장음표시 사용
201쪽
μηποτε διασπῶν ἀπὸ του ο λου δύναμιν ἀθενενέραν ' της των πολεμίων δυνάμεως. ' Καὶ ουχι et τ', εφη, λεγω. ως ω δῶ ποτε ελάσσονι ετι μορίω ἰέν , οπου ἄν δμ, ηνυν ό Καδύσιος ωχιυ' άλλ' ην τις κοινάμενος ὀρμῆ
-s ἀπο των εξεληλυθότων ' εςι δε, ἄλλα παρέχοντα πράγματα τῶς πολεμίοις, τοῖς φίλοις ασφάλειαν παρέχων ' κή ύτω μεν ήδ' ο χωρ ρ ῶν άπες , ἀλλ' εξαρτησετ της ισχύος ' ο δε ἀπελθων μη ἀνακοινωσάμενος, οπου aν η, ῶδεν τι διάφορον πάσχει, η D μόνος εςζατεύετο. Ἀλλ' ἄντι μεν τέτου, εφη, ην Θεὸς Θελη, άμυνέμεΘα τους πολεμιους sκ εις μακσάν. ' λ' επωδαν τάχιιτα ἀρι σητε, ἄξω - εγω, ενθα τὸ πρῆγμα εγενετο ' καὶ ἄμα μεν Θάψομεν τους τελευτησαντας, ἄμαδε δέ ομεν τῶς πολεμίοις, ενθα κρατησφ νομίζουσιν,ενταυδε ἄλλους αυτων κρείττους, ην Θεὸς Θελη' καὶοπως γε αηδε τὸ χωρίον ηδέως ὀρῶσιν, ενΘα κατεκαι- νον ημων τους συμμάχους' ην δε μη ἀντεπεξίωσι, Μ καύσωμεν αυτων τας κωμας, καἰ δηωσωμεν την χωραν' ἶνα
μη , a ημῶς εποίησαν θῶντες, εὐφραίνωνταq, άλλα τὼ
202쪽
δουσιων μελευσε πλησίον αὐτου ἄγειν την τάξιν, oπως,
ἔφη, ην δυνωμεθα, ἀναθαρρύνωμεν τουν ανδρας. Οἴτω δη ε ρεύοντο ' καὶ ἐλθόντες ἔθαπτο μεν τὼς Καδουσίους,
εδηουν δε την χωζαν. Ποιησαντες δε ταυτα, άπηλ3ον, τύ επιτηδεια εκ της πολεμιας ἔχοντες. πάλιν εις την Γαδατα. Ἐννοησας δ' . . οτι Οι πρὸς αυτον ἀφετηκότες, οντες I 2
πλησίον Βαβυλωνος, κακως πείσοντα , ἄν μη αὐτος αἰεὶ παρη , ουτως, ο ς τε των πολεμίων ἀφύη, κέ τουτους , εκέλευε λέγειν τω Ἀσσυζω, κῶ αὐτος κηρυκα επεμψε πρὸς αὐτον, λέγοντα ταυτα , οτι ετοιμος ι Ν
εωην ενεργον εἶν . Eις δε την του καρπου κομιδην, ην μεν πόλεμος η, ἡ κρατων μεν, οἶμαs. κομίσετ ' ην δὲ εἰρηνη γενητα , δηλονότι σὐ, εφη. 'Hν μεντοι τις η τανεμων ἔπλα ἀνταίρητή σοι, η των σων ἐμοὶ, τουτους, Mη,ώς αν δυνώμε , ἐκάτεροι ἀμυνουμεθα. ' Ταυτα επι I3ςώλας τω κηρυκι ἀπέπεμπεν. οι δε Ἀσσύζιοι, επεὶ ηκουσαν ταυτα , πάντα ἐποίουν πείθοντες τον βασιλέα συγχωζησαδ ταυτα, κή οτι σμικρότατον του πολέμου λιπῶν. K- ο 'Λσσύριος μέντοι, εἴτε ὐπὸ των ομοφυλων πειθεις, εἴτε κῶ αὐ ἰς ουτω βουληθεὶς, συνηνεσε τα τα ' κἀ ἐγένοντο πυνθηκα , τοις μὶν ἐζγαζομενοις εἰρηνην εἶν , τοῖς δ' οπλοφοροις πολεμον. Ιαυτα μεν δὴ
περι των εργατων διεπέπρακτο o Κυζος. μεντοι νωμὰς των κτηνων τους μέν εαυτου φίλους εκελευσε καταΘε-
203쪽
ta cris, εἰ βουλοιντο, ἐν τη εαυτων επικρατέα ' την-των πολεμίων λείαν ηγον, όπόθεν δύναιντο, οπως εἴη ης ρατ α ησίων τόῖς συμμάχοις. Οι μεν γὰζ κίνδυνοι, οι αυτοὶ , καὶ ἄνευ του λαμβάνειν τα επιτηδMα' η δὲ εκ των πολεμίων τζοφη κουφοτέραν την ς ατείαν ἐδόκωπαρέχων. ' ' .
Ἐπεὶ δε παρεσκευάζετο ο Κυρος ηδη ως ἄπιων. παρην ἡ Γαδάτας, ἄλλα τε δωρα πολλὰ κή παντῶα ρων καὶ ἄγων, ως ἄν ἐζ ούκου με λου, μή ἴππους γι
ωτε ἄδικον, ουτε αἰσχνόν ουσεν ουτ ει πων ουτε ποιησας,
επαθον. Και ἄμα ταυτα λέγων κατεδάκζυσε την α του τυχην, καὶ ουκετι ηδυνηθη πλείω εἰπῶν. Καὶ ὀ Kυρος ἀκουσας, του μεν πάθους ωκτειρεν αυωτὸν, ελεξε δε ίδε' Ἀλλα τους μεν ἶπος δέχομαs, εῖη' σε τε γὰρ ωφελησω. εὐνουτέροις δους αὐτους, ' η οι νυν σοι εἶχον, ὼς ἔοικεν ' εγω τε ου δη πάλαι επεθυμουν)το Περσων ἱππικον Θῶττον εκπληρωσω εις τους μυρίους ἱππέας ' τὰ δε ἄλλα χρηματα συ ἀπαγαγών φυλα
άντιδωρωμενον ' εἰ δε πλείω μοι χους ἀπίοις. η λαμβάνων παρ εμου, μὰ τους θεους ουκ οἶδ', ἴπως ἄν δυναίμην
204쪽
λεως, ταυτα ἀπελαύομεν ' οσα δε ἐνοχλῶ h, οἴκαδε δευρο ἀπιόντες τήτων εκποδων ημεν) νυν δ' ἐπεὶ ἐχθροίεσμεν, δ ηλον ὁτι, επειδάν σὐ άπελ3ης, καs αὐτοὶ επιβουλευσόμεΘα, κή ο οἶκος ἔλος' καψ οἶμα , λυπηρως βιωσόμεθα, ὁλως τουζ ἐχλους κω πλησίον εχοντες, κα
δει ὰ,o, J ita ediso Elonensis. ad hoc mantvandum, uΦuri' etc. , VS. Bodl. p. tuo aliter, rωe ἀνέλου. tum , uti recte notat Stephanus, Edit. Hor. ίς ἀπολέσει, quod glose non videtulfi dicere ad hoe ma-ε sani prorsiis sapit. Alin auten , nanaeum, cautici videt ieet se Diitur, Steph. et LoveL dant tae SV αν. quo pacto honianem etc. sed alitui Hora rn tamen uterqtie pribat, lo- quid pia in , quod praecesserat. olocique ratio postulat, scriptura in, qui nillil in prae. edentibus , ad quilin recepimus. illiid rare certe si qil rei ulud γούνα raserit queat, inar tineatur, Livi sensus sit, ictonens veniemu1.
205쪽
τα μεν τύχη φυλακη ἐχυρὰ ἐποίησας, οπως ἄν σοι Κίη σφαλως χρηBM, όπόταν εἰς αυτὰ -ς' αὐτος δε συν
όρῆν των σων, η οτω συνων χαίροις εχων, συν ἐμοὶ πο-
σιμος εἴης, ἐγω τέ σοι, ως ἄν δυνωμα , πειράσομ . 'Λκουσας ταυτα ό Γαδάτας άνεπνευσέ τε καὶ εἶπεν, 'Af
, ἔφη, δυναίμην ἄν συσκευασάμενος φθάσαs, πρίν σι ἐξιέναG βέλομ- γάρ τοι, ἔφη, κῶ την μητέρα ἄγων μετ' ἐμαυτου. Nαι μὰ Δι', ἔφη, φθάσεις μέντοι ' ἐγω γὰρ επισχήσω, ἔς ἄν κ αλως tria φης ἔχων.18 Ουτω δη ε Γαδατας άπελθων, ' ἐφύλαε μεν τα τέχη 'συν Κυρρο, a ωχυζωσατο , συνεσκευάσατο δὲ πάντα, όπόσοις ἄν οἶκος μέγας καλως οικοῖτο. ' 'Hγιτο δὲ 'ν των ἐαυτῆ των τε πι-ν. oiς ἡδετο. κή ων ἡπωM πολ- λους, ἀναγκάσας τίς μἐν αυτων κα γυναικας ἄγειν, τὰς δὴ κή ' ἀδελφὰς, ως δεδιμενους τέτοις κατέχρι αυτής. Καὶ τον μὲν Γαδάταν ἡ Κυρος ἐν τοῖς πεζὶ αὐτον εχων η
ῶι ἐν τοῖς ἀφθονωτάτοις V ς ζατοπεδευοιτο.
et 'Eφύλαξε ιι ν etc.J Ira quidem locus hic conspirante editoriim ex emplatium consensu solet exprimi. . Μihi veto impensi iis placet haec MSti Bodl. lectio. - ἀπεψῶν, Φύλαlι μὲν τὰ νείχη σῖν Κύρω ἰχυ- eo ero, - suis Mnte, uti opinor, ipsa Cyri oratione; viii supra paulo Gadatam sic adlatus est, sχὶ τὰ μ υπείκου Φυλακη ἰχυρ ἐποίησας, - ubi τα τείχη Ουλακr ποιεA, 'clem videtur e sit, at que id quod φύλαξι ὰ τείχη ἰχυοῖσAαι ho in loco seni-sidii. Hanc porro emendationem laiulat etiam Muratus; nullo tamen, eam vIule hauserat, indicato libro a 'Aδελφ ς ere.J Aldus et Leunci. Iesunt Mιλφος ' hic tamen in versione stra receptam lectionem sequM riir, qtiam tun MS. BOdi. tum e teri lii bri emiti, adsentieιuibus Gabrielio et Phitilpho, praestant. 1lliui autem ἀδελφους ab imperitia li-
tirariori in pran O in anatis puto, cilii cum genus pronominis, τΑτεις, ob seritassent, nomen antecedens aliis
quod masculini etiamen eris liavit dubie praecessisse perperam autu-
ιν Στρατοπεδεύοιτο Ita resciipsimus adn qnitu Leunclaiiii et viti Bodl. in quo totus hie locus sic reia
Recti ita erit , si vel scribas iae sine accentu , vel in zςε Lites, et leotas iae' ἀεὶ etc. Illam vero nostrain Diqitigod Corale
206쪽
Ἐπεὶ δε πορευόμενος καθεωρα την των Βαβυλωνιων πόλιν, καὶ εδοξεν αὐτω ἡ ὀδὸς, ὸν ηει, παρ αυτο τοτἀχος γοειν, καλεσας τον Γωβρύαν καὶ τον Γαδάταν, ἡρωτα, εἰ ἄλλη οδος εἴη, ωπε μη πάνυ πλησίον ἄγειν
τα, καὶ πολλαὶ όδοί' άλλ' ἔγωγ , εφη, ώόμην, καὶ βουλεος αν σε νυν o τι εγγύτατα ἄγειν της πόλεως, Γνακαὶ ἐπιδειξης αυτοῖς το τράτευμα, ἔτι σοι ηδη πολύ τέ ε τι και καλόν ' ἐπεὶ καὶ , ἴτε ελαττον ειχες, προέηλθές τε πρὸς αὐrὸ το τῶχος, και ἐΘεωντο υμῆς s πολλους ον-
βρύα. Θαυμάζειν, ἔτι, εν ῶ μεν χρόνω πολὐ μώονα
τέχη ἄγειν. 'Aλλὰ γὰρ μη Θαύμαζ', εφη ' ἡ γὰρ
emendationem confirmant PHis phus et Gabruelius e qui, in loco vertendo, utuntur verbis east/a me rarι , et castra facere. In vulgatis hactenus libras pei peram legitur
c ΠαραγεινJ Gabrielitas ex vetustoci a d. n, ex ein Plari adsera ἀπάγειν. pro citra lectione facit ἀπαγουσι. Miod mox, patruis interiectis, seviitur. At in hiine locum transun i seu prireterauariti significatio apti iis quadrat, ut idem valeat , atque illa. -ρὰ σὐλιν ἁγειν, quae, mutata per tinesin loquem l formia, extriti b. I. 1in. utrare ciantra alior in exeu placium fi lem nihil muto. Devsitata vetti hiii ita apud Tacticos signi licatione consiιle, clitae notaui naus lib. a. 3. 9. Cf. Suidas in ροσάγειν.. AvaιμένοιιJ Sic ex conspirante Leunclauii Μtiretique coniectura resti psimus. Vulgb l gitii r ἁνειργμένοις cui verbo non sit hesi huie loco apta vis, inaci proxime praece dentibus illis, DraFαμέναις μ υ ταχώμάξαις, cyra arientis
207쪽
νοις δε και τοῖς ἄλλοις σκευοφόροις ἐπιπολυ ' ταυτα δὲ o ει πάντα προκεκαλύφθαε τοῖς ὀπλοφόροις, και μηδαμῆ τοῖς πολεμίοις γυμνὰ οπλων τὰ σκευοφορα φαίνει
μὰν ἐπὶ μακρὸν πορευομενοις μακραὶ και αἰ επιβο ἡ Θει , τοῖς δ' εκ του τείχους βραχύ πρὸς τους εγγυς καὶ προς- δραμὼν και πάλιν ἀπελθὼν. υν δε μη μῆον ἀπεχον-
μεθα, το μεν πληθος κατόψοντα ἐμων, ὐπὸ των παρυφασμένων οπλων πας Οχλος δεινος φαίνεται. 'Hν δ' ἄρα και Ατως ἰόντων ἐπεξίωσί πη, εκ πολλου προο- ζωντες αυτ*ς ουκ άν άπαζάσκευοι λαμβανοίμεθα. Mαλ- λον δ'. εφη, ω ἄνδρες, ουὸ' ἐπιχειρησουσιν, ὀπόταν πρόσω οεοι άπό του τύχους ἀπιεναι, ὴν μη τω ὁ ὐπολάβωσι του παντὸς κρείττους ειν ' φοβερὸν γαρ ἡ ἀποχωρησυς. 2I Ἐπιι δε ταὐτα εἶπεν, εδοξέ τε ὀρθως τοῖς παμσι λεγειν, και ό Γωβρυας ωςπερ ἐκέλευσεν ηγῶτο. Πασωμsιβομενου δε την πόλιν του Πατεύματος, ἀεὶ το ὐπολωπόμενον ἰσχυρότερον ποιουμενος απεχω ζει. Ἐπει δε πορευόμενος ουτως. εν τάῖς γιγνομεναις ἡμε- ραις ἀφικνῶτω πρὸς τὰ μεΘόρια των Ἀσσυρίων και Mηδων, ὁθενπερ ώρμἀτο , ενταυΘα δὴ τρία ἔντα των I Nσυζίων φράρια, εν μεν αυτων το ἀθενέτατον προςβαλων
Θων δε Γαδάτας, ἔπεισε παραδάν τους φυλάττοντας. C. V. Ἐπει δε ταυτα διεπράξατο, πεμ ει πρὸς Κυαξάρην,
208쪽
κ επέτελλεν, ηκειν αυτον επὶ το ς'ράτευμα, οπως περί τε των φρουρίων, ῶν εἰληφεσαν, βουλεύταιντο, o τι χρη- σαιντο, κῶ oπως θεασάμενος το ςράτευμα, κη περὶ των αλλων συμβουλος γίγνοιτο, ο τι αν δοκοίη εκ τουτουπράττειν' ην δε κελευη, εἰπε, ἔφη, οτι εγω αν ως εκῶ- νον Γοιμι τρατοπεδευσόμενος. O μεν δὴ αγγελος ωχε.το ταυτ' άπαγγελλων 'U οε Kυρος ἐκέλευσεν ἔν τουτω τον rασάταν την τῆ Ἀσσυρίου σκηνην, L :ην Κυαξάρει οι Mῆδοι ε εἰλον, ταυτην κατασκευασαη ως κάλλισα τη τε αλλη κατασκευαην εἶχε, κη τω γυναiκε εἰςαγαγειν εἰς τον γυναικωνα της σκηνης, καί συν αὐταῖς τας μουσουργους, αἴπερ ἐξηρημεν' ησαν Κυαξάρει. οἱ μεν δη ταυτ' επραττον. ara δε πεαφθεις πρὸς τον Κυαξάρην, ἐπει ελεξε τα ε τεταλμενα, ακέσας ο Κυαξάρης αὐτου, εγνω βέλτιον εἰνου, τὸ Πάτευμα μενειν εν τοις μεμορίοις. Και γὰρ οἱ Πέρσαῖς μετεπέμψατο ἡ Κυρος. ἡκον ' ησαν δὲ μυρ.άδες τέτταρες τοξοτων κέ πελταςων. 'Oρων ουν
και τουτους πολλα σινομένους την Mηδικην, τουτων αἴεδόκει ηδιον ἁπαλλαγηναι μαλλον, η αλλον ἴχλον εἰς- διξα i. 'Ο μὲν δη εκ Περσων αγων τον τρατον, ἐζόμενος τον Κυαξάρην, κατὰ την Κυρου επιτολην, εἴ τι δε το του ς ρατευματος , επεὶ ουκ ἔφη δει θιμ, αυθημερὸν, ἐπεὶ ηκουσε παρόντα Κυρον, ωχετο πρός αυτὴν ἄγων
τους 'Υρκανίους, και των ἄλλων συμμάχων τους εὐιππο- τάτους τε καὶ εὐοπλοτάτους, ἀπηντα ' κ επιδώκνυσι τω
209쪽
3 Κυαξάρει την δύναμιν. Ο δὲ Κυαξάρης, επεὶ εἶδε συνμεν τω Κύρω πολλές τε κα- καλους κἀγαθους συνεπομένους, συν ἐαυτω δὲ ὀλίγην τε καὶ ολ γου αξίαν Θεραπείαν, ατιμόν τι ἔδοξεν αὐτω εἶναι, καὶ αχος αυτον ἐλαβε: .
λους ἄπαντας ἀποτάντας εκέλευσεν ἁναπαύσαB ' αυ- Ψὸς δὲ λαβόμενος της δεξιας του Κυαξάρους, κ- άπαγαγών αυτὸν της όδου ἔξω ὐπὸ φοίνικας τινας, ν των τε Mηδικων πίλων υποβάλλειν ἐκέλευσεν αὐτω, και καθίσας αυτὸν κα παρακαλσάμενος ἔρετο ωδε '4 Eιπε μοι, ἔφη, πρὸς των Θεων, ω Θειε, τί μοι όργίζη, και τί χαλεπὸν όρων ουτω χαλεπως φέρεις ' Ἐν-ταυθα δη ό Kυαξάσης ἀπεκρίνατο τοιάδε, ο τι, ἔφη, ω Kῖρε, δοκων γε δη, ἐφ' οσον ἁνΘρώπων μνήμη ἐφικνῆται, καὶ των πάλαs προγόνων και πατρὸς βασιλεως πεφυκένα, καὶ αυτὸς Sασιλεὐς νομιζόμενος ειν , εμαυτὸν μὲν όρω ουτω ταπεινως κ- άναξίως ελαύνοντα, σε δἰ τη ἐμη Θεραπεία καὶ τη ἄλλη δυνάμει μέγαν τε κή μεγαλοπρεπῆ παρόντα. Καὶ ταὐτα χαλεπὸν μὲν οιμα και υπὸ πολεμίων παθειν, πολῖ δὲ, ω Ζεῖ, χαλεπάτερον, ὐφ' ων ἔκις α ἐχρῆν ταλα πεπονΘέναι. Ἐγω
μὸν γὰρ δοκω δεκάκις ἄν κατὰ τῆς γης ἔδιον δῖνα , ἡ
όφΘῆν- ουτω ταπεινὸς, καἰ ἰδὼν τους ἐμους ἐμου ἁμελ σαντας καs ἐπεγγελωντας ἐμοί. οὐ γὰρ αγνοω τουτ εφη, οτι ου σὐ μου μόνον μώζων εἶ, αλλά κα- οι ἐμοὶ δουλοι ισχυρότεροι φου ὐπαντιάζουσί μοι, κή κατεσκευασμένοι εισὶν, ωτε δύναθαι ποιησαs μἀλλον εμὸ κακως,
210쪽
μαλλον εκρατῆτο υπὸ των δακρύων ' ω και τον Κυρονεπεσπάσατο ἐμπληθηναι δακρυων τα, ἔμματα. Ἐπι-
σχων δε μικζὸν ελεξε τοιάδε ο Κῖρος ' Ἀλλα ταυτα μεν, εzη, ω Κυαξάρη, ἔτε λέγεις
μεντοι γε δικαίως η αδίκως αὐτοις χαλεπαίνεις, παρήσω τουτο οἶδα γὰρ, οτι βαρέως ἄν φέροις ἀκέων φῶ ἀπολογουμένου ὐπὲρ αὐτων) το μεντοι ἄνδρα ἄρχοντα -- σιν ἄμα χαλεπαινειν τοῖς ἀρχομένοις, τοῦτο εμοὶ δοκῶ μέγα ἀμάρτημα ειν . Ἀνάγκη γὰρ, διὰ το πολ ς μεν φοίειν. πολλὼς εχθρὴς ποι B ' διὰ δε το ἄμαπῶσι χαλεπαινειν , πῆσιν αὐτοῖς ψονοιαν εμβάλλειν. .. πιν ενεκα, ευ λ. ἐγω άχι ἀπέπεμπον ἄνευ εμαυτουτάτους, φοβώμενος, μη τι γενοιτο διὰ την σην ὀπην, ετι πάντας ημῆς λυπησω. Ταυτα μεν ὴν συν τοῖς λάχεμὴ παρόντος ασφαλως εξει σοι ' το μεντοι σε νομιζειν