Man. Moschopuli Byzantini Scholia ad Homeri Iliados librum 1. & 2. adhuc inedita cum notis et animadversionibus Joannis Scherpezeelii accedit commentarius Joachimi Camerarii

발행: 1719년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

3 is 'O9 δ' αν εγὼν ἀπανευρε οεΣυ ε5ελοιμι νοησαι, Mητισυ ταυτα εκαζα διείρεο J το ου 78 ἀορχως λεγόμενον πλέυντικου δύναμιν εχει. οικείως ουν ἀποδιδοιτο αν προς αυτὸ πληθυντικὰν , απεδίδοτο ἀηενικου γένους , ἐπεὶ και τουτο ἀμενικίν. οἷον , μη συεr τους πάντας διερευνα, οὐκ αν εχει ὀ λόγος δυσχέρειαν. τὸ τοιουτον γαρ πασι σχεδὸν πιάριμον, ἔτε πολλης ὐσης της τούτου χρη- σεως, ob παρα τοῖς ποιηταῖς μόνον , ἀλλ' ηδη και τοῖς τψ πεζῶλόγω χρωμένοις. νυνι δε πληθυντικα ἀποδέδοται κατα γένος οὐ-

Lucian. Lea. lib. II. c. Φ.ssi. Be re m/η turpissime interis Pretes: bovinos oculos baians Itino. Uel pueri noriant βοῶ ne esse magnos oculos liabens. Omnia enim muna Graeci βό in voeant , ut di pristi Intini. Hinc elephantem clixerunt bovem LMis

m. 1ic Graci βάπινα apud Hesrch. βουλιμπ apud Erasistratum est

142쪽

Clandestina consilia agitantem , regnare : neUIC Un- quam mihi qui cinuam L. ens clignatus es cscere verbum quod cogitaveri s. Huic respondit deinde pater hominumque Deorrumque, . Juno, ne omnia mea sperato consilia 3 ,. Te scituram : difficilia tibi criant , uxor quamvis

Sed quod quidem par sereris atm re, nullus sene

Neque Deoriam prior hoc sciet, neque hominum: Qupd autem ego seorsum a Diis voluero animo conis capere, vNe tu haec singula interi oga, neque perscriIta S. Huic respondit postea magnos oculoS-lastens Vene

δέτερον , και εςιν ἡ ἀπόδοσις πραγματικῆ. πράγματα γὰρ οἱ λε- γοι ἀντι γουν του ἀποδουναι τούτους ταύτα ἀποδεδωκεν , δ ταυτο δύναται τῶ τούτους κατὰ τήν πραγματευτικήν συνταξιν. αυ- τη δε συνήθως ήδη ποιηταὶς, και λογογραῖοις, καὶ τῆ ακοῆδε ἀνεπαχθaeo 79 προσσάλλει, ἄτε τῆς ιυχῆς προκατειλημενης ἔσης τῆ απλῆ διανοοῦ ταν πραγμάτων μαλλον η τo ουδετερόν συμπίπτει, ἡ τοῖς σενικοῖς θνίμασιν , οῦ δὴ ύτερον ἐπὶ τούτων νενομοθέτηται. Τ Βοωτις J ἡ μετεωρους, κυκλοτερεῖς εχουσα οzθαλμοῖς, ωσπερ οἱ βόες. τούτοις γὰρ ἐξαίρετον τούτο. τῆν' Ηραν δε λέγει ς τως, Θρι τον ἀέρα, ἀτε διαφανῆ οντα μάλιτα πάντων. ssz Ποῖον

s. Μs. ἄν - Θῶς. tio restituenda. In lib. II. v. Is . in editis legitur: Non catu Ura ferit puerilia , non puer

audet Attrectare tener Maesιa tela manu. Veniluna ζ Non catulasser et ιι stua i

lia. Loquitur ibi de variis hiaininumpto distincta aetatis ratione studiis. tulastri autem sunt pueri gran&OIes, qui incipiunt Miu. ι.ε, hoc est, adve nerem incitari. Irule & Catilliino

143쪽

gnitudine capitiis, non ab inusta taurini capitas i ota , quod pace Sulran Oinrum Virorum clixerim , nomen traxinse. enim in coinpositione auget,

144쪽

Importunisi1 me Saturnie, quale vectum es X isti λEt omnino te amea neque interrogavi, neque pel scrinor : Sed valde qmerias haec consultas quae vis. v Nunc amem In nope Ie timeo animo , ne te blaruli- uestiis suis pei uaserit . . . '

Argenteos pedes habens Thetis, filia marinu senis. Matiuina enim tibi assedit, & prehendit genua. Cui te suspicor annuisse certe, te Achillena '

Honoraturum, percitu im autem Intillos in navi is Achivortim.

Huic vici si1na respondens dixit nubes cogens Jupiter, , o Improba, semper quidem suspicaris, nec te lateo:

Facere το ενθεον της ὁρμης καὶ ανδρείας σου 'Eκτορος θελει δηλουν τ ουνομα. εν δε τῶ .

ηδ Δαιμόνι , Ητω που μεγα ελπεαι υιας Αχαιαν 'Aπτολέμους τ εμεναι, και ἀνάλκιδας, inς αγορευεις , το βασιλικον και ενθεον του 'Aγαμεμνονος. ευ δε τs 3 3 Δαιμονίη, τι λέλακας. τo μουσικὸν και ιερον της ἀηδόνος. εν δε . Tin

ἀρετην λεγομενον. ενιο τε δε και ειρωνικας λεγεται επὶ του νομι- ζοντος ενθεον εαυτὰν καὶ ανδρείας μετοκον. ως εν τουτοις

gr. Iλ. ι. o. 82. E siti habent μέλα. Reperio quoque voces μέγα &- λἀ inter se commutatas Odysae as. oi. ubi edici onimes μέγα; Μ: crobius vero Sat. ι. I7. & anonymus ad Iλ. β. 6. illum locum laudantes hal ent --λα. 13. In Μ S. corrupte est δευμονίη , τὸ λέληκας. Non ei2i in dubium milii est quin reipex iit Hesiod. Em. v. 2o7 .8q. Iliad. N. v. Φή 8.s s s. Παρει νη inepte interpretes seduxerit. Expono blanditiis suas persuaserit, vel oratione sua sexerit. Ea-

145쪽

que restexit.

φἱλιν& hie notat ἴδεν, qua de re supra notavi ad v. 3 s I. iis addo reso. piissi fabula, euius inscriptio Zaet - γελωνη, ubi testudo ad Iovem , cum serius advenisset: Oiam φIλ , οῖα

146쪽

sc HOMERI IL IA D IS A. - ΙΣ3Facere tamen nihil poteris, sed odiosa Magis inimi eras: hoc amem tibi tristius errit: Si amem sic hoc est, missit placituri in est. Sed tacita sede, meo & edi ina perio :

Ne te non juvent quotqret Dii sunt in Olympo

Prope M cedetates , qtrando tibi violentas manus 1n-jece . Sic dixit. timuit amem narinis oculis veneranda Ju-

Et tacita sedit, reflectens suum cor sc. ab ira.)Indignabant tri' autem per domu in Jovis Dii coeli- uero

His amem Vulcanus 1nclytrus artifex incepit concio

Matri suae grati scans cancidas ulnas hinenta Junoni, Cetae pestiferii facta haec eriant , nec aInplius tolerit- , - bilia, , Si vos gratia mortalium contenditas sic, 'Iirier Deos atriena tuna uirit m e XV tatas : neque ulla s7s convivii Boni erit voluptas, quoniam pejora Vincunt. Matrem amem ego alaroneo , licet ipse quoque intelligat, 'Patri

buisse videtur Res si, in PIonaetii.

148쪽

Patri meo obsequium praestare Iovi, ne iterum Iurget pater, & nobis convivium contrurbet.. Si enim vuIt Olympius fulminans . Ex sedibus de tui hiare. Is enim longξ potentissimus

Sed tu hunc vestis demulce mollibus: Statim deinde placidus Olympius erit nobis. Sic dixit: & surgens poculum roriandum M:itri suae in manus tradusit: & ipsiuD allocutus est, 183 Tolei a , mater mea, & sustine, moesta quamvis sis, Ne te, mea mater quamvis sis, oculis videam Verberata: trunc non potero, quam Vis doleam, opitulari. difficilis enim Olympius citi resistatur Jam enim me & alias a uvare studentem Deje

παραληγόμενος, ἐι αποζολην του α ποιήσεται, συςέλλει τUν παραλήγουσαν. το τρίτον τέτλαε, ἀφ' u το προστακτικὸν τέτλαε, καὶ κατα μεταπλασμὸν τἐτλαθι, ῶς δέδιθι. ἐι γαρ απὸ του τλῆθι ἐγέυετο 37 κατ' αναδιπλασιασμὸν, εἶχεν αν την παραλήγουσαυ

ξυα, ἀφ' ου τὸ ἀλεξη αι.

149쪽

ευξημένος απὸ του ηον. τὸ ἡεν επὶ τρίτου , καὶ μετὰ τῆς. Γ

ἐνῆεν. τουτο τὸ ηον κατὰ κρῖσιν ἡν γίνεται, καὶ εςιν εν χρήσει παρὰ τοις κοινοῖς, εO' α προστίθεται ποιητικaeς , ενίοτε μεν τὸ

150쪽

Dfecit, pede prehensum, de limine clivino

Decidi in Lemnum : parvus autem aetni turn ania muS Mihi erat Ibi me Sinties viri statim exceperunt delapsum. Sic dixti: rasilaia reni Dea candi las ulnas habenSDno: . A, Iticlens amem, a filii accepit manu pocillum . . Ille vel o caeteris Diis a dextrii CXorsias omnibus Fundebat dulce nectar ab maere hauriens. Immensus amem excituus est risus beatis Diis,

'F Mεί σεJ μειδιάω ἐνσως ποιητικR, μειδιῶ κοιvaeς, μέλλων κοινὸς μεν μειδιάειω, ποιητικῶς δε μειδso. ἁψιςος ἐμειδίασα κοι- vaec καὶ εμείδησα ποιητικῶς.

αρμόζει επὶ του νέκτανς , καταχρητικῶς, δε λέγεται επὶ του πλεονὰζοντος. οἰνοχοεῖν γάρ εςι τὸ οἶνον εγχέοντα διδόναι. ου τε

τὸ '3 κιρνῶν μεν γάρ εο τὸ μιγνύοντα ἄλλο υγρὸν ἄλλ* δίδόναι τὸ δῖ νέκταρ ἀκέρκςον οι Θεοὶ πίνουσιν. νέκταρ δὲ λέγεται οτι καὶ καθ' εαυτὸ ἀκέρατόν ἐςιν, ἡτοι καθαρὸν καὶμακραι*vis. ἱζέουδὸ οτι καὶ εxὶ των ἴλλων, ἐφ' ων 'Ομηρος τὸ ἀκέρα ν τἄπιν, ευ επαίνου μοίρα τίθησιν. ἀκραη γὰρ ἀνεμον λέγει τον ἀκέρατον, os καὶ καλὸν λέγει - s E κλέομεν βορέη ἀνέμ* ἀκραέῖ, καλῶ.. απὸ δε του εναντίου τviv μισγομένων ἀνέμων τὸ δεινὸν κατηγορε γ si Δεινη μισγομένων ἀνέμων ελθουσα θύελλα.

SEARCH

MENU NAVIGATION