장음표시 사용
101쪽
ῆ τ ολθη μεν πρωτα κορυσσεται, αυτὰρ ἔπειτα ρανῶ ε οτήριζε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαένει. η σφιν και τότε νεῖκος ὁμοίων ἔμβαλε μωσω
450 ἔνθα δ' δμ' οἰμωγή τε καὶ ευχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν
ἐς μιor κειαν συμβάλλετον ὀβριμον υ ρκρουνῶν ἐκ μεγάλων, κοιλης ἔa τοσθε χαράδρης
Nam ματός verbale est pari impii μεμαώς μαιεσθαι ut in αυτ πιος, ἐλέ-
ματος; accessit re intensivunt iit in αμαιμάκεrος vehonens, a b re μῶκr ς μαιμ.άσσειν, re luplicatione mus leni verbi μαiεσθαι; postremo α muli calo vocali o suffixi -τον assimilatuni est ut in αλλόκοτος ὐλλακτός, νεοσσοi νεί- ζειν μετασσαι, ουρος αυρα. 465. λελιημένος absolute dictuna est, situ hose, alarestre ut B 818. μεμαλες et ἄφρα ex ελκε pomlet. Quare tonimi post βελέων vulgatilin sustuli. 468. παρ' seσnlδος ad κυψαντι reis serondunt; Alatus apparuit, postquam in ii aliendo cadavero Ruum ipse eorpus liuini demisit itavie a clupei tutela dis-Dnxit. Paulo aliter II 312 στερνον γυμνωθέντα παρ' εἰσπίδα, juxta elu-
102쪽
ῆριπε δ' ἀμφ' αὐτῶ, νεκρὸς δέ οἱ ἔκπεσε χειρός. του δ' υdDoευς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη, 495 βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκοβ, στῆ dὲ μάλ' ἐπυς ἰών, και ἀκόiτισε δουρὶ φαεινοβ νι ἶ πω Daς. υπὰ δὲ Τρῶες κεκάδοντο ἀνδρὼς ἀκοντέσσαντος. ὁ δ' ουχ ἄλιον βέλος ἡκεν. ἀλλ' Dibν Πριάμοιο νόθον βάλε sημοκόωντα,500 δέ ot Ἀβυδόθεν ῆλθε πaρ' iaπων ὐεέάων. τόν θ' υδυσευς ἐτύροιο χολωσάμενος βάλε δουρικόρσην ὴ δ' ἐτέροιο διὰ κροτάνοιο πέρησεν
472. ἐδνοπάλιζεν. Gloss. 2373. Abydi nutritamim Pria nus Democoonti
103쪽
ἀγχιμολον δέ οἱ ῆλθε Θόας. ἐκ δ' ὀβριμον εγχος 530 ἐσπάωτο στέρνοιο. ἐρύοσατο δε ζένος ὁ 'τφ ο Ιε γαστέρα τύφε μέσην, ἐκ δ' αἴνυτο θυμόν.
104쪽
conremuis, non Iliotii, sed ira et pudore perelissus, quod eodore coaetus osset Alii Oxplieant: reputius est a Trojamis: non sine tautologiae criniine; praetereaque πελεμiζεsθαι Homeriis certo non do iis usurpat, qui loeo pro noventur vel removentur. 539. Di χεre rospicit ilia Agameninonem, mii eiun initio pugnas Ilistrans exercituni desides vituperaverit, v. 231. 257. 338, tum certo, si vel ipso vel alius msspiam inodios per ignes pri ii mearet, nominis desidiam reprehendisset; tantus Onani uni errat ardor. V. 5. οπονρινω i. e. Simo, a ems ortu
105쪽
τον μεν ἀλευάμενον τον δε κτάμενον παρ ὀχεσφιν,
Πώκυν, ut v. 324 ἴππους ἐξήλασε
Tρώων. 31. μιαιφόνε, eruom polluora, ex μι ασιφόνε orium ut Ταλαiφρων ex ταλασiφρων, a μιαiνειν vel μιάζειν, ut μιμσμα, μιάστωρ. Vulgo pamve Vertunt eruore politu , posthabita accentus lege. 33. ὁπποτέροισι .. ὁρέξηὶ pendet ex omisso αμελοῖνrε, quod quo lananio lolatet in εώσαιμεν. Interrogatione ni autem finivi hoc versia; sequontia cohortationem continent. 36. ηιόεντι ab αῖα dictum est. Emit amnis ter renariun particulariim plentis ideolis lut ιlentus, pulverisi tira:
undo idem Ξάνθος appellistatur ut flavus Tiberis. Eodem sensu Aλφειὸς κεκονιμένος aussit Anth. Pal. 9, 362. Et
106쪽
re in h transiit ut in ῆιῶν litus ab eo-
ae eontra tur, ne ne δαέμων qui lem, deres, est δαήμων, sed μίόμενος, ωι- pertiens. Glom. 2471. Non certior est G. Hemanni explicatio: feroem es ramorestaudoiton, ad Aesch. AT. I 449.
50. .ὀξυόεντι pro ὀξει dousi is 490.2 104 ut φαιδιμόεις pro φαίδιμος. Alii ab κτα fastus ducunt. At enim
traxineae erant hastae, με iat Vae, non vincae, nec ullo vocabulo in -όεeς exstinis materiit via quid laetum sit in-
. ελασσεν scit. δόρυ, quod ex Praee. δουρός repetendum. 59. Τέκτονος scripsi cum Grashofio, Pro τεκτονος οῦ idem nonion 1edit θ 114 Πολυνήου Τεκτονi o. Ergo 'ηρμο- Missan patronumicum est, ipsi nornini
107쪽
8s. ἐεργμέναι. Priwsero εερμεναι, consertae, a Selioli. memoratum et per συνδεδεμέναι expliciituni, ut ορμος
108쪽
II 8. ἄνδρα sin id orie et uni est vortii ἔλεῖ, , simul suriste turn vo bi
109쪽
sitivo sitimi ut A 250 Ου σ' ἔτι φοβήσομΠι, erat Plemi Pie pascive dicitiu , Dyrei. Quare alii ita intelligunt, quasi τα ἐρῆμα su ectum sit, ou , μῆλα,
v. 137 Oιες vocata, PIae a pastore δε- solutae, u leone fustoitur. 160. ερχομένοις pro ἀπερχομένοις, lit v. 198. IIuite ultoriini somnia inter-
110쪽
op δ' Mεν Αἰνείας ἀλαπίζοντα στίχας ἀνδρῶν, βῆ δ' ἴμεν ἄν τε μάχην και ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων
pntari soliturii suis in sitiis ars sua do-geI uit ; periemini enim inexspectato, nullo dissuadento soninio prosecti. 183. εἰ pii εἰ ου, haud scio an d Mi; ne Speratero inapio videatur Aone suspicionem V. 177.