Lucianus;

191쪽

124 ARPOBIO1θητὴς γενύμενος εὐσαρα καὶ γδοήκοντα Καρνεάδης o b της νεωτερας Ἀκαδημίας ἀρχηγ0 ἔτη πέντε καὶ ὀγδοήκοντα μυσιππος ῖν καὶ γ0οηκοντα Λιογενης δε ὁ Σελευκευς π Tίγριος τωὶ κ0 φιλοσοφος κτο 223 καὶ ὀγδοηκοντα Ποσειδώνιος Ἀπαμεὐ της Συρίας, νύμω δὲ Ῥύδιος φιλύσοφός τε ἄμα καὶ ἱστορίας συγγραφεις τέσσαρα και γδoa, κοντα Κριτόλαος ὁ Περι- 21πατητικος υπὲρ δυο καὶ γδοηκοντα ' Πλάτων δε ιερώτατος εν καὶ ὀγδοηκοντα . Ἀθηνόδωρος Σάνδωνος Tαρσεἰς Στωῖκύς, ο καὶ διδάσκαλος ἐγένετο Καίσαρος 10 Σεβαστου θε0υ ὐφ' os η αρσεων πολις και φύραγνεκουφίσθη, δύο καὶ γδοήκοντα ἔτη βιοὐς ἐτελεύτησεν ἐν τῆ πατριο κώ τιμὰς ο αρσίων δῆμος αυτω κατότος καστον ἀπονέμει ς ῆρω . Νέστωρ δὲ Στωικος ἀπο αρσου διδάσκαλος Καίσαρος ψερίου ἔτη δύο i5 καὶ ἐνενηκοντα Σενοφον δε ὁ Γρυλλου περ τὰ ἐνενηκοντα ἐβίωσεν ἔτη. 22 χυτοι με φιλοσοφων λενο οξοι, συγγραφέων ε 224 Κτησίβιος μεν τον κατὁ και τεσσάρων ἐν περιπατω

νόδωρος - ῆρωὶ at ipso serit toro alibi in me suptileta huc prave irre sisse iudicat Schiv hi servatque proprio curere vecto ut supeliori 14 16 έστωρ - καὶ ἐνενήκοντα 2

192쪽

12. LONGAEVI VULG. 62

ἐτελεύτησεν, Ἀπολλόδωρος ἐν τοις χρονικοις ἱστορεῖ. Πρώνυμος δε ἐν πολ μοι γενόμενος καὶ πολλου καμάτους π0μείνας - τραύματα ζησεν τη τέσσα0ακαι κατόν, Ἀγαθαρχίδης ἐν τ' ἐνάτη τον περὶ της σίας ἱστοριον λέγει κιὰ θαυμάζει γε τον νοραώ μέχρι τῆς τελευταίας μέρας αρτιον φύντα ἐν ταῖς

συνουσίαις καὶ πασι τοῖς αἰσθητηρίοις, μηδεν0 γενύμενον των προς γίειαν ἐλλιπῆ . Ἐλλάνικος ὁ Λέπιος ὼγδοήκοντα καὶ πέντε, καὶ Φερεκύδης ὁ Σύριος ὁμοίως oγJOὲ κοντα καὶ πεντε . Τίμαιος ὁ αυο ομενίτης ἐξ καὶ ἐνενηκοντα . 'Αριστύβουλος δε ὁ Κασανδρεῖς περ τὰ ἐνενήκοντα ἔτη λέγεται βεβιωκέναι, την ἱστορίαν δετέταρΤον και γJοqκοστον ἔτος γεγονὰς ρξατ συγ- β γράφειν, o αυτος ἐν ἀρχὴ της πραγματείας λέγει. Πολύβιος δὲ ὁ Λυκόρτα Μεγαλοπολίτης ἀγρύθεν ἀνελθὼν ἀφ' Ἀπου κατέπεσεν και ἐκ τούτου νοσήσας απέθανεν δεῖν δύο και γδοήκοντα, Γφικράτης δὲ ὁ Ἀμισηνος συγγραφεὐ δια πολλον μαθημάτων γενύμενος ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα

193쪽

23 ρητύρων is Γοργίας, ν τινες σοφιστὴν καλουσιν, ἐτη ρη τροφῆς 0σχομενος τελευτησεν ον φασιν ἐρωτηθέντα τὴν αιτίαν του μακρο γήρως καὶ γιεινον ἐν πάσαις ταις αἰσθήσεσιν εἰπεῖν, διὰ το μηδέποτε συμπεριενεχθηναι ταῖς ἄλλων εὐωχίαις . σοκράτης is καὶ ἐνενηκοντα ετη γεγονῶ τον πανηγυρικον ἔγραφε λογον, περὶ ἔτη δε νος ἀποδεοντα κατον γεγονὼς ς υσθετο θη-ά0υς π Φιλίππου ἐν θπερὶ Σαιρώνειαν μάns νενικημένους, ποτνιώμενος τιν 226 Εὐριπιδειον στίχον προηνεγκατο εἰς εαυτ0 ἀναφέρων, 10 Σιδον υ πο αστυ Κάδμος ἐκλιπών καὶ πειπδεν ς δουλεύσει Ἐλλάς, ἐξέλιπε τον βίον 'Aπολλύδωρος δε ὁ Περγαμην0 ρήτωρ θεοῖ Καίσαρος Σεβαστο διδάσκαλος γενύμενος καὶ συν Ἀθηνοδώρ τω αρσεῖ φιλοσόφω παιδευσας αὐτιν ἔζησεν ταὐτὰ τω A iνο- οδορ ετ ογδοηκοντα δυο . Ποτάμων : ου ἴδ0ξος ήήτωρ ἔτη ἐνενήκοντα. 24 Σοφοκλης ο τραγωdοποιος ρῆγα σταφυλης κατα- πιδεν ἀπεπνιγη πέντε καὶ ἐνενήκοντα ζήσας τη Ῥυτος

194쪽

υπο οφοντος του υἱέος Η τέλει του βίου παρανοίας κρινύμενος ἀνέγνω τοι δικασταῖς Οἰδίπουν τον επὶ Κολων ω, ἐπιδεικνύμενος ι του δράματος πως τ0ν 227 νουν πιαίνει ος οὐ δικαστὰς τ0ν μεν περθαυ- μάσαι, καταψηφίσασθαι δε του λυ αυτου μανίαν. ατῖνος ε ὁ τῆς κωμωdίας ποιητης τέσσαρα πρ0ς 2O τοῖς νενήκοντα τεσιν βίωσε, καὶ πρ0 τω τελει του βίου διδάξας i ν Πυτίν η και νικήσας με Ου 0λυἐτελευτα . και Φιλήμων δε ὁJ, κωμικος μοίως φ10 Κρατίνω, επτὰ καὶ νενήκοντα ετ βιοι κατεκειτο μεν ἐπὶ κλίνης ηρεμων, θεασάμενος δε νον τὰ παρεσκευασμένα αὐτω συκα κατεσθίοντα ρμησε μὲν εἰς γέλωτα, καλέσας δε τον οἰκετην και συν πολλω και ἀθρύφγελωτι εἰπον προσδουνα τω ὁν ἀκράτου ροφειν is ἀποπνιγεὶς υπ του γέλωτος ἀπέθανεν καὶ πίχαρμος δὲ ὁ της κωμωδίας ποιητὴς καὶ αυτις ἐνενήκοντα καὶ ἐπr ετη λέγεται tQναι Ἐνακρέων δε o των μελ2 26

22 ποιητὴς ζησεν ἐτη πέντε καὶ ὐγδοηκοντα, καὶ τησίχορος δε ὁ μελοποιος αὐτα, Σιμωνίδης δε ὁ Κεῖος

eo υπὲρ τὰ ἐνενήκοντα.

γραμματικον δὲ ρατοσθένης με ὁ γλαου υ-27ρηναιος δν υ μονον γραμματικον, αλλὰ και ποι ' ci τις ονομάσειεν καὶ φιλόσοφον καὶ γεωμέτρην,

195쪽

κοντα ετ ζησαι στορειται.

29 Toσουτους ἐδυνήθημεν βασιλέας καὶ πεπαιδευμένους ἀθροῖσαι ἐπεὶ δε πεσχόμην καὶ Pωμαίων τινὰς καὶ τον τὴν ταλίαν οἰκησάντων μακροβιειν ἀναγράψαι, τούτους σοι, θεον βουλομένων, ερώτατε Κυίντιλλε, ἐν αλλ δηλώσομεν λύγ'.

6 7 ἀναγράψειν probabiliter Sch v I Κυίντιλλε ei seisina ΓΔ μακρόβιοι subscr. cum vix possint esse praestigiae v. 5 ὐπεσχόμην et c. ἐπὶ τέλει κτλ. festiniuuli necessitat hunc libelli finem scriptori expressum esse opinor argente die illo natali quas quidem festiijatio in ultimis maxime libelli pactibus arguitur. E. Schwarta ex asyndeti mendos fremaentia, vestigiisque libellia, scriptore ipso retractati concludi non absolutum fuisse lioc

196쪽

Γ σπερ τοῖς ἀθλητικοῖς καὶ περὶ τῆν των σωμάτων 1 ἐπιμελειαν ἀσχολουμενοις της εὐεξίας μόνον ουδετων γυμνασίων φροντίς ἐστιν, αλλὰ καὶ της κατὰ και- ρον γινομένης ἀνέσεως - μέρος γουν της ἀσκήσεως το μεγιστον αυτὴν πολαμβάνουσιν - ουτω δὴ καιτοι περὶ τους λύγους ἐσπουδακύσιν γρυμαι προσγκειν μετὰ τὴν πολλην των σπουδαιοτέρων ἀνάγνωσινἀi ιέναι τε την διάνοιαν καὶ πρ0 τον ἐπειτα κάματον 10 ἀκμαιοτεραν παρασκευάζειν . γένοιτο δ' ἄν ἐμμελὴς et

ἀνάπαυσις αὐτοῖς. ει τοῖς τοιουτοις των ἀναγνωσuάτων ὁμιλοιεν α μὴ μύνον ἐκ του ἀστείου τε και Libri ΓΩSZPN persit in P libelli initium usque ad c 1 med. notae r una positae significant apud Ibi silentium esse codice ad V ut id collato non debet pra teriri cum saepe tu in eos Narnationibus comparatos esse recentiores ali suo testes in hunc apparatum non heceptos ut ex inscriptionis gener solius non possis iudicium fieri de ἀληθον διηγημάτων Γ ἀληθινῶν διηγημάτων sZIS λουκιανο ἀληθο0 ἱστορίας Ἀληθοῖς ἱστορίας, περὶ ἀληθοῖς

197쪽

ρίεντος ψιλὴν παρέξει, την ψυχαγωγίαν, αλλά τινα καὶ θεωρίαν οὐκ ἄμουσον ἐπιδε ζεται, ἐόν τι καὶ περὶ 1τονδε των συγγραμμάτων φρονήσειν υπολαμβάνω οὐ

γὰρ μύνo τ ξένον της ποθέσεως οὐδὲ et χαρίεν

της προαιρε σεως παγωγον στα αυτοῖς Οὐι' τι φεύσματα ποικίλα πιθανος τε καὶ ἐναλοήθως ἐξενηνοχαμεν, ἀλλ' τι καὶ τον ἱστορουμενων καστον υκ κωμω- τως si νικται πρύς τινας των παλαιον ποιητῖν τε

καὶ συγγραφέων καὶ φιλοσόφων πολλὰ τεράστια καὶ μυθώδη συγγεγραφύτας, ους καὶ νομαστὶ αν ἔγρα- 10φον, εἰ μὴ καὶ αὐτω σοι ἐκ της ἀναγνώσεως φανε λσθαι μελλον - - - Κτησίας ὁ Κτησιόχου ὁ Κνίδιος, o συνεγραψεν περὶ της νδον χώρας καὶ τον παρ' αὐτοῖς δ μήτε αυτις εἶδεν μήτε αλλου ἀληθεύοντος ηκουσεν ἔγραψε καὶ γαμβουλος περὶ των ε τὶ i5 μεγάλη θαλάττα πολλα παράδοξα, γνώριμον μὲν ἄπασι

198쪽

13 VERAE NARRATIONES. I. VULG. 26

72 το ψευδος πλαούμενος, υκ ατερπη Douως συνθεὶς τηνυπόθεσιν πολλοὶ δὲ καὶ αλλοι τὰ αὐτὰ τούτοις προε- λύμενοι συνέγραψαν δή τινας αυτον πλάνας τε καὶ ἀποδημίας, θηρίων τε μεγεθη ἱστορουντες καὶ αν- θρώπων μότητας καὶ βίων καινότητας ἀρχηγος δεαυτοῆς καὶ διδάσκαλος τῆς τοιαυτης βωμολοχίας ὁ τουυμηρου δυσσευς τοῖς περὶ τον Ἀλκίνουν διηγου- μεν0ς ἀνεμων τε Ουλείαν καὶ μονοφθάλμους καὶ os o φάγους καὶ γρίους τινὰς ἀνθρώπους, τι δὲ πολυκέ-i φαλα ζῶα καὶ α υπ φαρμάκων των ταίρων μεταβολάς, ι πολλὰ ἐκεῖνος προς ἰδιώτας ανθρώπους τους Φαίακας ἐτερατευσατο . τούτοις ουν ἐντυχων 4απασιν, το ψεύσασθαι μεν ου σφοδρα του ανδρας

ἐμεμψάμην, ρον Io σύνηθες ν τουτο καὶ τοῖς φι-

i ibi σοφεῖν πισχνουμενοις ἐκεῖνο δε αυτον ἐθαυμασα,

εἰ ἐνόμιζον λήσειν οὐκ αληθ' si συγγράφοντες . διόπερ καὶ αὐτος π κενοδοζιας ἀπολιπεῖν τι σπουδάσας τοῖς μεθ' μῆς, να μὴ μύνος μοιρος ο της ἐν ' μυδολογεῖν ἐλευθερίας, πεὶ μηδεν ὰλνὶθες ἱστορεῖν εἶχον 20 - οὐδε γαρ ἐπεπόνθειν ζ λογον - ἐπὶ το εὐδος ἐτραπομην πολ τον ἄλλων εὐγνωμονέστερον κανον

199쪽

132 ΑΛΗΘΩ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩ Αγα di τουτ ἀληθεύσω λέγων οτι ψεύ/ομαι ουτ 73 ἄν μοι δοκo καὶ τὴν παρὰ τον αλλων κατηγορίανεκφυγε ιν αυτ0 ομολογον μηδὲν ἀληθες λέγειν . γράφω τοίνυν περὶ se μήτε εἶδον μήτε ἔπαθον μήτε παρ' ἄλλων ἐπυθόμην, ἔτι μήτε λως ὁντων μήτε τὴν ἀρχὴν γενέσπα δυναμένων Ῥῶ δεῖ τοὐς ἐντυγχάνοντας μηδαμος πιστευειν αὐτοῖς. υρμηθεὶς γάρ ποτε ἀπο ρακλείων στηλον καὶ ἀφεὶς εἰς τοὐμπεριον κεανδ οὐρίω νέμω τον πλουν ποιουμην . αἰτια δέ μοι της ἀποδημίας καὶ ουπύθεσις της ιανοίας περιεργία και πραγμάτων καινον ἐπιθη μία καὶ το βουλεσθαι μαθεῖν τί το τέλος

ἐστὶν του κεανου και τίνες ο πέραν κατοικουντες

ἄνθρωποι . τούτου γέ τοι νεκα πάμπολλα μὲν σιτία ἐνεβαλομ=ὶν ἱκανον δὲ καὶ δωρ ἐνεθέμην, πεντήκοντα ρ, δε των λικιωτον προσεποιησάμην τὴν αὐτὴν ἐμοὶ γνώμην ἔχοντας, ετ δε καὶ πλων πολύ τι πλῆθος

παρεσκευασάμην και κυβερνὶ τ=ὶ τον αριστ0ν μισθωμεγάλ' πείσας παρέλαβον καὶ τὴν ναυν - ἄκατος δὲ Θ - ide προς μέγαν καὶ βίαιον πλουν ἐκρατυνάμην 6ημέραν ουν καὶ νέκτα υρω πλέοντες δε της γης 4

200쪽

13 VERA NARRATIONES. I. VULG. 26 133ὐποφαινομένης ου σφόδρα βιαίως ἀνηγύμεθα, της επιούσης δε ἄμα λω ἀνίσχοντι ὁ τε νεμος πεδίθου

καὶ et κυμ ηυξάνετο καὶ ζοφος ἐπεγίνετο καὶ ουκέτουδε στεῖλαι τὴν θόνην δυνατον - πιτρεψαντες ουν se πνέοντι καὶ παραδόντες αυτους χειμαζόμεθα

ημέρας ἐννέα καὶ ἐβδομηκοντα, θ γδοηκοστη δε αφνω εκλάμψαντος λιου καθορομεν οὐ πύρρω νῆσον νη-

πωρίας πολυν μὲν χρονον επὶ γης κείμεθα, διαναστάντe ομως ἀπεκρίναμεν μον αὐτον τριάκονταμεν φύλακας της νεῶς παραμένειν, iκοσι δε υν μοὶ ἀνελθειν ἐπὶ κατασκοπη τον ἐν τη νησφα προελθόντες T15 ε σον ταδίους τρεις ἀπ της θαλάσσης δι υλης 75 ρομέν τινα στήλην χαλκου πεποιημένην , Ἐλληνικοῖς γράμμασιν καταγεγραμμένην . ἀμυδροῖς δε καὶ κτετρη μενοις, λεγ0υσαν χρι os των ρακλης καὶ Aιονυσος φίκοντο . ἡ δε καὶ χνη δύο πλοίου eo sese πέτρας et μεν πλεθριαῖ0ν τ δε ελαττον - ἐμοὶ