Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

191쪽

XXV. υτο το ἔργον αθάνατον αυτῶ δόξαν εἰργάσατο. παραχρημά τε γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι στεφανώ- σαντες αυτὸν ἀπέφερον εἰς την πόλιν υμνουντες ώς των ηρώων ἔνα, καὶ πας ὁ κατοικίδιος ὁχλος ἐξεχεῖτο

5 ποθῶν αυτὸν ἔως ἔτι περιην θεάσασθαι την τελευταίαν πρόσοψιν ' ἐδόκει γαρ υπὸ των τραυμάτωνουκ εἰς μακρὰν διαφθαρησεσθαι' καὶ ἐπειδη διέφυγε τον θάνατον, εἰκόνα χαλκην ἔνοπλον ὁ δημος s02 ἔστησεν αὐτοs της αγορῆς ἐν τῶ κρατίστω, καὶ χω- 10 ραν ἐκ της δημοσίας ἔδωκεν ὁσην αυτὸς ἐν ημέραμια ζευγει βοῶν περιαρόσει ' χωρὶς δε των δημοσία δοθέντων κατὰ κεφαλην ἔκαστος ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, λε μάλιστα δεινη σπάνις τῶν αναγκαίων ἐπιτηδείωνJ ἄπαντας κατεῖχε, μιας ημέρας τρ0φην 15 ἐχαρίσαντο μυριάδες ἀνθρώπων αἱ συμπασαι πλείους η τριάκοντα. υράτιος μὲν δη τοιαυτην ἀποδειξάμενος αρετην ἐν τῶ τότε χρόνω ζηλωτὸς μὲν εἰ καί τις ἄλλος ' μαίων ἐγένετο, ἄχρηστος εἰς τὰ λοιπὰ πράγματα της πόλεως διὰ την πηρωσιν της 20 βλέψεως καὶ διὰ την συμφορὰν ταύτην ουτε υπατείας -τε ἄλλης ηγεμονίας στρατιωτικης ουδεμιῆς ἔτυχεν. ουτός τε δη θαυμαστὸν ἔργον ἀποδειξάμενος ἐν τῶ τότε ἀγῶνι ' μαίοις ἄξιος εἴπερ τις καὶ ἄλλος τῶν ἐπ' ανδρεία διονομασθέντων ἐπαινε 25 σθαι, καὶ ἔτι προς τουτω Γάιος Μούκιος, ω Κόρδος ἐπωνυμιον ην, ανηρ ἐξ ἐπιφανῶν πατέρων καὶ αυτὸς 903ἐγχειρηματι ἐπιβαλόμενος μεγάλω, περὶ ου μικρὸν υστερον ἐρῶ διηγησάμενος πρῶτον ἐν οῖαις η πόλις

ην τότε συμφοραῖς. .

30 XXVI. Μετὰ γαρ την μάχην ἐκείνην ὁ μὲν

Τυρρηνῶν βασιλευς ἐν τῶ πλησίον ὁρει καταστρατοπεδευσάμενος, ὁθεν την ' μαίων φρουρὰν ἐξο

192쪽

βαλε, της επέκεινα τοί δεβυιος ποταμου χωρας ἀπάσης ἐκράτει. οἱ δε Ταρκυνίου παῖδες και ὁ κηδεστης αυτ Μαμίλιος σχεδίαις τε και σκάφαις διαβιβάσαντες τὰς εαυτῶν δυνάμεις επὶ θάτερα μέρη τοὐ ποταμοs τα προς την Ρώμην φέροντα ἐν ἐχυρῶ 5 τίθενται χωρίω τον χάρακα ὁθεν ὁρμώμενοι των τε ' μαίων ἐδηουν την γην καὶ τὰς αὐλὰς κατέσκαπτον καὶ τοῖς ἐπὶ νομὰς ἐξιοῶσιν ἐκ των ἐρυμάτων βοσκημασιν ἐπετιθεντο. κρατουμενης δὲ της υπαίθρου πάσης ὐπὁ των πολεμίων, καὶ οὐτ ει γης 10 εἰσκομιζομένων εἰς την πόλιν των αγορῶν, οἴτε μην διὰ τοs ποταμοs καταγομενων ὁτι μη σπανίων, ταρο904 χεια τῶν αναγκαίων σπάνις ἐγένετο μυριάσι πολλαῖς τὰ παρασκευασθέντα - πολλὰ ἔντα δαπανώσαις. καὶ μετὰ τ θ' οἱ θεράποντες πολλοὶ καταλιπόντες 15 τοὐς δεσπότας ηὐτομόλουν ὁσημέραι, καὶ ἐκ τοὐ δημοτικοί πληθους οἱ πονηρότατοι προς τους Ἀρρηνοὐς ἀφίσταντο ταῶθ' ορῶσι τοῖς ἡπάτοις ἔδοξε Λατίνων μεν δεῖσθαι τῶν ἔτι αἰδουμένων το συγγενὲς και μένειν δοκούντων ἐν τu φιλία συμμαχίας 20 σφίσι πέμψαι διὰ ταχέων, εἰς δε την Καμπανίδα Κύμην καὶ τὰς ἐν τῶ Πωμεντίνω πεδίω πόλεις ἀποστεῖλαι πρέσβεις ἀξιώσοντας αὐτὰς σίτου σφίσινεξαγωγην ἐπιτρέψαι. Λατῖνοι μεν ουν λεκρουσαντο την ἐπικουρίαν, ως οὐχ οσιον αυτοῖς δν οἴτε Ἀρ- 25 κυνίοις πολεμεῖν οὐτε ' μαίοις, ἐπειδη κοινη συνέθεντο προς ἀμφοτέρους τὰ περὶ της φιλίας ὁρκια ἐκ δὲ τοὐ Πωμεντίνου πεδίου Λάρκιός τε καὶ ' μίνιος οἱ πεμφθέντες ἐπὶ την παρακομιδην τοὐ σίτου πρέσβεις πολλὰς γεμίσαντες σκάφας παντοίας τροφης 30 ἀπο θαλάττης ἀνὰ του ποταμὸν ἐν νυκτὶ ἀσελήνω λα- 905 θόντες τους πολεμίους διεκόμισαν. ταχὐ δε καὶ ταύτης

193쪽

144 E

ἐξαναλωθείσης τῆς αrορῆς καὶ τῆς αυτῆς κατασχούσης τους ανθρώπους απορίας, μαθὼν παρὰ τῶν αὐτομόλων ὁ Τυρρηνὸς ὁτι κάμνουσιν υπὸ του λιμοs Οἱ ενδον ἐπεκηρυκευσατο προς αυτοὐς ἐπιτάττων δέ-5 χεσθαι Tαρκύνιον εἰ βούλονται πολεμου τε καὶ λιμ ἀπηλλάχθαι. XXVII. ωκ ἀνασχομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων τὰς ἐπιταγὰς, ἀλλα πάντα τα δεινὰ υπομένειν βουλομένων, καταμαθὼν ὁ μυκιος οτι δυειν αυτοις συμβή- 10 σεται θάτερον ἡ μὴ διαμεῖναι πολυν ἐν τοις λελ γισμένοις χρόνον υπὸ τῆς απορίας τῶν ἀναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν, ἡ φυλάττουσι βεβαίας τὰς κρίσεις τον οἴκτιστον ἀπολέσθαι τῶν μόρων, δεηθεὶς τῶν υπά- των την βουλὴν αυτῶ συναγαγεῖν, ως μέγα τι καὶ 15 αναγκαῖον εὐίσων προς αυτὴν, επειδὴ συνήχθη λέγει τοιάδε ' 'Aνδρες πατέρες, εγχείρημα τολμῶν διανοούμενος, -' οὐ τῶν παρόντων ἀπαλλαγήσεται κακῶν

ἡ πόλις, τῶ μεν ἔργω πάνυ θαρρῶ καὶ ραδίως -- 906τοὐ κρατήσειν οἰομαι περὶ δε τῆς ἐμαυτοs ψυχῆς, 20 εἰ περιέσται μοι μετὰ το εργον, ου πολλὰς ἐλπίδας

εχω, μὰλλον δὲ εἰ χρὴ τἀληθὲς λέγειν οὐδεμίαν. εἰς

τοσἀτον δὴ κίνδυνον ἐμαυτὸν καθιέναι μέλλων ουκἀξιῶ λαθεῖν ἄπαντας αἰωρηθεὶς υπερ μεγάλων, ἐὰν ἄρα συμβῆ μοι διαμαρτειν τῆς πείρας, ἀλλ' ἐπὶ κα- 2b λοῖς ἔργοις μεγάλων ἐπαίνων τυγχάνειν, ἐξ ἄν αντὶ

τοὐ θυητοὐ σώματος α νατον υπάρξει μοι κλέος. δήμω μεν ουν φράζειν δ διανο μαι πράττειν -κἀσφαλὲς, μή τις ἴδια κέρδη περιβαλλόμενος προς

τους πολεμίους αυτὰ εξενέγκη, δέον αυτοῖς ἄσπερ 30 μυστηρίου απορρήτου φυλακῆς ' υμῖν δὲ Ους καθ ξειν αυτὰ πεπίστευκα ἐγκρατῶς πρώτοις τε καὶ μόνοις εκφέρω ' παρ' υμῶν δὲ οἱ ἄλλοι πολῖται ἐν τῶ

194쪽

s07 προσήκοντι καιρῶ μαθήσονται. το δε ἐγχείρημά μου τοιόνδε ἐστίν. αυτομόλου σχῆμα μέλλω λαβὼν ἐπὶ τον χάρακα των Τυρρηνῶν πορεύεσθαι. ἐὰν μεν ουν ἀπιστηθεὶς προς αυτῶν ἀποθάνω, ἐνὶ πολίτa μόνον ἐλάττους οἱ λοιποὶ γενήσεσθε ἐὰν δε παρελθεῖν 5 εἴσω του χάρακος ἐκγένηταί μοι, τον βασιλέα των πολεμίων ἀποκτείνειν υμῖν υποδέχομαι ' ἀποθανόντος δε Πορσίνου καταλυθήσεται μεν ἡμῖνJ ὁ πόλεμος, ἐγὼ δὲ εἰ ο τι αν τω δαιμονίω δόξη τοὐτοὶ

πείσομαι, τουτων συνίστορας υμῆς ἐξων καὶ μάρτυ- 10ρας προς τον δῆμον ἄπειμι την κρείττονα τυχην τῆς πατρίδος ηγεμόνα τῆς οδοὐ ποιησάμενος. XXVIII. Ἐπαινεθεὶς δε υπὸ των ἐν τω συνε δρίω καὶ λαβὼν οἰωνους αἰσίους τῆς πράεεως, διαβαίνει τον ποταμόν. και παραγενόμενος ἐπὶ τον 15 χάρακα των Τυρρηνῶν εἰσέρχεται, παρακρουσάμενος τους φυλάττοντας τὰς πυλας, ως τῶν ὁμοεθνῶν 908 τις, ὁπλον τε Οὐθεν φανερὸν ἔχων καὶ γλώττη Τυρρηνικῆ διαλεγόμενος, ῆν ἐξέμαθεν ἔτι παῖς ὼν υπὁ τροφοὐ Τυρρηνίδος το γένος ἐκδιδαχθείς. ως δ' ἐπὶ 20 την αγορὰν καὶ το στρατήγιον ἀφίκετο, ἄνδρα ὁραμεγέθει τε καὶ ρώμν σώματος διαφέροντα, ἐσθῆτα πορφυραν ἐνδεδυκότα, καθήμενον ἐπὶ του στρατηγικοὐ βήματος, καὶ περὶ αυτὸν ἔστῶτας ενόπλους συχνούς. διαμαρτὼν δὲ τῆς δόξης, οἷα δὴ μηδέποτε 25τον βασιλέα τῶν Τυρρηνῶν θεασάμενος, τομον τον ἄνδρα υπέλαβε Πορσίναν εἶναι ' ὁ δ' ἐν ἄρα γραμματευς του βασιλέως, ἐκάθητο δ' ἐπὶ του βήματος διαριθμῶν τους στρατιώτας καὶ διαγράφων αυτοῖς τους ὀψωνιασμους. ἐπὶ τούτον δὴ τον γραμματέα 30 χωρήσας διὰ τοὐ περιεστηκότος ὀχλου, καὶ ἀναβὰς ώς ἄνοπλος υπ' ουθενὸς κωλυόμενος ἐπὶ το βῆμα,

195쪽

146 E

σπῆται τὸ ξιφίδιον, ο εντὸς της περιβολῆς ἔκρυπτε, και παίει τον ἄνδρα κατὰ της σφαγῆς. ἀποθανόντος δὲ του γραμματέως πληγῆ μια, συλληφθεὶς ευθυς υπὁ των περὶ τὸ βημα προς τον βασιλέα πεπυσμέ-5 νον ξδη παρ' ετέρων την του γραμματέως ἀναίρεσιν ἀπάγεται. ὁ δ' ώς εἶδεν αυτὸν, AZ μιαρωτατε πάντων, εἶπεν, ἀνθρωπων, καὶ δίκας υφέξων ουκ εἰς 909 μακρὰν ῶν ἄξιος εἶ, λέγε τίς εἶ, καὶ πόθεν ἀφιγμένος καὶ τίνι βοηθεία πεποιθὼς ἐπεχείρησας ἔργω10 τηλικωδε καὶ πότερον τον γραμματέα τον ἐμὸν ἀποκτεῖναί σοι προυκειτο μόνον η κἀμέ καὶ τίνας ἔχεις

κοινωνους τῆς ἐπιβουλῆς ῆ συνίστορας; ἀπόκρυψαι δὲ μηδὲν των ἀληθῶν, ῖνα μὴ βασανιζόμενος ἀναροκασθῆς λέγειν. 15 XXVIIII. Καὶ ὁ Μούκιος ουτε μεταβολὴ χρωμα

τος οἴτε συννοία προσωπου τον ὀρρωδουντα διασημήνας ουτε ἄλλο παθὼν -δὲν, ων φιλουσι πάσχειν

οἱ μέλλοντες ἀποθνήσκειν, λέγει προς αυτόν ὼ Ῥωμαῖος μέν εἰμι, καὶ - των ἐπιτυχόντων ἔνεκα γέ- 20 νους, ἐλευθερῶσαι δὲ την πατρίδα του πολέμου βουληθεὶς, ἐλθον ἐπὶ τὁ στρατόπεδον υμῶν ώς των αυτομόλων τις, ἀποκτεῖναί σε βουλόμενος ουκ ἀγνοῶν μὲν ὁτι καὶ κατορθώσαντι καὶ διαμαρτόντι τῆς ἐλ- s10πίδος ἀποθανεῖν υπάρχει μοι, χαρίσασθαι δὲ τῆ25 γειναμένη την ἐμαυτου ψυχὴν προαιρουμενος καὶαντὶ του θνητου σώματος ἀθάνατον δόξαν καταλιπεῖν ' ψευσθεὶς δὲ τῆς ἐλπίδος αντὶ σου τον γραμματέα, ον ουθὲν ἐδεόμην, ἀνήρηκα τῆ τε πορφυρα καὶ τῶ δίφρω και τοῖς ἄλλοις τῆς ἐξουσίας συμβό-30 λοις πλανηθείς. - τον μὲν ουν θάνατον, δν αυτὁς ἐμαυτου κατεψηφισάμην ὁτ ἐπὶ την πρῆξιν ἔμελλον ὁρμῆν, ου παραιτῶμαι βασάνους δὲ καὶ τὰς ἄλλας

196쪽

υβρεις εἴ μοι παρείης, πίστεις δοὐς ἐπὶ θεῶν ὐπισχνοῶμαί σοι μέγα πρῆγμα δηλώσειν καὶ προς την σωτηρίαν ἀνῆκόν σοι. O μεν δη ταῶτ ἔλεγε στρα-

911 τηγῆσαι τον ἄνδρα διανοούμενος' ὁ-ἔξω του φρονεῖν γεγονὼς καὶ ἄμα κινδύνους ἐκ πολλῶν μανθ 5τευόμενος ανθρώπων Ουκ ἀληθεῖς, δίδωσιν αυτω διορκων τὸ πιστόν. μετὰ δε τοsτο ὁ Μούκιος καινότατον ἐνθυμηθεὶς απάτης τρόπον, ος ἐν ἀφανεῖ τον ἔλεγχον εἶχε, λέγει προς αυτόν βασιλεs, - μαίων ἄνδρες τριακόσιοι την αυτην ἔχοντες ηλικίαν 10 εκ τοί γένους των πατρικίων ἄπαντες ἐβουλευσά μεθα συνελθόντες ἀποκτεῖναί σε καὶ το πιστὸν ὁρκοις

παρ' ἀλληλων ἐλάβομεν. ἔδοξε δ' ημῖν βουλευομένοις ὁστις ὁ τῆς ἐπιβουλῆς ἡν τρόπος, μήτε ἄπαντας ' ἄμα χωρεῖν ἐπὶ τὸ ἔργον, ἀλλα καθ' ἔνα, μήτε φρά- 15ζειν ἔτερον ετέρω πότε καὶ πῶς καὶ π καὶ τίσιν ἀφορμαῖς χρησάμενος ἐπιθήσεταί σοι, Dα ραον ημῖνυπάρχρ τὸ λαθεῖν. ταλα διανοηθέντες ἐκληρωσάμεθα, καὶ πρῶτος ἄρξαι τῆς πείρας ἔλαχον ἐγώ. προειδὼς ουν ὁτι πολλοι καὶ ἀγαθοὶ την αυτήν μοι 20

τόλμαν ἔξουσιν ἐπιθυμία δόξης, ών εἰ καί τις μὴ

s12 ἀμείνονι τύχη χρήσεται τῆς ἐμῆς, σκοπει τίς ἔσταί σοι προς ἄπαντας ἀρκοῶσα φυλακή. XXX. 'nil δε ταμ' ἡκουσεν ὁ βασιλεῖς, ἐκεῖνον μὲν ἀπαγαγόντας τους δορυφόρους ἐκέλευσε δῆσαι 25

καὶ φυλάττειν ἐπιμελῶς αυτὸς δὲ τους πιστοτατους τῶν φίλων παραλαβὼν καὶ τον υἱὸν 'Aρροντα παρακαθισάμενος, μετ' ἐκείνων ἐσκόπει τί ποιῶν τὰς ἐπιβουλὰς αυτῶν διακρούσεται τῶν μὲν οὐν ἄλλων ἔκαστος ευήθεις ασφαλείας λέγων ἐδόκει τῶν δεόν- 30των φρονεῖν οὐδέν' ὁ δ' υἱὸς αυτos τελευταίαν ἀπεφήνατο γνώμην πρεσβυτέραν τῆς ηλικίας, ἀξιῶν 10.

197쪽

αυτον μη σκοπεῖν τίσι φυλακαῖς χρώμενος ουδὲν πείσεται δεινον, ἀλλα τί ποιων ου δεησεται φυλακης ' θαυμασάντων δε την διάνοιαν αυτοs πάντων

καὶ πῶς δν τοίτο γένοιτο μαθεῖν βουλομένων, G5 φίλους αντὶ πολεμίων, ἔφη, ποιήσαιο τους ἄνδρας, s13

τιμιωτέραν ηγησάμενος την σεαυτοs φυχην της καθόδου των συν Ἀρκυνίω φυγάδων. καὶ ο βασιλεῶς τα κράτιστα μεν ἔφησεν αυτον λέγειν, βουλης δε εἶναι ἄξιον το πρῆγμα, πῶς ευπρεπεῖς γενησονται 10 προς αυτοὐς αἱ διαλλαγαί μεγάλην αἰσχυνην φάσκων εἶναι, εἰ κρατησας αυτῶν μάχη καὶ τειχήρεις ἔχων ἀπελεύσεται, μηδὲν ων Ἀρκυνίοις ἡπέσχετο διαπραξάμενος, ῶσπερ ηττημένος υπὸ τῶν νενικημέ-νων καὶ πεφευγὼς τους μηδ' ἐκ τῶν πυλῶν υπομε- 15 νοντας ἔτι προελθεῖν μίαν δὲ μόνην ἔσεσθαι ἀποφαίνων καλην της ἔχθρας λύσιν, εἰ παρὰ τῶν πολεμίων παραγένοιντό τινες προς αυτον περὶ φιλίας διαλεγόμενοι. XXXI. Tαῶτα μὲν τότε προς τον υἱὸν καὶ. τοὐς 20 παρόντας εἶπεν ' ολίγαις δ' υστερον ημέραις αὐτος

ηναγκάσθη πρότερος ἄρχειν λόγων διαλλακτηρίωου

διὰ τοιαύτην αἰτίαν ' ἐσκεδασμενων ἀνὰ την χώραν 914 τῶν στρατιωτῶν καὶ τὰς ἀγομένας εἰς την πόλιν αγορὰς ἀφαιρουμενων καὶ τούτο ποιουντων συνεχῶς, 25 οἱ τῶν Ρωμαίων ὐπατοι λοχήσαντες αυτοὐς ἐν καλῶ χωρίω διαφθείρουσί τε συχνους καὶ ἔτι πλείους τῶν

ἀναιρεθέντων αιχμαλώτους λαμβάνουσιν. ἐφ' p χαλεπαίνοντες οἱ Τυρρηνοὶ διελέγοντο προς ἀλληλους κατὰ συστροφὰς, δι' αἰτίας τόν τε βασιλέα καὶ τοὐς

30 ἄλλους ηγεμόνας ἔχοντες ἐπὶ τη τριβη τοὐ πολέμου καὶ ἀπαλλάττεσθαι ποθοῶντες ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. δόξας

μεν ουν ἄπασι κεχαρισμένας φανησεσθαι τὰς διαλ-

198쪽

E149λαγὰς, ἀποστέλλει πρεσβευτὰς ἐκ τῶν ἰδίων φίλων

τους αναγκαιοτατους. τινὲς μεν ουν φασι καὶ των

Μούκιον ἄμα τούτοις ἀποσταλῆναι δόντα την πίστιν τω βασιλεῖ δι ὁρκων ὐπὲρ του πάλιν ἐλεύσεσθαι' ἔτεροι δὲ λέγουσιν ὁμηρον, ως αἱ διαλλαγάὶ γενων- 5ται, τον ἄνδρα τολον ἐν τω στρατοπέδω φυλάττε σθαι' καὶ τάχ αν εἴη τουτ ἀληθέστερον. ἐντολαιs15 δ' ησαν δς ἔδωκε τοῖς πρεσβευταῖς ὁ βασιλεῶς τοιαίδε Περι μὲν εἰσόδου Ἀρκυνίων μηδένα ποιεῖσθαι λόγον, τα δε χρηματα αὐτοῖς ἀξιουν ἀποδο- 10θῆναι, μάλιστα μὲν ἄπαντα ὁσα Ἀρκύνιός τε ὁ

πρεσβύτατος κατέλιπε καὶ αυτοὶ συν τω δικαίω κτησάμενοι κατέσχον εἰ δὲ μη γε ὁσα δυνατὰ αγρῶν τε καὶ οἰκιῶν καὶ βοσκημάτων καὶ ων ἐκ γης ἀνήρηνται καρπῶν τὰς αξίας, ὁποτέρως δν αὐτοῖς δόξη 15

συμφέρειν, ἐάν τε τους κατέχοντας αυτὰ καὶ καρπουμένους εἰσφέρειν, ἐάν τ ἐκ του δημοσίου δια- λυειν. ταῶτα μεν υπερ ἐκείνων, ἐαυτῶ αἰτεῖσθαι διαλυομένω την ἔχθραν τους καλουμενους τὰ πάγους αυτη Τυρρηνῶν η χώρα τὸ ἀρχαῖον ην, ' - 20μαῖοι δε αυτην κατέσχον πολεμω τους ἔχοντας ἀφελόμενοι ' καὶ ἶνα μένωσι ωμαῖοι Τυρρηνοις βεβαίως φίλοι, παῖδας ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων οἰκιῶν τοὐς

ὁμηρευσοντας ἡπὲρ της πόλεως αἰτεῖν παρ' αὐτῶν. XXXII. 'Aφικομένης δὲ της πρεσβείας εἰς ω' 25μην η βουλη μὲν ἐψηφίσατο Ποπλικόλα θατέρω τῶν 916 υπάτων πεισθεῖσα πάντα συγχωρεῖν, ὁσα ὁ Ἀρρηνὸς ηξίου, κάμνειν τον δημότην καὶ ἄπορον ὁχλον οἰομένη τη σπάνει τῶν ἐπιτηδείων, καὶ ἀγαπητῶς δέξεσθαι την του πολέμου λύσιν, ἐφ' oli ἄν γένηται 30 δικαίοις. ὁ δὲ δῆμος τὰ μὲν ἄλλα του προβουλεύματος ἐφηφίσατο κύρια εἶναι, την δ' ἀπόδοσιν τῶν

199쪽

χρημάτων οὐκ ηνέσχετο, ἀλλα τἀναντία ἔγνω, μητἐκ των ἰδίων μητ ἐκ των κοινῶν τοῖς τυράννοις μηδεν ἀποδιδόναι, πρεσβευτὰς δε περὶ τουτων προς βασιλέα Πορσιναν ἀποστεῖλαι, οιτινες ἀξιώσουσιν 5 αυτον τα μὲν ὁμηρα καὶ την χώραν παραλαβεῖν, περὶ δὲ των χρημάτων αυτὸν δικαστην γενόμενον Ταρκυνίοις τε καὶ ωμαίοις, λαν ἀμφοτέρων ἀκουσn κρῖναι τὰ δίκαια δοκουντα,J μητε χάριτι μητ' εχθρα παραχθέντα. ἀπνεσαν οἱ Τυρρηνοὶ τὰς αποκρίσεις I0 ταύτας προς βασιλεα κομίζοντες καὶ Αν αὐτοῖς οἱ κατασταθέντες υπὸ του δημου πρέσβεις ἄγοντες ἐκ

των πρώτων οἰκιῶν εἴκοσι παῖδας, ους ἔδει περὶ της πατρίδος ὁμηρευσαι, τῶν υπάτων πρώτων τὰ τέκνα

ἐπιδόντων, Μάρκου μὲν Ορατίου τον υἱῖν, Ποπλίου 91715-Ουαλερίου την θυγατέρα γάμων ἔχουσαν ἄραν. ἀφικομένων δὲ τουτων ἐπὶ το στρατόπεδον ησθη τε ὁ βασιλεὐς καὶ πολλὰ τους μαίους ἐπαινέσας ἀνοχὰς σπένδεται προς αυτοὐς εἰς ἄρισμένον τινὰ ημερῶν ἀριθμὸν καὶ την δίκην αυτὸς ἀναδέχεται δι- 20 κάζειν. Ἀρκυνιοι δε ηχθοντο μὲν απο μειζόνων ἐκπεσόντες ἐλπίδων, ὼς εἶχον ἐπὶ τῶ βασιλεῖ, κατα-χθηναι δόξαντες ἐπὶ την αρχην ὐπ ἐκείνου, στέργειν τὰ παρόντα ηναγκάζοντο καὶ τὰ δεδομένα δέχεσθαι. ἀφικομένων δε εἰς τον ὁρισθέντα χρόνον25 ἐκ της πόλεως τῶν ἀπολογησομένων την δίκην καὶJἀπὸ της βουλης τῶν πρεσβυτάτων, καθίσας ἐπὶ τοὐβηματος ὁ βασιλεῖς μετὰ τῶν φίλων καὶ τον υἱὸν συνδικάζειν κελεύσας ἀπέδωκεν αὐτοῖς λόγον. XXXIII. Ἐτι δὲ της δικαιολογίας γινομενης ηκέ 91830 τις ἀπαγγέλλων την φυγην τῶν ὁμηρευουσῶν παρ' θένων. δεηθεῖσαι γὰρ τῶν φυλαττόντων, ῖνα συγχωρορησωσιν αὐταῖς λούσασθαι παραγενομέναις εἰς τον

200쪽

E151 ποταμὸν, ἐπειδὴ τὸ συγχώρημα ελαβον ἀποστῆναι

μικρον ἀπὸ του ποται οὐ τοῖς ἀνδράσιν εἰποῶσαι, εις αν ἀπολουσωνταί τε καὶ τὰς ἐσθῆτας ἀπολάβωσιν,ῖνα μη γυμνὰς ὁρῶσιν αὐτάς ποιησάντων καὶ τούτοτων ἀνδρῶν, παρακελευσαμένης αὐταῖς της Κλοι- 5λίας καὶ πρώτης καταρχούσης, διανηξάμεναι τον ποταμον εἰς την πόλιν ἀπῆλθον. ἔνθα δη πολὐς ὁ

Ἀρκυνιος ην επιορκίαν τε καὶ ἀπιστίαν τοις -

μαίοις ἐγκαλῶν, καὶ τον βασιλέα παροξυνων ώς ἐξαπατώμενον υπ' ἀνθρώπων δολίων μηθεν προσέχειν 10 αὐτοῖς. απολογουμενου δε του ὐπατου καὶ το ἔργον 'εξ αυτῶν λεγοντος εἶναι των παρθένων δίχα τῆς sis ἐπιταγῆς των πατερων, καὶ τὸ πιστὸν Ουκ εἰς μακρὰν

παρεξεσθαι λεγοντος υπὲρ του μηδὲν ἐξ επιβουλῆς υφ' εαυτῶν πεπρῆχθαι, πεισθεὶς ὁ βασιλεῖς συνεχώ- 15ρησεν αυτῶ πορευθέντι τὰς παρθένους ἀγαγεῖν, ώς υπισχνεῖτο. Οὐαλέριος μὲν δη τὰς παρθένους ἄξων ωχετο ' Ἀρκυνιος δὲ και ὁ κηδεστὴς αυτοὐ τῶν δικαίων υπεριδόντες πράγματι ἐπεβουλευσαν ἀνοσίω, λόχον υποπέμψαντες εἰς την οδὸν ἱππεων, τάς τε 20 παρθένους ἀρπάσαι τὰς ἀγομένας καὶ τὸν υπατον καὶ τοὐς ἄλλους τοὐς ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἐρχομενους συλλαβεῖν, ώς ἐυσια καθέξοντες ἀνθ' ίν Ἀρκυνιον ἀφείλοντο Ρωμαῖοι χρημάτων τὰ σώματα ταυτα, καὶ τῆς δίκης τὸ τέλος οὐκέτι περιμενούντες. οὐκ εἴασε 25 δ' αὐτοῖς κατὰ νοῶν χωρῆσαι την ἐπιβουλὴν τὸ δαιμόνων. ἐν ὁσω γὰρ ἐκ τοὐ Λατίνων χάρακος ἐξήεσαν οἱ μέλλοντες τοῖς παραγενομένοις ἐπιθέσθαι, φθάσας sed ὁ τῶν ' μαίων ὐπατος ἡγε τὰς κόρας καὶ πρὸς αὐταῖς ἡδη ταῖς πυλαις τοὐ Τυρρηνικοὐ χάρακος ὼν 30 ὐπὸ τῶν ἐπιδιωξάντων ἐκ τῆς ἐτέρας στρατοπεδείας

καταλαμβάνεται. ἔνθα τῆς συμπλοκῆς αυτῶν γενο-