Lucianus;

151쪽

84 ΔΗΜΩΝΑΚΤΟΣ ΒΙΟΣ βάρους, καὶ ταυτα ου την τελετὴν αυτοι καταστησα-

35 μένου υμόλπου βαρβάρου καὶ Θρακος ὁντος . ἐπεὶ δε 388

ποτε πλεῖν μυίλλοντι αυτ δια χειμονος ἐφη τις των

φίλων , οὐ δέδοι- μὴ ἀνατραπέντος του σκάφους

υπω ἰχθυων καταβρωθ3ης Ἀγνώμων ν εἰην. ἐφη, βοκνων πο ἰχθύων κατεδε ναι τοσουτους αυτος ρους 36 καταφαγῶν χητορι δέ τινι κάκιστα μελετησαντι σννε- βουλευεν ἀσκεῖν καὶ γυμνάζεσθαι του δε εἰπόντος, 'As is ἐμαυτου λέγω, Εἰκότως τοίνυν, ἔφη, τοι-τα 37 λεγεις μωρ ἀκροατη χρώμενος . καὶ μάντιν δε ποτε ο

τι δυνάμενος των ἐπικεκλωσμένων, ὀλίγον αἰτεῖς πο-

σον ὰν αἰτης, εἰ δὲ ς δέδοκται- θε πάντα ἔστω, 38 τί σου δύναται ἡ μαντική πρεσβύτου δέ τινος -- is μαίου υσωματουντος καὶ τὴν ἐνοπλιον αυτῶ μάχην προς πάτταλον ἐπιδειξαμένου καὶ ἐρομενου, Πος σοι, μναξ, μεμαχησθαι ἔδοξα - Λαλος, ἐφη, αν ξυλινον 39 τον ἀνταγωνιστὴν τοῖς καὶ μὴν καὶ προς τὰς ἀπόρους τον ἐρωτησεων πάνυ εὐστόχως παρεσκεύαστο is ἐρομένου γάρ τινος ἐπὶ χλευασμ', Εἰ χιλίας μνd 389 ξύλων καύσαιμι μ αξ, πόσαι μναῖ ν καπνου γενοιντο Στησον, ἔφη, οὐ σπ0δύν, καὶ το λοιπον παν40 καανις εστα . Πολυβίου δέ τινος, κομιδαὶ παιδευτου

152쪽

ἀνθρώπου καὶ σολοίκου, i πόντος, ο βασιλευς με τη Ῥωμαίων πολιτεία τετίμηκεν Εἰθε σε, pq, Ἐλληνα μῆλλον η Ῥωμαῖον πεποίηκεν Ἀδδεν δέ τινα - ευ 41 παρυφων ἐπὶ τ πλάτει της πορφύρας μέγα φρονουντα, κυψας αυτου προς- ους καὶ της ἐσθητος λαβύμενος και διίξας, ουτ μέντοι προ σου πρόβατον φύρει καὶ et προβατον . ἐπεὶ μέντοι Ουύμενος κνησεν ἐς 42το δωρ ζέον εμβῆναι, καὶ πιάσατό τις ς ἀποδειλιάσαντα, Εἰπέ μοι, ἔφη, gia πατρίδος αυτ πείσε-i σθαι ἔμελλον ἐρομένου δέ τινος, Ποῖα νομιζεις εἶναι Ut ἐν Ῥιδου Περίuεινον, pq, κἀκεῖθεν σοι ἐπιστελο . Ad μήτω δέ τινι ποιητὴ φαύλ λέγοντι γεγραφέναι in μονοστιχον ἐπίγραμμα, περ ἐν ταῖς διαθηχαις κεκελευκεν ἐπιγραφῆναι αυτου in στήλη - οὐ χειρον δε re καὶ αὐτο εἰπειν, Γαῖα λάβ' Ἀδμήτου λυτρον, βη δ' εἰς θεον αὐτός 390 - γελάσας iπεν, υτω καλον εστιν, A Jμητε το ἐπίγραμμα, στε ἐβουλήμην αὐτο ηδη πιγεγράφθαι Ἀδὰν δε τις επὶ των σκελον αυτου οἱ τοῖς 4bet 3 γερουσιν ἐπιεικος γίνεται, ηρετο Te τουτο,

μωναξ ὁ δὲ μειδιάσας, άρων με ἔδακεν, ἔφη . και 46

153쪽

ΔΗΜΩΝΑΚΤΟΣ ΒΙΟΣ την μαστιγουντα Παυσαι, φη, ὁμότ μον σαυτο τον 4 δουλον ἀποφαίνων ανάης δε τινος προ τον δελ-

φιν δίκην χ0ώσης, Κρίθητι, ἔφη, οὐ γὰρ εἶ Θανά-

48 ἡ Ἀκρισίου θυγάτηρ μάλιστα δε πολεμε τοῖς οὐ προς ἀληθειαν ἀλλα πρις ἐπίδειξιν φιλοσοφουσιν ' να 391 γουν ἰδὼν Κυνικον τρίβωνα μὲν καὶ πήραν ἔχοντα, ἀντὶ δε γῆς βακτηρίας περον, καὶ κεκραγότα καὶ λε- γοντα τι Ἀντισθένους καὶ Κράτητος καὶ ιογενους

49 μαθητης ων τυγχάνεις . ἐπεὶ μέντοι πολλους των 10 ἀθλητον ἐώρα κακομαχουντας καὶ παρὰ τον νομοντο ευαγώνιον ἀντὶ του παγκρατιάζειν δάκνοντας, Ουκἀπεικοτως, φη, τους νυν ἀθλχμὰς οἱ παρομαρτ0υντες 50 λέοντας καλουσιν Ἀστεῖον δὲ κἀκεῖνο αὐτου καὶ δηκτικον αμα το προ τον ἀνθυπατον εἰρημένον η μεν is γὰρ τοὐπιττουμένων τὰ σκέλη καὶ το σομα λον isset νικου δε τινος ἐπὶ λίθον ἀναβάντος καὶ αὐτb osτο κατηγοροῖντο αυτο καὶ εἰς κιναιδίαν διαβάλλοντος, ἀγανακτήσας καὶ κατασπασθηναι τον Κυνικον κελευσας εμελλεν η ξύλοις υντρίψειν et και φυγx ζημιώσειν 20 ἀλλ' ὁ γε 'μονα παρατυχὼν παρι εἰτ συγγνώμην ἔχειν αὐτω κατά τινα πάτριον τοῖς Κυνικοῖς παρρησίαν θρασυνομένω ἰλύντος δὲ του ἀνθυπάτου Νυν μέν σοι ἀφίημι αὐτόν - δε στερον τοιοῖτόν τι δίκης B I δανάη - ἀκρισιο B 4 τοις τῆς

154쪽

πακισθηναι τότε αυτον κέλευσον Ἀλλφ δέ τινι στρα blτοπεμ αμα καὶ ἔθνους του μεγίστου τὴν ἀρχὴν εα- πιστευθέντι ἐκ βασιλεως ἐρομέν s. arct αριστ αρξει;

'AoργWως, ἔφη, καὶ λίγα μὲν λαλον, πολλὰ δε ἀκου-

ων . ρομεν δε τινι εἰ καὶ αὐτος πλακουντας ἐσθιοι, 52 Oin ουν, ἔφη, τοι μωροῖς α μελίσσας τιθέναι τὰ

κηρία προς η τῖ Ποικίλt ἀνδριάντα δών τὴν χεῖρα

ἀποκεκομμενον, ψ ἔφη θηναίους εἰκονι χαλκη τε- iv τιμνιέναι τον Κυνέγειρον καὶ ν' καὶ Ῥουφῖνον τον b4 πριον - λεγω δὲ τον χωλον τι εκ του περιπά393 του - ἰδων ἐπὶ πολ τοῖς περιπάτοις ἐνδιατρίβοντα, οὐδέν ἐστιν ἐφη, ἀναισχυντοτερον χωλου Περιπατητικο . ἐπεὶ δέ ποτε ὁ Ἐπίκτητος παι-5ois μον αμα συνεβουλευεν αυτ ἀγαγέσθαι γυναικα και παιδοποιαὶσασθαι - πρέπειν γὰρ καὶ τουτο φιλοσόφωἀνδρὶ τερον ἀντ αὐτου καταλιπειν τλ φυσει - ἐλεγκτικώτατα προς αὐτον ἀπεκρίνατο, Οὐ-υν- ω Ἐπίκτη ε, δός μοι μίαν τον σαυτου θυγατέρων . καὶ μὴν καὶ τ0 5 γοὶ προς Ερμῖνον τον Ἀριστοτελικον αξιον ἀπομνημονευ- σαι εἰδὼς γὰρ αὐτον παγκάκιστον με δντα καὶ μυρια κακὰ ἐργαζύμενον τον ρισroτέλγὶ, καὶ δια στύματος

155쪽

88 ΔΗΜΩNΑWΟΣ ΒΙΟΣ αὐτου τὰς δεκα κατηγορίας ἔχοντα, Ἐρμῖνε, φη, ἀλφ57 Q αξιος εἰ δέκα κατηγοριων Ἀδ ηναίων δε σκεπτομένων κατὰ ζηλον τον πρ0ς Κορινθιους καταστησα- σθαι θέαν μονομάχων προελθὼν εἰς αὐτ0ώς - προτερον ταυτα, o 'Aθηνειοι, ψηφισησθε, αν μὴ του λ08Eλέ- τον βωμ0ν καθέλητε . ἐπεὶ ει υλυμπίαν ποτε ἐλθόντι αὐτ υλειοι εἰκόνα χαλκῆν ἐψηφίσαντο Μηδαμως τουτο, ἐφη, o ανδρες Πλειοι, et δούητε δνειδίζειν τοῖς προγόνοις μον, τι μήτε Σωμάτους 39469, ε Λιογένους εἰκόνα ἀνατεθείκασιν Ἀκουσα δε αυ- 10 του ποτε καὶ πρις τον τον νύμων uπειρον ταυταλέγοντος, τι κινδυνευουσιν ἄχρηστοι εἰναι οἱ νόμοι, αν τε πονηροῖς αν τε ἀγαθοις γράφωνται οι με γαρ

οὐ δέονται νόμων , οι δὲ π τύμων οὐδεν βελτιους 60 γίγνονται. των δὲ μηρου στιχον εν ῆιδεν μάλιστα is κάτθαν' ὁμος ο τ ὰεργος ἀνηρ τε πολλὰ εοργος 614πο νει δὲ και τον Θερσίτην ς υνικόν τινα δημη-62 γορον ἐρωτηθεὶς δέ ποτε, τίς αυτ ἀρέσκοι των φιλοσύφων, φη, Πάντες με θαυμαστοί, ἐγω δὲ Σωκράτημεν σέβω, θαυμάζω δε ιογένη καὶ φιλο Ἀρίστιππον . 46

156쪽

'πίου δὲ ἐτη λίγου δέοντα των κατον νοσος,63αλυπος, οὐδένα ἐωοχλήσας τι η αἰτήσας, φίλοι χρησιμος, ἐχθρ0ν οὐδένα οὐδεπώποτε ἐσχηκώς καὶ τοσουτον ἔρωτα ἐσχον προς αὐτον - ηναιοί τε αυτοὶ καὶ ἄπασα ἡ Ἐλλάς, στε παριόντι πεξανίστασθαι μεντους αρχοντας, σιωπην δε γίνεσθαι παρὰ πάντων . το395 τελευταῖον δὲ ρδη περγηρως ν ἄκλητος εἰς ντύχοι παριὼν οικίαν ἐδείπνει καὶ ἐκάθευδε, τον ἐνοι- κουντων θεου τινα ἐπιφάνειαν ἡγουμένων το πρῆγμα 1 καί τινα ἀγαθον δαίμονα εἰσεληλυθέται αὐτοῖς εἰς τὴν οικίαν . παριύντα δὲ αἱ ἀρτοπώλιδες ἀνθεῖλκον πρ0ς αὐτὰς κάστη ἀξιοῖσα παρ' αυτῆς λαμβάνειν τον ἄρτον, καὶ τουτο εὐτυχίαν αυτης ἡ δεδωκυῖα ετο. καὶ μὴν καὶ οι παῖδες πῶρας προσέφερον αυτ πα- 1 τέρα ὀνομάζοντες . στάσεως δέ ποτε Ἀθήνησι γενομε 64νης εισηλθεν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ φανεὶς μόνον σιωπαν ἐποίησεν αὐτούς ὁ δ ἰδῶν Iδη μετεγνωκύτας οὐδὲν isti καὶ inoe: ἀπηλλάγr . τε δε συνηκεν ου- J5κέθ' οἱώς τε ν αυτ ἐπικουρειν, εἰπον προς τ0υς 20 παρόντας τ0ν ἐναγώνιον τον κηρύκων πόδα Aήγει με ἀγων τον καλλίστων ἄθλων ταμίας καιρος δε καλεῖ μηκέτι μέλλειν

157쪽

90 ΔΗΜΩΝΑΚΤΟΣ ΒΙΟΣ καὶ πάντων ἀποσχύμ ενος ἀποθεν του βίου φαιδρος

66 καὶ ως ἀεὶ τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἐφαίνετο ὀλίγον 496πρ της τελευτης ἐρομένου τινύς, Περὶ ταφης τι κελεύεις μὴ πολυπραγμονεῖτε, ἔφW u Hoμη με θάψει φαμένου ' ἐκείνου, ουν ου αἰσχρον ὁρ- νέοις καὶ κυσὶ βορὰν προτεθῆναι γικουτου ἀνδρος σωμα Καὶ μὴν οὐδὲν ατοπον, ἔφη, τουτο, εἰ μέλλω

67 καὶ ποθανων ωοις τισὶ χρήσιμος ἔσεσθαι οἱ μεντοι 'Ἀθηναῖοι καὶ ἔθαψαν αυτον δημοσία μεγαλοπρεπως καὶ ἐπὶ πολ ἐπένθησαν καὶ τον θειον τι λίθινον, 10 ἐφ' ὁ εἰώθει ὁποτε κάμνοι ἀναπαυεσθαι, προσεκύνουν

καὶ ἐστεφάνουν ἐς φὴν του ἀνδρος, πο μενοι ερον εἶναι καὶ τον λίθον, ἐφ οὐ καθέζετο . ἐπὶ μεν γὰρ

τὴν ἐκφορὰν οὐκ ἔστιν στις - ἀπηντησεν, καὶ μάλιστα τον φιλοσόφων μοι μέντοι ποδύντες ε μι- 1sζον αυτον ἄχρι προς το τάφον. -υτα ὀλίγα παν ἐκ πολλον ἀπεμνημήνευσα, καὶ ἔστιν ἀσῶ τούτων τοῖς ἀναγινώσκουσι λογιζεσθαι ὁποῖος εκεινος ἀνὴρ ἐγένετο.

158쪽

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ

Εἶτα Αλεξανδρος μεν ἐπελγησεν εν δνω 1 λούσασθαι καλόν τε καὶ διαυγη τον ποταμον ἰδὰν καὶ

ἀσφαλος - καὶ προσηνως ξει καὶ νήξασθαι μν κά θερους ρα ψυχρον. στε καὶ επὶ προδήλω τηνύσφ, ην ἐνύσησεν αυτοB, δοκεῖ μοι οὐκ αν του

στον καὶ καλλει κάλλιστον καὶ φωτὶ φαιδρύτατον καὶ χρυσω στιλπνότατον καὶ γραφαῖς ἀνθηρότατον οὐκ αν 1 ἐπι μησειε λύγους εν αυτ διαθέσθαι, εἰ τυχοι περὶ τούτους διατρίβων, καὶ ἐνευδοκιμῆσαι καὶ ἐλλαμπρυ- νασθαι καὶ βοῆς εμπλῆσαι καὶ ς ἐν μάλιστα καὶ αυτος μέρος του κάλλους sτου γενέσθαι. αλλὰ περισκοπήσας ἀκριβος καὶ θαυμάσας μόνον πεισι κωφιν 1 αυτον καὶ ἄλογον καταλιπών, μήτε προσειπών μήτε προσομιλήσας, σπερ τις ἄναυδος φ θύνω σιωπaν ἐγνωκώς Ἐράκλεις Ου φιλοκάλου τινι οὐδε περὶ τὰ 2εὐμορφοτατα ἐρωτικο τ ἐργον , ἀγροικία δε πολλη

159쪽

ΠΕΡΙ Ο ΟΙΚΟΥ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία τον ήδιστων αὐτον παξιουν καὶ τον καλλίστων ἀποξενοον καὶ συνιέναι 5. ου ὁ αὐτὸ, περὶ τα θεάματα νόμος ἰδιω- ταις τε καὶ πεπαιδευμένοις ἀνδράσιν, αλλὰ τοις μεν ἀποχρη- κοινον τουτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περήλεψαι καὶ τῶ ὀφθαλμ περιενεγκεῖν καὶ προς την ρ0φην ἀνακsψαι καὶ τὴν χεὶρ επισεῖσαι καὶ καθ' συχώνησθηναι δεε του μὴ ὰν δυνηθηναι ξιόν τι τῖν βλε- 191πομένων εἰπεῖν, στις δε μετὰ παιδείας ρ τὰ καλά, οὐκ αν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ψει μόνη καρπωσάμενος οτι τερπνον οὐδ' αν πομείναι φωνος θεατης - κάλλους γενέσθαι, πειράσεται δε ς Id τε καὶ ἐμνδιατρῖψαι καὶ λόγω ἀμείψασθαι τὴν θέαν . -ἀμοιβὴ ἐκ παινος του ι κου μύνον - οsτο μεν γαρ ἴσως ἐκείνω τω νησιώτη μειρακί ἔπρεπε τὴν Μενε ibλάου οἰκίαν περεκπεπληχθαι και προς τὰ ἐν ουρανῶ καλὰ τον λέφαντα καὶ τ0ν χρυσον αυτῆς ἀπεικάζειν,ατε μηδὲν ἐν καλόν τι αλλο ἐωρακότι - λλα καὶ το ειπειν ἐν αυτῶ καὶ τους βελτίστους συγκαλέσαντα λύγων ἐπίδειξιν ποιήσασθαι μέρος του ἐπαίνου so

οιμαι, οἴκων ὁ κάλλιστος ἐς ποδοχὴν λύγων ἀναπεπταμένος καὶ ἐπαίνου καὶ εὐνηαίας μεστις ν, ρέμα

καὶ αυτις σπερ τὰ ἄντρα συνεπηχον - τοις λεγομένοις παρακολουθον καὶ παρατείνων τὰ τελευταῖα 25 τῆς φωνῆς καὶ τοις στάτοις τον λύγων ἐμβραδυνων,

μὰλλον δε- ἄν τις εὐμαθὴς ἀκροατὴς διαμνημονεύων

160쪽

τὰ εἰρημένα καὶ τον λέγοντα παινων καὶ ἀντιdοσινουκ μουσον ποιούμενος προ αυ- οἱήν τι πάσχουσι προς τὰ αυληματα των ποιμένων αἱ σκοπιαὶ ἐπαυλουσαι, τῆς φωνης ἐπανιουσης κατὰ το ἀντίτυπον καὶ προς αυτην ἀναστρεφουσης οι δὲ διῖται νομίζουσι παρθένον τινὰ εἶναι την μειβομένην τους δοντας βροντας, ἐν μέσοις που τοῖς κρημνοις κατοικουσαν καὶ 192 λαλουσαν ἐκ των πετρ2 ενδοθεν Ἀμοι γουν δοκει η καὶ συνεξαίρεσθαι οἴκου πολυτελει του λέγοντος 1 γνώμη καὶ προς τοὐς λύγους ἐπεγειρεσθαι , καθάπερ

τι καὶ ὐποβαλλούσης της θέας σχεδον γὰρ εἰσρεῖ τιδια τοι ὀφθαλμον ἐπὶ την φυχὴν καλήν, εἶτα πρ0ς

αὐτι κοσμησαν ἐκπέμπει τους λύγους τω με 'Aχιλλεῖ πιστευομεν τὴν ψιν τον πλων ἐπιτεῖναι κατὰ 15 των Φρυγον την ργην , καὶ πεὶ ἐνέδυ αυτ πειρώμενος, ἐπαρθῆναι και πτερωθῆναι προς τὴν του πολέμου ἐπιθυμιαν λύγου δε σπουδη μη ἐπιτείνεσθαι προς κάλλη χωριων καίτοι Σωκράτει με ἀπέχρησε πλάτανος εὐφυὴς καὶ πύα εὐθαλης καὶ πηγὴ διαυγὴς

a μικριν - του λισσου, κἀνταυθα καθεζομενος Φαιδρου τε το Μυρρινουσίου κατειρωνευετο καὶ τον

Λυσίου του Κεφάλου λόγον διήλεγχε καὶ τὰς Μουσας