장음표시 사용
271쪽
Β μεταμορφουν καὶ πλάττερο καὶ δημιουργῆσαι πειθηνιον. το υνο Πρῖσκος κρατασας τοῖς λόγοις ἐς βαφλέα ἀπέπεμπε τα τεῖν πόνων ἐπίχειρα, τριακοσιοις συμφράξας την λείαν, πρόταγόν τε τουτων τον TaTωερ προεωτήσατο. ὁ μἐν Ουν Ἀτίμερ τῆς
vola περιτυχὼν ἐς ἀδόκητον καταγώεται κίνδυνον ' μεσούσης γὰρ ἡμέρας ἐκλυτως καὶ et ροντίδος ἐκτυς στρατοπεδευοντι, κυὸ την
χλόην νωομένης τῆς Ἀπου, το βάρβαρον ἐπιτέθεται. βοῆς
C τοιο αροῖν γενομένης, τῶν τε Ῥωμαίων καθειπάτων ἀφειπων,
νόμενος ἐς μέγα ὀλέθρου κατέπιπτε ' φέρειν γὰρ Ουκ Iχων την ἀντιμέτωπον μάχην ἐτέτραπτο προς φυγήν, βαλλόμενός τε Ου
καιρίαις βολαῖς μόλις υπέδρα τον κίνδυνον. των συν Ῥωμαίων ἐπιγενομένων nεζῶν και διασωσάντων τον Ἀτίμερ, προς τοἰς
V 245 Σκλαβηνους χοιπὸν εχειρούργουν τυν nόλεμον. τῆς τοίνυν μά- 15χης ἐς το καρτερὸν γενομένης κρατοῖσι των Σκλαβηνῶν ' μαῖοι, D φόνον τε πολύν ἀπεργασάμενοι, no ήκοντα βαρβάροις ζωγρε- σαντες ἐπανyεσαν προς τον χάρακα, λείαν 'εινμαῖκῆν υπὸ τῶν πιλυβηνῶν διασωσάμενοι. ὁ μἐν ουν Ἀτίμερ τυ σῶμά πως ἀκεσάμενος ἐς Βυζάντιον ηκεν, ἀξιολογωτάτην προνομὴν ἐπιτε - πρόμενος. υθεὶς τοιγαροῶν ὁ αυτοκράrωρ ἐπι τοῖς συγκυρή-- σιν, ἐπι τὸ τos θεοῖ μέγιστον ἀνὰ τὴν πόλιν ἐπαννυχιζε τέμενος,
εὶτα μετὰ τοs λεῶ τὰς ἱκετηρίας εὐχὰς ποιησάμενος ὴξίου τοθεῖον ἐπισημότερα δυῶναι τα τρόπαια.
Amotiones alio derivare . alte re fortunas, et, o me intum anum tran sorauare fingere labrieare omnia. almulatque igitur Priscus verbia obtinuit quod viavit, praedam laborem praemia ad imperatorern cum trece tia custodibus, Tati more praeposito, ussit. Tauater ByEantium per* eum die Mxto Selavis o uri enubiis periculo improviso Mi implicitus. nam eum meridie animo vae rua mararumque liver subsisteret, et equi gramina tonderent, ha, iri imminenti clamore exorio, Romniaque ab equis haud paratia, Tatiuam aliauantum praemirreus et hostibus appropiuctuans gummum dis imen adiu, et mim a fronto prementes austi nere suom arripuit. quanquam vero letalibus p ta non estio . exitium tamen aegre vitavit. superveniunt Romani pedites, ac Ta- timere conservato arina in Sclavos coii veriunt, et pugna gumma eonte Mone pugn&ta victoriam adipiscuntur, multoque interemptis et Ouinqua ginta opus ae praeda a Selavis defensa in instra sa reserant. Tali meepima consanescentunis Byzantium mim manubila minime vulgaribus i trat. quibus rebus recreatua imperator in ampli imo urbis templo per
vigilium sit. Minda mippliinuonem cum populo obiena, deuin P catur uti ut triora tropaea largiatur. Di iti eo by Corale
272쪽
o 'O-πολέμαρχος Πρίσκος ἐπὶ κατασκοπῆ προθέειν ἀνδρά
ται, περιπhαουσι δυσκαταγωνίστω κακω ' και διν διόλωλεν απαν
μαίους του τέλματος. , ὁ μεν ουν Ἀλέξανδρος ὁ ταξίαρχος περι- στοιχίσας τυν χῶρον παραδιδόναι τουτους ἐπειρῶτο πυρἱ' η δῖφλὸξ νοσηλευομένη οπὸ της υγρῶς κατεμαλθακευετο φυσεως, και Βην τω Αλεξάνδρω τὰ της ἐπιβολης Ουκ ειδόκιμα. τοίνυν Γη- 15 παις ἀνηρ, ἐκ των πριστιανῶν θρησκεως πάλαι ποτε πεφυκως, μετὰ των βαρβάρων υπον. ουτος προς τους ' μαίους αυτομολῶν δακτυλοδεικτεῖ και την εισοδον. Οἱ μἐν Ουν Ῥωμαῖοι τωνῶσοδων γενόμενοι κυριοι κρὰτουσι τῶν βαρβάρων. ὁ δἐ Ἀλέξανδρος ἀνετάζων κατεπυνθάνετο πόθεν τοῖς εαλωκόσι τὸ γένος.
20 οἱ di βάρβαροι εἶς ἰπόνοιαν καταπεπτωκοτες θανάτου χάρσεφραζον ταῖς κολάσεσιν ώς περὶ ἀλλοτρίου του σωματος τὰς ἐκ τῶν μαστίγων ἀλγηδόνας διατιθέμενοι. 9) ὁ δὲ Γηπαις διεξ- Cηει τε ἄπαντα καὶ δι Ἀγχεν ἐκ λεπτου τὰ πράγματα, φάσκω vinis Mouσώπιον τυν λεγόμενον ρηγα τῶν βαρβάρων φωνy τονς
20. an χαίρειν pDis postero Priscus speculatoritias praemissis hoste vaeare Iomni
cognovit. itaque trans fluvium Helibaciam mane ut progrediatur, Alexandro mandat. Alexander amne vicino traiecto Sclavos ossemlu. qui visis hosti us in proximas paludes silvamque trepide aufugiunt. sis capiendis Romani insistunt. seὸ in limum ineuietentes malo vix eluctabili se induunt ἰ perissetque amen universum, nisi Alexander tribunus celeriter Epalustribus et coenosia illis locis eos eduxisset. undique circumiecto Selavum perdere conaretur, sanuna humore praepessita convalescere non potuit. et omnino aggressio illa parum honorinea Alexa dro cecidit. Gepida porro quidam, olim Christianus, a barbaris, Romanos transfugiens, qua via intrarent, intenta manu demonstravit. Romani aditu potiti simul barbaroriam potiunturi captos Alexander ninis subiicietis percunctatur unde illis genus. qui vesana subnixi confidentia,eriiciatus et mortem nihili faciebant, doloresque flagelloriam valui in ali nis corporibus patiebantur. 93 at enim Geps la enarraibat omnia, et minima quaeque rerum indicabat, dicebatque captivos illos subesse Mumcio cuidam nomine, quem barbari regem appellarentia eum uiginta
273쪽
ἐζευγηρημένους ἐπιλαι, τουτον δὲ τυν BIουσωκιον ἐνaτλίζεσθ' αι μετὰ παρασάγγας τριάκοντα, τοτ ς ει ἁλόντος ἐκπίμφαι ἐπὶ κατασκοπη της Ῥωμαίων δυνάμεως, ἀκηκοέναι τε καὶ τὰ περὶ τον Ἀρδάγαστον γεγονότα προ μικρου δυσzυχηματα. παρηνει τε Ῥωμαίους ἀθρόαν τὴν ἐπιστασίαν ποιησασθαι, τον τε βάρβαρον sελεῖν τω ἀδοκητω et ς επιθεσεως. ὁ μἐν Ουν ' λεβανδρος παρὰ D τυν IIρίσκον γενόμενος τους βαρβάρονς ηνεγκατο, ὁ δε noλέμαρχος αναιρεσει τουτους παρέδοτο. γίνεται γουν προς τον στρα
τηγον ὁ Γηπαις ἐκεῖνος ὁ βάρβαρος, καὶ διέζεισι Πρίσκφ τὰ τῶν
βαρβάρων διανοηματα, εἰσηγεῖτό τε επιστηναι τευ βαρβάρω τυν 1οIDωκον. καὶ πίστιν της ἐπιτετ ξεως ἐδέδου φενακ*ειν ὁ Γηπαις τον βάρβαρον. ἐπιχαρῶς τοίνον ὁ Πρίσκος τους λόγους ἀρύμενος, δωροις τε λαμπροῖς τυν ηυτομοληκότα λιπάνας ἐπαγγελίαις
τε περιδόξοις ἐχυρωσάμενος, εξαπατ σαι τουτον ἐπεπομφει τον
βάρβαρον. καὶ ουν ὁ Γηπαις προς Μουσωκιον γίνεται, αιτεῖ τε 15 μονοξυλων πληθη ἀπὸ τουτου ελεῖν, o πως τοἰ ς ητυχηκότας περὶ P 156 τον 'χρδύγαστον περαιώσηται. ὁ μεν ουν stiυσωκιος ερμαιόν τι δοκῶν τὰ ωπὸ της απάτης αυτω καττυόμενα ἐδίδου μονόξυλα, v 246 ὁπως ὁ Γηπαις τους περι τυν Αρδίγαστον διασώσηται. εκατῖντolνυν πρυς τοῖς πεντηκοντα ἀκατlοις λαβών, καὶ προσκύπους Nτριάκοντα, εἰς τὸ ἀντιπέραν του ποταμου παραγίνεται, ον οι
ἐγχώριοι Πασπίριον ὀνομάζουσιν. ὁ δε IIρίσκος κατὰ το συν- Θ μα ἐξ εωλνου ἀπηρχετο της βαδίσεως. ἀτὰρ ὁ Γ παις ἀνηρτων συνεληλυθότων κλέφας την άισθησιν μεσουσης της νυκτὸς
21. nonne τρι-οσlous parasangis ab eo Ioco habitare; captos Illos ad Romanorem copias explorandas misisset audiisse eluim quam cladem paulo ante Ardagastus occeperit, hortabaturque Romanos ut repente eo copias promo erent, acharbarum inexpectato aggressi captivunt sacerent. Alexa tuler itaque barbarog secum trahens ad Ρriscum proficiscitur; quos ille e medio tollit. ad eum Gepida veniens cogitata barbaror in memorat, et reis oppri- metuli consilium impertit, ac promissione cloli, quo harbarum irretiret, rem hene eventuram fidem sibi conciliat. his Prisciis non sine voluptatis audiuis, transfugam muneribus eximiis et promissis magnificis prosecutus, ad harbaram fraude circumveniemluin mittit. Gepula Musocium adit, Iinutum copiam ad calamitosos Ardagasti suluntos transvehetulos petit. Iuusocius pro emolumento non sperato amplectens, quam Gepida fraudem Consuebat, monox3la ad Ardagasti populum transvectione conservandum auribula. actuariolis igitur centum quinquaginta cum remigibus triginta acceptis, in ulteriorem numinis, quem accolae Paspirium V cant, myam traiicu. Priscus ex eo titulo mane iter ing editur. G
pida multitudinem salieres, nocto media ad ducem Romanorum Vadens,
274쪽
λίαν των ἐνυπνίων ἀντείχοντο. ὁ δὲ Γηπαις τους βυρβάρους διας θείρειν κατειρωνευετο, τρίτη δἐ φυλακῆ καί τι μικρὸν μεταστὰς C10και προς τὴν ἐνέδραν γενόμενος ουπεξάγει τού λόχου Αλέξανδρον. καὶ ουν διιθύνας Ῥωμαίους επὶ τον II πψιον ποταμόν, καὶ σύνθημα λαβών τε και douς, ἐπὶ τους βαρβάρους ἐχώρησεν. ετιτοίνυν των βαρβάρων προσομιλούντων του ἔπνου δύ θυυρικῶν
ὐσμάτων ἐδίδου ὁ Γήπαις τφ 'Ἀλεξάνδρο το σύνθημα. ὁ δἐ 15 άλε ανδρος ἐπιστὰς τοῖς βαρβάροις απνον καὶ ζωῆς τὴν ζημίαν
παρείχετο. ἐπεὶ di των ἀκατίων γέγονεν ἐγκρατής, προς τον στρατηγὸν αγγελονς ῖζέπεμπεν, τῆς επιβολῆς τὰς ὁρμας ἐπιτεα Dνων. ὁ δε IIρίσκος τρισχιλίους ἀράμενος καὶ διανείμας εἰς τὰ
Centum amnatos ab eo poscit, quonam opera barbaros ad ripam Interficiat. dux ducentos instructos Alexandro tribuno cominittiti postituam sumi ut Paspirio appropin quarunt, Gepida eos in i insidiis locat. noctu hartari somno vinoque sepulti somniis suis detinentur. Gepida eos occisurum dissimulans, tertia vigilia paululiin, abscedens Alexandrum subducit, eum lue ad fluvium dirigens, composita t sera ad barbaros gressum recipit. quibus etiamtum ex Abaricis cantilenis consopitis, Alexandro signum dat. is in eos irritens somno et vita pariter inultat. posse quam naviculas obtinuit, nuntios ad ducem pro numero ad impressionem Corroborandam mittit. Priscua cum tribus millibus in aeatia distrat,utis Paspirium transit, mediaque nocte infesti accessus initium taciti barbarua prae ebrietate metuent amiserat r illo uilippo die laneralia sesta fratri, ut mos est barbaris, eelebrarat. itaque singulari timore perculsis omnibus, rex vivus an potestatem adducitur. Romani reliquiiiii nortis istum in sanguine sumtendo consuuiunt. lucis exorau dux receptui cauit. by sic
275쪽
τε δυνάμεις ὁ στρατηγὸς διεπορθμευσατο. τοίνυν οι Ῥωμαῖοa φρονηματισθέντες ἐπι τοῖς συγκυρήσασι πρὸς τροφον κατεκλανοντο. . lata τῆ Moy συρράπτονται, κώ τη παροινία τας εὐ--πραζίας νοθευσαντες της διαφρουρῶς κατημέλησαν, ην σκουλ-καν συνηθ ἐς τη πατρει φωνI 'rii μαίοις ἀποκαλεῖν. τυ μ ἐν νε- sνικημένον συναθροισθεν ἀντιταλαντευει Ῥωμαίοις την ἰ φοδον
καὶ 'ν αν ἡ αντίδοσις χαλεπωτέρα τῆς ἐπιτετ ξεως, εἰ μη ὁ Πν ζων τὰς δυνε μεις τὰς πεζικας περιστησάμενος τῆς μάχης ἐκράτησεν. ἐξ ἔωθινου δε ὁ Πρωκος τot ς φρουράρχους ἀνεσκολόπιζε , ναὶ δὴ καί τινας του ὁπλιτικοὐ πικρῶς ἐμαστθωσεν. 1o P 15r 10. V δἐ αυτοκράτωρ Tατψερα αντιπέμπει προς τον πολέμαρχον, βασιλείοος δέλτονς ἐπιφερόμενον ' ην di η τῶν
δέλτων ἀξίωσις την χειμέριον ωραν αντόλ τοας Ῥωμαίους ποιο σασθαι. παραγεγονότος τοἰνουν του τψερ καὶ τῶν βασιλικῶν γνωρισθέντων λογίων, θρύλλος υφάπτεται σω στρατετματι. 15 καταστασιάζει τοίνυν η Ῥωμαίων πληθυς, παρωσαμένο τοτς
λόγονς του αντοκράτορος, άἴκοι τε την τοὐ τύχοις ώραν ἐν χείρει ποιήσασθοι ' ου γὰρ επὶ βαρβάρου γης ἔναυλίζεσθαι ' μα-B σκον γὰρ ψύχη υπεῖναι δυσυπομόνητα, τά τε των βαρβάρων πλήθη ἀκαταγώνιστα. ὁ δἐ στρατηγος πειθοῖ τινι τακτικὴ τῆς 20
στρατιῶς τυ δυσήνιον υπεμύλαττεν. ἐπεὶ di γίνονται αἱ δυνάμεις πειθήνιοι, ἐπὶ βαρβάρου γης ὁ τῶν Ῥωμαίων πολέμαρχος
διαλύει τον χάρακα. - ταύταις τοιγαρουν ταῖς ἰμέραις θεω φροντίδι τινὶ ὁ τον
φόνον ἐπὶ τὴν Arχωλον ποιησύμενος, ἴτε τῆς ἐλάφου πολλῶν rediet hora tertia praedam et exeretium per suvium reducIL Romani his rebus gestis confidentia elati, ad delicias et compotationem converiuntur, felicitatem lue suam helluatione eorrunt pentes custodiae, quam Scu Cain patrio sermone nominant, oblivitumntur, victi siquidem densata --terva Romanis temiptionem repeiiciunt; superassetqtie acceptam calamitatem vicissim illata saevitia, niti Geneto peditatu circumfusoa pumando fregisset. mane Priseus custodiae praesectos palis suffixit, et quosdam de axerifitu dirum in modum flagellavit. IO. Imperator Tati merem ad silmnium ducem eum litteris mittit, quidia a mandatur ut illic exercitum in hibernis habeat. quod ut militea Compererunt, tumultuose ac seditisse mandata repellentes domi hiberita Bgitare contendunt, in regione barbara permanere Getrectantes, tilin quod Stile frigora intoleranda saeviant. tum quod barbari ob multitudinem sint inexpui nabiles. dux suadela quadam officio suo conveniente roseaetarios illorum spiritus moderatiir; ac postquam eos in solo bartaro obedientea habuit, eonesonem dimittit.
Diebus illia divina providentia depreliensus est qui ad Anchialum eaedem patrarat, cervua multi de imperatoria inpatorii ira ius
276쪽
περι τυν αυτοκράτορα δίωξις ρεγυνει. ovκ gno τρόπου καὶ τὴν αἰτίαν διεξελθ εῖν της δραστικης προνοίας, της περὶ την οἰ- Cκουμένην διατρεχουσης ὁσημέραι, ἀκαμύτω τε ὀφθαλμω ἐπισκο- V 247n0ύσης τα τῖδε, τας τε ἀντιδόσεις των βεβιωμένων Προς τοῖς 5 ἀνθρωποις πρυτανευoet σης αεί. ηλω τευ δακτυλω τις δίκης ὁ του φόνου πατήρ. μετὰ χρόνον γὰρ ἐπι τυ βασίλειον ἄστυ γενόμενος τα χρισῆς γνης επίσημα χρυσουργω τεχνίτI τινὶ διαχωνευσαι παρείχετο. ὁ μεν ουν τεχνίτης τα μελη τῆς ζωνης κατανοήσας λίαν εnldo ζα τό τε σχημα τῆς εφηλώσεως βίαιον την 10 τε του προσώπου ποιότητα βύρβυρον, κλοπὴν δρασθῆναI τιναυπὸ του ἀνδρὸς υπειλήφει. παραπεμψάμενος τοίνυν εκ του λεγ o- Dμένου πραθορος των δήμων ἄνδρας επτὰ παρεδίδου τευ δικαστη- ρει τον βάρβαρον. οἱ μεν ουν υ φανχενιζόμενον και λων κατα-sτασιάζοντα ἐν τψ οἴκω των ἐγκλημάτων τυν βάρβαρον διεκόμι-
15ζον, ερμηνέα τε προστησάμενοι κατεπυνθάνοντο πόθεν αυτρο
τος. ἐπεὶ di τοῖς λόγοις πείθειν ora οιός τε ἰν, βία προς την πρῆξιν ἐχώρησεν. ἐνεδραν τοιγαρουν συστησάμενος ἀδοκήτως τε ἐπιθεμενος ἀφαρπάζει την παρθένον o ἐραστής. ἐντευθεν Ο πό- Ρ 158 25λεμος λαμβάνει τα σπέρειατα. οι μεν ουν Aorγόβαρδοι κατὰ
'irebantur. non erit autem alia re raso m quoque commemorare in iis providentiae, mundum Perminentis assidue, rea nostras indefessolum ne aspicientis, semperque morialibus factorum praemia remetientis. diguo iustitiae captus est homicida. nam eum post intervallum temporia in urbena imperatoriam venisset, aureum balteum ob insignes in eo bullas constandas dedit. aurifex bullas opere pulcentino et solido Bona allaboratas , ac faciem praeterea hominis barbaram attentius considerans, furtum ab eo factum auspicatus egia accersitis igitur a praetore populi, qui divitur, apparitoribus septem, barbarum tribuiuili travit. qui erecta cervice ambulantem Et contumacem in praetorium deducunt, adhibitoque interpreto quaerant unde illi baltei tam conspicui taliique magnifici sp sia. ibi intersector Gepida admodum astute ae tueri in hanc set tentiam. Longobardicae gentis principem fuisse Altioinum. hunc adolescentulam Coniciundi Gepidarum regis filiam deperisse. cui cum verbis quod volebat Persuadere nequivisset, ad vim processisse, compositissiue insidiis linprovim virginem invasisse ac rapuisse. inde bellum extitisse, in quo
277쪽
τα περὶ την πρεσβεων προσγένοιτο, δῶρα ὁ ηδικημένος μεγαλοπρεπῶς ἐπεπόμφει παρα τυν Καίσαρα. ὁμαυτοκράτωρ τὸ s
gιλοτιμον θαυμάσας του ικετευσαντος προς ἐχεον ἐπικλίνεται, iB επιστολην τε συντάξας προστάττει Βαδουαρίω στρατηγω τὰς περὶ την Σκυθίαν και Μυσίαν δυνάμεις ἀθροίσαντα βοηθεῖν Κονι- , μουνδω. η'rγ έλθη τοίνυν ταυτα τω Ἀλβουῖ, καὶ τὰς Ῥωμαίων
ὀρρωd σας dυνάμεις συνθηκαις κχίου καὶ δώροις λαμπροῖς προς 10
τον ηδικημένον Ac ἐἡος εἰπεῖν διαλυσασθαι, εχτει τε καὶ τηνἐπιγαμβρων γομηλίοις νομοις ποιησασθαι. ὁ δ/. Koνιμουνδος το ὁριμυ μη φέρων της υβρεως Πολεμοις ηζίου τὰς οβρεις των ἐκβάσεων γίνεσθαι. γεγονυίας τοίνυν της παρατάξεως νικῶσι
Ῥωμαῖοι, και κυριοι των σκυλων Οι νενικηκοτες καθίστανται. 15C'ἐντευθεν ' ' φησιν της λαμπρῶς ταυτης ζώνης ἐπίκτησις. '' εἶτα ἀνακρωεται υπὸ της περιπόλου τάξεως του δικαστηρίου, και τὰ Ουτος υς την ἐπι Ιανη ταυτην περιεκειτο ζώνην. ὁ μἐν. ουν ἐπισυνάπτει πλάσματα nλάσματι, καὶ φησίν υἱὸς ἐκ παλ-λακης του λεγομένου των Αογγοβάρδων ρηγὸς ετvrχανεν ἄν, ἴς 20 τὴν ἐπιφανη ζώνην περιεβάλλετο. τουτον ἀνελὼν καὶ λαφυραγωγησας τον τεθνεῶτα μισθὸν των κινδυνων ἀνειλόμην την ζώνην.''ovτω μεν οιν ὁ βάρβυρος λίαν σοφιστικευει δεινῶς, και Ilνεται D πιθανὸς τω διηγηματι, καὶ τέως μικρὸν αποκρυπτει τον φόνον.
Longobardos priores tulisse. quocirca Coniniundum Iemtos ad Iustinum
luniorem misisse auxilium obsecrasse. quo autem legatio plus apud imperatorem Valeret, dona quoque augusta assiunxisse. imperatorem in supplice munificentiam adimi ratum, et a j miserationem inflexum, per epistolam Baduario duci praecepisse ut e Seythia et M sia collectis copiis Continuitilo succurreret. sis Alboino nuntiatis, eum Romanos timentem exercitus, Dellere et donis sumptuosis, ut paucis absolvam, cum eo Cui iniuriam intulerat pacem sacere voluisse, atque etiam affinitatem nuptia- ruin legibus contra liere studuisse. Conimundum acerbitatem contumeliae nun ferentem, bello acceptas iniurias ulcisci postulasse. collatis igitur signis Ronaanos victoriam et spolia obtinuisse indo se huncce tam Insi-guem balteum acquisisse. postea a eohorte tribunal circumstante interrogatur quisnam fuisset hoc tam eximio cinctus balteo. illo mendacium me Hlacio assuens, L.ongobardorum regis ex pellice filium fuisse; eum se interfecisse, exanimem spoliasse, balteumque periculorum suom In prae inium abstulisse. hoe modo barbarus, cum perquam Veteratorie pro se respotuleret et caedem ad exigui temporis momentum occultaret non in-
278쪽
10 πρὸς στρεβλωσεις ὁ προεστὼς του δικαστηρίου τον βάρβαρον
ε τερε. της τοίνυν γλωττης αντιθε Ους ποιουσης τους λόγους, πων τε κολάσεων κατεπειγουσῶν πρυς τὰ εἰκότα τον βάρβαρον, ὁ ονευτης αυτο κατάθετος γίνεται και παραγυμνουνται τὰ σφάλματα ε αγορευθέντος του ἐγχειρηματος. ὁ μεν ουν παλαμναῖος
15 ρκεῖνος και βάρβαρος δίκας της δμότητος εἰσπραττόμενος ὀδουσι
θηρίων παρεδίδοτο ψηφοις, εἶτα τω Πυμτύγω πυρι παρείχετο παρανάλωμα. 11. Ἐν τουτω δη τω ενιαυτω εἰς τὰ προ του ἄστεος τἰ- κΓονται παράδοξα τερατα, παιδίον τετράπουν, ἄλλο δὲ δικόρυ- 20 τον. λέγουσι δἐ οι τὰς ιστορίας μετ' ἐπιμελειας συγγράψαντες μ' εἶναι εἰς αγαθυν την των τεράτων ταῖς πόλεσιν επιφάνειαν. τὰ ι ἐν Ουν τέρατα ἐπιδεδειγμένα IIαυρικίω του αυτοκράτορι πα-
Credibilia narraro vIsua crimine absolvituri tum quidam praetori astatμtium eius verba inter se componens discutit, et eomam quae narraverat tempua nosse gestit. quamobrem apparitores cursu eum insecuti in iudicium retrahunt. Invessum praetor de tempore eorum quae narrassevPereunctatur. quoniam igitur certum erat quiddam antiquius suisso expositum et ante annos triginta tactum , quot annus aetatis ipso nondum nnberet, praetor eum tormentis addiciti ubi lingua auiam camilenam edente, cruciatibus ad vero consentanea fatetula barbarum urgentibus. consessus ipsemet quod ros emat, delictum suuin aperit. ita crinentus ille crudelitatis suae poenas exigitur. hestiisque dilaniandus iudicum sentenuis obiicitur, deindo pro auctario nammis rapulis inlicitur. II. Hoc ipso anno mirabilia portenta in stiburbanis generata μ int. puer quadrupes, alius biceps. assimnant qui diligenter historius explicarunt; nihil faustum civitalibus portetuli, quotieου monstra conspiciantur. haec igitur monstra Maii dicio ostensa neci data sunt. Porro unpoatos I'rucum exauctoralis, Pereum fratrem Romanarraui copiar in Praeseetuna
279쪽
μαίων ποιεῖται δυνάμεων. ὁ μἐν ουν Πρίσκος τουτων ΟυπωB ἐnέπυστο. και Ουν τὰς δυνάμεις ἀράμενος διαπεραιοῖται τον
ποταμόν. δυσανασχετεῖ γὰρ τὰ πληθη την τριβην προς βάρβαρον χώραν ποιησασθαι ' ἐὁεδίει γὰρ μη πως εξαπιναίως ἐφεστηκότες οἱ βάρβαροι την λεων ἀποίσονται. ὁ δἐ λαγῶνος ἀκη-5κοὼς του ' μα οὐ την ἀπόβασιν λίαν ἐθαύμαζεν ' ειτα αγγέλως προς τὸν Πρίσκον ἐξέπεμψε, της ἀναζευξεως την αἰτίαν πυθέσθαι γλιχομενος. ὁ μεν ουν Πρίσκος ἀπεβουκόλησεν ώς οἷόν τε
τοῖς λόγοις πιθανῶς. ημέραι δἐ τρεις, καὶ ηγγέλθη τω Πρίσκω
C μίλλειν διεχχειρεῖν τον λαγῶνον ταῖς Ῥωμαῖκαῖς δυνάμεσιν επι- 10 τίθεσθαι, τὰ δὲ των Σκλαβηνῶν πληθη προστάττειν διαπεραιου-oθαι τὸν ' τρον ' τω υντι γὰρ ἐχαλέπαινεν ἐνεκότει τε λίαν ἐνευδοκιμηθείσαις ταῖς Ῥωμαίων δυνάμεσιν. ὁ μεν οἶν Tαργητιος G τε των βαρβάρων λογάδες τω λαγάνP παρῖνουν παραλυειν τὸν πόλεμον ' εφασκον γὰρ μη ενδίκως αυτον χαλεπαίνειν ' - 15μαίοις. μεγαλοφρονως τοίνυν ὁ Πρίσκος πρέσβυν ώς τὸν πα- γῶνον ἐξέπεμψε s. Θεόδωρος ἔνομα αυτῶ), την φασιν ἄνδρα δεξιόν τε καὶ ευεπίβολον, την τέχνην ἰατρόν, την γλῶτταν ἐλευθε-D ρον. o ἔτος δἐ κραταιὸς προς τὸν παγῶνον ἐγίνετο. ὁ μἐν Ουν βάρβαρος φρονηματισθεις ἐπὶ τοῖς αυτω συγκυρησασι λίαν m
προσεῖναι τε, υσον περ ηλιος ἀνατείνει τὸ βλέμμα, τὸν ἀντιτάξασθαι δυνησόμενον. διά τοι τουτο ὁ πρέσβυς ιστορίας πολλης γενόμενος κάτοχος βαρβαρικὰ παραδείγμασιν εταπείνου φρυάγματα. εἰπεῖν di καὶ τα της ιστορίας Ουκ ἀνακόλουθον υπεστιν. 25
22. προσιέναι Exo. instituit. euius rei Priscus adhuc nescius eum copiis, quas in regione
t strbara haerere moleste ferret, amnem transit. timebat enim ne a barbaris do subito ii ruentibua diriperentur. Romanorum descensu Bucito, etiam atque etiam ndmiratus, per intermuntium re sitionis liuius Causam studiose exquirit. Priscus qua potest verborum probabituata Chaganum ludit. post triduum nuntiatur Prisco Cli anuni in Romanos invasuriun, iam Sclavos Istratin iussisse traiicerer vero enim eorum felicitate dolens, ira inflammabatur. caeterum Targitius et nobilitas arma dissuadentes, ipsum Romanis immerito irasci affirmabant. nia olgitur animo Priscus oratorem ad Chaganum mittit, Theodorum nomine, hominem ingenio dextrum et sagacem, professione me licum, lingua liberum, qui velut firmo cinctus praesidio ad Cliaganum Vettiebati barbarus propiaer res secundas conceptis spiritibus non pariina Superbiebat, seque
omnium gentium dominum gloriabatur, nec reperiri sub sole qui sibi Posset reaistere. quocirca segatus antiquitatis sene peritus hominis it olentiam atriue fraudium exemplo quouam compescit; quod apponere
280쪽
7 φησε γάρ α νε, παγανε, παλαιου τινος καὶ λίαν σοφου δι γηματος. ' ἐnia δὲ ἡ ε ναρξις προσεχῆ προς ἀκρήασιν ἐνεποlει, etυν βάρβαρον, Ουκ ἐλάμβανεν ἐγκοπην η της ιστορίας ἀνῆγ'ησις. Σέσωστρίν φασι γεγενῆσθαί nora ἄνδρα λων ευδαίμονα καὶ τῆς 5 Alrυπτιακῆς βασιλεως ἐπιφανωτατον. τουτον κομῶν επὶ του Ρ 16o πλουτου λόγος πρεσβυτης ἐρεῖ, ταῖς ει δυνάμεσι πεφυκέναι χων
ἄστε ὁρμάμαξαν συμπε ξασθαι χρυσοκόλλητον, λέθους τε τιμίους ταυτη περιβαλεῖν, ενιζάνειν τε ἐπι ταυτης τον βάρβαρον, Io καὶ ταῖς μἐν Innoις καὶ ταῖς ἡμιόνοις χαίρειν εἰnεῖν, τους δὲ των ηττημένων βασιλέων τω ταυτης ζυγω τους αἰένυς περιβαλεῖν, ἶλκειν τε ἐπὶ τῆς αγορῶς τους τυχηκότας των βασιλέων τὸ του σωστριδος Or μα. του το&υν Αἰγυπτίων βασιλέως μὴ μετριοπαθουντος ἐπὶ ταῖς ευπραγίαις, ἀλλα περιφανῶς πολλάκις B15 κατονειδίζοντος τοῖς ἰττημένοις τὴν συμφοράν, ἷ να τινὰ των βασιλέων φασὶ των υποβεβλημένων τευ ζυγεῖ του υχήματος ἐν μεγάλη τινὶ καὶ περιφανεῖ ἐορτῆ, των Aιγυπτίων συρρευσάντων πλων, μη ἐθέλειν ἔλκειν τὸ ἄχημα, πυκνά τε εἰς τουπίσω στρέ-gεσθαι καὶ τὴν ἐπι των τροχῶν κίνησιν διορῶσθαι. dσυμφώνου 2D ro ἰνουν τῆς ὁλκῆς γινομένης διὰ τὸ μη μίαν συννευσιν τοῖς ἐπὶ τουτω συντεταγμένους ποιήσασθυι, ὁ των Αἰγυπτίων βασιλεxς V 249ετησε πρὸς τον τὰς πυκνὰς ποιουμενον συστροφάς ἄνθρωπε,
τί πρὸς τουπίσω τὸ βλέμμα κινεῖς; τί τους τροχοῖς ἱστορεῖς; ποῖ
6. an α ρεῖ p 16. υποβεβλημένων me. ἐπιβεβλημένων IP. 18. στρεφεσθαι Exe. συστρέφεσθαι Id. non erit Instituto alienum. dleebat ergo audi, Chaone, priscam quan
clam et sapientiae plenam historiam. hoc exordium ubi barbarum attentum fecit, sic Theodorus continuavit. sui me aiunt aliquando Sesostrin, hontinem nimia quam felicem et Aegypti regem illustri linum. iiiine divitiis vireumfluxisse, potentiaque et viribus invictum extitisse, vetus est narratio. eo autem dementiae velut per crapulam proeessisse, ut currum inauratum insertis genunis pretiosis coiiscenderet, cui relictis equis et multa victos ab se reges subiungeret, qui illum miseri in soriam protraherenti hic igitur rex Amplius cum in prosperitate sua moderationem animi non adhiberet, aed palam et saepius victi a regibus de calamitate insuliaret, serunt quendam ex turmam tmilientibus . cum sorte nasMio et ii iovi die festo frequens populus convenisset, noluiMe trahere, crebro que retro converais ocullis rotae volubilitatem contemplatum es-. Cum Ita curres inaequaliter traheretur, propterea quod trahentes non paribus imul momentia traherent, rex toties respicienisin compellans, quid est,
iniquit, bone vir, quod oculos in tergum toties retoriiura ina