Mor. 8 G malim πως κ κομιδη - et post αισχρον addi κδὲ δεινον, ut sit haec sententia: εἰ τοίνυν κδὲ αἰσχρον, ουδὲ δεινον τουτό ἐςι, καίπερ ον δεινον, πως ου κομιδη - sarac raudem, moram hunc neque turpem, nepιe indignum es, Nil inique eis; at pιi r ndem sat, ut 'aruae annariae non de eivuax pror s dementata restentur' 8a ἐπετειοι J Ven. dat ἐπέτοι, et Mor. ἐπετεiοι. 83 ἡ νη Δί' 4 scit. ἐρεῖτε, aut τουτο ποιεῖτε, aut tale quid subaudiri Gebet. 8 post κκ άφίησι videtur τουτο addendum.
122쪽
88 αναδαςονJ sic recte Ven. et Casauh. αναδοςον Mor. 29 ητυχηκότων J sic recte margo Mor. eorum, qui in serendo iudieio lapsi essent, et humanum quid passi. 9O αναδαςον delendum est. 9G ὁιαΦΘορας J sie recte interpres. διαΦΘορας Uen. saepissime α et ευ in lituis nasstis inter se perinutantur; quod eo fit, quia dumis, quibus ista ambo exarrantiar, inter se sunt si in illimi, vi saepe dignosci nequeant. Voluit hoeide in indicare, qui var. leth. Venetae addidit, sed operaeniale reddiderunt διαΦθορες. 92 Veneta dat εω cuin spiritu. nomen hoc suspemina, in
nominilnu dearum vix auditum. Diuitiaco by Corale
123쪽
tione ἐσχηματισμενη riain statua sua, Piae sui simulaenain est et, perinistet, ut de statua, pro qua vecta facit, ea af itinet, quae in ipsu in Dione in soluinni Mici conueniant. 96ὶ ε Θ o, τι δηποτε χ/η καλεῖν τοῦτο, sed . quo unqν randran appellara non, me par es Ioe, περὶ τους λόγους εὐτύχημα , quicquid in lireris re eloquentia fetunda mea quadam fora una profeci. ὐμεῖς - et vos quopue hoc quaniumcunque . st facundiae mune aulo a vesro prosecuti estis, ne que vos modo viri, fd etiam uxores et foraninae taestrae πlibera. olim ἀπεδεξασθε refere diarn ad ψόγον. sed coin- modior videtur nune proposita interpretandi ratio, quia ἀποδεχεσΘώ τινος sere se inper in laudem et partem me. liorein accipitur. 97 ει τι τοιουτον αυτῶ πέπρακτα Q redit αυτω ad τω εμωανδριαντι. quo vocabulo, quod inodo dieebain, Dio se
124쪽
qS. τε - γεγενημένων ἐπαφροδιτοτάτην, αἰλ' ομως ουδεν ἡκώσατε ' Θαρ ων αν εἴποιμι, οτι μηδε cinos τις 'in ηνων. ειτα τον επὶ της Ελλάδος εν πλειονιάδεία - συπινωμν κοσμίως βεβιωκότα, τουτον επι της ' Ρωμης παρ αυτον τον αρχοντα, ins τους νόμους s. ηγεῖσΘε μεταβεβλησει ς ά ἀα τουτό γε παραπλησιόν ἐτιν, ωσπερ αν εἴ τις τον αΘλητην φαιη κατ'αυτόν μεν ευτακτῶν ' εν δε - τασίω παρα τον αγωνοθέτην ' ) πλημμελῶν. παρρησίαν δε αγωxo. διπλῆν' ἐνός μεν του συνειδότος , ἐτέρου dῖ του αγα- νβετου '' , πεπιτευκότος μεν πασαν τιμωρίαν
met ipse designat. quo pertineat τι τοιουτον, haud liquet. eaute enim et tecte lo*1itur Dio de malignis raniorihus de se per Corinthirin diditis, ut, cuiusmodi fuerant illi, terio non constet. quia tamen την επαφροδισιαν hie saepius eommemorat, suspicio penes me nascitur, eum turpis amoris esse insinnatarum. 98 παρα τον ἀγωνοθετηνJ sic recte var. leth. Venetae; περιτον ἀγ. t. Ven. et Mor. Per agonothetam designat Traianum. 99 post ἀγωνοθέτου videtur excidisse ουπερ ην, cuius partes eram, ut, si crederet me flagitium hoe commisisse, Poenas a me repeteret, et si PIod meum facinus ab itustace delatum audiuisset atque eo inperisset, publicaret id, quod fecissem. I ὐαεῖς δ' επακολουθῆσαντεςJ non habent hi nominatiui apodosin, ut necesse sit aliquid deesse, e. e. υμεῖς δ' ἐκβεβλήκατε τοῦτον, εmακολουΘ σαντες. vos autem hanc meam flarmam eiecistis, ideo , ouod essetis secisti famam δε me Aparsam ab homistissus quibindans, in quos n dil acerbius dicam, quod videri possit ab aνιimo projectum vindictaec ido.
125쪽
δὶ λεγόμενον ' πρώρα κ πρύμνα της 'Eλαδος, ελβιοι μεν κομ ἀφνειοι καμ τα τοιαυτα των όνομά a G.
M ὐπερ δ' ἐμαυτου I respondent haec illis sirperioribM ύπερμεν της πόλεως. s post οτι deesse videntur aliqua, ad hanc ferine sentenistiana: ὀτι μεταυτίκα, fore, ut stanaa mea paulo post, quana esset dedicata, exspiraret, τοιαύτα, et ob causas lain friuolas, κῶ ὐπ' αυτων των ἀναθεντων, et ab ulla ipsis, qui dedicassent. καιτοι τουτων μεν των ἀνδζ.
126쪽
6 carmen hoe exstat p. 2I9. et SII. Antholog. Η. Steph. et alibi. v. Casa uti. h. l.
τοῦ μεν ποιητοῦJ qui Homerias ereditur fuisse. g νάει abest a Veneta. in γαρ videliu ρῶ latere; nam id
verbuin in versibias poetae est, Unde haec repetuntur.
s Inaessit hie loei Morellus in latina Mogeorgi totam senistentiam de suo, plane inutilem et abolentia in , existilitans aliquid h. l. deesse. nil deest. superiora epigrammatisil,sieit Dio aliud Pisandri, quod item in Anthologia D. zo 3. te rur. Io ονομ' ἐν , ,πω δε -J sie Anth. l. e. et vari Iect. Venetae, sed l. V n. et Mor. dant ὀνομα, τῶ ,πω δε. pro nomine proprio iππαίμων suadet Casauboἡus ειπαμ-
II δοκουμεν possit pro Latinismo haberi. Opinamur, pro opinor. Graeeus dixisset δοκω μεν. post Mαγνήτων, aut Post ὀΘεν hvd. Ἱππαίμων, viderar ἡδεὶς aut κδ' εκ abesse. Ia ἔχουσιν ἐτεροιJ sic recte valesius. ἐτε ν Ven. et Mor.
127쪽
ναοι μεν ουν της εἰκόνος ουρον κατεχεον, εκῶνος δε της 43. πόλεως αμα ηκ τέφραν ηκ κονίαν, κη γάρ ην νεμεσητον, τον αυτόν ἄνδρα νυν μεν εν Θεοῖς λεγειν,
feci Ven. et Mor. Omireunt ὀ δ' ἀνόρ. ἐλην. I4 ποιητοu ambigue polinam, ut praeter artifiees carnalisnuin, etiam artifices statuariam , et auctores inserapti nurn prosa conceptarum signifieet. Is Φιλίππου του βασ. J non viviri Philippus, sed in aere repraetentatus deligna Ir; quam qua in haec, quae hie naristat Dio, superstite adhue Philippo fiebant, quem non fu-Debat hoc facinus Atheniensium in statuam suam eo in missum.16 κατασκευάσαι J si voluisset auctor nifieasse, Athenienses Philippi statuas eonfiasse, et ex iis inatulas confecisse, dieendum ei filisset ἐκ Φιλίππου του β. ἀμίδας κωτασκευάσαι. Ille vero seripsit κατασκεδασν, fgper caput flaiuae Philippi Ailunis stantis matulas defuderent. quod nunc idena in var. lect. Venetae reperio, cum olim sic coniecissem. Ipse auctor mentem suam apertissime verbis proxime insequentibus declMauit: οἰΘηναiοι μεν αντος εμονος κρον κατεχεον.
128쪽
commingere, aut matula plena Pelfundere.
Is ὐμDJ lino vero ύμας. alia res est et, si μελειν insequeretur; sed sequitiar mροντίσο . IS τον υ ιον I Neptunuin designat, cuius in honorem
Isthinia agebantur; quapropter eum agonothetam Corinthiotirin appellat. xM corruptissima haec esse salso est Casaut onus opinariis. Sana esse vitait Valesius p. 67. Einenti. Mummius Achaicus Neptuni Isthinii ita truam Roniam transtulerat et in Capitolio Ioui Capitolino dedicauerat; cuius rei absurditatem Dio in iratur. Diis holmnes, statuae, aliae res deo scantur, ipsoria ira maiestate inseriores, non dii alii, non fratres ipsi. sed Neptunus erat Iovis frater. a I των καλωνJ nullam panem literaturae elegantioris at rigerat. nam in ludo puerili poterat itidicisse, Neptunum fiatrein Iouis esse. των κακων Veri. et Mor.
aet post ελαβεν videriir Ἀχιλλέα vel simile quod nomen vetusti alicuius herois, forte Thespiensibus patrii, excidisse. ridet stoliditatem Mummii, qui Aellissem, iuuenem ferocem, calidum, audacein, inagnanirnum, nonnitali inconsultun , aperium irarum atque minariam , vi et raptis
ditate agentein omnia, commodi sui prae affectus impotentia contemtorem, cum Philippo per nutarit, sene, callido, tecto , nonnunquam cunctatore, pro compemsi vendentem Dinnia, dolis saepius et imposturis, quam vi, nitente, unoemio, rebus paene omnibxta Achilli elissimili. Sed inulto maior stultitia. iuuenibus Areassibus personam Nestoris et Priaim, quorum hie ne Graeeus quidem erat, imponentis, quos ambos tam constat vixisse, t eorrum long euitas in prouerbium abieriti
129쪽
τε 23 τουτ' ἐκεῖνο J retura, tametsi dictu est ineredibile, re tamen ipsa vere euenit. 24 του ri aut τουτους, aut αυτους, videtur leg. esse. idos ipsos,
26 ωοντοJ pro ωετο, quia δημος est maltitudo. malinataisien singularem, quia ὁρων sequitur, quod cuin plurali
a7 f. πλαςὐν, id est πλασιν, aut πλάσμα, vel potiusi τε πλας ον, κτε γ απτον, Eτε χωνευτον μίμημα τῆσώματος. haec poterit, qui volet, cum loco Plutarctu, ad quena Casaubonus ablegat, conteire. Est in Apoplithegmatibus Laeonicis p. a Io D. edit. Franksuri. verba sunt haec: των επὶ της Ἀσίας εληνικῶν ἐθνων ψηφισαμενωνεν ταμ ἐπιΦανεςάταις πόλεσιν εἰκόνας ανις- αὐτg, προσεγραψεν, ἐμῶ μηδεμία εἰκών εςω, μηδε γραπτη, μηὁὸ πλας , μηδἐ κατασκευας . videtur Plutarc latra senistentiana Agesilai verbis suis reddulisse , Dio vertiis ipsius regis Spartani. in voce qui dein μιμήλαν fgnoseo Laco-Himum. Sed quul est μιμ λαῖ simulacrum. sed euius generis et materiae t nain et cera, et aes, et colores pOD sunt laomnis line ginem μιμεBΘM. ergone dedit Dio graπλαςην, ἐτε ἀλην μιμῆλαν, qtu cereum, fusege ullum aliud fuae personae simula .ra m. 28 αρτίπουν J sie recte Casaubonus, quod interpres quo. . que eXPressit. αντίπουν Ven. et MOL
130쪽
μεν γάρ λέγουσιν, 'Aμασιν εκ πλέονος ὐφορώμενον
την 29 τας ανΘρ. τύχας ἐκτ. J non oportere fortunas humanas ultra uuam hominum extendere. n. e. nillil relinquere, in quod fortuna post horninis excessum saeuire et ludibria sua exercere possit, quia sat multa supemue sint laoni inisupersiti adlaue toleranda. Itaque nil attinebit libros conscribere et edere, unde posteritas fiat doctior, non domos, non urbes condere, non liberos procreare, nullo genere Inonumentorum naeinoriani sui Propagare ex.pediet. Ecquid entin est laomin Oinnium, Fod fortunae non sit obnoxiu in Z3ω malim ει η. urinam datum esset siue corpora vivere. 3i άδην πηλῖJ nescio, an sint scholita in prouerbii αδηυΠροuηΘέως. Prometheus saepe pro figlina et operibus linis usurpatiar. v. Interpp. ad Luciani T. I. p. 26. Senistentia videriar haec esse: satis esto ad mala laumana, si inuis lacra figlina hominum facere. vltra ne procedat ars; nam in opere vili exigua est tamara.
ga) ἐπειὴ μαλα πολλὰ μεταξυJ paroclia est Homerica. Cirea ἀΦησiu hoe ipso versu deest nomen philosophi, aut Ἀναξαγόρας, aut Φερεκύδης, aut Δημόκριτος, aut tale PIOd, ex historia philosophiae requirendum; aut pro singulari pluralis φασιν est substituendus. inargo Mor. dat ἰα τις