장음표시 사용
421쪽
avi non intellexit, atri depravatis exemplaminis usus est.
U Ass. Sed vid. quae ibi annotant Xylander & Casaison. Hermogenes II de Fortia. Orat. in fine, cle hoc loco irasci ibit: εἰ δε που και γλυκύτητα ἔχει ο Θουκυδιδnς -- λιστα μὲν ἄσπερ ἀλλότιρόν τι τῆς ἐδέας αυτού ἐκφHνεταιτο μέρος ἐκεῖνο οῖόν ἐστι και το , Τηρεῖ δε τω Πρόκνην τὴν Πανδ ιονος ἀπὸ Ἀρηνων σχόντι γυναῖκα , καὶ το ὲξης. Data lia lilc tires, an re io sit, clusitat Aena. Portus. Sed p titis urbs cst. Vid. interpretes Stepliani in Δαυλὶς , & Brossi 1 Miscellan. 32.
ead. t. 7. Σάδοκον Historiam hanc tangit Aristopham Acharn. I 4s; ubi Scirol. Σὰδωκοα 'VASS. ead. l. 8. Tόν τε - καταλύσειν Affert Thom. Magist. in υφίσταμαι, & annonit, etiana alibi Thucydidem S Herodotun ὐποδέχομαι dicere pro ὐπισχ νοὐμαι. De Thernae ab Atheniens bus capta est stipiti Lis. I, cap. 6 r.eis. I. I a. Περδίκκας De illo & Arctielao mi illa Plato in Gorg qvile Historiarii in conssitoritati S latent. pag. 32 I. Confer Diodor. p. 4I6. v ASS. Et supr. ad I, 67. PV. 48. t. s. Παλψεῖσιν γ Παλαιρεῖσιν Strabo. V Ass Imus Strationis est Lib. X, pag. 419. Palirier. III Graeci Antii ii, & Cellar. II Geograpta. Antiq. Iet, put ibatu, tu hena. aliae Sti .ihoni est Παλαφος, Thucycsicli esse IIἁλιρον. Seci non viderant sibros scriptos Tlaucydulis. f. l. 6. Αστακον Ad Actieloi ostium in Acarnania ponit Scylax. vid. Livium XXXVIII, ii. Ibi colonia c ei ita- leniae. De Melanippo Astaci cui his dana filio consule Her clorii in V, 67. De altero Bithyniae Caecli enus III, Ainnatan. XXII, 8, tantactaenus 273, Nicetas 233. WASS. d. l. II. IIαλλῆτ μ. Scripturam huius loci expendit Sythumilis in Notis ad Elymol. M. p. 3o. V l. TZetminaci Lycoplar. v. 79r. Παλεων cum si inplici λ est aptus Rei-nesium in Inscript. lII, 8s: ΠΟΛΙΣ ΙΑΛΕΩΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑ- ΛΑΝΙΑΣ. 'VAss. Ad s. de hoc loco Holsten. ad Mephan. in Fράνιον. De Κρανιοις Spanhem. Differt. IX de Praestatu. &
422쪽
Uiu Numis . pag. 666. & de Σαμαιοις riirsiis Hessten. ad Steph. in Σαπις. Παλης Tliu d. I, 27. Pag. 49. I. Περικλέους) Diodor. XII, 3o9 d. lin. 3ἡδη inale alae ii Cl. IDEM. d. l. 2. Ἀθηναῖοι έν ταis &c. Interpunge post Ἀθηναῖοι:citioniam Iaaec ἐν ταὶς ἐκατὸν ναυσὶν iunguntiar ciun liis, επ' οι κου ἄνακομιζόμενοι. QMκl non an inradvertens Scholiastes, extrinsecus assanait .mu clun illis vectis, ἐν ταῖς
τω Πελοπονν in σια κω πολέμω τετελευθηκότων διηγεῖται του γέρας καὶ οπως μὲν τα ἀρηθέντα σώματα των προσηκόντων ἔκαστος ἡξiου ταφους. ἡλικην δε τοις ηκιστα ευρηθεῖσινέμηχανωντο τιμην, κυπαρiττινας μὲν κατασκευάζοντες ὐρ-
423쪽
Petit. Leg. Atti c. p. 49s ; & Palnaer. Exercitat. p. 48. Od. l. 9. Καὶ ἀεὶ) At viil. Herodot. I, 3 o. . Ass. Pag. 3 3. l. I. Ἀξιώματι) Ceria rim est, de mia dissile
loquetitur Stephanus. pro το μέγεθος noster latulante Thoni. Magistro, in ἁζιω. και τὴν αξίωσιν τῆς ἀρετάς, ρους ἐλευθε ρων τὴν Ἐλλὰδα φέρεται. Et, pro προσὸν τινὶ αξίωμα. &itertina, ἔχων ἐπ' ἀξιώσει καὶ προς οργην ἄντειπεῖν. Ariasules ου τους ἐν ἀξιώσει προύχοντας. ynaerogativa, di ratio,
o πεπω ηκε ταυτην μεγαλοπρεπῆ τὸ in συνθεσιν το ἐκ τοιούτων συγκεῖσθαι ρ υθμων τα κωλα. Tρεῖς μὲν γὰρ οἱ του πρω- του προηο οὐμενοι κώλου σπeνδεῖοι π οδμ εiσiν. ὁ δε τεταρτος ανάπαιστος. ὁ δε μετα τούτον, αυρις σπονέ'εῖος, ἐπειτα eκρητικός. ἁπαντες ἀξιωματικοί. Dein cetera peri uitiir. Ceteriim Periclita, in Orat. Piana ἐπιτάφιον λόγον vocat, ira infit: Tnν νεότητα ἐκ της πόλειμ ἀνηρησθαι, ἶσπερ το iae ἐκ του ἐνιαυτου εi ἐξαιρεθείη. Aristot. Rhet. I, 7, 7ao. unde patet, nos rei ni & llic, & alibi, oratoriana naetatem &s sus, non uinem Verba praesentare. Ipsum atidianitas: Καὶ ισα μὲν λόγω ειπον ἔκαστοι, ἡ μέλλοντες πολεμήσειν, ἡ ἐν αυτω ἰ δη οντες, χαλεπὸν την ἄκρίειαν αυτην των λεχθεντων διαμνημονεύσαι ἡν. mos τε ων αυτος ηκουσα, καὶ τοῖς ἄλλορί, ποθεν ἐμοὶ απαγγέλλουσιν ῶς δ' αν ἐδόκουν μοὶ Pκαστοι περὶ των ἁδ παρόντων τὰ δέοντα μὰλιστα ειπειν, ἐχομένω θότι έγγυτατα της ξυμπάσης γνωμης των ἁληρως λεχθεντων, οὐτως σ-11ται. Ceterum haec Pericles ex Herodoto sutilegit Vil, i6a: Ἀμείβετο Γήλων - ἄγγέλλοντες τη 'Eλλάδι, ιτι ἐκ του ἐνιαυτου τὴ ἔαρ αυτ ηἐξαραiρηται. Periclem nihil praeter plebiscita scriptum reliquisse, afficinat Plutarchus; & Schol. in Hermogenein pag. dii ita lavitat απου τού Σπιταφιου Θουκυδίyoυ, nec aliter Τlieon. IDEM. Iudicat & alibi de hac oratione Dion Ηalic. v. p. 84, Io & 13 i. & de principio Prooemi Theoph. Corvo I. ap. Fabric. Biblioth. Graec. VOl. XIlI, p. 6ου s. d. I. IO. Γον προσθιντα τμ λ Sic Dionys. Halicarn.
424쪽
pag. 29I ecl. Sylburg. ὀψε γαρ ποτε, 'Αρηναῖοι προσξθησαντον ἐπιτάφιον μαινον τι- νόμω Sc. Huius legis alictor inullis ut & Scholiastae nostro visus est Solon: ciueni Laeristius testati ir modis omnibus favisse virorii in tortium, &qui pro patria ori tabuissent, irrei roriae. At Diodoriri Sic. l. II testatur, linios lianebres Athonis prannam filisse actos in memoriam coriun , qui bello Persico sortiter pugnantes obierant: quo etiain ten pori lege cainum ait, ut delatust is comam, quos resp. censuisset tui blice sepeliendos, concionem oriuores, quistis id naunus a civitate triamiaretur, laaberent. Qi ioci & orationes itinet res, quae e stant aptui Demosthenem & Lysiain, docent. Vid. Steph ni notas in Dionys. p. 23. ΗUDS.
P . 4. l. 4. N δόκησις της ἀλ. talitat, & scliolia describit Sitistis in δόκησις ἀληθ. e. . l. 9. Mέχρι γὰρ του n) Ηtinc lociun vertit Sallustius initio Belli Catilin. Huns. Vide nos ad Sallustii Cutil. c. 3. Huc respexit Aligustus orat. apti l Dionem LIII. P. 497. sin. Io Eiς δ ν Dion. H.llic. Aςs. In Epist. ad Ananiaeuna II, p. I 34. ubi inter exempla commurationis
singularium & pluralium Thucydidi iis iratae ponit, qtioci
425쪽
δη μοιρα θεων χρειώ τε συρησαι 'Dθάδε κωας ΙXOΝΤΑΣ. Veria in primum , si Dion to licitit vicere ἐξεῖναι μηδενα , ex eo non consequitiir, itidena recte dici σχμφορόν ἐστι τον πάντα ψιλον. Deinde, duo illa loca poetarii in non recte cuin loco Thiicvcsulis componuntur. Nant in iis accusati- vita participii dativum praecedentem sellitur; cuius coin- mi irationiis casuvin , qLia in etiam c. I i liuius libri in Thucyclicle observat Scholiastes, innumera sunt in omini ista in prolae scriptoribus. Plana poetis , exempla. In hac oratione autetia neque Sitivus est, neqtie participitiin. Nec ina xlina citula est, cur hic insolita enalhige stultili clebeat, cum neque ullum exena pliun liisitis naois συντἀξεως adiecti vi σύμφορον pro uariir,& verba simpsiciter ita exponi posisnt. και ξύμφορον ει ναι, τὸν πἀντα ομιλον - ἐπακούσαι αὐτων, O utile esse, univesam multitudinem G avdire : ita ut ξωφορον ει ναι ausothite ponatur, & accusetivi τον πάντα δμιλον ad ἐπακουσαι serantiir. Et sic allam ea orisnasse ex illius vetatone apparet: nee ιnutile f est.) ab omni coetu civium pariin hostia nisu audiri. Nec Casuu honus diffitetur,
ea aliter, atque ipse cum Scholiaste starii it, posse accipi. ead. l. II. Δημοκρατία) Vid. VI, 89; Aesctiylum Suppl. το6; Dei nosti . p. Iss; Exiripui. Phoenis Igo, Suppl. 4o I;
Ainna. II, p. 33. Sint nec ipse aes inuit, nec plerique alii profae sdriptor .m 8. l. a. M τερψις Pindiar. Nem. IV:
426쪽
MA I. d. Τα αυτου Non videriar miniitti posse marginis Iemo: alteram alitem recte Valla interpretariar. STEPH.
Valla vertit, ut non mam hinc nativis bonis μ.Imur.
P . 39. I. Io. Καίτοι - φαίνεσθαι Dion. Halic. pag. 3 ἡ παρα τους χρόνους των ρημὰτων εκβεβηκnta τα κατάλληλον φράσις, τοι αὐτη τις εστ inquit. Ss. In Di nys quo die est ἀτολμοτέροις. Pariini interest , utro inois do legatur. Pag. 6o. L 2. Φιλοσοφουμεν De Periclis cuna Anaxago
c. 43 huius lib. έν ω η δόξα αυτων παρὰ τω ἐντυχόντι αεὶ καὶ λόγου καὶ εργου και ρω αε μνηστος καταλελεται. Eo
vulgata scriptiara & interpretatio Schol. satis confit naatur'. eis. l. 8. πράγμοναὶ Vid. Isocrat. p. I 43. IVASS. ead. l. I 2. Διαφερόντως - κινδυνων) Stolaieus 88 pro δlegh ως. supra, λόγους. Adi Pl itonena Goig. 3is c. IDEΜ. Pan 6 i. l. r. 'o τοῖς ἁλλ. &c.) Istud ὀ aut vacat, aut ident est, cluod καθ' ε. ΗUDS.ibι. . Θρὰ σος Ita Ossices , recte. minus eleganter Liiciantis, halus infacetias scurra, θρασεῖς Epist. ad Nigrinum. Vide nos ad Salli istium. Noster Herodotrum acinulatata es
Thucydidis, non verba exprimere voluit. Et sic Plutarctius in iis, quae annotantur ad pag. 6o l. 2. χκνον per ἀκυ-
427쪽
ρολοίαν hic dici, pro μέλλησιν, scribit H. Stephan IV
eis. l. 3. NMιντιώμεθα Hesychius in Fri 1σιν, strahit apiul Thiic y sicliena esse ἡντιώμεθα, pro ἐναντιώμεθα. Si luic respexit, vel aliis Colla ustis est, vel erravit.
eis. l. 9. Dφώλημα) O. a trianti prinia διλημα : n ale omnitio; illud εκ δανεiου, hoc vero εκ καταδίκης. mendose etiana Dion. Halic. 4o , 28 όφελήματα. De hac sententia ad Aristotelis Eth p. 2oi, r. lediorem re reo. XVAM. ead. l. I 3. Παίδευσινὶ Sol audi salem Laconicitiai. Ἐπαινούντός τινος τας Ἀθήνας, E υδαμιδας λη , Καὶ τῶς αν ταυτην τὴν πόλιν δεοντως επαινο in , εν οὐδεὶς ἔστσρξε γενόμενος βελτων; Hon aerum aen lilathir, qui U-- θεῶν γένεσιν dixit. Stepi a tuis male , opinor, explicia musenum,
nec bene Th. Masester. IDEM. Valla, Stephaniis, & alii, rui παίδευσιν hic vertulit magisterium, pro magistriam, ea
em figlit a tirianter , qua Thiicyclicles. Thomas Maois . in παιδεια ad hunc locii in non respexit. Definit παιδευσιν παιδείας και αρετῆς παράδοσιν. Hoc descripsit ex Ainnaonio, Anamonius e Platonis χροις in fin. Seci adclitis de suo vectis καὶ αρετῆς, & aliis qin hiisilain. Etulansulae dictuinvit in Plui. apophth. Lacon P. 3't. Od. l. I 4. 'Επὶ πλεῖστ' σιδη) Scsioliastes legit. έπὶ πλεῖστ'αν σιδ,1. Pieria non itutem hanc particilla in in s lienti,is agnovisse, sed μαλιστα ευτραπέλως lepisse , credit,ile est :
net Hispior tibii, & ἔχω σοι κατάμεμψιν , VP flendor, quod sit contra reprehendo oc hac significatione μομφὴν pχ ειν esse
in Aristophane & Elimpidis phoeniss. Loctis Aristoph. est Pac. 663 , ων ενεκα μομφὴν ἐχ ει; & Eurip. l. ct 769, Ἐγὼ δὲ τανην μαντικὴν ἐμεμψιλμην Ἐδη πρὸς αὐτὸν, ὼνυ μοι Dissiliaco by Corale
428쪽
μομαας ἔχειν, adeo ut succenseat mihi. AM. Aeschyl. Prometh. 444 , Λέξον δὲ, μευον ουτιν' ἀνθρώποu εχων, i. e. ut Schol. οὐχὶ μεμφόμενος τοῖς ἀνθρώποις, non reprehendens honGra. Et tamen apertum est, significationem illam liariun phrasitim hic loc in haline non posse. Narn Tlaucyclides non dicit, v bs haec non in cignatur hostibus; nec ruri non reprehendu sisiectos: sed, hostra non maegnantur uUι ς &, subiecti non reprehendunt uriam. uacpie sententia postulat, ut ἔχειν αγανάκτησιν, & κατάμεμψιν hic sit, praeiare, as relassignatiionem, & Ferelam; iit in eo, quod e Thucyd. a feri Steph. το λυπουν ἔχει την αισθησιν εὐστω, ist est, titipse exponit, παρέχει. Nec inusitata est laaec significatio τού ἔχειν. Menander ah. Stob. Ser . LXXXI, Πατu ἁπει- λων Ουκ ἔχει μέγαν φοβον. Lucian. Hermol. p. IO6, ἐδρωτα ουκ ὀλιγον εχων ὁ επ' αρετὴν οιμος τοι ς οδρισόροις. Et Stephaniim deinde sententiam mutasse. intelligi potest exilitiis e sit. a Thucydidis, ubi reprehemiens versionena Vallae, Sola ouae nec hosti occ mens uastatur ob aereptam ab illo
muretur, ita thribit: Invenit sensium. Nam ἀγανάκτησιν ἐχει non de js civitate, sed is hoste dicitur. Soli, inmiti, hoe confingit, ut neque hostis invadens de clade succenseat: ne rue tu, quisib rius sint aerione, quemntur, quod do natu Inigni s P. reant. ead. l. I 2. Ἐπαινέτουὶ ob eminentiain nominatini laudat. Pindar. Istlini. IV :Ἀλλ' Ομηρός σοι τετιμακε δι' ἁ:θρώπων, ος αυτοῖ ΓIασαν ὀρθώσας ἁρπαν , κατὰ. ράβδον ἐφρασεν ΘΕΣΠΕΣΙΩΝ έσων, λοιποις ἀθύρειν.
Γνώσεται ἔνθεν οσον παρος ἔσθενον. οἱ δε μη γῆρας Υβρισεν, ἄρκουμαι μάρτυρι MAIONI ΔΗΙ. Artemulor. III, 67: Tὴν Ἀφεσον συμβέβηκε καὶ αυτὴν P. ἐαυτὴν περιώνυμον ει ναι , και πολλων ἀξιολόγων κnρύκων τετυχηκέναι. VASS. ibias. Tων δ' ἔργων Steph. ad interpretationena horiim Vel horitiri, cluain iii Var. Oct. contailii Huds aditit: Viderant tamen alii, an alium ex fus v Fu essiere sensim potinuit.
429쪽
Pan 64. l. 4. Πλούτου) Ne laic quident genitivus in dativum mutanslus fuerit. IDΕΜ. Od. l. 7. TM δὲ τῶν - ἀπηλλἁγησαν D. Hal. pag. 336. ulsi εβουλήθησαν perperam; voces μετ' αυτου absilnt, uti & copula in και εν αυτω, postremo ἄμυνεσθαι, qtlini non placet. vid. Eumhi l. Phoen. Io 23. M ASS. Steplianus in edit. 2: Καὶ ἐν αυτω τὸ ἀμίνασθαι - η τὸ ἐνδόντες σώ-
σω εσθαι. Ita το ἀμύνασθαι καὶ παῖεῖν, idem foret, quod ἄμυναντας παθεῖν. Hoc conficinatur auctoritate aliqviri Mss.& naihi melius vi lenir, Pia in quod vulgo edit tur: nain non video, Pronaocio τὼ ante σωζεσθαι locu in liaberet possit. Si quis coniungenta putet illa, καὶ έν αυτῆ τῆ ἀμύνασθαι. legeniluni euet, καὶ έν αυτῶ τῶ -υνασθαι, καὶ τουπαθε ν μαλλον ἡγησάμενοι, n το ἐνδόντες σῶζε θαι : quain sententiam interpres Latinus expressit. Ἀμὐrεσθαι, cluod
430쪽
νώσκοντος τῶν πεσόντων ὐπο Λακεδαιμονιων , ποδαπους ουν si ναι νομιζεις τούς nμετέρους νικii σαντας τούτους; IDEM. d. l. a. Mἡ περιορασθε τούς πολ. κινδ.ὶ Tirona. Mag.
in περιορῶ ex h. l. ostendit, περιοραὐαι et lain a stiva significatione dici. pro καταφρονῶ. sed perperam apud eum edi. Iur περιορῆσθαι. ead. l. I 3 . Κακοπραγούντες) Cf. Demostia. Oron. 349,