장음표시 사용
271쪽
τέραν πόλιν b οὐ νομίζομεν οὐδ' is τούτοις ψων μαλλον
ἀμαρπάνειν. 6 μυ γαρ ἐμεις αυτοι προς τε την πόλιν ἐλθόντες ἐμαχόμεθα, και την πιν εδ ου- ῶς πολέμιοι,-ἀκουμεν' ει δε ανδρες υμων οι πρωτοι και χρημα καὶ γενει, βουλόμενοι της - ε, ξυμμαχίας Ῥῶς πάῖσαι, ες δε τα κοιν; των πάντων Βοιωτων πάτρια καταστησαι, ἐπεκαλεσαντο εκόντες, τί Mικοῖμεν; οι γλἄγοντες παρανομου μἄλλον των ἐπομένων. ἀλλ' ο 'εκῶνοι ῶς ημεις κρίνομεν θ οὐθ' η'ς. πολιται σε οντες,
ασπερ ψεις, και πλείω παραβαλλομενοι, το ἐαυτων τειχος ἀνοίξαντες, και ἐς την αὐτων πόλιν φιλίως, ἀπολεμίας κομίσαντες, εβουλοντο τους τε Φων χάρους, μηκετι μἀλλον γενεσθαι, τους τε ἀμάνους τα αξια LXV. Θωd vero maiae ad imuriam, qsam vobis novi me factam duiris, nos enis stanti is adhue foederibus , O pramo
mensiι te, pso solemnia sura re talaris, in vestra' uriam n farie vemsse Hestis) ne hae petιdem in re nos Dasius pereas. δε- eranus, piam vos. Si enim nos lys, ad vestram urirem profecti, vos MFugnassemus, o agrum hostili more visassemus, iniuriam prosecto vobis feri nus: sed si vestrae rivitatis ciun opibus tum Pnere Ura primara , pia vos O ab exurna sumate avenere, O ad patria omnium Boeotorum iura reducere volebant, Da Pontems an Summi, pNd tandran iniuriae vobis furanus y Qui enιmae cimi, Potius precant, quam qui ipsos sepzumur. Sed nα illi ut nostra fere opinio ullo modo peccamini, in nos. cran enim iuves s nt, ut vos, O lon maιores Opes mi lis obiicerent, suae rivis ponas aperiunmt, O in suam δὲ in nos amice, non hostiliter introduxerant: pmd eos, qui de vobis improbriores erant,
non amplius improbos eo, nec peiores fieri; O illos, pιi meli Diustae 1 Go dile
272쪽
των την πόλιν οὐκ ἀλλοτριουντες, ἀλλ' ἐς νην ξυγγε- νειαν οἰκειουντες' ἐχθρους οὐδενὶ καθιστάντες, απακτι δ' ὀμοίως ενσπόνδους. ε'. Tεκμηριον δε ως οὐ πολεμίως ε' πομεν. σύτεγ- ἡλκησαμεν οὐδένα, προείπομέν τε, τον βουλόμενον
κατα τα ταν παντων Dοιωτων πατρια πολιτευειν, ιεναι
προς Ἀλας. και υμεῖς - λενοι χωρησαντες, και ξυμβα ν ποιησαμενοι, το μεν πρωτον ἡσυχάζετε, ἴστερονδε, κατανοησαντες ἡμας ολίγους οντας ει ἄρα και εδοκουμέν τι ανεπιεικεστερον πραξαι, οὐ μεσα του πλήθους υμων εἰ πελθοντες θ τα μεν ομοῖα ο- ανταπέδοτε ημῖν,μητε νεωτερίσειν εργω, λόγοις τε πείσειν aiam ἐξελθεῖν' ἐπιθεμενοι δε παρα την ξυμβασιν, Obς μεν ἐν χερσιν
απεκτείνατε, οὐχ ὀμοίως ἀλγουμεν κατα νόμον γαρ
res erant, sam ggnudum obfinem vellent: ut animi vestri moderatores essent, emitat- πνιbus non o mes, sed in pristinam raran ne sari is patium redurantes ; nullius inimicitias, musium vero pariter amicitias ae s etatem vobis concisianres. LXVI. Q od aurem non hostiliter Me furimus, hinc aperreparet: nam nee vlli vim attulimus, O mature tax ranus, ut, qu spuis ex patriis Boeotorum institutis vivere vellet, ad nos transiret. vos ureo , cum lumur ad mae transioris, O . composition fecissetis, primum quidem quaevsis, postea Vero, ciun nosironismillatim pauetrarem animoreriissetis, si sane impiaus assipud de videbamur, pzod praeter vestrue plebis voluntarem in isbem inpress f Fnvis parem gratiam nob is non retulisis, ut ncique sms quid am in wrretis, O verbis nos ad exeundum 1M ceretis: sed tantra compost ionem nos invasistis. ac illonum zidem, quos conmssi meridastis, vicem non ita dolemias; hoe
273쪽
γρησανHς, -οσχομενοί τε ἡμῖν υσπερον μη κτενεῖν, παρανόμως διεῖθείρατε, πως ου δεινα ειργασΘε; κα ταλα, τρεῖς αδικίας εν ολ ω ποα, αντες, την τε λυθεῖα σαν Φολογίαν, και των ἀνδρων τον υσεριν Θάνατον, καιτην περὶ αὐτων ἡμῖν μη κτείνειν ψαυσθεῖσαν υπίσχεσιν,
E. Καὶ ταλα , ω Λακεδαιμόνιοι, τουτου ενεκαεπεξηλθομεν, και ὐπερ ψων και ημων, ῖνα υμεῖς μενε θητε δικαίως αυτων καταγνωσόμενοι, ἡμεῖς δε ετιοσιωτερον τετιμωρημενοι. και μη παλαιας ἀρετας, ει- enim illi prodam belli iure suis passi sed in illos , qui manus bis und ant, O quos vivos cepi s , de quos a vobis ιntes Elum non ari postea nobis promissis, O tamen nefarie inIesessu, stomodo amreia facιnora non Patrasis p prasertim eum tres insignes is in us exi is temporas intervallo nobis feceritis: nam O foederis pacta fre sis, O eιves nostros postea in idustis, O de litis non occiden , si ab omnι remm vestLamm, quae In agris erant, iniuria o niadesecto re eruumia, fidem nobis datam Esis. Et tanun dieitis, nos iura violasse, νω vem dignos esse censetis, cpci pro vestris sceleribus nullas poenas u lassim luatis. Sed profecto non ita erit, si modo si sententiam sancte ae resiposervierint: sed horam omniaran sceleram causa supplicio as emini. LXVII. Haec aurem, o Laceda onli, longa oratione pes cuti sinius, cum vestri, eum nostri causar O vestra quiim causa , ut hos a vobis iuste damuratum iri cognosiatis; nostri veris causa, ru longe aequio es poenas a nobIs experitas sciatis. ne-
274쪽
τινες αρα και ἐγίνοντο, ἀκούοντες επικλασθῆτε, ας χρητοῖς μεν αδικουμενοις ἐπικουρους επαι, τοῖς δε αἰσχρόντι ἀρωσι, διπλασίας ζημίας, λι οὐκ ἐκ προσηκοντων
ἀμαρτάνουσι μηδε ολοφυρμω και ρικτω ωrελείσΘ αὐ- σαν, πατέρων τε τά ρυς των ὐμετεξων ἐπιβοωμενοι, καιτην σzετεραν ἐρημίαν. και γαρ ημεις ἀνταποῖαίνομεν πολλα δεινότερα παθουσαν την ὐπο τουτων ηλικίαν ἡ ν&Cθαρμενην, οὐν πατερες, οι μεν, προς ὐμας την Βοιωτίαν αγοντες, ἀπεθανον ἐν Κορωνεία, οι δε, πρεσβυται
λελειμμενοι, και οἰκίαι ερημοι πολλώ δικαιοτερον Φων ἱκετείαν ποιουνται, τουσδε τιμώρησασθαι. οἴκτου τεα ωτεροι τυγχανειν οι ἀπρεπες τι πάπχοντες των ἁμ
riunnis inmiam : His vera , qui facimu a rod turpe faciunt, duplam it DV Foenam ; quia peccata prisinae suae stimui non eonvenisntia comm ittunt. n u canuncis ae isseratione psdpiam pro ant, implorantes patraim vestroraris Hulcra, suampis D. sitati rari deplorantes. Nos enιm contra assimamus, nostram iuventurem, quae ab istu in data Dit, mala longe graviora passam: citius patres, paetim, dum Boeotiam ad vos adducerem, ad coroneam obrentnt; paetim veru , ιn senio filiis orbari, O inaesus olatis relicti, vos pracdus multo iussordus obfrerant, ut de istis Ap ut uir sumatis. Homιnes enim, pia malum aliprodimmreiso pariuntur, m sericoratia sunt 'ruores; at pii merito, fieret isti, contra digniores sunt, sisnum malis omnra gaudeant. Et praesentem solitu in sua ι oram e lpa habent. nam sua
275쪽
μησάν τε, οὐ προπαθόντες ὐζ' ημων, μίσει ηε πλέον η
ρίαν. ἔννομα γαρ πείσονται, κω οὐχι ἐκ μάχης χῶρας προίσχόμενοι , ω eo φασιν, ἀλλ' απο ευμα σεως ἐς
δίκην eripia αὐτοi ς παρμόντες. ἀμυνα τε οὐν , ia Λακεδαιμονιοι, και τω των Ελληνων νόμω υπο τωνδε παραβαθεντι, και ἡμιν ἄνομα ποώουσιν ἀπαπόδοτε χαριν σικαίαν ων πρόθυμοι γεγενημHα και μη τοῖς τωνσε λο- γοις περιωψωμεν εν Ῥιν. ποιησατε δε τοῖς Ελλησι παράδειγμα, οὐ λογων τουτοις αγωνας προθησοντες,
γελία ἀρκει αμαρτανομενων δε, λόγοι επε τι κοσμηθεν- τες προκαλυμματα γίγνονται. ἀλλ' ην οι ἡγεμόνες.άσπεο νυν ψεις, κε αλαιωσαντες προς τους ξυμπαν-
sponte nullares seιos reiecemat. Et nos eoruna hu violarant, stamuis mitis iniuriis a nobis fuerint lacessit, oeso potius, quam ι- ιuaerium facientes, nesve parem suis sceleribus poenam linrependenses. nam iustu Applicium patientur, nec ex pnulla manus vobis lenianus, ut aιum; sed ex eonpositione se ipsos ad euisum escendam dedenses. Succ nite ι rur, LacedaemonA, Ol. Graecorum ab sis violatae , O nobis, qui praeter ius ivi ι-riam passi sunus, desitam gratiam resine pro studio, o animi alacritate, quam ega vos demonstra muraet neque ProFur sommor onem apud vos re et in finamus. Grareu viuem ex pumeraebere, quo Miameias, vos non ve mur, sed factorum cena. na Wsis proposituros: piae si bona sum, brevis eorum commemoratio sinis es ; sed se propter peccari vitium sunt misti, longa oratio verbo m ornatu ex ita, σμ -iamenta murendis. Venim A vos, praus pras arburiunt O potestas nune est, Mevi interrogastione usi, rebus etacitis sntraritam adisses omnes Που-
276쪽
τας διαγνωμας ποιησησθε, ἡσσόν τις i r ἀδίκοις εργοις λόγους καλους ζητησει. R. Tοιαυτα μεν οι Θηβαῖοι εiπον. οι δε Λακεδαιμόνιοι δικασταὶ, νομίζοντος το επερωτημα σ2ίσιν ορθως εγειν, ειτι ἐν τω πολεμω ὐπ' αυτων ἀγαθον τι πεπόν-
θα ra, διότι τόντε αλλον χρόνον ηξίουν δηθεν αὐτοῖς κατατας παλαι- Παυσανίου μετα τον II ον σπονσας - -
χάζειν, καὶ σε υσπερον, α προ του περιτειχιζεσ9αι προισχοντο αὐτοῖς, κοινους εiναι κατ εκεινα ως οὐκ ἐδε- ξαντο, ηγουμενοι τη εαυτων δικαία, βρυλησει εκσπονδοι ηδε ὐπ' αυτων κακως πεπονθεναι, αυθις το αὐτο ἔναεκαστον παραγαγόπες και ερωτ ιτες, cἴτι Λακεδαιμονίους και τους ξυμμαχους αγαόον εν τω πολεμω δεδρακότες suri ν, οπότε μη φαῖεν, ἀπαγοντες ἀπεκτεινον ieritis, hom inra orinonem speciosam, φω sua imum sicinora ve
LXVIII. At*ie Thebani qmdem haec dixerunt. Lacedaenionii vero tintices, existimantes suam inter gationem siti recte processuram, an beneficium aliquod ab ipsis in hoc bello accepissent, mioniam & superiori tempore ipsos rogaveram , ut ex veteri Pausaniae , post Miluni Messiiciam , foedere qiescerent; at ille etiam cintilitiones . quas postea, antequam circum vallarentur, ipsis obniterant, ut videlicet ex illius foederis foranula communes essent, a cipere noluerant rati, se propter sua iusta postulata ab illis neglecta, iam ut hostes foederis expertes ab illis vi latos: singulos eorrum preductos , & eodem inodo riirsus interrogatos, an aliquo beneficio Laced aemonios, eorun isque socios in thoc bello affecissent, ciun illi responderent, ni illiun beneficiuin a se in ipsos collatrum, illinc alHuct
277쪽
ταιεων μεν αυτων, ουκ ελασσους διακοσίων, Αθηναίων δε, πεπε κά εἰκοσιν, α ξυνεπολιορκοῖ ' γυναικας δὲ δραπόδισαν. την δε πόλιν ενιαυτον μεν τινα Θηβαῖοι Mεγαρεων ἀνδρασι κατα σπασιν .κπιπτωκόσι, και ζατοιτα ιαετερα ορονουντες II λαταιεων et ριησαν, εἱοσα ἐνοικε ιν. υσπειον δε, καθελοντες αυτην ἐς εδ ος πασαν ἐκ των Θεμελίων, ωκοδομησαν προς τω Hραίω καταγωγιον Gιακοσίων ποδων, πανταχη κυκλώ οικηματα
εχον κάτωθέν και ανωθεν' και ὀροῖα. καὶ Θυρωμασι το ς των Ι Iλαταιέων ἐχρησαντο καὶ τοις ἄλλοις is m εντω τειχει επιπλα, χαλκος και σίδηρος, κλίνας κατασκευασαντες, ἀνεθεσαν τη Ηρα, και νεων εκατομποδον
λίθινον ωκοδόμησαν αὐτη. την δε γην δηροσι ταντες, ὰπιμίψωσαν ἐπι δεκα ετη, και ενεμοπο Θηβαῖοι.
inrerficietant; & ntillum supplicii ina munem se runt. Plataeensnam quidem non pa totam ducenti, necariant; Ath niensnim vero . viginti & quinque, Pii una ob eis sueratri. senati in aurena in servitiitem abduxerunt: & ur,un Megarensibus, qui propter seditionem domo prostigerant,& Plataeensibus, qui stipererant, laiqtie sinam senserant, per in rhini anniim Thebani dederant urcolaiulam. Pos ea vero mina eam ranam funditiis everrissent, & solo aequasi sent, prope Iunonis retia pluin exstruxeriint diversorium quoquo veritas ducenum pectini, domicilivi intra stiri lie circunulariam. Et usi sunt ipsis Plataeensium tectis &iaiiiiis. Ex reliqlia vero sit pellectile , qtiae in moeristi iis erat, ex aere, inquam , & serTO, lectos construxerimi, vos Iunoni coniecrariant, temptu inite lapi leum centum pediuneidem aestificaritiat. Amim vero publicatum, &.ad decem
278쪽
εδον δέ τι και το ξύμπαν πιρὶ Γυαταιων οἱ Λακε-oαιμόνιοι Ουτας ἀποτετραμμνοι ἐγένηντο, Θαβαίων ε νεα- , νομίζοντες ες τον πόλεμον αυτρυς αρτι τότε καθιστάμενον Δ ελίμους εἰναι. καὶ τα μεν κατα Πλαταιαν,ετει τρίτω καὶ εννενναστω επειδη Asi αίων ξυμμαχοι
ὀθ. Αἱ οε τε ταράκοντα ιγες των IΠελοποννησίων, αἱ Λεωβίοις βοηθοι ελθούσαι, ως τοτε Cεύγουσαι διατου πιλαγους, εκ τε των Ἀθηνων επῶιωχθεῖσαι καὶ προς τῆ Κρήτη χειμασί επαι, Γ κοὼ J ἀπ αυτῆς σποράδες προς τὴν IΠελοποννυτον κατηνέχθησαν, καταλαμβανουσιν εν τη Κυλληνη τρισκαίδεκα τρώρεις Λευκαδων και Ἀμπρακιωτων, και Βρασίσαν τον Tέλλιδος ἔπι βουλον Ἀλκίδα επεληλυθότα. εβούλeντο γαο οἱ Λακε-
annos locii nam , Tlaebani colit errunt. Propemoduni autoni, unnio vero omnino Lacedaemonii a Plataeensibus adeo illei unt adversi, Tliebanorum gratia, cyrod ipsos in lairtio, cluod iam ni in sesceptrum eriit , sibi periitilin sore putaraeu. igithir, quae ad Plataeam gestae sunt, nonagesimo te No anno a societate, quani plataeenses citin Atheniensibus inierant, hunc exitiin lia Oueril nt. LXIX. Quadraginta vero Peloponnesi Oriam naum, quae Lesbiis subfuso profectile fuerant, clam tunc per pelagus aufiigissent, tu persequetatem Atheniensium clalliam vinirent, & tempestate prope omni iactatae fuissent. & il- sinc ad Peloponnesilan palantes appulissent, tred rui in triremes taucassiotrum & Ambraciotariam, & II isicia in Tellulis filii hi in , qui advenerat, iit Alcidae consiliarius esset, ad Cyllenen ostenditiat. taceci tentonii enim in animo Ilabe ham, quoniam Lesbi ciniservat me spes eos sesellerat,
279쪽
δαιμάνιοι, ως της Λέσβου ἡμαρτηκεσαν, πλέον τα ναυ-
τιγων ποιησαντες, ες την Κερκυθαν πλεῖσαι στασιάζουσαν, δωδεκα μεν ναυσὶ μόναις, παρόντων Αθηναίων πιρι Ναυπακτον πριν δε πλεον τι ἐπιβοηθησαι εκ των Ἀθη- νων ναυτικὸν, μως προzθάσωσι και παρεσκευάζονταο, τε Βρασίδας και ὀ Ἀλκίδας προς ταῖτα.ή. Oι γαο Κερκυραῖοι ἐστασίαζον, ἐπει- οι αἰχμά τοι ηλθον αὐτοις οι ἐκ των περὶ 'Eπίδαμνον ναυμα-χιων ὐπο Κορινθίων ἁ εθεντες, - μεν λόγω, ὀκτα - σίων ταλάντων τί προξενοις διηγγυημἐνοι, εργω δε, πεπεισμἐνοι Κορινθίοις Κερκυραν προσποιησαι. καὶ επρα
σον ουτοι, εὐσπον των πολιτων μετιοντες, ὀπως ἀπο-- σωσιν Ἀθηναίων την πόλιν. και ὰzικομενης Ἀττικης τε νεως και Κορινθίας, πρεσβεις αγουσαν, και ἐς parata maiori classe, in Corcyram seditione latUrantem
navigare, quod Athenienses ciun dtiodecim dumtaxat navium ad Nati passiani essent. antequam alitem Athenis ni ior asmiis navitiin nitineriis aliis subsidio venirin, ut prae-verierent novae classis advennim . hoc facere stamerant.
at pie Brasulas & Alcidas in his paranssis erant occupati. LXX. Nam Corcyraei riscordiis intestinis laborare in periint, ex quo illi, qui in proeliis navali litis cirra Epidamnum mpti fuerant, ad ipsos redierant, a Corinthiis dimissi, ver , ilii idem, talentis octingenti, redenati, datis vloneis fideliis ribus, hospituriis sitis: re vero ipsa, mi H Corintlitoriam vertiis addi im promisissem, fore , ut Cori v-ram in ipsoriun potest ni roeligerent. Hi amem singillos cives sollicitabant, ac id agebant, ut civitatem ad defecti nem ab Atheniensibus facietatim impellerent. Cum autem Avica natus, item & Corinthia venisset, inraque cum lega- Diqitigod by G Iou
280쪽
λόγους καταπτάντων, ε τί ντο Κερκυραῖοι Ἀθηναίοις μεν ξγμμαχοι εἶναι, κατά τα ξυγκείμενα, Πελοποννησιοις δε φιλοι , ω'εo καὶ προτερον. και ἡν γαρ
IIειθίας εθελοπρόξενός τε των 'Mηναίων, και τῶ δημα
προεισπηκει, ὐπαγουσιν αυτον ουτοι οἱ ἄνδρες εἰς δίκην, λέγοντες Αθηναίοις την Κέρκυραν καταδουλουν. o A, αποῖυγων, ἀνθυπάγει αυτων τους φρυπιωτάτους πίν- τε ἄνδρας, *ασκων τεμnιν χάρακας εκ του τε Διος τε- μενους και του κινου. ζημία δε καθ εκασπην χάρακαεπεκειτο στατηρ. o λάντων δε αὐτων, και προς τα ἱερά
ἱκετων καθεζομένων, δία το πληθος της ζημίας, ἴπως ταξάμενοι αποδαπιν, ὀ IΠειθίας ἐτυγχανε γὰρ καὶ
βουλης ων πείθει ωστε τω νόμω χρησαὐαι. οι δ', ἐπιιδη τω τε νόμω Θίργοντο, καὶ ἄμα ἐπυνθανοντο τον
iis, quos vehelait, ciamque Venniin esset in collapsi in Corcyraei decreveriant, in Athenientatis Piidem, ex pacto socii, Peloponnesiis vero, quem assimUum 8 ptat amici essent. Et Pulliani hic enim erat voluntarius Ath niensium hospes, & runc civitatis princeps) isti viri in iv. Scium vocant, crimini dantes, Piod Corcyram in Ath niensium potestatem redigere niolireriir. Hic vero ab Iurus, vicissim reos iacit quintae ex illis omnium ditissimos, crimini tam , qtuM ex Iovis & Alcini lano vallos praeciderent. Pro singulis autem vallis singuli statem micta constitiata. Cuni alitem illi damnati fuissent, & mulctam persolvere deberent, ac pirapter ei in magnitii sinem ad rem pia consedissent iupplices, tu, contositione certis pensioniti inuidiana inogatam periolverent, Pillitas erat enina & senator Corcyraeis persuasu, ut lege in em agerent. Illi vero, cum propter hanc legein il laonorabiu