Antiqvitatvm romanorvm qvae svpersvnt, recensvit Adolphvs Kiessling

91쪽

φύσιν, μετάγεσθαι δ' υπὸ τῆς γυναικὸς ἐπὶ τἀναντία ' ὁ μέν γε πονηρὸς ἐκβαλεῖν τῆς βασιλείας τον κηδεστὴν προθυμούμενος καὶ πάντα μηχανωμενος εἰς τουτο υπὸ τῆς χρηστῆς γυναικὸς μετεπείθετο ἀντιβο-5 λουσης τε καὶ ὀδυρομένης ' ὁ δε ἐπιεικὴς ουδὲν οἰόμενος δεῖν ἐξαμαρτάνειν εἰς τον πενθερόν, αλλὰ περιμένειν ως ἡ φυσις αυτὸν ἐκ του ζῆν ἐξαγάγy, καὶ

τον αδελφον ουκ ἐῶν πράττειν τα μὴ δίκαια, υπὸ τῆς ἀνοσίας γυναικὸς ἐπὶ τἀναντία μετήγετο νου- 10 θετουσης τε καὶ λοιδορουμένης καὶ την ανανδρίαν κακιζουσης ' ώς δ' ουδεν ἐπέραινον ουτε αἱ τῆς σώφρονος λιτανεῖαι τα κράτιστα τον ου δίκαιον ἄνδρα πειθουσης, ουτε αἱ τῆς μιαρῶς παραινέσεις ἐπὶ τὰς ἀνοσίους πράξεις τὸν ου πονηρὸν εἶναι πεφυκότα

15 παρακαλουσης, ἀλλ' εκάτερος ἐπὶ την ἐαυτου φυσιν 712 ἐφέρετο καὶ λυπηρὰν ηγεῖτο την μὴ τὰ ὁμοια βουλομένην, τῆ μεν ὀδυρεσθαί τε καὶ φέρειν τὸν εαυτῆς δαίμονα περιῆν τῆ δὲ παντόλμω χαλεπαίνειν καὶ ἀπαλλαγῆναι ζητεῖν ἀπὸ του συνοικουντος. ἔπειτα 20 δ' ἡ κακὴ την φυσιν ἀπονοηθεῖσα καὶ νομίσασα τοῖς εαυτῆς τρόποις ἁρμόττειν μάλιστα τὸν τῆς αδελφῆς ἄνδρα, μεταπέμπεταί τε αυτὸν ώς υπερ ἀναγκαιου πράγματος διαλεξομένη, XXVIIII. καὶ ἐπειδὴ παρεγένετο, μεταστῆναι κε' 25 λευσασα τους ἔνδον, ωα μόνη διαλεχθείη πρὸς μόνον, 'Aρ', ἔφησεν, ῶ Ἀρκυνιε, μετὰ παρρησίας ἔξεστί μοι καὶ ἀκινδυνως ἄπαντα εἰπεῖν ἴσα φρονῶ περὶ των κοινῆ συμφερόντων, καὶ καθέξεις Ους ἄν

ἀκουσῖς λόγους; ὴ σιωπῶν ἄμεινόν ἐστί μοι καὶ μὴ

30 φέρειν εἰς μέσον βουλὰς απορρήτους; κελευσαντος δετου Ταρκυνίου λέγειν ὁ τι βουλεται, καὶ περὶ του καθέξειν ἐν ἐαυτω τους λόγους πίστεις ἐπιθέντος

92쪽

TI3 δι ορκων, ους εκείνη προΓρεῖτο, οὐδὲν ἔτι αἰσχυνθεῖσα λέγει προς αὐτὸν Μέχρι τίνος, ἁ Ἀρκυνιε, της βασιλείας αποστερουμενος ἀνέχεσθαι διανοn; πότερον ἐκ ταπεινῶν καὶ ἀσημων ἔφυς προγόνων

καὶ διὰ τούτο οὐκ ἀξιοῖς ἐπὶ σεαυτῶ μέγα φρονεῖν; ἔαλλὰ πάντες ἴσασιν ὁτι τοῖς μεν ἀρχαίοις υμῶν προγόνοις Ἐλλησιν οὐσι καὶ ἀφ' υρακλέους γεγονόσιτης ευδαίμονος ἄρξαι Κορίνθου την αὐτοκράτορα

ὐπ ρξεν ἀρχην ἐπὶ πολλὰς, ῶς ἀκούω, γενεάς' τῶδὲ πάππω σου Ἀρκυνίω μεταθεμένω την οἴκησιν 10 ἐκ Τυρρηνῶν ταυτης βασιλεῶσαι της πόλεως ἐξεγένετο δι αρετην ου σὐ κληρονομεῖν ου μόνον τῶν χρημάτων, αλλὰ και της βασιλείας οφείλεις πρεσβυ- τερος υἱωνὸς ἄν. η σώματος οὐκ ἔτυχες ικανοὐ πράττειν ὁσα βασιλεῖ προσῆκε δι ἀσθένειάν τε καὶ 157 14 ἀμορφίαν; αλλὰ σοί γε καὶ ρώμη πάρεστιν ἱκανη,

οῖα τοῖς κράτιστα πεφυκόσι, και μορφη τοὐ βασιλείου γένους ἀξια. η τούτων μὲν ουδέτερον, η δὲ ασθε- νης ἔτι καὶ πολὐ ἀπέχουσα τοὐ φρονεῖν τὰ προσηκοντα νεότης μεθέλκει σε, δι ην οὐκ ἀξιοῖς τὰ πολι- 20τικὰ πράττειν, ος ου πολὐ ἀποδεῖς πεντηκονταέτης εἶναι , τὰ κράτιστα δε ἄνθρωποι πεφύκασι φρονεῖνοι περι ταύτην μάλιστα γενόμενοι την ηλικίαν. φέρε, ἀλλ' η τοὐ κατέχοντος τὰ πράγμqτα ευγένεια καὶη προς τοὐς κρατίστους τῶν πολιτῶν ἐπιτηδειότης, 25δι ην οὐκ εὐεπιχείρητός ἐστιν, ἀνέχεσθαί σε αναγκάζει - ἀλλα καὶ ταὐτ ἀμφότερα κακῶς ἔχοντα αὐτῶ τυγχάνει καὶ οὐδὲ αὐτος αὐτά γε ἀγνοεῖ. καὶ μηνη γε τόλμα καὶ το φιλοκίνδυνον ἔνεστί σου τοῖς τρό-715 ποις, ἄν μάλιστα τῶ βασιλεύειν μέλλοντι δεῖ. ὐπάρ- 20χει δέ σοι καὶ πλοῶτος ἱκανὸς καὶ φίλοι πολλοὶ και ἄλλαι προς τὰ πράγματα ἀφορμαὶ πολλαὶ καὶ μεγά-

93쪽

λαι. τί oυν ἔτι μέλλεις καὶ τον αυτόματον ἐκδέχη καιρὸν, δς ῆξει σοι φέρων την βασιλείαν μηδὲν εἰς τοὐτο πραγματευσαμένω, μετὰ την του Τυλλίου δήπου τελευτην; ωσπερ ἀναμενουσης της τυχης τὰς ἀν-5 θρωπίνας μελλήσεις, η της φυσεως ημῶν τὰς καθ' qλικίαν ἐκάμω τελευτὰς φερούσης, ἀλλ' ουκ ἐν ἀδηλωκαὶ δυστεκμάρτω τέλει πάντων των ανθρωπίνων

πραγμάτων κειμένων. ἐρῶ δη μετὰ παρρησίας, καὶ εἴ με φήσεις θρασεῖαν, τὸ δοκοὐν αἴτιον εἶναί μοι 10 τοὐ μηδεμιῆς ὀρέγεσθαί σε μήτε φιλοτιμίας μήτε δόξης. γυνή σοι συνεστι μηδεν ἐοικυῖα τοῖς σοῖς τρόποις, ῆ σε κηλοῶσα καὶ κατάδουσα μαλθακὸν ἀποδέδωκε, καὶ λήσεις υπ' αυτῆς γενόμενος ἐξ ἀνδρὸς το μηδέν ' ἄσπερ γε καμοὶ ψοφοδεὴς καὶ οὐδεν ἔχων 15 ἀνδρὸς ἀνὴρ, ῆς με ταπεινὴν ποιεῖ μεγάλων ουσαν Τὶ ἀξίαν καὶ καλὴν τὸ σῶμα, μαρανθεῖσαν υπ' αυ-τos. εἰ δ' ἐξεγένετο σοί τε λαβεῖν ἐμε γυναῖκα, κἀμεσοs τυχεῖν ἀνδρὸς, ουκ ῶν ἐν ἰδιώτη βίω τοσοὐτου διεζήσαμεν χρόνον. τί ουν -κ ἐπανορθουμεθα τό 20 .τῆς τυχης ἐλάττωμα ημεῖς μεταθέμενοι τους γάμους, καὶ συ μὰν ἀπαλλάττεις του βίου τὴν σαυτοs γυναῖκα, ἐγὼ δὲ τὸ αυτὸ διαθήσω τον ἐμὸν ἄνδρα. αν δὲ τουτων διαχειρισθέντων συνέλθωμεν εἰς τὰ αυτὸ , ἀσφαλῶς ξδη τὰ λοιπὰ βουλευσομεν, εκποδῶν 25 πεποιημένοι τὰ λυποῶντα ημῆς. καὶ γὰρ ἐὰν τἄλλα τις ἀδικεῖν ὁκνῆ, βασιλείας γε χάριν ου νέμεσις

ἄπαντα τολμῶν.

XXX. Tοιαῶτα τῆς Τυλλίας λέγουσης, ἄσμενος 71' δέχεται τὰς αιρέσεις ὁ Ἀρκυνιος, καὶ αὐτίκα δους 30 αυτῆ πίστεις καὶ λαβὼν, τὰ προτέλεια τῶν ἀνοσίων γάμων διαπραξάμενος ἀπέρχεται. διελθόντος δὲ οὐ πολλοί μετὰ ταὐτα χρόνου τοῖς αὐτοῖς πάθεσιν ἀπο-

94쪽

θνήσκουσιν ῆ τε πρεσβυτέρα τῶν Τυλλίου θυγατέρων καὶ ὁ νεώτερος τῶν Ἀρκυνίων. ενταυθα πάλιναναγκάζομαι μεμνῆσθαι Φαβίου καὶ το ράθυμον αυ-τοῶ περὶ την ἐξέτασιν τῶν χρόνων ἐλέγχειν. ἐπὶ γὰρ

της 'Αρρουντος τελευτης γενόμενος ου καθ' is ἀμαρ- 5τάνει μόνον, ο και πρότερον ἔφην, ὁτι γέγραφεν υἱὸν εἶναι Ἀρκυνίου του 'Αρρουντα ' ἀλλα καὶ καθ' ἔτερον, ὁτι φησὶν ἀποθανόντα υπὸ της μητρὸς Ἀνακυλλίδος τεθάφθαι, ην αμηχανον ην ἔτι καὶ κατ εκείνους περιεῖναι τους χρόνους. ἐδείχθη γὰρ ἐν ἀρχαῖς 10εβδομηκοστὸν ἔχουσα καὶ πέμπτον ἔτος η Ἀνακυλ- is λὶς, ὁτε βασιλεῖς Ἀρκύνιος ἐτελεύτα προστεθέντωνδη τοῖς ἐβδομηκοντα και πέντε ἔτεσιν ετέρων τετταράκοντα ετῶν ἐν γὰρ ταῖς ἐνιαυσίοις ἀναγραφαῖς κατὰ τον τεσσαρακοστὸν ἐνιαυτὸν τῆς Τυλλίου ἀρ- 15χῆς τον ' ρουντα τετελευτηκότα παρειλήφαμεν ' ἐτῶν ἡ Ἀνακυλλὶς ἔσται πεντεκαίδεκα προς τοῖς εκατόν. ουτως oλίγον ἐστὶν ἐν ταῖς ἱστορίαις αυτos τὸ περὶ

την ἐξέτασιν τῆς ἀληθείας ταλαίπωρον. Μετὰ τοὐτοτό ἔργον ουδεν ἔτι διαμελλήσας ὁ Ἀρκύνιος ἐπάγε- 20ται γυναῖκα την Τυλλίαν, οὐτε τos πατρὸς αυτῆς βεβαιουντος τον γάμον οὐτε τῆς μητρὁς συνευδοκου- σης, ἀλλ' αυτὴν παρ' εαυτῆς λαβών. ώς δε συνεκεράσθησαν αἱ ανόσιοι καὶ ἀνδροφόνοι φύσεις, ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς βασιλείας τον Τύλλιον, εἰ μη βούλοιτο 25εκὼν παραδουναι την αὐχὴν, ἐμηχανῶντο εταιρίας τε συναγαγόντες και τῶν πατρικίων τους ἀλλοτρίως

ἔχοντας προς τον βασιλέα καὶ τὰ δημοτικὰ πολιτεύματα παρακαλοὐντες ἔκ τε τοὐ δημοτικοί πλήθους 719 τοὐς ἀπορωτάτους, οἷς ουδενὸς τῶν δικαίων φροντὶς 30ῆν, χρήμασιν ἐξωνούμενοι καὶ ουδε ἀφανῶς ἔκαστα τούτων πράττοντες. ταῶτα δε ορῶν ὁ Τύλλιος γχθετο

95쪽

μὲν καὶ περι εαυτου δεδιὼς εἴ τι πείσεται προκαταληφθείς ἡγανάκτει δὲ Ουχ ῆκιστα, εἰ θυγατρὶ καὶ γαμβρῶ πολεμεῖν ἀναγκασθήσεται καὶ τιμωρίας ῶς παρ' ἐχθρῶν λαμβάνειν, i καὶ J πολλάκις μετὰ των

5 φίλων προκαλούμενος εἰς λόγους τον Ἀρκύνιον, καὶ τὰ μεν ἐγκαλῶν, τὰ δὲ νουθετῶν, τὰ δε πειθων μηδεν εἰς εαυτὸν ἐξαμαρτάνειν ' ώς δ' ου προσεδευαυτῶ την διάνοιαν, ἀλλ' ἐπὶ της βουλης εφη τὰ δίκαια προς αυτὸν ἐρεῖν, συγκαλέσας τὸ συνεδριον' 10 υνδρες, ἔφη, βουλευταὶ, Ἀρκυνιος εταιρίας ἐπ' ἐμὲ συναγαγών, καὶ προθυμουμενος ἐκβαλεῖν με της αρ- χης καταφανης γέγονέ μοι. βουλομαι δὲ πάντων υμῶν παρόντων μαθειν παρ' αυτου τί πεπονθὼς ἰδία κακὸν, η τί την πόλιν ορῶν ἀδικουμενην υπ ἐμοὐ, 15 ταυτ' ἐπ' εμοὶ μηχανῶται. ἀπόκριναι δη, Ἀρκύνιε, Τρομηδεν ἀποκρυψάμενος, τίμου κατηγορεῖν ἔχεις, ἐπειδη τούτους ηξίους ακοῶσαι. XXXI. Λέγει προς αυτὸν ὁ Ἀρκυνιος ' Βραχύς ἐστιν ὁ παρ' ἐμos λόγος, A Wλλιε, καὶ δίκαιος καὶ 20 διὰ τουτο προειλόμην αυτὸν εἰς τούτους ἐκφέρειν.Nρκύνιος ἐμὸς ἀν πάππος ἐκτησατο την ωμαίωναρχην, πολλους καὶ μεγάλους αγῶνας ἡπὲρ αυτης ἀράμενος' ἐκείνου τελευτήσαντος ἐγὼ διάδοχός εἰμι κατὰ τοῖς κοινους απάντων 'Ελλήνων τε καὶ βαρ- 25 βάρων νόμους ' καὶ προσήκει μοι, καθάπερ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς διαδεχομένοις τὰ παππῶα, μη μόνον των χρημάτων, αλλὰ καὶ τῆς βασιλείας αυτου κληρονομεῖν. συ δε τὰ μεν χρήματα τὰ καταλειφθενταυπ' αυτου παραδέδωκάς μοι, την δὲ βασιλείαν ἀπο- 30 στερεῖς με, καὶ τοσουτον ῆδη κατέχεις χρόνον, οὐκ ἐκ του δικαίου λαβών ' οἴτε γὰρ μεσοβασιλεῖς σε

απέδειξαν, οὐτε ἡ βουλὴ ψῆφον υπὲρ σου διήνεγκεν,

96쪽

Οἴτε ἀρχαιρεσίαις νομίμοις της εξουσίας ταυτης ἔτυ-721 χες, ώς ὁ πάππος τε Ουμὸς καὶ πάντες οἱ προ αυτ γενόμενοι βασιλεῖς ἀλλα το ἀνέστιον καὶ ἄπορον και προς καταδίκας η χρέα την ἐπιτιμίαν ἀπολωλεκὸς φυλον, ω των κοινῶν ουδενὸς ἔμελε, καταμισθο- 5δοτησας καὶ πάντα τρόπον διαφθείρας, καὶ ουδε τότε μέντοι σαυτῶ πράττειν την δυναστείαν λέγων, ἀλλ' ημῖν φυλάξειν σκηπτόμενος ὀρφανοῖς ουσι καὶ νηπίοις, ἐπὶ τα πράγματα παρηλθες καὶ πάντων ἀκουόντων ώμολόγεις, ὁταν ἀνδρωθῶμεν ημεῖς, ἐμοὶ 10 παραδώσειν ὁντι πρεσβυτέρω την ἀρχην. ἐχρην μὲνουν σε, εἰ τα δίκαια ποιεῖν ῆθελες, ὀτε μοι τον οἶκον του πάππου παρεδίδους, ἄμα τοῖς χρημασι καὶ την βασιλείαν ἀποδεδωκέναι παραδείγμασι χρώμενον τοῖς των καλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐπιτρόπων ἔργοις, 15 ὁσοι βασιλικοὐς παῖδας ορφανῶς πατέρων παραλαβόντες εἰς ἄνδρας ἐλθοὐσιν ὀρθῶς καὶ δικαίως τὰς πατρώας καὶ προγονικὰς ἀπέδωκαν ἀρχάς ' εἰ δὲ

μηπω σοι φρονεῖν τα καθήκοντα ἐφαινόμην, ἀλλ' ἐτι διὰ το νέον της ηλικίας Ουχ ικανὸς εἶναι πόλιν 20722 τηλικαυτην διοικεῖν, ὁτε εἰς την κρατίστην παρεγενόμην του σώματος καὶ της φρονησεως ακμην τριάκονrα γεγονὼς ἔτη, μετὰ του γάμου της θυγατρὸς εδειJ καὶ τὰ της πόλεως ἐγχειρίσαι πράγματα ταυ την γέ τοι την ηλικίαν ἔχων καὶ σύ τόν τε οἶκον τον 25ημέτερον ἐπιτροπευειν ηρξω καὶ της βασιλείας ἐπιμελεῖσθαι.

XXXII. Περιῆν γὰρ αν σοι ταυτα πράξαντι πρῶτον μὲν εὐσεβεῖ καὶ δικαίω λέγεσθαι, ἔπειτα συμ- βασιλευειν ἐμοὶ καὶ πάσης μετέχειν τιμης, ευεργέτην 30 τε καὶ πατέρα καὶ σωτηρα καὶ πάντα ὁσα τιμιώταταονόματα υπ' ανθρώπων ἐπὶ καλοῖς κεῖται πράγμαθ

97쪽

σιν ἀκούειν, καὶ μη τέταρτον ήδη τοὐτο καὶ τετταρακοστὸν ἔτος ἀποστερεῖν με των ἐμῶν, οὐτε σώματος αναπήρου τυχόντα ἀτε διανοιας ηλιθίου. ἔπειτα ἐρωταν με τολμῆς, τι παθῶν δεινὸν ἐχθρὸν ηγοῶμαι 5 σε, καὶ διὰ τί σου κατηγορῶ. si μεν ουν ἀπόκριναί μοι, Τύλλιε, τίνος αἰτίας χάριν οὐκ ἀξιοῖς με τῶυ 723τού παππου τιμῶν κληρονομεῖν, καὶ τίνα πρόφασιν

εὐρεῖνJ ευπρεπῆ τῆς ἀποστερήσεως σκηπτόμενος; πότερον οὐχ ηγούμενος ἐξ ἐκείνου γένους εἶναί με γνη-

10 σιον, ἀλλ' ὐποβολιμαῖόν τινα καὶ νόθον; τί ουν ἐπετρόπευες τον ἀλλότριον τοs γένους, καὶ τον οικον ἀνδρωθέντι ἀπεδίδους εἶ ἀλλ' ἔτι νομίζων με ορφα νεἶναι παῖδα καὶ τα κοινὰ πράττειν αδύνατον, οις ου πολὐ απέχω πεντηκονταετίας; κατάβαλε δὴ την εἰρω- 15 νείαν τῶν ἀναισχύντων ἐρωτημάτων, καὶ παῶσαί ποτε ἡδη πονηρὸς ων καὶ εἴ τι δίκαιον ἔχεις προς ταυτα εἰπεῖν, λοιμός εἰμι τούτοις ἐπιτρέπειν δικα σταῖς, ων οὐκ αν ἔχοις ετέρους εἰπεῖν ἄνδρας ἐν τῆ πόλει κρείττους' ἐὰν δ' ἐντεῶθεν ἀποδιδράσκων,20 ὁπερ εστὶν αεί σοι ποιεῖν σύνηθες, ἐπὶ τον ἐκδημαγωγουμενον υπὸ σοὐ καταφεύγης ὁχλον, οὐκ ἐπιτρέψω σοι παρεσκεύασμαι γὰρ ως καὶ τὰ δίκαια

ἐρῶν καὶ εἰ μη πείθοιο τὰ βίαια πράξων. XXXIII. Παυσαμένου δε αὐτοs παραλαβὼν του 72425 λογου ὁ Τύλλιος ἔλεξεν ἄδε' 'Ἀπαντα μὲν, ως ἔοικεν, ανθρωπον ἔντα δεῖ προσδοκῶν, ἁ βουλὴ, τὰ παράδοξα, καὶ μηδεν ἡγεῖσθαι ἄπιστον, ὁπου γε καμὲ Ἀρκύνιος Οὐτοσὶ τῆς αρχῆς παυσαι πρόθυμός ἐστιν δνἐγω νήπιον παραλαβὼν καὶ ἐπιβουλευόμενον υπὸ 30 τῶν ἔχθρῶν ἔσωσα καὶ ἐξέθρεψα καὶ εἰς ἄνδρας ἐλ- θοντα κηδεστὴν ὴξίωσα λαβεῖν, καὶ εt τι πάθοιμι

διαδοχον ἔμελλον καταλείψειν απάντων τῶν ἐμῶν.

98쪽

επειδη δε παρὰ γνωμην ἄπαντα ἀπῆντηκέ μοι καὶ

ἄσπερ ἀδικων αυτος ἐγκαλοῶμαι, την μὲν τύχηνύστερον ἀνακλαυσομαι, τα δὲ δίκαια νυν προς αυτον ἐρῶ. εγὼ την μεν ἐπιτροπίαν υμῶν ἔλαβον, ἁ Ἀρκύνιε, νηπίων καταλειφθέντων Ουχ ἱκών, ἀλλ' υπὸ sτων πραγμάτων αναγκασθείς' ἐπειδὴ του μεν πάππον υμῶν οἱ τῆς βασιλείας αντιποιούμενοι φανερῶς ἀπεκτειναν, υμῖν δε καὶ τοῖς ἄλλοις αυτοs συγγενέ- et25 σιν ἐπιβουλεύειν ἐλέγοντο ἀφανῶς ' και πάντες τοὐτο οἱ προσήκοντες υμῖν ώμολόγουν, ὁτι κρατήσαντες Io ἐκεῖνοι τῆς αρχῆς ουδε σπέρμα τοs Ἀρκυνίου καταλείψουσι γενους. κηδεμὼν δε καὶ φύλαξ οὐδεὶς υμῶν ἔτερος ην, οτι μη γυνὴ, πατρὸς μήτηρ, και αυτὴ διὰ γῆρας ετέρων δεομενη κηδεμόνων ' ἀλλ' ἔν ἐμοὶ κατελείφθητε μόνω φύλακι τῆς ἐρημίας, ον νῶν ἀλλo- 15τριον καὶ ουδεν προσήκοντα ἀποκαλεῖς. τοιούτοις μέντοι τοῖς πράγμασιν ἐπιστὰς ἐγὼ τούς τε ἀποκτείναντας τον πάππον et μῶν ἐτιμωρησάμην καὶ υμῆς εἰς ἄνδρας ῆγαγον καὶ γενεῆς ἄρρενος ουχ υπαρχούσης των ἐμαυτοὐ κυρίους προειλόμην ποιῆσαι. ἔχεις τον 20 τῆς ἐπιτροπῆς λόγον, A Tαρκύνιε, και Ουκ αν ἐπιχειρήσειας εἰπεῖν ώς ψεύδομαί τι τούτων. XXXIIII. Περὶ δε τῆς βασιλείας, ἐπειδη τομ726 ἐστιν ο κατηγορεῖς μου, ἄκουσον ὁπως τε αυτῆς ἔτυχον, καὶ δι ἶς αἰτίας ουθ' υμῖν ουτ ἄλλω τινὶ μεθ- 25ίεμαι. ὁτε την ἐπιμέλειαν τῆς πόλεως παρέλαβον, αἰσθόμενος επιβουλάς τινας κατ ἐμαυτοὐ γινομένας, παραδοὐναι τω δήμω τὰ πράγματα ἐβουλήθην ' καὶ συναγαγὼν ἄπαντας εἰς ἐκκλησίαν, ἀπεδίδουν αυ-

τοῖς την ἀρχὴν ἀντὶ τῆς ἐπιφθόνου ταύτης καὶ πλείω 30 τὰ λυπηρὰ των ἡδέων ἐχούσης ηγεμονίας την ἀκίν'

δυνον ἀντικαταλλασσόμενος ησυχίαν. ουκ ἡνέσχοντο

99쪽

δε Ῥωμαῖοι ταυτά μου πράττειν βουλομένου, οὐδ' ἡξίωσαν ἔτερόν τινα τῶν κοινῶν ἀποδεῖξαι κυριον,

ἀλλ' ἐμὲ κατέσχον, καὶ την βασιλείαν ἔδωκάν μοι

ψῆφον ἐπενέγκαντες, την εαυτῶν, Ἀρκυνιε, κτῆσιν,5 ου τὴν υμετεραν ῶσπερ γε καὶ τὸν πάππον υμῶν παρήγαγον ἐπι τὰ πράγματα ξένον ὁντα καὶ Ουδεν προσήκοντα τῶ πρότερον βασιλεῖ καίτοι παῖδάς γε αρρεναςJ Aγκος Μάρκιος ὁ βασιλευς κατέλιπεν ακμάζοντας,ουχ υἱωνους καὶ νηπίους, ῶσπερ υμῶς Ἀρκυνιος. 10 εἰ δε κοινὸς απάντων νόμος ἐν, τους διαδεχομενους την τε Ουσίαν καὶ τὰ χρήματα των ἐκλιπόντων βασι- 727λέων, συν τούτοις καὶ τὰς βασιλείας αυτῶν παραλαμβάνειν, Ουκ αν Ἀρκυνιος ὁ πάππος υμῶν τηνηγεμονίαν παρέλαβεν Αρο- τελευτήσαντος, ἀλλ' ὁ 15 πρεσβυτερος των ἐκείνου παίδων. ἀλλ' o δῆμος ὁ Ῥωμαίων ου του διάδοχον του πατρὸς, ἀλλα τον ἄξιον

τῆς αρχῆς ἐπὶ τὰ πράγματα ἐκάλει ηγεῖτο γὰρ τὰ

μὲν χρήματα τῶν κτησαμένων εἶναι, την δε βασι λείαν τῶν δεδωκότων καὶ τὰ μεν ὁταν τι πάθωσιν 20 οι κυριοι τους κατὰ γένος ξ κατὰ διαθήκας διαδόχους προσήκειν παραλαμβάνειν, την δ' ἔταν ἐκλίπωσιν οἱ λαβόντες τους δεδωκότας ἔχειν' εἰ μή τι ' τοιουτον ἔχεις δικαίωμα φέρειν, ὁτι την βασιλείαν ὁ πάππος υμῶν ἐπὶ ρητοῖς τισι παρέλαβεν, ἄστε και 25 αυτὸς ἔχειν αναφαίρετον καὶ υμῖν τοῖς ἐγγόνοις αυ- του καταλιπεῖν, καὶ ὁ δῆμος ου κυριος ἐν ἀφελόμενος 728αυτὴν υμῶν ἐμοὶ δοὐναι. εἰ γάρ τι τοιουτον εἰπεῖν

ἔχεις, τί ου φέρεις τὰς συνθήκας εἰς μέσου; ἀλλ' ουκ ῖν ἔχοις. εἰ δὲ Ου κατὰ τον βέλτιστον αυτῆς 30 ἔτυχον εγο τρόπον, ως λέγεις, μήτε υπὸ τῶν μεσοβασιλέων αἱρεθεὶς μήτε τῆς βουλῆς μοι παραδουσης τὰ πράγματα μήτε τῶν ἄλλων γενομένων τῶν κατὰ

100쪽

νόμον, τουτους αδικῶ δήπου καὶ ουχὶ σε, καὶ υπὸ τουτων παυθῆναι δίκαιός εἰμι της αρχης, ουχ υπὸ

σου. ἀλλ' ουτε τουτους ουτε αλλον ουδένα αδικῶ.μάρτυς δὲ τῆς ἐκ του δικαίου μοι καὶ τότε δοθείσης καὶ νυν υπαρχουσης ἐξουσίας ὁχρόνος, εν ω τετταρα- 5κονταετεῖ γεγονότι Pωμαίων ουδεὶς ἡγήσατό με πώποτε ἀδικεῖν, ου δ' εκβαλεῖν με τῆς αρχῆς ἐπεχείρηθσεν ουτε ὁ δῆμος ουτε ἡ βουλή XXXV. 'Aλλ' ἶνα ταυτα πάντ ἀφῶ και ὁμόσε

729 χωρήσω τοῖς σοῖς λόγοις, εἴ σε παρακαταθήκην παπ- 10πώαν ἀπεστερουν, και παρὰ πάντα τὰ ἐν ἀνθρώποις δίκαια την σὴν βασιλείαν κατεῖχον, ἐχρῆν σε παραγενόμενον ἐπὶ τους δεδωκότας μοι την ἐξουσίαν ἀγανακτεῖν και κατηγορεῖν ἐμου τε, ὁτι τὰ μὴ προ ήκοντα κατέχω, καὶ τῶν δεδωκότων, ἔτι τἀλλότρια 15 ἐχαρίσαντό μοι ἐαδίως γὰρ αν ἔπεισας αυτους, εἰ τι δίκαιον εἶχες λέγειν. εἰ δὲ τουτω μεν ουκ ἐπίστευες τῶ λόγω, ου δικαίως δε ἄρχεσθαι την πόλιν ἐνόμιζες υπ' ἐμου καὶ σεαυτὸν ἐπιτηδειότερον εἶναι την ἐπιμέλειαν τῶν κοινῶν παραλαβεῖν, ἐκεῖνα ποιεῖν 20 σοι προσῆκεν ἐξέτασιν τῶν ἐμῶν ποιησάμενον αμαρτημάτων καὶ τὰς σαυτου πράξεις ἐξαριθμησάμενον καλεῖν με εἰς διαδικασίαν ' ίν ουδέτερον εποίησας,

ἀλλα τοσουτοις χρόνοις υστερον ἄσπερ ἐκ μακρῆς ἀνανήψας μέθης νυν ῆκεις μου κατηγορῶν, καὶ ουδὲ 25 νυν ὁπου δεῖ. ου γὰρ ἐνθάδε σοι ταυτα προσήκει λέγειν ' καὶ μηδὲν ἀχθεσθῆτέ μοι ταυτα λέγοντι, ω βουλή ου γὰρ υμῶν ἀφαιρουμενος την διάγνωσιν, ἀλλὰ την τουτου συκοφαντιαν ἐπιδεῖξαι βουλόμε- 730 νος ταυτα λέγω προειπόντα δέ μοι τον δῆμον εις 30 ἐκκλησίαν συναγαγεῖν καὶ εκεῖ μου κατηγορεῖν. πλὴν ἐπεὶ συ τουτο πέφευγας, ἐγὼ περὶ σου ποιήσω, καὶ 4. P