Xenophontis Cyropaedia e recensione Hutchinsoni cum selectis eiusdem notis. Accessit index graecitatis

171쪽

ζsντα, τα μὲν κατὰ των πιπλων. τα δὲ κῶ ἐπὶ is σαόδαζ. 'nς δ' ημων ό γεραίτερος εἰπε, Θαρρει, οῦ γύναι ' καλον μὲν γὰρ κα- άγαθον ἀκέομεν κ' τον σαν αν-δοα εἶνα/. νυν μέντοι ἐξαιρουμεν ἀνδρί σε ευ ἁλ ora 9τισο εἶδος εκείνου χώρονι , ουτε την γνωμην, ου τε τὴν δυναμιν άλλ', ώς ημεις γε νομίζομεν, εἴ τις κή ἄλλος ἁνὴρ, και ὀ Kύρος αξιός εςι ΘαυμαζεB , ἡ συεση3 το απὸ τουδε. 'L.ς ουν τουτο ἡκουσεν ἡ γυνη. περικατερρήξατό τε τον ἄνωθεν πεπλον, και ἀνωδύρατο ' συνανε βόησαν δε αυτῆ καὶ αι δμωαί. Ἐν τουτω δ' εφάνη μὲν αυτῆς το πλῶςον μέρος του προσώπου, εφάνη δι ἡ δέρη καὶ αι χῶρεζ' καὶ ευ ίBι, εφη, ω κάγρε, ώς εμοί τρεδοξε και τοῖς ἄλλοις πῶσι τοῖς ἰδουσι μόπω φυν μηδεγενέθαι γυναῖκα ἀπὸ θνητῶν τοιαυτην εν τη 'Aσία ' ἁλά- λα πάντως, εφη, και συ Θεάσ' αυτήν. καὶ ἡ Κυρορ εφη, Nαι μα Δία, πολύ γε ἡττον, εἰ τοιαύτη ἐσὶν, ο ανσυ λέγεις. Τί δαί; εῖη ό νεανίσκος. πιτι, εῖη, καὶ

νυν σου ἀκουσας, οτι καλή ἐςιν , εἰ πωθήσομα ἐλθM. Θεασομειος, ου πάνυ μοι σχολῆς ουσης, δέδοικα, μηπολυ θἀττον εκώνη με αυθις ἀναπείση καὶ παλιν ελ.

Θῶν θιασόμενον ' ἐκ δε τύτου ἴσως ἄν ἀμελήσας, ἔν μι

δω πράττων, καθοίμην εκώνην θεωμενος.

3 KHI νεανίσκος ἀναγελάσας εἶπε Οἰει γὰρ, εφη, ω Κυρε, ἱκανὸν εἶν κάλλος ἀνθρωπου, ἀναγκάζων τον μη βουλόμενον πράττειν παρὰ τὸ βέλτιςον; Εἰ μέντοι

172쪽

τοῦτο, εφη, ἴτως επεφύκει, πάντας ἄν ηνάγκαζεν ομοίως. η Ορα, ἔφη, τὸ πὰ, ὼς πάντας ομοίως καίει ' πέφυκε γὰρ τοιοῖτον) των δε καλων, των μεν ἐζῶσι, των

δ' οῦ - καὶ ἄλλος γ. ἄλλου. Σεελέσιον γὰρ, εφη, ερι, και ἐρῶ ἔκατος, ῶν ἄν βέλητ . Αὐτίκα δε ὐκ ἐρῶ αδελφός αδελφης, ἄλλος δε ταυτης sδε πατηρ θυγατρὸς, ἄλλος δε ταυτης. Καὶ γὰρ φοβος και νόμος

ἱκανός ερωτα κωλύειν. Εἰ δε γ', εφη, νόμος τεθείη, μη ε Θίοντας μη πεινην, και μη πίνοντας μη δι ιῆν, μηδεριγουν του χειμῶνος, μηδε θάλπεά - του Θέρους, άδι ζάν νόμος δυνηθείη διαπράξαο ἀνθρώπους ταυτα πει- Θεθα ' πεφύκασι γὰρ ὐπο τύτων κρατῶ λ . Tό δ'ερῶν ἐθελήσιόν εον' ἔκαςος γοῦν των καθ' αυτὸν ἐρῶ, zςπερ ἱματέων και υποδημάτων. rlως ουν, ἔφη ό Kὐ ερος, εἰ ἐθελήσιόν ε τι το εραβην , ου καὶ παύσαθαί ἐςιν, οταν τις βάλητ : Ἀλλ' εγὼ, ἔφη, εώρακα και κλαίοντας υπὸ λύπης δἰ ερωτα, και δουλεύοντάς γε τοῖς ερωμένοις ' και μάλα κακὸν νομίζοντας, πρίν γε ἐρῶν, . το δουλεύειν, και διδοντας γε πολλὰ, ων ἡ βελτιον αὐ-τῶς τέρεPM ' και εὐχομενους ρςπερ καί τινος ἄλλης νόσουάπαλλαγην , καὶ ου δυναμενους μεντοι ἀπαλλάττε Θ .άλλὰ δεδιμενους ἰσχυροτερα τινὶ ανάγκη, η εἰ σιδηρωἐδέδεντο. Παρέχουσι γῆν ἐαυτῶς τοῖς ἐρωμένοις πολλὰ καὶ εικη ὐπηρετουντας ' καὶ μεντοι ουδ' ἀποδιδράσκωνεπιχειρουσι, τοιαύτα κακά εχοντες, άλλα και φυλάττουσι τους ἐζωμενους, μη ποι ἀποδρῶσι. Και ό νεανίσκος εἶπε προς ταῖτα ' Πούοῦσι γὰρ, ἔφη. 7 ταυτα ' εἰσι μεντοι οι τοιοῦτοι, ἔφη. μοχθηροί' διόπερ, ριμ , και εἴχονταs μεν ἀεὶ, ώς ἄ9λιοι οντες, ἀποθανὼν ' μυρίων δ' ουσῶν μηχανῶν α παλλαγης του βίου, έκ

173쪽

ἀπαλλάττοντα . Oi αὐτοὶ δε γε ἶτοι καὶ κλέπτων ἐπιχειροῦσι, και ἡκ ἀπεχονται ταν άλλοτρίων ' ἀλλύ ἐπωδαντι ἁρπάσωσιν η κλέψωσιν, ορας , ἔφη, οτι σὐ πρωτος.ως ἡκ ἀναγκαῖον το κλεπτειν, αἰτια τον κλέπτοντα καὶ

ἀσπάζοντα, και ἡ συγγινώσκεις, άλλα κολάζεις; Ου- τω μέντοι, εφη, και οἱ καλοι ἡκ ἀναγκάζουσιν ἐραν

μοχθηρὰ ἀνθρωπια πασων, οιμα, επιλμιων ἁκρατηἐ , καπειτα ἔρωτα αἰτιωντα ' οἱ δε καλοι κάγαΘοὶ, επι9υμουντες και χρυσίου καὶ ἶππων ἀγαΘων και γυναι- κων καλων, Ομως απάντων τέτων λαδίως δύνανται ἀπέ.χεθ', ωςτε μη ἄπτεο αὐτων παρὰ το δίκαιον. Eγωγ' ὐν. εφη, ταύτην ἐωρακως, καὶ πάνυ μοι καλης δοζάσης εἶναι, ομως παρά σοί εἰμι, καὶ ἱππευω, καὶ

o δε νεανίσκος , ἄμα μεν όρων ὐπερκαλλη την γυναικα. ἄμα δὲ αἰαγόμενος την καλοκἀγαθίαν αυτης, ἄμα δε Θεραπεύων αυτην, καὶ οἰόμενος χασίζεPatis αὐτη.

174쪽

μελουμένην διὰ των αὐτῆς οἰκετῶν, ὼς κή εἰςιόντι εἴη αὐ- τω τα δέοντα. καs, εἴ ποτε άβενίσων, ὼς μηδενός αν δέοιτο ' εκ πάντων τέτων ηλίσκετο εζωτι, κή γὼς ίδεν θαυματον επασχε. Καὶ ταυτα μεν δη ἔτως επράττετο. Βουλόμενος δε ἡ Εὐρος εθέλοντας μένων μεθ' εαυτὴ τάς τε κή τους συμμάχους, συνεκάλεσε πάντας τους f επικαιρίους ' επει δε συνηλθον, ελεξε τοιάδε ε

Aνδρες Mηδοι, κή πάντες οἱ παρόντες, εγο ὐμας Io οἶδα σαφῶς, οτι οῦτε χ ρημάτων δεόμενοι συν εμοὶ εξ δε Θετε, ἄτε Κυαξάρει νομίζοντες τουτο ὐπηρετῶν άλλ' εμοὶ Sουλόμενοι τοῦτο χαρίζει s, κή εμε τιμῶντες, κα

νυκτοπορῶν καί 'κινδυνεύειν συν εμοὶ ἐθελησατε. καὶ

υμῆς εθέλειν μαλλον παρ εμοὶ καταμένων) ἀντὶ δ ε τά- τω τάδε λεγω' εγω γὰρ δέν, καν ηδη ἀπίητε Κυαξά- ρει πειθόμενοι, δμως, ην τι ἀγαθον πραξω, πειράσομαι Iτω ποιῶν, ὼςε κα ὶ ὐμας εμι επαινῶν. οὐ γὰρ δη αυτός γε απριμι' ἀλλα κα κανίοις, οἷς τους ἔρ- κους κή τας δεξιὰς εδωκα, εμπεδώσω, κῶ ς ποτε τάτους προδιδῶς ἁλώσομ . Καὶ τω μεν νυν ταυτα διδόντι

175쪽

LIBER U.

μαι ποιῶν μηποτε μεταμελησαι της πρὸς εμε όδου. Καὶ το μέγιτον δη, ς τω περιφανως των Θεων διδόντων ἁγα-Θὰ, καὶ φοῖοίμην αν αὐτους αἰσχυνοίμην ἀπολιπων ταυτα εἰκη ἀπελθὼν. Ἐγω μεν ουν, ἔφη, ουτω ποιησω. υμῶς δε - οπως γινωσκετε, Ατω καὶ ποιῶ τε ' κφ ἐμοὶ εἴπατε, ἴ τι ἄν ὐμῖν δοκη. O μεν ουτως εἶπε ' Πρωτος δε . φ ό φήσας ποτε συγγενης του Κύρου εἶναt. προς ταὐτα ελεξεν ' '' 'Aλλ' ἐγω μεν, ἔφη, ω βασι

λευ ' βασιλεῖς μεν γὰρ εμοιγε δοκῶς σὐ φύσει πεφωκεν , ουδεν ἡττον, η o εν τω σμηνει φυόμενος των μελιττων ηγεαων. 'Eκείνω τε γὰρ αἰει αι μέλιττα ἐκουσα

πείθονταs' ο που δ' ἄν μενη, κα/ ὐδεμία εντευΘεν ἀπέρχετ ' ην δε που ἐξίη, ουδεμία αὐτου απολείπετ' ' ουτωδεινός τις αὐταῖς ἔρως του ἄρχεB ὐπ εκώνου ἐγγίγνεται. Καὶ πρός σε δε μοι δοκουσι παραπλησίως πως οι ἄνθρωποι κτοι διακεἰ s. Καὶ γὰρ εις Πέρσας οτε παo ημωνάπηεις, τις Mηδων η νεος η γέρων σου ἀπελείφθη, τουμη σοι ἀκολουθῶν, εως ἴτε Ἐπιτυάγης ημῶς ἀπέςρεψεν, Ἐπεὶ δε εκ Περσων βοη3ός ἡμῖν ώμηθης, σχεδόν αὐη όρωμεν τους φίλους σου πάντας ἐθελουσίους συνεπομένους.

. O te γινωσκετεJ Sic, probante Stephano, reseripsi; cum antea legeretur γινώσκητε. Uulgo etiam in editis καὶ inter δπως et γινώσκητε occum it: quod ininen, cum a MSto Bodl. et Elou. eis t. absit, eradendii in censuimus. I Ο Φέσας ποτὲ συγγενης etcd Domao uule T. 4. 27.

quidem adeo non mutillis videt tir, ut e viri ad affectus loqtientis pulchre adcommodatiun a tuli re r. Huliis nitri iraim pecti in admiratione et amore Cyri iam diu feritet; gestititaque in eius latrales properare ἔxesponsionis integrae ei statim reddetulae immernor. Quam ranin

in procliui est, de istis Cyri vet-

his, ὁμεχ δὲ τπως γινώσκετε , Iέτω καὶ ποιε τε ' καὶ ἐμοὶ ε7πατε, ὁ τι ανύμῖν δοκ8, commode satis hoc modo supplere: 'Aλλ' ἰγω μὲν , ΥΦ , οπως γινώσκω, ειτρψ καὶ ποιησω, ζ βασιλεo 'κκι τὸ ἐμοὶ δοκgv ἐρῶ. Scilicet, ut post parenthesin finitam pergite bis δὲ . ω κοῦρε , καὶ ων ἰγω κρατα , καὶ μενῶμεν παρά σοι, και etcan χρωμm J Ita Stephanus et uncta uitis : Elonensis aliaeqire editiones pellinae ἴρῶ μ s repraesentant. Uber autem Bia is nisis, teste Leun clailio, hahet ἐωρωμεν nec male eum ε illud facile, propter v c lein antecadentem, excidere PO Iuetit.

176쪽

οτι δ' αυ τῆς δευρο ς ρατείας ἐπε9ύμησας, πάντες σοι Mῆδοι ἐκόντες ἡκολουθησαν. Nὐν δ' αυ ουτως ἔχομεν, ως σύν σοι μεν ομως κή ἐν τη πολεμια οντες θαρρουμεν, ἄνευ δε σου κα- οἴκαδε ἀπιένα φοS9μεθα) οι μεν ουν ἄλλοι οπως ποιησουσιν, αὐτοὶ ἐρδσιν ' ἐγω δε, ia Kὐ ε. καὶ

ἀνεξόμεθα, καs καρτερήσομεν υπὸ σου εὐεργετουμενοι. Σπὶ τουτοις α Tιγράνης ελεξεν ωδε' Συ, ἔφη, ω I a

Rῖρε, μή τι Θαυμάσης, αν ἐγω σιγω ' ἡ ' γὰρ ἐμὴ

ψυχη, εφη, ουχ ως βουλευσ&σα παζεσκεύας , ἀλλ' ως ποι σουσα, o τι αν παραγγέλλης. O δὲ 'Υρκάνιοe εἶπεν ' Ἀλλ' ἐγω μεν. ω Mῆδοι, εἰ νυν άπέλθοιτε, δαίμονος αν φαίην την βουλησιν εἶναι, το μη ἐἀσαη όαῆς μέγα εὐδαίμονας γενέori ' ἀνΘρωπον δε γνωμη τώς αν ηφευγόντων πολεμίων ἀποτρέποιτο, η οπλα παραδιδόντων ουκ αν λαμβανοι, η ἐαυτους παραδιδόντων κή τα.ἐαυτων ουκ αν δέχοιτο; αλλως τε και του ἡγεμόνος ἡμῖνοντος τοιουτου, ος ἐμοὶ δοκῶ ως ἔμνυμι ὐμιν πάντας τους Θεους ευ ποιων ημας μαλλον ηδεο , η εαυτόν πλουτί- ζωb. Ἐπὶ τουτω πάντες οἱ Mηδοι τοιαυτα ελεγον. Συ, ω Kῖρε, ἐξηγαγες ἡμἀς' κω οἴκαδε οταν ἀπιένα καιρός σοι δοκῆ ειν , i συν σοι ημας ἀπάγαγε. O δε Kυρος ταυτα ἀκουσας, ἐπεύξατο, Ἀλλ' ω Ζευ μέγιητε, αἰ- εουμή σε, δός μοι τους ἐμὲ τιμωντας νικησαs ευ ποιουντα. Ἐκ τουτου ἐκέλευσε τ8ς μεν αλλους, φυλακας κατας σαν- 1 3

τας, αμφ' αὐτους ἔδη ἔχειν, τους δε Πέρσας διαλαβων

τὰς σκηνάς, τοῖς μεν ἰππευσι.τας τουτοις π:επουσας, τοῖς δὲ πεζοῖς τὰς τουτοις ἀρκουσας ' κα- ουτω κατατησα- Ο , ἴπως ποιουντες οἱ ἐν τάiς σκηναῖς ἄπαντες τά δεον-a Η γαρ ἐμη etc.J Stephantis et Bodl. Φ γὰρ ψυχὴ, I ου, etc. Prodistinclaui iis dant, ἡ μοι φυ- sufficere pii in Stephantis ἰ eum pro x , etc. ille tarnen recte conie- nomen μου vel ἰμβ facile subau- Xenophontem potius scriptisse diri possit. Nos, kibrum Elon. se ἡ ἐμὴ ψυχὴ, vel ἡ γάρ μου ψυχὴν cuti, pronomen exhinendum dirai aut etiam ψ γαρ ψυχή μου. ΜS. mus. Dissitiroci by Gorale

177쪽

τα φέρα σιν εἰς τας τάξεις τοὶς Πέρσαις, καὶ τους ἴππους τεΘεραπευμένους παρέχωσι, Πέρσαις δε βηδὲν ἄλλο ηἔργον. η τα πρὸς πόλεμον εκπονῶν. Ταυτην μεν Iτωτην ἡμέραν διηγαγον ς. U. Πρωι δ' ἀνατάντες ἐπορευοντο πρὸς τον Γωβρυαν, Κυρος μεν ἐφ' λπω, και οι Περσων ιππῶς, γεγενημένοι άμφὶ τους διιχιλίους οι δἰ τα ρ τίτων γέρρα καὶ τας κοπίδας ἔχοντες επὶ τέτρις ειποντο, ισοι ἔντες τονάρι όν. Καὶ ἡ ἄλλη δη ιτρατιὰ επορευετο τεταγμένη. Ἐκατον δὲ ἐκέλευσε τοῖς καινοῖς εαυτων Θεράπουσιν εἰπών, οτι, ἴςτις άν αυτων η των ὀπαθοφυλάκων φαίνηται ἔπι θεν, η του μετωπου πρίειν, η κατὰ πλάγια ἐξω

και όρωσιν ὐπερισχυρόν τε τὸ ἔρυμα, καὶ επὶ των τειχων πάντα παρεσκευασμένα, ως άν κράτιςα άπομάχοιντο '

καὶ βους δε πολλους καὶ πάμπολλα πρόβατα υπὸ ταa ἐζυματα προέηγμένα ἐωρων. Πέμψας δὲ ἡ Γωβρυας

ἐκέλευσε τον Kὐρον περιελάσαντα ἰδὼν, η ἡ πρόσοδος εὐπετετάτη, εἰσω δὲ πέμψα πρός εαυτόν των πιτων τινάς, ο τινες αὐτω τὰ ἔνδον ἰδόντες άπαγγελεσιν. ουτω δηό Κυρος αυτὸς μεν, τω ιν τι βουλόμενος ιδῶν, εἱ πη ειηαἰρέσιμον τὸ τ ος, η ψευδὸς φαίνοιτο ό Γωβρυας, περιηλαυνε πάντοΘεν, ἐωρα τε ἰσχυρότερα πάντα ' ηπροςελΘῶν ' ους δ' επεμψε προς Γωβρύαν, άπηγγελλον τω Κυζω, ἔτι τοσαυτα ειη ἔνδον ἄγα3ὰ, ἴσα -' άν-Θζωπων γενεὰν, ως σφίσι δοκῶν, μη ῶν ἐπιλύπειν τους ἔνδ'ον ονταc. Ο μεν δη Κυρος εν φροντίδι ην. ὁ τί ποτε εἰη ταυτα ' ό δὲ Γωβρυας αυτός τε ἐξηει πρὸς αυτὸν, κ' τους ἔνδο9εν πάντας ἐξηγε, φέροντας οἶνον, ἄλευρα '

178쪽

Προεις πέμψας ουν O Kὐρος προσκD 'ους κή δυναμιν, κα αυτός ουτως εις in Ἐπεὶ δε εχηλ3sν άναπεπταμενας εχων τας πύλας, παρεκάλει πάντας τους φιλους κή ἄρχοντας των μεθ' εαυτῆ. Ἐπεὶ δὲ ενδον ησαν, εκφέρων ο Γωβρύας φιαλας χρυσας, καὐ προχοους, καὶ κάλπισας, καὶ κόσμον παντοῖον, καὶ δαρεικὼς ἀμέτρους τινας,

ἀργυρίου. De Daricis totidem fere verbis uiuiuur Mωiastes Aristoph.

Unde in procliui est Hen um Obia ter .mendare: apt d Miem sic nialestrita tiar, Δαρεικὐ οι κρίνοι lege, χρυσοῖ exrῆρeς, etc. Clim vero nullus siue Persariim, siue alitis citius libet gentis Orientalis rex Daria. nomina, ante 'staspi mi illum,

Xerxis patrem, aptiti profanos Ructores veniat ἰ ad Daramn Medium,

nophontis CFaxaras , referrenda Uidetiit Daracorum origo. Hic , ut videtiar erit ditiis nata Hum aio Pri-Maux , hici illo illo, qiro Babylone regnabat. narra mi istam plicissimi speciein e X magna attri Ut, cli amvictrices Perlariam Medori inlue copiae congesserant, excudendam curauit. Licet autem opinio haee, utpote quae a vera specie minime abs torreae, fidein t abeat; ab hoc ipso tainen loco , ita Pio Uaruorum , ceu iam ante captam Babylonem vulgo notoriam, mentionem

facit Xenoplion, clifficultatis ali- qiii l oriri videtur. Uerum clici potest, Xenophontem hic per eiusmodi temporis anticipationem de Daruis loquutum esse, qualis apud Virg lium oecurrit, Aeae. Llδ. 6. V. 366. - Portusque require Veli nos. De loco vide ss A. Gen. N. A. lim. Io. c. I 6. Nec alii id sere dicendum est da usu vocisci an irim I Paralip. a9. 7: si motito vox ista intἡlligenda sit, uti docti quidani viri censueririit de

Darieu Pra scis nam Dalaidis cerinte te inpote nummus istiusmodi nul

Dina Vetores thi in Recentiores, a Diιris non uia accepisse putariint: quod si detur , Danivis certe tem pote non exulebat . . Ita die existi-Inauecim, Daa uos a axare tan

179쪽

I66 LIBER U. κῶ πάντα καλῶ, κῶ τέλος την Θυγατέρα δεινὸν ἄρα κάλλος κά μέγε9ος, πενsικως δἐ ἔχουσαν τῆ ἀδελφῆτεθνηκ τος ἐξαγαγων , τάδε εἶπεν ' Ω Kυζε, εγω σοι τὰ μεν χρήματα ταυτα δίδωμι ' την δὲ θυγατέρα ταμ την επιτρέπω δια9έθα , οπως ἄν συ βουλη' ἱκετευομενδε, εγω μεν κώ πρόθεν, του υἱου, αυτη δε νυν, τῶ αδελφου τιμωρὸν γενMθαι σε.

4 O δὲ Κύρος πρὸς ταυτα εἶπεν ' 'Λλλ' ἐγω σοι μενκῶ τότε ὐπεσχόμην, ἀψευδουντός σου τιμωρήσειν εἰς δύ

ναμιν ' νυν δὲ, οτε σε ἀληθεύοντα όρω ηδη, οφείλω τηνυπόσχεσιν ' κή ταύτη ὐπισχνουα τὰ αὐτα ταυτα συνΘεοῖς ποιησειν. Καὶ τα μεν χρηματα, ἔφη, ἐγω ταυτα

μησένα αὐτοῖς ηθεληκέν προέθαι μητε χρηματα πολ-λἀ , μητε τυραννίδα. μητε τύχη ἐρυμνά, μητε τέκνα ἀξιερατα, ἀποθνησκουσι πρότερον, πρὶν δηλοι γενid ,eιοι ησαν ' ἐμοι δὲ συ νυν κή τείχη ἐρυμνὰ, κή πλουτον παντοδαπὸν, κή δυναμιν την σήν, κή θυγατέρα ἀξιο- κτητον εγχειζίσας, πεποίηκάς με δηλον γενέθαι πἀσιν

ae Mens . est Poua et erit litiistinum Episeopum Bathonio. Me tens. quinu parrime argumentuin hoc tractauit. alia nullae de origine voci

180쪽

ἀνθρωποις, οτι ουτ άν ἀσεβῶν περι ξένους ἐθέλοιμι, κταν ἀδικῶν χρημάτων ενεκεν, sτε συνθηκας Ψευδοίμην

μησαι πῶσι τοῖς καλοῖς. Καὶ ἀνδρος δ' . εφη, τη Θυγατρὶ μη φοβου ως ἀπορησεις ἀξιου ταύτης ' πολλοι γαρκα ἀγαθοὶ φίλοι εἰσιν ἐμοὶ, ῶν οςτις γαμει αὐτην, εἰ μέντοι χρηματα ἔξει τοσαυτα, ἶσα δίδως, η κ ἄλλα

πολλαπλάσια τουτων, sκ ἄν ἔχοιμι ειπὼν ' σὐ μέντοι ευῖθι, οτι εἰσί τινες αὐτων, οι, ων μεν συ δίδως χρημίτων, ουδὲ μικρον τουτων ενεκά σε μῶλλον Θαυμάσουσιν 'εμὸ δὲ ζηλουσι νυνὶ, κακ ευχοντα πῶσι Θεοῖς γενέθα ποτὲ και εαυτους ἐπιδεέα , ως πιιτοὶ μέν εἰσιν ουδὲν ηττον ἐμου τοῖς φίλοις, τοῖς δὲ πολεμίοις κδέποτ' aν ὐφῶν το ζωντες, εἰ μη Θεος βλάπτοι ' αντι σ' ἁρετης κα δοῦξης ἀγαΘης οτι ἡδ' ἄν τί Σύρων, προς τοῖς σοῖέ, κα Ἀσσυρίων πάντα προέλοιντο ' τοιουτους ἄνδρας ευ Ita ἐνταυΘα καθημένους. Καὶ ο Γωβρύας ἐπιγελάσας, Γρος 6Θεων, ἐφη , ω Κυζε, δῶξόν μοι, που ουτοί εἰσιν, Ξα σε - τουτων τινὰ αἰτησωμα3 πῶδά μοι γενω . Ἀμελει. ιφη, ουδεν ἐμου σε δεησει πυνθάνεθα , ἀλλ' ην συνηψιν επη, αυτος συ ἔξεις κή ἄλλω δεικνυν- αὐτων

Tοσαυτα δ' εἰπων. δεξιάν τ ἔλαβε του Γωβρύα,κ- άνα τὰς ἐξηει, κάη τους συν αυτῶ πάντας εξηγαγε κω πολλὰ ο εομένου του Γωβρύα ενδον δ&πνῶν, ουκ ἡΘέλησεν ' ἀλλ' ἐν τω Πατοπέσω ἐδύπνει, κάη τον Γωβρύαν σύνδειπνον ' παρέλαβεν. επι βάδος δὲ κατακλιθεις Tηζετο αυτον ωδε ' Εἰπε μοι, ἔφη, ω Γωβρύα, πότερονοι M εἶν σοι πλείω η ἐμων ἐκδεω τρώματα; Καὶ ος εἶπεν,