장음표시 사용
211쪽
και πι πάριται, και δά isti, καὶ πλάτανοι,
επίκειτο και ό κόρυμβος αἰπου μεγας ζων και μελαινόμενος, βόρουν ἐμιμεῖτο. ειδον ν τα καρποῖορα τυτα καθαπερ Cρουρούμενα εξωθεν προεκπηκει - ακαρπα, καθαπερ Θριγχος χειροποίητος καὶ ταυτα μεντοι λεπτης αἱμασιας προεθει πιρίβολος. τετμητο και δεκε κριπο πάντα, και στελεχος στελεχους αῖεισπηκει. εν μετεωρω A οι κλάδοι συνέπι τον αλλήλοις, καὶ ἐπη λαττον τὰς κόμας' ἐδόκει μεντοι και η τουτων τυ ςειναι τεχνης. ησαν και ανθων προοπιαι , ων τα, μενεῖερεν η γη, τα δε εποίει τεχ γη ροδωνια, και υάκιν- θοι , και κρίνα, χειρος εργα ιωνιας, και ναρκίσσους,
καὶ ἀναγαλλιδας εφερεν ἡ γη. σκιά τε ην Θέρους, καὶ
res. Nec minus ibi cyparissi, lauri. platani, & pini crescebant; quibus Otrinibus loco vitis limininebat hedera, cuius corymbus ingens & nigrescens uvam aerntilabatur. Intus quasi praesidio aliquo munitae micti ferae stirpes continebamur; quas foris steriles circumvallabant, traxi lsectis ac sepimentum humano artificio fabrefactum. Porro septum e tenui maceria factum haec omnia ambiebat. Secto limite erant digesta & discreta omnia, trunciqtie a truncis abiungebantur. In sublimi invicem rami coibant & frondes consociabam. Putasset utique quis, thaec , quae natura sane ita se habebant, etiam ab arte prosecta. Erant & florum areolae, quorum alios producebat terra, alios industria humana. Rosae nempe, hyacinthi, & lilia, manu sata atque culta; violas, nar cissos, anagallidas spolite submittebat humus. Aestate
212쪽
ἡ Η τους νέμοντας ευοπτος δε ἡ θάλαττα, και ἐωρῶν
το οἱ παραπλεοντες ωστε και ταυτα μερος εγίνετο τῆς ἐν παρα ίσω τρυzης. ηινα του παραδείσου το μεσαίτατον ἐαὰ μηκος και εὐρος ην, νεως Διονύσου και βωμος . πιριειχε τον μεν βωμον κιττος, τὴν νεων, κλήμα-- εαε δε και is δοθεν ὁ νεως δ ιον- ακάς γραῖας, Σμμελην τίκτουσαν, 'Aριάδνην καθεύδουσαν, Λυκώυργον δεδεμενον, Πενθεα διαιρουμενον π αν καi Jνδοὶ νικωμενοι και Τυρρηνοι μεταμορῖούμενοι' πανταχου Σάτυροι, πανταχου Βακχαι χορεύουσαι ' οὐδε ἡ Παν ημέλητο
εκαθε το δε και αὐτος συρίων ἐπι πέτρας, ἄμοιος '
ibi umbra, vere florum amoenitas, alitu inno Vindemi
riam deliciae, & qtiavis anni tempestate fructus. Ab hoc loco campus despici poterat, erat lue videre pascentes edespici poterat & mare, conspiciebanturque qui navibus praeterveherentur; adeo ut & hoc horti deliciis inerito accenseri posset. In ipso vero horai meditullio, qua aeque in longitudinem ac latitumnem extendehatur, delubrum Baccho & ara erant posita: aram hedera, delubrum palmites cingebant. Erant etiam in interiori delubri parte picturae, Bacchi res gestas ob oculos ponem tes . videlicet pariente' in Semelen, Ariadnen somno in pilana, Lycurgum vinculis cons metum, Penthea discemptum exhibentes. Hic vim stabant Indi . atque transformati Tyrrheni. Ubique Satyri, ubique Bacchae ch reas ducentes. Neque omissus Pan , qui in petra, sua canens fistula, sedebat silmilis accinenti coinna une car-I Iungerin. coni. τρύγη. Hin- et Tres Cod l. Paris. & edd. Iopen vero totum locum sic trans. Continet. Florent. & Iunget m. Ponit: και μετο πώρου οπάρα. και ομοιον, quod rescretulum ad erkπασαν Ingeni se admodum.
213쪽
Jενδαντι κοινον μέλος και τοῖς πατουσι - ταις χω
σε, και λυκος ουδε μίαν ἡρπαζε, και ησαν πιοτεραι των men tam calcantibus viris, quam feminis tripudiantibus. II. In hoc igitur tali horto Lamon omnem navabat eram, quo excultum atque positum daret, cum a mda excidendo, tum palmites adstringendo pedamenti RealliDndo. Bacchum floribus coronabat, aquam per ca nates derivabat. Fons maidam a Daphnide floribus irrigandis inventus, operam quidem floribus dabat, Daphni sis tamen fons appellabatur. Hic Daphnim hortabatiar Lamon, ut pingues nitidasque, quam inaxime posiset, capras redderet, dicens, omnino illas herrum, non longum post tempus adventurum, esse vilarum. Bono erat animo Daphnis, utpote laudem caprarii in nomine promerituriis; duplo namque quam sibi traditus fuerat, capellarum gregem reddiderat auctiorem, neque ullam lupus abstulerat, & ipsis ovibus obesiores erant. Cum
Inclusin iis vocabulum, e glossii ortum puta. Ita Guooue iudicabat
a Hinlopen & Le Vre eoni. ου δια μακρου. Vuloison. vero αφιξομενον. Utrumque sine idonea causa. Nam praecedit οψεσθαι, &ύια μακρου innuit longani domini absentiam. Dj0jijgos Gorale
214쪽
PASTORALIUM LIB. IV. I 37oίων. Βουλόμενος δε προθυμότερον αὐτον γενέσθαι πῆος
τον γάρον, παταν Θεραπείαν καὶ προθυμιαν προσέτε- ρεν, αγων τε αυτας πάνυ ἔωθεν, και απάγων το δει - λιω δις ἡγέῖτο ἐπι et τίν' ἀνεζητει δε εὐνομώτατα των χωρίων εμεληρον αὐτω και σκψίδων κανων, καὶ γαυλων πολλων, και ταρσων μειζόνων. Tοσαυτη 1 ῆν κηδεμονία, ωστε και τα κέρατα ἐλειῖε, - τας τρίχας ἐθεραπευε. ΓΙανος αν τις ἱεραν ἀγελην εδοξεν ὀραν. Ἐκοινωνει-παντος εἰς αὐ- καμάτου και ἡ Xλόη
και της ποίμνης παραμελουσα, το πλέον μείναις
ἐσχόλαζε ' ωστε ενόμιζεν ὀ Δάφνις δἰ ἐκείνην αδτας
φαίνεσΘαι καλάς. γ. Ἐν τουτοις οὐσιν αυτοῖς, δεύτερος αγγελος έλθων εξ αστεος, μελευεν αποτρυγαν τάς ἀμπελους ως
autem vellet herum promtiorem esse ad nuptias com probandas, omni sane cura, omni studio & alacritate agebat, summo inane illas pastum educerulo, seraqite Vespera reducemio. Bis appellebat ad aquam, sedulo indagans, ubi maxima lappeteret pabuli copia. Curaverat quoque, ut sibi essent sina nova, mulctrariarnque copia, & crates capaciores. Tantam liis in pendeDat c ram , Ut etiam coriaua capellarii ni inungeret, & pilos ipsos pexos nitidosque efficere studeret. Putasses, te Pani sacriliri videre gregeni. In partem illius circa gregem caprarum laboras ipsa quoque Chloe veniebat, suoque grege neglecto, maiori ex parte sis vacabat; adeo ut Daphnis existimaret, per illam fieri, quod capellae tam pulchrae viderentur. III. Hisce intentos alter urbe veniens nuntius, Vi demiare vites quam ocissime itissit, seque permansu-
215쪽
τάχιστα' καὶ αὐτος εφη παραμενειν ες τ ἀν τους βοτρυς ποι σχουσι γλευκος, εἶτα ούτως κατελθων εἰς την πόλιν αξειν τον δεσπότην , ηδε της μετοπωρινης τρυγης. τουτόν τε οὐν Ευδ μον, ουτω γαρ εκαλεῖro, οτιην αυμ εργον τρεχειν) ἐδεξιουντο πασαν δεξίωσιν , καιαμα τας --λους απεγγων, τοῖς βότρος ἐς τας ληνοῖς κομίζοντες, το - ἄκος εἰς τους πίθους φεροντες, των βοτρύων τὰς ἡβωντας ἐπι κληματων αφαιρουντες, ῶς έ- καὶ τοῖς in της πόλεως ελθουσιν ἐν εἰκονι και
δενν γενέσει τρυγητου. Mελλοπος δε η- σοβεῖν ἐς
τυρὰς εἰνααγώς, ἔριτον ὀψίγονον, δερμα αἰγος λευκον καὶ λάσιον, ὼς ἔχοι χειμῶνος emβάλλεσθαι τρεπωνο-ηδετο καὶ ἐφίλει τὴν Δάφνιν, κα αγαθον τι ἐρεῖν
rii in dixit, donec ex uvis mustuiri fecerint, & tum denatim in urbem reversurrum, ut dominii in adduceret pediacta auriimnali vindemia. Hi inc igitur Exulrornum, eo enim nomine appellabatur, quia hero suo erat a pedisetius excipiebant summa Iubentia & benignitate, insimul lite uvas e vitibus decerpebant, ad praela eas com ferentes, mustum cortilentes in cados, racemos adultos cum palmitibus desecantes, quo liceret ex ume Veniem tibus aliqua frui vindemiae imagine & Voluptate. Non pauca autem Eudromo, ad civitatem iam regressuro, Daphnis dedit dona; ea autem dedit dona, quae a caprario exspectari poterant, videlicet caseos bene corn- pactos, liae lum sero genitum , pellem albam atque hi . latam caprae, quam hiberno teinpore currens indu ret. Impense delectabatur, atque Daphnim osculabatur
216쪽
μεν οὐν - τιληματα, καὶ I; retrae συμπετυκότων αἱ πιριβολαί και τά φιλ ματα δειλα ῆν, και αἱ περιβολαὶ σκυθρωπαι, καθά περ ρ παρόντα τον λοποννφοβουμενων, - λανθανόντων.ε. Π σγίνεται δέ τις αλῶς και τοιόσδε τάραχος. ille, promittens, se aliqisul honi de illo dicturitin domino. Sic ille absit benevolo antino. IV. Daphnis autem anxietatis & curariam plenus cum Chloe manebat. Quin & illa magno in metu erat; ner pe adolescentulus. assuetus dumtaxat videre capras, montes, agricolas & Chloen, tunc primum visurus erat lae-min , cuius solii in nomen tunc primit in fatulo assiliebat. Erat igitur sollicita de Daphnide, quo pacto herii in aditurus & coni pellaturus est et, ac de matrimonio, ne se strii illud somniarent. Hi ire continua intercedebam Via, inmitique amplexus, hahul aliter quam si coaluissent. Nec tamen illorum oscula sine timore erant, neque amplexus sine vultu tristi ; non secus ac eorum, qui heriam iam praesentem timerent, vel clam illo ista agerent. V. Verii in talis tumultias illis intervenit. Lampis quii Exhibent hane lectionem duo et Hinlopen eorr. και οῖς, oves, Cinld. Paris. Ita quoque lesenis satis apposite. Sed & vulgata l, dum coni. Iungern . cum priore ne habet, de caprario, qui Pen ed. Paris. Vulgo inepte: συνεμενεν. rupe capello pascit.
217쪽
λόγον του Λαμωνος, εῖρόντιζε βαδίζων καA' αυτον, ἔστις ἡ Δάzνις; ,,'Eτράφη μεν ὐπο αἰγὶς ὼς se δομένων Θεων' ἔστι δε καλὰς καὶ οὐδεν ἐοικώς σιμω γέροντι - μαδώ ν γυναικί. ευ πόρησε καὶ τρισχιλίων, ἔσον οὐδεεικος εχειν αἰπόλον. Ἀρα καὶ τοῖτον
εγώ; αρα καὶ γνωρίσματα ομοια παρεκειτο τῶῖς εὐρωθεισιν υπ εμου ἱ Ἐαν ταυτα ουτως , ὼ δεσποτα Παν , και Νυμῖαι *ίλαι, τάχα ουτος, τους ἰδίους εὐροῦν, εὐ- ρησει τι κα των Xλόης ἀπορρητων. is κε. Tοιαυτα μεν προς αὐτον εῖρόντιζε, καὶ ἰνειρμπίλει με ι της ἄλω. 'Eλθων δε εκεῖ, καὶ τον μετεωρον πρὸς την ακοὴν καταλαβων, ἀνερρωσε τε γαμβρον προσαγορεύσας, καὶ τω μετοπώρω τους --
sermone audito, inter ambulandum secum cogitetire coepit, quisnam tandem hic esset Daphnis. Enutritus qui, dena a capra fuit, ranquam non sine cura numinum; est facie decora, nullaque ex parte similis sinio seni, &mulieri glabrae. Habuit praeterea tria millia drachin mim, quantam ne pirorum quidem vini credibile est e
prarium habere. Ecquid & hunc aliquis exposuit, sicliti Chloen 8 Ecquid & hunc invenit Lamon pari fortuna, atque ego illam ρ Ecquid & monumenta abiecta fuerunt similia sis, quae a me sunt inventa ρ Quod si haec ita se habeant, domine Pan, caraeque Νymphae, hicce suis inventis propinquis, sorsan & de Chloes aliquid reperiet secreti S.
XXV. Talia quidem animo volvebat suo, somniabatque, usque dum veniret in aream: quo progressus, Daphnim arrectis auribus suspensum deprehendit, confirmaVitque, gener salve, dicens; & autumno nuptias se
218쪽
νοηματος, μηδεν πιων μηδε φαγων, παρα τρο Xλοην κατέδραμε και ευρύων αὐ-ν ἀμελγουσαν και τυροποι - ουσαν, τόν τε γάμον εὐηγγελίζετο, και ῶς γυναῖκα λοιπον μη λανθάνων κατετίλει, καὶ ἐκοινώνει του πόνου ημελγε μεν εἰς γαυλους το γάλα ἐνεπηγνυ δεταρσοῖς τους τυρούς προσέβαλλε ταῖς μηπράπιν αρνας
καὶ τους ερπους. - . 'Καλως δε εχόντων τούτων, ἀπελούσαντο, ἐν Qαγον, επιον, περιηεσαν ζητουντες οπωραν ἀκμάζου
λα' τα μεν ηδη πεπτωκότα κάτω τα δε ετι εχm των facturiam promisit, dexteramque dedit in fidem , quod nullius, praeterquam Daphnidis, coniux Chloe esset futura. Cogitatione itaque celerius, ne quidem potu vel cibo degustato, ad Chloen accurrit: quam cum offendisset mulgentem, caseolosque prementem, laetum hoc de matrimonio apportat nuntium, atque deinceps illam non lartini, sed ut uxorem deosculatur, inque communionem laboris veniebat. Mulgebat lac in mulctralia, conspissatos indebat cratibus caseos, admovebat matribus agnos & hiaedos. XXVI. Postquam haec bene fuerunt curata, aqua se abluerunt, cibum & potum sumserunt, circumvagati sunt quaesitum fructus maturos. Horum quidem suppetebat magi. u copia, quia omnium ferax thaec anni tempestas erat. Multa pirii erant silvestria, multa hortensia, multa mala: quorum alia humi deciderant, alia ad-
219쪽
εν μηλον επεθετο ἐν αὐτοῖς ἄκροις ἀκρότατον, μέγα κακαλον, και των πολλων τὴν εὐωδίαν ἐνίκα μόνον. E kι-mν ὀ τρυγων ανελθῶῖν' ημελη τε καθελεῖν' τάχα δε καιετυλαττε το καλον μηλον ἐρωτικω ποιμενι. Τουτο τομηλον ὼς εἰδεν ὀ Δάῖνις, ωρμα τρυγαν ἀνελθων, καὶ Xλόης κωλυούσης ψελησεν. II μεν αμεληθεῖσα, ορμηΘεῖσα πρὸς τας αγέλας απηλθε Δάτνις δεαναδραμών, ἐξίκετο τρυγησαι, και κομίσαι δωρον Xλο , καὶ λόγον τοιόνδε εἰπεν ἄργισμένη κ . ,,'Ω παρθενε, τουτο το μηλον ἔφυσαν Ωραι
hiae arboribus adhaerebam. Sed quae launii iacebant. fragrantiora; quae de ramis peltilebant, venustiora erant: illa ceu vinum fragratiant; haec ceu aurit in fu ebant. Una malus stalaat, cuius iam omnia poma erant ablecta, quae neque fructum, neque frondes traberet, cuiusque omnes rami nudati essent: sed malum unicum in ipso vertice supreinum haerebat, inagnum ac pulchriam, quodque multorum aliorum fragrantiam solum vinceret. Scilicet qui reliqua decerpserat, eo ascendere In tu erat, ideoque istud inde avellere neglexerat. Forte vero & eximiti in illud pomum amanti pastori servabatur. Hoc inatum ut conspexit Daphnis, enixus decerpere gestiebat, atque Chloen impedientem neglectili lia-huit. Haec neglecta citato gradu ad greges absit. Ceterum Daphnis, postquam ascendisset, eo pἡrVenit, ut decerperet, donumqtie Chloae afferret, & talia verba iratae dixit:
XXVII. Mea virgo, hoc pomuin, quod Vides, anni
220쪽
καλω, καὶ zυτον κοιλον εθρεψε, πεπαίνοντος ἡλίου, και ἐτήρησεν ἡ τυχη. και Ουκ ἔμελλον αὐτο καταλι τεῖνοῖθα Mυς εχων, ἴνα πεπιν χαμαι, και η ποθινιον αυ- πατηση νεμορι επον, - ,πιτον Gαρμῶν συρόμενον, ηχρόνος δαπανη ν κείμενον,' βλεπόμενον, επαιπουμενον.
τουτο Azροδίτη κάλλους ελαβεν αθλον' τῆτο ἐγώ σχιδίδωμι νικητηριον. Uμοίως εχομεν τους σους ' μάρτυρας
τοῖς κάλποε. η δε ἐγ- γενόμεινον κατεῖίλησεν' iam ὀ Δάῖνις οὐ μετεγνω τολμησας - θειν εἰς τοσουτον
aetates pulchrae pepererunt, hoc actor egregia enutrivit, sol ad marii itatem perduxit, & conservavit so tuna. Quod non potui, cum oculos habeam, relinquere, ne, si humi deflueret, vel pecus illud iliter pasce dum pedibus conculcaret, vel serpens, dum prorepit, Venenaret, vel tempus illud absumeret proiectum, ac solummodo oculis & laudibus usurpatum. Hoc Venus in certamine suae latinae praemium tulit; hoc idem ego tibi do palmarium. Eiusdem coitisitionis, ac Venus, tu testes habes. paris errat opilio; caprarius ego. Hisce
didus, hoc malum illius gremio imposuit; at illa propius
accedentena oscidata est: ita ut Daphnim non poeniseret audaciae, qua prorepserat in tanta in altitudinem; namque osculuat vel aureo malo pretiosius accepit.