Scriptores erotici graeci ...

181쪽

'Mλη σαώ που - ποίμνιον' εσκίρτησα, που καὶ αρνες' και τούς μπράσιν υποκλάσαντες αὐτους, τηνειλην ἔσπασαν' τας δε μηπω τετοκυίας οι Ῥοὶ καταδιώκοντες, και καμάτω ' στησαντες, ἔβανον αλλος αλ 1ν. Ἐγίνοντο και τράγων διωγματα, κου ἐς τας αἶγας ερωτικωτερα πηδηματα, κὰ εμάχηντο προ των

αἰγων' καὶ ἔκαστος εἶχεν ἰδίας, κω εφυλαττε, μέτου αὐτας μοιχεύ ν λαθων.

ὰκουσματα, και ετηκοντο προς - θεάματα, καὶ

τουν καὶ α Α προττότερόν τι φιληματος καὶ περιβο-

memoria repetemes. Alibi etiam grex balatat , alibi &stillii lasciviebant agni, & matrissius sese substernemes , mammam premebant. Quae Vero nondum pepererant , hasce arietes persequentes , alius aliam subiectam αsuppositam inibat. Hirci etiam sectabantiir capras, in-Φie illas lasciviores faciebant saltiis, deque capellis pugnabant, & unusquisque suas habebat, & sollicite curabat, ne quis moechus clam eas adoriretiar. IX. Huiusnu, li spectacula videntes vel ipsi senes, alvenerem irritati fuissent; illi vero & iuvenes, & preti terea priirientes, ac in aetatis fervore constituti, quique iam pridem amatorias appetebant voluptates, hisce auditis inflammabantur, hisce visis intabescebant, & ipsi aliquid requirebant, quod . osculo amplexuque praestan-I Mon. eoni. υποκαλύψαντιt , m Vulgariam καματ στησαντες quod assumst Dutens; temere. ipsum satis probum praeserunt. a Codd. tres Parisi eum Hor. Si lite aulo post in eadem rer& Urs. κατω caque is ot τε ἐκεινοι κόῬινουσι διώκοντες.

ctio Vallaenarii & Villoisoni aD Quare ii diu mutandum censui. sensumtulit. Reliqui cum Arny Dis ligeo Corale

182쪽

ματος καὶ περιβολῆς, και αυτης κατακλίσεως, κω τινγνω δρασαι γυμνος γυμνη εγκατακλνερε, τουτο, . Lπεν, ο οἱ κριοι et ιώῖσι τας οῖς, καὶ οι τράγοι τας αἰ- γας. OD, ως μετα τουτοῖτο εργον, ου εκεῖναι ετι

tius foret: tum praecipue Daphnis, Prippe mii per hiemem domi servando & nihil agendo adolevisset, iam ad oscula ini patientius serebatur, & ad complexus lascivius gestiebat, erireque in omni re venerea 'Nita Iito curiosior audacior. Petebat sane a Chloe, ut in Omnibus, quae vellet, sibi morem gereret, sit que copiam, ipsi faceret, nudaque cum nlulo lon*us, quam antea consueverant, concumberet: illud dicens adhuc desiderari iuxta ea, quae praeceperat Philetas, tanquam unicum sedando amori remedium. Chloae scisci innit. quid amplius esset osculo, amplexu & concubitu ipso, quidve statuisset patrare niuius niuiae incunoeetulor Illud, inquit, quod arietes ovibus, quod hirci capris faciunt. Vides, ut, hoc opere peracto, nec hae postea ib

183쪽

σευγου ν αυτους, οὐτε εκεῖνοι κάμνουσι διωκοντες' - 'ουσπερ κοινης λοκον απολαυοντες ἡδονης συννέμονται; Γλυκυ τι, - ἔοικεν, εστι το εργον, κω νικα το ἔρωτος πικρον. Εἶτ' οὐχ ορὰς, ω Δάzνι, τας αἰγας και τους κριους και τους τράγους, και-οῖς, ως ὀρθοι μεν μεμνοι φωσιν, ορθα δε ἐκεῖναι πάσχουσιν οι μεν ar δησαντες, αἱ κατανωτισάμεναι - με ἀξιοῖς Ουγκομτακλιθηναι, καὶ ταυτα γυμνην; καίτοί γε ἐκύναι re σον ενδεδυμενης εμου - ωτεραι; Πείθεται Δά νις , και συγκατακλινεις αὐτῆ πολυν χρόνον ἔκειτο, καὶ οὐ

Ios refugiant, nee illi has insectandis se postea fatigent; sed communi deinceps veluti fruantiar Voluptarie, una pascantiir. Duire quid, ut videtur, hoc opus habet, atque amoris Vincit atriaritudinem. Quid 3 an non vides, Daplani, capras & hircos, scuti arietes & oves, quemadmodum recti illi faciant, & rectae contra istae patiantiir; alteri nempe insilientes, alterae vero dorso impositos admittentes Tu tamen a me petis, ut una recumbam, idque nuda 8 Atqui illae me, licet vestibus amicta , quanto sunt hirsutiores t Paret Daphnis, & co cum hens cum ea, diu iacuit; nesciusque quidquam e rirna agere, quorum gratia tanto libidinis impetu concitabatur, illam erigit, & a tergo, hircos imitando, illi adhaesit. At multo magis animi pendens. ploravit sedens. quod arietibus rudior reriini amatoriarum esset.

X. Erat auteni ipsi viciniis qui lani, proprii asela cae-

184쪽

ΡASTORALIUM LIB. III. io

ναίκιον ην επακτον εξ ἄστεος, νεον καὶ ψαιον,

ἀγροικίας ἄβρότερον τούτω Λυκαίνιον οιουμα m. Morkωσα τον Δάοῦνιν καθ' εκα 1ν ἡμέραν παρελ νοντατας αἶγας ἐωθεν εἰς νομην, νυκτωρ εκ νο ra1ς, ἐπιθυμ ησεν εραστρο κήσασθαι δώροις δελεάσασα, και δηποτε λοχήσασα μόνον , και σύριγγα δωρον εδωκε, καὶ μελa εν κηρίω, καὶ et ἱραν ελάφου ' εἰπεῖν δε τι ωκνε ι, τὴν Xλοης ερωτα καταμαντευομενη' πάνυ γαρ έωρα προσκείμενον αυτὴν τη κόρη. Ih τερον μεν οὐν in νε- των και γελωτος συνεβάλετο τῆτο ' τότε δε ἐξ εωθινου σκηψαμενη πρὶς Xρωμιν ως πα- τίκτουσαν απεισι

γείτονα, κατόπιν αυτοῖς κατηκολούθησε, καὶ εις τινα

tor, nomine Chromis, aetatis iam ad senectutem vergentis. Hic uxorem ex oppido duxerat, iuvencula in Mnec non formosam, atquς feminis riisticis Ventistiorem, cui nomen Lycaenium. Haec quotidie Daphnim conspiuata, mane ad pascua capras suas, noctu e pascuis abigentem, donis illum inescando sibi conciliare ani torem concupivit. Aliquando soli insidiata, fistulam ipsi, mel in favis, peramque de pelle cervina donavit. Plam tamen eloqui Verethatur, cum Daphnidis erga Chloen amorem facile coniectaret; ipsum nanique t tum puellae addictum videbat: quod aiuea quidem ex nutibus & risu poterat intelligere; tunc temporis Veroniane, apud Chromin fingens se ad vicinam ire pii er- peram, a tergo illos est insecuta, & in initeritin quosdam densum irrependo sese a lidit, ne conspici posset, sicque omnia, quae vixerunt, auctivit, omnia, quae

185쪽

ἔλαψεν αὐτὴν ουδε κλαυσας ο Δάσνις. συναλγήσασα

τῶkMλίοις, και καιρον μειν νομί- . διττον, τον μεν εἰς ἐκείνων σωροίαν, τον, εἰς τρο ἐ-της ἐπιθυ

μίαν, ἐπιτεχναταί τι τοι A. Της ἐπιου 1ς - παρ το γυναῖκα Λάβα et ν τίκτουσαν απιουσα, φανερως επι την δρυν, ἐν η ' εκαθέζετο Δάzνις και Xλοη, -

παραγινεται, και α ι ως μιμησαμ ενη την τεταραγμένην' ,, , τρν με, εἶπε, Δάῖνι, -ν M λίαν. he γάρ μοι των χηνων των εἴκοσιν ἔνα τον κάλλιστον Αετος ἡρπασε και , οια με γα Qορτίον αραμενος , ουκ ἐδυνηθημετέωρος ἐπι την συνηθη την ὐψελ- κομίσαι εκείνην πετραν' ἄλλα εἰς τηνδε την υλην την ταπιπην επι κατεπεσε. Συ τοίνυν, προς των Νυμφων κα του IΠανος patrariint, vidit; ne flens quidem Daphnis illain latuit.

Quare vicem horumce miserorum dolens , raramae, geminani sibi oblatam occasionem , cum salutis ipsorum inveniendae, tum sitae libiclinis explendae, rale quid comminiscitur. Postridie eius diei fingens, quasi iterum ad coniugem Laliae parturientem itaret, ad que secum aperie, sub qua Chloe atque Daphnis sedet ant. accedit, accurateque animi consternationem prae se ferens Serva me, inquit, Daphni, miseram: etenim ex anseribus mihi, qui numero viginti erant, unum, eumque Optimum, eripuit aquila, quem tamen, magno sc licet onere pressa, non potuit este evolamio in solitam illa in excelsam petram deportare, sed in liancce humialem silvam cum eo decidit. Tu iraque, per Nymphas

I Ita eorr. Tota p. in Addend. T. II, p. 4 ,-pm parenthesin ad Theocr. p. 397, Longus, fraetextum, ca--, Π.ut passim, etiam hic allii lat ad intelligit. Paru

eoer. XIV, 2 ' του γεἱ- Io durius. πανος υιός. Sed Tollius Doricum a Villois. cum illud Theocriti in Λάβου mutatum corr. u. citra necessitatem, volebat. Vulgata tamen defenso- puto.

186쪽

παντως αὐτην ἴσασιν αἱ αἶγες ἁtit σοι συννεμουσαν. - . Oυδεν των μελλόντων υποπτεύσας ο Δάφνις, ευ ς λίσπαται, καὶ Ψάμενος την καλαύροπα, κατ πιν ηκολούθει τη Λυκαιν ' ἡ ἡγεῖτο ως μακροτάτω της Xλόης. και επει- κατα το πυκνότατον ἐγένοντο,

πηρος πλησίν καθίσαι κελευσασα αυτ 'ειαε, Δάονι, Xλόης, καὶ τῶυτο ἔμαθον έγω νυκτωρ παρα των Νυμ φων. δ' ὀνείρατος ἐμοὶ τα χθιζά σου αἱ Νωται διηγησαιτο δάκρυα' καὶ ἐκελευσάν σε σωσαι διδαξαμένην τα ερωτος ἔργα. Τα δέ hrτιν ω ῖιληματα καὶ περιβολη, καὶ οἱα δρωσι κριοὶ και τράγοι αλλα& Pana illum oro, hanc ingressus silvam, meum mihi serva anserem, sola enim intrare non ausim, neve sinas anseriam meorrum numeruiri sic imminuL Fortasse &aquilam hanc ipsam interimes, neque amplius tam inu tos vobis amos haedosque rapiet. Ad custodiam Megis interea relinquetur Chloe: omnino illam capellae n riant, tanquam perpetuam tibi in pascendo sociam.

XI. Daphnis, nihil futurorum suspicarias, sulit e vestigio, & sumo pecto Lycaenium pone sequitiir, quae illum quam lonomine a Giloε abducebat. Cumque 4am, qua silva erat densissima, venissent, iusso illo sedere iuxta fontem; Amas, inquit, Daphni, Chloen; idque hac nocte ex Ν3 inphis rescivi. Hae mihi in somniis

hesteritas imas lacrimas expositere, atque iusserant, ut te res amatorias edocendo, servarem. Haec autem non

sunt sitavia, & amplexus, & qualia faciunt arietes hi

187쪽

ταυτα πηδηματα και των ἐκεῖ γλυκυτερα. et ere raγαρ απῶς χρόνος μακροτερας ηδονης. R δη σοι φίλον

κος και πιπόλος, ἐρων - νέος, προ των ποδων καταπεσών, - Λυκαινιον ἱκέτευεν, ὁτι τάχιστα λδαξαι την τεχνην , δ' ης , ο βουλεται, δράσει Xλοην' καὶ - ρτι μεγα και Θεόπεμππον αλψως μέλλων δε σαε- σθαι, και εριφον αὐτη δίαιν ἐπι1γγείλατο, και τυρους απαλους πρωτο του γάλακτος, κω την αἶγα in την.

προσεδόκησεν , ηρχετο παιδεύειν τον Δά νιν ταπον τὸν τρόπον. ' λεω εν αυτὸν vidis αι πλησίον αὐτης, ῶς eique, sed saltus hi longe illis dulciores; habent enim

longioris temporis voluptatem. Quod si liui collibitumnierit liisce liseriiri malis, & experimentrum capere V luptatis ac suavitatis diu vobis quaesitae, age, temet inihi iucundum praebe discipulum; ego te, in harumce Nymphariam mitam, insorinabo. Prae voluptate amplius sibi non teniperavit Daphnis; sed, inpote riisticus, caprariusque, amans & adolescens, ad genua proVolutus, supplex oravit Lycaenium, ut quam primum hanc ipsum doceret ariem, cuius beneficio, quod vellet, faceret Giloae; & veluti magnam verecpie coelo demissam rem accepturiis esset, cum haedum se illi largiri riam, tum caseolos tenellos de primo lacte factos, inimo ipsam quoque capram, pollicitiis est. Quare L caenium, ubi advertit tam prolixam capram liberalit tem, qualem non exspectasset, coepit Daphnini ad istum modum instituere. Iussit illum,ii se habebat, iuxta se

188쪽

Λυκαινιον κατασχοῖσα αυτον, ελεξεν ο ε' ,,Ετι και

sedere, nec non oscula , qualia & quot consue- venit, simul & inter basiarulum ritere in amplexus, seseque humi reclinare. Ut ergo sedit, & basiavit, atque reclinato corpore iacuit, ipsa iam edocta eum ad patrandum non solum fortem esse, verum etiam libi sine turgere, ab reclinatione in lariis facta ipsum erexit, seseque tiani perite substerilem, illum ad viam diu cpiaesitani direxit; deinde non ultra peregrinium istum ci cumluxit, ipsa nariira, porro agendum restabat,

docente. . t

XII. Peracta tandem hacce amatoria insorinatione, Daphnis, qui pastoralem adHic haberet mentem, si tim ad Giloen cursum instituit, & quaecun*ie didicis.set, statim exsequi parat, tanquam veritus , ne si pa lisper moratus est et, illud ipsum oblivioni traderet. Verani Lycaenium ipsum inliisuit, sic Iocurat Insuper ista quoque te discere Oportet, Daplani. Ego, quae sani mis

189쪽

RAE θιόπων αὐτων - περιττότερον φιλούντων

τον, ηzανίζετο ἡ βοη χεομενης τῆς φωνῆς εις πολειν ἀερα' ἐπεὶ A ακρα τινὶ ὐποδραμόντες εἰς κόλπον μηνοειδῆ καὶ κοῖλον criλασαν, μείζων μεν ἡκουετο βοη, ψη δε ἐξεπιπτεν εις .τὴν γρο - των κελευσμάτων

XIV. Dum edunt ipsi, crebriusque oscula ingeriant, quam escam, navis quaedam piscatoria, quae oram legebat, visa fuit. Nullus erat ventiis , & malacia ait que erat maris tranquillitas. Remigare itaque visum, remisque valide incumbentes festinasant recens captos pisces cuidam ex opulentis civi huc in urbem vivos asse re. Quod igitur facere amant nautae ad laborem faulendum, hoc idem illi egerunt, dum remos attollebant runus inter ipsos horiator nauticos faciebat nimios; reliqui, sicuti choriis, una voce conclainantes, per certa intervalla, ipsius Vocem excipiebant. Quamdiu itaque in aperto mari haec fiebant, eonescebat clamor, per auras videlicet voce diffusa; at postquam promontorium subierunt, inque sinum lunatim flexuosum & concavum ingressi fuerunt, ibi ut fortior exaudiebatur vox, ita clara in continentem excidebant celeuis atrum cam

190쪽

PASTORALIUΜ LIB. III. II 3

ματα. κοῖλος γαρ τω πιδίω αυλων ὐποκείμενος, seu τον ἡχον εἰς αυτον ὰς οργανον δεχόμενος, πάντων των λεγομενων μιμητην σων ν απεδίδου ἰδια μεν των

κωπων τον ναον , ιδα δε τρο φωνὴν των ναυτων' καὶεγίνετο ακουσμα τερπνόν. σθανουσης τῆς απο της θ'

νηι παρατρεχουσν το πεδίον Θαττον πτερου, καὶ ἐπει- ρατο τινα διασωσασθαι των ἀσμάτων, ως γένοιτο της

συριγγος μελη. II A Xλόη τότε πρωτον πειρωμένη της

καλουμενης ἐχους, ποτε μεν εἰς την Θαλατταν απε- βλεπε των ναυτων κελευόντων, ποτε δε εις την υλην ὐπε ρεφε ζητουσα τους αντιQωνουντας. ἐπει παραπλευσάντων ἡν καν τω αὐλωνι σι η, επυνθάνετο του

mina. Cava namque convallis campo subiecta clamorem illum in se velut organum quoddam recipiebat, &omnium, quae proferebamur, aemulam red.ebat vocem; separatim videlicet remorum strepitum, separ tim etiam clamorem istum nauticum reddebat, & erat ilicundum auditu. Praevertente ae mati sono, ex terra sonus tanto desinebat serior, quanto Nirdior inceperat. Daphnis igitur non ignarus, quid ageretur, animum ad mare solum advertit, delectatus navigio terram ocius volucre praeterlabente, tentabatque conservare ex his calatiuncusis quasdam , quas sua deinde caneret fistula. Chloe autem, tum primum illam, quae Echo appellatur. experta, modo mare respiciebat, dum nautae suum ce-aeusina canebam, modo in silvam oculos avertebat, quaerens eos, qui clamore resportiterent. Postquam autem praeternavigassent, & trunc in convalle silentium factum fuisset, ex Daphnide percontabatur, num a te Longus. H