Dionis Chrysostomi Oratines ex recensione Io. Iacobi Reiske cum ejusdem aliorumque animadversionibus. Volumen primum secundum

461쪽

I73, I. vocern ε 'ξεις trionebimus cor ruptam videri, pro ἔλξεις. nam ελξιν ιματίων apud Platonem scinatis la-N: ελιeις verbum quem locu in hic habere possit non videmus. Alibi hunc locuin accurate tracta inus: pertinet enim ad rem vestiam ana. 87, S. οἴ ποτε εκ. dices ad δα μονα et Θεόν iunctim. hoc vero non potest, propter vocen3 εκεAS. haec certa sunt. in postremis vectis la aereo: non quia

vlla in nostra scriptura dissicultas: sed ciuia Synesium video aliter legisse. Sic ille: παύεται δε του βιβλίου.

το λοιπον ἐπαγγειλα μενος αυτίκα. οτε ποτε πεπρωμ

νος εκ Θεων ἐγένετο ' videtur legisse S ne sitis, οτε δηπεπρωμενον εμοὶ εκ Θεων εγένετο, aut neseio quo modo aliter: ut haec verba ad ipsu ira Dionem reserantur, quod superest huius argvinenti tunc se persectitur mymia utientem, quando ipsi per leges satoruiri liceret. nostra lectio planior. neque ala ea discedendum. nam Synesius, cum illa scriberet, codices II ionis, Opinor, ad mantina non habuit. Putat autena eleganti si nausille auctor, libraim, de quo spem vectis illis facit Dio, eum esse, clin Euboicus appellatur. potest dubitari, ala ita sit: nam ille conamentarius non simpliciter τον ἀγαθὸν δα μονα, aut vitam ex virtute describit: sed pauperis innocentem vitana persequitur ac latulat. Synesio tamen assentior, et melius iactitros ituli eo, qm illum λόγον isti subiecerint. nam Libyca fabula chir posthulic collo aretur, caussa suit haec: quia metra inerant

Λιβυκου μύθου mentionem factam in isto, arbitrati sunt de hae diatriba Dionem ibi sentire: quod falsum est. Plures autem in Synesii ex e triplaribus inter IIII. hune de regno et Euboicturi erant interpositi quam hodie in nostris: quod et verba ipsius ostendunt, et Photianus index: ubi Euboicus sedem occupat XIII. non, ut nunc, VII. IO9,

462쪽

IN DIONEM DIATRIBA. 437

ipo, T. In descriptione Syrtis Mάλαττα non

sunt loci bimares, quonaod O Horatius binaarem Corinthum appellauit: sed arenae cumuli ingentes alando maris super eius sit perficiem se attollentes, pri .cul a continente. hi cumuli in longiina solent esse porreem, ideo geographis dicuntur τηλει, dorsa, et ταινια , quae Vox Pessine hic accepta ab interprete. geographis et historicis sa in iliares hae di iliones. tae. nias istas Philo ludaeus υποτ νως ἀωρος nominat. λΘαλαττα D. Lucas in Actis Mαλασσον τόπον. ubi

vetus interpres Graecam vocem non in to iudicio usus retin tit.

I96, I 3. Mira locutio, τον ενερον φθάνοντα, pro Θατέρου τον ἔτερον φθάνοντος. cum ait, τον σερον νεανίσκον υπερβαλόντα, intellige alterii natiuienum collein adscendisse, ubi paruerat id monstri: quod luperius est dictum. sic Lat. superare estuum.1 8, I. τόποι εἴφοροι ἐκάςν τῆ ωροι, sunt loci conuenientes Cuique e quatuor anni tern pestatibus. nan alibi melius vere degas, alibi coirin odius aest tem agas, ut ipse auctor stipra dixit. συφορος, aptus, commodus, et, ut Polybius ac Diodorus Sicilius dice. rent, ευλτος. pro eodem et εφορος dicitur: quae vox exstat in eo περὶ ἀσκησεως . nisi fortasse aut hic aut ibi auElor aliter scripserat. 2oy, IO. Eκεχειρίαν απαγγελειν non legas alibi, sed επαγγέλων. neque inducias ea vox significat, veriuri cessationem ab opere obsesti celebrata tetra. quan ieunt indicebat praeco, dicebatur εκεχειρίαν ἐπαγγέλ- λων. Pollux si bro IV. cap. XII. quod est de praecone: mi σπονδας προηγγειλε εκεχειρίαν επη νγειλε. sed et illi, a quibus praeco mittebathu', clicuntur επαγ-

463쪽

λουσι Σαμια. Pausanias in Elia eis, την ἐκεχειρίαν την

επι τοῖς Oλυμπίοις επαγγελουσιν es 'Hλῶοι. Solebat praeco, cuna diem se sitim indiceret, fauentiam impera. re, et abstinentia in a rnale ominatis vocibiis, atque omni iurgio, ut testis est vel Cicero. eo allusum lite a Dione. et io, I 6. εν ῆ βλέπειν - ην αυτον μη τά δεινότατα πάσχοντα.

a 34, r. Non intelligo, quos appellet τὰς πρώτους επιλμησαντας ξένους. puto Vero scripsisse Dionem, τους πάντοτε ἰπ. Vel προς ημῶς. a 34, Iz- οτι ἔρημον - αχρῶον γεωργῆσαντες την

γην κατεβαλοντο. ego haec non Capio: interpiesqtioque mutauit, Vt caperet. probem sic: ora ἐρ. ά άκ. γεωογησοντες την γην κατελαβοντο : τιod terram occuparint rtam et inutilem, ut illam tolerent. Nihil suavius tota concionis huius narratione: sed illud se vigil nutri, Piod riasticus inter rog tus, an posset publico Atticum talentum pendere, et socius ipsius alte, rinna: Sane quidem, ait ille, non optinae sapiunt caris nes nostrates. Vertantamen, cuicuimodi sint, libi inisqliae postillatis. Nimiriam montigena iste et urbica-ruin rctr in pro Isis ignarus ταλανταν aliud significaro praeter libram nesciebat. Itaque duo Attica talenta poscentibus, offert totidem carnium ταλαντα, id estis iras. quid his ἀφελεςpρονῖ Sed tam venusta sentenistia invenuste foedata est imperitia lit,miriormin. 24 I, I. τους μενουν, πορφυρῶς αν. natisragium, inquit, plures fecinuis: alios purpurariun piscatores susceperunt: nos eiecti nudi in inane tandem incidimus. πορφυρεῖς sunt illarum purpurariam minorum

piscatores, vias scribit Aristoteles in Euripo et mari ad Euboeam reperiri. Quod autem isti soliti miseris naufragis interdunt serre opem, testis Dio initio h ius:

464쪽

Itis r αυτοὶ δε, loquitur de naufragis, απεχωρησαν πρός τινας πορδυρεις ζοορμοῦντας επὶ τη πλησίον χηλο.24 , δ. παρ' αυτοῖς ' πέρυσι πυρδε ελάβομεν. vel πυρός ποτε ελαβ. Non agnoicit interpres illa, α Αο το δέρμα επέλαβον. Plae et mendosa

sunt.

2 9, 8. l. egs, προμητριων τε γαρ δεῖ, non πα-τρί qua iritua in aliquis naal et sortasse ea n chioque

vocem retinerer mihi videtiir non necesse. at ilia vix ferenda, απατων : neque enim ioco locus oppo tunus. sortean, ν- α ποχων. apochi S enim opus, eum dos aut pars CHIS ntuneratur.

239, IT. Tollenda ex istis negatio: - μη χρείαν

γε ἱκανην παρέχοντα. 26 I, II. ἁπαλας J interpres locum male accepit. non iactutus, si poeta in consuluisset. cuius verba 'Oδυσσ.φ. de Uode arcum frustra tentante: Ουδε μιν ἐκτανυσεν πρὶν γαρ κάμε χεῖρας ἀνελκων 'Ατρίπτους, ἁπαλας. 262, 2. Triplex hic memoratiir poecillica: investibus, Ph gionum, Ρolymita moriam, acu picto- mina et similium: deinde in corporis cute ac capillis, quam exement gymnastae, paedotribae , aliptae et cosinetae ac cos laetriae, siue ornatrices. Haec est sententia. at illud απιχέαν quid est 3 et ubi viartiis Casus, Plena necessario desiderat vox μηχανωμένη Θ Legendum aio: ουκ εν εσθητι μόνον' αλα κμ χραπὸς τροχων ευχροιαν άγχουσν κ ψιμυΘιω ηκ π, φ. μηχανωμένη. quis nescit, anchusam heriis ira ad multes, res fucos esse utilem 3 itaque psi iniri ythio iungi solet, ut hic. Aristophanes Concionantibus: 'H αγχουσα

64, I. Ελας μεν Θηβας νικαν προυκρινεν εν αυλοῖς' quod autem arx tantiun Cadnaea temporibus

Dionis habitaretur, silis veterum Thebarum ruderi-- bus

465쪽

4 , o

ISAACI CASAU BONI

laus manentibus, cum aliquot templis, etiam Pausanias, aetitialis sere scriptot', testatur. Θηβαίοις, ait, ημεν κάτω πόλις πασα ἔρημος ἐπ έμου πλην τα ἱερά τὴν δἰ ακρόπολιν οἰκουσι, Θήβας, ου Κασμίαν, καλουμένην. Seritat hodieque locus anti tuum nomen, sed serena recenti inflexu in ac coci uptuira; appellant enim Στιβας vel Ἐπιβας: q si petentibus, quo tenderent, εἰς Θηβας responderent. Ita autem solent hodie et Tu ei, et Graeri ipsi locor in appellationes anti vias deprauare. dicunt enim Stam olim , quasi dicas εἰς την πο . Urbs autena est Constantinopolis: est Stineo aut Staneo, quasi ἐς την Κω: et his similia.

2 77, 1 I. ως εἰ ηττον ενόσει o υπο τένων, ηυπ εκείνων ενοχ. omnino vox inutilis est hic ουτος. et Pi o ἡττον νοσῶντος, scripssse imperitos et aliud agentes L. il rarios, ηττον ουτes, Probatalis ad modiim coniniectura.

ais, 13 - καΘαπερ ριμ J comparat spectatores Isthomicos, qui talibus Diogenis sermonibus capiebantur, asperitatem eiusdem vitia Carpentis refugiebant, cum pueris, citii canum generosoriam adspectu solent oblectari: sed si latrare coeperint, pauere illi stati in , a naetii enecari. lnec clara: at de Diogene quod addit, qui sera i potest Z ait secisse idem pueris: et constantialia illius praedicat . aia non haec plane fiant των ασυ-ςατων 3 Actitiis lector necesse est concedat imi hi, deses tu pati Cortalia vectoriina locum esse corruptum. Semlio: Irω - ῆτοι τότε ' αλ' ουκ εκῶνος εποίει ταυτα. tui Iaa spectatoruna leuitatem pueroruni imitabatur: at non Diogenes illis similis: citi idem semper vultus , eadem tranquillitas animi, siue laxulares, siue

probarem et versionem interpretis. nunc puto verius

466쪽

IN DIONEM DIATRIBA .

scri , ndii na es s του βίου ηπίρουν. quae coniectura sita se prolu, Irilitate satis com naendet, t. 290, 7. Superfluunt voculae πρ is et ων in istis: - πρὸς sῖν μῶλον τυγχανει ων, ἄν δει τυγχανειν αυτόν. seras tamen προς, ut sit ins πρός, et hoc am.

3o7, 4. Planissinia est tota aduersus Homeriim disputatio : nisi quod loci et hic sunt aliqua nata iiiiii, in

quibus merito fidem libra molitin desideres. Vinnino auteni videtur hic liber ante exilium compositus: narra ut ar umento, ita et stilo diuersus est ab iis, qu sopost exili uiri constat esse scripta. Itaque αλης et er- .roruiri suorum nullam hic mentio nona facit: vi odilli sana iliare ad modun in caeteris. Per granatio veri

illa in Ae guptum, cuius hic meminit, χορίας χάριν a iuuene suscepta est. Dignus plane liber ilic, mi emlegant philologi, et pro Ho inero inulta dici postlint, si quis vatem summuni secerit tanti, ut in eius gratiam velit Dioni ψόσε χωρειν. Hoc igitur alii vide.

xint: nos ad institutum redeunteS, note naus hic quoquo nonnulla. Prius tanaen ageremtis Dionis de Homero itisti ciuira: naim in eo, clin Περ'. ἀσκησεως inseri bitur, inter paucissimos avitotes, quo riin lectionema inico, viro gratii, commendat, non solum poetam

nominat: sed et hoc illum elogio prosequitur: 'Oμηρος δε, ait, mi μέσος, κώ υτατος, - πρωτος, παντὶ παῖ-ανδρὶ γέροντι ' τοσῶτον ἀφ' αυτῶ διδους,

σον ἔκατος δυναται λαβειν. 339, 8. Sententia Dionis est : poetam, eiuri adnairabilia quaedam et stupore digna canetar vellet, salis multa et ατοπα coactum fuisse coim nisci, postquam sein et decreuisset res Graecoriana, qui vim fuerant, attollere: Asianorum vero, qui tuos vicerant, omnitriisnaodis deprimere: affert multa figinenta, quae vel- lut

467쪽

46 a

ISAACI CASAU BONI

ut ad in itas redactum ait poeta ira, cliina certa obstinatione an inai pugnat cuna historiae veritate. I laec sum: rna istius disputationis, cuius τρν εἱρμον non semper assequitur interpres. 32Ο,6. Tothim locum ita semiae et distingite: ευρῶνεπιθυμῶν o, τι εἴποι μεγα η- Θαυματον ὐπο απορίας πραγμάτων, τοσουτων ἐτι mi τηλικήτων ἀπολειπομένων.

nam Alexander Nipvisset, daturos stati in suisse operiim, ut eam reciperent: n axi in E qiii dein ira uigatione Priam una et Troianos instituta, ut lianc iniuriana cuni

ipsis expositi larent et vindicias secunduna leges pet rent: sin nrinus, expeditione contra eosdein sti scepta. ita exponimus haec verba, μ ιτα μεν εἰ κατα πλῆνελλιεν. OP ponit πλουν τρλω, cuius vocis loco illa posuit, μετα της αυτῶν δυνάμεως. 337, II . De Halim, qui Graecorum castra ad ilium praecingebat, ita quoidam sensisse ait Dio, ut meriNTIPOetae com Inentu in Esse autui rent: ciura nihil eius, modi factitiri unquam sitisset. Primus, ni salior, hoc Aristoteles dixit: το τεοῦχος, inquit, η νεως ι γέγονεν' η ουὸ ἐγένετο ό δε πλάσας ποιητης ηφανισε. Silabo ne in lege li tiro XIII. quo ex loco shquentium Dionis verbo rhina intei pietatione ni petas licet: 3 7. vlt. εrι γάρ in νυν, οι ποταμοι λιμναζουσι τον τοπον, in πολυ της Θαλαττης προκεχωρηκασι. PO

fremis verbis id significas. ex Deine trio Scepsio, dili

468쪽

IN DIONEM DIATRIBA. 463

diligentissimo remina Troicariim scriptore, scribit Stra

ut des Aeg) ptiaca Delta Olim dictuna: paullatina enini adiectione limi, quem omnes si utili secum deseritia crevisse. vhles, qua in praeter auctoris naentein illa πολυτης Θαλαττης προκεχωρηκασιν acceperit interpres , homo alioquin et doἱtus et iudicii non vulgaris. 339. vla. orna ait de singulari certii natiae Hecto ris et Aiacis: πάνυ ευηΘης η λαλυσις, πάλιν εκεινον Λίαντος νικωντος ' προς δε ουδὸν - δωρα δόντων ά - λοις. ωσπερ φίλων. torseriint ilia interpretem κρωεδὸν : ut locum putaret mutiliun. ego integmina phito, et interpretor: ntilla in ob causi in , sitie nulla probabilii ratione interueniente, cur statim a pugia ab ostes nitituis se donarent intineri'bus, sicut motis est amicor ira.3 3. Io. vlγi autern de pri ira o Hectoris et Aeliit lis congressu loquitur, cuin ait: σχεθον Λε-ὐφι- ταμενον, poetae verba ista respicit, iliad. o. Eδ' M' A ετλη Δηρὸν ἐκας ςρωΦῖσ-S', αντίος ηλ.Θ' 'Aχι ιUEὐ δόρυ κραδαων, Φλογι ἱκελος. ex lais capies, quid sit apud Dionein σχεδον ἐφλασθη, . ωσπερ αυτός φησιν 'Oμηρος. Ταμιεύεσθαι nailites m-Cuntur, Chun non Omnes suas vires prinio effundunt conatu: qm fuit nios stiliciis veteriim Gallonini: s ea sic eas vispensant, ut repetere, si optis sit, semel atque iteriam pugnam clueant; item cum non confertos cuneos temerario impetu aggrediuntur, sed vel singulos, vel plures quidem, ver in intra virium suariana modum. Xenophon Παδείας libro IV. παρεσχον ἡμῖν ταμιεύεσΘ , ωτε οπόσοις ἡβουλόμεθα αυτων μόχεσθα . Saepius autem liae notione verbum istud legas

469쪽

gas eum aliqua adiectione positum: Vt την ορμην ταμέεύεσΘM, Vel την απόνοιαν, aut sinite alicui, sicut ad primuin libriarn Sueton. obseritabanivis; sed lo.

chis praeterea corrigendus: nan scribendtina, Gaiaῖν αὐτης ταμιευσάμενον εν τω άγ. ut lvi in praeia' lio, sin i inpetus, siue virium suariani, nihil refer, vasset. 33 I. I ,. Hectorem Priamo patri εν γηρα βαθει sua in orte destincto successisse in regno Tmiae prodit noster. de Hectore, non de eitis patre, accipiendum quod ait: in αυτος βασιλεύσας συχνα ἔτη, ηρ πλ. 3 9. 9. Id agit Dio, ut probet, ex ipso imodo prosectionis Griiecorii in a Troia palam fieri attendentibus, non victores ipsos pro arbitrio suo domuitioni se accinxisse: veriana coallos, utpote victos, tena pore alieno, furtim, cum sibi quisque priuatim, non incon nauiae Consuleret. Docet, qualis vincentis exercitus soleat esse dii cessas: itein qualis cladem passi, a fugientis. de his igitur ait: ανάγκη τους μεν φοβουμένους καμ φεύγοντας εκ της πολεμίας ἀπιέν την ταχI-την τους νικωντας, η διακινδυνεύειν μένοντας. trale est est; nain rectu in erat, φεύγοντας τους νικωντας. dum victores victi stigiunt. ita aute in concinnamus haec, ne maiorem mutationena adhibere cogamur.3. I. ωσπερ έω σι μετα σπονδας κατ' ολαγον εκλείπειν. solent ciues atque incolae v mitin obsensarii m. si loco pariun ubi prim tura per inducias, aut Medus clii alecunque, exeundi potestas facta iii erit,

suis rebus consulere, et urbem, cui metuant, relinquentes, alio migrare. omnes periti reriam fatebuntur non

aliter quotidie fieri, vereque hoc Dionem scripsisse. omnes porro Graece do in latebuntur recte liaec exponi sic a nobis: in quissius omnia tamen alia sonania. vii interpres. At quae deinceps minentur, perficienda prius, quam exPonenda. Cum

470쪽

IN DIONEM DIATRIBA. 46s

Cum legis p. 3644 9. uniuersam 'Ελάδα occupatam a Deiphobo, caue de ea interpreteris, cluam vulgo ita vocant Graeci, Latini Graecia ira: sed de parte illa Thessaliae, cluatri vetustissimi Γραικοὶ et λου tenue. rtint, a quibus postea in uniuersam gentem, quae sinisgua illa uteretur, appelliitiones sunt propag tae, alteis TalN Graecis, alteran Romanis frequentantibus. Exstare tamen apud Aristotelem, Olli triachuin, aliosque vetussisti in os Graecoriani Γροακος vocabulum, alibi nota

36 . I 6. ἔρορρον-των Αχαιων τους ἐκπεσόντας υ πο Δωριέων, ἀπορουντας o τοι τράποντοέ, δ' αἰσΘένειαν εἰς την 'Aσίαν ελθειν, ως παρα φίλους τεκμ ενσπόνδους, γην απο Πριάμου τε - Ἐκτορος λαβόντας οἰκησα κα- τα φιλίαν, παρέντες ἄλα ἡ σμικρα χωρία. Etiam qui ac Litilliini non sunt, facile intelligant niendas in

Postremis verbis contineri. nam παρέντες VOCEIn non

ras sine soloecisn o. et cuin rit ἁλα χορία, mani festo indicat, praecessisse alicuius loci, aut fortasse et- Iam pluriun appellationes. tam certa haec sunt, ut Pluribus non sint demonstranda. Suspica inur deesse aliquid, sine iraelioribus libris nulla elliusquam Conisiectura reparabile. at pro παρέντες quin Πάρον τε vel Πάριόν τε sit scribendum, ne dubitandum quidem cense inus. Foraean et in illis, κατα φιλών, vestigia sunt occulto appellation utra ei liis odi. quamquam et ipsa ad sententia ira sunt optima. Poreo ex his discimus, etiam ante illas lorium, Aeolum, et Dorum colonias, qua. celebrantur ab historicis et geographis , consedissct Graecos in Asia: et viidem iam inde a Troicis tem- Poribus, ut Dioni placet: cum superiores colonia aliquot post res Troianas seculis scribantur deductae. vero alibi demonstramus ignaros suae originis Graecos fuisse, cum Iones Asiaticos ex Europaeis scripseriant esse propagatos: nam Contra. Graecorum

라틴어 텍스트