장음표시 사용
131쪽
άναμος, ἄσαρκος, ἀψυχος. τῖτον, εἴ σοι φίλον, ἷλκε, σπάραττε, κm κέντρου 3si ' Ἀμασιν δὲ ἡ κατείληφας. ετερος δέ τις ζῶν, εμπνέων, αἰσθανόμενος, πτίσσε, πτίσσ , εφη, τον 'Λναξαρχου Θυ- λακον 'Λνάξαρηον γαρ ὐ πτίσσεις. ἔrος γαρ ἀνηρεμπεσὼν μεν εις ολμον, τυπτόμενος δε τοῖς υπτοις, αὐτός ὐκ εφη πτίσσεσθα , αλα τον αυτῶ VJ οπερ 1Ο.ετυχε περικείμενος' ωσπερ φασὶ Περσῶν τὼς ωοτίμους λαμβανειν πληγας, αντι τῶ σώματος, τον κάνδυν σ3 . Πέρσα0 μεν ἔν επι τοσοῦτο δυσφορῖσιν ' 'Eλην δ ανηρ παρε ε τυπτειν το σῶμα ώς καν- I S. δυν, ὼς ἱμάτιον Π). ημεῖς δ' ὐ παρέχομεν τον ανδριάν-3s ὐποβαλσRJ subiecisse, Dpms: s. sie leg. esse vi eis
riant etiani interpres et Anglus. potest is diei eadauersuuin absconssisse, vi superstes adhuc mandauerat, ut, se vita defuncto, cadauer suuin occulto et ignoto in loeoeon datur. Uen. et Mor. dant ὐπολαβεῖν. 36 κέντρουJ liabui aliquando suspectum. profecto anal gia in si solam spectainus, κεντseu significat aculeo tis ere, aranare. verrum tamen nescio, an usus aduersetur, ut sit in talibus. rii fallor, κεντρο etiam pungere, fodere, significauit. qua de re donec certius constiterit, maneto vulgata per ine lieet. olim volebam κέντει.
7 post τον αὐτου patet voc. θύλακον abesse. 38 τὸν κάνδυν J lino vero εἰς τον κανδυν. 39 sitne ώς ἰματιον scholium v. ως κάνδυν, neene, in dubio relinquam. probabile quidem illud est, sed oeeuieti possit, candyn esse Persicum indumentum, ἰματιον Graecutri , eoque Dionem auabo istaee, ut diuersa, sed sinu.
132쪽
num hoc vectum sinaplex pro eoInposito καταχορδεύειν usurpetur. deinde contruncatio et evisceratio statuae nota conuenit. quare Inali in καταχωνεύειν, constare, quod melius evin aere conuenit. Sed luperest adlaue alluit vel ina Nilne vitiosum h. l. x puta, necessario cum ἶν Inutanis cluni, aut alias totuin ratiocinium Iahahit. Sic itaque censeo lex ἡμῶς δ' ουν παρεα. τον ἀvὁρ. καταχωνευειν, - αν αἰσ9. Anaxarctus corpus jDum exbibuis plos conterendum. nos vero, ad eius exemplum nam haec vis inest conis iunctioni ἀν) exbibemus saruam nosram, ροιο consetur. i εa leue, fismis. Nam si sentit, nil recuso, quo ininus ipsa quoque Anaxarchi constantiam et tolerantiami inlletur. Ea vero nil sentit, quare me haud decet Φιλον
ἀψυχον prodere. lusus est perfacetus, scita parodia Euripidis. 4r κατὰJ Sio Valesius et Anglus. Uen. et Mor. a) παραμυθήσασΘM J vitium operarum Venetanam παραμυθησασΘM in Morellianain traductum est. 43 -Αristea Proconnesio v. Herodor. IV. 13. G I . seinquentia se constituo: ωδε γὰρ εσχε κάκρίνω cstit. ταπρῆγμα, aut η τύχη ως - σοὶ, δς ἐμοὶ εἰκάσθης. nam ei illi Aristeae idem euenit, quod tibi, apti mei simu
- mali in s. Subamsi, eti tu quoque viues, tametsi emedio sis lublata.
133쪽
4 f. μνασῶσΘM. Sed saepe aorim cum futuras alternant. 46 Mor. dat ΦάW1, et Uen. paulo rectius Φημι. Sed obseruauit Oisaubonus, haee dorica esse; unde Φαμι extudit. recte et solerteri
Die conii ei σὐ c ἡ μοι. tu itaque mihi perita fas et immobilis; viri eniin honi de me hene lentiunt.
134쪽
ἴχλους ἐπιτηδείως εχοντι ἐμαυτω συνοισα ' ἔκουν IO. εἰς του ro μου χρηζειν δοκειτε, τὸ τάς ορμαῖς δμωνα πάσαις υπηρετῶν ἔτοίμως ἐμέ αλα μm συμποτικος ειμί τις, ουδῖ κοινὸς εν τοῖς τοιαύταις συνουσίαις, ωSε από. γε τάτου παρέχειν τοῖς πλήθεσιν
s. ἡδονήν . ει δὲ μη διαμαρτάνω μήτε τῆς υμετέρας περὶ αυτου προαιρέσεως, ηπι ατα γε υμῖν δυναμέχρήσιμος ) ειν , ταυS' ἁ επλαμ ' το λοιπώΦτιν, λ ο πολίτης ἐγω γεγένη - παρ υμῖν, σπου-ao. δης Exv αλλο, ἡ το συμβουλεύειν εμέ τι περὶ των κοινῆ συμφερόντων, ἴσως μαλλον ἐτέρων,-β λεσθαι η θύνασειώ τουτο δοῦ εἰ μεν ουκ εςι τοιουτον. υμῶς τε τῆς περὶ εμὸ σπουδῆς διημάρτετε, ἔγω τs
εσι , δἰ δ - quod si aurem neque in mo rindicio de causis Desrae G ga me Doruutatis erro, neqM in asimatione mo- , dorum, quums ego vos hic ora ara preans, nullum aliad su dium, ob quod vos me ciuem vestram O iusseritis, reli Dum noui, quam, quod plus, quam alii, et Delιm re possin remp. vestram coistris adiuuare. Anglus mauult ταυτα. idem volebat οἴξιον post σπουδης deeste, aut hoc v. σπουδος redundare.
135쪽
ὐμῶν. εἰς m μόνον επιτήδειος ειμἰ. ει δε πασαις μεντως πόλεσι, μαλον δε τίς μεγαλαις, δει μεν - των πλουσιων, ἱνα-χορηγωσι, Φιλοτιμωντα1 3 Q. ταυτι τα νενομισμένα δαπανηματα ' δει δεκή κο- λακων ανδρων, δα δημαγωγῶσιν αὐτοῖς ηθωντ
νων. τι δε παθων, ἡ τί βουλόμενος , έχ ὐπερ των 4Q.
αξιῶ κινδυνευειν. περὶ τοῦ μεγίτου συμβουλευων πρα
3 malim ταῖς τουτων πολιτεως. ut per horum pragdrauiam su capiendis consiliir et gerendιs Nidi s ad pacem prolicam pertinetitibus filuae sint, ciuitates Puta. . . O ην καταφρονῆσM J non dubito, loeuin hune esse V IlIOsuin, quana quam praeuideo fore, ut sint, qui eum tueantur, et inordinatain atque nonnihil euiri eleganti quadam negligentia conluctatam dictionem excusent, ii-- sinusque exemplis afferendis defendant. Lenissima ratio corrigendi sit haee, ut ista, quae proposui, duo vocat missi transponantur; aut alias aliquid deerat, 2 e. sa nunc' modum: των μεν γὼρ εξεςι καταΦροvησα , - χεσθ' τῖς ἀπ αὐτων γιγομενης βλαβ'ς. nqm in quidem licit etiam contemnere, et ab iis exsistens Gamnum rolerare. prii num aequivalebit latinis, etiam, vel, si iam. non solunt ferre, sed etiain conte innere, sed speInere Raeo.
136쪽
ORATIO XXXVIII. γιγνομένης βλάβης. ο δε χωρὶς ἔν ἀμήχανόν ετιν
πεισθησεσθέ μοι, περὶ ών συμβουλευων πάρειμι, -
σάτων ἡμῖν πεπολιτευμένων ' ἀνορῶν επιχωρίων,2 S. ποιητῶν, βητορων, φιλοσοQων, γερόντων, νεων, ουδήποτε ουσεὶς ἐτόλμησεν ἡμῖν συμβουλευσαου ταυτηντην συμβουλίαν; ατημα Θέλω ποιήσασΘM τουτοαυτό παρ υμῶν, ανδρες Nικομηδοῦς, - χαρίσα-3O. σθέ μοι υπομείνατε ἀκουσο0 λόγου περιττου ηπάκαίρου, ins μη πείσοντος υμῶς. καὶ ουδῆ μεγάλην εἶναψ νομίζω την δωρεάν. ειτε γάρ πεισΘήσεσθε, 3s αξιον ἐςιν ἀκουσοέ τουτο R) λυσιτελῆ λέγοντος ' εἰ rs ἐφ' υμῖν ἀπόκειτο0 το πεισΘῆν , τί τουτο σύσκολόν
s) maliin δῆλος ἐςιν ὐδε υHρ των μικρ. ακουσ.6 nialiun Θαρρω , καιτοι δύσκολον - vel maxime confido, tanus dissicile es - aut Θ . τι δὲ - sve vero di tala quid, vos neque -y aut τί γαρ, δύσκ. ecpuid enim diffficiis es -' - , et ) strarere vecta graeci sic malunt: ιν κνι ii μοι ταυτα - 8ὶ διὰ σί δε συμε J sie Ven. τι δέ συμ. Mor. et sia quo is Pae paulo post. 9 varietas temonis Venetae dat τοσάτων πεπολιτευμε- νων παρ' ἡμῖν. Io in vis. lect. Ven. est ταυτα. Iege του τa λυσ.
137쪽
, 31 DIONIS AD NICOMEDIENSES 469. Iosκ ἀηδές, ω ἄνδρες Nικομηδῶς, ουτε εν τάς οἰκίαις, ουτε εν ταὼς συγγενείαις, ουτe εν τρῶς φιλ αις, ουτεεν τάς πόλεσιν, ουτε εν τοῖς εΘνεσιν. υπερ γάρ ὀμονοίας ερων ερχομα ' καλου μεν ονόματος, καλου δε 4 S.
esse. nolite inmi Obstrepere, hoc idem rfur dicturo. εαε-σΘαη λέγειν, venire ad diseritam, est notus hellenisnus et gallieisin tu, H. Stephano ad Herodotuin annotatus, pro dicere velle, ordiri, a vi ad dicendum. Is χαλεπήυητε J sie recte Ven. χαλεπαίν τε Mor. I 6 inali ni εδι ζην. ne νιurae quι n. Disjtiroci Corale
138쪽
σιτελῶν το πόλει φῖ , δουν- μεν ἐμοὶ τους ἀξίους του πράγματος εἰπεῖν λόγους, παρασχεῖν δὲ ψας, εμοι Ι 3 πεισθη-
1uὸicare et asinam contra concordiam.
I9 τοJ in alim τω. post demonstrationem fit , concoraliam hominil rus omnibus prodesse, confimrauemna erit, docere, ut illi cobaerens et confauens - το της ὁμονοίας ἀποδει-
sto) nescio, cur Casaiabonus malit ουκ ἀποσιγήσομαM. V usa mutandi nulla prorsus est. bene trahet vulgatam. introreonti a , cur viti uin in proximo non latens, sed exstans,intainina praeterierit; deest enim Ven. et Mor. particula negans post αν. non desistam ne is νιidern conciliata murus constans et pra prava Ap. Obseruauit hoc etiam Anglus.
ai εύχομα δἐJ est haec linitatio noti exorcisi, quo De-
139쪽
α4 μεςαJ recte Casaist. μετὰ Ven. et Mor. Is var. lest Ven. dat ἐπει οήθησαν. sed praestat vis Dis. α6 post ἀει videtur βουλησομένοις deesse. aT aut αυτὴν est del. aut cuna αυτῆς mutandum. 28 ἡ γὰρ αυτὴ -J una Numa es deorsum omnium amicitia,
et con πιιδε, re copnatio. la. e. dii Oinnes inter se cognati sunt, et anaici sibi, atque consuescunt secum, et diuer santur in eodem liospitio. 29 ταύτα παιπα J bare omnia, quae oculis emimus, hoc
140쪽
post καλῶ, si bene habet, deest aliquid, ad hune sere1n Oduin : o τι τα καλα ειεν τερπει , τά δε κακα λυπεῖ sui solummodo pro καλα leg. est κακα. in inalis inest haec paene dixerim laus inuidenda, quod i tametti in ala omnia dira, exosa, detestabilia, videantur Oinni laus, qui quidem malorum naturain teneant, nihilominus tamen permulti ea adainent et studiose sequantur; et eun piae clara quaeque netninein non delectent, nihiloininus tamen ab eoruin stutio plerique refugiant. Duiligo i by Orale