Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ὐοιτε, και προνοουντες ἔτι μοντας τε ελάβετε, καὶ χέι-

ρας προίσχομένους ο δε νόμος τοις μη κτείνειν του roυς ετι δε και ευεργετας γεγένηρονους διαπαπίς.

ἀποβλC ατε γ- ες πατερων των Ῥετερον Θηκας, ους ὰποθαι ό,τας -ο Mηδων, και ταῖεντας εν τη ημετερα, τιμώμεν κατα ετος εκαστον δημοσία ἐσΘημασί τε καιτοις αλλοις νομίμοις όσα τε η γη ἡμων ἀνεδίδα ωραια, παντων απαρχας ἐπιzεροντες, εὐνοι μεν εκ Cιλίας χω - ρας, ξυμμαχοι δε ὀμίχμοις ποτε γενυμνοις. ων Ῥεῖς τρυναντίον - ἀραπαιτε, μη ορθ- γνόντες. σκεψαο Θε δί' Ιαυσανίας μεν γαρ εθαπτεν αὐτους, νομίων εν γη τε

ποιησετε, τι αλλο η εν πολεμια τε και παρα τοις αυ-

ίντα:ς πατερας τους ἡμετέρους και l γενεις, ατίμους γερων Lν ιυν ισχου , καταλει γετει προς δε, και γην,

illuci inprimis ci tanus, nos volentra in Mesram venι poleopatem, O more supplicum tirantis tendenus, hutti inciti autem homino irae Graecorum ritus o H vGat, Priamo nos Perariatio de νobis hera meritos esse. Aspicite enim Hiacta patragmvsmnun, quos a Medis caesos, O in agro nostro sePustos quotannis pia ce cohonestabamus O induarentis, O atiis inferiis; mi. uas citam fractumn , suos noster suo tempore Iesis am, aniaci amicis ex amico agro , O sorii illis, pia quondam commititones furanι, of tra. Θιbus vos eonιriaria serer itis , nos iniquo iudieso daninanres. Rem enim eons me. Pausianius quidem eos humavis, existimans, illos a se in apo amico , O apud amicos humari. Vos vero, si nos occidenιιs. O am PlatMenseran Thebanatin Maeritis; prid aliud, quam patres. cognatos κ Vesros,

262쪽

εν ἡ οευθερώθησαν οι ξλληνες, δουλώtrari; ἱερά τε Θεαν, οις εὐξαμενοι ΛΙηδων ἐκρατησαν, ερημου τε ἱ καὶ

νθ. οὐ προς της ὐμετέρας δόξης, ῶ Λακεδαιμόνιοι,

τάδε, ουτε ες τα κοινα των Dλήνων νόμιμα καὶ ἐς τους προγόνους ἀμαρτάνειν, ουτε ημας τους εὐεργέτας, αλλοτρίας ενεκα ἱ χήρας, μη απτους ἀλκηθέντας, α θεὼρα φείσασ9αι δε και ἐπικλασίηναι Π γνωμη, οικτον- ρονα λαβοντας μη ων πεισόμεθα μόνον δεινότητα

κατανοῶντας, αλλ οιοί τε αν ὀντες πάθοιμεν, και ως Lτταθμητον το της ξυμφορας, ω τινι ποτ' - και αναξίως ξυμπε ι. ημεις τε, ῶς πρεπον ἡμῖν, και - ἡ χρεία προαγει, ἀτου μεθα -- , Θεους τους ὀροβωμίους καi

apud ipsos eorum inrefctores relinqauris 'praeterea vem O agrum, in pso Gnarei in siti rem vindicati sumnt, in 'pitutem rediis geris p delabra iniam moram, ad quae votis emistis illi Medos si tarent, patiemini ' O mma sacriscia Monis, pia rempla fundanunt, O condideriunt, Iolletis PLIX. N rapetam haec νυμ, αμ monii, in gloriam in dent, nepae illa in piatica Grauconina insitata O in maiores --yros peccetis; nepis ut nos de vobis bene n eritos propter Mimas inimisitias, eum vos las nultam iniuriam a notus acreperitis, o ducis. Sed rem vestra gloria H vam saritas, si noris paremias, animoque frangamini , modesta nuserio a tacti: consideranus non solum atrocitarem sunGA, pzo plectramur ; sed etiam p ades Mars nos, pii hoc imini panemur: considerantes etiam, viam sit incertaran, minam eiacarnios vel inmaerenti sit riumuis M. Nos igitur, ut nos decis, inpiae ne fias tua nos cogit, Deos ἔmploramus, pes Asdem aras a nobis alare colunrur, psisu Gra

263쪽

κοινους των Ελλήνων σιβοωμενοι, πεῖσαι τάδε, προσερομενοι ορκους ους οι πατερες υμων Μοσαν, μη - μονε ιν. ἱκέται γιγνομεθα Φων των. πατρωων τά ων, και ἐπικαλουμεθα τοὐς κεκροωτας, μη γενεσθαι -δΘηβαίοις , μηδε τοῖς ἐχθίστοις Cίλτατοι οντες παραδο- θηναι. ἡμέραις τε ἀναμιμνησκομεν ἐκείνης, - τα λαμπρότατα μετ' αὐτων πραξαντες, νυν εν τνδε τα δεινότατα

κινδυνεύομεν παίειν. οπερ δε αναγκαιόν τε κά χαλε--τατον τοῖς ωδε εχουσι, λόγου τελευταν, διότι και του βίου ἡ κίνδυνος εγγυς μετ' αὐτου, παυόμενοι, λεγομεν

ω- ἔτι οὐ Θηβαίοις παρέδεμεν την πόλιν, cλόμεθα

γαμ αν προ γε τούτου, - αισχίοπω ὀλεθρω, λιμα τελευτησαι θ - ν δε πιστευσαντες προσηλθομεν. και ἀίκαιον, εi μη πείθομεν, V τα αυτα καταστησαντας, τον in omnibus sint communes, O ab illis Petimus, vi vobis per Druseant Laee, prae dicimus, Proferentes iusiurandum, piod patres vestri iuramni, cuius vos obli im non opoπα. Et p.um rvestronis sepulcra sWpliciter oramus, O vita defunctos inpi ramus, ne in Thebanoram Potestarran reseamur, neve no , pia vobia amita mi sumus, ininiaci nis tradamur; Humpis iuranis memoriani Vobis misimus, plo prauliari nia facinora manpatribus vestris edissimus, nos, μι nunc , hoe i o Hre, in pa-νi mo capitis periculo versamur. Quod autem O necissarium, O Merbissintim est hominibus in huiusmossi foreuna constitutis, dicenae finem furere, quod m i o Hrendi fine u uae quoque niendae peri tum sit proximum, finem dicendi sesentes, illitis iam ditamus, nos non a isse urbem Thebanis, nam stine, turpissimo neris seriere necara, Fam hoc scere, maluissemus sed vobis, ad quos vesta amstare freti iness,ius. Et ae una es,nis vos exorare possimus, nos a vobis hoc saltem imprariare, ut

264쪽

HISTORIAE L. IB. III. 2 9

ξυντυχόντα κίνδυνον έασαι ἡμῶς -τους ελέσθαι. ἐπισκηπτομεν τε ἄμα μη, Πλατα - οντες, οἱ προθυμότατοι περι τους Ελληνας γενόμενοι, Θηβαίοις rῶς ἡμῖν

εχ ιστοις, εκ των Φετερον χειρον, και της υμετέρας πιστεως, ἰκεται οντες, ω Λακεδαιμονιοι, παραδοθηναι

γενέσθαι τε σωτηρας ἡμων, καὶ μη, τους ἄλλους Ε ληνας ἐλευθεροῖντας, ημῶς διολεμαι.ε. Tοιαῖτα μεν οἰ ΙΠλαται ς έἶπον. οἱ δε Θηβαῖοι,

δείσαντες προς τον λόγον αυτων μη οἱ Λακεδαιμόνιοι τιενδωσι, παρελθόντες εzασαν και αὐτὰ βουλε θαι εἱ- πειν, επει- και μείνοις παρά γνωμην την αυτων μακρότερος λόγος εδοθη της προς το ἐρωτημα ἀποκρίτεως.ὼς δ εκελευσαν, ελεγον τοιαδ.

O ex vestra fide, quam sciui diatrionem fremus, cim simus νει sinliora , manis, ps nobis sint hostes insensi mi, tra

Lamur: O vos Oramus, vi nostri se Morra situ, no e . Fi μ- raros Graecos in liberauron vinduatis, Γ n nos finditus nerduris. LX. Atque Plataeenses quidem haec dixerivit. Thebani Uero, veriti, ne Lacedaemonii, illo in verius adducti, ali-miui de supplicii severitate remitterent, ipsi Piolae in medium progressi, se verta iacere velle dixeriint, quod illisqvioque, praeter suam opinionem. faetii fuisset potes asoratione prolixiore respondendi ad propositam qiiaestionem. catin aliten Lacedaemonii eos verba facere iussissem, hanc orationem habuerunt.

265쪽

16o THUCYDIDIS

M. ΤΟΥΣ μεν λόγους οὐκ ἁν ητησάμεθα εἰπειν, εἰ και αυτοι βραχέως το ἐρωτηθεν ἀπικρίναντο, και μη ἐπι-ρῶς τραπόμενοι, κατηγοριαν ἐποιησαrest, και περὶ αυ- των, ἔξω των προκειμενων, και αμα οὐδε ητι τριενων, πολλην την απολογιαν, και εθαινον, ὼν ἀδδες ἐμεμψαμτο. νυν δὲ προς μεν τα αντειπειν δει, των δε ελεγχον

ποιησασθαι ινα μητε ἡ ἡμετερα αὐτους κακια ῶzελη, μητε η τουτων δοξα, το ὁ ἀληφες περὶ ἀρεzστερων ἁκου- σαντες, κρίνητε. ἡμεις δὲ αὐτοῖς διάῖοροι εγενόμεθα το-πρωτον, ότι ἡ μων κτισWντων Γυάταιαν υστερον της ἄλλης Βοιωτιὰς, και ἄλλα χωριὰ μετ' αυτης, α ξυρι-

μίκτους ανθρωπους ἐπιελάσαντες ε σχομεν, οὐκ ηξίουν ουτοι, ασπεο ἐτάχθη τοπρωτον, ηγεμονεύεσθαι -' ἡ μων, σξω δε των αλλων Βοιωτων παραβαινοντες τα πατρια, ἐπιιδη προσηναγκαζοντο, προσεχωρησαν προς Ἀθη- LXI. N D N Qν A M a vobis postula nara, ut nobis di Amrestatem facemis, si O Plata sera breviter ad interrogatarasmnssissent; nec in nos conversi, σι na nobis obire Fnt; nec extra ρ Umm, mureisnu vero Gran ne ab usio psdem fuerantiae fati, oratione prolixa se : os exta roni; in pla Uus lau-MFnι res asensas, quas nullus visureavit. Nune intur Nodi m nos, Paraim pia n, ad Oiminia nuis obiecta respondere; paetim vero, laudation instare; ut ri tu nostria improbitas,

mus , ptia, rigm PDLuam omnivin urbium, quae sint in tia, postremam coninissemus, O alias urbG cum ea, suas expulsa hamuram collum renumirus, si, ut primum serat conssimum, imperio nostro parem nol ant, O eum soli mamr αυ- ros Boeotos Patria insitiva violarent, postquam ham obsim re

266쪽

ναίους, και μετ αυτων πολλα ἡμας ἐβλαπτοι , ἀνθ'

λάδα, Cασυ μόνοι Βοιωτων ου ab φαι, και τουτωμαλιστα αυτοί τε ἀγαλλονται, και ημας Mιδορουσιν.

εἰς δε Mηῖσαι μεν αὐτους ου Gαμεν, διότι οὐδ' Ἀθη

ναίους' τη μεντιι αυτη Πεα υσπερον 'Aθηναίων ἰόντων ἐπιτους Ελληνας, μόνους αὐ Βοιωτων Ἀττικάπαι. καίτοι σκε ασθε εν ο ειδει εκάτεροι ἡριων τουτο επραξαν. ημιν μεν γάρ η πόλις τότε ἐτυγχανεν ουτε κατ' ολιγαρχίαν ισάνομαν πολιτεύουσα, ουτε κατα δημοκρατίαν.

τατον, ἐγγυτάτω δε τυραννου, δυναστεία ολίγων ανδρωνεαε τα πραγματα. και ουτοι ἰδίας δυνάμεις ελπίσαν

.em e Perunt, a nobis ad Attiniensis remini, O illis ariiuncti multa damna nobis dederant, pω quibus O ira vis un

LXII. Po iam vis barianu in Grauiam venit, aiunt, seselos ex omnibus Boeot s e m Medis non sensisse; atqiu hoe p ti sinum nonune Ggna ιροι Flonantur, tum etiam nobiu convicianis ruri Nos vim fatemur quidem, illas cum Aseris non sensi , quia nec Atherienses: veman mar postea Athenienses eadem ratione adverso Grinos irent, contra, eos solas ex omnibus meo. tis ab Athenien tu fletis dicimus. Atque considerate, in φωreipublisae mure utraqγe versansra hoc fecerint. Nam nostra piadem rivιωs tunc imporis nepu leuitiano paticorum dominam, neque populari statu sidernabatur: sed su d lGUM O mode- e niaxime contrariam est, O p2od ad tyranniaem Proxum accedis paruonis viromm porentia respialieae pumiacida tene.

bal. M autis, sita speraverant fore, ut suas opes longe strius

267쪽

τες ετι μαλλον σχη ν, ει τα του M δου κρατησειε, κατὰ ντες ἰσχύι το πληθος, επηγαγοντο αὐτόν' καὶ ἡ ξυμπασα πόλις Ουκ -τοκρατωρ ουσα ἐαυτης τουτ' ε'Hεν, οὐ r α ιον αὐτῆ ονειλαι ων μετα ήμων ημαρτεν. επει- γουν i, τε Μηδος ἀπηλθε, και τους νο- μους ελαβε, σκεψασθαι χρη, Ἀθηναίων υστερον ἐπιον- των, την τε αλλην Ελλαδα και την με πραν χωραν πειρωμενων ὐ ' αυτοῖς ποιεέσθαι, και κατα σπασιν ηδηέχοντων αυτης - πολλα, εἰ μαχόμενοι ἐν Κορωνεία, και νικησαντες αὐτους, ηλευθερωσαμεν την Βοιωτίαν, και τους αλλους νυν προθυμως ξυνελευθερουμεν, ιππους τε παρέχοντες, και παρασκευην μην οὐκ ἄλλοι των Fυμμάχων. και τα μεν ες τον M δαμον τοσῶτα ἀπολογουμεθα.

S. Gς οε ὐμεῖς μῶλλον τε ηδικηκατε τους Ἐλληνας, και ἀξιωτεροί εττε πασης ζημίας, πειρασόμεθα

fundatas retinerent, se Afris viri is, si plebem coMentra, imos

reuos in uriam introduxemni. Et unoetsa rivitas, quae Dilaris non erat, hoc Hir; nec decet ra evnsitare ea, quae non

staris lex Ius meavit. At postqαrm O MMus dissessis, O leges

me ι, considerare ποπet, tam postea Athenisnses a restis Gra eos venissent, O cizm resquam Grareiam, tum rerum nostram reis gionem in Dam potestatem misere conarentur, O p in intestis n.ra duo as bonam erus Dinem iam occi Uῖnt, m p id V pia ad comneam commigb, ipsissis Aperatis, Boeotim in liberealem viniueaverisnus, O nunc alacrirer ω. tectam e ni cereris meremus, tantistri Uisatum, tantumque ramar besticarum ana ratum praebentes, quantris niali alii is socias. Atque hare quidem responsemus ad erimn obiem , quod e m Medissenserimus. LXIII. Θod autem νας maiorem ιniuriam Griniae Iecenia

268쪽

ροαίνειν. εγίνεσθει ἐπι τη Φετέρα τιμωρία, ως τε, Ἀθηναίων ξγμμαχοι και πολπή συκουν χρην ταπρος ἡ μας μόνον -- ὐπάγεσθαι H/υυς, και μη ξυμ επιέναι μετ αυτων ἄλλοις, ὐπαρχον τε ὐμῖν, εἴτι καιακοντες προ γεσθε - 'M ναίων, της ταν Λακεδαι

μονίων τωνδε ηδε επι τω Mηα ξυμμαχίας γεγενημένης,

ην αυτοι μάλ α προβαλλεσΘε' ικανη γε ην ἡμας τε ὐμων ἀποτρέπειν, και, το μεγιστον, ἀλως παρεχειν βουλε--αι. ἀλλ' - τες και οὐ βιαζόμενοι ετι εἱλε--ε μαλλον τα των Ἀθηναίων. και λεγετε λ α ι χρονην προδῶναι τοῖς εὐεργετας πολυ σε γε αισχιον και ἀδικωτερον τοῖς πάντας Ελληνας καταπρο υναι, οις ξυνωμόσατε, η Ἀθηναίους μονους' τῆς ρον, καταδουλουμένους την Ελλάδα, τους δε, ἐλευθερουσας. καὶ ἀκ την ὐτοῖς την χάριν ανταπεδστε, οὐδε αἰσχυνης α

tu , O pulibet Ansirio Mniores sitis, non re eonas urar. iactatem , ut altis, tagni Athen Mus intistis, O Avitare ab illis donati Distis, ut nos utasserem . OPonebat Uinir vos ad- visus nos tantum dum ipsos Atheniensera, nepse rura igmasios Graecos in Area praesenim, e m, si pis inviti ad alios subfendos ab Atheniensibus Mebamini, homm Gredaemoniorum societas eontra Medum e reacta , Vobis esse Praesto, quam vos ira intopere iactatis: nam O vim nostram a vobis arcere, O, quod maximum est, sine metu rimetania facilitatem vobis praebere potiust. Sed profecto volenus, non autem coam, Atheniosum panes με eti maluistis. Et tamen aemianis, mure sisse. bene de vobis meratos prodere. Immo vero longe turpius O inι iuserar, intuersos Grauos, cism φιibus iv rurando adhibito μ talem feceraris, pιam solos Athenienses proderer hos psidem, quia Graeciam in seminuem res sebant; illos vero, psa eam in libe

269쪽

164 THUCYDIDIS

. Δηλον τε ἐποιησατε, οὐσε τότε ταν Ἐλληνωνενεκα μονοι ου Mη- νας, ἀλλ' πι ουδ' 'Mηναῖοι. υμεις δε, τως μεν τ-τα βουλόμενοι ποιειν, τοῖς σε τἀναντία,

taim viri abant. nre parem, nec dedecoris expererin patriam ipsis remisis. Vos enim, ut duitis, eos ascivistis, quod tauriam paten Au ; sed iii m in inuria assis faetendia Mos socios praestitii 's. Atμι turytus est, non Urre similem pinnam, Lam. eme eam . quae iuste pes em deiamr, sed tamen inivsse referiunLXIV. Et hoc modo decianast , vos ne tunc pra n solos ex Boeotis, Gra raran eatis a Meuis non fleti= ; sed, quia ne Attindriss piidem ab iliis steterant: vos vero, quia eadem, FUMHu, fore volebatu, sis vero e Iraria, ut in Athemensia gratiliam Mu προς retis, nisu tamen postulati, ut ea vobis mo- t. quae assonum cause finiter egistis. Sta hoc nequaquam essaeqtium. Sed prema o an Athe sienses et Js, sic etiam unae m illis ceniale. neque s letalis tame factae ira prosem, ut capitis periciati vos De non ine nunc Merandos esse demonstretis. eam enim deserassis, Gu siue inre violato, cum Aesenetas, tum etiam non illos alios ex ιlssis, piabusum foedus ae societate Zoel by

270쪽

HIs TORI AE LIB. III. 16s

λους τινας των ξυνομοσαντων, η διεκωλυετε και ταυτα, ολε ακοντες, εχοντες τε τους νόμους ου'eo μεχρι του δευρο, και οὐδενος -- βιασαμένου, ωσπερ ημας. την τελευταίαν τε, πριν περιτειχίζεσθαι, πρόκλησιν ες η - ανυμων, ωστε μηδετεροις ἀμυνειν, οὐκ εοεχεσθε. τίνες - ουν υμων δικαιοτερον πωτι τοῖς Ελληπι μισοιντο, οἴ-

τινες επὶ τα μείνων κακω ἀνδραγαθίαν προὐθ εσθε; καὶα μεν ποτε χρηστοι εγύεσθε, ῶς Cατε, ου προσήκοντα

ξε. A δε τελευταια φατε ἀδικηθηναι παρανόμως

interposim humurarido se ratis, una tam Ath in bus, qulius iam veram navastis, in se ituum potius reae sis, quam impedivistis, ne in servinum M. illis recterentur: idque non in-ν iri, qu Pe qui leges salvas haberetis, pias adhuc haiatis, ne-pu, sititii nos, ab ullo coacti. novi mann etiam adunati m. pla, anupram est navaliaremini, ad pacem imitabamini, O , m ntium opem feraciis , a Melamini , admittere noluisti. Fos igitur omnes Grais odiis Prosequamur usius, quam Vos, qui honeso sistam probitaris ae fouitudinis praetextu utas funditus evenere studuistis p Et praulara illa saetnora, prae quondam a vobis foretur edita gloriamisi, ad vos non mulaeω, nunc δε- monstrastis. ea vero, quae vestram ingemunt semper exmtuM, iam amrastae patefacta redas mur. Aesenienses enim in iapuun iter ingressos seriuri s. Q od igitur assim ad nostrigminvitum Medisnum, O vestrum voluntarium Attici agna, hoc πω. do vobis respondemus.

SEARCH

MENU NAVIGATION