Epicorum graecorum fragmenta

121쪽

Gran1In in Craim. nec t. Oxon. I p. 388. 74.

Scnol. Laur ad Apoll. nod Ι, 45 τε πιμηρος ουτ υσίοδος ουτε Φερεκύδης λέγουσι οὐ μικλον συν τοις Ἀργοναύταις.

IUd Π, 181 Πεπηρῶσθαι δε Φινέα φησὶν mG-δος εν - καταλόγων, ἐπειδη τον μακρον χρόνον της ψεως προέκρινεν.

Scnol. ar ad Apoll. Rnod. l. l. et Eudocia p. 416 8: Παῖδας δε φησιν αυτ sso τω Φινει γενέσθαι -&δος δύο, Θυνον ' καὶ Μαριανδυνόν. f. Schol. Laur.

Apollodor. I, 9, 21, 6 Aιωκομένων δε των ἀρπυιῶν η με κατὰ Πελοπόννησον εἰς τον θρην ποταμον ἐμπίπτει ος νυν, ἐκείνης υρπυς καλεῖται.

ταύτην δε- μεν ικοθόην ο δε Ῥελλόπουν καλουσιν. ετέρα καλουμεν 'nκυπέτη, ως δε ἔνιοι D.κυθόη Ησίοδος δε λέγει αυτην Ωκυπόδην , αυτηκατὰ την Προποντίδα φεύγουσα μέχρι χινάδων λθε νήσων α νυν π ἐκείνης Στροφάδες καλοῶνται.

122쪽

Π,id paullo inha: πολλώνιος μεν ουν την ἀποστρέψασαν του περὶ Ζητην Ἱριν λεγει, 'Hσίοδος δε μην. 80. Schol. Laur ad poli. Rhod. Π, 296 Οἱ δε Στροφάδας φασὶν αυτὰς κεκλῆσθαι, καθ ἐπιστραφέντες αυτόθι ηυξαντο τω ι καταλαβεῖν τὰς 'Αρπυίας. κατὰ δε ισίοδον και ντίμαχον καὶ πολλωνιον ου

κτείνονται. 81.

Harpocration et Suidas II, 2 p. 1358 Berali. v. - γην οἰκουντες λέγοι ν τους π Σκυλακος ἐν τω Περίπλω λεγομενους ρωγλοδυτα καὶ τους ποισιόδου ἐν γ' καταλόγου κατουδαίους νομαζομε

νους. 82.

Strab. I p. 43 Nσιόδου δ' υκ αν τις αἰτιάσαιτο αγνοιαν ιμίκυνας λεγοντος και Μακροκεφάλους καὶ Πυγμαίους. VII p. 299 καὶ γαρ του ἔτι νεωτέρους

Fragrum LXXXI. LXXXII ad Argonautar an expeditionem a poeta narratam retulit Maaeclischeis.

123쪽

CATALOG FRAGMENTA. 115εκείνου πολλὰ αγνοειν καὶ τερατολογεῖν, 'Hσίοδον μεν ίκυνας λεγοντα καὶ Μεγαλοκεφάλους καὶ Πυγμαιους. Ham,m . V. Μακροκεφαλοι εθνος ἐστὶν ἴτω καλούμενον, ου καὶ ισίοδος μέμνηται ἐν γ γυναικῶν κατα-

λόγω Παλαίφατος ἐν ζ' ρωικῶν ἐν τῆ Λιβύρφησὶν περάνω Κόλχων οἰκεῖν τοῖς Μακροκεφάλους.y)

Schol. Mur ad Apoll. Rhod. IV, 284 Bσίοδος δεδια Φάσιδος αυτούς se τοὐς Ἀργοναύτας εισπεπλευ-

κεναι λεγει. 84.

Π,id. M IV, 259 ισιοδος δε και Πίνδαρος δια του AZκεανο φασιν ελθεῖν αυτούς τοὐς Ἀργοναύτας εἰς ψύην καὶ βαστάσαντας την Ἀργὼ εἰς το μέτερον πελαγος γενέσθαι. 85. Strab. I p. 23 Ἐρατοσθενης δε σίοδον μεν εἰκάζει πεπυσμένον περὶ της δυσσέως πλάνης τι κατὰ Σικελίαν καὶ μαλίαν γεγένηται, πιστεύσαντα τι δόξο μη μόνον τῶν φ' μηρου λεγομένων μεμνῆσθαι αλλὰ καὶ Αἴτνης και υρτυγίας του προς Συρακούσαις νησίου καὶ Τυρρηνῶν.

1 ,,Hesiodum Μακροκαρήνους eam gentem Vocasse conuenMeinerius ad fragm. Menandri p. 11. Recte. Nam etiam in Theogonia v. 287. sa habent τρικέφαλον pro τοικάρηνον .

124쪽

σεν Ἀπολλώνιος τοῖς κατὰ το υρσηνικον πέλαγος υποτιθεμένοις την δυσσέως πλάνην, ν αρχηγος Nσίοδος κατωκηκέναι λέγων Κίρκην ἐν τω προειρημένω πελάγει.

Ιωd paullo infra Φησὶ δε πολλώνιος ισιόδωεπόμενος ἐπὶ του αρματος του Βλίου εἰς την κατὰ Tυρρηνίαν κειμένην νῆσον την Κίρκην λθεῖν.

Νησον Ἀνθεμόεσσαν, να σφίσι δῶκε Κρονίων. Schol. Laur ad Apoll. Rhod. IV, 892 καλὴν Ἀνθεμόεσσαν 'Hκολουθησεν υσιόδω ουτως ὀνομάζοντι την νῆσον των Σειρήνων νῆσον - Κρονίων . νόματα δε αυτῶν Θελξίοπη η Θελξινόη Μολπή Ἀγλαόφωνος.

Eustath. Od. μ 169 p. 710, 3 Rom. 472 Bas.: ταυθα δέ φασιν οι παλαιοί, ως ἐντευθεν λαβὼν υσίοδος ἐμυθευσατο πο Σειρήνων καὶ τους ἀνέμους θέλγεσθαι Schol. v. 168 ἐντευθεν ισίοδος και τους ἀνέμους θέλγειν αυτὰς φη. Et paullo infra: τινες δεοτι και τους ἀνέμους στασαν γοητευουσα τύ φωνI. 90. Schol ad Hom. Od. , 5 SZγυγίην Ἐν τ κατώντίμαχον Ωγυλίην γράφεται διαφέρουσι δε οἱ τόποι. την με γαρ ' υγίαν ἐντος εἶναι προς σπέραν, την

125쪽

CΑΤΑLOGI FRAGMENTA. 117 δὲ γυλίαν κατὰ Κρήτην σιοδός φησι κεῖσθαι. λεγεται δε ὀνοματικῶς η Καλυψους νῆσος.

Schol ad Hom. Od. , 54 υσίοδος δε ἀδελφην Ἀλκινόου την 'Aρητην πέλαβεν.

Steph. Byg. v. Υπερησία πόλις της χαῖας το ἐθνικὸν της Υπερησίας Υπερησιευς, καὶ Ἱλυκον Υπερησὶ παρ ισιόδω. .

' δ' μαρυγκειδης Ἱππόστρατος, ζος Ἀρηος, Φυκτέος αγλαος υἱός, Ἐπειῶν ορχαμος ανδρῶν Schol ad ind. l. X XI), 46 p. 246 Oeclin. Hi πόλιν δε καλεῖσθαί φασι Φυκτεον από τινος Φυκτέως. ου μέμνηται καὶ σίοδος ουτω -την - ανδρῶν . Apollodor Ι 8, 4: Ἀλθαίας δὲ ἀποθανουσης γημεν Οἰνευ Περίβοιαν την Ἱππονόου ταυτην δε ο μεν γράψας την Θηβαῖδα πολεμηθεισης AZλένου λέγει λαβεῖν Οἰνεα γερας, 'Nσίοδος δε ἐξ Σὸλένου της χαῖας, ἐφθαρμένην - Ἱπποστράτου του Ἀμαρυγκέως, Ἱππόνουν τον πατέρα πέμψαι προς ἰνέα πόρρω της

Fragm. XCIII. 2. Lege ritur Φυκτέως, emendatum ab Helns. Oeclin. - ,Vereor, ne scribendum sit Φυκτέως τ' ἀγλαος υιός, ita ut ῆρπαξαν vel ἔφθειραν vel simile vocabulum intelligatur Goem. Fragm. XCIV. 1. Ἀχθαις Heyne ad Il. B, 17.

126쪽

118 CATALOGI FRAGMENTA. Striin VIII p. 342 υ δε Πυθέας εἰς τον Ἀχελῶονεμβάλλει τον κατὰ Θυμην ρέοντα, μώνυμον τω κατὰ

'Aκαρνανίαν, καλουμενον καὶ Πεῖρον To δ' ισιόδου εἰποντος ωκε - Πειροιο , μεταγράφουσί τινες Πώροιο ου ευ. oetae vecta μωκε - ποταμοῖο affert Steph. Byg. v. πιλενος Ex Stephano haurit Eustath. ad Il. p. 82 sq. Rom. 83 4 sq. o fragmentum ad

Periboeam referendum esse censet ut1nicen. 95.

Diod V, 1 Μετὰ δε ταυτα sc τον κατὰ Θευκαλίωνα κατακλυσμον Μακαρευς ει αυτην se την Λέσβον ἀφικόμενος και το κάλλος της χώρας κατανοήσας κατωκησεν αυτην ην δ' ὁ Μακαρευς υιος μεν ινάκου του ιὸς, ως φησιν Ησίοδος και ἄλλοι τινες των ποιητῶν, κατοικων δ' ἐν Ωλένω της τότε

μεν γάδος νυν δ' χαῖα καλουμένης.

'H δ' υποκυσαμένη τέκεν Αἰακον ἱππιοχάρμην αυτὰρ επε βης πολυηράτου κετο μετρον, μουνος ἐὼν σχαλλε πατηρ δ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε, ο σοοι σαν μυρμηκες ἐπηράτου ενδοθι νησου, του ανδρας ποίησε βαθυζώνους τε γυναῖκας. οι δ' τοι πρῶτον ζευξαν νέας ἀμφιελίσσας, πρῶτοι δ' ιστια ἐωeo νεὼς πτερὰ ποντοπόροιο.1 Πιέροιο einelce in praefat. Fragm. XCVI. 6. ητοι Dind. Mari, est vulgo δή τοι δ' τοι more suo Boeckh. . - πρῶτον Sic Schol. Pind. vlaomae loco πρῶτοι codd. R. 1 ig. p. geta. ,Coniicitur πρῶτοι, maod omnino expectes nemae tamen reponere 11ideo quod etiam Schol. Nem. III, 21 servat gratius sonans πρῶτον .Boecis ad Schol. p. 191. - τευξαν Schol ad i. a. θέντoJ

127쪽

Αἰγινης καὶ ιὸς γεννηθεὶς ἐν τι α αὐτης Αἰγίνηνήσω κατελείφθη μόνος, τήσατο δε τω ιί, καὶ ς τους μύρμηκας ανθρώπους ποίησε, καθὰ καὶ υσίοδος εν τη ρωικῆ γενεαλογία φησίν ,,ὴ - ἀμφιελίσσας

Αἰακίδας, πολεμω κεχαρηότας 4ύτε δαιτι. Polyb. V 2 Λειτουργοί γε μην περὶ τὰς ταφρείας

καὶ χαρακοποιίας καὶ πῆσαν την τοιαύτην ταλαιπωρίαν φιλοπονώνατοί τινες' χυς ισίοδος παρεισάγει τους ,Αἰακίδας - δαιτί Polyino hausit Suid. v. δαῖτας I, 1 p. 1189 Bernii. . 98.

δεὶς μάκαρ Αἰακίδη καὶ τετράκις, ολβιε Πηλεῶ, ο τοῖσδ' εν μεγάροις ἱερον λεχος εἰσαναβαίνεις. Teteig. Prol. ad Lycophr. p. 260 IIvit. Ἐπιθαλαμιογράφοι δε ποιηταί, σοι προς τοὐς νυμφίους ἐν γάμοις ἐγκώμια γραφον, οἷος ην ὁ γαμήστωρ ὁ Φαρσάλιος καὶετεροι, καὶ ισίοδος αὐτος γράψας ἐπιθαλάμιον εἰς

Πηλεα καὶ Θετιν' ,τρις - εἰσαναβαίνεις ρ. Cf. Ρhavorin. Lex. p. 12, a. p. 706, 35 as.JSic Helasius. θεσσαν νεὼς πτ. Schol. ind. θέσσαν ἐπὶ πτ.cod. ore undo Boechli. πρῶτοι δ' ἴστω θεσσαν ἔπι πτερα ποντοπόροι- νηος .... vel πρῶτοι δ' ἴστω νηος ἐπὶ πτερὰ ποντ l θεσσαν . . . . - Αlia 1ae vir doctus excogitavit, iure improbatinem. qui propos πρῶτοι δ' ἴστω θέσσαν ἔπι πτερὰ ποντοπορουσαι siV ποντοπορῆσαι. 1 al. ἐπιθαλάμια.

128쪽

Schol. Victu ad II II, 175 de elei filia Ζηνόδοτος δὲ Κλεοδώρην φησίν, ,σιόδου καὶ των αλλων Πολυδώρη αυτὴν καλούντων.

100.

Eustasi ad Il. p. 112, 45 m. 85 Bas. στέον δε τι τον Πάτροκλον ἡ παλαια στορία καὶ συγγενῆ τω Ἀχιλλεῖ παραδίδωσι, λέγουσα τι σίοδός φησι Μενοίτιον τον Πατρόκλου πατερα, Πηλέως εἶναι ἀδελφόν, ως εἶναι αὐτανεψίους υτως αμφοτερους ἀλλήλοις. Eudoc. p. 331 19 sqq. 101.

Schol. Ven. A Hom. Il. Z, 35 Ἀχιλλευς πὁτον Πωικον πόλεμον πορθῶν τα περιοίκους της γλίου πόλεις ἀφίκετο εἰς την πάλαι με Μονηνίαν, νυν δε Πήδασον καλουμενην, καὶ αυτὴν σὴν ταις αλλαις ελεῖν ἀπογνόντος δε αὐτο τὴν εἰς το τέλος πολιορκίαν δια τὴν ὀχυρότητα του τόπου καὶ μέλλον- τος ἀναχωρεῖν, φασὶν εἴσω των τειχῶν ουσάν τινα παρθένον ἐρασθῆναι του Ἀχιλλέως καὶ λαβοῶσαν μῆλον εἰς τουτο ἐπιγράψαι και ρῖψαι εἰς μέσον των

Ἀχιλλευ, πρὶν Μονηνίαν ελειν ἴδω γαρ οὐκ ἔνεστι διψῶσιν κακῶς . τον δε Ἀχιλλέα ἐπιμείναντα ἴτω λαβεῖν τὴν πόλιν τη του δατας σπάνει ἡ στορία παρὰ Λημητρίω και Ἀσιόδω. f. elcher Cycl. p. p. 282. not. 458.

129쪽

102.

μοι ο μεν Σηρον καὶ Ἀλάζυγον, υἱέας ἐσθλούς. Senol ad Pind. l. X XΙ), 8 p. 25 Medo. λιρρόθιος Μαντινεὐ ομώνυμος ω Ἀθηναίω ο ην Ποσειδῶνος καὶ Βαθυκλείας ἔνιοι δε γράφουσι Σηρος λιρροθίου, ου μέμνηται και σίοδος ' ητοι ἐσθλούς . ην δε ὁ Σηρος του λιρροθίου του Περιηρους και Ἀλκυόνης. 103.

Pausan. II, 26, 7 6 U δὲ τρίτος τῶν λόγωνηκιστα, μοι δοκεῖν, ἀληθής ἐστιν, Ἀρσινόης ποιήσας εἶναι της Λευκίππου παιδα Ἀσκληπιόν. πολλοφάνει γαρ τω Ἀρκάδι ἐς ελφους ἐλθόντι κα ἐρομένω τον θεον εἰ γένοιτο ἐξ Ἀρσινόης Ἀσκληπιο καὶ Μεσσηνίοις πολίτης εἴη ἔχρησεν Πυθία ἡ μέγα χάρμα βροτοῖς βλαστὼν Ἀσκληπιε πῆσιν, - Φλεγυηὶς τικτεν ἐμοὶ φιλότητι μιγεῖσα Ἀμερόεσσα Κορωνις ἐνὶ κραναῆ Ἐπιδαύρω . υτος ὁ χρησμος δηλοι μάλισταου οντα Ἀσκληπιον υρσινόης, αλλὰ Ησίοδον η τῶν τινὰ ἐμπεποιηκότων ἐς τα ισιόδου τα ἔπη συνθέντα ἐς την Μεσσηνίων χάριν CL Sonol ad ind. yin III, 14 Οιμεν Ἀρσινόης, οι δε ορωνίδος φασὶν αυτον sc τον ' σκληπιον εἶναι Ἀσκληπιάδης δέ φησι την ρσινόην Λευκίππου εἶναι του Περιήρους, ης καὶ Ἀπόλλωνος

Ἀσκληπιος καὶ θυγάτηρ Ἐριῶπις. ἡ δ' ἔτα εν μεγάροις Ἀσκληπιον ἔρχαμον ανδρῶν Φοίβω υποδμη-

130쪽

Schol. Ρind. yth. IV, 181 υ δε υσίοδος Ναῖδα φησὶ τον είρωνα γημαι. 105. Πατηρ δ' ανδρῶν τε θεῶν τε χώσατ', αὐ Ουλύμπου δε βαλὼν ψολόεντι κεραυνωεκτανε Λητοχην ὀλοόω συν θυμον ὀρίνων. Athenag. Legat pri trist cap. XXV, 7 p. 195 Idndner: περὶ δε Ἀσκληπιολισίοδος μεν πατηρ - ὀρίνων .

. Schol adines Theog. 142 οῖ δ' τοι τα με αλλα θεοῖς ἐναλίγκιοι σαν Κράτης αντὶ τούτου αλλον στίχον παρατίθετα ο δ', θανάτων νοο τράφεν αυδήεντες . πῶς γαρ τους αυτοὐς sc τους Κύκλωπας θεοῖς ἐναλιγκίους λέγει καὶ ἐν--των Λευκιππίδων καταλόγω υπο πόλλωνος ἀναιρεῖσθαι ποιει; 107. Schol ad Eur. Alc. 1 η δια στόματος καὶ δημώ

δης ἱστορία περ της πόλλωνος θητείας παρ' 'Aδμητω