Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophylacti Simocattae Historiarum libri octo

발행: 1834년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

ράντου τα σκηνοπηγιta, γυναῖκά τε καὶ παῖδυς τόν τε κόσμον τὸν χρυσεον τήν τε βασaειον παρασκευην. Tu μἐν Ουν τιμιώrερα

του ποσρόηὶ παρευοντο, ὁ δἐ ἐπι τοῖς σκυλοις μεγαλοφρονων P 134 προς το σοβαρωτατον προσεχώρησε. ηλ υ δἐ κλίναντος ορωσε Ῥωμαῖοι τους ἐπὶ των ἐλεφάντων ἱδρυμένους βαρβάρους ἀκροβυ-5λιγμένους καὶ τε τοζω χρωμένους. καὶ διὰ τουτο τούrους περι- στοιχίσαντες δευτέρας μάχης κρατουσι, τά τε θηρία ζωγρησαντες τω λοσρόη παρευοντο. Tos πολέμου το&υν τοιοῖτό τι πέρας ἐπεπιγκαμένου, ἐς τον ἐαυτῶν χάρακα Ῥωμαῖοι ἐπανέζειξαν, ηδη που τῆς νυκτος ἀνισχούσης Mi τοῖς. δὸ ιστεραία εξ ἱω- IOθινοῶ η Ῥωμαῖκῆ πληγὰς συναθροίζεται, καὶ των τεθ νηκότων B σκυλεύει τὰ σώματα. μεγάλων τοίνυν αυτοῖς γεγονότων κτημάτων, εἰς την βασίλειον τοῖ Mσρόου χωρουσι σκηνήν. ὁ ὁρτου Ῥωμαῖκos στρατοῖ κατ' ἴχνους τos Γαράμου χιλιάδας ἐπεστράτευσαν δέκα, κεχειροτονηκότες ταξιάρχας αυτοῖς τυν των 15λαλκιδέων ταγμάτων ξγουμενον ' Πεσταμίω δἐ την βάρβαρον

Η μμ δαν ἐδίδοσαν. τριταῖοι το&vν εν-λισθέντες Xoσρόης τε καὶ ' μαῖοι ἀνὰ τον πολέμιον χῶρον, απαλλάσσονται τῆ τετάροτη ὀδωδόrων των τεθνεώτων αυτοῖς, καὶ το πνῖγος τῆς κακο- σμως φέρειν Ουκ οντες. παραγ Doνται γουν Θχιστα πόλεως mτου Κανζάκου. βασιλεῖς δὲ ποσρόης ἐπὶ τοῖς συνενεμεῖσιν C αυτῶ καταγαυριώμενος ἐπινίκια εἱστία Ῥωμαίους. αυτος δἐ διέτριβεν ανὰ τὴν στιβάδα, καταφαλλόμενός τε και καταυλου μνος, ως εθος Πέρσαις καθέστηκε παιανίγουσι. δεκάτην di τῶ

χώρου ἐνδιατρίφας ημέραν, ἐπείπερ συνεῖδε Mαρινυν τε καὶ Βε-25

Hpiunt, uxores, inquam , et filios et ornantenta aurea et apparatum regium; potioraliue Uaosroae donant. qui e spoliis tantis superbia et sa- in Praeceps auiit. sub vesperam Romani sarbaros elephantia insidentes ex arcubus iaculari coiispicantur. quamobrena eos circumfundentes secunda pupila vilicunt. bestiasque vivas C qaroae trans luitu praelio liuite in modulii finito, Romani in castra nocte iam ii grarente se resu-cuunt. mane postridie congregantur et ad sposita eadaveribus detrahenda discureuiit. atque in resium Chosroae lentorium optimam pri edam important. Romanus exercitus Varami deeena millia, Gialcidensiuni legionum praesecvo sibi pro duce electo. et Bestamio sociorum barbarorum ducatu eomniisso, per vestigia insequitur. Romani et Choseoea cum in hostili solo triduum contrivissent, die Guarto cadaveriani graveolentiam non sereti ea alio viam invadunt et ad urbem Canaacum adveniunt. Qioaroea rex eventia adeo felicibus tumidus Romalios trium pliali convivio excipit: ipse in throno recumbens fidibus et tibiis victoriam eane

lium, ut Perata inoa eat, oblectatur. decimum autem diem la lueo illo

242쪽

ori μιον ως αυτὸν παλινδρομ=ησαντας ἐκ τῆς του Γυραμ διώξεως, τιν τε τῶν ἐχθρῶν ἀποφοίτησιν ἐπισημοτάτην ἐγνώρισε, τους ἐν Ῥωμα&νς ἐσδεκει πρὸς τὰ οἴκοι, αιτος ὁ ἐ τιν Περσικὴν φαλαγγα στναθροίσας τῆ Γαμλῶνι προσομιλεῖ, ἔξιον Ουδεν περὶ 5τονς σν μαχηκότας Ῥωμα&υς ἐπιδειξύμενος. οἱ μῖν οἶν τῶν Ῥωμαίων στρατηγοὶ επιμυθιον τοῖς λόγοις et φ βαρβάρον ἐξίεσαν, μὴ αμνημονεῖν τῆς γεγονυ&ς αυτ υ απὸ τῶν 'Pωμαίων gιλος ροσύνης τε και σωτηρίας. τοίνυν τούτους που αυτῶ τους λόγους

ἐναποθέμενοι ἐπανίεσαν οικαδε οἱ Ῥωμαῖοι. ὁ δὲ ποσρόης δε- 10 δοικὼς μή που δολοτονία τις υποστα- αττω τπὸ τῶν ἐγχωρίων, ἐδεῖτο sui ρικίου etos αυτοκράτορος ἐς την τοῖ σώματος gρουρὰν χιλίους ἐκ τοῖ ὁπλιτικοῖ παραπέμπεGyal.

τηνικαῖτα καιρου Γολινδουχ γενομένην, κατὰ τὴν Σοσρόου πρυς 15τα βαoaεια κάθοδον. ἀλλὰ τίς καὶ πόθεν, κατὰ τὴν nolησιν,

λελέχθω τυ γένυιον ' μὴ γὰρ οἶν ἀνελώμεθα τῆν περὶ ταύτης

ται ι ἐν Ουν αυτη ἐπὶ τῆς Γαβυλωνίας, μάγοι, το γένος αυτῆς ' πατὴρ δἐ τῶν ἐπινανῶν σατραπευόντων ἐφορολογεῖτο τυ IIερσι

δρὶ τῶν ἐπισήμων ε κδίδωσι. συνεστιωμένη δέ ποτε τῶ δνδρὶ Iδοξεν Lζαπιναίως γεγονέναι πύρετος, ειτα ακίνητος διαμένειν τε σώματι, και τὰς αἰσθήσεις πολλῶ ἴστερον ἐπανήκειν πως ἐς αυ

moratus, ut Marinum et Bestantium ab Insectatione Varilini ad se reverinsos conspexit, discessunuiue hostium apertissime intellexit, Romanos uti domuua redeant blarule monet. ipse coaeta phalange Pisa ea Baba lonem abit, nihil ilignum pro auxilio ita remensus. meter in duces Romani, tanquam ἐπιμυθιον semonum suorum illi relinquentes, monuerunt nounquam Romanorum benevolentiae, per quam salutem esset adeptus, Oblivione caperetur. his verbis apud eum repositis domum remigraruiit. metuens tamen Chosrom ne ab indigenis per fraudem occideretur, RMauricio petiit uti ad mistodiam eorporia mille sibi gravis armaturaemitteret. 12. Refert antem sania, quo tempore Choaroea in regiam redierit, seminam vixisse apud Hierapolim Gol induci iam nomine. sed quae ei undenam suerit, secundum poetam, dicatur sane, ut magnificentissim narratione pers amur. nata est Baii Floniae e magorum familiA. pater eius de illustribus praefectis vectigalibus Persicis exigendis praeerat. Postquam vero aetate florescena viro tempestiva esse coepit, homini no-Dili desponsa est. sorte epulis eum marito accumbebat, cum visa est repente viribus defici manereque i noto eo oro et longo intervallo sensibus convalescere. qui casum intuebantur, ia modo divinam hanc erat

243쪽

νοὶ θρησκευοντες καθεστηκασι IIέρσαις υπόθεσις γέλωτος. '' ὁ 5μεν ουν εκείνης γαμέτης ἐξεμυκτηριζε του γυναίου τὰ ρήματα, οτε δέ που εδραίαν αυτῆς την διάνοιαν προς την τῆς θρησκείας μετάθεσιν κατενόησε, σωφρονίζειν εδοκει ραπίζων ' πείλει δἐ καὶ θάνατον εἶναι ζημίαν αυτῆ, ῶς θέμις Πέρσαις ποιεῖν τοῖς τα μάγων ἀθετήσασι δόγματα. ἡ μεν ουν τω θείω ερωτι πτερω-IOθεῖσα τὸν νουν, τα ωτά που καταβυουσα, ταῖς αυραις διαχει- σθαι τους λόγους παρείχετο. γίνεται τοίνυν τοι γυναίω καὶ ετέρας θείας κρειττονος ἐπιφοιτήσεως ελλαμφις ' ἄγγελος γὰρ ἐφε-C στήκει αυτῆ, την τε μορφὴν κοι την ἐσθῆτα λαμπηδόνος φαμδρότερος, καὶ πάλιν αυτῆ τὴν 'των φθασάντων θέαν ἐδείκνυε, 15

προηγόρευέ τε καὶ τον oσον ουπω του συνευνέτου θάνατον. ομἐν ουν του γυνα&υ γαμέτης καταλυει τον βίον κατὰ τὴν του αγγέλου προαναγόρευσιν, το δε γυναιον την Βαβυλωνίαν καταλιπὸν προς την Νίσιβιν γίνεται, τοῖς τε των πριστιανῶν ἱερευσι περιτυχὸν ἀνθομολογεῖται τα μεγαλεῖα του πνευματος. μυεῖται γουν mπώρ' αυτῶν ταυτα δη τα τῶν μιστιανῶν θεῖα οντως και ἀπόρρητα δόγματα. ἐπει δἐ τοῖς μάγοις τουτο κατάδηλον γέγονεν, ἐς ἀναζήτησιν γίνονται του γυναίου. ηκον γουν εἰς την Νίσιβιν, καὶ τὰ μεν πρεσβυτερα τῆς αζιώσεως ἐν κολακείαις αυτοῖς Παρεσκευαστο , ἐντεῖθεν ἀποβουκολῆσαι πειρωμένοις την ἄνθρωπον ' mian casum nominare licet, adolescentulam intereogant quid et aeciderit respomlet acerbas se alicubi sub terra poenas constitutas, magno mcontra bonoritin delicias deum intiximum colentibus decretas vidisse, quem Christiani religiose venerantes a Persis Irrideantur. tum vir eius VerbR Subsannare, perspectoque constanti illius Christianismi complo-ctemii proposito, fustibus impingendis sanitatem reducturum arbi-trari ἔ necem insuper minitari, quam Persae more maiorum illis inserent qui magorum dogmata aspernantur. sed illa divino miore mentem erecta aurea claudere, dicta in vento et aqua scribere. Eidem alia qua dam vivina praestantior lue illustratio contigit. asutu enim angelus, lamna et veste fulgentissimus, iterum priora ei spectacula exhibens, ei mox laturum marisi obitum praeniintians. Praedicta eveniunt, maritu. diem suum obit. mulier relicta Babylonia Nisibin proficiscitur. ibiquo Christianorum sacerdotes nacta vicissim confitetur masi talia spiritus, a que. ab iis sacerdota ua vere coelesti et arcalia Christiatiorum disciplina initiatur. hoc inaei compererant, eam requisitum ae in viam isant,

Nisibi adsunt, et blanditias potissimum agunt, indeque abducere secum

244쪽

I TORIARUM V. 12. 13.229

ἐπεὶ δε νικῶνται καὶ ὁ λύγος αυτοῖς ἀδρανις, ἐν εἱρκτὴ σκληρῶ D

5 κῆς ἐξεχείρησε και ἐς την ' μυίων ἀτίκετο γην. η μεν ουν ἄχρι τῶν Ἱεροσολt μων ἐπελθουσα διεκηρυττε τγην ἐπιφανῆ του θεούκυι ἀ)ιήγητον μεγαλειότητα, ευχύς τε ἀποδομένη ἐν τῶ παναγεῖ μνημείω τυῖ μεγάλου θεου καὶ σωτ/ηρος ημῶν σου πριστον,

τυν τε στατρυν τῶν παθημάτων κατασεβασθεῖσα τω προσκυνη-

10sιατι ἐς την γερὰν ἐπανέδραμε πόλιν. πολλά τε περι τῶν ἐσομέ

Ῥωμαίοις πρυ τῆς τῶν πραγμάτων υρξευλς κυταμηίσασα, βίον τε ἰσύγ γ ελον πολιτευσαμένη , καὶ in πρέπει τοῖς ἄγχις τα εἰς P 136v χην καὶ σῶμα ὁρῶντα, ἀπέστη τῶν τῆdε, τυν τῆς καρτερίας 15 στέφανον ἀκηράτοις ἀναδησαμένη τροπαίοις. 13. U δἐ του Ῥωμαῖκου βασιλενς σωματον τλακας ἐς Β πρόην εξέπεμπεν. ἐς νουν τυ νν βαλόμενος ὁ τῶν Περσῶν

βασιλευς τὴν ἄνωθεν αυτῶ τῆς ἐπικουρίας γεγοντων ροπην, τροἐν μύρτνσιν ἐπιπανεστάτω Σερὶ se στατρυν ἐκ χρυσον πεποιημέ- νον, λιθοκόλλητον, δῶρον ἐξέπεμπεν, ον δῆτα ποσρυης ο βύδου τὸ -τυ παραστησύμενος, λαστραγ ἰοας, ἐν τοῖς τῶν Περσῶν ανακτόροις ἀπέθετο, ετι τὸ Ῥωμαῖκον σκῆπτρον Ιουστι

ρῶ ἔ τερον ποσρόης ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἐξ υπέφθου χρυσου στατρυν

seminam conantur. main verbIs actum agerent, tetra, careeri eam Iongo tempore includunt. sed auxilio dei omnia circumspieientis, eamque nullo tempore abs tuo testimonio sibi relinquentis. angelo apparente e custodia exit, atque Romanorum provinciae suecedens apud Hierosolymam iii, pnem et inenarrabilem dei magnificentiam vivulgat, nacris lue precationibus ad sepulcrum magni dei et salvatoris nostri Iesu Christi essusis, et inicem passi monimentum similiter venerata, Hiem politia regres multaqtie eventura Cliosroae vaticinata, eum euiana Romanis de eius ad ipsos perfugio ac transitione, ante i inna fieret, praedixisset, et vita exeniplo angelico. atque ut decet sanetos, tum animo tum corpore traducta ab his rebus mortalitata discessit, tolerantiaeque corona eum triumpho sempiterito redimita est. 13. Boi noriun i inperrator eustodes eo oris ad Chosroen mittit,qiii animum ad memoriam opis do coelo sibi praeclitae revocans , Ser*ioniari ri clarissimo crucem ex auro fabrefactaui lapillisque inseriis variise tam pro munere oneri; quam crucem Cliosroes Catindae filius uriis recepta In praeda reperiana in Persarii in regia reposuerat. Iustiniano ad liuo remam Roninnariim Potiente. In apleo erueis liuiua Cliosmea ex auro

245쪽

230ΤHEOPHYIACTI

C ἐπιστολην δὲ δη Ἐλληνικοῖς γράμμασιν αμα τω κειμηλίω ἐς τὸ

λεγυμ ενον βυρβαρικον παρεπέμπετο. υπιγέγραπτο di τη ἐπιστωλη και βασιλικη et ποτυπωσις. τὰ της επιστολης ἐν τουτοις δύτα irvrχανεν υντα ' Ουκ αμειφω γαρ της λέξεως τὸ ἀρχέτυπον. sToυτον τον σταυρὸν ἐγὼ ποσρόης βασιλευς βασιλέων, ωιὸς 'Oρμίσδου, oτε ἐκ διαβολικης ἐνεργείας και κακουργιας του

βαλλαρίων εἰς Ῥωμανίαν ἀπηλθομεν, και διὰ τὸ ε ρχεσθαι τὸν D δυστυχη καδεσπρύτην ἐκ του στρατου εἰς τὸ Nισίβιος ἐπὶ τω Io

luo σῖραι τους καβαλλαρίους του μέρους του Νισίβιος εἰς τὸ αν- τῆραι και συνταράςαι, ἐπέμφαμεν καὶ ημεις καβαλλαρρους μετ'

ἄρχόντος εἰς τὸ Σαρχάς, καὶ διὰ της τυης et ου ὁγίου Σεργιου

O ,Πgo crucem aliam eonficiendam, in eaque eanssam dedicationis huius incidendam intraverat. epistolam porro Graece conscriptam cum subsemptione sua, simul cum pretioso illo donario, in barbaricum, quod dic tur, mittit. epistola in verbum haec continebat: ni it enim de primis eius vocibus immutabo. Hanc crucem ego Chosroes, rex regum, filius Horinladae, quando ob instinctum diabolicum sceleratamque molitionem perditissimi Varanii, filii Bargusnae, et quos secum habuit caballariorum . in Romaniam profugere coacti sumus. et quia veniebat nefandus Zad prates ab exercitu Νisibim, ut partis Nisibenae caballarios a luceret, qui nos oPpu- arent et conturbarent, nos quoquo caballarios cum duce Charchas minimus. et confisi ope auxilioque sanes maxime ue venerandi et celebras Sergii, quem petitionibus ac votis annuere solero audiveramus, anno primo regni nostri, mensis Ianuarii die septimo, vovimus, si caballarsi nostra Zia praten occidissent aut vivum cepissent, crucem auream Een mis ornatam in eius templum, propter nomen ipsius inprimis venerauite, missuros. ac die nono mensis Febriiami caput Zadespratae ad nos alla-lum est. quapropter voto nostro damnati, ut id euilibet certo constet, in venerando eius nomine emicem a nobis factam, cum ea quam Iustasi

246쪽

uISTORIARUM V. 13. 14.231

του πεμ Iθέντος σταυρου παρὰ τονστινιανου βασιλέως Ῥωμαίων εἰς τὸν οἶκον tit του, καὶ τεῖ καιρεῖ τῆς δμιξιας τῶν δύο πολι- Ρ 137τειῶν ἐνεχθέντος ἐνταίθα παρὰ λυσρόου βασιλέεος, εἱου Λα- βάδου, του μετέρου no ρύς, και ει ρεθεντος ἐν τοῖς ἰμετέροις 52ησατροῖς, ἐπί φαμεν ἐν του οἴκω του πανσέπτου Σεργίου. V o μἐν Ουν σατράπης κατὰ τὸ διατεταγμένον αἰ et ιδ danoro τυν στ&νρὸν τύ τε τρυμματα του βασιλέι ις. τΨ di ἐπιόντι ἐνιαυ- τω ὁ του Περσικου βασιλεις ἀναγορεύει βασίλειαν Σιρῆν, γίνους Ῥωμαῖκου ἐν di θρησκείας πριστιανῶν , εἰς ωραν δνθουπαν 10 γύμου ταυry κατευνασθείς, κἀντευθεν παρυχαράττων τῶν Γα

δραστικωτατον ἐν Περσίδι Σέργιον παῖδα ἐκ τῆς Σιρῆς δοθῆναι αἰτεοῦ. μετ' ου πολὐ δε τούτου γεγονότος αἰτεῖ, d υροις καὶ αἶθις γεραίρει τον ευεργδεην εἰκότως. επιστολὴν δἐ ἐξίπεμφεν

ip μεγαλομάρτυρι Σεργω ποσρόης βασιλεῖς βασιλέων. ἐγὼ πισρόης βασιλεῖς βασιλέων, ωιὸς 'Oρμίσδου, τα δῶρα τὰ

μετὰ του δίσκου ἐξέπεμψα οὐκ εἰς θέαν ανθρώπων, oudi 7να ἐκ Cm των λόγων μου τὸ μέγεθος του πανσέμνου σου υνόματος γνωσθs, ἀλλα διὰ τυ γνωσθῆναι την αλ λιαν τῶν γενειιένων καὶ τὰς πολλὰς χάριτας καὶ ευεργεσίας ἶς ῖσχον παρὰ σοῖ ' ευτυχω γάρ μοι ἐστιν, Dα το ἐμον ονομα ἐμgέρηται τοῖς ἱεροῖς σου σκεδεσιν.

nus Romanorem Imperator in aedem olus miωrat, discordiis belloquoruod Inter se duo regna graserant, a Choaroao, regum rege, Catindaelio, avo nostro, huc asportata at lue in thesauria nostris tr venta, ita itemplum Serrai gumine venerandi misimus. V lSatrapa iussibus Otraeeutus, emees, cum litteris regiis reddit. anno ldehinc proximo Perearia in rex Siram, genere Romanam, et religione lChristia in , quam aetate florentem connubio sibi copulariit, reginam lpublici tua appellat, et is eo Persar in legis atque instituta negligit. 14 ertio antem anno Sergio Persidis martyri emesentissimo pro filio

ex Sira suscipiendo supplieat. nec ita diu post marsum benemerentem suum donia, et quidem iure honorat, adiuncta epistola Graece composita, quae ud verbum sic son l. Magno mart1ri Sermo Chosroea rex regum. ego Chosroes, rex re- ni, filius Hormiadae, haec dona cum disco misi, non sane ut ab li minibus speetentur, neque ut ex vertas meis per uam venerandi nominiatili ampliaudo cognoscatur. sed ad prodendam gestorum veritatem mul insilue erutias et beneficia, ituae in me contulisti. etenim selicitatem meam interpretor, nomen meuna in sacris vasis tuis conspici. cum versarer Berraniis, otii vi te, vir sancte, ut me auxilio tuo adiuvares et

247쪽

232INEOPHYIACU

εἰς την βοηθειάν μου καὶ ἐν γαστρὶ συλλαβεῖν Σιρην. καὶ ἐπεδη η Σιρη μιστιανη ἐστιν κἀγὼ 'πιλνν, ο ημέτερος νόμος

αδειαν ημῖν ου παρέχει πριστιανην ἔχειν γαμετην. διὰ Ουν την D ἐμην πρὸς ευγνωμοσυνην εἰς ταυτην τον νόμον παρεῖδον, καὶ ταυτην εν γυναιξ ν ημέραν ημέρας ἐν γνησιότητι ἰ σχον και 5εχω, καὶ ουτως συνεῖδον νυν δεηθηναι της σης ἀγαθότητος ἐν γαστρὶ συλλαβεῖν την. και ητησάμην, και συνεταξάμην ἔνα,εὸν ἐν γαστρὶ συλλαβa Σιρη, τυν σταυρὸν τον φορουμενον πGρ'

καὶ η Σιρὴ τον σκοπὸν τουτον εχομεν, 7να εἰς μνημόσυνον του IOὀνόματός σου, ἄγιε, τουτον τὸν σταυρὸν κρατῶμεν. και συνείδομεν ἀντ' auros την τιμην, μη συντεlνουσαν περαιτέρω πων Ρ 138 τετρακισχH.ἰων τριωκοσίων στατηρων μιλιαρησίων, πεντακισχιλίους στατηρας πέμψαι. καὶ εξ Ου την τοιαυτην ἐν εμαυτωεσχον αἴτησιν και ταυτα διελογισάμην, εως Ου ἐφθάσαμεν εἰς το IsῬοσωχοσρών, δέκα ημερῶν πλέον ου διηλθον, καὶ συ , ἄγιε, οὐ διὰ τὸ εἶναί με α ιον αλλα διὰ την αγαθότητα, ἐφάνης μοι ἐν ὁράματι της νακτός, καὶ τρίτον εἶπές μοι ἴδε η Σιρη ἐν γαστρι ἐχει. κἀγὼ ἐν αυτῶ τω ὁράματι τρίτον ἀνταπεκρίθην σοι λέγων, καλῶς, καλῶς, καλῶς. καὶ διὰ την σην ὁγιωσυνην και mἐλεημοσυνην, και διὰ τὸ πάνσεπτόν σου δνομα, καὶ διὰ τὸ εἶναί B σε δοτηρα τῶν αἰτησεων, dia της ημέρας ἐκείνης η Σιρη τὸ εἰθισμένον ταῖς γυναιξιν Ουκ εῖδεν. ἐγὼ δὲ Ουκ ἐδίστασα εἰς τουτο, ἀλλα τοῖς λόγοις σου ἐπίστευσα, καὶ o τι ἄγιος εὶ και ἀληθινὸς

Sira conciperet. et quanquam illa Christiana esset, ego Vero Graec rum sacra colerem, ut per leges nostras habere illam in matrimonio non posSesa, tamen propter inearn erga te pietatem legum securus hanc duxi, ean, lue prae caeteris uxoribus in dies sincero essectu et amo et amavi. stique ita constitui, bonitatem tuam rogare uti Sira foetu gravida fieret. rogaV , et decrevi plane, gI concepisset, erucem quam in collo gestaret, ad venerabilem aedem tuam mittere. et huius rei causa ego et Sira istuc consilii cepimus, uti, monumentum nominis tui, Ir Sancte, hanc crucem apud nos retineamus, placuitque nobis pro ea pretium quam tuor millium trecentorum staterum miliaresiorum non excedente, quinquies mille staterea mittere. ex quo autem huiuscemodi postulationem apud animum concepi et haec mecum cogitavi, donec Rhosochos in Pervenimus, non plus decem dies abierunt, cum tu, sancte, non quod ego sic meritus essem, sed quia bonus es, mihi to per quietem obtulisti, tertiumque dixisti Siram esse gravidam. in eodem viso tibi respondi, bene est, bene est, bene est. ac propter sanctitatem et miserioordiam, Propterque summo colendum nomen tuum, et quia preces ac vota exauius, ex illo die Sirae, uod seminis solet, accidere desiit. ego porro do hoc non dubitavi, sed verbis tuis fidem habui, ac te sanctum ver

248쪽

-ΤORIARUM V. 14. 15. 233

δοτηρ των iaὶτ ησεων. μετὰ το ταυτην τα γυναικεῖα μη υπομε ναι, ἐκ τουτου ἐγνων την δοναμιν του ορύματος καὶ την των παρὰ σου ρηθέντων αληθειαν. παρ' αυτὰ Ουν επεμψα τον αυ- τυν σταυρον καὶ τὴν Tox zoυ τιμην ἐν τω πανσέπτω σου οἴκω, 5 κελευσας ἐκ της τουτου τιμης δίσκον ενα καὶ ποτηριον εν γενέσθαι εἰς λόγον των θείων μυστηρίων, ἰλλὰ μην καὶ σταυρυνγενεσίλαι καταπηχμηναι ὀφείλοντα ἐπι της τιμίας τραπέζης, και Cθυμιατηριον, τὰ πάντα χρυσῶ, και ἀμφίλ ρον Ουννικὸν κεκοσμημένον χρυσει. τὰ-λοιπὰ μιλιαρησια sἶναι του ἄγρυ οἴκου,10 ινα διὰ της τυχης σου, ἄγα, εἰς πάντα, ἐξαιρέτως δἐ εἰς την αἴτησιν ταυτην εἰσέλθῖς εἰς βοηθειάν μου και Σιρης. και υ διὰ της πρεσβεως γέγονεν ημῖν τω ἐλεει της σης ἀγαθότητος, καὶ τω θεληματί μου καὶ Σιρης εἰς τέλεον προελθοι, Iνα κἀγὼ καιη Σιρὴ καὶ πάντες οἱ εν τω κόσμω εἰς την σην δυναμιν ἐλπίζωμεν

15. Εἰς τύχος τοιγαρο ιν ως τὸ τέμενος ὁ ἀποσταλεις ἀφικνεῖται, τὰ δἐ δῶρα τὰ του βασιλέως ἄμα τοῖς γράμμασιν

20 σατο κίνδυνον. τοιγάρτοι των IIερσῶν βασιλευς πάντας τους κεκοινωνηκότας τI τυραννιδι ολωρω παρέδοτο, αυτόν τε Γιν-

7. γενεσθαι καὶ πηr ναι IP.

quo petitorum datorem credidi. et cum illa menses suos non pateretur, vim ac potestatem visi illius dictorumque abs te veritatem perspexi. ob id igitur ipsam crucem et pretium eius in venerandam aedem tuam misi, iussique et ex eo discum unum poculumque unum ad usum divinorum Iuγsteriorum seri; quin etiam crucem in sacrosancta mensa figendam et turibulum, omnia aurea, et Hunnicum utrita lue nperiretur, Ruro ornatum fieri mandavi. reliqua miliaresia sancto templo tuo resin tui, ut Praesidio tuo, sancte, in rebus omnibus, potissimum vero iii linc petitione nie Siramque respicias, quodque tuis precibus misericoriliaque bonitatis tuae nobis concessum est, pro utriusque nostrum desiderio opero ipso perficiatur, ut ego et Sira adeoque mortales universi in potentia tua spem collocemus, atque in te credamus. 15. Qui missus erat, celeriter ad templum perveniens dona regis eum epistola in sacra mensa Exponit. 'Varamus a Chosroe non captus periculum magnum essui u. proinde rex, quotquot eum eo in tyrannide communicaverant, spiritu privavit, ipsun siue Bindoena, ut qui manus contra regem extendisset, in Imedium

Tigri leni demersit. laedera inter Romanos et Persas pari aequitate coli

249쪽

ἐν Dy μοίρα προέρχονται. καὶ Ουτω δῆτα ἐνδυξως ὁ μέγας τε

καὶ Περσικος ἐκεῖνος Ῥωμαίοις κατεπει-το πόλεμος. ωκ αν δὲ περιόψομαι και οσα λέγεται ποσρόην την περὶ M αστέρας των παλδαίων ἐξησκημένον noλυάσχολον ματαιό- ' τα προαναγορευσαι κατὰ την τοῖ πολέμου ἀκμήν. του γὰρ sστρατηγου γωάννου της τῶν μενίων δυνάμεως ευδοκίμου αττω ἐπιτιμουντος ἀκοσμίας Dεκα, καὶ ως ου δετ βασιλέα σκαιον πεφυκέναι τους τρόπους τάς τε τῆς φυχῆς ορμὰς υπιῖναι ἀλλόκο- ιτον, φασὶ προς τον στρατηγὸν λέξαι τον βάρβαρον εἰμη περ Β ωπὸ του καιρου ἐτυραννονμεθα, ονα ἄν ἐθάρρησας, στρατηγέ, is et υν μέγαν ἐν ανθρώποις βασιλέα βάλλειν τοῖς σκωμμασιν. ἐ- di τοῖς πυρουσι μέγα φρονεῖς, ακουσον δὴ α τοῖς θεοῖς ἐς οστερον μεμελέτηται. ἀντικαταρρεουσει, ευ ἴσθι, ἐς τοι ς' μυλυς

ἐμύς δεινά. ἴσεται δὲ τὸ Βαβυλωνιον φυλον τῆς Ῥωμαῖκῆς πολι 1εLς κρατουν τρίτην κυκλοφορικὴν ἐβδομάδα ἐτῶν. μετὰ M15τοῖτο πεμπταίαν ἐβδομάδα ἐνιαυτῶν Ῥωμαῖοι Πέρσας δουλαγωγῆσετε. τουτων δῆ διηνυσμένων, τὴν ἀνέσπερον ημέραν ἐνδῆ- μεῖν τοῖς ἀνθρωποις καὶ τὴν προσδοκωμένην λῆξιν ἐπιβαίνειν του κρύιονς, ἴτε τὰ τῆς φθορῶς παραδίδοται λυσει καὶ τὰ τῆς κρείτονος διαγωγῆς πολιτευεται. V ου μετὰ πολυ δἐ και o φόβος eo C τῆς γαλκηδονίων πόλεως τὴν ἀρχιερατικὴν φροντίδα περιεβά- , χετο, καὶ ἰκουσέ που παρὰ Mσρόου παράδοξα. του γὰρ αυνοκράτορος μυρικίου τοττον ἐς Κτησις ωντα προς ποσρόην ἐπαποστείλαντος, ἐν στα θηρῶ μεσημβρία τινι μετάκλητον εἰς τἄ3. τὴν deest IP. eoepta. hoe tandem modo aere illud et Perat in bellum a Romanis non

sine gloria finitum a Io compositum est. Non praeteribo autem quae Choseo , in operosa inanitate astra n nilao Ctaldaeomani exercitatus, flagrante adhue bello praedixisse sertur. etenim cum Ioannes Armeniarum copiarum dux clarissamus de soluta disciplina, de moribun regiae pereonae in ieeoris et absurdis cupiditati,ia eum obiurgaret, aiunt ita respondisso. nunquam tu auderea, mi dux, in magnum inter homines regem seominata Iacere, nisi iniqua nobi A te Pora dominarentur. Oula vero praesentia tibi spiritus faciunt, alidi iieet quid dii immortales in luturum eonstituerant. scias velim talamit ' tes in vos Romanos redundaturas. gens Babylonica, uitriis in orbem actis annorum hebdomadibus, Romanorum tenebit imperium. post Pernuinque annomani hebdomadas Romani Persas aer vitio prementi secun- cum quae dies alae vespera hominibus illucescet. expectatusque imperii finis aderit, et a M,lita corruptione melior vivendi ratio inducetur.' non milito post etiam Probus. Chalcidensium ereatus episcopus ει α Mauricio Ctesiphontem legatus, ab eodem admiranda audivit. inertille enim qu

250쪽

BISTORIARUM V. 15. 16.

ανάκτορα τουτον εἰσποιησάμενος, ἱδρῶτι περιρρεόμενος της θεο--μητορος εικόνα ηζίου παρὰ του ιερέως θεάσασθc . ἐπιφερόμε- . νος ουν υ ἱερευς τὸ ταυτης ἴνδαλμα ἐν πυκτίω ἐδίδου ἐς θέανελθεῖν του Περσῶν βασιλεῖ. ὁ δἐ προσκυνησας τον πίνακα, ετα-5σκε παρεστάναι αυτω τὸ τουτου αρχέτυπον, φησαί τε Πρυς αυ- τον τὰς Ἀλεξάνδρου νίκας αυτ υ του Μακεδόνος χαρωασθαι.

και τὰ ηδη που γεγονέναι, ἀπολαβόντος ποσρόου την ἐς τὰ βα- D

Gιλεια κάθοδον etων τε τυράννων ἐπικεκρατηκότος ρωμη τε καὶ

δυνάμει του αυτοκράτορος, διεξ5ει ὁ Πρόβος. καὶ περὶ την 10 νευὶ ηκε no λυλείψανα της ἐπὶ της Γυβυλῶνος ἐγχειρηθείσης

τοῖς ἀνθ ρώποις πυργοποιίας υπεῖναι, την τε πλίνθευσιν, καθὰ

τω ιεροφάντI MωσI διηγόρευται, εἶναι λίαν ἐπιμελῶς ἐξοπτη

θεῖσαν πυρι

Ἀλλ' ἐπεὶ του Περσικου πολέμου τη συνθηκI της ἀφηγη- 15σεως ως οἷόν τε ην ἀπετερματίσαμεν την υπόθεσιν, προς τὰ τIMρωπI πραχθέντα χωρείτω αυθις ὁ κάλαμος, τὰς βψλους ναυτιλλόμενος μέλανι, υπως ἐπὶ τυν λιμένα του σκοπου καθορμιζόμενος, καὶ τὰς ἐπιgανεῖς των πράξεων φόρτον φερόμενος, τὰ

των ἀξιαφηγητων ακουσμάτων Πληθωσειεν.

τοῖς πράγμασι, καὶ την πρόοδον ουκ ἐκ κλίνης βαρβαρικης μυθικῶς ποιουμένης Θηρικώτερον, ροδιδάκτολός τε ἀπανηναμένης ἀκουειν, ἐπεὶ τὸ ξίφος τοῖς αῖμασιν αυτοῖς Ου φοινίσσεται,

τὰς δυνάμεις ὁ αυτοκράτωρ ἐς την Ηρώπην ως τάχιστα μετεβι-

dana serventissima, cum In regiam illum a trisset sudore uo manaret, dei matris imaginem sibi ab eo ostendi postulavit. quam ille indepictam secum ferens regi spectandam obtulit. rex tabellam Veneratus noctu ipsam va nem sibi apparitisse retulis, dixisseque se ipsi Alexa dri Macedonis victorias laritam esse. quod dudum esse factum Probus confirmavit, cum iam in regnum rediisset, tyrannosque viribus et virtute imperatoria adiutus perdomuisset. allatae sunt item a Ninive reliquiae turris Babel, quam fietis lateribus, ut sacrorum doctor Mosea explicavit, et igni diligenter exeocus homines exaedificare tentaverimi. Sed quoniam quae de bello Persieo seribenda fuerunt, cum eius berisne absolvimus, aὸ res in Europa gestas stilus redeat, et in atramento libros pernaviget, ut ad portum proposiu appulsus et insignibus rebus ge8tis onustus, quod superest auditionum memoratu dignarum reprii

sentet.

16. Cum igitur Iam in Oriento rediret rebus dies, nec sabulose s eundum Homeriam e lecto barbarico Aurora prodaret, nolletque audareboδοδάκτυλος i. e. roseos habens digitos seu purpurea , quandoquidem gladiorum sanguine purpurandorum materia non restabat, copias imperator quamprimum in Europam transfert, et Anchialum advenire

SEARCH

MENU NAVIGATION