장음표시 사용
331쪽
ώςαυτως διατέτακται ἐκ οις τα ποιητέα ' καὶ διὰ τοῦτο ό αυτὸς χρόνος ἀρκει ἐνί τε μέρμ καὶ π ι πεποιηP .' λιπερ δὲ οἱ περὶ τα ἐπιτηδμα Θεραποντεc χωραν εἶχον
4 φισβήτητον παντες κατεχωρίZοντο. Kαλον μεν γάζηγῶτο ό Kυροc , κή ἐν οἰκία εἶναι επιτηδευμα την εὐθημοσυνην ' οταν γάρ τίς του δέηται, δηλον ἐπιν, οπου δῶ ἐλθόντα λαβων) πολυ δε ἔτι κάλλιον ενόμιζε την των τρατιωτικων φυλων εὐθημοσύνην εἶνα/. οσω τε ὀξύτεροιοι καιροὶ των εἰς τά πολεμικα χρησιων, καὶ μείζω τα, σφάλματα ἀπὸ των ὐ ρι όντων εν αὐτοὶς ' ἄπο δε των
ματα εωζα γινόμενα εν τοῖς πολεμικῶς' διά ταυτα ἶν καὶ επεμελετο ταυτης της εὐ9ημοσυνης μάλι . Καὶ αυτὸς αἐν δη πρωτος εαυτὸν εν μέσω κατετίθετο τῆτρατοπέδου, ως ταύτης της χωρας ἐχυρωτάτης ώσης ἔπειτα δε τὰς μεν πιτοτάτους, ωςπερ εἰωΘει, πηλὶ εαυτόν εἶχε, τώτων δὲ ἐν κυκλω ἐχομένους ιππέας τ' εἶχε καs άραατηλάτας. Κω γάρ τέτους ἐχυ ἀς ενόμιζε χω- ρας δέξαι, ἔτι, συν οἰς μάχονται οπλοις . ὐδὲν πρ
χειρον εχοντες τήτων τρατοπεδευοντα , άλλα πολλῶχρόνου δέοντα εις την ἐξόπλισιν, ει μέλλουσι χρησίμως ἐξοίσων. Τν δεξιῶ δ, κω εν ἀριτερῆ αυτῶ τε καὶ των
ἱππέων πελτα ταῖς χωσα ην' τοξοτων δ' αυ χώρα ἡ ε πρόςΘεν ην κή οπιθεν αυτῶ τε καὶ των ἱππέων. οπλίτας δε καὶ τῶς τα αεγάλα γέρρα εχοντας κυκλω πάντων εἶχεν, ως περ τῶχος ' oπως καὶ. εἰ δέοι τι ἐνσκευάζεB τους ἱππέας, οι μονιμωτατοι πζὰθεν oντους παζιχοιεν αὐτοῖς ασφαλη την καθόπλισιν. Σκάθευδον δὲ
332쪽
τοῖς τρατοπέδοις τάς τε χωσας, τίς των ηγεμόνων. ἡπις αντο οἱ Κύρου ὐπηοεται. και τα σημεια ἐγίγνωσκον,
a ἐκάτοις ἶν' ωροε, ὀτου δέοιτα Kὐρος, ουκ εζήτουν, αλλὰ τὴν συντο α ωτάτην ἐφ' εκατον εΘεον. Kα, διὰ τὸ εἰλικρινῆ εκατα εἶν- τα φυλα, πολυ μἀλλον ὴν δηλα, καὶ ρ πότε τις εὐτακτοίη, καὶ εἴ τις μὴ πράττοι τὸ προςταττόμενον. Obτω δὴ ἐχόντων, ηγῶτο, εἴ τις ἐπιθῆτα νυκτὸς, ὴ ἡμέρας, ως περ αν εἰς ἐνεδραν εἰς τὸ ςρατόπεδον τους επιτιΘεμένκς ἐμπίπτων. Καὶ το τακτικὸν δἰ 8εἶνω ἡ τουτο μόνον ηγῶτο , εἴ τις ἐκτῶν φάλαγγα εὐπόρως δυναιτο, ὴ 9αθύν , ὴ ἐκ κέρατος εἰς φάλαγγα κατας , ἡ ἐκ δεξιῶς, - ἀριτερας, ἡ οπιθεν ἐπιφανέντων των πολεμιων, ὀρθως ἐξελίξ ' αλλὰ καὶ
διασπαν . οπότε δέοι, τακτικὸν ηγῶτο, καὶ τὸ τιΘέν γε το μέρος ἔκατον, οπου μάλιτα ἐν έφελεία αν εἴη, κάι τὸ ταχυνειν δε, ἔπου φΘάσς δέοι' πάντα ταυτα κωτα τοιαυτα τακτικου άνδρὸς ἐνόμιζεν εἶν , κ ἐπεμελλο τέτων πάντων ομοίως ' κφ ἐν μὲν τρῶς πορείαις πρὸς τὸ συμπίπτον ἀεὶ διατάττων ἐπορευετο, εν δὲ της ρατοπεδεύσω ώc τὰ πολλὰ, ωςπεζ εἰ ζητ', κατε- χωριζεν.
Ἐπεὶ δὲ πονευόμενοι γίγνοντ- κατὰ τὴν Mηδικὴν, sτρέπεταψ ό Kὐαος πρὸς Κυαξάρην. Ἐπεὶ δε ἀσπασαντο ἀλλήλους, πρωτον μιν δ ἡ . Kυρος εἶπε τω Κυαξάζει. ετι
333쪽
οἶκος αὐτω εξηρημένος εἰη εν Βαβυλῶνι καὶ ἀρχῶα. οπως εχη. καs οταν ἐώσε ελΘη, ως εἰς οἰκῆα κατάγειθ 'επειτα δε καὶ ἄλλα δωρα εδωκεν αὐτω πολλα καὶ καλά. V δε Κυαξάρης ταὐτα μεν εδεξατο, πζος πεμψε δε αὐτω την θυγατέρα, τέφανόν τε χρυσῆν κή ψελλια φερουσαν, και Πεπτον, καὶ τολὴν Mηδικην ώς δυνα.
την ταύτην γυναῖκα. εμην ἔσαν θυγατερα ' καὶ ο σόο
την, τίνι γαμῶτο, ελεγεν, οτι Kύρω ' επιδίδωμι δὲαυτη εγὼ και φερνην Mηδιαν την πῶσαν ' ουδε γάρ ἐσίμοι ἄρρην πῶς γνησιος. O μεν ἔτως ειπεν ' ό δε Kῖρος άπεκρίνατο , Ἀλλ', ω Κυαξάρη, τό γε γενος επαινωκαὶ την παῖδα, καὶ δῶρα βάλομ δε. εφη, συν τητῶ πατρος γνωμη καὶ τη της μητζὸς ταὐτά σοι συναινε- σα . EIπε μεν ἴτως ο Κῖρος ' ομως δε τη παιδὶ πάν-τα εσωζησατο, οπόσα ἄετο καὶ τω Κυαξάρει χαζιῶBq. Ταὐτα δε ποιησας, εις Πέρσας ἐπορεύετο. 1i Ἐπιὶ δὲ ἐπι Περσῶν ὀριοις εγενετο πορευόμενος, τὸμεν ἄλλο Πάτευμα αυτῶ κατελιπεν. αυτὸς δε συν τοῖς Qίλοις εἰς την πόλιν ἐπορεύετο, ἱερῆα μὲν ἄγων. ώς πασι Περσαις ικανὰ Θύειν τε και ει ἀθeu' δῶρα. δ' ηγεν, οῖα μεν επρεπε τω πατρὶ καὶ τη μητρὶ καὶ τῶς ἄλλοις φίλοις, oiα δε επρεπε τῶς ἀρχαῖς και γεραιτέροις καὶ τοῖς ψοτίμοις πἀσιν ' εδωκε δε καὶ πῶσι Περσαις καὶ Περσίσιν, οσαπεζ και νῖν ετι δίδωσιν. οτανπερ- άφίκητα βασιλευς εἰς Πέρσας. 'ta δε τέτου συνελεξεἀ ΑΦΙκισαι εἰς etc. I Recte pistucu n, in agrilin et regionem dic itur rex Persarum ἀφικνεῖσΘαι, popilli siti. Quin ita plane tuti ci. ωμαι , ἐλα ουειν εἰς Πέρσας, quando Periet r. notauit in etiarn priliati ci- ex aula sua et urbe regia Prodit in vas ex aedibus suis in Foriam re Diuiti eo by Corale
334쪽
Καμβυσης τους γεγαπέζους Περσων, καἰ τας ἀρχὰς, οἶ- περ των μοίτων κυζιοί εἰσι ' παρεκάλεσε δε και Κυρον, και ἔλεξε τοιάδε. Λνδρες Περσ*, και συ, ω Κυζε, εγω ἀμφοτεροις ὐμῖν εἰκότως ευνους εἰμί' υμων μεν γὰρ βασιλευω ' σὐδε, ω Kὐρε, παῖς ἐμὸς εἶ. Δίκαιος ὐν εμι, ἶσα γιγνω- σκών δοκω ἀγαθὰ ἀμφοτέροις, ταυτα εις τὸ μεσον λ
σατε, Πάτευμα δόντες, και ἄρχοντα τουτου αυτὸν κατα-
σαντες ' Κυρος δε, ἡγουμενος τήτου. συν Θεοῖς ευκλεῶς
μεν υμας, ω Πεφ q, εν πἀσιν ἀνθρώποις ἐποίησεν, εν-τίμους δ' εν τη 'Aσία πάση ' των δε συτρατευσαμένων αὐτω τους μεν ἀζωους και πεπλύτικε, τοῖς δε πολλοῖς μιβὸν και τζοφην παζεσκευακεν ' ιππικὸν δε κατατη- σας Περσων, πεποίηκε Πέρσαις και πεδίων ειν μετουσίαν. ''Hν μεν ἶν και τολοιπὸν ουτω γιγνωσκητε, πολ- λων και άγαΘων αἴτιοι άλληλοις εσε λ' εἰ δε η συ, ω Κῖ σε. επαμεὶς ταῖς παζέσαις τύχαις, επιχειρησεις καιΠερσων αρχειν ἐπὶ πλεονεξία, ωςπερ των ἄλλων, ηυμῶς, ω πολῖτ', φΘονησαντες τουτω της δυνάμεως, καταλύειν πειράσεβε τουτον της ἁζχης, ευ Βε, ἔτι ε ποδων ἀλληλοις πολλων και ἀγαθων ψεBε. 'L.ς ουν
μη ταυτα γίγνηται, ἀλλα τἀγαθά, ἐμοὶ δοκῶ, εφη,
335쪽
λους Πεσσαι τε καs βασιλευς. Ἀτων δε πραχθεντων,
ετι και νυν λόγος ώς παγκάλου γενομένης. 'Eνιοι δὲ των λογοποιων λεγουσιν, ὼς την της μητρός αδελφην εγημεν
αλλὰ γραυς άν κ παντάπασιν ε ην ἡ παῖς θ Γημας C. VI. δε, εὐ9υς εχων ἀνεζευγνυεν. Ἐπει δ ἐν Βαβυλῶνι ην,
μένα ε3νη. Tους μεντοι ἐν τὰ ἐς ἄκζαις φρουράρχους, κήτους χιλιάρχους των κατὰ την χώραν φυλακῶν, ουκ ἄλ
λου , η εαυτου, ἐSουλετο άκουσουν ' ταυτα δε προεωρατο, ἐννοῶν, ἴπως, εἴ τις των σατραπῶν ὐπὸ πλουτου κακ πλη-
i laxare traci t, Vi. l. CO manune otian erat vitiusque Principia de cretiim: Cyriis enirn regiones, Me dino Itim, clii ibris praefectus Rierat, copia ini opera subact.:s, ad Cyaxa
ris ditionem se et, iecisse proselsiis est lib. s. c. s. s. 9. ideoqiue eius consilio. in lupei tori illo congressit sciequo vicie ibid. F II. aclhibito, satrapi rutri e ni distribu tion e in Cyrii in institui iIe, vi credi in Is Parest. lis fere Aonachensis ille ad annum M. 3466. P. I. 4 76. ante aeram Chriit. Id 8. Diuili oci by Corale
336쪽
32 I99: ἀνθρώπων εξυβρίσειε, καi επιχειρησειε μη πεδε- ιθ , εὐθυς ἀντιπάλους εχοι ἐν τ' χώζα. Ταυτ κνβουλοαενος πρῆξ , ἔγνω συγκαλέσαι πρῶτον τους ἐm. καιρίους, κῶ προειπὼν, οπως εἰδῶεν, ἐφ' οις Γασιν οιιόντες ' ἐνόμιζε γαζ, άτω ραοιον φέζειν οῦν αὐτάς. Ἐπεὶ δὲ καταταίη τις ἄρχων. καὶ αἰθάνοιτο ταυτα, χαλεπῶς αν ἐδόκουν αυτω φέρειν, νομίζοντες, δἰ εαυτωνά τιςίαν ταυτα γενεP . Oυτω δη συλλεζας, λήγω
πόλεσι φρουροὶ και χήραρχοι, ους τότε κατελίπομεν ' και τάτοις ἐγὼ προέτάξας ἀπηλΘον. ἄλλο μεν ὐδὲν πολυπραγμονῶν, τὰ δε τείχη διασώζειν. Τίτους μενουν ου παυσω της χης. ἐπεὶ καλως Oιαπεφυλάκασιτα προςταχθεντα ' ἄλλους δε σατράπας πέμψαι μοιο οκῶ, οἱτινες ἄρξουσι των ἐνοικέντων, και τον δασμὸν λαμSάνοντες τοῖς τε φρουρῶς δώσουσι μαθον, και ἄλλο τιλεσουσιν, ὁ τι αν δέη. Δοκῶ δε μοι και των ε Θάδε υμων, οις άν ἐγω πραγματα παιέχω, πέμπων πράφοντάς τι ἐπὶ ταυτα τά ἔθνη, χώρας γε νεμεB καὶ οἴκους ἐκῶ ' oπως δασμοφορηται αὐτοῖς δευρο, ρταν τε Γωσιν ἐκβσε, εἰς οικῶα ἔχωσι κατάγε s. Tαυτα 3 εἶπε, και ἔδωκε πολλοῖς των φίλων κατὰ πάσας τὰς κατατραφώτας πόλοις οἴκους, καὶ υπηκόους ' καὶ ἔτι νυν εἰσι τοῖς άπογόνοις των τοτε λαSόντων αἱ χῶρα
καταμενουσα , ἄλλαι ἐν ἄλλη γη, αυτ οι δὲ οἰκουσι παta βασιλῆ. Δει δε, ἔφη, τους ἰόντας σατράπας ἐπὶ
ταύτας τας χώρας. τοιήτους υμῆς σκοπῶν, οἱτινες, οτι ἄν ἐν τη γη ἐκμη καλὸν η αγαθὸν η, μεμνησον r καὶ σευζο ἀποπέμπειν' ώς μετέχωμεν καὶ οι ενθάδε ο
337쪽
τες των πανταχου γιγνομενων ἀγαθων ' καὶ γάρ, ην τί 4 που δεινὸν γίγνηται. ηψν ε s άμυντεον. Tαυτ ειπων. τότε μεν επαυσε τον λόγον ' ἔπειτα δὲ, ους ἐγργνωσκε
των φίλων επὶ τοῖς ειρημενοις ἐπι Θυμουντας ἰέν , ἐκλε- ξάμενος αὐτων τους δοκοῦντας ἐπιτηδειοτάτους εἶνα/, ἔπεμπε σατράπας, εις Ἀραβίαν μὲν, Mεγάζυβον εἰς Καππαδοκίαν δε, Ἀρταβάταν' εἰς Φρυγίαν δε την με. γάλην, Ἀρτακάμαν ' εἰς Λυκίαν δὲ και Ιωνίαν, Xρυ.
σάνταν' εἰς Καρίαν δε, Ἀδουσιον, ωςπερ ητουν' εἰς Φρυγίαν δε την παρ Τλλήσποντον, κάι Αἰολίδα, Φαγνουχον. , Κιλικίας δε και Κυπρου και Παφλαγόνων - επεμψε Πέρσας σατράπας. οτι εκόντες ἐδόκουν αὐτωσυς ρατεύεθαι ἐπὶ Βαβυλωνα ' δασμους μέντοι συνετα- ξιν ἀποφέρων και τέτους. 'Ως δε τότε Κῶρος κατε - σατο, κτως ἔτι και νυν βασιλεως εἰσιν αἱ εν ταῖς ἄκραις φυλακαὶ, και οι χιλίαρχοι των φυλακων - βασιλεως εἰσι κα3ε κότες, και παρὰ βασιλῶ. ἀπογεγραμμινοι. Προῶπι δε ποῦσι τοῖς ἐκπεμπομένοις -τζάπαις. ος δυνατόν, ἴσα ἐωρων ποιουντα αυτὸν, πάντα μιμωάγαι ' πρωτον μεν ιππέας καθιτάν' εκ των συνεπομ- νων Περσων καὶ συμμάχων, και ἁρματηλάτας ' όπόσοι δ' αν γην καὶ ἀρχῶα λάβωσιν, ἀναγκάζειν τουτους ἐπὶ Θυρας Αναυ, και σωφροσυνης επιμελουμένους, παζέ- χειν ἐαυτους τω σατράπη χ:ηB , ῆν τι δέητακ' παιδευειν δε και τὰς γιγνομένους παἶδας επὶ Θύζας, ως-
περ παρ αὐτω' ἐξάγειν δὲ ἐπὶ την Θηραν τὸν σατρό
πην τους άπὸ Θυρων, και άσκειν αυτόν τε καὶ τους συν6 ἐαυτω τὰ πολιuικά. 'ος δ' οῦν ἐμοὶ, εφη, κατὰ λόγον της δυνάμεως πλειτα μεν ἄρματα. πλώς ους δὲ καὶ
338쪽
κῶ τράπεζα, ἄζπερ η ἐμὴ . τρέ*ουσα μὲν πρῶτον τῖς οἰκέτας, ἐπειτα δὲ . κή ώς φίλοις μεταδιδόνω, ἱκανῶς
κεκοσμημένη ' κφ ώς τον καλόν τι ποῶντα καθ' ἡμέραν ἐπιγεναίρειν. Kτἀθε ἀὲ κῶ παραδώσους, καs Θηρία τρέφετε, κή μητε αυτοί ποτε ἄνευ πιiου σῖτον παράΘε- βε, μήτε λποις ἀγυμνάς οις χόρτον εμβάλλετε ' κ
φυλάττοντα , πἀσφ ε αι τῶν ἀοχόντων Θύρ- ομοίως Θεραπεύονταq, πάντες δὲ οι οἶκοι κῶ μεγάλοι κω μμ κροὶ oμοίως οἰκοῦντ ' πάντες δὲ οι ἄριςοι τῶν παρόντων ἔδραις προτετίμηντ , π δὲ αι πορῶ συντεταγμέναs κατὰ τον αυτὸν τρόπον εἰσὶ, ποῦσι δὲ συγκεφαλαῶντ- πολλαι πράξεις ὀλίγοις ἐπιτάταις. Ταυ.
339쪽
τα δ' ειπων, ως χρη ποιῶν εκάς λς. καὶ δυναμιν ἐκά προσθεὶς, ἐξέπεμπε, κή προῶπεν ἄπασι παζασκευε ζεθ . ως εἰς νέωτα ς ρατείας ἐσομένης, κή άποδε 3 ξιωι άνδεων καὶ οπλων καὶ ἶππων κή ἁρμάτων. Κατανοησαμεν δε κῶ τοῦτο, οτι, Κύρου καταρξαντος, ως φα- , και νυν ἔτι διαμενει' ἐφοδεύει γὰρ ἀνηρ κατ' ενιαυ- τον ἀὼ ς ζάτευμα εχων ' ἴς, ην μεν τις των σατραπωνεπικουρίας δέητα , ἐπικουρῶ ' ην. δέ τις ἡβρίζη, σωφρονίζοι ην δέ τις η δασμων φορῶς αμελη , η των ἐνρικων φυλακης, η οπως ἡ χώρα ἐνεζγος ', η αλλο τι των τεταγμένων παζαλίπη, ταυτα πάντα κατευτρεπιζω' ην
δὲ μη δύνητ*, βασιλῆι απαγγέλλει ' ο δε ἀκέων βουλεύεται περὶ του ἄτακτῶντος ' κφ οι πολλάκις λεγόμανοι, οτι βασιλέως υἰὸς καταβαίνει, βασιλέως αδελφός, βασιλέως ὀφθαλμὸς, καὶ ἐνίοτε έκ ἐκφαινόμενοι, λτοιτων εφόδων εισίν ' ἀποτρέπεταs γἀζ εκατος αὐτων, όπό- Θεν αν βασιλεῖς κελεύη. 9 Κατεμάθομεν δὲ αυτου και αλλο μηχάνημα πρὸς τὸ μέγεΘος της ἀρχης, εξ ου ταχέως η θάνετο, καὶ ταπάμπολυ ἀπέχοντα ἔπως ἔχοι. Σκεψάμενος γάρ,
πόσην ἄν οδον οῦππος κατανυτοι της η με ζας ελαυνόμενες , ω τε διαρκῶν, ἐποιησατο ἱππωνας τοσουτο διαλώ ποντας, κή ἴππους ἐν αὐτοῖς κατέτησε, κή τὼς ἐπιμελουμένους τήτων ' κφ ἄνδρα ἐφ' εκάτω των τόπων ἔτα
ξε τον επιτηδειον παραδέχεB τὰ φερόμενα γράμματα, καἰ παραδιδόν', κω παραλαμβάνειν τους-' ἁπειρηκότας ἶππους καἰ ἀνθρωπους, καὶ ἄλλους πέμπειν νεαλῶς. Eo δ' ἴτε ουδὲ τὰς νύκτας φασὶν Arad ταύτην την πορείαν, ἀλλα τω ημερινω ἀγγέλω τον νυκτερινὸν διαδέχε s. Ἀτων δἰ ἔτω γιγνομένων,
n 'Aπειρηκόταe 4' -ους καὶ inv2ρώ- D pho et Gabriatio visis, reperta ;-9e. eis. J in litaris vulgatis non ari ue adeo hatul cunctanter a me, exstant καὶ ἡ Θρίπους et quae ramei dilantientibus Stephano et Leon- verba suere in exemplaribus, PM- clatii O , restituta
340쪽
' φασί τινες Θῶττον των γεράνων ταυτην την πορείαν ἀνύτMν' εἰ δὲ τουτο ψεύδοντα , ἀλλ' ἔτι γε των αἱ Θρωπίνων πεζῆ πορειων αυτη ταχί , τοῦτο εἴδηλον. Ἀγαθον δὲ, ώς τ ιτα εκατον αἴθανόμενον, ώς τά-
sic Βαλυλῶνα, καἰ λέγεταs αὐτω γενέθη εις δώδεκαμεν ἶππων μυριάδας, εις διςχίλια δὲ αρματα δρεπανηφόρα, πεζων δὲ εἰς μυριάδας εξηκοντα. Ἐπιι δε
ταὐτα συνεσκευάσατο αὐτω, ρ ῶρμα δη ταύτην τηνς ρατ αν, εν ἡ λέγεται κατατρέψαθα πάντα τα εΘνη,
ἴσα Συρίαν εἰςβάντι οἰκει μέχρις ἐρυθρῆς Θαλάσσης. Mιτα δὲ ταῖτα, ἡ εις Αἰγυπτον τρατεία λέγεταs γενέ-e s , κή κατατρέψαθαι Αἰγυπτον. Καὶ εκ τέτου τηνάρχην ἔριζεν αὐτω πρὸς ζεω μεν, ἡ ἐρυΘρὰ Θάλαττα 'πρὸς ἄρκτον δὲ, ό Εἴξεινος πόντος ' πρὸς ἐσπέραν δὲ, Κύπρος καὶ Αἴγυπτος ' πρὸς μεσημβρίαν δὲ, Αἰθιοπία. Τήτων δὲ, τὰ πέρατα τὰ μεν διὰ Θάλπος, τα δὲ διὰ ψυχοι, τὰ δὲ διὰ ὁδωρ, τὰ δὲ δἰ ἀνυδρίαν, δυςοίκητα. Λυτὸς δ' εν μέσω τάτων την δίαιταν ποιησάμενος, II τον μὲν ἀμφὶ τον χειμωνα χρόνον δίηγεν εν Βαβυλῶνι
επτὰ μηνας ' stago γὰρ ἁλεεινὴ η χώρα τον δὲ ἀμφὶ
τὸ εαρ, τρῶς μῆνας ἐν Σουσοις ' την δὲ ακμὴν του θέρους. δύο μῆνας εν Ἐκβατάνοις ' ύτω δὲ ποιουντ αυτόν λέγουσιν ἐν εαρινω Θάλπει κή ψύχει διάγων άώ. Ο τω δὲ διέκειντο πρὸς αυτὸν οι ἄνθρωποι, ως παν μενεθνος μειονεκτειν ἐα οκω , εἰ μὴ Κύζω πέμψειεν. o τι καλὸν αὐτόῖς εν τη χώρα ἡ φύοιτο, ἡ τρέφοιτο. 3τεχνωτο ' πῶσα δὲ πόλις ωζαύτως ' παρ δὲ ἰδιώτης πλάσιος αν ωετο γενέotas, εἴ τι Κύρω χαρίσαιτο ' καὶ