장음표시 사용
561쪽
ninis ὁ δὲ ali initio enuntiationis in o τε δε mutars placuit. Ei τυχη,
auto Aristotelis contine inoration ona quae dant excitiisse certum Ost, quum ea in in imo ad Dietnpliori Nini tyngis sigillii eati noni. perGneat. Verba Aristotelis sunt: οἷον η καλουμένη ἶυγξ. αυτη δέ ἐσrι μικρῶ μεν μείζων σπῆνὶς. Ceterii in lectio περὶ ζώων μορίων li omini
τοιουτοις). Eo dena sensu φαρμάσσουσα τον Βία εις τον τῆς γους πόθον Scli Pind. N. IV, 56, φαρμακευουσα τον Λία εἰς τον γοῶς πο- λον Scli Ila copiar. 3lo, φαρμακευουσα τον Λω προς τον τῆς Ιους ερωτα Nice Plior. ad Synos. do Insona n. p. 360. Minus recto Icustorus ad Suid. l. l. pro αυτῆ reponi jussit τῆ DL - Μεταβληθῆναι corrigit Bonticolis ad Canina. p. 350 li. 469 Εrn.), quod qui dem ut
fiat non opiis est. Honister h.
Vs. I9. 20, lin. 4. Recte Duel,norus vidit ω ἐπίπονε ad δειλαία pertinere, nequo vero porspe XJt etiana se luentia ad eunde iuversum reserenda esse, sed dubi inri non posse Oxistiniavit, qui iGoelius recto suspi atus sit scitoliastam invenisse mendosa in lectiononi καὶ τὶν ἔπι τέρμα τέτυκται. Ad i l, luod Ox conj. scripsimis, es. A soli. Eurn. 00 που το τέρμα τῆς φυγῆς. Vs. 23 - 26, lin. l. Futumini Jμαθυνεῖ vol αμαθυνῆ, quo lioeselioliunt i locontu Gen. pertinet, o Xint in a. p. 9.
562쪽
V s. 28. 29, H n. 17. Ultimili adclita sunt postea quam per tr- rorem Aρκαδίας scriptu ui esset. '
V s. 33. 34, H n. 19. Valchenarii ornemlationeni 'Aδάμαντα Goelius probavit, contra quos Duel nerias , , Ni O l Sclioliastae tribui non potest. uod olim recto de αδαμαντι Plutono tradit lini orat, Bygantini nostri de viro dictunt nurati et textii decepti ad Illi adainantilla in transtulerant. Pariscilla ρα satio luc ineptissi1na foret, sed einendatio Ἀδάμαντα necessaria, qualia firmiant ip8a Seliolia lin. 9. Ut corruptela stii pido librario do boatiir do Rlia iam anilio cogitanti, attanion ideo non eSt servamin. - lin. l. Duelineriis lotuma καὶ τον εν υιδη dolendum duclicat et αμείλικτον acl αδάμαντα IIλουτωνα refero Iulum. Mihi potiuA scit oliuin ad genuinani lectione in καὶ τον αναιδη pertinere videtiIr, si liniri Tanoro praeeunto restitui. Pltito αναιδης liavit malo intelli poterat αμείλικτος . i. e. ουκ αἰθουμενος τους ικετας, ot versiis Homo ricus ad illiis triindum opillioton apponi. Nec iminus deinceps olim scriptu in fuisse videtur αναιδη αδάμαντα ακουστεον τον στερροτατον, quemn luto luna IIo inericus λαας αναιδης secundium scitolia et Hesycwii uni est σκληρος. - lin. 6. In Anast. δονειν editum probante Geelio, cui Sequentia olis citra visa. Duel)noro judico lionio ineptiis adamante ni infernitui tepit do luro animo Dolptii lis, ut ἄλλο ipsi Jain ad corpus referendum esset. Milii potius corriiptela esSO VISR, Pin Sublata nihil inopti rosidet. Corruptio sano inclo nata, illiod καὶ εἰ sest l. ad verba και εἴ τί περ ασφαλες αλλο portinere Viderentur. - lin. 12. Vorius leni a foret τυ δ' 'Αρτ. και τον ἐν α δα. VS. 35. 30, lin. 9. Pro eo suorunt praeterea επαιον Cornes ad
sitis. Praetuli Reines ianum ἐπηγον li. o. ad hil, obant; nescio ta- naen ait Verius sit επνρον irritabant, cf.' χαλκον ηγειρον Callitu. fr. 306. Vulgata dictio esset εκρουον.VS. 38 - I, Pin. 7. In v. l. restitue 4. pro Α, εἶμες 23. , Plangitain dul)ito an ea lectio recte ex cod. 4. repetita sit. - n. II. se Recentioribus πόρνη nonnunquain dicebatur μαι-
νάς. - Duobn.; cf. Horodian. Εpina. p. 83 μαινάς, η πόρνη καικλίνεται μαινάδος, de Pio vocis usu L. Diu dorsius in Thesauro non debebat dubitare. Vs. 43, lin. 18. Mεχρι τρίτου, luod reposui, et in Gl. adli. l. legitiir et ab interpreto pro seposituin ost iu SchReo. et
563쪽
ADNOTATIO. Gh ad I, 25. In fino Iciosslingius WartonianuIn του τρίου mutavit in του τρίτου , 'nihi του τρεις genuinu in visum collato scitolio praecedente et adjuvante Stepliani lectione, quanquam hic e
codice suo paria in anxie retulisso Videtiir. . VS. 5. 6, Uu. 10. , , Deleri luna οὐκ in hoc recentium Inagistrorum addit armento, quoruin imperitiae debetur etiam η αε r. Να- Dii ob n. Nos aliter transponetulo et eorrigendo locunt thir-batuni in genuina in somnum restituere conati sumus. Apud St plianuin Byg., qui sere eas leni insula A Dias entini erat, προς Μιλητω lia tul dubie eadem est qua o liic η περὶ μῆλον. Ε Stopliano
scholium corrigenduin e8se censitit Geelius, contra o x scitolio
apti l illum Μήλω reposuerunt Bethelitus, IIolstentus, Me inelcius. V s. 48. 49, lin. 16 so im Scit oliuin parti in intinavit ex Aristot. H. A. VI, 22, cf. Aelian. N. Λ. XIV, 18. Ulti ina naale Mitinerent,
quaB e X se luente Scitolio necesserunt, nisi quod Tlieoptu ast iis temere ad litus esse videtur propter fretissente in cuni Aristotele Conjunctione u .
Vs. 51. 52, lin. II. Goelius proposuit καὶ διφθ γγω γράφεταιει. Frequens apud grana uiaticos δίφθογγον γράφειν i. ὁι-oγγ079αφεῖν. Vs. 5η, lin. 6. Ad δυσκερκος, quod ropositi, es. Seli Nican I. Th. 818 do salamandrii: ἔστι το ζωον ομοιον σαυρα , τετραπουν, βραχυκερκον. Aliis σαυρα et σαλαμάνδρα ea te in animalia, ut Ni carita. Al. 55 I, Tlaeoptu . si'. 6, I, 15, et in ipso loco Theocriteo salamandrain intelligendain esse apparet ex Dioscor. 2, 67. 77, ubi resertiir ex liae Inedicamentum fieri exitiale. Vs. 59 - 62, lin. II. Gallius tacito correxit ζυμωσον καί, quod Duebnerus dubitans servavit. Ulti ina, quae Diiobnoriis sa tetiir so non Expedire, Galli iis tacite mutaverat in ἐπιπλουσα τα Λελφιδος οστέα πάσσω. Ut verba corniplissi ina eorrexiIuus, retrospiciunt ad Vs. 2I. - lin. l7. Verba καθο πρότερον Duel nerus existimat glossain .esso vocis καί πέρτερον in laetione φιλίας cum sequentibiis jundine; milii poti iis ex ditio grapti in orta videntur.
xeriint et tanquam ellipticam plirasin explicant. IJuotin. Hoc certo apparet Scholiastaui pro εως accepisse et Verbum Silpplevisso, quod ei vix videtur in Inentein venire potuisse, Si sequentem vers una legisset, qui deest in opti ino codice h. Vs. 66 - 68, H n. l0. Me in eicius p. 82 praeterea legenduincensuit επικαλοῶνται z. A. αξιουσθαι συγγνωμης οτι διεκορήθησαν, Duel, uertis potius εἰωθασιν επικαλεῖσθαι. - lin. 2 l. Aεαινα ε πομπευετο, quod extat in M., propter antecedens in odium jain Κoelii erus postulaverat, probaverunt x stelius et Duebneriis. Quit in utruinque recto dicatur, nailii acti-Vti In verius videtur, quia lineo cum antecedento parenthesi minus arcto conjuncta Sitnt quam cuni prioribus, ubi συνεπόμπευε. In Se
cluenti scitolio pud sit ωψίκευε , cum Duebnero ignoro.
564쪽
Vs. 76 -80, lin. 6. Duel nero judico τοις ην lemma est a quentium et O δε τοῖς κτλ.; idem anto λιποντων lacunam statu providetur. Milii potius vortia τοῖς ην ita corrigero visum, ut licescholium praecedenti OhiloPieretur, cujus auctorem apparet post γυμνασίοιο inci lisse . Initium scitolii rospicit ali us. 5 I. - lin. 12. In varia lectione εἰς τα Aυ κωνος. quao jam o Gen. inparet, adverbi una Si olioticum ως, ubi latere videtur. Duel nerus proposuerat γρ. α τε A κωνος. Vs. 82-85, lin. 17. sὶς εἶδον αυτίκα. ἐπίτασιν εχει το ως ἐν
- lin. 2. Voeeni os os, cli iam Bastius et Goelius tentavoriunt, recto interpretatur Duesn riis: is dixit jungenda osso duo vocalbula inteuocto οἴκαδε separata. CL Seli Rec. V, 78. 79.,
VII, 47. M. - lin. 6. Roctissimo in Gen. lomnia ἐξάλαξε praefixum, i. o. ἐξάλλαξε; nam laute, non vulgatae loetioni ἐξαλάπαξε eon. venit interpretatio ἐκτος φροντίδος καὶ γνώμης ἐποίησε. Minus apparet do διέσυρεν vel διέφθειρε , illud tarnen genia inum videtur sintili sonsii dictum ac Latinuin d i s tr ali oro; ciijus loco διέφθειρεν scripturia, quum in lemmate ἐξαλάπαξε positi m osset. Locum
do varia lection o Hoinsius scribi jussit γρ. καὶ ἐξάλλαξε ν. ' νεξ ξλλαξεν, Diiobneriis μεξηλλοίωσε sortasse scriptum erat, sequente alio novisto in que in aberraverit libraritis. Mihi ἐξηλησε, quod Goolius mistra tanquam GraRcoibari arurn tueri conatus est, tacit linio in ἐς ἐρησε, recenteni verbi ἐξαιρεω noristum, Imutari posse visum; ea voro interpretatio nil lectionem ἐξαλάπαξε portinet, cujus loco ἐξάλαξε positum, quum illa lemma occupaSSet. - lin. 8. Do λάπαθον Vel λαπαθος, fossa, praeter ea qua in Tito saur. V p. I 09 congesta sunt, cs. indicanto Diiobnoro Seli B. IIom. Ιl. E, I 66 Αθηναῖοι τα κενωματα λα-θα καλουσιν eod.
V s. 88-92. p. 116, 4. Dialectus voeis μάλινα docet non solum Σκυθικον ξυλον, sed etiam τουτω δε seqq. ad Sapplionem re- ronda esso, id quod Sappii icorum editores fugit. Quao in liano foro sormam restitui possunt: Σκυθικον ξυλον, τῶ βαπτοισί τε et θρια non ισι δε μαλινα ξανθίσδοισί τε ταὶς τρίχας. In sequenti is i moπια etiam Toupius et IIems tertiusius, illo collato Dioscorido IV, 157. Goolius praeterea conserri aut, et Sal-
565쪽
ADNOTATIO. inrisium Plin. Exerciti. 11. 8l9, a. E. In Asclepiadis veribis Geolio quas darn cloosso videntur.
V s. lo2 - 107, lin. 3. Siliit talo apti l Hose enim legitiir praeter γήραος Ουdόν. Diiolanoro υπὲρ ox lo inniato intrii sum videtur. V s. 108. I 09, lin. 21 s e q q. Scholii verba itulo a κυρίως ad
κνυζευνται pertinere, non ad φωι ευντα, Jacolis ius et Duebnerii L.
intellexertint, do reliquis partini probalbiliter disputantes. Ipso ab initio quaeda in stipplevi, ut ομοίως haberet titio reserretur; deindo spuria juclicavi, luao do nuibus ex Seli Vet. VI, 30 liue malo tri I Sl:ita si int, ubi iiiiii ut iteria de κνυζασθαι agatur, prueterea leguntur tin. I . το ὁ ε ἐυγχος καταχρηστικῶς ἐπὶ τῆς κυνυς νυν λέγεται, κυμίως γαρ ἐπ4 Oρνέων. Sequens Scitoliunt potius ad loetionent
titis nil pravam loci ionena παγίδι in 23. pr. pertiti eant et uitii iii a πεπνῖγ/ὼς ἐπ αυτην et riuolo talia contineant. Conseromius Plirynielius Bolcheri p. 18, 22: αἱ των γυναικῶν παγίδες τους κόσμους και τας ἐσθῆτας, αἷς χρῶνται αἱ γυναῖκες καλλωπιζόμεναι. --γίδας εἶπεν Ἀριστοφάνης. Qua interpretation o Inalo intellectas clioliasta παγίδα tali litam alicujus orna inenti muliebris propriam ali pellationem accepit. Pro ἐγκαρ ὁιος L. Diri torsitas in Titesauro Ii I p. 57. C. praesori lectione in εγκάρσιος , ut rocliiniculum significetiir caput muliebro obliquo alii biotis . Gectius ima vult ἐπικάρδιος, ut significetur illiid imonile o collo in poctus clependero. Nolitriini probabile et aliud quid latore vi dotur, sorsitan ἐγκόρσιος, ut lite Oriintus temporibus adaptatus dicatur. Interpretationes κρυσταλλος set κρύος in sequento scitolio et Gli., quas Dii obnorus e X vs. I 06 fictas existi inat, et lain celetitis ad lecti noni παγίδι reserentino sunt. Eo leni eliana in tot priuatio στνμη facilius roserriposso vi detur citiam ad δαγυς. Contra interprotntio εἴδωλον originein traxerit e perinitatis δαγ υς et Λαγων, es. Sti id. Λαγων. εἴδωλον υ τῶν αλλοφυλων θεραπευόμενον. uici do interpretation oci πει κόνισμα Aτμοδίτης j iudicetii nescio. Ne tuo eniim Adorti suspieio probret, dis Videtur: isti agi incula forsitan , luam Veneri nupturno consecrabant virgines, es. Pers. Sat. 2, 70 non po lioe, illo it Voneri donat no a Virgine pupae. V s. II 4 - 17, lin. 8 solici. IIoc sciuili una set sequens Rgnoscunt lectionein y με παρημεν. ,, Recte hic ἐκάλεσας, quaIulualia ἐκελευσcrς in Sela. soli., cs. Gl. ulbi codicos utruni luo praelion t)I uolin. Nisi sorto oli in scriptu in suit ἐκέλευσας δηλονότι η ἐκάλε-
566쪽
σας απὸ κοινου. Qui eniim η με παρῆμεν legebant, aut audacius ἐκέλευσας suppleri volebant alit ex καλέσασα repetebant ἐκάλεσας
tali: ἐκ Λιονυσου, Θουν οὐ στεφωνουται o θεος . Duel in. Ipso prola abiliora restituisse inii videor. Philetao versus Casaii- bonus Loett. p. 2 R dicit se ita scriptos invenisse scorto non in Gen.): μαλα φέρων κόλποισι, τα or ποτε Κυπρις ελοῖσα l δῶρα Λιω-
Vs. 12 l. I 22, lin. 2. Ignoratur Ol Iupionicus ii istoricus, quem IJliel neriis optirno propulit ilo Eratostlienis opero ait Multori Fragm. Claron ol. p. 203. 20δ alilegans. In fino I uel nemis suspicatur αχεροντίδα vel pthira excidisse. Vulgo sequens scit oliuin nil haeret Ri. Us. I 24- 28, lin. b. Non recto Adortus και τουτο scribi ju-
bot; nani linoe ad verba τάδ vel τα ὁ ) ης φίλα pertinent. Selioli asta τῶ δ' ης .... καλευμαι pro parentii est laabuit. Us. I M. t 3I, Pin. II. Scholiuin etiam in Y.' oxtat, ulbi recto ερρύσω. Vs. I 2. I 3, Pin. l. Duelinorias legi aut, et δια δε ταυτα; atlioe dici vi dotiir, vorba εφιθυρίζομες αδυ sint nitor concithii trini simificaro. Geelius οτι in ως in utari jussit, do sontentia echolii
Vs. 14 - Ib2, p. I 28, i 3. Adortus conoecit τω γαρ ἐρωμένω ο ἐρασθείς, Pic colos ὁια γγαρ τον ἐρωμενον ο ερ. Nec probo quod Adortus ψαλεν in ἔλειβεν inulari jussit; scitoliasta pnini do cottabo cogitasse videtur, c s. Λllieit. XV, 668. B. των ἐρωμένων ἐμέμνηντο,αφιέντες ἐπ αυτοῖς τους λιγομένους κοσσαβους. Idem Adortus in-riorem usum vocis δαιτυμων notavit.
- lin. 18. Ex boni in is stupi lissimi interpretatione, qui ἐπεχεῖτο ad επέχειν revocat at, hoe certo discitiu', eum ακρατως legisso, quod pro adverbio venditat. Vs. I 54-I56, lin. 9. Contulit Alberitis EtM. 623, 2 ολπις - παρα τὸ οἱονεὶ ἐλαιοπιν τινα εἶναι δια τὸ δι αυτῆς υπιπευεσθαι
567쪽
ADNOTATIO.ῖλαιον, quil iis in cod. Par. additii in o ἐστιν ἐπιτηρεῖσθαι καὶ δια φυλάττεσθαι το ἔλαιον es. Pliot. οπιπευ ειν, ἐπιτηρεῖν), tum Suid. ολπη, η λ)ηκυθος, οἱονεὶ ἐλαιοπη τις Ουσα δια τὸ δι αυτῆς
V s. l. 2, p. l32, 14. Ἐν τω Αἴγωνι se. ειδυλλω; quartum in-lemige, qiuod etiani apud Plaueti eum Aogona inscriptum. Due bneriis iii felicuis conjecit τινα εν τῆ Κροτωνι, ον κτλ.- lin. Ib. , 'Aγρῶος et Bygantinis in usu suisso videtur; alterii ni certo saopo in emici fatis pro αγρεῖος ni αγ ριος. Non aptum, quod positit Gaiss. ex Bar. , τῆς αγροικίας. D qet n. Verior scriptura αγρῶος. - lin. 22. Ex eineudatione nostra solioliasta lioc dicit, so- cmiduni quosdam πτυρος lite non Ininus vim nomeII OSSO quam Σιλ qvoς vel Σειληνός, nani utraque nimii a pridia) noinon fuerit histori ei illius Cala etini. Si in iliter infra in Seli Rec. lin. Π. compa rntiir nomen propritim Σατυοος. Vulgatani non intelligo, ne suo tenoliras disjecit Duelinori adnotatio: ,, non probavit igitur hic graininaticus aut non novit conoeeturam ex At naryllidis nomine in Id. IV. dii et aΠ Vs. 3, lin. 27. Haec manaverrunt ox ΕΟΙ. 3 b, 48 ἐνύπνιον - ονοματικον ἐπίρρημα αντι τού ἐν πτνίως - θειως μοι ἐνυπνιον νιλ εν ονειρος Ilona. Ιl. β, 46). Cotomim in Var. Lec t. linearii innii inoros 25. 26. 28. 29. nauta in 24. 25. 27. 28. Vs. 4, lin. 9. Tradit uni ῆμitoμίαν contrix Herat di conjecturam A lvers. I c. 7) η μὴ τομων, qua in prol avit Geelius, rocto tuitus eriit Holnsius Lecit. p. 3I6 onna interpretationein ad loctioneni ενορχαν pertinere Sintuens: , , ut raniquo voconi liabes apud Bos Π R-gi Siros, clui collogomini voenbula τα προς διαφορον σημασίαν διαφόρως τονουμενα. quod auctores illi Ox-Tlieocriti glossatori litis sino ullo dii bio conapi inmini. CL Tlios ni tr. ενορχης, qui uni - una tosticulii in liabo t. Cyrill Idoni Hoinsius Virgili uni sit Slii litur apiid Theocritum ενόρχαν legisse, quippo qui in imitatione loci en prat in postierit, quunt nue toro Vni rono is deinum Latino caper dicatur qui ex castratus est, ut irradit Gollinis IX, 9 Virgilii interpretatio noni vitii perans, unde apparot ipsiana ἐνορχαν legisso ot ilo testiculato cepisse. Vs. 5, lin. Ib. Aάγνον judico Duel noro potius a d ἐνορχαν qunna ad κ ita κωνα portinet. Us. 6, lin. 3. 'O αστεῖα τινα λέγων, ut Gaiss tanquam o X cocti eo oclidit, otiani Geolii ingenium inuonerat. Vs. 7, lin. I 0. ,, φιμυλος in veteritnis plius auctoritatis liabet lustii 'Ερμυλος. D u o b n. Vs. 8 -II, lin. 12. Λια το σιμος supra in Sc liVet. VS. I. 2 p. 132, 17. correxerat Mei nolitus; ex eodena Seliolio supplevi
568쪽
multa Dores aspero aut diganinio pronuntiaverint; cetera salsa essa constat. Duel, n.
Vs. I 2, H n. 2 l. In his latet v. l. ρμὶν pro ἐμόν, quao in pessima librorum familia sextat. V s. 13, lin. Φ. Εx Cliarono Lampsaceno liae e narratio traditur SehΑpoll. 2, 477, es. TZoig. ad Lycoplar. 480; , , de Cuido et Nino non vidi apud alios iiiii haec roserunt Duobn. - n. 9. Goelius proposuit οτι αν ἐω.y, et Ora βούλοιτο legitur in Seli Apoll. Vs. I , lin. 20. Roines ius voluetat βλγὶχνον; do varus vocis formis vid. Thosaur. πVS. I 8, lin. 10. Duebnerias intellexit ἔπος ex ΑΙΠΟΣ, hoe
vero ex AIΠΟΣ corruptum eSSe. VS. 21 - 23, lin. 6. , Tριακοντάφυλλον rosa est apud Graecos recentiores, vid. Can . Gloss. in voce τριάντα. - Gool.
Vs. 25 . 26, lin. 22 seqq. Cf. Gregor. I 03 βαίτην την διφθέραν λεγουσι, tutia l04 ὁ πιe λεγεται παρ' αυτοῖς ο αλιευς, ο τους λεπιδωτους αγρευων ἰχ e. απο τοὐ λέπω λεπὶς καὶ υπερθέσει του εἐλπὶς καὶ τροπῆ του ε εἰς Ο ὐλπις. Hinc scholium supplevi. Vs. 28. 29, p. 1 2, 18. Duel nerus, neutris cum βοτάνη junctis iure offensus locuin Ex Glu. sic supplondunt esse suspicatur: τοτῆς τηλεως φυλλον -βοτανη δέ ἐστιν -- ἐν τῆ πλήξει φωνουν. Uterque selioliasta Gone vensis docet pro βοτάνη neutrum aliquod restituenduin esse, aut βότανο 'ex Gen. aut βοτάνιον vel potius novitiani formain βοrάνιν, do quo genero vid. Loboch. Proleg. Ι'alliol. p. bul. Forsitan otini a supra lin. II. pro βοτάνιν μέραν, ut est in Call. , rectius scribatur βοτανιν ετ ον quam βοτάνην ετέραν, ut prinuiua in Isrub. edit itin. Pro vulg. βοτάνη propter addituna ἄβροχον itoni neutriini βότανον ox Gen. restitui p. 363, 7. - lin. 23. Geolitis, qui verissinio δοχμῆς restituit, δοχμὴν σπιθαμιαίαν dictam putat. ut a δοχμῆ proprie sic dicta distinguatur; nonnullis enitia δοχμὴν et σπιθαμην synonynia suisse. Aut pro σπιθαμιαίας scribon luna censet η σπιθαμῆς vel σπιθαμιαίους vel
σπιθαμιαῖα δέ. Medistin eo Hoetii rana firmavit Gen. Attamen necessarium vis IIII voculam καὶ interserere, i. e. atque ad O.
- P. 1 3, 10. Piceolos praetoro a pro κατὰ voluit ἐπί; sed κατῶ τον ἀντίχειρα aequo legitur do emlena re SchVet. XI, 57. Vs. 30, lin. I 5. Initium scitolii Goelius fatetur so non intoIllinere; quani nos indieavimus lacunam, ea in triine sero modum Xplenda est: τους δακτυλους καλεῖ μεταφορικῶς πῆχυ κυρίως γαρ πῆχυς το ν απο τοὐ αγκῶνος, es. Suid. πῆχυς, το ἀπο τοὐαγκῶ ι ος μέχρι τῶν δακτυλων τῆς χειρος ἔκται a. Vs. 32, lin. 11. Adortus proposuit παραπορευομένη θεριστα&η η ἔριθος. Milii θεος potitis diti οι aptita esso Videtur pro ἔριθος. Vs. 3b, lin. 2. uuin editor Brub stellianae recto perspexisset
Vs. 17 et 18. Hos numeros restitue pro Iss. et i T. V s. 29. Sithalma φίλον pro φυλλον extat in E.
569쪽
vecta ἀπῖ τοὐ ἔριθος ad ἐριθακὶ e pori inero, non debebat ab illis
η ακολουθος revellero, qui, o interpretario ni elius voci ἔριθος quam παραιβάτις convenit. Μισθιειρια a oclito jitro ad ἔριθος et ad dera vatum indo ἐρ θακὶς ut in Gl.) roserri potest. Ut locii in constitui iniis, solioli asta thoe dicit voco in ἐριθακὶς ab i. e. ακολουθος vel μισθωτρια derivatain aut appellativunt esso hypocoristi eum aut nomen Proprium. - lin. 4. Goolius conjecit ἐφ' ου, quod jam in Bruti. Ing. propositum. At quum avis potius ἐρίθακος appelletur, alia Imedela quaerenda erat. Vs. 40 - 42, lin. 4. o Secur in alios est ὁ Μεγαρέως Ἱππο- μένης, et si e solet. scribondum. Duo hin. - n. 9 et 22. Vulgatum in altoro loco παραγενομενος τῶὐρομω Goelius interpretatiir si quum ad cursus certanaen so Obtulisset , Duo intoriis logi j libet γ εa όμενος περὶ τον δρόμον. Sententia loci potius προγενόμενος τῶ δρομφ postillaro visa est, h. P. quum pra e eu curr iss ot , cf. quo it mala εις τουπέσω jecisse dicitur. Hine etiani priore in locum goininum supplevi. Quas inscii olio sequonto lin. 7. ili oriun loco loguntur ανυων τον δρομον, Or-rigonti Triclinio cleberi videntiar. P. I 7, I . In anti luissimis oditionibus verba οἱ δε ουτως utrimquo puncta majora lialbent, ut ambi uim sit, utrum cum praecedentilius an cum socio ritibus arctius jungenda sint. Indan X n. post ουτως colon minus positu in ost; ipso ita e lidi, ut Oυ- τως aliam interpretatione ni voculas ω continoat. Nunc Voro n al-loIn m 3 vulgatam rationem sociuutuni illa in liune modum ad Scii Rec. lin. l8. traxisso: οἱ δε οῖrmo J ουτως ως ειδε κτλ. Verba selaolio praefixa se alii vero sic sc. interpretantur Calli ergo do bori apparet. - lin. I 8. Duel nerus verbis ἐπ' αυτοῖς offensus est, qua vulgo sine distinctione cuna ως juncta erant. OffenSionem parenthosi indicata si istuli. Vs. 43 - 45, p. 1 8, col. II, lin. 4. Cossicilius liae e tenentibus addo Q. Veri,a τας βους αυτῶ secundunt Duelbneri adnotatio- noni in P. deesse videntur. - lin. 28. Duel inorus proliavit ἐκτέμνοντι absoluto positum, ut est in P. Gon. ', iunn quani coneo lons Eli Statii iuui in into griori-lbus solioliis ζωα invenisso. Attamen lioe otiani in liis selioliis qui-lnis apparet non foro pleniora misso, qua o Eustat liliis legit) recto reponi imaximo intelligitur ex ξυλα in M. Gen. , iiii od ex ipso ζῶα
corruptum esse CPrtuIn Videtiar.
- P. 1 9, 22. Roctissiuio .Iacobsius pro odito loco potius apricum requirit vel, ut ost in narratione apud ScliApoll. I, IIS, συνδενδρον, sed pedes ασκίους relinquent m. Quaro υφηλF Imutavi in φιλῶ.
570쪽
quanqualm inepto dictium, conficinari Duobnoxiis indicavit. IdemGeelli conjocturaria αντὶ του συγ κ. , quum lite Vocis ποιεῖν interpretation om insesso voluisset, ita probriarit ut Oυκ ατερ μαζου τιθέναι ilicatur esso συγκαθεύδειν καὶ προστερνίζεσθαι. Ipsa obscuriorem in torprotationem relinquendaria censui. I s. 49 - bl, Pin. 3. 'Aθάνατον jam Toupius scribi jusserate ollato Zonobio III, 76, ubi do End riniono: o δὲ αἱρεῖται κοιμα- σθαι δια παντος ἀθανατος. In Scit Apoll. IV, 57, ut i quaedam cuni his scholiis congruunt, ex Epimenido resertur αἰτησασθαι διαπαν- τος καθευδειν. Vs. 52, lin. I7. Haec Duel nonis satetur se non intelligere; mirii in sano si quisquam κεφάλον in penultima aettebat, nec minus inimini quod is Nicander suisse fertur. Auamon conseremia sunt pauca tiarytonesis Dorieno exonipla: cliano attuli Dial. Dor. p. 27. I. Selinei loriis ad Nican l. p. I 35 dii bitat ilo Goelii supplenionio et interpr tations, quod ΙΙ erodianus π. μ. λ. p. 39, 1 nillil do tali tono si vocis κεφαλη Inoneat, illii Omittere non soleat, si quao dictiones solitariae a plut ii nitui niteruntvo scriptorem in ordinem To- da et no inveniebant hir. Saltem pro Nicandro, a cuj iis stitillis talisolbservatio proso licn aliena sit, alius graninantici nonaen roponondum confiet, lit Ainaranti, nisi potius post Νίκανδρος quaedam exciderint. Voltcin anniis do Nicandro p. 17 Νικανωρ restitui jusso-rat. Cetoriani do proso dia κεφάλα dubitandi in Horodiani silentio nihil causae esse vi lotur, nisi solio propter id erit etiana ab Aeoli biis illa in hia tonesin temero alui dicaveris. Vs. 5 , lin. 10. .. TO ἐπίλακκον μέρος est pars illa concavit, lilao collo subjacot. Grasci antiquior os σφαγήν, Hypatus sive Georgius Sanginati eius do Part. Corp. Huna. p. 148 σφογή, ό λακ
Vs. 6, lin. 2. Aristot. D. 262. Muell. Vs. 7, lin. 2 l. I o rnri oro consimi et tono vortii αλείφεσθαι eunt accusativo cf. Sela Arist. Em 58 3 ελαιον ἀληλιμμένοις. - lin. 3. Probari posset καὶ ιστὼ per abbreviationent hypo coristicam pro καλλιστέφcii ος posituria; attanion lectio καλλιστέως in P. indicante Duobneim docot illud ex coni pendio malo intellecto natum esse. Apitit Aristotolo in do oleastro καλλιστεφανθ' haec legi intur: εστι δε αυτη παρα τον Iλισσον ποταμόν, σταδίους του --ταμου απεχουσα SeliAristoph. Pl. 5M, ubi Aristotolis locus repplitur, pro ποταμου est seρυυ, apud Siti lam s. v. κοτίνου στεφάνω les int σταδίους . . . ἀπεχουσα). Hinc IIonasterii iusius ad Plui. 586, qui Aristoteli παρα τη. Ἐλισσαν aut π. τον Ελίσσονα vel Ελωσοντα et σταδίους Τξ rod di .nissit, in soliolio TlieocritoO, cui oκτω relin-
luit, suppleri vult φις Ελίσσης απέχει vel Ελίσσοντος vol etiam
Ἀλφειου. Attanion ἐλαίαν καλλιστέφανον, undo victoribus corona
dabantur, Olyinpino misso ipso Aristoteles testatur es. S cI, Pitui. Ol. III, 60. I III, IM, cujus locum in ipsa Alti vel potius Diuiligeo by Cooste