장음표시 사용
181쪽
o δὲ καλόν τι νέον λαχώναβροτατος ἔπι μεγάλας ἐξ ἐλπιδος πέταται υποπτερυις ἀνορέαις, ἔχων ID κρέσσονα πλουτου μέριμναν. ἐν δ' ὀλίγω βροτῶντο τερπνον αυξεται Ουτω-καὶ πιτνεῖ χαμαί, ἀποτρόπω γνώμα σεσεισμένον.
95 ἐπάμεροι τί δέ τις; τί ὁ ' ου τις , σκιῆς υναρ Iab ἄνθρωπος. ἀλλ' or αν αἴγλα διόσδοτος ἔλθti, λαμπρον φέγγος ἔπεστιν ἀνδρῶν καὶ μείλιχος αιών. Αἴγινα φίλα μῆτερ, ἐλευθέρω στόλω M0 πόλιν τάνδε κόμιζε Λιὶ καὶ κρέοντι συν Αἰακῶim IIηλεῖ τε κἀγαθῶ Tελαμῶνι συν τ' 'Aχιλλεῖ. libi articula δὲ it plurimis aliis locis ad litii ausam dedit vilio, quod solioli in o qiuoquo testis icnutiir. IInrtiuig . δ' ἐχθρῶς scripsit. - V. 87. δεδαγμένοι scripsi, et parapiar. δακνόμενοι lial et, vulgo δεδαθμένοι, Herina in δεδαιγμένοι. - V. 89. ἔπι μεγάλας, Hormatin distii Fuit ἔπι, μεγάλας ἐξ ἰλ. ni videtiir esse: ita magna felicitate. Ecli. sorti απο. - V. D. πίταται, Giu τέταται. - V. 92. πλούτου μέριμναν, Λ τέρψιν πλουτω, I 2 τέρψιν πλουτοιο, Hermania πλούτου μέρμηραν. - ἐν δ' oλθm, Iri ἐν δ' Oλίγον. - V. 94. αποτρόπω γνώμα, novavit, ut videtur, Pindariis hoc, cum si in caro vellet illi od viilgo dici solet γνώμη απο τρόπου. Hari ungχαμαί, ἀπότροπον γνώμας σεσεισμένον. - V. 95. σκιας ἄναρ, P2 ἔναρ σκιας. - V. 96. ανθρωπος Scli. Nena. VI 4. Pliit. de consol. 6. Eiistalli. Il. 757, 32, vulso ἄνθρωποι, et sic Seh. Sopli. Ai. 125. Oed. R. il86. V. 97. φέγrος επεστιν Heylio et sori. Soli., vulgo ἔπεστι φέγrος, Π Mettingφέγγος ἐπεσπεν. - V. 98. στόλω om. GGu. - V. 99. Uιι, vulgo ini, Boochli Uὶ. - καὶ ona. P2. - V. 100. Πηλεῖ τε κἀγαθψ BγVd,.Πηλεῖ τε
182쪽
183쪽
Ἐθελω χαλκάσπιδα Πυθιονίκαν συν βαθυζώνοισιν ἀγγέλλων Τελεσικράτη Xαρίτεσσι γεγωνεῖν, ολβιον ἄνδρα, διωξίππου στεφάνωμα Κυράνας li1 τὰν ὁ χαιτάεις ἀνεμοσφαράγων ἐκ Παλίου κόλπων ποτὲ Λατοῖδας αρπασ', ἔνεικε τε χρυσέω παρθένον ἀγροτέραν δίφρω,
καὶ πολυκαρποτάτας θῆκε δέσποιναν χθονός ἐίων ἀπείρου τρίταν εὐήρατον θάλλοισαν οἰκεῖν. 15
tu Aαλιον ξεῖνον θεοδμάτων ὀχέων ἐφαπτομενα χερὶ κουφα
καί σφιν ἐπὶ γλυκεραῖς ευναῖς ἐρατὰν βάλεν αἰδῶ, 20 ξυνον ὁρμόζοισα θε- τε γάμον κνισθέντι κουρα θ' Υφέος
ευρυβία 'ος Λαπιθῶν υπερόπλων τουτάκις ην βασιλευς, ZZκεαν γένος ηρως ral 5 δευτερος ' ον ποτε Πίνδου κλεενναῖς ἐν πτυχαῖς Ναῖς ευφρανθεῖσα Πηνειοὐ λέχει Κρείοισ' ἔτικτεν , au
Γαίας θυγάτηρ. ὁ δὲ τὰν ευώλενον θρέψατο παῖδα Κυράναν ά μεν ουθ' ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδους,
οὐτε δεινων οἰκοριἀν μεθ' εταιρῶν τέρψιας, ad
184쪽
20 ἀλλ' ἀκόντεσσίν τε χαλκέοις φασγάνω τε μαρναμένα κερά ζεν ἀγρίους θῆρας, η πολλάν τε καὶ ὁ χιον 40
βουσὶν εἰράναν παρέχοισα πορφαις, τον δε συγκοιτον γλυκυν
ατερ ἐγχέων ἐκάεργος Arroλλων.
αὐτίκα ἐκ μεγάρων Xείρωνα προσηνεπε φωνῶ .30 Σεμνον ἄντρον, Φιλυρίδα, προλιπων θυμον γυναικὸς καὶ μεγάλαν δυνασιν 10 θαυμασον, οἷον ἀταρβεῖ νεῖκος ἄγει κεφαλῆ, μόχθου καθύπερθε νεἀνις Mητορ ἔχοισα φόβω δ' ου κεχείμανται φρένες. τίς νιν ανθρώπων τεκεν; ποίας δ' ἀποσπασθεῖσα φυτλας . - β'.ορεων κευθμῶνας ἔχει σκιοέντων, ωγευεται δ' ἀλκἀς απειράντοm,
autem praeterea οἰκοριῶν Po οἰκουριῶν) correptarente pacnultima di tuin,qnod otiam si non ab οἶκος, sod a principali stirpe uiuio οἱκαδε do. scendu) repetas, aliquid insolentiao liabat: nihil iuvat vi motas a scito I. Gotting. memorata γράφεται καὶ δεῖπνον οἰκουριῶν, sed Darapli rastes lonuero aliud quid suppeditat: Ουτε δείπνων τέρψιας, Ουθ' ἔταρῶν οἰκουριῶν, ita enim legit, ut iam in ope edosi docui sorrat Harti ing, itui indo ομε δεῖπνον οἰκοριῶν τε ἔταιρῶν τέρψιας ermore sibi visus est , sed id rectius οἰκουρίαν seripseris: quana quam ne hoe qui lena satis saeit, sed germana situ, opinor, lectio: Ουτε δείνων τέρψιας, Ουθ' εταραν οἰκουρια.
cordiqis erant. οἰκουρια interpretatur Hesych. κυρίως τὰ υπὸ τῶν μητέρων προσφερόμενα τοῖς νηπίοις παίγνια. addo Eust. 1422, 3. Hic sulit omnino παίγνια. es. Phot. p. 319, 25 οἱκουοια, ἁ καταλείπουσιν η φερουσιν αἱ μητέρες τοῖς οἴκοις Acr. οἴκοι των παιδίων ἀπολειφθεῖσιν ηπαίγνια. - v. 20. ἀκόντεσσιν, Pe ακόντεσι. - V 21. κεράπεν soli. et libra, vulgo κερααειν, A κερακεν, Πν κεράtζειν. - V. 24. παυρον, PIV is υπνον. - αεφαροις SIV l, βλεφαροις rol. - V. 25. υπνον, Ρ1Vds παῖ-οον, undo coniicias υπνον ἐπὶ γiεφάροις παυρ' ἀναλίσκοισα κτλ. V. 27. οβρίμω AOPIVbs, vulgo ὀμβρίμω. - μουναν, Gu ρόναν. - V. 29. ἐκ μεγάρων, iIeimsoeth εμμεμαώς. - προσήνεπε Po, προσενν . - V. 30. Φiλυρίδα GuPi2VbiisPe, vulgo Φιλλvρίδα. - V. 31. νεῖκος, De ot uniis sch. νῖκος. - κεφαλῶ, Schnei leWin κέγxδω coni. - V. 33. νιν, PcGP2Gu μεν. - ἀποσπασθεῖσα, Sch. tart. απωπαρθεῖσα.
185쪽
ἱερῶν φιλοτατων, Ti .lo Φοῖβε, καὶ ἔν τε θεοῖς τουτο κἀνθρώποις ὁμως αἰδέοντ , ἀμφανδὸν αδείας τυχεῖν τοπρῶτον ευνῆς. H. β . καὶ γὰρ σέ, τον ου θεμιτὸν ψευδει θιγεῖν, Tb ἔτραπε μείλιχος οργὰ παρφάμεν τοὐτον λόγον. κούρας δ', οπόθεν, γενεάν ἐξερωτῆς, ω ἄναε, κυριον ῆς πάντων τέλος η' 45 οἶσθα καὶ πάσας κελεύθους οσσα τε χθὼν ηρινὰ φυλλ' ἀναπέμπει, χὐπόσαιεν θαλάσσα καὶ ποταμοῖς ψάμαθοι κυμασιν ἐιπαῖς τ' ανέμων κλονέονται, χωτι μέλλει, χώ- πόθεν Mἔσσεται, ευ καθορῆς.
εἰ χρη καὶ παρ' σοφὸν ἀντιφερίξαι,
ἐρέω ταύτα πόσις talo βῆσσαν τάνδε, και μέλλεις υπὲρ πόντου soAιὸς ἔξοχον ποτὶ καπον ἐνεῖκαι ἔνθα νιν ἀρχέπολιν θ σεις, ἐπὶ λαὸν ἀγείραις 55 νασιώταν ἔχθον ἐς ἀμφιπεδον ' νυν δ' ευρυλείμων πότνιά σοι Λιβύα 05 δέξεται ευκλέα. νυμφαν δώμασιν ἐν χρυσέοις πρόφρων ῖνα οἱ χθονὸς αισαν
186쪽
αυτίκα συντελέθειν ἔννομον δωρησσαι, 100Oυτε παγκάρπων φυτῶν νηποινον, ουτ' ἀγνῶτα θηρῶν.
τοθι παῖδα τεξεται, δν κλυτὸς μ ω ευθρόνοις Ἱδραισι καὶ Γαία 105 ἀνελὼν φίλας υπο ματέρος οἴσει. ταὶ δ' ἐπιγουνίδιον θαησάμεναι βρεφος αυτῆς, νέκταρ ἐν χείλεσσι καὶ ἀμβροσίαν στάξοισι, θήσονται τέ
νιν αθάνατον 110V. 57. ἔννομον, Hariting ἐννόμως, quod putat Schol instam logisse. - V. 59. παῖδα, Pe κοὐρον. - V. 60. Γαία, Pe γα. - U. 62. θαησάμεναι scripsi, PeGGuVs θησάμεναι, QP1VUNI in m. θηκάμεναι, I a 2 θῶκάμεναι, Im ἐνθηκάμεναι, Βν κατθ'καμεναι. Einondationem fimitat Soliol. ἐπὶ τοῖς ἐαυτῶν γόνασι θεῖσαι τον 'Αρισταῖον καὶ θαυμάσασαιτὀ βρέφος. - αὐτας scripsi, nisi quis αὐτῶ praeserat, viilgo αυταῖς, Giliavi αῖς. Fateor tamen neuunm coniectiiram plano milii satis favors, ne nescio an poeta scripserit βρέφος, αυ οις νεκταρ ἐν χείλεσσι κτλ. V. 63. Uio veteres gramin ntici pia nati is quam doctiores dicunt poetnmcomparamii parti malam reticulisse, lit AH Rontentia: reddent immortalem, quemadmoduna Iovem et Apollinem: nostri homines interprotantur: reddent humortalem Iovem et sanctum Apollinem. Ut largiar aiythograptios nostros, qui deorum origines rimantur, verum vidisso, at ista sententia non solum
a Pindari pietate plane abhorret, sod etiam ab hoe loco Alienissima est: Cthiron enim si Apollini do futuro filio vaticinatus diceret, IIorao filium tuu in reddent Iovem ot Apollinem, nillil imagis praepostorii ni diei aut fingi potest. Neque Inuuii in proficiet, si quis clisti iactione post αθάνατον posita, Ζῆνα καὶ αγνὰν υπόλλωνα ad καλεῖν v. 65 rotulerit, ut Chirondieat, soro ut ii omines hunc Apollinis filium Iovem et Apollinem voeoti tritam et nimis impedita foret oratio, neque Pindariis alia nomina vido turnovisse, quam tria Agret, Nomii, Aristaei, quao v. 65 compreliendit, qtiomadmodum etiam Apollonius stilo lius et Lilodorus Sieuliis tra dunt: Servius, qui dicit Aristaeii in ab ΙIesiodo Apollino in Nomium appellatilinesse, haud dubio non satis diligentor interpretatur Ioeunt Hesiodi, qtii videtur simplicitor Νόμιον apponavisse. Quoil Wolcher Mythol. Ι 489pe bibet Ciceronem memoriae prodidisse a Cois Aristaeum nuneupari Iovem, qua nuctoritate nitatur, neseio. Nil ait moror Athenamram c. 14: Κεῖοι 'Αρισταῖον τὸν αὐτὀν καὶ Βία καὶ 'Aπόλλωνα νομίζοντες : videtur enim antiquus aliquis nanti Ogrnplius huno Pindari versunt eodem modo interpretatus esseu quo nostri homines; id quod otiam schol. signi ligat,
qui dicit: ἰστέον otι τὸν 'Αρισταῖον διὰ τὁ τὴν κτηνοτροφίαν καὶ κυνηγεσίαν ευρηκέναι Ἀγρέα καὶ Νόμιον, Βία καὶ ζεπόλλωνα προσηγόρευον:iidem sortasse θησονται non a verbo τίθεσθαι repetebant, sed ad θῆσθαι referebant, si qui dein alius schol. haoc exilibet: θρέφουσι δὲ αὐtιν τοῖς ἀνθρώποις χαρὰν καὶ ὐφελος κτλ. Equidem non dubito, quin locus
vitii rati contraxerit: puto autem Pindarum non θήσονται, sed θέσσον - ται scripsimo: Horao non solum nectaro et ambrosia infautem nutriunt, sed etiam Iovem et Apollinem orant, ut immortalem reddant. θέσσονταί νιν αθάνατον plane oodem modo exvlicnIulum est, quo poeta Nem. V 9
scripsit: τάν ποτ' ευανδρόν τε και ναυσὶ κλυτὰν θεσσαντo: nisi quod hic accedit tortius accusativiis Ζῆνα καὶ ἀγνὸν ' πόλλωνα, quemadmodum Arehiloch. II: Παλλάδ' ἐυπλόκαμον ... θεσσάμενοι γλυκερὸν
νόστον. Fateor tamen hane duplicis atrueturas confusionom satis molestam esse, neque ea, quRe sequuntur, commendant istam rationem:
187쪽
Iη50ΛΙil ARMINA .li, μΖῆνα και άγνον 'Ἀπόλλων', ἀνδράσι χάρμα φίλοις, ἄγχιστον οπάονα μήλων, i,5 'Aγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ' 'Αρισταῖον καλεῖν. libῶς ἄρ' εἰπὼν ἔντυεν τερπνὰν γάμου κραίνειν τελευτάν.
πρῆξις οδοί τε βραχεῖαι. κεῖνο κεῖν' αμαρ διαίτασεν θα
ἐν πολυχρυσω Λιβυας ῖνα καλλίσταν πόλιν 70 ἀμφέπει κλεινάν τ' ἀέθλοις. 125 καὶ νυν ἐν Πυθῶνι νιν ἀγαθέα Καρνειάδαυίος εὐθαλεῖ συνεμιξε τυχα ἔνθα νικάσαις ἀνεφανε Κυράναν, ἄ νιν εὐφρων δέξεται 130
5 δόξαν ἱμερYὰν ἀγαγόντ' ἀπὸ Λελφῶν.
ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολυμυθοι βαιὰ δ' ἐν μακροῖσι ποικίλλειν, ἀκοὰ σοφοῖς ό-καιρος ομοίως l35 παντὸς εχει κορυφάν. εγνων ποτὲ καὶ γόλαον κ0 Ουκ ἀτιμάσαντά νιν επτάπυλοι Θῆβαι ' τον, Κυρ αγθῆος επεὶ κεναλάν 140επραθε φασγάνου ἀκμα, κρυψαν ἔνερθ' υπὸ γῆν διφρηλατα Aμφιτρυωνος σάματι, πατροπάτωρ ενθα οἱ Σπαρτῶν ξένος ita
sed si piactorea seripseris θέσσονταί τ' ἔμεν αθάνατον quamvis εν alias non togatiir apud illinc poetam , oinuia sunt expedita: hoe uilini poeta dicit: orabunt Iovem et Apollinem, ut flat inmortalis, ut sit homini ues stri ιs, mistos Gomita, Agreus et Noniliu alias. alias vero Aristaeus vominilux. Cuternui non ignoro apti l II es inlitum legi: θήσω, ῆσω, αἰτήσω. Βοιωτοι et θησόμενοι, αἰτουμενοι tot praeteron θησάμενοι, αἰτησάμενοι, Κρῆτες , qui biis utor ad suturi soranam stabiliendam, non abutaritat scripturaria θοσονται defenden lam: nam ambiguitatem orntionis ovi inri par errit. - V. 64. αυχιστον cum sequentibus iungunt seli. st PQ, vulgonda αρμ te refertur, unde αλπνιστον aliquundo conieci. - V. 67.ωκεῖα. . . πρῆξις, P cGGuωκειαι. .. πράξεις. - V. 68. διαιτασεν, P διέτασε. - V. Ti. καὶ νυν Seripsi, v. καί νυν, De καὶ νυν. - Καρνειάδα. De Καρνιάδα. V. 73. νικάσαις, G νικάσας ut vi lotur, plerique libri νικάσας, HPo νική - σας. - U. 79. ἔγνων, Alirens ἐγνον. - Ἱόiαον, PindarusFιόλαον scripsorat.
V. 80. Εὐρυσθῆος, Po Εὐρυσθεος, Schol. te innia Εὐρυσθέως. - V. 82. σάματι, πατροπάτωρ, IIartiatig σάματι πάρ, προπάτωρ : sane soliol. redv. l3s παρὰ xψ τάφω dicit. et v. 137 ὁπου ἡ προπάτωρ, sed idem, cum ἐν τ* σήματι dicit. clativum tuetur, et schol. ad v. 145 πατροπάτωρ tuetur. Fuit uuleni commune Amphitrinouis ut Iolai sepulcrum, vid. Ol. IX ibi itio Seliol. ot Num. IV 20, ubi argutantur grammatici.
188쪽
κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς.
διδυμων κρατησίμαχον σθενος υἱῶν. IMκωφὸς ανήρ τις, ος IIρακλεῖ στόμα μη παραβάλλει, μηδὲ Βιρκαίων υδάτων διαμέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ 'Iφικλέα ' 155 τοῖσι τέλειον ἐπ' ευχα κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν. Xαρίτων κελαδεννῶν
μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνα τε γάρ l φαμὶ Νίσου τ ἐν λόφω τρὶς δη πόλιν τάνδ' ευκλεῖξαι,
σιγαλὸν ἀμαχανίαν ἔργω φυγών τουνεκεν, εἰ φίλος ἀστῶν εῖ τις ἀντάεις, το γ' ἐν ξυνῶ
πεποναμένον ευ imμη λόγον βλάπτων ἀλίοιο γέροντος κρυπτέτω. - κεῖνος αἰνεῖν καὶ τον ἐχθρόν παντὶ θυμ- σύν γε δίκα καλα ἐέζοντ' εννεπεν. 170 πλεῖστα νικάσαντά σε καὶ τελεταῖς ώρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον, αφωνοί θ' ώς ἐκάστα φίλτατον
V. 83. με tοικήσαις VR2, ceteri μετοικησας. - V. 85. Ἀλκμήνα, Vallaλκμῶ'α. - V. 87. παραβάλλει, περιβυλλει DcGPD2GuVbs Seli. Vidi,tiir ποτιβαλλει seri bondii in esse. - V. 88. διαμέμναται scrip8i, Pnti v ανα- μέμναται, vulgo ἀεὶ μέμναται, GGu αἰεὶ μ., P 2 ἐπιμέμναται. Boockli ἀὲμ. scripsit. Schini 1 ἀ t. ni graminatici testinionium, cuius auctoritatellaeo forina Pindaro vindicata est vii l. ad Gregor. Cor. 346 satis dubium est, si lii idem Crinni. An. Par. III 32I. 28: ἔστι δὲ καὶ αὲ παρὰ Πεισάω δρω Καμιρει exilibet. - U. 89. ἐπ' εὐχῶ, ΑΠν ἐπευχῆ. - V. 9l. Cum
in torpretes tam votores qtiam nostri haoc ad Telesie ratem referreui, iri gravissimas difficultates incideritiit, quas partim coniecturis tollere stil-ditoriint, Pati vius ευκλέα εν, Beck φυγόν τέ IIemnann ευκλέλξας, Καγ sor πολίτας εοκλεῖξαι . . . φυγόνθ', Sclineide vin φατὶ, at poeta de Se suisque robiis loquituri di turranibo in Athenarrani Iaudem recens compOSito populitrium invidiam sibi conssaverat: obtrectatores reprehendobant, quod nilnquam pRtriae laudes celebrassot: ab hoe crimino so desonidens poeta ilicit so ter iam et Aoginao et Moearis II oreulis ot Thebaraim nomen tulistrasso intelliit carni tria in lionii nos Aegi notas ot Megarenses inpo8iin, ex mi ibus unum auerit nvo etiam nunc extare videt Irin , se it Iopriveteron novunt nae litari carinen, in quo iustas pntriae persoli itumis Sit in uiles. Raiichoris te in . qui et ipso litetur libromi in loetionem, aliter li. l. trito rauitur, v. Jalinii Ann. LXXVII 246. - U. 93. τούνεκεν scripsi. libri συνεκεν, sod acti. διό in torpretatiir. - V. 96. σύν γε Vds, σύν τε rolimii. - V. 98. ἔκάστα, G ἱκάστg. DcGu ἔκάσται. - V. 99. παρθενικῶ scripsi, libri παρθενικαί. Una luiiuque intilior Tolesicratem aut filiae
189쪽
εν υλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γὰς ἀέθλοις εν τε καὶ πῆσιν επιχωρίοις. ἐμὲ δ' ων τις ἀοιδῶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει χρέος αυτις ἐγεῖραι liail ob καὶ παλαιῶν δόξαν τεῶν προγόνων οἷοι Λιβυοσας ἀμφὶ γυναικὸς εβαν Ἱρασα προς πόλιν, 'Aνταίου μετὰ καλλίκομον μναστῆρες
τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον συγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων. ἐπεὶ θαητὸν εἶδος tuo
ἔπλετο χρυσοστεφάνου δέ oi ἹIβας llo καρπὸν ἀνθήσαντ' ἀποδρέψαι
ἐθελον. πατηρ δε θυγατρὶ φυτευων κλεινότερον γάμον, ἄκουσεν Λαναόν ποτ ἐν Αργει 195 οἷον ευρεν τεσσαράκοντα καὶ οκτὼ παρθένοισι, πρὶν μέσον
αμαρ έλεῖν, ὼκυτατον γάμον ἔστασεν γὰρ ἄπαντα χορὸν εν τέρμασιν
αυτίκ' αγῶνος muti 5 συν δ αέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν,
virgini maritum aut sibi filium expotobat. Planius poeta dixisset ἡ οἴνίον, nec tamen haec bravia vlogia culpanda. Hartung seripsit αφωνοί θ', ως εκάσται, φίλτατον παρθενικαι πόσιν, αἱ δ' vnν ευχοντ'. - V. 102. πασιν, BγΡ2 πάντεσσ . - V. 103. ων Hormann, V. ουν. - V. 104. αυτις HGGuVb, αυθις APII df, αυθι Bγ. - V. 105. παλαιων, παλαιὰν PIVd παλαιῶν Λ. - δόξαν τεῶν quod vitiosi ini Essct metrum Ar it, etiam Sch. logit. Schin id et Boeckla corriFunt καὶ παλαιὰ δόξα τεῶν προγόνων, ΙIormann ἀοιδὰν διψάδ' ακειόμενον ... καὶ παλαιὰν δόξαν ἔῶνπo. Mihi traiectis verbis locus eorrigelidus videtur: καὶ et pῶν δόξαυπαλαιῶν προγόνων, tibi καί iam convenientissimum est, paenultima autem vocis παλαιῶν corripitur. - V. 106. Ἱρασα Η yne, Ἱρασσα PQ, Ἱρασσαν rel. , Ἱρασαν ἐς πολιν Γ2. - V. 108. συγγονοι, Hartuti g συγγερνεις. - V. 109. Dr om. ΛPIVdf. V. 112. Θαναόν ποτ', PIVb Βαναόν τ', ΛΒγ Βαναόν τε. - U. 113. ευρεν, sori. Pirulamis εὐρεῖν fieri psu, tv rha si e sint coniungoti lar πατηρ δε θυγατρὶ *vτευων κλεινότερον γάμον, olas Βαναόν ποτ' ἐν Αργει ευρεῖν ἀκυτατον γάμον . . . ακουσεν δετασεν . .. ηλ νὶ Ουτω δ' ἐδίδου vol ουτως ἐδιδου. - μέσον om. Ud. - ελειν, ἐλθεiν ARBi Di, bd Pe corr.). ελεῖν lucere intorprotor. detracta littera consonante. qua in testatur Hos velitus γελεῖν, λάμπειν, ἀνθεῖν, liine ala Atticiliensibus Ζευς Γελέων dictus, unde otiani tribiis Γελεόντων nomori duxit. O lini ἐλῶν conluci, ouis liliiogor ἰδεῖν. - Ilartune totum locum ita constituit: παρθένοισιν λυτατον γάμον oIς' στῆσεν ἄπαντα χορὸν γὰρ τέρμασιν αυτικ' αγῶνος. πρὶν μέσον αμαρ ἐπελθεῖν. - V. I 14.εν, tu Proeedosi πρὸς conieci.
190쪽
αντινα οχήσοι τις ηρώων, οσοι γαμβροί σφιν 'λθον 205
ουτω δ' ἐδίδου Λίβυς ἁρμόζων κόρα
νυμφίον ανδρα ποτὶ γραμμῆ μὲν αυτὰν στῆσε κοσμήσαις, τέλος ἔμμεν ακρον. 210 εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ος αν πρῶτος θορώνl20 αμφί οἱ ψαυσειε πέπλοις.
ἔνθ' υλεξίδαμος, ἐπεὶ φύγε λαιψηρον δρόμον, albπαρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸς ελών
αγεν ἱππευτῶν Νομάδων δι ομιλον. πολλὰ μεν κεῖνοι δίκον φυλλ' επι και στεφάνους ira πολλὰ δε πρόσθεν πτερὰ δέξατο Νίκας. 220