Poetae lyrici Graeci Pindari carmina continens

341쪽

Ρi DARI FRAGMEΝTA. τραχυ ρόπαλον, τέλος δ' ἀείραις προς ' στιβαρὰς ἐμάραξε πλευράς, αἰων δε δι οστέων ἐρραίσθη.

Λάκαινα μεν παρθένων αγέλα.

seliol. Tlie r. Vil l 03t υμόλας δὲ Θετταλίος ἄρος, ως μορος και 'Αρι-όδημος ὁ Θηβαῖος, εν οἷς ίστορεῖ περὶ τῆς εορrῆς τῶν Oμολωίων, καὶ Πίνδαρος ἐν τοῖς Υπορχῆμασιν.

ρου κτλ.

υγοις ω κλυτὰ θεράποντα Λατοῖ.

F r. 89. Aulon. XIV G31Cr ἡ δ' ἡπορχηματική ἐστιν, ἐν ψύδων ἡ χορὸς ὀρχειται - καὶ Πίνδαρος δέ φησι ' Λάκ. κτλ. ὀρχοὐνται

342쪽

Mύλομαι παίδεσσιν Ἐλλάνων

ἐνθένδ' ἀφορμαθεντες υφηλὰν πόλιν αμφινέμονται, πλεῖστα μὲν δῶρ' ἀθανάτοις ανέχοντες,

εσπετο δ αεναου πλούτου νέφος. Fr. 95. Selioliast. Pind. Ol. II is: Toυτους γὰρ s. Thoronis innior in μύαμος ἀνέκαθεν ἀπ4 Kάχon εἶναι ' Κάδμου γὰρ Πολυδωρος, του δὲ . 1αβδακος, του δὲ Λάως, του δὲ Οἰδιπους, εἶτα Ἐτεοκλῆς, του δὲ IIo λυδωρος, του δὲ Α μων ' τουτον δε ἐν κυνηγεσίω ἐμφυλιόν τινα αποκτείναντα Ἀθήναζε μεταστῆναι ' τους δὲ ἀπό lουτου πάλιν ἐξ 'Aθηνων μεταστάντας συν τοῖς Ἀρτεμιρ Ῥόδον κατοικῆσαι μέχρι τινων γενεῶν, καὶ μετὰ ταυτα ἐλθεῖν εἰς Ἀκραγαντα, καὶ μέχρι ωήρωνος τὰς ἀπάσας γε νεὰν επτὰ πρὰς ταῖς ὀκτὼ συναριθμεῖσθαι ' ταυτα ίστορεῖ ἐν Ἐγκωμίφ, ου η ἀρr4 Boύλομαι παίδευσιν Ἐλλ. Ea lom repetit nil v. 39. Boectili

Orrrexit παίδεσσιν.

. Fr. 96. Si liol. Piii l. Ol. II 16: Ἐνιοι δέ φασιν, οτι οἴ του Θορωνος πρόγονοι Ουδ' oλωε εἰς την Γέλλαν κατῆραν, ἀλλ' ευθὴς ἀπο Ῥόδου εἰς τηνυκράγαντα, - καὶ o Πίνδαρος λεγει' ἐν δὲ κτλ. Recto nil illoni

344쪽

II γλυξεναι νεάνιδες, ἀμφίπολοι Πειθους ἐν ἀφνει- Κορίνθω, αλε τας χλωρῆς λιβάνου ξανθα δακρη θυμιῆτε, πολλάκι ματερ' ἐρωτων Ουρανίαν πτάμεναι

ξειται. - V. 2. Πειθους Selinei lor, πείθουσ' I VL. - άτνειν rectoco lit., IIormann ot Booclch ἀφνειῶ. - V. 3. αῖ τε τῆς χλωρὰς λιβάνου ξανθὰ δάκρυα θυμιῶτε Pittuinian correxu, vulgo διά τε τὰς χεῖρας λιβάνου ξανθὰ δάκρυά τε ἡμῖν, at Zonaras 1307: Πίνδαρος ' αῖτε τὰν χλωρὰν ii βανον ξανθὰ δάκρυα θυμιῶται cf. otia in Phol. 222. 2Iὶ. Ego praetorea δάκρη scripsi probanto Sol in eicio vi IIo, vulgo δάκρυα, vi l. Crain. Aia. Ox. I 121, 1: Tos δάκρυ ἡ γενικὴ δάκρεος, δάκρεr, τό πληθυντικὰν δάκροα, et seto κατὰ συναλοιφὴν γέγονε δάκρη, πανθὰ δάκοο quod iiii l. lentur ἐνηρινοῖς πέταλσι, tragici potius citi niti lyrici vi toti irὶ.- U. 4. πολλάκι ματερ' ἰοάτων Boechia, vulgo πολλάκις θατέρας ερω- Των. - πταμεναι IIcrnianu, taetάμεναι ΡUL, conieci ουρανι' ἀμπτά

μεναι.

Do Pindari Scitoliis vido quas supra p. 283 se l. disputavimus.

345쪽

PINDARI FRAGMENTA.5 νόημα ποττὰν 'Aφροδίταν ,δερ. β .υμῖν ανευθ απαγορίας ἔπορεν, ἁ παῖδες, ερατειναῖς ἐν ευναῖς μαλθακῶς ωρας απὸ καρπὸν δρέπεσθαι. σου δ' ἀνάγκα πὰν καλόν

10 ἀλλα θαυμάζω, τί με λεξουντι 'Iσθμου δεσπόται τοιάνδε μελίφρονος ἀρχὰν εὐρόμενον σκολίου ξin/άορον ξυναῖς γυναιξίν. Στρ. δ

διδάξαμεν χρυσον καθαρα βασανω. ω Κυπρου δεσποινα, τεὸν δευτ' ἐς αλσος lo φορβάδων κορῶν ἀγελαν ε κατόγγυιον Σενοφῶν τελεαις

επάγαγ' εὐχωλαῖς ἰανθείς.

346쪽

Κρην μὲν κατα καιρον εὐωτων δρεπεσθαι, συναλικία

τὰς - Θεοξενου ακτῖνας προσώπου μαρμαριζοίσας δρακείς ος μη πόθω κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος η σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδιαν

b ψυχρα φλογί, προς δ' 'Aφρ0δίτας ατιμασθεις ἐλικοβλεφάρου V περὶ χρημασι μοχθίζει βιαίως, η γυναικείω ο ράσει ψυχραν φορεῖται πασαν ὁδὸν θεραπευων. ἀλλ' ἐγω τῆσδ' εκατι κηρος ως δαχ λεὶς ελα

. Fr. 100. Atliun. XIII 601 C: Και Πίνδαρος δ' os ιιετριως ων ἐρωτικός τησιν εἴη . . . πρῆξιν ιsr. 104ὶ . . . μνησθεὶς δε καὶ του Τενεδίου Θεοξένου ὁ Πίνδαρος, ος ην αυτου ἐρώμενος, τί φθοί; Xρη ν μεν

347쪽

γὶ Θρασύβουλ', ἐρατὰν ἴχημ' ἀοιδῶν

τοίτο τοι πέμπω μεταδόρπιον ἐν ξυνῶ κεν εχ συμποται- σίν τε γλυκερόν καὶ Βιωνυσοιο καρπῶ καὶ κυλίκεσσιν 'Aθαναίαισι κέν

τρον Η τὰς). Boo Elch, qui ἡὲ iii stropi in sorvavit, o di lit αλλ' ἐγὼ ωρας ἔκατι Σῶς ποθεινῆς, IFi Olaniato Sclinei tu vitio, mii nil por ἀλλ εγὼ θεας ε κατι didit. - ελφ ἱρῶν μελισσαν scripsi. coii l. ἐλεηρὰν LV ἐχεκρὰ tu μελισσαν. noechii et II eratianii iii cli Oantiis itinc opoli., ἐλαιηρῶν volἐλειηρῶν μελισσαν. Ahro iis αλλ' ἐγὼ ἀεκατι γ' α&ας κηρὸς ως δαχθεὶς ἔλα μελισσῶν, Hartiing αλλ ἐγώ θεῶς εκατι, κηρος ωτε λειριων μελισσῆν l παίδων νεόγυιον-ηβαν δαῖχθεὶς τάκομαι ευτ αν i δω. ἐν δ'

ἐν τ* περὶ μέθνς τὰ τραγήματά φησι λέγεσθαι υπὁ τῶν ἀρχαίων τρωγάλια, ωσεὶ γὰρ ἐπιδορπισμόν ειναι. Πίνδαρος δ' ἐστὶν ὁ εἰπών

348쪽

δείπνου δε λῆγοντος γλυκυ τρωγάλιον 5 καίπερ πέδ' αφθονον βοράν.

πν ρα Τέρπανδρός ποθ' ὁ Λέσβιος ευρεν πρῶτος ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμον ἀντίφθογγον υψηλῆς ἀκουων πηκτίδος.

V. 4. λῆγοντος AC Eustalli. 1401, 49, λέγοντος PVL. - γλυκυ I. Eust. , γλυκυην PV. - Affert li. v. etiam Clemens Str. I 377: Uείπνου δὲ λήγοντος γλυκυ τρωγάλιον scod. Is γλυκέα τρωγάλιαὶ κατὰ tὸν Θηβαῖον

Πινδαρον. - V. 5. καίπερ noechii, libri καὶ περί. - πίδ' Scilii eidor, collit. παῖδ' . - Sagaciter excogitata sitiit, quae F. Diiiss s Mus. Rlion. XIX 30M tiropositit; is, cuin nni inadvertisset ni tui erorii in magnani similiti illitie in i litoreo lore inter lioc scolluui et sr. ine. 203, existiniavit

Fr. l02. Atlien. XIV 635 I=: αγνοεῖ δὲ ὁ Ποσειδώνιος οτι ἀρχαῖόν ἐστιν οργανον ῆμάγαδις, σαφῶς Πινδάρου λέγοντος τὰν Tίρπανδρον ἀντίφθογγον ευρεῖν τῆ παρὰ Λυδοῖς πηκτίδι τόν βάρβιτον ' Tόν ρακτλ. Respicit tibiit. Is: Uιόπερ καὶ Πίνδαρον εἰρηκέναι ἐν τω πρὼς 'Iίρωνα σκολίω τὴν μάγαδιν ὀνομάσαντα φαλμὼν ἀντίφθογ-

349쪽

InNDARI FRAGMENTA.

Μxi δ' res αυγυ τε φιν εν βίω πολυ τοι φέρτιστον ἀνδρὶ τερπνος αἰών.

καὶ ε ν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν μη πρεοβυτέραν ἀριθμου δίωκε, θυμέ, πρῆ ξιν.

χάριτάς τ' 'Aφροδισίων ἐρωτων,οφρα συν Xιμάρω με 63ν ὰσγάθωνί τε καλῶ κότταβον.

Fr. 103. Λt liuii. XII 512 I : Πίνδαρος πα0αινῶν Iίρωνι ise Συρακουσίων αρχοντί τqσι ' μηδ' αuαυρον, φησί, κτλ. - V. i. μηδὲ μαυρου noockli. - τοι, τι C. - V. 2. τερτιστον lioeckli, V. φέρι Gro ν. Ad scol iiiiiiiii Hieroneni retulit noeci cli. Fr. 101. Λtlion. XIII 601 C: Καὶ Πίνδαρος δ' οὐ μετρίως ὼν ερωτικός φησιν εζη κτλ. et v. 1 otiain XIII 561 Η καὶ κατα Πίνδαρον δε ἄλλος τις μ'. εἴη κτλ. - V. 1. κατὰ, prioro loco P m καὶ κατὰ. Ait Scotin liauit dii bio pertinet fratri notiti iii, ut nil tua conieci Petitu in esse ex Scolio iii Tlieoxenuin, ii illoc fuerit illi iis Scolii exordii iiii: Ελ καὶ ἐρῶν καὶ ς ρωσιν χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν ' o μηπρεσβυτέραν ἀριθμου δίωκε, δυμέ , πρῆξιν. ut assensus est IIartitii g, sed scripsit ἐρῶσιν χαρίζεσθαι κατὰ καίρια μηπ.άρ. πρῶξιν δίωκε, θυμε. Illii id certu in ost Dinitiarii iiiiii scolio nil Tli coxenuin linoo ipsa verba respicere: un in cuni lite tena pestivos coni- inuit let uitiores, in illo scolio enim sententiam retractat. Fr. 105. Atlioli. X 427 D: Uιὸ καὶ τὰ σκολιὰ καλούμενα μέλη των ἀρναίων ποιητῶν πλῆρ' ἐστί λέγω δ' o&ν καὶ Πίνδαρος πεποί κε ' ριτάς τε κτλ. - V. 2. σὐν Xιμύρω μ. 'Aγάθωνί τε καλῶ scripsi, v. συν χειμάρω P συγχει μάρωὶ μ. 'Aγάθωνι δὲ καλῶ. censor Athon. totiensis συν φειμαρρο μεθυω coni. ille iii Diu καλῶ Pro καλῶ. Vorbuin ideos velut κοτταβον ἄγκυλῶμαι. Nonicii ciuod restitui, Oxtiit noli Solii iii in titulo Ibiutino C. IUI, IVS cIHMARVS i relinooI. Zuit. 1815 p. 32 sed uti uim np. Polyb. XXIX l, lilii dein perperiini Xείμαρος scri ibi Solet. Ilarti init ἄτρα σὐν Xειμερίω μεν μεθύω, Aγάθωνι δὲ καλῶ κότταβον. . .

nt uoi non Propriit in Xειμερtος, illio i ineno coniecturae PriiDttilit, nus luntrilegitur.

350쪽

ῖσι λάμπει μεν μενος ἀελίου τὰν ενθάδε νυπια κάτω, φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμωνεσσι προάστιον αυτῶν

καὶ λιβάνω σκιαρὸν καὶ χρυσέοις καρποῖς βεβριθός. καὶ τοὶ μὲν Ἀποις γυμνασίοις τε, τοὶ δὲ πεσσοῖς,

I 'r. 106. 107. Pliit. Cons. i l Apoll. o. 35: Aθεται δὲ υπο μὲν του μελισιου Πινδάρου ταυτὶ περὶ των εὐσεβέων ἐν α δου ' Toισι λάμπει . . . βωμοῖς sr. 106), et de Occulto Viv. 7: Et σεβῶν χῶρον, τοῖσι λάμπει μένος ἀελίου τὰν ἐνθάδε νυκτα κάτω φοινικορόδοις ἐν λειμώνεσσι και τοισιν ἀκάρπων μεν ἀνθηρῶν καὶ σκυθίων δένδρων ἄνθεσι τεθηλὸς ἀναπέπταται πεδίον, καὶ ποταμοί τινες ἄκλυστοι καὶ λεῖοι διαρρέουσι, και διατριβὰς ἔχουσιν ἐν μνήμαις και λόγοις των γεγονότων καὶ ὐνtων, παραπέμποντες αυτους καὶ συνόντες ' η δε τρίτNτων ἀνοσίως βεβιωκότων καὶ παρανόμων o δός ἐστιν εἰς ἔρεβός τε καὶ βάραθρον ἁθουσα τὰς ψυχάς, ἔνθεν τον ἄπειρον κτλ. fr. 10Ti.

uo I . Arist. T. I 146. - V. 2. φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμώνεσσι scripsi, llo eukli τοιν. τ' ἐνὶ λ., muturcii. posteriorO l. φοινικορόδοις ἐν λειμώνεσσι, priore φοινικορόδιαί τε λειμῶνες ε ἰοί. Us. Crunier An. Ox. IIIi 73, 16: η και αυτῶν των παρὰ ποιηταῖς Λιὸς κηπων, ους φησιν φοινι κορόδους ὁ Πίνδαρος. - προάστιον IIemnania, v. προώσzειον. - V. 3. σκιαρὸν Π, σκιερον Xylander, σκιερὰν viilgo, σκια0α Herinurin. χρυ . σέοις καρποῖς Bocchii, Vulgo χρυσοκάρποισι. - βεβοιθός ReiSico, Vulgo βέβριθε probantu Boockhio. Fortetisso lociis noti integer SorvuluS, litpoeta Scripserit καὶ χρυσοκαρποισι σταχ υεσσι βεβρι boς πέπταται, in Ullitarciii uniin rivero loco vi lotur scru . ευκάρπων μὲν ἀθήρων καὶευσκίων δένδρων ἄνθεσι τεθηλὀς ἀναπέπταται πεδίον. I oliuio Eo dii

poterat iloscriptio lenium fluentoraim, tit in iluti linio v. 4-rol. Ex hoc Iuultircliai loco Hurtui et Pili lari versus, qui inter ci loratiit, reStituero Couatus est, quos hie subiicere non neceSso est. - V. 4. γυμνασίοις τε