Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

duxi. IIuic suspicioni favont Hosi elati glossa infra posita et nitorali iij iis schol si iiiterpretatio, undo το Αἰτωλικον recto in Gon. '' Rbesso IIosyclitus docet. Nequo O iiiiii roeto liuie pro altero Αἰολικον vel Pliavorinus Καλυ3ωνικον id odit vol re contioros critici praeeunto Caesa abono Iue est. Tlio Oer. p. 2 l Αἰτωλικόν. Potius ipsa serie iJocente, illiu in glossa inter Αἰολίονες et αἰολοθ ώρκὶξ posita sit, in IIcsycliti terninate αιολίχον scri laen luin, illio id IINilo PDrAιυλικον iri torpretatius est; ne pio alit et altera liiij iis scitolii pars. Scilicet sudiunt cvii Αἰολίχος ot Λἰολικος non Inn is differro exi- Stirnarent clii ain Πυρρίχος ot Πυρρικός. vi l. iiii Selioll. IV, 20. Mi illo roctius prior interpretatio in s ,lo G n. hi ruata, in qua pro αἰολικον recto αἰόλον scripti ina osso facito patet; pariter πυρρίχος

nilitari aussit et praetcrea θεέω in θεάω, i inde grauniariticiis potius θεασω ot θέαμα derivasset.

originationo Adertus et Duebuerus minus recte Juhicarunt.

552쪽

Vs. 57. 58, Un. 16. Accontus Καλύδι αι illi quo vitiosus est; nut Καλυδναὶ aut Κάλυδναι scribon dii ni, cf. Tllosaur. Apud IIomerum Apollodoriis ot II erodianus prate tulerunt Καλυδνας a noua. Εάλυδναι. vid. Iuolirs II rodian. p. 2I 2. Vs. 59 - 6l, Din. 12. Van Reonen supplevit o δε ποιει φρονησας, κιν. ποιεῖ. λέγεται δὲ ἐπὶ ἐσκ. και λελ. ερρου. V s. 64, H n. 2 l. L i xi do lioc loco ad Bionis Epit. Adon. p. 29. - Seriptitrii Μνασίας, quain libri tuontur, neque prolan e Stac Μνασέας, vi l. Keil. Λntili. p. 7 . 246. Ε an leni praebet codex in Seli Vat. Eiir. Ri . 36. Vs. 65, Pin. 9. Stiadente Duolnaoro rocopi Dorvillii coniectura In, quia tu Si inoui tes liistoricus, do quo Diog. Literi. IV, b, aΡgro intelligatur ot apiria Siticinna s. v. Σαρdάνιος γέλως Sileni nonien in vut ata lectione ne citio in Σιμων&νης corniptuni Sit. Do Sileno vi l. Istiuor Urngin. Plistor. Vol. III p. 10 l.

- n. 13. - Ira ορει, clito il est in Vulc., et in in Cliivoriis Sicil. I, 2. p. 26 ad li jusserat, II alii a coro citra neces8itnte Π Vs. 66 - 69, p. 6 , 25. Θετταλίας, quod et inni Gro novius ad Auliain. V. II. 3, 1 et Toupius postulavorant, nolui cu in re e nitoribus roci pero, no in torpolatoris insciti serrorern corrigor in . N i litoalitor so habot, ii uod infra in loco ad tuo intorpolato Pindus crusSOorritro δρος 'Αρκαδίας η ποταμος dicitur, ubi Santonius ad Properi. p. 5lη Θετταλίας postulavit. - p. 65, 2. In loco vatilo corraipto I uelinonis proposuit πρὸς διάψi ξιν διηρημέ-ν, colliitis vertiis Strationis do Peneo: διεκπε- σων ταυτνὶ ἀνέψυξε τὴν χώραν. uae nos scripstinus, intelligoricli insi nientus ini vino consilio ligonibus persossus .

osso illia in απώλετο ipsit in inapor et una prodit. Sequeiatilini, in qui-l,iis Isti innitoriis liaesit, countia qua o l guntur p. 6 , 22 et p. 66,I0, lino e sententia osso vi dotiir, Nuinptiam Dapli nidis nimOro sup octosproto citin reli litis Ny inpliis Sicili lini reli litisse. Participiunt αἰνισσομενος positit In ost, illitisi antea cli et una osset τουro λέγει.

- n. 17. uitim npiid Λthon. XIII, 589. n. tissim Nynipli - loroi inscriptio intora iiis ste traii ita sit ἐν τῶ περὶ τῶν ἐν Σικελία θαυμαζομένων, Roinosius in SeliTlio ocr. legi Iaissit ἐν τῶ περὶ Σικελίας θαυμαζομένων, illi pin Ebortiis in L iss. Sic. se lutitus est, Jacol sius vero tan tunita coriana enion lationem proposuit εν τῶ τῶν

περὶ x θαυμαζομένων sic); deniquo Duolanorus aut ἐν τῶ περὶ τῶν Σικελίας vol ἐν Σικελία) θαυμαζομένων aut ἐν τῶ τῶν περὶ Σικελίαν θαυμαζομένων logi vult, oas loctiones Reinesio et Jlicolisio tritiuons. Quod ipso cuin Casaubono traditum θαυμάζομεν servavi,

553쪽

ADNOTATIO. Jam poenitet; debebam cum Atlionaeo et Diiolanei o scriboro ἐν τῶ

περὶ τῶν εν Σικελία θαυμαζομενω i/. Si in illiino Poloinonis liber

inscriptiis erat περὶ των ἐν Σικελία θαυμαζομένων πorαμῶν. So- Ilientia cuin Cnsnubono scribo δτι επι Λάφνιδος Aκις π. Σικελία εν ῆν. Εbortiis imalint ὀτι απ Aκιδος 'Aκις π. Σικελία ἐνην, Dii obii 'riis ὀτι επὶ A. A. π. Σικελίας ουκ ην, quippe Aci lo POSt Polyplicini faciniis orto. Atta inori Ny inpliodorus ipsuna Theocrituri sequi poterat. Ceterii in Duel noriis Imagis eo inclinat iit lino cvnido truncata existimet.

VS. 73. ,, A l Verte suavita tona loci, Iusi quidem ηδονην Ormipitiua est. Sed recto an inimi vertit selini instes το παραλληλον inter versus Tl. 72 ot 7 . 75. Post λαλn Gaissordiis inseruit τις, quo non uitilliini proficitiir. Duelan. Scitolium in Hii valdo ob-

- lin. 18. Dixi do lioc loco Dial. Dor. p. 28, ubi nondum intelloxeram illiinan inoptii in recentioris liominis additamentiana esse.

- n. 23. ,, Αἱ παραγραφαί, i. e. signa nppicta, ostemiunt in

tur; a ζητέω Aeolica participii sorti inini somna est ζάτεισα, citio l

ipsit in in pootae verbis optirni liliri lc. D. '' praebent. - p. 70, 5. Pro ἔρασσαι potitis ε ραμαι logon tum esse videtur. Vs. 92. 93, lin. 28. Contrarium Infra tractitur ad VS. 109. Ilo, P. 77, 9, Iitriinaque neque inepte, cf. Diat. Dor. p. 29. V. 95 - 98, p. 72, l . Vox λεληθυῖα inepto ex in torpretatio noad λάθρη pertinon to liue illata, quae deest in p. lin. 17. et in loco infra in tot potato lin. 22. In Eupolidis fraginento, ut Versiis constaret, TOuptiis propositerat οἷον λυγίζει και στρέφει τον αυχένα, IIoin stertiusius vero Suspicatus erat in οἷον tabulae tituluna latoro; deniquo auctore Porsono apud Gilis f. Duel ne rus odidit οἷον αυλυγ. IIcinoicius Οιον non nd po tao verba traxit. Ipse agnoSCO tetrametrum inuibiciun, cujus primiis iam biis deest. Dipli ilion glisin οιον corro pia iit saepe. Toli pius et Horristortius ius contulorunt locunt in Scli Vet. ΙΙ, I7 ὁια το πανταχου στρεφειν και λυγίζειν τον αυχένα; vido tamen, lilao do lioc disputabinius. - lin. I9. In loco cori uptissi in o Hanaalcorias in selicius vorsa tiis est. Duob nomis propositit το ciὁεια και α IdωJ ποιητ., ut articuliis triti octus notetur. Ipso ducibus Planu. ot ;en. '' enna Sententiam restitui, ut αδεῖα pro ηδεα posituni dicatur. Se luentia, ut loguntur, ni Surda sunt, in citisibus Dueliri erus Sia Spicntiis est niit εαν corniptii ni QSSO ex εν ενίοις Vol αλλοις) aut liost θυγάτηρ quao lani leosso. Itecto iste in vidit vortan εναντίως sp ei interpretationi Se lilentiS versus opposita ESse, qui In e X cod. 6. deincepS pOSuilariis.

554쪽

Unde collio potest άδία corrupturn esso ox aliqua varia lection ad eun leni vorsirin pertinento et tutor pretationein η Λιος θυγ'άτηρ nanto additain. Ita liuo suspicor olini scriptum sitisso ἐαν δὲ γράφη- ται δια ros δ λαδρα, ἐναντίως βουλεται. Sic illa voco λαὁρῶ i. o. χλευαστικῶς ilixi Plii lol. VII p. 4l6 et accuratius dicaui in Λsin. Crit. ad pol isto vorba. Ultima Seliolii, quae ex priorO scitolio Inalo liue translata sunt, recto absunt nb Gen. h - p. 73, 2 l. Verba παρα το δεσ ιευειν ex glossa naannsso vi

dolitur IIoinerico δίdq in triinc inodum superscripta: παρα τὰ δίδημιτο δεσμευειν. Dein eops in Amerino verbis restitui αγνος pro αγνοῶν propter IIesycli. ἐαβδος απαλῆ, αγνος. Altino o idem Amoria o deberi vi lotitur, ait multilo Hesychii interprotationes. Videntur nutem post αγνος quaedem excitiisse, unito sntalia ῶν rolicta At, cf. Sili l. s. v. λυγι ζόμενος : . . . καὶ αἱ μάστιγες, αἷς οἱ

VS. I 05- IM, P. 75, 2 l. Duobnerus malit απεστεγασμένος vel si initi sontentia vocabulum) o ανῆρ. Rectissi ino vero Pic colos;

αναπεπταμένος α ηρ ut αναπεπταμένον πέλαγος. Vs. 109. 1I0, p. 77, 6. Vorior Scitolii sortita, quam lio ino in Scitus in ineptam sontentiani detorsit c f. scliol. Vs. 92. 93, in Gen. 'servata lin. IT. - liii. I l. Μύρρα etiam Κiossi ingius et Haninicoriis invenemini. Itecto v pro Dat bnorus lectionena colli curn 3. 5. Gen. '' probavit, cilino viilptainin narrationein rosert; Μυρρα nil Σμυρνης ad scri lituita suisso vi letlir tanquan ntia riusdem nppellatio. In ultii-niis αἰσθομένη Ex vitiato αἰσχυνομένV ortuin esse IJuolanorus indicavit. Minus rocto jubento Munckero nil IIygin. 58 Anastet. et Iciessi. 80 lil. pro illo αχθομένη cili lorant. Vs. IIb-lI7, p. 78, 7 s qq. Σωστρατος scribondunt esse pilain Itoines ius viderat; ἐν α , sc. περὶ ζωων. Jam Λ Prtus propositorat ἐν τῶ α περι α ρκτων. Ad sequens sclioli una cf. Aelinia. N. Λ. VI, 3 ot Plin. VIII, 5 . Pro κατάστικτοι Dia obnerus sit spicatur κατάστεγοι. Potius liomo inscitus do φολὶς cogitavit, i invoco Ilolio loriis 9, 28 de maculis pellis usus est: χροιαν καὶ δοραν-ρωλε- , φολίσιν ανθη9αῖς ἐστιγμένqν. - n. ll. 12. IIamilcerus recto divinaverat αἱ εις sit ἀρκούμεναι, collato EiM. I 4, 18. - p. 79, ID. H insius, qui priimus edidit ηκειν, in Locu. P. 305 prop0Suit συνήκειν, pii rum probabiliter. Vulgatana Sclinoi do vinus Ibyc. p. I 8 in torpretntur , , in cujus ginti nin, RII O-relia Venisso portlibetiir , queam dativi usii ni tuni clonuran con- collerem, si ex ipso transsumptus vid oretur. Attain eti

lii uni libri potius ῆξειν linboant et ipsum. 9 in Gon. do sit,

φασι vero propter Sequeri S ως φησι Sli Spectu ut sit, locus gra-

Vs. 112. A lde λείπει Ooα ῆ ομοιόν τι. I in . Vs. Ilo. Συνίζησις pertinet ad lectionem ω θῶες, ω ανὰ ωρεα, in ilia θῶες unam syllabam explere Putabatur.

555쪽

suspicatur Αρέθουσαι δέ εἰσι ὁ pro εἰσιν η, iit libri lialboiit: CL

λέξις viil g. παντοδαπαὶ λέξεις) κατα στοιχεῖον. Quin titulo liliri τυπερὶ λέξεων, ciuit in i lcin in Seli Arist. Elim I b0, Vosp. 332 Aίζεις

vult ἐφ ου. - lin. li. I lieno toti otyiliolo initi non intellexit L uobnoriis; qua in illustrat Servius nil Aen. A, IMO ,, s uo in In te inporo SΠReu- sani victores Atlioniensiuin copo mini ingento in liost iu in inulti titilino in ot Pnni caesis Ino utibiis i comini nil dero inuni in lita ei vitati. tunc aucti η inuris otia in fossa intrinsecus saeta est, ilia ae fluini non iniisso ro plota niunitiore in re litoret civitate in . IIanc igitur fossain Porrii ostiuin poena in ot injurinna factnui Ubrin vocamini απι

τῆς υβρεως Circa Syracustis auteni osso fossalia Tl libriu al. Υbrin) noni in o Tlio aeritus ni in init , cs. ad Aen. μ , 330. Inso luontibus veri in καί φθσι luno ex codil. recellimus, Duel, nomis potitis interpolatio notia osso Judient solluentia nili garo volenti una. Attanion per liinni probabilo est ut loetion ona Λυβριδος ita ejus interpretaticino in roeto ad Asclepia lona resorri. uo in Ba βριdος lo-gisse, non Αυμβριδος, ut secun luui vulgata in lectionein videba-

invenerit χεῖτ' ἀκαλόν, conata Hesycliti glossa ἀκαλόν: ῆσυχον,

556쪽

int vero lectio δυβριδος in eo l. h. et Gip. δυβριδος, θαλάσσης. Male igitur in praeco leni soliolio interpretatio θάλασσα nil Θυμβρι dor nillill, ita. In varia lectione υπο TDuβρM Oς arti inus υrro dolori voluit, Duel)norus voretur no ali tui l l Ricat, Me in ulcius scri lii jussit αλλοι δε αντὶ 14 μβριδος. Milii ipsa vulgata lectio Θυμβρι ὁος

ngnoscenda villo tur; Iulii υπο si ibi velit. noscio. Vs. 12. - 26, p. rit, l2. II inflexiliis ius teste Gais sol ilo coiajecit φασὶ χωρίου, cssi in I uel nomis suspicatiar voluissct φασὶ χωρίον κα λουμενον. At ipsum χωρίον Καλλιστους sus poetii est appelliitio, cuj iis euion lationem soci uentiri suppoclitant, ulli colli cuni lecti inioni ταφῆναι voraria esse se quod conanion lar iit so luontia, nisi v rent turn esset no sint recolatiora IJ uel in.) ex Pausani in potissi inuin in-

αυτ ιν εποι νισεν αστέρας καλουμένην αρκrον μεγάλην ἔχοιεν

nnale coit. Itiupio recto Iauolaneriis intolloxit in lio e seliolio idotumulo 'allistiis nWi, quo in I aiisanias VIII, 3 ,, 8 liis verbis it serit,it: ταφος ἐστι Καλλιστους, χῶμα γῆς υφηλόν. δένdρα εχον πολλῶμεν τῶν ακαρπων. πολλα δε και etiμερα, ἐπὶ δε ακρω τῶ χώματι ἱερόν ἐστιν Αρτέμιδος ἐπίκλησιν Καλλίστης. Apparet vero linrum apto Punitumulum χωρίον appolletiri, quod Ox χῶμα ηρίον, ut scripsimus, eor-r ptuni esse prolia bile est. Quod Pausnnia texto illo tu niuius non siit, ipso I bycaeo si tris erat, non pro non dirui est; lite mons non inatiir, quia Callistonis satu in curia .Iovis saero Lucaeo arctissina conjunctum erat. Jani voro non latot toturn scitoliuin ininiuio nil Αυκαίω pertinere, sed nil vs. I 25 Eλίκας δε λει et ρίον ot lianc lectioneni D egio confirmaro, id quo i latuit Frii Eseli iuni ilo bile. Gr. p. 47 , quia in prinaus perspexisset Ελίκας pro Καλλιστους sesso. Scitoliunt propter Lycaei commemoraitione ui ad alienu in locunt translatu In eSt. - lin. I 8. Duel in pro logonduin victo trir η Ερμοὐ, quanquam do Maonato ut Morcurii filio non ningis constat clunna ilo Ibycaon P. Nobis, lavonte Gon. , Ερμοὐ sphiriuin videtur ex prior o scitoliolin. 8 piloro ali illo it intulit. -- lin. 22. CL ΕtG. 493, 6 ρίον - δρους α κρωτηριον απὸ

τοὐ περιρρεῖσθαι τοῖς ὀμβροις, se tu. 70 , 36 ριον lτὸ ακρωτ,ήριον,

Vs. 12b. Ita terprc talio συστροφὰς glossatoris stoli ili est ελικας Ie- gentis. Elina, qtii prini is πηγὴ δ ργονς nilseripsit. Adortiis putat ρόον pro sίον leuisso. Λrinnion clo sonte Argivo Ελίκη nillil alii indo constret, nee scio an in πηγῆς γεργους lateat verior interpretatio τῆς υρκτου.

557쪽

ADNOTATIO. ἐπεὶ περιρρεῖται υδατι, quac in soliolio male aucta. Sequens Scho litini ad Lia κας portinero Dulceriis titilicavit. - p. 32, 2. Critici ilo lioc scitolio laevortitit; quod ita eorre X linus, ut αἰπύ ox Αιπυτιος τάφος ileenrtatum dicatur. Nam κέ- φαλη est Oxor diuin, ut in στίχος ακέφαλος vel βραχυκέφαλος. Ii: terpres illo sic volii it logi: Αἰπυ τε, σqsia et rivo Aυκαονίδαο. A P 'tus, si vo Elati filius putabatur ut apti l Pausarii alii, si vo Arcirilis ut alitici Hesycli iurii, ex L aenonis g nere erat. - ,.Aγονα sortRSSP, pilii sino lihoris ol,lit Aopniis uot,n. Vix crem ter iiii. Ol,

- lin. I 8. Minus probat ilitor quam ΙHanaalcorus Duebneriis scribi jubet αμφιπονεῖν το περί τι αναστρέφεσθαι π. L, αμφιπολεῖν

Vs. IM-130, lin. 8. Diioli noram parunt recto deletis φέρε εἶτα transponsendo liaec seliolia olici j iussit: οἱ μὲν κατα συναλοιφὴν ωναξὶ, οἱ δε εκπληρουσιν ωωναζὶ . tum ευπήκτοιο του καλῶς πεπν ότος, deinceps pergi φωε δε. Verissi uio rioliis intolloxisso vi lenitar de dii plici te et tono agi, altera vulgata φέρ ευπάκτοιο, altora illiam Brunckius divinavit τέρευ πακτο io. Froquensoni in nyiid gratini naticos συναλοιφη do elisione. In scii l. Adortus voluit μελ. dὲ ητοι ηd- μοι οδ. V s. I 32-lA6, lin. I 6. Adnotatio do genero vocis βατος relithoe loco aliena ost, ubi non apparet, utriun po in praetiit erit;

ne lito nitue Oss en Siones desunt. uiani auteria νάρκισσος non Diinu Rnnibi i generis siti collico Gon. l, artini a buvarito locu in ita constitui, ut post βατος citiae lana purisso et postea clo genere vocis νάρκισσος dictu In QS8B RI' Pnrent. - lin. 2 l. Honio inscitiis, qui hase ad lidit, debet,at potitis τα εὐκτικα αντὶ προστακτικῶν, ut ost in Scii Ree. p. 85, I 6 ot in Gli . - P. Ν , t 4. Cuin seliolio, ciliod codicis Gon. opo restitui

nitis, ci . Et M. t 82 , 23 αχράς, η ἀγρία ἄπιος παρὰ την οχλησιν την ἐν τῶ ἐσθίεσθαι γενομένην υπ' αυτῆς. ot stini litor tG. 99, M. Vois

558쪽

putat ται Μοίραις, ut sensus sit is attrit, uini linum Parcis . Qilo recte rejecto I tiolanerias sic: ,, συινάπτουσιν, via olicet liis locutioni litis vel liti te inb ilio: nisi tuo i prolbabilo) aliivi voltu in scripsit.

Aunua On Git απτειν usitatum non titilis, ut in proveri io λίνον λίνω Gυναπτειν, tot una vero Scito liti in ali stirilissi imo cornipiunt, tuo id in probabile in sententiana restiti ieio conati Suinius. Vs. I 6 -IM, Din. Id so lch Itecto etiani Etu. 739, 42. Pliot. Silia. τα τῶν κλιτήνων κλιθία sine εκ. Vocerti ἱπταμενοι, si Inmcodicos praebent, Duel neriis; abstir latii interpolation in Oxistinantrius qui οῖτινες perverse a d γόνους referret. Ide in in ultiniis, ut in codd. extarit, alia In interpolationein stupidaria n ii Oscit. Λt initi II extre nin Vitigatae lectionis In intino gonuina vi lenitur, soci correctio-

559쪽

unt clina erat argente una poculuin . s. 3, lin. b. λυπουντα etiam Pliau. , tibi Verba ante ουτος

extant.

- n. 14. Locus apiId IIo merum nus litam logitiu , solum θυέεσσι Il. 270. ι, 499. V s. 10, H n. II. Haec do Pitularo Bergicius D. M sectili tum vulgatilin lectione ita ait illit spmietor Παρθενίων) nec varietato lectionis adnotata. Ex liac apparet ipsa pο 'tae verba ngia oscend nosse, quae in liunc sere modiini restitui posse videntur:

- lin. 16. Tituliun 'Iππόλυτος Καλυπτόμενος tuentur Pollux IX, bo et lonania Stola aut Flor. XII, 10 npiul Selio vi una. Ita quo

recto καλυπτομένω praetii lit IIa in Rheriis, quia in J'o illi ius κατακαλχ=πτομένω, Wartonus alteritin utraran prolinsset. Se luont in V rba milii corruptissilian esse videntur, cilian quana ci ilici incent, nisi litoti I iiclinurus pri inuin ὁτι dolendirati osse suspicatiir. Codie uinopo initi uin rostititi, cuj iis vulgata lectio linud dullio correctori do- botur, dei tute interpoletitionem titilicavi, quae ob initium corruptu intacta est. Menandri Diignienturia Totipitis ad Siti t. s. v. Iυγξ scripsit: ω νυξ, συ γαρ dii πλεῖστον Aφροθίτης εχεις, Plana correctio-no in IIaninicoriis confirmavit collata linitation o Plii lostrati Vii. Sopli. p. 518 ω μυξ, συ γαρ δη πλεῖστον σοφίας μετέχεις μερος θεῶν. Et δ' postea codices praebuerunt. - lin. 4. se Addituni hoc ob διαπυρος : nain siit ait Enapollo

elos ηλιος ὀξυβελης, αλλ' ἱλάειρα σεληνη. ΙΙinc potatur e Xena pluin veri, i ii πεδανόω apud II. Stephanunt sino auctoritate positi; pii to

niate in hoc loco intransitivo diei, iit alia ilia nodain verba in Oω. Dii ob n. Nos lenena ni 'de lana ad hil pro In alti inius. Vs. ll. 12, p. 9 , 7. Apparet in voce καλον interprolaticino in nil Gσυχα pertinente in latere. ScripsisSoni ακαλον vel ηκαλον, Si pasvoces apiui recentiores usurpatas scire in . Illiui II 3syel iis ot Et M.

560쪽

SCII Ora.. ID. II, 1 - 17.

44, 16, hoc EtM. 424, i 6 per ησυχος intorpretantur. IIl sequenti AAdertus sine idonea eausa τροφον scribi jussit. Suppletnen ni Σώφρων νερτέρων ex sequente scitolio petitum. - II. l2. o Soptironis testi non tu in ad νερτέρων πρύτανιν pertinoro i rbitror, miniane vero ad Se Ilientia, quae mytthica sunt et quantivis protii, nullo modo in intinum ficta. De clita ro nobis iii idein graviter errare videtiir oximius vir in Aglaoplianio p. l291. Duet n. Similiter senserat Hamalcerus, qui καθὰ καὶ Σώφρων 'pRrontho si includi a iis sit. - 'i n. I 6. Duelinurus praeterea αυτη Pro αυτης scripsit, qua mutatione non opiis. Ceteruin forsitan ἐθας etialii veritis sit quam

pro λεπρον, eiijus interPre tamentum λευκον esse collatis actio tua ad Id. I, 39 - I Touptiis vidit, Bergicius sine causa λεπτον seripsit; κυων λεπρος est Se aber, ein rnii ligor Hunil. - li n. . t 8. IIam aheriis aut verba allegoricain significationein των λαμπάδων declarantia perisso censet aut verba καλ αἱ η. λαμπ.ante σημεῖον transponenda.

Vs. 13 - 16, p. 96, 2. Piceolos conjecit ἐνηρεῖσθαι, sed cf. Etu. 375, 8 ερμα - παρα τὸ ἐνῆρθαι et 303, 32 εἰρεσιώνη - απότου τοῖς κλάδοις ἐνεῖρχθαι ἐνῆρχθαι EtG. Sorb. et Anec Id. Ox. II, 363, τα ἐξ αυτῆς κρεμαμενα, quomun locorum utrique ἐνεῖρθαι reddendirin esso S ulnirgius imite avit. - lin. 5. Compositu in διαπελαζω nitidi est; gramimaticus δασπλῆτις ex δυσπλγὶ τις factum voluisse videtur. Mox ῖνα εγκειται

quae justa conjunctivi forma) solennis dictio est de parte vocis

- lin. l . Pro μέχρι τέλους Gallius o X p. sic) affert μετα τουτέλους, quod sigium spla ali nato pro P. posituna videtur. - lin. 19. ,, Ignoro mi e In imontem dicat. Duel n. Vs. l7, lin. 7. uitae hic ex Gen. ' accessemini, on potius ad x s. 28. 29 pertinero judicant Adortus et Duel nerus. Attaimen re eteotiam nil laune versuin apposita sunt, quippe quas lyrigis deseri ptione ni contino ant quain vis salsam, cf. Tκ et g. ad Lycoplar. 310 dotyngo: αλλοι δέ φασιν, o τι κηρίνω τροχῶ συντηκουσιν αυτο ἐπ αν- θράκων, et SeliVet. vs. 30. 3 l. a nobis emendatum. Pnriam recto Adortus τοὐro, illio 1 ad ορνεον resertur, in τουτον mutavit commato anto hane vocem posito. In sequenti Mis Adertus anto ἐπιλέγουσιν inseritit καί, ubi Duobnerus puncto distinguero satis liabuit;

SEARCH

MENU NAVIGATION