장음표시 사용
171쪽
Sβληχήσατο που - ποίμνιον' hrκίρτησαν που καὶ νες και ταῖς μηπιάσιν ἡποι eσαντες αὐτους, τρολ - εσπασαν' τας δε μι πω τετοκυίας οἱ Ῥοι ταδιωκοντες, και καμάτω λ σπησαντες, εβαινον αλλος αλλην. 'Εγίναντο και τράγων διώγματα, και ἐς τας αιγας ερωτικωτερα et 1μματα, και ἐμάνντο προ των αἰγων' και ἔκαστος tiιχεν ιδίας, και εφύλαττε, τις ἡτας μοιχεώ ν λαθων.
πολυν ἔ- χρόνον ερωτα ζησοῖντες, ἐξεκαοντο πρὶς τα
ακρουσματα, και ετηκοντο προς τα Θεάματα, και ἐζη-τουν κα απιοι περιττότερόν τι Oιληματος και περιβο- memoria repetentes. Alibi etiam grex balabat, alibi &stitu lasciviebant agni, & matribus sese substernentes, mammam premebant. Quae Vero nondum pepererant, hasce arietes persequentes, alius aliam subiectam &suppositam inibat. Hirci etiam sectabantur capras, inque illas lasciviores faciebant saltus , deque capellis pugnabant, & unusquisque suas habebat, & sollicue curabat, ne quis moechus clam eas adorirerur. IX. Huiusmodi spectacula videntes Vel ipsi senes, advenerem ira irati suissent; illi vero & iuvenes, & pra terea priirientes, ac in aetatis fervore constituti, quique iam pridem amatorias appetebam voluptates, hisce auditis inflammabantur, hisce visis intabescebant, & ipsi aliquid requirebant, quod . osculo amplexuque praesta
x Moll. eoni. ὐπικαλύψαντιι, eo vulgariam καμάτω στήσαντες &qumi assumsit Dutens; temere. ipsum satis probum praeferunt. a Codd. tres Paris. cum Hor. Sintilite aulo post in eadem rer& Urs. κάτω στησαντες, eaque le- οἰ τε ἰκιινοι κάμνουσι διώκοντες.
172쪽
λευοι, και γυμνην γυμνου συγκατακλιθηναι μακρότερον η πρόσθεν εἰωθεσαν ' τουτο γαρ si λεώτειν τοῖς Φι-ῖ ρο α παιδεύματιν, ἴνα - γενν αι το μόνον ἔρωτα παυονς--My. 1ε πυνθανομενης, τί πλεον ἐστι Oιλη- ματος καὶ περιβολῶ, - αυτης κατακλίσεως, κω τί ἔγνω δρῶσαι γυμνος γυμνη εγκατακλινείς; τουτο, . L
πεν, o οι κριοὶ ποιουσι τας οῖς, καὶ οι τράγοι τας α
tius foret e tum praecipite Daphnis, Prippe qui per hiemem domi servando & nihil agendo adolevisset, iam ad oscula impatientius ferebatur, & ad complexus lascivius gestiebat, eratque in omni re venerea plus f Iito curiosior altilacior. Petebat sane a Chloe, ut in omnibus, quae vellet, sibi morem sereret, silique copiam ipti faceret, ninlaque cum niuio longius, quam antea consueverant, concumberet: illvit dicens adhuc desiderari iuxta ea, quae praeceperiri Philetas, tanquam unicum sedatulo amori remedium. Chloae sciscitanti. quid amplius esset osculo, amplexu & concubitu ipso, qiudve staritisset patrare nudus niuiae incu eiulor Il-Iud, inquit, quod aristes ovibus, quod hirci capris faciunt. Vides, ut, hoc opere peracto, nec hae postea ise
173쪽
, αυτὰς, ουτε εκεῖνοι κάμνουσι λωπιπις' ἄλλ' - arae κοινης λοιπον ἁ πολαύοντες ἡδονης συννέμονται; Γλυκύ τι, - εοικεν, ε ροι το ἔργον, κα νικα το ἔρωτος πικρόν. Εἶτ' οὐχ όρως, ω Δαzri , τας αἶγας και τους κριους - τους τράγους, και τας οἰς, ῶς ὀρθὰ μεν λῶ νοι δρακτο, ορθαὶ δε μεῖναι πάσχου τιν' οἱ μεν πηδόσα τες, αἱ δε κατανωτισάμεναι, δέ με Mιοῖς συγκατακλιθηναι, καὐ ταυτα γυμνην; καλοί γε εκεῖναι πο- σον ἐνδελγενης Ῥου λαπιωτεραι ι Πείθεται Δά νις, και συγκατακλινεὶς αὐτη πολυν χρόνον εκειτο, κἀ οὐ-
, και κατόπιν πιριετύετο μιμούμενος τους τράγους. Πολυ A μἄλλον ἀπορηθεις, καθίσας εκλαυσεν, εὶ και κριων μαθέστερος εις τα ερωτος εργα.
Ios refugiant, nec illi has insectando se poste, fatigent; sed communi dei neeps veluti fruantur voluptate, atque una pascantur. Dul e quid, ut videtur, hoc opus habet, atque amoris Vincit amaritudinen . an non ides, Daplani, capras & hircos, scuti arietes & oves, quemadmodum recti illi faciant, & rectae contra istae patiantiir; altera nempe insilientes, alterae vero dorso impositos admittentes λ Tu tamen a me petis, ut una recumbam , idque nuda 8 A qui illae me, licet vestibus amicta, quanto sunt hirlatiorest Paret Daphnis, & commanihens cum ea, diu iacuit; nesciusque quidquam e re in agere, quoriim gratia tanto libi sinis impetu eo citabatur, illam erigit, & a tergo, hircos imitando, illi adhaesit. At multo magis animi pendens, ploravit sedens. quod arietibus russior rer in amatoriarum esset.
X. Erat autem ipsi viciniis quidam, propis aselli cul-
174쪽
ἀγροικίας αβροτερον τούτω Λυκαίνιον ονομα m. Κληόρῶσα τον Δάοῦνιν καθ' ἐκάστην ἡμέραν παρελαύνοντα τὰς αθας ἐωθεν cς νομην, νύκτωρ ἐκ νοW1ς, επιθυμησεν ἐραστο κτησασθαι δωροις δελεάσασα, και ποτε λοχήσασα μόνον, και συριγγα δωρον εδωκε, καὶ μέλu ἐν κημω, καὶ πηραν ελάφου εἰπέ. δέ τι ωκνει,τον Xλόης ερωτα καταμαντευομένη' πάνυ Γαρ εωρα προσκειμενον αυτὴν τη κόρη. ΓΜ τερον μεν ουν - νε-
των και γελωτος συνεβάλετο τουτο τότε δε εξ εωθινουσκη φαμενη προς Xρωμιν ως παρά τίκτουσαν απεισι γείτονα, κατόπιν αὐτά. κατηκολουθησε, και εώς τινα
λόχμην ἐγκυψασα εαυτην, ως, βλέποιτο, πάντα ηκουσεν, οσα εἶπον πάντα εἰδεν, οσα αξ ' οὐκ
tor, nomine Chromis, aetatis iam ad senectutem Ver gentis. Hic uxorem ex oppido duxerat, iuvenculam Mnec non forinosam, atquς feminis riisticis Ventistiorem,
cui nomen Lycaenium. Haec quotidie Daphnim conspicata, mane ad pascua capras suas, noctu e pascuis abigeritem, donis illum inescando sibi conciliare ani torem concupivit. Aliquando soli insidiata, fistulam ipsi, mel in favis, peramque de pelle cervina donavit. PIam tamen eloqui verethatur, cum Daphnidis erga Chloen amorem facile coniectaret; ipsum namque t tum puellae addictum videbat: quod alitea qui lem ex nutibus & risu poterat intelligere; tunc temporis Veromane, apud Chromin fingens se ad vicinam ire pitemperam, a tergo illos est insecuta, & in miteritin quosdam densuin irrependo sese at, lusit, ne conspici posset, sicque omnia, quae dixeriam, audivit, Omnia, quae
175쪽
τρο γυναικα Λάβα ' την τίκτουσαν ἀπιοῖσα, φανερως Eπι την δρυν, ἐν νεκαθεζετο ΔQRς καὶ Xλόη, παραγίνεται, και ἀκριβως μιμησ' ε' την τεταραγμενην Σωσόν με, εἴπε, Δαῖνι, την ἀθλίαν. ἐκ γάρ
μετεωρος ἐπι την συνηθη την ὐφελ. κομίσαι ἐκείνην
πετραν' ἄλλα εἰς τηνδε την υλην την ταπεινην εχ κατεπεσε. Συ τοίνυν, προς των Nwῖων κα του IΠανος patrarunt, vidit; ne flens quidem Daphnis illam latuit. Quare viceni horumce miseroriam dolens , raramΙe, geminam sibi oblatam occasionem, cum salutis ipsorum inveniendae, tum suae libidinis explemiae, tale quid comininiscitur. Postridie eius diei fingens, quasi iter in ad coniugem taliae parturientem itaret, ad que cum aperte, sub qua Chloe atque Daphnis sedebant. accedit, accurateque animi consteria ationem prae se ferens: Serva me, inquit, Daphni, miserrain: etenim manseribus mihi, qui numero viginti eram, unum, eum Pae Optimum, eripuit aquila, quem tamen, magno scis licet onere pressa, non potuit alte evolando in solitam illa in excelsam petram deporiare, sed in liancce humiis lena silvam cum eo decidit. Tu itaque, per Nymphas
x Ita eorr. Toup. in Addm H. T. II, p. 4o6, qui per parenthesin ad Theocr. p. 397 , ut Longus, τὸ λαβην, βωGemum, causam, Π.ut passim, etiam hic alludat ad γυνHκα τικτουσαν, intelligit. Pati. eoer. XIV, 24: Λάβα etsi γεέ- lo durius. σο e oiae. Sed Tollius Doricum a Villois. eum Wvuenbach. illud Theocriti in Λάβου mutariam corr. Lρ' necessitatem, volebat. Vulgata tamen defenso- puto. rem nacta est Albertunt ad Hesych. Diuitigo 1 by Cooste
176쪽
τον αριθμον γενόμενον. Τάχα δε και τον τον αετὴν ἀποκτενεῖς, καὶ οὐκ επι πολλους Φων νας και ἐρί-Qους πάσει. Tην δε α γελην τεως φρου, σει Xλόη. πα- ς -την ἴσασιν Κ αιγες ἀεί σοι συννεμουσαν. is ια. οὐδεν των μελλόντων υποπτευσας ο Δάφνις, ευ ανίστατο, και ἀράμενος την καλαύροπα, κατ
πιν ηκολούθει τη Λυκαιν ' ἡ δε ἡγεῖτο ως μακροτάτω
της Xλίης. καὶ επει- κα- το πυκνότατον πενοντο,πηγης πλησίον καθίσαι κελευσασα αυ- 'ειαε, Δάονι, Xλόης, και τουτο εμαθον ερο νύκτωρ παρα των Νυμφων. δ' ονείρατος Pa τα χθιζά σου αἱ Νωται δηγησα ντο δάκρυα' και ἐκελευσάν σε σωσαι διδαξαμενην τα ερωτος εργα. Tα δε εστιν οὐ rιληματα καὶ περιβολη, και οἰα δρωσι κριοὶ και τράγοι' αλλα& Pana illum oro, hanc ingressus silvam, meum mihi serva anserem, sola enim intrare non ausin, neve sinas serrum ineorii in numerum sic imminuL Fortasse &aquilam hanc ipsam interimes, neque amplius tam murutos vobis agnos haedosque rapiet. Ad custodiam gregis interea Helinquetur Chloe: omnino illam capellae norunt, tanquam perpetitam tibi in pascendo sociam.
XI. Daphnis, nihil futurorum suspicatus, sumi e vestiseo, & suino pecto Lycaenium pone sequitur, quae illum quam lonsessime a Quod abducebat. Cumque 4am, via silva erat densissima, venissent, iusso illo sedere iuxta fontem; Amas, inquit, Daphni, Chloen; idque hac nocte ex Nymphis rescivi. Hae mihi in somnus
hesternas truas lacrimas exposuere, atque iusserunt, ut te res amatorias edocendo, servarem. Haec autem non
sunt suavia, & amplexus, & qualia faciunt arietes hi
177쪽
ταυτα πηδηματα - των ἐκεῖ γλυκυτεροι. προσεστι
γαρ αὐτοῖς πόνος μακροτέροις ηδενης. R δη σοι φίλον
τι ραγα - Θεόπεμπτον αλ ως μελλων δωσκεσθαι, καὶ εριφον αὐτν δ τειν επηγγειλατο, και τυρους ἁπαλους πρωτομου γάλακτος, και την αἶγα αυτην. ΕΜοῖσα - η Λυκαίνιον αἰπολικην ατθονίαν, οἰαν οὐ προσεδόκησεν, η λτο παιδευειν τον Δάφνιν τουτον τον τρόπον. Ἐκελε it αὐτον καθίσαι πλησίον αυτης, λcique, sed saltus hi longe illis dulciores; habent enim longioris temporis voluptatem. Quod si tu i collibitum
fiterit hisce liserari malis, & experimentrum capere V luptatis ac suavitatis iliu vobis quaesitae, age, temet inihi iucundum praebe discipulum; ego te, in harumce Nymphariim g tiam, informabo. Prae voluptate amplius sibi non temperavit Daphnis; sed, utpote riisticus, caprariusque, amans & adolescens, ad genua provolutus, supplex oravit Lycaenium, ut quam primum hanc ipsum doceret ariem . cuius beneficio, quod vellet, faceret Giloae; & vel uri naamam vereque coelo demi iasam rem accepturus esset, cum haedum se illi largiriserum, tum caseolos tenellos de primo lacte factos, immo ipsam quoque capram, pollicitus est. Quare L. Caenium, ubi advertit tam prolixam capram liberalit tem, qualem non exspectasset, coepit Daphnim ad istum modum instituere. Iussit illum, ut se habebat, iuxta se
178쪽
εν, - φιληματα φιλω Mia ειώθει και ἔσα, φι- λῶπα ἄμα και πιριβάλλειν και κατακλίνεσθαι --μαί. G.ς δε εκαθεσθη, και εφίλησε, καὶ κατεκλίθη, μαθοῖσα ενεργῶν Ανάμενον καὶ σφριγωντα, ἀπομεν τῆς ἐπι πλευραν κατακλίσεως ἁνί 1σχν, αὐ- δε in στορεσασα εντέχνως, ἐς την τέως ω ουμένην ὀδεν
i φύσις λοιπὸν ε αίδευε το πρακτεον.
Λυκαίνιον κατασχουσα αυτὴν, ελεξεν ἔμ' , Ετι καὶ τοατα δεῖ σε μαθεῖν, ὼ Δάφνι. γυνη τυγχάνου-
sedere, nec non oscula figere, qualia & quot consueverat, simul & inter basiatulum ritere in amplexus, s seque humi reclinare. Ut ergo sedit, & basiavit, atque reclinato corpore iacuit, ipsa iam edocta eum ad patiandum non solum fortem esse, verum etiam libidine trurgere, ab reclinatione in lariis facta ipsum erexit, seseque turn perite substernens, illum ad viam diu quaesitam direxit; dei itile non ultra pereg iniim istum ci cumluxit, ipsa natrura, quod pono agendum restabat,
XII. Peracta tandem hacce amatoria insorinatione, Daphnis, qui pastoralem adhuc haberet mentem, st lini ad Chloen cursum instituit, & quaecunque dulicis.set, statim exsequi parat, tanquam veritus , ne si pa lisper moratus esset, illini ipsum oblivioni muteret. Verii in Lycaenium ipsum inhibuit, sic locuta: Insuper ista quoque te discere oportet, Daplini. Ego, q- siun mis
179쪽
s . 'ta Θιόντων αὐτων και πιριττότερον σιλου ν
τον, ηzανίζετο ἡ βοη χεομένης της τωνης εἰς πολυν ἀέρα επει ἄκρα πινὶ υποδραμόντες εἰς κόλπον μηνοειδη και κοῖλον ε τηλασαν, μει ζων μεν ηκουετο βο , σαφη δε ἐξίπιαπαν εἰς . ν γην - των κελευσμάτων
XIV. Dum edunt ipsi, crebriusque oscula ingeriint, quam escam, navis quaedam piscatoria, quae oram legebat, visa fuit. Nullus erat ventiis , & malacia altaque erat maris tranquillitas. Remigare itaque Visum, remisque valide incumbentes festinabant recens captos pisces cuidam ex opulentis civi huc in urbem vivos asse re. Quod igitur facere amant nautae ad laborem faru Iendum, hoc idem illi egerunt, dum remos attollebant: unus inter ipsos hortator nauticos faciebat modos; reliqui, sicuti chorus, una Voce conclamantes, per ceria intervalla, ipsius vocem excipiebant. Quamliu ita*ie in aperto mari haec fiebant, evanescebat clamor, per auras videlicet voce diffusa; at postquam promont rium subierunt, inque sinum lunatim flexuosum & comcavum ingressi fuerunt, ibi ut fortior exaudiebariir vox, ita clara in continentem excidebant celeusniatum cam
180쪽
ματα. κοῖλος γαρ τω πιδίω αὐλων ὐποκείμενος, και τον ήχον εiς αὐτον ὰς οργανον δεχόμενος, πωτων των λεγομενων σωνο απεδίδου ἰδία μεν των
λαττης φωνης, ἡ ἐκ της γης φωνὴ τοσουτον ἐπαυετο βραδιον, οσον ηρξι το. O μεν ουν Δά νις εἰδως το πρα τομπον, μόνη τῆ Θαλαρον προσεῖχε και ετ πετο τηνηι παρατρεχου ν το πεδίον Θαττον πτερου, καὶ ἐπει- ρατο τινα διασώσασΘαι των ἀσμάτων, ὼς γώοιτο της
συριγγος μελη. N A Xλοη τότε πρῶτον πειρωμένη της καλουμένης ἐχους, ποτε μεν εἰς τὴν θάλαττοιν ἁπέ
βλεπε των ναυτῶν κελευόντων, ποτε δε εἰς τὴν υληνυπε ρεῖε ζητουσα τους αντι*ωνουντας. Κα ἐπει παραπλευσάντων ἡν καν τω αὐλωνι σιγὴ, ἐπυνθάνετο του
mina. Cava namque convallis campo subiecta clam rem illum in se velut organum quod iam recipiebat, &omnium, quae proferebamur, aemulam reddebat vocem; separatim videlicet remorum strepitrum, separatim etiam clamorem istum nauticiun reὸdebat, & erat iucumlum auditia. Praevertente a mari sono, ex teri a
sonus tanto desinebat serior, quanto tardior inceperat. Daphnis igitiar non ignarias, quid ageretur, animum ad mare solum advertit, delectatus navigio teream ocius Volucre praeterlabente, tentabatque conservare ex hiscamiunculis quasdam, quas sua deinde caneret fistula. Chlod autem, tum primum illam, quae Echo appellatur. experta, modo mare respiciebat, dum nautae suum ce-ahusnia canebant, modo in silvam oculos avertebat, quaerens eos, qui clamore resportiterent. Postquam autem praeternavigassent, & tunc in convalle silentium factum fuisset, ex Daphnide percontabatur, num a te Longus. H