장음표시 사용
331쪽
1ὸ Παν, . ρκαδίας μεδεων, καὶ σεμνῶν αδύτων φυλαξ, JIατρος μεγαλας οπαδε, σεμνῶν Ταρίτων μέλημα τερπνόν.
πατρυς u οπ. σεμνων X. μ. τ. talia co l. Gott. αγαλμα pro μέλmin. recto Host kli σεθναν, idolii vero coni. σεπτῶν ἀδυτων, contra Seli .ei-cle Win V. - οπαδος, αγνῶν, Ite bis illo in vocabi illini ito retur. ni Dpii res videntur versiis interlocii esse, fori. v. l iiiiiiiiiii, v. 2 clati sula strophae fuit, itaque lacunaim indicavi. Carmen et iisque opportu ilitas celeberris in iiii, cf. Plutarch. Vii. Nun . o. 1, Nou possu Suaviter viv. sec. Epic. c.
332쪽
Ἀπόλλωνά φασι τον ἐπὶ τῆς -τῆς ἱδρυμενον, φησὶ δε και Πίνδαρος των αλιέων αυτον φροντίζειν. ulbi Dubner coni. τινὲς δὲ τον Πῆναώς κα4 τον Απόλλωνά φασιν ἐπὶ κτέ. Alirens τινες δε τον υ πὀάλι έων φασὶν ἐπί
Arisii l. I 49: Λιδόασι δ' αυτω καὶ τον Πῶνα χορευτὴν τε - λεώτατον θεῶν ἄντα, - Πίνδαρός τε υμνεῖ καὶ οἱ κατ' Αἴγυπτον ιερεῖς κατέμαθον.
Serv. Urg. Georg. I ui: APin lariis Pana ex Penelope fili uin ilicit. Sed auctitis G: .. Pana Pitulamis ex Apolline et Penelopa in Ibuco Lycaeoὶ inunte editi tui scribit. ipii a I. vcaoue rogin Ar iliae locus Lucaeust imons ilicitis est: alii ex Mercurio et Penelope nati ilia, corni teli seras solitu in e clibilibus excitare, et illeo capripui lena figi ira luna esse etc.
333쪽
καὶ μυχούς δινάσσατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσέων,
καί ποτε τον τρικαράνου Πτωχυ κευθμῶνα κατέσχεθε . . . . . ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα.
Scliol. Arist. Actiarii. 720: 'Aγοραζε ιν εν ἰγορα διατρίβειν ἐν Lζουσία καὶ παρρησία ἐστίν, Αττικῶς, ῖθεν καὶ ἡ Κόριννα, ἐστὶ τοὐ Πινδαρου αττικιστί, ἐπεὶ καὶ ἐν τω πρωτω τῶν Παρθε - νίων ἐχρησατο τῆ λέξει. coni. Pierson ἐτι dὲ Πίνδαρος αττικίζει. εἰ eoi viii. Sc litie illo viii Proteg. LXXXI. οθεν καὶ ἡ Κόριννα ἐπιτιμῶ
Seliol. Tlieocr. Il lu: Πίνδαρός φησιν ἐν τοῖς κεχωρισμένοις τῶν Παρθενίων sita b Geii. l3. παρθενων ceteri), οτι ητοι Gen. l,52. τοι blὶ τῶν ἐραστῶν οἱ μεν ἄνδρες ευχονται παρεῖναι sita scrip si. εἶναι και I Geii. li. τον vulgu) Hλιον, αἱ δε γυναῖκες Σελτ ην. - Ad tret iiiiii ii illic liliria in Palilioniurat in stiria ςse veteres critici retulerurit προοίμιον εἰς Σαώ3αν, vid. si'. in c. 251.
σχεθε, κα ὶ τὸ ν Tἡ νερο ν ωήκατο ναοπόλον μάντιν δαπίδοισιν ὁμο- κλέα. Cotomi in Iloockl, haec nil nethenia prolint,ilitor retulit. Me ino hola aue Hic constitiari . . . est νηθεὶς ἐπίνει l γῆν τε καὶ πῶσαν) θάλασσαν
καὶ σκοπιαῖσιν sἄκραις IIτώων) ορέων υπερεστα l καὶ μυχους δ ιζ 4 6 ατο βαλλόμενος κρηπῖδας ἀλσIων.
334쪽
Συνες ο τοι λέγο3, ζαθέων ἱερων ὁμωνυμε πάτερ, κτίστρο Λῖτυας
Νομάδεσσι γαρ εν Σκύθαις ἀλῆται Στρατων,ος ἀμαξοφόρητον οἶκον ου πέπαται 5 ἀκλεης ἔβα τῶνδε
335쪽
πο T γετοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κυνα τρεφειν πυκινωτατον ερπετον
. Σκυριαι δ' ἐς αμελξιν γλάγους αἶγες ἐξοχώταται
κτιστορ Αἴτνας excidii: Statiua enim poeta expiarint illud ξυνες ο τοι λέγω; quod vel apparot ox Aristophanis Parodia in Avv. v. 938, nisi quod is inverso or lino usus est: τυ δὲ τεῆ φρενὶ μαθε Πινδάρ ιον ἔπος. . . . Νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις χλῆται Στράτων Oς υταντοδόνητον εσθος ου πεπαται, Ἀκλεης δ' ἔβα σπολὰς ανευ χιτῶνος. Συνες O τοι λεγω. ubi Sch. servavit fr. 82 καὶ ταυτα παρὰ τὰ ἐκ Πινδαρom ἔχει δὲ Ουτως N.
Von. ἁμάδιον, Iueorgior ἀραατιον, Diitilors αραα). Cetomini Hermann Op. VII 125ὶ Στρατων por errorem ex Aristoptinue rQpetitum esse ceu-set, cum Pim artis μόνος scripserit, sin iliter ego in procedosi Στρατων pinno lolevi, litin scripsi nugatione ου loleta: Οικον πέπατ λλεης δ' ἔβα l Tῶνδε, ut v. 3. 4. 5 prorsus respOmlenni si . 83 v. 1. 2. 3; curritonina, non rite la caruisse Isieronis auri Irani. Sed incerta haec omitia, illii l certilin extrema cormipta esse s sine I initor s prorsus delenda conso t), ubi Boeel li ἀκλεης δ' *α scripsit. τοῖνδε doleto. Ego conticis :μμάδεσσι γὰρ ἐν Σκυθαις ἀλαται Στρατων, ος άμ. οἶκον ου πέπαται, ακλεής, 'line se ili intur Rcholiastae sunt, sic e meminitila: Στρα- των δὲ λαβων ημιόνους παρ' 'Iέρωνος, ut hoc ipsuin fuerat ali rigae nomon nisi inalis Βάτων, cui Aristoplianes Στρατων potitit sui stituere).υκλεης Ruteni a i priora referemtiani esse docui Sch. 9ι2: ἀλῶτα ι ἔφη,
επειδη οἱ Σκυθαι τφ. χειμῶνι διὰ τὸ αφόρqτον αυτου ἐπὶ ἁμαξῶν τὰ πράγμαzα βάλλοντες εαυτῶν παίρουσιν εἰς αλλην χώραν ὀ μ' ἔχων δὲ ἐκεμε ἄμαξαν ἄτιμος παρ' αυτοις κρίνεται. Hartunir seripsit αλῶται ος ἀμαξοφόρητον μὲν οἶκον ου πέπατ , ἀκλεὴς δ' ἀπέβα τῶνδε.Fr. 83. Λthen. I 28 Αr Πίνδαρος δ' ἐν τῆ εἰς 'Ιέφωνα Πυθικη
336쪽
5 οπλα δ' ακ' υπεκ' αρμα Θηβαῖον ἀλλ' απο τῆς ἀγλα κάρπου Σικελίας οχημα δαιδάλεον ματευειν. ΘΗΒΑΙΟΙΣ ΕΙΣ ΗΛΙΟΝ ΕΚΛΕΙ*4NTA.
V. 5. Θηβαῖον C Elist. , ω βαίων vulgo, ωqβῶν Oli in conieci, Hartu ag ειρμα δε Θηβῶν. Deinde ny. Allieii. vulgo Θηβαίων ἀπο γῶς sed BCi τῆς in ἀγλαοκάρποW C ἀγλαοκάρπουςὶ Σικελίας δ' sed otii. BCl, , diuae quo modo omendantia sint ostetulit Schol. Aristopli. Pae. V. 73: u ori οι Αἰtναῖοι λποι διαβόητοι καὶ τὀν δρόμον αξιόλογοι καὶ τὰ ζεύγη ἐπαινεtoc καὶ Πίνδαρός φησιν' ἀιλ' ἀπο τῆς τὰ o ἀγλ. Σικελίας oiqμα. - V. s. δαιδάλεον, Horia ann coni. δαίδαλον, Hartungδαιδάλοεν Οενὶ sori. ensu. - Coteria in lilio roserendiis Scholiasta Aristi l. III 217: Βακχυλίδης γὰρ καὶ Πίνδαρος 'Iίρωνα καὶ Γέλωνα, τοὐς Σικελίας ἄρrοντας, υμνῆσαντες καὶ πλεῖστα θαvμύσαντες ἐν ἴπαθλασία, προς χάριν αυτῶν εἱπον, ὼς Σικελιῶται πρῶτοι ἄρμα ἐξευρον. Ur. 84. Dionys. Πal. do nil in. vi dic. Deniostli. c. 7: Tαυτα καὶ τὰ ομοια τούτοις, ῶ πολλά εστιν, εἰ λάβοι μίλη καὶ ἔνθους ωσπερ οἰ διθυραμβοι καὶ τὰ υπορχηματα, τοις Πινδάρου ποιήμαoιν εοικέναι δόξειεν ἄν τοῖς εἰς τὀν Ἐλιον εἰρ μένοις. ῶς γέ μοι φαίνεται' Ἀκτὶς
'Aελίου κτλ., liinc inter IIyporcii ei nata rotulit Booecli. Respicit Plin. H. N. II 12, M: , , Miserii fioininum mento ... in desectibus scelera aut ii ortem ntiquam siderum pavente, quo in motu sitisse Stesicliori et Pindarivatum subnimia ora palam est solis deliqilio.
337쪽
PINDARI FRAGMENTA.'Aκτὶς 'Aελίου, τί πολυσκοπ' εμησω, εμῶν μῆτερ ὀμμάτων;
Respexit lineo etiam Plutarestius do facio in cartio liin. c. 19: Εἰ δερ ' Θέων ὴμῖν ουτος τὸν δεIίμνερμον ἐπάξει καὶ τον Κυδίαν καὶ τὰν Αρχίλοχον, πρὸς δε τούτοις τὰν Στησίχορον καὶ τον Πίνδαρον, ἐν
ταῖς ἐκλειφεσιν ὀλοφυροαίνους τὀν φανερώτατον κλεπτόμενον καὶ μεσω ἄματι νύκτα γινομένην, καὶ τὴν α κτῖνα του ἡλιου
o xtant ny. Eiis eis. Prae p. Ev. VIII 395 J: θείαις γὰρ φυσεσιν Ἐλίου καὶ
Σελήνης ἐπακολουθουσιν ἐκλει φεις, αἱ δε μηνύματα εἰσιν ῆ βασιλέων τε - λευτῆς ῆ πόλεων φθορας' o καὶ Πίνδαρος ἡνίξατο γενομίνης ἐκλείψεως
ι ἄτερ ὀμρατων scripsi, citin in epou losi ἐμήσαο θοῶν μ. ὁ. edi dissem, titque ἐμοσω otia in IIa iiii eretur ut En pomiis, μὰ τερ BOissonade logeiulii inesso viciemini: al, tui Dionus. est ἐμῆς θεῶ μ' ἄτερ ὀμμάτων, i in loriclino illor τί πολυσκοπον ἱρημώσαισα μέτρον μάτων, Boockla ἐμαῖς θέαις μέτρ' ὀμμάτων, I isson ἐμοι θέας μέτρομμασιν. Hormann Olim ἐμοὶ θοῶν μέτρον ὀμμάτων, ut lioc rirc tissinae colanerent Curi Se IlI , postea τί πολ. ἐρῶν μὰ τερ ὀμμάτων, leni litu τι, πολ 3σκοπε , μηδομεν πότ' ω δμάτειρ ὀμμάτων, uiuio Solitio ille, vin μηδομένα, μῆτερ se 'των. Respicit en iiii lille Plii Iostr. Epist. 53: και τι καλλος ηδονὴν ωσπερ ἐκ κατόπτρου ἐμφαίνει τὰ τῆς περὶ τ0 προσώπω γαλήνης, ην εἰ μη ora λωσεις, ἄστρονυπέρτατον ἐν ἀαίρα βλεπορε νον δόξεις εἰ δε ἐκ Πινδάρου ταυτα, κἀκεῖνό που κατα Πίνδαρον to τὴν α κτῖνα τὴν απὀσοὐ πηδῶσαν εἶναι των ἐμῶν ὁ φ θ αλμῶ ν μ έ τρα. ita vulgo, titulo lio
338쪽
ἄστρον υπέρτατον ἐν αμέρα κλεπτόμενον,
ποταίνιον ἀνδράσιν ευσωπίας οδόν b λίπες, σκότου ατραπόν ἐσσυμένα ἐλῶν τι νεωτερον η πάρος. αλλά σε πρὸς Λιὀς Ἀπους τε ἱκετευω, απημον' ἐς οἶμον τινὰ τράποιο Θήβαις, ω ποτνια, παγ
πολ μου δ εἰ σῶμα φέρεις τινος, li
λεγεται δὲ καὶ ὀ ηλιος ἄστρον ἰδίως, παρὰ δὲ IIινδάρω ἄστρον υπερτα
339쪽
ῆ πόντου κενέωσιν ἀνὰ πέδον, η παγετὀν χθονός, v νότιον θέρος υδατι ζακότω διερόν,
Ib η γαῖαν καπακλυσαισα θήσεις
ολοφυρομαι Ουδεν ο τι πάντων μέτα πείσομαι.
εκαστον ἐν πρἀγος ευθεῖα δη κέλευθος αρεταν ελεῖν, τελευταί τε καλλίονες.
V. 10. Herann nn Verba η νιφετου . . . οὐλομέναν tacitus, s d opinor invitus, omisit. Cetern m Ostendit, ilii Od non sol IIn ea deni sere mala gae pius cornine morantur, velut di invios v. 12 et 15. sed otiani iustus ordo desideratui', quandoqui imo ut exeniplo utar post belli calamitates ex II ore intestinu civinita dissidia recensem n erant: niri bigo aliterra utrum haec poeta eonfialto institia erit, an iust is orito libri rior in hocor lin.
340쪽
Io κοινόν τις ἀστῶν ἐν ευδία τιθείς ἐρευνασάτω μεγαλάνορος Aσυχίας το φαιδρον φαος, στάσιν ἀπό πραπίδος ἐπίκοτον ανελών, πενίας δοτειραν, ἐχθραν κουροτρόφον.
Γλυκυ δ' ἀπείροισι πόλεμος πεπειραμένων δέ τις ταρβεῖ προσιόντα νιν κορδία περισσῶς.
Ενέπισε κεκραμέν' ἐν α ατι, πολλὰ δ' ἔλκε' ἔμβαλε νωμῶν
IF r. 96. . Stoli. Plor. I. VHI 9: Πινδάρου Υπορrημάτων lioe solii Λ nil lit) τo κοινον κτλ. v. 1 et 2 Polyii. IV ai: ουδὲ γαρ ωοβαιους ἐπαινοῖμεν κατὰ τὰ Μηδικά, διότι των οπὲρ τῆς ' Ελλάδος ἀποστάνtες κινδύνων τὰ Προσῶν εnοντο διὰ τον φόβον, οὐδὲ Πίνδαρον τυν svναποφηναμενον αὐτοῖς αγειν τὴν ἐσε3χίαν διὰ τῶνδε τῶν ποιημάτων τὸ κοιν ὁν . . . φάος. Est lilii Di illit,io ex eo lo in carni ine, ex via O fr. 87Iiotuitni. - V. 1. τιθείς, Stob. καταθείς. - V. 2. Ap. Stoli. ἐρευνησάτω otii nors ot μεγάλ' οῦν ορος Λ Vinii. -υσυχίας Iloeckh. V. ἡσυχίας. - τόταιδρὸν, Stoli. ἱερόν. - V. 3. πραπίδος, Η πραπίδων. - ἐπίκοτον , roti iis, ἐπικότον Λ, ἰπὶ κόπον Is, ἐπικόπον vulgo. - ἀνελώι , ante troiiii in ἀνεμων. I 'r. 87. Stob. Flor. L. 3. . Πίνδαρος ' ορνημάtων' Γλυκυ δὲ πόλε ιιος απείροισιν ἐμπείρων δέ τις ταρβεῖ προσιοντα νιν καρδία περισσῶς. Ni liol. I l. 1 227: ως καὶ Πίνδαρος ' Γλυκὼς ἀπείρω πόλεμος, ἐμπείρων δέ τις ταρβεῖ προσιοντα μιν. tibi L. νιν, V νιν περισοῶς. Etisintla. p. 811, 32: γλυκυς απείρω πόλεμος, πεπειραμένων δέ τις ταρβεῖ προσιοντα. Constititit Ilo oocli. Hi ne proverbi lini ap. Galen. VIII 763 od. Κ iiiiii. IMogo iiiiiii. III ui stilii vii l. interpr.), Arson. 164. Si li. I liticy l. I 80. II 8 Hvκὴς ἀπείρω πόλεμος. 1 r. 88. Erotian. p. 74 eil. I 'riing: Αἰών, ὁ νωτιαῖος μυελός . . . καὶ Πίνδαρος ἐν ἡ πορχήματι ili vποχρῆμασι, oni. eo l. Vinii.) λεγων' 'Ενἐπισμκrλ. V. l. ἐνίπισε, volt. e M. ἐν ἐνίπισε , IIemnga ἐξέπτυσε κεκραμέν'