Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

εγενετο, εισπενδοντο ἀναρεσιν τοῖς νεκροῖς. μαθοντες δε υἀληθες, επαυσαντο. οι μεν ση των Πλαταε- ανδρες, σπως υπερβαντες επωθησαν.

κε. Ἐκ δε της Λακεδαίμονος, του αὐτου χειμωνος τελευτωντος , ἐκπεμπεται Σαλαιθος ἡ Λακεδαιμόνιος ἐς AMιτυληνην Η 'ρει. καὶ πλευσας ἐς IIύρραν, - εξ αυ- της πε η κατἁ χαράδραν τινα, =l ὐπερβατον ν το περιτείχισμα, διαλαώων εσερχεται ες την Mιτυληνης καὶελεγε τοῖς προεδροις ὀτι ἐσβολη τε ἀμα ἐς την Καικην

σπαι, καὶ αἱ τεσσαράκοντα νηες παρεσονται - εδει βοηθη αι αὐτοῖς προαποπεμαηναί τε αυτος τάτωνενεμ, και ἀμα των ἄλλων ἐπιμνεμ μενος. και οἱ μεν II ιτυληναῖοι εθαρσουν τε, και προς τοῖς 'M ναίους η σον ειχον την γνωμην, ωστε ξυμβαίνειν. ο, τε χειμων

se caduciratore de induciis egeriant, ut sumini calluere reciperem. Scit, mgnita rei veritate, incepto destiterum Plataeenses igirur, qui munitiones superariirat, hoc indo aliueni sibi peperere. XXV. Εaxin hieme iam a unte, Salaoelaus Lacessii monitis Laciniaeinone inini triremi Mitylenen est inissus. Hic Purimam vectita, & illinc uinere pedestri per quendam torrentis suetim pro Elias, via munitiones transiri poterant, o Ille mylenen ei ingressus. Et Mitylenae Tum magistratibus clivxit , IiTuptionem in Atticam factum ira,& illas *iadragima naum, quas ipsis stibistio venire oportebat, simul inuti iras; seqite, ut haec significaret, & c tera Quaret . praemissum luistis. Tunc vel o mylenaei con- nati sunt, & animis ad Athenienses minus propend hiant, & de conapositione inini illis agere destiterimi. At-

-Σ -

212쪽

HISTORIAE LIB. III.

βοηθησω ν. ἡγεῖτο σε της εσβολης ταύτης Κλεομένης, ωπερ ΓΙαυσανίου του ΙΠλειστοάνακτος υἱέος, βα λέοντος καὶ νεωτερου ετι, πατρος αδ λῖος ων. ἐώωσαν o. της Ἐττικης τά τε πρότερον τετμημένα, καὶ επι εβε- βλαστηκει, και οσα εν ταῖς πρὶν in βολαῖς παρελέλειπτο και ἡ ω βολη αύτη χαλεπαπάτη ἐγἐνετο τοῖς Αθηναίοις μετα την δευτεραν. ἐπιμένοντες γ- αεὶ απο της lie haec taenis exili, & lauius belli, quini Diu dides

Conscripsit, quartiri annias excessit. XXVI. Insepientis aestatis inicio, Peloponnesii, post- qtiam Alculana, qui classis ipsoriun praesectus erat, cum quadraginta & duabiis navibus , lias sociis civiratibus ini-peraverant, Μitvlenen 'miserunt, ipsi, eor nimie socii ir-riiptionem in Atticam fecerrunt: mio nainiri Athenienses, utra te riubati attversus naves Mitylenen proficiscerum, subsulto enirem. Huic aliaem expeditioni praeerat pro re-Paviania , Pinoanatas filio, adhuc pupillo, Cleomenes patritus. Vassariant alitem in Anica& alia, viae prius caesa si ierant, & si quid repullulasses, & quaecunque insuperioribus expe litioni hiis i praeterinissa fuerant. Atimeliam ii ruptio in agimur Atticii in iacti Athenienscius post sectandam lait omnium acectissima. Nam Peloponnesii, inim

213쪽

Λεσβου τι πεύσεσΘαι των νεων εργον, ὼς ηδη πεπεραιωμένων, ἐπεFλθον τα πολλα τεμνοντες. ὼς δ ιυδεν ἀπέβαινεν αὐτοις ων προσεδέχοντο, καὶ ἐπελελοίπει ὀσπος, α χώρησαν, και διελυθησαν κατα πολεις.

κζ'. Oι δε ΛΙιτυληναῖοι ἐν τουτω, ὼς αι τε νηες α τοῖς Ουχ ηκον απο της Πελοποννησου, ἄλλα ενεχρόνιζον, και ό σιτος ἐπελελοίπει, αναγκάζονται ξυμβαίνειν προς τους Αθηναίους, οια τάδε ὸ Σαλαιθος, και αὐτος

ου προσοεχόμενος ετι τας ναυς, οπλίζει τον δημον, πρότερον e/ιλον οντα, ὼς επεξιὼν τοῖς Ἀθηναίοις' οι δε, επει-- ἔλαβον οπλα, ουτε ἐκροῶντο ἐτι των αρχόντων, καταίυλλόγους τε γιγνόμενοι, η τον σιτον εκελευον τους δυ- ιατους Cερε ιν ες το φανερον, και διανεμειν ἄπασιν, ηsemper exspectarent, donec in I esbo alimsul novi de sua

classe aiuli rent, clitast eo iam appulisset, passim dis irentes pleratae vas arrunt. Sed cum nihil eonina, quae speraverant, ipsis iccederet, cumque res inlinentaria eos defecisset, domum redierimi, & in sitam mi imae civitatem

se receperitnt.

XXVII. Mitylenaei vero interea, cuin neque naves ex Peloponneso ad ipsos venirent, sed moriri necterent, similetiam cum res irrumentaria eos defecisset, compositionem citrii Atheniensibus hac de causa ficere sunt cozim. Salaesitis, ne ipse qui tetra naves ampinis exspectan S populum armat, qui arue inerinis erat, tanqtian eriaptionem in Allienienses fimi riis. At oppidani, postquam arina lanasertim, neque masestrarias amplius audire voluerunt; &, habitis inter se conciliis, imperabant, in potentes scilinenta sep- pressa in lucem proserTent, eaque , triti in poplito clivule-

214쪽

HISTORIAE LIB. III. 2o9

αυτοι ξυγχώφησαντες προς 'Aθηναίους ε ασαν παρα-

α πειν την πολιν.κη. Γνόντες δε οἱ ἐν τοῖς πράγμα ν, ουτ ἀποκωλύσειν δυνατοι οντες, εἰτ ἀπομονωθησονται της ξυμβατεως, κινδυνεύσοντες , ποιουνται κοικη ομολογίαν προς τε ΓΙα-χητα και το στρατόπεδον, ὼστε Ἀθηναίοις μεν ἐξεῖναι βουλευσαι περι FI ληναίων οποῖον αν τι βούλωνται,

βείαν oε ἀποσπελλειν ες τας Αθηνας 3Iιτυληναίους περιεαυτων. εν οσω ς' αν παλιν ελθωσι, Ι Ιαχητα μητε δη- σαι Iιτυληναίων μηδενα, μητε ανδραποδῖσαι, μητε ἀποκτεῖναι. η μεν cυμβαπις αυτη ἐγενετο. οἱ δε πολεαντες προς τους Λακεδαιμονίους μαλιστα των Ilι - ναίων, περιλεις οντες, ῶς ἡ στρατια ε λθεν, οὐκ ἡνίσχοντο, ἀλλ επὶ τους βωμους ορος καθίζουσι. ΙΠαχης

rent: alioqui se compositionem c in Ailaeniensibus facturos. iirbemque ipsis clediriiros affirmariant. XXVIII. Qi in aliteiri illi, qui reipubsicae praeerant , hoc intellexissent, nec impedire possent, &, si compositione exclinterentiir, se in pericillum ventrurias a latina lue terent, communiter pacisculariar cum Pachete, eiusque copiis, ut Allieniensibiis arbi tu suo de Mitylenaeis stantere liceret, ut pie ipsi Mitylenaei exercitrum in lir un reiaci perent, & legationem pro se ipsis Athenas initterent. interea vero, dum redirent, Paches neminem Mirylenaeorminin vincilla coniiceret, aut in servitiitem redigeret, avi occuleret. Atque compositio qisiclem haec fuit. At illi Mitylenaei, Pes potissi intina inim Laceclaemoniis egissent, sibi vehementer metruentes, pos Piam exemitias est ingressus,lias condiciones non tulerunt: sed omnes pariter ad aras

215쪽

J' ἀναστησας in τρυς, ιυστε μη -μησαι, κατατίθεται

ἐς Τενεδον, μαρις ου τοῖς 'Aθηναίοις τι δε i. πῆαψας δε

κθ . Oi ὁ ἐν ταῖς τεσσαρακοντα ναυσὶ LIελοποννη-

οι , ους εδει εν ταχει παραγενε cta, πλεοντες, περί τε αυτην την ΓΙελοποννησον ἐνδιέτριμαν, και κατα τοναλλον πλουν σχολαιοι κομισθεν τες, τους μεν εκ της πόλεως Ἀθηναίους λανθανου , πριν - τη Δηλω προσέ- σχιν προσμίξαντες δ - αυτης τη Ἱκαρω και Mυ-

της Ἐρυθραίας. Φεραι δε μαλιστα ησαν τ' AIιτυληνη

εαλωκυία επτα, ότ' ες το υβατον κατέπλευσαν. πυ- consederunt. Pach veri eos illinc excitarios, ne quid inittriae ipsis fieret, in Tenedum custoelietulos transniuit, donec Allienienses aliquid staritissent. Tri renastius etiani -tissani missis, eam sibi adiunxit, & ceterra, quae ad exercitum pertinebant, ui attratii suo constit v. XXIX. Peloponnesii vero, qui quadraginta navi IS ve- hctantur, quoS celeriter venisse oportiterat, cum circa Peloponnesuin ipsam navigantes tenapus triverrunt, mira etiam in reliquo na figationis cursu lente vecti, Athenienses quidem, qui in urbe erant, linterrunt, usque dum ad Delitin appulissent: illinc vero ad Icariam & Myconum profecti. tunc prinritin Μitylenen raptant intellexeriant. Sol citin reni exploratana laesine vellem, ad Emathim Erythraeae navigariint. Dic alitem a Mitylene mpta circiter septimo. ad Enibatum sunt delati. Itaque re explorate cognita, pro praesenti reriina diariim statu, quisl esset agendum, con-Diuili od Corale

216쪽

HISTORI A E LIB.' III.

εόμενοι το σαῖες, εβουλευοντο ἐκ των παρόντων' και ἔλεξεν αἰποις Τευτίαπλος αν o 'Hλειος ταδ. λ. ΑΛΚΙΔ A, καὶ Πελοποννησίων οσοι πάρεσμεν

αρχοντες της στρατιας, ἐμοι δοκεῖ πλεῖν ἡ μας ἐπὶ Mι

τυληνην, πρὶν ἐκπυστους γενεσθαι -περ ἔχομεν. κατὰ γαδε το εἰκος, ἀνδρων νεωστὶ πόλιν ἐχόντων, πολυ τοατυλακτον ευρησομεν κατα μεν Θαλασσαν και πάνυ, 31 εκεινοί τε ἀνέλπιστοι ἐπιγενεσί αι αν τινα σῖ τι πολέμιον, καὶ ημων η αλκη τυγχανει λιστα οὐσα. εiκος δε και το πεζον αυτων κατ' οἰκίας ἀμελεστερον, ὼς κεκρατηκοτων, διεσπαρθαι. ti οὐν προσπεσοιμεν α 2νωτε και νυκτος, ἐλπίζω μετα των ενδον ειτις αρα ἡμῖνεστιν υπολοιπος ευνους θ καταληzθηναι αν τα πράγματα. και μη αποκνησωμεν τον κινουνον, νομισαντες Ουκαλλο τι ειναι το καινον του πολεμου η το τοιουτον, ο ει- sultare coeperiint. Et Teutiaplus Eleias eos sic est allo curiis. XXX. A Lc r D A, ceteraque Peloponnesii, mel colligae, pia rapturam duees adsumit, mihi videtur, Mitylenen nobis esse navigandum, ita ut iam Amus, antequam a emus noster divulgetur. Nam ut verisimile es) cum hon ines urbe recens sint ρο- titi, magnum ipsorum in cisossi is ne gentiam offendemu, praecipue vero a mari, qua ex Drrte . cum nullum hostem contra se venturum sperant, tum etiam nostrae v ires sunt firmi me.

Verisimile etiam es, ipsorum peditatum, quippe quod sint victores, per hospitia dispersum negligentius agere. Si igitur ex improviso O nostis impertim in imos faciamus. Dero fore, ut tam illis , ινιι μnt in urbe si s is modo nobis benevolus adhuc suis perest res vias in potestatem nostram redigamus. Proinde ne vos pigeat periculum istud F ree, repulantes, novas belli rationes

217쪽

THUCYDIDIS

τις στρατηγος εν τε αὐτω τυλάσσοιτο, και τοῖς πολεμίοις ἐνορων ἐπιχειροίη, πλεῖσπ αν ορθοιτο. λα. V μεν, τοσαυτα ειαων, οὐκ Drειθε τον AMAδαν. ἀλλοι δέ τινες των ἀπ' Τωνίας zυγάδων, και οἱ Λεσβιοι ἔξυμπλέοντες παρηνουν, ἐπει- τρυτον τον κώδυνον *οβῶται, των ἐν Ιωνία πολεων καταλαβεῖν τινα, η Κύμην την Aιολίδα' οπως ἐκ πόλεως ὀρμωμενοι την Ιωνίαν απω σωσιν. ελπίδα s ' ειναι οὐδεν γαρ ἀκουσίως ἀοῦ θαι. και την πρόσοδον ταύτην μεγίστην Ουσαν Ἐθηναίων ην ὐzελωσι, και ἀρ- ην ἐῖορμωσιν αυτους σῖίσι δαπανη γίγνηται, πεπειν τε οιεσθαι και IIum σούθνην ασπε ξυμπολεμεῖν. ὀ δε οὐδε ταυτα ἐνεδέχετο, ὰλλα το πλιειστον της γνωμης ειχεν, επει- της AIι- nullas alias esse, pram istas; a pιUM si qtras Δx sibi ipsi eas eat. O hostes huiusmori ampla occasione Monatur, ex aestasenrenitia res plurauras gerere muri

XXXI. Hic qhiulein ira lociariis, rein Alcidae non persuasit. Alii vero nonnulli ex Ionia exstiles, & Lestni , qui chirn ipso navigabant, ei thladebat it, ut, quandoqhiulem lioc periculum formulabat, aliquam ur in in Ionia, aut Cumana Aeolicam o Uparet; ut ex hir , quam cepisset, pr euntes, Ioniam ad desectionena impellerent. Spem autem rei peragendae esse. Se enim praeter nullius volunta- teni eo venturos affirmabant. Et si proventum istum, qui maximus erat, Attheniensibus eriperent, simul etiam si stationes ipse oppositas ha&rrimi, sumtita ab hostibus iactum iri. etiain se sperare, Pissuthnen a se adductum iri, ut adlaui illi societatem se a fungeret. Sed Alcidas ne istaci tulern admisit: sed ad eam sententiam antino potissimum inclinavit, ut, quoniam non sati, mariire Mitylenen per - Cooole

218쪽

Ἐφεσον καεορροπαθου αυτου, Σαμίων ν U Aναίων ἀτικόμενοι πρεσβεις ελεγον οὐ καλως την Ἐλλα ἐλευθερουν αυτον, εi ανδρος διεzθειρεν ουτε χεῖρας ἀνταιρουμενους, ουτε πολεμίους, Αθηναίων δε ὐπ' αναγκης

μμαχους ει δε μη παυροται, -ιγους μεν αυτον των θρων κ ιλίαν προσαξεσί αι, πολυ δε πλείους των φίλων πολεμίας dειν. και ὀ μεν επείσθη τε, και Xίων ἄνορας -ους εαεν ετι, Qηκε, και των αλλών τινας. ψωντες γ- τας ναυς σι ἀνθρωποι οὐκ εzευγον, ἀλλα

venire potitisset, in Peloponnesum quani celei rime se reciperet. XXXII. Quamobrem cum Enibato solvisset, discessit. ciani pie ad Telorum Myonesum appulisset, plerosque captium, quos in sitae navigationis chirili interceperat, triI-cidavit. Et min Ephesiliri appulisset, Samiomin, qtii ex Anaeis errant, legati , ad eum venientes, non rite eum Graeciam in liberiarem asserere dixeriant, si illos necaret, qui nec arma conri a Peloponnesios trulissent, nec ipsis hostes essent. sed necessirate coacti societatein eum Atheniensibus secissent. Ε , nisi finem laceret, ipsum paucoriIlΠquulem hostium anticitiam sibi concilianiram, longe vero plures ex amicis hostes habiniciam. His ille persimilis, quo mi ot de Chiis adhuc penes se habebat, & ex aliis nonnubios climisit. Νam homines, licet Peloponnesiorum naves

conspicerent, tralati tamen iugiebant, sed poti , ut ad At

219쪽

THUCYDIDIS

IΠελοποννησω' τω δε II ητι και τοις Αθηναίοις ηλθεμεν και απὸ της Ἐρυθραίας αγγελία, α2ικνεῖτο δε καὶ

παιταχοθεν. ατειόστου γ- ουσης της Τωνίας, μεγατο δεος εγενευ μη παραπλεοντες οἱ ΙΙελοποννησιοι, εἰκαι ως μη διενοουντο μενειν, πορθωσιν αμα προσπίπτομτες τας πόλεις. αὐταγγελοι δ αυτον ἰδρυσαι εν ' Κλα-t as accedetant; & ne vel ininimam qui sein suspicionem habistant . cum Athenienses maris imperiiun o inerent, Peloponnesioriun naves in Ioniam unqiram traiecturas esse.

XXXVI. Alcidas vero Εplicto raptim viscessit, & in fugam se desit. Nam a Salaminia & Paralo navssius, dum assiatic in pomu ad Caron esset, coiaspectus iuerat. Haeain ena ab Athenis cursuna casu tenebant. ac hostis ins quenm advennim mettiens, per altum ferebarire, ad nullana aliam regionem ultro, nisi ad Peloponnestim appul- si1riix Pacheti vero & Atheniensidiis cum undique, tum etiam ex Erythraea huius rei nuntius insere rur. Cum enim Ionia nullis minitioni H esiet munita. merita ingens erat, ne Peloponnesii maritanana oram navibiis i gentes, quamvis S sic in animo non halinent diutius ibi manere, tamen Obiter, pruin in singulas istas incississent, eas diriperent. Parallis vero & Salaminia naves, cum ip--

220쪽

HISTORIAE I, IB. III. ΣΙ

ρω η τε Παραλος και ἡ Σαλαμινία ε ρασαν. o δε imo σπουδης εποιεῖτο την δίωξιν καi μεχρι μεν Λατμου της

νησου επεδίωξεν, ως δ' ακετι εν καταληψει εDαίνετο, ἐπανεχωρει. κερδος δε πάρεισεν, επει- οὐ μετεωροις περιε- τυχεν, ἔτι οὐδαμου ἐγκαταλη θεῖσαι ηναγκασθ ησαν στρατόπεδόν τε ποιεῖσθαι, και γλακην σοῦ Π κἀεzάρμησιν παρασχεῖν.M . Παραπλεων δε πάλιν εσχε και ες Νότιον τοΚολοτωνίων, ου κατωκηντο Κολοzωνιοι, της ἄνω πόλεως εαλωκυίας -ο ητα χανους, και των βαρβάρων κα- στῶπιν ιδῖαν επαχθεντων. εὐω δε μάλιστα αυγοῦτε ἡ δευτερα Πελοποννησίων ε ολη ες την 'ττικήνεγίγνετο. εν οὐν τω Νοτίω, οἱ καταφυγόντες κά κατοι-

met ipsum Alcidiim ad Claron vulissent, re in Paclieri nilntiarunt. Ille vero eum magna festinationis contentione persequetianu . Et usque ad insulam Latmon eum est peris securiis: sed cum Alcitas niis piam ampli ita appareret, ira iit eum asi equi posset, PM heri retro rediit. Cum autem ii stium navoe in alto assae uriis non fuisset. troc in luci ci posuit, qti H ntiiqilain subsistere, neque castrii munire , --que sibi cas praesuliis obsulendi, & stationes ipsis oppositas habetuli niateriam praebere coactae suissent. XXXIV. Dum alitern ab hoste periequendo reverter tur, maritimam Asiae olim legens, ad Notium Coloph nior m urirem appulit, uta Colophonia habitabant, qtu Olophon ipsorum antiqua parma , ures a mari ren otior, ab Immane, & barbaris per domesti m seditionem ala altera lactione amisis, capra filisset. Haec autem capta sitit eo serme tempore, quo Peloponnesii secundam limpii nem in Attica1n secer u. In Licte lynir Notio, min sedu

SEARCH

MENU NAVIGATION