장음표시 사용
221쪽
κησανος αυτόθι, αὐθις στασιάσαντες, οἰ μεν, παρα Πισσουθνου ἐπικουρους κασων τε και βαρβαρων ἐπαγόμεδεοι, εν διατειχίσματι ειχον, και των ἐκ της ανωπολεως Κολοzωνίων οι Mηδισαντες, ξυνεπιλθοπες - λβευον. οι δε, ὐπεξελθοντες τούτους, και oντες Qυγαδες, τον ΓΠαχητα επαγονται. o δε, προσκαλεσαμενος
ἐς λόγους υπίαν τον ἐν τω διατειχίσματι 'Αρκαδων
παρ' αὐτόν' ο δ' ἐκειναν μεν ἐν λακ' ἀδεσμω ειχεν , αυτος δε προσβαλών τω τειχίσματι ἐξαπιναίως, καὶ οὐ προσδεχομενων, αiρει, τούς τε 'Αρκαδας κα των βαρβαρων ο ι ενησαν λαοῦ θειρει και τον Ἱππίαν υστερον
tio riirsus orta fuisset inter illos, lii eo innsu erant, &veteres lactis colonos , alii quidem auxilia , copias, quas a Pis suinne, & ab Arcaditare, ac tarbaris arcessiveram, in munitionibus uitem intersepienti H ha tatu, & illi de Colophoniis, qvi proiugerant ex antiqua patria ur , quae a mari erat remotior. Primi e Medis faveram, cum eiusdem factionis hominibus eo ingressi, renapisti In Adminis ratant. alii vero , qui clam istis ainigeriuat. & qui exsules erant, Pachetem arcessiverrunt. Is alitem, Π Ηip- p ain, AmradunI ducem , qui in nrunitionibus illis in iam intersepientibus erat, ad coli tim evomsset, ea condiatione, ut, si nihil clixisset, qM,Q sita placeret, eun in suas munitiones ria ita salvum &sanum restimeret: ille quiclem ad ipsum processit. Ipse vero eum in citi odia sine v-ulis servari iussit; hostium munitiones repente adoretis. il-E'ile nihil tale exspectantibus, capit, & Arcadita ac ba
varos, quotaluot intus erant, occidit. D Hippiam postea
222쪽
οικιστας πεμψαντες, κατα τους εαυτων νομους κατωκισαν το Νότιον, ξυναγαγοντες παντ- εκ των πολεων,
θον λαβών εν τη πόλει τον Λακεδαιμονιον κεκρυμμενον, ὰποπεμπει ες τας Αθηνας, καἰ τους - της Tενεδου ΛΙιτυληναίους ανδρας αμα, ους κατεθετο, και ειτις αλ-λος αὐτω αγια εθοκει εἶναι της ἀπο σείως' αποπερι- πει δε και της στρατιας το πλεον. τοῖς δε λοιποις υπωμένων καθίστατο - χροι την Mιτυληνην και την αλλην
introductiura, sicuti lactis incticiis pronuserat, postmiam innis fisit, comprehendit, glutinae confodit. Et Colophoniis Notium restiniit, illis exceptis, qui Medoriam partibus faverant. Postea vero Athenienses, coloniis eo inissis, eam civitatem ex legibus institii linae sitis constituerunt, Onanitari Colophontis, s qtiis usquam mit, ex civitatibus
XXXV. Pachoe autem Mitylenen reversiis, Pymiam& Dessunt in dessitionem redegit. caprilinque Salaethum Lacedaemonium, in urbe lata inreun, Athenas mittit, simul etiam illos Mitylenaeos, quos in Tenedum asservandos miseriae, & si quis alius ipsi desectionis auctor sitisse videbariir. Maiorem etiam exemitus pariem clunirere. cum reliquis ipse permanens, cum Mitylenes, rum etiam c terae Lesbi res arbitratu suo constitititi
223쪽
λοπ. Azικομενων δε ταν ανορων, και του Σαλαί- όου, οἱ Ἀθηναιοι τον μεν Σαλ αν εὐθυς ἀπεκτειναν ,εσπιν α παρεχομενον, τα τ' ἄλλα, και ἀπό ΙΙλαταιων ετι γαρ επολιορκουντο) απαξειν ΙΠελοποννησίους. περὶ σε των γνωμας εποιουντο και ὀπα ὀργης εδο ναύτοις ου τους παροντας μονον ἀποκτεῖναι, ἀλλα καιτους ἁπαντας Mιτυληναίους οσοι iniam, παῖδας σε και
γυναικας ανδραποδισαι ἐπικαλαντες την τε αλλην ἀποπιασιν, ἴτι οὐκ χόμενοι ωσπερ οἱ ἄλλοι εποι - σαντο, καδ προσξυνελαβοντο ο- ελαχιστον της ορμης
αἱ ΙΠελοποννησίων νηες, ες Ιωνίαν εκείνοις βοηθῶ τολμη-
σασαι παρακινδυνευσαι. ου γαρ απο βραχείας διανοίας εδο υν την ἀπόστασιν ποιησασθαι. πέμπουσιν ουν τριηρηως Παχητα αγγελον των δεδογμενων, κατα τάχος κε- XXXVI. Cuin autem Salaciluis, & qui a me te missi fuerant, Athenas pervenissent; Α henienses Salaethum mise
lena consessin interfeceriant, licet spondentem, cum allaquaedam, trum etiam Peloponnesios a Plataeis actue enimo det anuli j se a luctiirrum. Ι e reliquis vero consultat rec peri ni. Et priIe u a censueriint, uiterficiendos non s Iurn em . qui aderant , sint etiam innires Mitylenaeos, quotquot puliares essent; impuberes vero, ac ieininas in servitiitem inligendas: dantes crimini clam alterana desectionesn, mi ain ab Atheniensibiis iecerant, lice coriun imperio non premerenrur, ut alii; nam etiam alteram, ad quam Iones sollicitaverant, quod Peloponnesio in classis, quae auxilium ipsis Mitylenaeis ferens . in Ionnim non sine pericillo penetrare ausa fueriit, motum illurn non nunimi in adiuvisset. nec enim pario, levique consilio defessionem fecisse victetantur. Triremem igitur ad Pachetem Iniciunt,
224쪽
λευοντες λαχρησασθαι ΝΙι ληναίους. και τῆ ὐστεραία
μετανοια τις εὐθυς ην αυτοις, και αναλογισμος, ῶμοντο βούλευμα και μεγα ἐγνωσθαι, πόλιν θολην δαῖθεῖ-
ρα μαλλον, η οὐ τους ἀτίους. δ' ηὐοντο τουτο των Mιτυληναίων οἱ παρόντες πρέσβεις, και οι αὐτοῖς των Αθηναίων Bμπρασσοντες, παρεσκευασαν τους ἐν τέλειωστε αὐθις γνώμας προθέιναι. και επεισαν ραον, δοτικαι ἐκείνοις ενδηλον ῆν βουλορανον το πλέον των πολιτωναυθίς τινας σοίσιν ἀποδουναι βουλεύσασθαι. καταστάσης ν άθυς ἐκκλησίας, ἄλλαι τε γνωμαι -'μαστων ἐλέγοντο, και Κλέων ό Κλεαινέτω, ο εο καὶ την προτἐραν ἐνενικηκει -πε ἀποκτεῖναι, ὼν καὶ ἐς ταα - βιαιότατος των πολιτων, τω τε σημω παραπcλM quae populi decretrum nuntiet, in perrantes, ut primo quoque tempore Mitylenaeos necet. Postero autena die conse-stim eos vehemeriter poenituit, & saevIirri ac immane deis cretum , quod feceriuri, sectina ipsi reputastam, quo rotan civitii in potius, quam ipsos desectionis auctores ne ritulaebant. Cutn aluein Mitylenaeoriam legati, qui aderant.& quotquot Athenienses ipsis studebant, hoc antimadvertissent, suas errunt illis, qui reiptiblicae praeerant, ut hac de re ad populum iterum referrent , & sententias r rent.
Quod facile persuaserunt, quia & illis lioc erat perspectum, maiorem civium partein cupere hac de re iterum consultatus potestatem sibi per aliquos liri. Quamobrem concione statim coacta, cum aliae sententiae a singulis sint dictae, ruin iniam Cleon Ceaeneri filius. cultis inani de Mitylenaeis occuleiusta sentetula pri se evicerat . qui & ceteris in rebus civis erat omnium violentissimus, & runctemporis apini plebem longe gratiosissimus, ita in ei, Paul-
225쪽
εν τω τότε πιθανωτατος, παρελθων αυλς, ελεγε τοιάδε. λς . ΠΟΛΛΑΚΙΣ μεν η- εγωγε και αλλο τε εγνων δημοκρατίαν, ὀτι αδυνατος εσπιν ετερων 'χειν, μάλιστα δ εν - - ψετερα περι M. ιτυληναίων μεταμελεία. δια γαρ το καθ' ημεραν ἀδεες και ανε βούλευτον προς ἀλληλους, και ες τους ξυμμάχους το αὐτσεχετε. και ό, τι αν η λόγω πεισθεντες ὐπ' αὐτων ἁμαρτητε, η ἡ ικτω εν τε, ουκ επικινδύνως ἡγεῖσθε ες Φασκαι οὐκ ες την των ξυμμαχων χαριν μαλακίζεσθαι οὐ
σκοπουντες ora τυραννιδα εχετε την 'χην, και προοπιβουλευοντας αυτρυς, και ακοντας ἀρχομενους. ἀ οὐκ εξων αν χαρίζησ9ε βλαπτόμενοι αὐτοὶ, ἀκροωνται ψων. ἀλλ' εἴ ων αν ατ i μαλλον, ἡ τῆ εκείνων εὐνοία περι- mi id vellet, dicendo facile persuaderet, in medium pringressus, thanc orationem habuit. XXXVII. CD M saepe alias ego statum popuI.rrem minimaptiun lassica νι ad imperium in alios obtinendum, tum vero Pra ripiis nune in hae vestra de Misse raris poenitentia. Nam priavios in pisi iana O muva eonsuetudine hse seram sis, rotinus insidias rimnis, idem etiam de s is sentiris. Et qui vidvel eloquentia eonis acidum de inrigis , vel miseriso a motinmiseri ιι, non reputaris, vos, magno vestro ram Pincuti, ulla cum patia sociorum, molles fabilesque erya eos esse. Non considerantes, imperium, psod obtinura, tyram idem esse, ipsisque ad insidias vobis fuiendas attentos esse, vestroque immisanvitos parere : pes vobis dicto sint auiuentra, non proprer beneficia, quae vos vestro raran detramento in eos contuleratris, sed PtoPur Porentrum, Fa superiores estis, potius p rn ympur ι Ioman erga vos iam lentiant. Omnium vero praeturiosi mran ei.
226쪽
γενησθε. πάντων δε δεινότατον, εἰ βεβαιον ἡμῖν μηδενκώεσπηξει ων αν Ais περι μηδε γνωσόμεθα ὁτι χείροσι
νόμοις λχ τοις χρωμενη πόλις κρείσσων εστιν, η καλ- εχ υσιν ἀκύροις Viata τε μετα - οσύνης LIελμώτερον, η δεξιότης μετα ακολασίας. οι τε *αυλότεροιτων ἀνθρωπων, προς τους ξυνετωτερους , ως επι πλεῖ
μων σοῖωτεροι βουλονται zαίνεσθαι, των τε ἀει λεγομενων κ το κοινον περιγίγνεσθαι, ως εν ἄλλοις μείζοσιν οὐκ αν δηλωσαντες την γνωμην καὶ - του τοιουτου ταπολλα στάλλουσι τας πόλεις. οι δ' ἀπιστουντες το ἐφαυτων ξυνεσει, αμαθεστεροι μεν των νόμων αξιουσιν εi- ναι , αδυνατωτεροι δε του καλως εαποντος μεμψασθαι λόγον. κριταὶ δε οπες απο του κτου μαλλον, η ἀγωνισταὶ, ορθόῖνται τα πλείω. ως οὐν πη και ημας ποιουν-
re. Num si quirim, O tesse rus sapisnitiores videri, O in μι- cis eonsuriationibus sententiam semper obtinere volunt, pias in aliis mula is rebus ingenii se vim ostentare non possint; α- pM mpurea Hem te res Misas mereunt. Illi vero . picia suae peritiae dis int, se leg dus imperitiores esse, O UEM sensentiam, pri recte rixit, a se ν istiperara non possῆ, ulmo fatem . se ureo Mas plenunque recte adminiserant, eqssia sint remm assiuasimatores Potisu, quam concertatores. Sic igitur nos Popu
227쪽
τας, μη θεινότητι καὶ ξυνεσεως ἀγωνι ἐπαιρομενους, παρα δοξαν τω ὐμετερω πληθει παραινεῖν.λη . 'Eγω μεν ουν ο αυτός εἰμι τη γνωμη, και Θα μά- μεν των προθεντων μόγις περὶ AIιτυληναίαν λέγειν, και χρόνου λατριβην εμποιησαν των , ό εστι προς των ηδικηκοτων --ον. ἡ γαο παθων τω δρασαντι ἀμβλυτερα τῆ οργη επεξερχεται. ἀμυνεὐαι δε, τω πωθε ν ότιεγγυτατω κείμενον αντίπαλον ον, μαλιστα την τιμωρίαν αναλαμβανει. Θαυμαζω δε και ρσπις εσται ἡ ἀντερων, και ασιωσαν ἀπροαίνειν, τας μεν Mιτυληναίων αοικίας ημιν ωῖελίμους ουσας, τας δ' ημετε
ρας ξυμῖορας τοῖς ξυμμαχοις βλαβας καθισταμενας.
καὶ δηλον οτι η τω λεγειν πιστευσας, το πανυ λκῶν, ἀνταποzηναι ως ρὐκ εγνωσται ἀγωνίσαιτ αν, η κερδειμαιρομενος, το εὐπρεπες του λόγου εκπονησας, παρα- γειν πειρασεται. η ο ε πολις εκ των τοιωνδε ἀγωνων ταμere, nee direnes μιιltate O solumae contentitone elatos, ve- . 'ae multiti ni al-r, quam sentimus, Dadere Met.
XXXVIII. Ego tonzr in e.idem sententia pennamo, arsu H-los miror, p2ι de Mit menoreis ad vos it m retulerant, O mo ram intemonunt, quod illis , qui iniuriam fecerant, conranonus: pia enim iniuriam aerapit, si morM interponantur, ira lan- ollissiore posequinin Ubio vero , qtin est initime illatae adversaria, s statim eam spvatur, maximas Pomas repetit. Illum reiam miror, qui iis ille emit qvι contris me icet, O aperte ραγ- nuntiare non Histabit, Mitylenaeonis pesidem iniurias eo nobis utiles, nostis Pero casIs Hesu det rema non assem. Sed prosecto constat, hunc aut dicenaι farasitare fretum, conce Ho-- nis 'viso daturum omram, ut demonstret, id non σοῦ decierum , Fod tiaram maxime demtum est; aut praesu intactum, siniosa
228쪽
θατε Θεατάι μεν των λόγων γίγνεσθαι, ἀκροαταὶ δε
σκοπουντες, ῶς δυνατα γίγνεσ9αι. τα δε πεπραγμενα ηδη, οὐ το Θ εαθεν πιστότερον ο ει λαβόντες η το ἀκου--εν , απο των λογων καλ- επιτιμησαν ν και μετὰ καινοτητος μεν λογου ἀπαταψαι αριστοι, μετα δεδοκιμασμενου δε μη ξυνέπεψαι ἐθελιιν δουλοι οντες των ἀει ἀτοπων, ὐπεροπται δε των ειωθότων. και μαλαταμεν αυτος ει ειν εκαστος βουλομενος δυνασΘαι, ω δεμη, ανταγωνιγμενοι τοις τα τοιαυτα λεγου , μη υσπεροι ἀκολουθησαι δοκεῖν τη γνωμη, οξεως δε τι λεγοντος
προεπαινεσαί και προπιοσθαι τε προθυμοι εἰναι τα oratione elaborata, vobis imponere conaturum. At respubliea propter harusnori concenationes aliis φιIdem Praenua dat, a vero Uricula sustines. Hiara vem αι e ψ.1 Rem vos est, μι huius mori cereantina pur ram ιυιtuuis. O ve sonis p ran Uectat reri vero aiagores esse consueve*s: res priiam sumas, scpiis optime rixerit, feri posse conuvinfra: res veru rum gesas, ex Elorum oratiose spectantra, quι egregie vos oriurgarint; id, quod vos ipsi inuisis, non certius e siminus eo, quam quindauistis. O orationιs p Γdem novitate facillime vobιs imponi siniatis; sectatam vero, ac probatam oratironm misso modo sequi Maiaris: remm piadem invisitatarum Per se , usitatararan wm eo temtores. Et urivisis fisu vestiam poti nium psidem iurenes fa- , mutare praesare e pit: sin tantis, illis, qua Lu eloquentiae lau-
229쪽
λγγόμενα, και προνοησαι βραδεῖς τα te αυτων ἀποβροσομενα ζητουπές τε ἄλλο τι, ῶς ίπειν, η εν οις ζωμεν, δονουντες δε οὐδε περὶ των παρόντων ἱκανως. απλῶς τε,
καθημένοις μῶλλον, η περὶ πόλεως βουλευομ4νοις. λΘ'. 'Iὶν έγω πειρωμενος ἀποτρέπειν υής, ἀπο- ίνω Mιτυληναίους μαλιστα - μίαν πόλιν ηδικηκότας υμῶς. εγω γαρ, οπινες μεν μη δυνατοι zερειν την-ετεραν ἀρπιν, η οι τινες υ πο των πολεμίων αναγκα- σθεντες απέστησαν, ξυγγνώμην ε ' νησον δε οπινες ἔχοντες μετα τειχων, και κατα Θαλασσαν μόνον φωβουμενοι τους ημ τερους πολεμίους, b ω και αυτοι τριη-
ρων παρασκευη ουκ α ρακτοι ησαν προς αυτους, αυτο - νιμοι τε οικρυντες, και τιμωμενοι κ τα πρωτα υπο ημων, pnomii etiam sis ad significandum, ea, psae esconiagr, a vinis iam esse percepta, vel anu piam sint dicta ; sed ad horum eventa mouienda tanti estis. Et aliqlum alium renim satum titi a topiar quaeritis, quam sit is , in φω vivm s, quamquam Are praefrarum qiudem rararan satum satis bene cognosiatis. Detia-pre, M rem Paviis experiam, auri π voti rati servitis, O p
rius smiles esis spectator Uus , qui stant, O audiunt sophisas.
plana viris, qui de rapinica consiliant. XXXIX. A quibus vitiis ego vos avocare conaris, Pronun tio, unam omnium Astylae eorum esν uviem vobis maximam inisi uiam iuis fies . Ego enim ιltis, pii vestraran προ num fine n qiuunt, aut pes ab hostibus coacti, destamrit, ini iam do. Sede in illi, quι insitan renctant, O MMn miaris cinctam ira ialebant. O φύ a mari tantum nostras Irostra minitabant, ubi Ojs firmo classis apparatu adverses eos erunt muniti, Diapu korio urentia, ideri vivebam, O ante omnra a nobis honorasan
230쪽
τοιαυτα εἰργασαντο τί αλλο ομνι η επεβρυλευσαν τε, και ἐπανεο οπιν ρωελλον η απεστησαν, ἀποσπασις
μέν γε, των βιαιὸν τι πασχοντων ἐστιν b ἐζητησάν τε μετα των πολεμιωτατων ἡμας σταντες δια θεῖραι; καίτοι δεινότερόν εστιν ἡ Γ καε απους δυναμιν κτωμενοιαντεπολέμησαν παράδειγμα δε αὐτοῖς oin αὶ των πε
ρωθησαν, ουτε ἡ παροῖσα εὐδαιμονία παρεσχεν οκνον μηDAb ἐς τα δεινὰ γενόμενοι δε προς το μελλον Θρασεις, και ἐλπίσαντες μακρότερα μεν της δυναμεως, ελασσω δε της βουλησεως, πόλεμον ηραντο, σπιν αξιωσαντες του θικαίου προθεσαι εν ω γαρ Γηθησαν περιεσεσθαι, επέθεντο ἡμῖν Ουκ αδικούμενοι. εἰωθε δε των πόλεων αις αν μάλιστα κοὐ δι ελαχίστου απροσδόκητος ευπραφίαἐλθη, ες υβριν τρέπειν. - πολλα κατα λογον τά
tur, talia facinora patrarint; quid aliud, φιam inserias femnunt, Milum potius inferentes , quiran deseemonem facimus, sectio enim est illonis , pii vim alis ran patiuntur operamque disrunt, ut iunctis opibus. mn utis, pι i nobis sint hostes infensi inii, nos perderem ' AWia hoc es atrocius, quam si per se,
solique panis opibus bellum nobis intulissent. neque calamiares aliorum, qui, post defectionem a noris factam, in seminueni iam βnt reducti, documentum Vsis Demni; neque praesens ipsorum felicitas ipsos a premuis adeundis dete ιt: facti avtran audares ad futura, O speratis rebus maior ibus, psam Fas Praestare Pore rant, O minoribus, quam pus ea tisant, Hllvm susceperimi, annis potitus quam iura es mandum censenses. quo enim tran-pore se vιflores fore putarane, nuitis iniuriis a nobis affecti nos an serant. Usu autem venire solet, ut civisates, tuae Praecipue, psirus viseer ac praeter exspectastionem feticitas conliset, ad ur-