장음표시 사용
251쪽
νειαν αυτων, βία ρον οὐκ ἐβούλετο ελειν εἰρημενον γωην αυτω ἐκ Λακεδαίμονος, οπως, ii σπονδαι γίγνοιντο ποτε προς Ἀθηναίους, και ξυγχωροιεν ο τα πολεμω -- ρία εχου ν ἐκατεροι αποδίδοὐαι, μη αναδτος ει η ἡ
IIλαταια, ως αυτων ε κοντων προσπωρησαντων ) προσπεμπει δε αὐτοις κηρυκα, λεγοντα, ει βουλονται παρα- Ουναι την πολιν εκοντες τοις Λακεδαιμονίοις, και δικα-σταις εκείνοις χρησασθαι, τους τε ἁδκρυς κολαζειν,
παρα δίκην δε, ουδενα. τοσαῖτα μεν ἡ κηρυξ ειπεν. οi δε σαν γαο η - εν - ασθενεστατω ) παρεδοσαν την πόλιν. και τους IΠλαταιέας ετρεῖον οi Ι Ιελοπον η οι η-- ρας τινας, ἐν ρσω οἱ εκ της Λακεδαίμονος δικασται πεντε ανδρες Azίκοντο. ελερντων δε αυτων, κατηγορία μεν οὐδεμία προετέθη ηρώτων δε αὐτους επικαλεσαμενοι ,
sare non poteram. tiare dux Lacedaemonitis, chim eOrmn imbecillini tena cognovisset, per viin quidem eOS capere noluit lioc enim a Lacedaeinotatoriim inagistratibiis ei laerat intermictunt, ut, si sorte foedus aliquarulo cum ΑΦeniensibus fieret, & turique o pula bello capta , Pam in sua potestate liata 'ent, reddenda conseruirent, Plataea non residereriir, qvid ipsi sua sponte se declaesissent sed caduceatorem ad eos misit, cpii diceret, ni linquul se, &ur,em ultro Iacedaemoniis dedere, eoi uinque iudicio stare vellent, ea colu itione, ut de sontibus supplicium sumerent, nullum vero indicta causi damnarent ac punirent. At pie caduceator qui dein haec Ninni in dixit. Illi vero iam enim in extrema liminecillimae constituti erant urbena ipsis desertim. Peloponnesii vero Platileenses per aliquot dies alueriant, donec Lacedaenione quinque iudices advenerant
Cum alitem illi assuissent, nullani Piidem accitfiuionem ipsis Diuiligod by Coosla
252쪽
τοσόυτον μχνον , ειτι Λακεδαιμονίους και τους ξυμ μαχους ἐν τω πολεμω τω καθεστωτι αγαθόν τι εἰργασμεIοιεκτίν. οι δ' ελεγον, αιτω άμενοι μακρότερα εiπεῖν, και προτα απες σῖ- αυτων Aστυμαχίν τε τον Ἀσωπ λαου, και Λακωνα τον 'Aειμνηστου, προξενον ζοντα Λακεδαιμονίων και επελθόντες ελεγον τοιάδε.
σθαι. νυν δε φοβούμεθα μη -zοτέρων α' ἡμαρτη -
καμεν. τον τε γαυ αγωνα περι των δεινοτατων εἰναι εἱ- κοτως υποπτεύομεν, και υμας, μη οὐ κοινοι ἀποβητε propositerunt: sed illos arcessitos hoc tantiam intem ogais fiant, nil liui in hoc illo, ex quo susceptiim esset, de Laceta in onus, eorrumque sociis aliqtio in clo bene inerati essent. Illi vero, ciun petiissent, tu stiani cauiam Oriicione prolixiore sibi agere liceret, responderiint, si laeque causae patro S constitilentes Asyymachum Asbpolai, & Laconent Aetnanesti filitina, citi publicum erat cuin Lacecla trioniis hospitium, aut te in medium progressi, in hunc moediim verba iecerimi. LIII. URBI s deitionem, o Gredaemonii, vestra aeqγitate freti ferimu ; non existunantra, nos tale maecinm Abimnas, Marequirus assislod fore friantes; O eonestionem nobis oblatam Misce mus , uae non apud alios, sed apud vos tu es earisam δα-mmu, Franarinodum eritiam Hesrino: se enim potissmini nos
nostrum ius obtenturos arbiet Mamur. Iam vero veremur, ne ab
253쪽
τεκ',ρίμενοι, προκατηγορίας τε ημων οὐ προγεγε - μενης, χρη αντειπε ιE, αλλ αυτοι λογον ητησαμεθα τό, τε ἐπερωτημα βραχυ ον, ω - μεν αληθη ἀποκοίνασθαι, ἐναντία γίγνεται, - δε ψε 1, ελεγχον εχει. παντα θεν δε αποροι καθειττωτες, ἀναγκαζομεθα, καιασ2αλεστερον δοκει εiναι, εἰποντας τι κινδυνευειν. καa γαρ ο μη ρηθώις λογος τοῖς - ενυσιν αιτιαν αν παρασχοι ως, εi ἐλεχθη, σωτηριος αν m. χαλεπως οε εχει μιν προς τοις αλλοις και η πειθω. αγνωτες μεν γαρ ομτες ὐ λων, επεισενεγκωνοι μαρτυρι α ων απειροιῆτε, ωzελουμεθ' αν νυν δε προς εἰδοτας παντα λελε- ξεται. και δεδιμεν οὐχι μη προκαταγνόντες ημων τμαρετας ησσους ειμι των Θετερον, ἐγκλημα αυτὸ ποιη-
in ancipiti fora a constitaui simu , cogimur, O mrius esse δε-rimus, aliγιd escendo maetitura. Q od rarim διci potuis ab illis, μι in tali esserimne versentur, nisi Hatim furit, honum-bus praebet occiasionem exsinianae, hoc sum, si s ran Diffit, salutem His dare potui . Sed praetre assia ipsa permadendi ratio in citi nobis est. ninn se ignoti inter nos essemus, alia-
254쪽
κρί ν καθιστώμεθα. '. ΓΙαρεχάρονοι δε ψως α εχομεν οἴκαια, πρός τετα Θηβαίων διατορα, καὶ ἐς υμας, και ες τους αλλους Ελληνας, των εὐ δεδροιωμένων ὐπόμνησιν ποιησόμεθα, seu πεμειν πιιρασόμεθα. Cαμεν γ- προς το ερώτηματο βραχυ, ειτι Λακεδαιμονίους και τους Oμμαχους εντω πολεμω τωδε ἀγαθον πεμοιηκαμεν, c - ὼς πολεμίους ερωτατε, ουκ αδκεῖσθαι ψας, μη ευ π άντας *ίλους δε νομίζοντας, αυτους ἁμαρτάνειν μαλλον, τους
ημιν επαττρατευσαντας. τα δ' ἐν τῆ ειρηνη και πρὸς τον
Μῆδον, ἀγαθὰ γεγενημεθα, την μεν, ου λυσαντες νυν πρότεροι, τω δε, ἔννεπιθεμενοι τότε ἐς ελευθερίαν της Ε λαδος μόνοι Βοιωτων. καὶ γὰρ ἐπειρωταί τε ἄντες εν
sed is veremur, ne, in aliorum gratiam, iv ium iam peractum, vestroque mariudicio confirmatum saureamus. LIV. Venuntamen ius nostram adversus Thebanomm simultates tinbimur , O quidqiud ad iustam nostrae ea ae defension
facit, proferemus nostraque brare a raran in vos, tum ratam in ceteros Graecos collina commum ubimus, O si rere vos eo bimur. Respondemus enim ad vestam Elam perbrevin lare γάιο- non, numqvid in hoe bello de LaceLienionΓs, eon pu soriis,
aliquo modo bene meriti sitanust si nos, ut hostes interregaris, vos nullam iniuriam a nobis accepisse, qui nullis betae is a nobis ast 1i suritis; φ ut eos, epvis amicos esse ducitis, vos Poriuupeccare, pu bellum nobis intulentis. Θιod aurem ad Pacran attinet, O ad bellum conrea Medos gestum, bonorum vironum officium ferimus: stippe qui illam quidem, nune non violavim , priores; illos vero , tune stat ex omnibus Boeotis una vobisci vpm ldbmare Graecorum Upro sumus. Nam, suam ris in locis
255쪽
μαχη σαμεν εμ δερτερ σιω, μαχη τε τη εν τη ineram γη γενομενη, παρεγενομεθα υμιν τε κω Ιαυσανία. ειτε τι ἄλλο κατ μεινον τον χρόνον ἐγενετο επικίνδυνον τοῖς Ελλη , παντων παρα δυναμιν μετεσχομεν. και υμῖν, ω Λακεoαιμονιοι, ιδ α, οτε περ δη μεγιστος Cόβος περιεστη την Σπάρτην, μετα τον σεισμον των ες Iθώμην Et των ἀποσπαντων, το τρίτον μερος ημων αυτων ες -
κελευετε τραπεσθαι, ως εγγυς οντας, - ν δε ρο - αν αποικουντων. εν μεντοι τω πολεμω ἀυεν εκπρεπε--sterraneis habitaremus, tamen navale proelisni ad Araemissum commisimus ; O ramet in agro nostra pugna commissa est, in ea v bis O Pausaniae agitimus. D s piae aliae O tigm Peric D cm iunctae ser id tempus a Graecis gestae frenint, omnium Parata Pras pria vires exsiuimus. Vobis etiam, Lacedaemonia, Privatim, cum maximus terror vanam iamran it, Post terrae motrum , pzo rempore Helom d tione a vobis facta ιn momen se reci-
Perant, reuiam nostrae riuuaris panem auxilia mismus. φιamm Im memoriam vos deponere non iacit.
LV. Ae tam ρι ni in maximis gravissimi ve rebus talo σὰ non dubitavimus. postea vero suimus hostes: sed vos in e L p.r sisis. Cum enim a vobιs petitomus, ut in vestram μὰ .
tem nos reciperetis, cim Thebana vim nobis ιntulerunt, nos m
256쪽
στερον ὐπο ἐμων ἀτε ἐπαθετε, ουτε ἐμελλησατε. εi crὰπα ναι 'Aθηναίων οὐκ ηθελησαμεν, Φων κελευσάντων, οὐκ ηδικουμεν. και γ ἐκεινρι ἐβοηθουν ἡμιν παντία Θηβαίοις, οτε Ῥεῖς ἀπωκνεῖτε και προδρυναι αυ- τοὐς οὐκέτι ην καλον, αλλως τε και Ους ευ πα θων τις και αυτος σείμενος προσηγαγετο ξυμμαχους, και πολιτείας μετελαβεν' ἰέναι δε ες τα παραγγελλ.ομενα εἰκος ην προόθυμως. α δε ματεροι - γεῖσθε τοῖς ξυμμαχοις, ουχ οι επόμενοι αἴτιοι ει τι μη καλώς ἐθρατε, , αλλ' οι αγοντες ἐπι - μη ὀρθως εχοντα.
νστ. Θηβαῖοι δε πολλα μεν και ἄλλα ἡμας ηδίκη
βανοντας is σπονσαῖς, και προπιτι ιερομηνία, ὀρθως ἴτε Τετιμωρησάμεθα, κατα τον παπι νομον καόεστωτα, τον ac turi exuriis. Fodsi ab Athenum tu vestro iussu deficere no-DImus, nullam Iniuriam propterea vobta stamus. Ilii enim contra Thebanos auxilirum nobis tuderant, cum vos hoc 'sim facere pigebat. - amplietu honesium mi eos prodeω, praeserim hominυ de notus bene meritos, quos ιn Asutarem precibus ad duximu , O a quibus rivitate donarifuimus. Immo vem nos docibat ad ιllorum imperata alacriter serenda ire. Sed quae ruri-
pie peccastis , dum sociis ιmperaretis, s quιd non honeste fecisis, honun earlpa non penta illos es, qui se ii sint, sed pen
illos, qui vos ad res pravas agendum duxerunt. LA I. Thebani vero virm antas mult.rs InIurias nobIs inmierunt,
tum etiam hane Postremam, φιae ut vos js nostis) honim, quae palmur, es causa. απι enim sederum, paci M tempore, O ipsis feriιs mensemis urbem nostrum occi a=nt, eos merito semus viri, mundum legem ab omndus receptam, piae fas esse
257쪽
πιοντα πολέμιον ζοσιον εiναι ἀμύνεσθαι κή νυν οὐκ ανιικότως δ' -τους βλαπτοίμεθα. εi γ- τω αὐτίκα χλησίμω υμων τε και ζωίνων πολεμω το δίκαιον λήψεσθου, του μεν ορόου et νῶισει οὐκ αληθεῖς κριται αντες, το δεξυμῖερον μαλλον Θεραπευοντες. καίτοι ii νυν υμιν ωzε- λιμοι δεκου ν εiναι, πολυ και ἡμεῖς και ηι αλλοι Ἀ- ληνες μαλλον τότε οτε εν μείζονι κινδυνω in. νυν μεν γαο ετ ροις υμεις ἐπερχεσθε σεινοί is ἐκείνω σε - καιρω ἔτε
πασι δουλειαν ἐπεῖερεν ο βαρβαρος, ῶῖδε μετ αυ υ σαν. και σίκαιον ημων της νυν αμαρτίας εi αρα --τσαί τι ) ἀντιθειναι την τοτε προθυμίαν καὶ μείζω τε
προς ελασπω ευρησετε, και εν καιροις οις σπανιον ν των Ελληνων τινα ἀρετην τη αεργυ συναροι αντιταξασθαι. Met, hostem, quι nos invarit, propiatore: O inonis gratia nunc immerito pinemur. Nam si ex praesenti utilisate, quam ex illorum s etate pereviris, O ex hostili illorum Mo, quo nos prosequvntiar, is esum faciatis, no M plectaris; vos non religio- su nuis iis ci esse, mi Potius titissiarii sevire eonstabit. Θιod si nune isti Mobis utiles serimur eo, ρ ecto nos, cereri u Gra es tu , ciun in maiori mitigio syriis constituti, vobis milio maia Ps rudes exstimanus. Vos en lin nune pia n atios inva is, lasissem idolosi. Sed illo impore, quo barbarus iv 2m seramuris omniabus Graecis ian ovibat, si ciun ipso Demni, O ipsis adiuv mm. Quare .upimn est, ut linu nostro 'Gato si modo precatum ut uod a nobis es comi imi iam opponaris illud nostram animi μώhun, pro tunc ega vos finias. O, si utrius tu Gl-
258쪽
lam νουντό τε μαλλον οι μη τα ξ Μῖορα προς την ἔφοδον
αυτοῖς - ταλεία πρασποντες, εθέλοντες δε τολμαν μετακινδυνων τα βέλτιστα. ων ἡμεῖς γενόμενοι, και τιμ
θέντες ἐς τα πρωτα , νυν ἐπι τῶς αὐτοῖς δέδιμεν μη λα- θαρωμεν, 'Mηναίους ελόμενοι δικαίως μαλλον η --
κερδαλέως. καιτοι χρη ταυτα περι των αυτων Φοί-Cαίνεσθαι γιγνωσκοντας, και το ἔ-2ίρον es αλλατι νομίσαι η των ξυμμάχων τοῖς ἀγαsίὰ, οταν αει βέ
νζ'. Π σκέδασθε τε ἡτι νυν μεν παράδειγμα τοῖς πολλοις των Ἐλλην- ανδραγαθίας νομίλει ε' εἰ δεπρο ημων γνω τεσθε μη τα Γικότα οὐ γάρ ἁφανη κρινεῖτε την δίκην τηνδε, DTαινουμενοι σε περι οὐδ' ημων
sus impensna O inorsim bactam n nullam utilistis aut floris suae rationem habuerarari; sed via m.axiano cum Pericati res opti mas O pulcherrimas alacitur O fortiter agere Notiumras. ex quo. nisi numero siura nos De imus, licet etiam proprerea Mnores pra cima nobis haliti furint; nunc tamen veremvr, ne Me ipsa da
259쪽
κου πανοικησέα δα Θηβαίους εξαλε nom. ἐς τουτο γωδε ξυμ ορας προκεχωρηκαμεν, οι τινες δε Ιηδων τε κρατησαντων απολλυμεθα, και νυν ἐν ὐμῖν τοῖς πν zιλτάτοις Θηβαίων ἐσπωμεθα, καὶ συο αγωνας τους μεγίστους ἐκπεσπημεν, τοτε μεν, την πὸλιν ii μη παροδομεν, λιμω διαίθα ναι, νυν δε, Θανατου ἀκη κρίνεσθαι. καιπιριεωσμεθα εκ παντων I Iλαταιης, οἱ πυα δυναμιν
vere , ne omnra factum Vestratin improbent, pIod de bonis viris, petamvis vos Usi nullares sinu, aliquid praeter Montin O dignia Limn vestram salueritis ; nme rem ab humanitatis ossicio alisnam ivaerens, si spolia de nobιs, qui de Graecis universis bene meriti sumus. in Hisseis tempsis suspendantur. Fabinus aurem atrox esse videriimr, si Lacedaemons Plataeas diu prant. Et omnesimaris ferent animo , plod patres qvidem, maiorisve vestri, - mo linius civitatis in tripode Delphico vinutu ergo visivi e rint, vos vero ex unιversa Graecia propter Thebanos hoe i sunt deleatis. Nam eo ealamitatis ιam proprissimω , quippe qia 6 ante perii mitis, s Meri vidisserat, o nunc apud vos, pia n his olim eratis amitassis, a Thaanis s eranure, O duo gravis finia renatana subnimus: unum ροδdem, tunc, ne fame nommur, nisi uriam deest ranus; abe Π vero, nunc, quod capitias catom dieamus, O in satiuis viscrimen vorem . Et nos illi Flararenses, Fi sup vires optime meraιι stimus de Grareis unia
260쪽
πρόθυμοι ἐς τους Ἐλληνας, ερημοι και ατιμωρητοι καὶ τε των τοτε φυμμαχων ia zελει οὐδεις, υμεῖς τε, ia Λακεδαιμόνιοι, η μονη ελπις, δεδιμεν μ' οὐ βεβαιοι ητε. νη . Καίτοι αειουμεν γε και Θεων ενεκα των ξυμμαχικων ποτε γενομενων, και της αρετης της ες τους Ε ληνας, γναμ ηναι Φας, και μεταγναναι, ειτι Θηβαίων επείσθητε την τε Oωρεαν ανταπαιτησαι, αυ-
τους μη κτείνειν, Obς μη ὐμιν πρεπει σω2ρονα τε αντι αἰσχρας κομίσασΘαι χαριν, και μη, ἡσονην δοντας αλ-λοις , κακίαν αὐτους ἀντιλαβεῖν βραχυ γαρ το τα μετερα σωματα δια εῖραι, επίπονον δε την Ουσκλειαν
unica spes nostra , parasm constanus stis. HII. Sed vos oramus, O per Deos, qui nostrae seselatis, fudera se pr.re es ac testes quondam furimi, O per vii tem, quam erga Gnaecos demonstravimas, ut flectamini, O sententiam mutetis, si pιid fine vobis a Thebanu pe Iasum furit: usque hane e raritam virissim ab illis reposearis, ne tu illos occidant, pios a vobis occidit non deret; O honestum bene uin ραγ turpi ab illis reportens, nme, ut altu pari mini, infamiam in pro bene o in eos eoVIto Abeatis. Nam co ra nosita morae nud Z.ire vobis est in remtur mi hutiis facinoras infantiam δε-lere es is usimum. non enim hostes uso assiciens Ambeso, sed a1nisos , qui in tute compulsi bellum vobis fecimus. Icaque stratas metu nos libraviis, sententiam religiose sanctore tuleritis,