Aeneae Commentarius poliorceticus

101쪽

ἄλλα σκευη ἐνεβλήθη βιβλίον ἄλλο τι γράμμα τὰ τυχὴν καὶ

μεγέγει καὶ παλαιότητι. εν τουτω δὲ ἐγέγραπτο ρ ἐπιστολὴ ἐπιστιζομένων γραμμάτων η δευτέρου η τρίτου, ἐπιστιγμαῖς ο δε ἐλαχίσταις καὶ ἀδηλοτάταις. εἶτα ἀφικομενου του βιβλίου παρ' ὁν ἔδει, ἐξεγράφετο καὶ τὰ ἐπισεσημασμένα γράμματατιθεις ἐφεξῆς τὰ ἐκ τού πρωro υ στίχου καὶ δευτέρου καὶ τὰ ἄλλα ωσαύτως, εγνωριζε τὰ ἐπισταλέντα. ολίγα δ' ἄν τις 3

τοῖσι μέν εἰσιν αἱ πέμψεις προσυγκελσθαι δὲ τ πέμψαντι καὶ δεχομέν

idiae M. Casaii bonus melius ἴδια. ac fortasse deest vox σύσσημα.' revulsis quae interpolatorem ela inalia iit scripsi ἐπιστολων δι κρν ίων παντοῖαι μέν εχι πω φερς. περὶ ex Iemmate male iteratum videtur. interpretes, cum in glossae suspicionem non cecidisse ut,

altem τφ πέμψαντι καὶ τψ δεχ os eorrigere dei, eliant. τ0 ah editis abest. 1. αἱ δὲ λανθάνουσαι μάλισrα τοιαῖδε sie) αν εῖεν ἐπέμφθη ἐπιστολὴ δ' u in his quoque einblema la tuit. expunxi ἐπέμφθη in ιστολη ωδε. praeterea transposui μάχιμα. 2. βιβλίον eodex Casai boni: βυβλίον

ρου η τρίτου M. pugnant inter se perseetani et aoristus, γέγραπται et ἐνεβὶήθη. bene Herilinus ἔγέγραπτο, quod reeepi. in verbis se tori ζομένων γραμ

quod inesse voluit Casauhonus, qui interpretatus est pini res notatis super i lama utiles, puta, secundam aut teritam. Aeneae oratio et truncata et adulterii tae Se videtur. eeite η δευτέρου ζ τρίτου eum ἔπι στιζομένων γραμμάτων eoniungi nequit.

ἀδηλοτάτας ποιεῖν. 12 καὶ προσαρμόσαι etse στόματι ώς ἀδηλότατα. ceterum in v est ἐπιστιγμαῖς, non ἐπὶ μιγμαῖς, quod Casa ulioni eo lex prae

bet.

b. Post ἀδηλοrάrαις in scriptis est πλην r0 πεμπομέν v. ὁ πεμπομεν pro ο δεχόμενος τ ν ἐπισroλην luelegitur et para graphis 3 9 14 31. at ita

nemo unctiIam Graecus Ioeutus est, ne-ilue eredibile est Aeneain, IIDIninenISi inplicem, hune signifieatum einenti turn esse. rectius in vilita ista ad interpolatorem referes.

βιβλίου eo dex Casauboni: βε αυ M. 6. παρδν κ ἔδει Herilinus: δεῖ κἐξεγράφεwJ Interpretatur Casaubonus epistola est ab eo descripta. sellieet non passive ἐξεγράφεro accipiendam

esse sed subiecti Ioeo subesse eum de

quo proxima dieta sunt, et γνώριζε monstrat et Ioel quales q 4 ἀφικομένου δὲ παρ' ον δεῖ καὶ ἀναπαυομένου ἔν τῆ νυκτί, ἀναλυδεω τὰς ραφὰς των υπο

δεῖ, ἐξεράσας ro ἔλαιον ἀναγνώσεται φυσῆσας την κύστιν. I 14 εἶrα or εηλθε παρ' ον ἔδει, ἐκκνήσας τον κηρὸν καὶ ἀναγνούς, γραφας πάλιν ω

αύτως ἀπέστειλεν. alius, velut Herodotus, ut subiectuIn inutari indicaret,

post δεῖ vel ἔδει inseruisset δ δέ. eeterum magis placet ἐξεγράφαro et mox ἐγνώρισε.8. Aς αύτως M. Dissiliam by

102쪽

861ΕΝΕΑΕ COMMENTARIUS

θέλων ἐπιστεῖλαι καὶ τόδε ποιήσειε παρόμοιον τούτω. ἐπι- σιολὴν γράφαντα περί τινων φανερῶς εν πλείοσιν ἐν et αντη

τῆ ἐπισιο λη το αντο ποιεῖν ἐπισημαινόμενον γράμματα, δι' ἄν ἐμφανιεῖς ἄπερ ἄν βουλη. την di ἐπισημασίαν 4 εἰναι ως ἀδηλοτάτην. πεμπέσθω ἀνῆρ απελίαν φέρων οτινὰ η καὶ ἐπιστολην περὶ ἄλλων φανερῶς. του δι μέλλοντος

πορευεσθαι κρυνα αντον εἰς τὰ των Dποδημάτων πέλμα ἐν

τεθήτω βιβλιον καὶ ἐγκαταρραπτέσγω, προς δι τοῖς πηλοὐς καὶ τα υδατα εἰς κασσιτέρου ἐλασμὴν λεπτον γραφέσθω

l. ωδε M. non concordant dri et παρόμοιον. itaque seripsi rόδε. possis etiam retento ωδε seribere Παρομοίως.

ποιῆσαι M. feci ποιήσειε.2. γράφαντα Turicenses: γραφας

3. γράμματα δὲ ὁτε ἔμφανῆ ωσπερ ἐν βούλλη iste M. Casaubonus γράμματα τάδε ἐμφανιεῖ ὁσα περ ἄν βούλει. recte Nirciso mus γράμμα rα διων ἐμφανιεῖς ἀπερ ἄν βούλν.

η γραμμαῖς παραμήκεσιν δ τοῖς μεν ἄλλοις μηδεμίαν υπόνοιαν ἔξει τε δὲ πεμπομένν γνωστὴ εσται ἡ ἐπιστολή,

quae expunxi. interpolatoreim revelabat sententia ex superioribus derivata, ite ui ὁ πεμπόμενος, dein te διὰ πολ- λοὐ, quo I post ἔπισrιγμαῖς illa tu in Inale Graiecum est. Sententias relativas ex ἐπιστιγμαῖς et γραμμαῖς parum et galiter suspendi Τumcenses te te intellexet unt. itaque pro α scripserunt καί sed debebant potius α'ῖ τοῖς μεν ἄλλοις μηδεμίαν υπύνοιαν ἐξουσι, Tu δὲ πεμπομένν γνωσταὶ εσοπαι. ibi- dein asteriscos posui. excideriint nou nulla ante πεμπέσθω. certi fisimum est non latere ea apud Iulium Africati tilli, qui initio capitis Iul haec scripsit,

roῖς κεχρομένοις προδόταις αναγκαῖονε δέναι πῶς ἐπιστολὰς δεῖ αὐτοἰς εἰσπέμπειν. ἀπόσrελλε ροῖν Οἴτως. 6. φανερῶς Turiee es: v ανερῶν κ7. κρυφαίως u. restitui κρυψα. iam αυτοὐ habet unde pendeat. Post Drεθῆτω abegi εω Tis μεταξύ, quod in scriptis est urit unx enim si Aeneam iunxisse putabinius εἰς ro rῶνυποδημάτων πέλμα εἰς τι μεταξύ.8. βεβλων codex Casauboni: sit βλίον

ἐγκαταρραπτέσθω Scripsi: καταροραπτέσθω κ9. εἰς κασσίrερ- ῆλασμένον λεπτόν v. hoc loco plerique interpretes in li-

hrai in m in se dare Servitutent quam vitiata verba eInendare in aluerunt. unus

Meinelcius in ξλασμένον haesit, voluitque eius in eo minoili allevam ei tum esse ἐληλασμένον. sed lenitati hie nullus locus est. scribi enim oportet εἰς κασσιτέρου φλαγὼν λεπrόν. viam Inon-sti a t Cassius Dio XLVII 36, querit Casau bonus attulit, ε ς ἔλασμὸν μολίβδου λεπτὸν ἐγγράψαντές τινα ἀπείλιξαναυris ἄσπερ τι χαρrων. similiteri ioseo rides V 96 μολίβδου ἐλάσμα raiae ἔτι λεπΤό rara. Expunxi quae post γρανέσθω in nanu scriptis adduntur προς τὸ μηἀφανίζεσθαι ἡπὰ τῶν ὐδάτων τὰ

γράμματα. non Mincile est unde illi tu unda ista provenerint suspicari. es-licta sunt ex προς τοὐς πηλοις καὶ τὰ

103쪽

ἀφικομένου δε παρ ον δεῖ, καὶ αναπαυομενον ἐν τῆ νDκrι, ἀναλυέτω τὰς ἔανὰς των υποδημάτων, καὶ ἐξελῶν καὶ ἀναγνους καὶ ἄλλα γράφας και λάθρα ετι καθευδοντος ἐγκαταρράφας ἀποστελλέτω τον ἄνδρα, ἀνcεπιστειλας φανερῶς. ου- b

των υποδημάτων ώς ἀδηλοτάτας ποιεῖν. εἰς Ἐφεσον δ' εἰσε- gκομισθη γράμματα τρόπω τοιωδε. ἄνθρωπος ἐπέμφθη ἐπιστολην εχων ἐν φυλλοις rεγραμμένην , τὰ δε φυλλα ώς ἐφ' ἔλπει καταδεδεμένα ην επι κνήμην. εἰσενεχθείη δ' ἄν γρα- Ilo M και ἐν τοῖς των γυναικῶν ἁσὶν εχουσιν ἀντ' ἐνωτίων ἐλασμους λεπτοὐς μολιβδίνους. ἐκομίσθη δἐ ἐπιστολ' 8 περὶ προδοσίας εἰς στρατόπεδον ἀντικαθῆμενον υπὰ τον

ἔτι -θεύδοντοςl Ita verissime M. In te in eodiee Casaithoni et impressis hi roύro υ κα θεύδοντος τούτου. propter ανδρα absumtum est. ἔγκαταρράφας Turi censes: καὶ ἔγκα

4. ἀντεπιστείλας Turaeenses: ἀροαποστείλας Iulius Alaicanus, ἀποσrείλας M. Post hane vocem in v legitur κcia δούς τε sic ει is γειν, quod delevi. Ralieni ditendum erat q καὶ δούς τι φέρειν, vel potius inam ista obscuriora sunt, quam Fae post notionem definitam, qualis

est ἀντεπιστείλας, addi potuerint) ῆκαὶ δούς αγγελίαν τινὰ τέρειν, quem

admodum supra Iegitur aγγελίαν τέρειν τινά. ilubium non est quin ex his ipsis verbis laterpolator sua confecerit.

oelcius φύλλοις ἐκγεγραμμένην. Verius Herilinus ἐν φύλλοις γεγραμμοζν,

eonsuetudinem Aeneae secutus, qui

ἔτ' ἔλκει v. non laesit interpretum aut es ἐφ' ἔλκει eum ἐπὶ κνήμην

eopulatum. nimiruin debebat esse ἔν ἔλωος. inepte etiam, si vulgatam se luimur, ulcus in causa suisse dicitur, curialia tibiae imponerentur. nam ut V luerint ista ad ulcera curanda, certe qui schedularuni instar iis ad epistolam scribendaIn usus est, nihil aliuil egit, nisi ut clandestina cuin hostibus colloquia eompararet, non ut saniem moveret vel crustam ulcera iIuluceret. non dubito quin de simulata suppuratioue agatiti'. quod ut intelleget etvr, ante ἐφ' ἔλκει inserendum erat ώς.

11. ἐνειλημένοις λεπτοῖς μολιβδίνοις M. Casa ubonus ἐν εἰλυμένοις λεπτοις μολιβδίνοις, Turicenses ἐλασμους ἔνειλημένους λεπτοῖς μολιβδίνους. Iuγα-rio ruin et interpretuin impedimenta superare Iieuit seribendo ἐλώσμοὐς λεπτοις μολιβδίνους. yil Ita v. δὲ καὶ cindex Casau boui

104쪽

προδιδόνrος ωδε. των ἐξιόντων ιππέων ἐκ της πόλεως εἰς προνομὴν ἐν, ἐγκατερράν' υπῶ τὰ πτερύγια et οὐ θώρακος βιβλίον, ἐν ω ἐντέταλτο, ἐάν τις ἐπιψάνεια των πολεμίων γένναι, πεσεrν απὼ Tου Iππου ως ἄκοντα καὶ ζωγρηθῆναι.

μίων, id sine iusta eausa eunt secisse perhibent. sed iidem, quasi eos iudicii poenituisset, pel ulitati sunt haec, εῖς τὀ σrρατοπεδον ro ἀιτικαθήμενον rων πολεμίων, in iluilius adini rationem movet oreαrόπεδον articulo praemunitum. qui στρατόπεδον ἀντικαθ ημενον dixerit, soluin ego reperto Xenophontein de

Re Equestri VIII 12 ξν δέ ποτε καὶ

στρατοπέδου ἀντικαθημένου ἀνθιππευωσιν αλλήλοις. scripsi εἰς σrραrόπεδον ἀντικαθήμενον abiecto πολέμιον, liuo voeabulo exiluis ita In Vocem ἀντικαθήμενον ab aliquo emblematum fictore explicataui esse probatule est.

saubonus tum ita inteIpretaret ui hune Iocum, Muirum ad popinandos inimieον uni fnes eaeeuntium uni sub thoracis alis eo freta erat epistola, glossographorum recordatus esse vitietur, velut Suidae ae Photii, qui προνομὴν idem esse volunt quod διαρπαγῆν. cuius potestatis nil in apud tἰri ecu Ios exempla reperiantur non euro; veteres voca Malo προνομὴ non aliter usi sunt nisi ut pabluationem significarent. sed ostendo in rων πολεμίων. nam προνομὴ absolute poni solet, et των πολεμίων ita ceterae orationi interpositu in est, ut non satis cavisse Aeneas videatur, ne ἐνί, quod ad rων ἐβιό πων ἱππέων refertur, ab ho nune velociter Iegente cuin prox iniis illis coniungi posset. credo ego rων πολεμίων ex sequenti versuli hiat ii errore liue traductum eSSe. P

εἰς προνομήν reetius fortasse ἐπὶ προνομῆν scribetur.3. ἔν ν ἐνtδεαλrol Casau bonus ἐν deleto refert ad personam.' eertum est neque melius Aeneae factuni esse sinissione ista neque is posse reserati ad equitem, sed propter sedem suam pertiuere

ad βιβλίον. in proxiInis neque καὶ γενομένου δ' lita ποῦ παραγε γένου δ', quod in impressis est, Correetio Casa uboni est, cuius codex κοὶ γενομέ-νιυ δ' habet, ut Medieeusin vitio tui erasunt, neque ἀποδοθῆναι genuinum esse potest, siquidem ita obliqua oratio in- truditur ei orationi, eui tempora finita conveniunt. suspiceris ἀπεδόθη scribendum esse et inox ἔδει eum Hett- lino pro δεῖ. sed haee pusilla sunt. rectius, si quid video, statuemus, Aeneae verba a librariis epitoniata vel

truncata esse.

eenses.

7. βιβλίον vulgo: βυβλίον M. ἐνέρραφεν Casau bonus: ἔνθραφεν M. post hane vocem in eodem te guutur haee, θέλε ro δὲ περὶ μιστολὴν καὶ addunt Turicenses, rotarct. πόλεως γὰρ πολιορκουμένης ἐπεὶ παο- ῆλθεν ἔσω rῆς πόλεως ὁ κομίζων ruς ἐπιστολὰς φ μὲν προδιδόντι καὶ προσφωερεν ODκ ἀποδίδωσιν προς di rὀν Dissiliam by orale

105쪽

ἄρχονrα τῆς πόλεως ἰλθεν μηνυων καὶν pro καὶ Qisaii bonus, ν καὶ Turicenses τὰς ἐπιστολὰς φδίδου ὁ δ' kκουσας ἔκέλευεν ταύrας μὲν τας πιστολὰς oliεψερεν ἀποδοῖναι τα ίτας Casa onus δε παρ' ἐκείνων εἰ ἀληθές τι μηνύει παρ' αὐτὰν ἔνεγκεῖν καὶ ὁ μηνύων ταὐr' επραξεν. ὁ δε αρχων λαβὼν τὰς ἐπιστολὰς καὶ ἀνακαλεσήμενος τους ἀνθρώπους τὰ σημεῖα τε ἔδείκνυεν καὶ δακrυλίων ἄπερ cus oloro, αυrbν αὐτῶν Orellius, αυrῶν Turi censes εἶναι

καὶ λυων τὰ βιβλία ἐδήλου ris πρῆγμα.rεχνικῶς δὲ δοκεῖ ψωράσαι δrι τὰς

in marginem reieci, unde ii repserunt. agitur enim his veltas de ali iluo magi-εtratu, qui cives proditores titeri militesnune reii, tiuod euin hoste habeant, Vasre ac malitiose eonvinen. at cum per tot iam hoc caput varia epistolarum Seeleta Iu In generii aequabiliter lasa Sint, plano incie sibile est, Aeneant exesi plorurn si itine in ac dispositione in subito ita turi asse, ut propriis ac legitimis exemplis in sulciret narratiunculam, cui nulla o innino cuin ceteris argumenti eo in munitas est. accessit sitII1-lna gemnonis infantia, qtiam docti holmines coniecturis suis non eluerunt. nam

etsi vere coniecta sunt τὰς et αυτῶν, restat tamen initio την ἐπιστολὴν singulat is, qui non magis facit nil τὰς ἔπι-

ντολὰς quaan m προδιδόντι ad γους Πνθρώπους, restat ἐλδε μηνύων καὶ νῆς ἐπιστολὰς ἔδωoυ, cui male respondet ὁ δ' ἀκουσας, nee satis explicate scripta sunt haec, ἔπεὶ παρῆλθεν ἔσω τῆς πόλεως ὁ κομίζων τὰς ἐπιστολάς

et τὰς πεμπομένας. sed ne quid dissi-nilitem, quod Aeneae ali luit ni dicend i peculiaritalein prodere videatur, Con-ellulitur eni Meuia somnula τεχνικῶς

δε δοκεῖ φωρῆσαι, euius simillima exenipla in hoe libello tria leguntur, Xl4 καλῶς δὲ δοκεῖ καὶ ἀκχινόως μετ'ασφGλείας διαλυσαι ro μαλον et XVIII προνοητικῶς δε δοκεῖ ποιηθῆναι προς τι τον χαλκω μηδεν υποπτεύσαι, ὁ τεσίφων Ου ενεκα ἐρο ασθεὶς εἴη καὶ ν

δυκότος Τενος Thν χιτωνίσκον καὶ ουτωφερομένου. seil homni liae larii et ipsa Aenea in ligna sit ut . nam in primo exemplo inepta abundantia et ineptiore as

leto post καλῶς καὶ ἀγχινόως iii sertur Mετ' res λείας, in altero In aut uin apparet esse προνοητικῶς δε δοκεῖ ποιηθῆναι deest enim τοὐμ), balbutientis vero illa, καὶ ταῖrα ἄρμενα γίνεσθαι. in tertio

exemplo extrenia sententia, qua in subita subiecti niutatio ainbigitani l eddit et sui ol,seu rain, cum Aeneae simplieitate parunt con Omlnt.

Inorun verbo mini synt in indiligentia librariorum Deit duplicem, et rectam et Obli litaui. ex codicum vestigiis, si iiiiiii video, digitos ci nequit utra ab Aenea Originein traxerit. restitui recta in obliquana secer ni Turicenses.

106쪽

11 ὁ τι ἄν βουλη μελανι κατακόλλω. ξηραν γέντων δ/ των γραμμάτων ἔξελε την πνοὴν τῆς κυστιδος καὶ συμπιέσας εἰς τὴν λήκυθον ενθες τὼ δὲ στόμα τῆς κυσι ιδος υπερε- 12 χέτω του σεύματος τῆς ληκυθον. επειτα νυσήσας τὴν κυστιν, Iνα διετρυνθῆ ως μάλισrα, και ἐλα Io v εμπλήσας bπεριτεμεἶς τῆς κύστιδος τὼ υπερέχον τῆς λοκυθου και προσαρμόσεις τω στόματι ώς ἀδηλότατα, και βυσας τὴν λήκυθον κομιεῖς φανερῶς. διαφανές τε Ουν τὰ ελαιον εσται εν

13 τῆ λ κυθω, και Ovδἐν ἄλλο φανεῖται ἐνόν. ὁ ταν δε ελθὴ παρ' ὁν δεῖ, ἐξεράσας τὼ ελαιον αναγνώσεται, και φυσήσας 10

14 φας ἀποστελλέτω. ἐδη δέ τις ἐν δέλτον ξολω γράφας κηρὴν

ἐπέτηξε, και ἄλλα εἰς τον κηρὰν ἐνέγραφεν. εἶτα ὁτε ἐλθε

poterat item series ἐν avrῆ. γράψαι M. Opus erat futuro.

φυσῆσανrα Turicenses. τὴν κύστιν scripsi: τὴν κύστιν ἔν τῆ ληκύθν ἔνουσαν M. interpolatorem arguebat articuli desectus et sententia inutilis. 5. διενθυν9ῆ orellius : διερυνθῆ distincte v. eirat Furia, itui διερβυθῆ legere sibi visus est. καὶ addideriint Τuracen Ses. ἐμπλήσας περιτεμεῖς scripsi: ἐμπλῆσανra περιτεμεῖν M. 6. προσαρμόσεις scripsi: προσαρο

μόσαι M. .

decet, non Aeneam; atque οξυλος, quini unius ΤZetzae nititur auctoi tate, vereor ne ab hoc ipso ad artii logia ui vocis ἔνυλος et ictu in sit. apud Aeneant

107쪽

παρ' ον εd , ἐκκνήσας τον κορὴν καὶ ἀναγνους ὁμοτρόπως ἀντεπέστειλεν. γράφοις ς αν καὶ εἰς πινάκιον θρωῆκῶν 15

tione et Valelcenarius ad Herodotum V

ἔδει Ηerilinus: δεῖ κἐκκνήσας Turieenses: ἐκκνίσας κἀναγνους γραφας πάλιν ωσαυ-rως ἀπέστειλεν M. Heinelcius ἀναγνους γράφας ωσαύτως πάλιν ἀπέστειλεν. veriora docet Iulius Africanus qui lateoeustodivit, ἀναγνους ὁμοιοτρόπως ἀνταπέστειλεν. hinc esseei ὁμοτρόπως ἀν

morinus est.2. Post ἀπέστειχεν in seriptis haec adiciuntur λέγεrαι δὲ καὶ εχ πυξίον

ρανθῆναι ἔπειτα λευκώσαντα ἀφανίζειν τὰ γράμματα. δταν ουν ἀτίκητοι παρὰ τον πεμπόμενον, λαβοντα εἰς υδωρ θεῖναι τὁ πυξίον. φανεῖταιουν ἐν τφ υδατι ἀκριβῶς πάνrα τὰ γεγραμμένα, quae delevi ni ab intem

Iiolatore ad proximum exemplum sor- illata et ficta. Dairilem aperit ὀ πεμπόμενος et oratio exsanguis ac decolor, eum singularia asserri debebant, a proximo exemplo diversa. neque enim satis videtur in simi Ilima re lauXuin pri pinacio heroico' et pro oleo lutuam

substitui.

ximorum emendationem tempori trada IB. a salIl onus γραφικόν, Meierus

ζωγραφικόν, Turicenses ἱερατικόν. his nuperrime aceessit Otto Beandorfius,

riam eoniecit ρωπικόν et κεραμικόν, quortini illini recte tauro abiecit, altero supersedere poterat, quoniain Graece dicitur πινάκιον κεραμουν, non κερα μικόν. ident quin figlinum opus ab Aenea si guificetur, propterea non dubitat,iluo post pauca verba praecipiatur in oleum coniciendum esse pinacium alboo uetum, ut coloris operimentum nullo negotio tolli possit. nam et numnos oleo condi, quo lae ilius liberari aerugine possint. nimirum tali argu Inentatione cuiusvis generis portenta vincere licet. in eodem libro Hemnanni Saupplido proximis veri, is sententia affertur. Is recte itui dein demonstravit ἱμca ισμόν inepte contanemorari, cum non vestem sigaisseet sed vestitum, nee post sor

inulam ' ὁ τι αν βουλει sieὶ alia sequi

posse ai Mamenta in pinacio pingerula;

sed quod ipse eoniecit η ὁrι αν βουλει, μάλιστα μὲν γλαυκ G η καὶ ὀπολευκον,εt δὲ μη, καὶ ἄλλο χρώμαrι, eo nec

ipso vir aeutissimus librarior in caligine nI dispulit. non plaeet χρώματι adiectivis suis postpositum, neque causa apparet cur in tabula dealbata colore potissimaru eaesio et subalbo super pingi debeat. tum illud non ignoro, γλαυκός et υπόλευκος de colore rerum nativo ae proprio dici, seii nuIu eaeden voces de pigmentis diei possint vehementer dubito. neque μάλιστα μέν probabiliter excogitatum est. adscripsit quidem Sauppius μυληιμαλι 1μεν, ut mendae origineni aperiret; sed, ut potuerit uti compendiis, certe pervulgato genere, non rarissimo illo uti debebat quod olim Bii filii auctoritate hominibus doetis innotuit, quodque ille se Commentationis Palaeographieae p. 742 in certis quibusdam eodicibus', velut in Sangermanensi 249 reperisse seribit.

108쪽

92 AENEAE COMMENTARIUS

τὼ αλτα, και τὰ εχόμενα ἄπερ ἐν ἐκάστη πλερορα γέγραπται. μετὰ δὲ τανια, ἄταν τινὰ θέλης ἐν αυτοῖς et ι- ib

omnino nullus compendiorum usus est in emendando libro Lauientiano, qui, Si non ad deciuium saeculum, quod Bandicio visiun est, atta Ineu ad undecimumeertissi ino iudicio retrahendus est. ininio si quis ex literar in somnis Ithrai toruin in hoc eo lice peccata aestimar evelit, unetales literas, non tiirsi vastentare debet.

καταλευκῶσαι J Vox hie tantuni leeta, sed quam tueri videntur καΤαλευκαίνω et καταμελαίνω.

rππον, Τnrieenses ε καὶ Ἀπον. verissime Muppius in eo quem dixi libro oh- Servavit, non habere locum pateticulas ξκαί, cluasi praeter equitem luci latuin et

ωαrι ὁν λευκόν in illa tabula pingi nihil potuerat nisi equus albus. 4. ε ς o ἐὰν τύχν ἱερόνl Ita . 1. Mei erus εἰς δ ἄν risy ἱερόν. Verrem si quodlibet saeellum isti eligere lieuit,

pinacium vel eor ne non potuerit reperiri ab altero. mox Meierus ώς ευξάμενον, quod ita interpretatur, quasi ex voto'. videtur seribendum esse εω

natur in meello, quod constitueris.

b. A Mei nekius: ἴσον M. 8. πέμψις δὲ πασῶν μὲν ἀδηλοτάτη πραγματωδεστάτη δε νύν μοι δμενο- νισθῆσεrαι seripsi: πασῶν δὲ ἀδηλωτα τη Πέμφις πραγματωδεστάνη δὲ νοῦν μοι διὰ γραμμάτων ἐμφανtσθήσεrαι

10. εω inseruerunt Turicenses.

εὐμεγέθηJ Ita v atque item Casan- boni eodex, qui habet εὐμεγε. ευμέγεθες impressi ante Turicenses. 11. τρυπήματα inserui ex Iulio Asrieano. in Casa uboni eodice est τρυπῆσαι εἴκοσι καὶ Torαρα τρύματα u. τρῆματα Casa ut onus. sed vide ad pag. 94, 9. τρύπημα est etiam XVIII 3. T. εἴκοσι κ13. τὰ στοιχεῖα. διαμνημόνευε δὲ Turieenses: σrοιχεῖα διαμνημόνευε δὲ Iulius Africanus. in v nihil est praeter δἄρξηται Iulius Asrieanus: ἄρξη Η. Dissiliam by Gorale

109쪽

θεσθαι λόγον, λίνον δέειρον. ἐὰν θέλης AINEIAN δηλουν τῆ διέρσει του λινον, ἀρξάμενος ἐκ τῆς πλευρῶς του

αστραγάλου, ἐν η το αλφα ἐστί, παρελθών τὰ ἐχόμενα τοὐ- τον γράμματα, Orαν ελθης εἰς την πλεουράν, Ου το ἰῶτά ἐστι, b diειρον πάλιν, παρεις δὲ τούτου τὰ ἐχόμενα, ὁπου συμ δαίνει τὼ ν εἶναι, διειρον και πάλιν παρεις τὰ ἐχόμενα τούτου, ovo v τὼ ει ἐσμί, δίειρον τὰ λίνον, καὶ Ουτω τὰ ἐπέλοιπατον λόγον αντιγράνων ενειρον εἰς τὰ τρυπήματα, ἔως αν περάνης τὼ ἄνομα. εσται ODν περὶ τον αστράγαλον παθὶς 19Jο λινον πεποιημένη, δεήσει δε τον ἀναγιγνώσκον in αναγράφε

ωαι εἰς δέλcον τὰ δηλούμενα γράμματα ἐκ των τρυπημάτων. ἀνάπαλιν δἐ γίγνεται ή εξαίρεσις τῆ ἐνέρσει. διαφέρει di οὐδὸν τὰ γράμματα ἀνάπαλιν γραφῆναι εἰς την δέλ-

eenses.

teram harum I iterarum partem ad ori-gisem sella reduxit Orellius, eum Seri θέλρς: ex altera Ilaasius in lueemAINEIAa, em espe, nisi quod Aeneae nomini falsarii literam attexuit. Operest eniin, ut rationis et oeulorum tua AI mutetur in M

ου rὁ ἰῶτα Iulius Africanus: ὀυro ω τα H. salsum est quod in editioni-hiu de Medieei leetione circumfertur. ἔστιν M. b. διεψον M. 6. ro ν εἶναι orellius: Toνε mi κ. δίειρον aecessit ex Iulio Afrieano. T. ris addiderunt Turicenses. Π ἔστι Haasius: ἔνεστιν M. διεῖρον M. 8. του λογον αντιγράψωνὶ Ita M. videtur librariorum libido hoe loco om

ne ut divinatione ni sustulisse. pro αροι

γράψων Turieenses c oniciunt αεὶ γρα-

ἔνειρε v. scripsi ενειρον. s. ωσπερ αρτωιμυα ὀνομα M. seripsi Τως αν περάν ς τὀ ἄνομα. 10. πεμπομένη M. scripsi πεποιημένη. δεήσει I erilinus: δεήσεrαι M. ων aceessit ea Iulio Asrieano. ἀναγινώσκοντα M. Dei ἀναγιγνώ

σκοντα.

ε ξεσις Schneide rus Saxo coniecit, ἔρεί- χησις IIaasius. Turicensium εξερσις fictum vocabulum est. mallem ἔςέλιξις, nisi hoe vocabulum militare esset. ἐνέρσει Casa ubonus: ἐνέρξει v et eodex Casa uboni. 13. Tqν mi ieei.

110쪽

94ΛΕ ΛΕ COMMENTARI IS

τoW οὐδὸν γὰρ ἐττον ἀναγνωσθήσεται. καταμαθεrν δὲ πλεῖον 20 ἔργον ἐστὶ τὰ γεγραμμένα ' τὼ ἔργον αυτὰ γενέσθαι. ευχερέστερον δ' αν ταύτη γίγνοιτο. ξύλου ώς σπιθαμιαίου τρυπηθέντος ὁσα γε τὰ στοιχεω των γραμμάτων, ἔπειτα ωσαὐ- τως ἐνείρειν τι λινον εἰς τὰ τρουπήματα. ὁταν δ' εις τὰ ο

αυτὰ τρύπημα συμβῆ δὶς ἐνείρεσθαι, ωστε το αυτὰ γράμμαδὶς ἐφεξῆς γράφεσθαι, προπεριελίξαντα τὰ λινον περὶ τὰ

2l ξυλον ἐνετραι. γιγνοιτο ν ἄν καὶ ἄδε. ανxὶ τοὐ αστραγάλου καὶ ξύλου ποιῆσαι κύκλον ξύλινον καὶ λεῶναι, καὶ τρυπῆσαι εφεξῆς κυκλω τὰ στοιχεῖα των γραμμάτων τὰ τένταρα id καὶ εῖκοσι, υποφίας δ' ἔνεκα καὶ ἄλλα ἐν μέσω τοὐ κυκλου τρυπῆσαι, ἔπειτα Ουτω εἰς τὰ στοιχετα ἐφεξῆς δντα τὰ λινον22 ἐνετραι. ὁταν δὸ δὶς τὼ αὐτὰ γράμμα συμβῆ γράφεσθαι, ἐκ των ἐν μέσω τρυπημάτων προενειρανrα εἰς το αντὼ γράμμα 23 ἐνεῖραι ' γράμμα δὲ λέγω τὰ τρύπημα. ἐδη δέ τινες εἰς l βιβλιον γράφαντες ώς λεπτότατον μακροῖς στίχους καὶ λεπτὰ γράμματα, ἔν' ώς ενογκοτάτη γένηται i ἐπιστολή, ε&α ἐπὶ

1. γνωσγήσεται M. seripsi ἀναγνωσθήσεται. πλεῖον Casparus Orellins: πλεῖστον

6. ωμε ego: ωσπερ manu seripti. 8. ἔνείρειν M. feei aoristum. γίνοιrO N. ga IIHI inserui. s. ποιήσας v. scripsi ποιῆσαι et καὶ ad lim post ξύλινον. ποιήσαντα Herilinus, quod et ipsum probulli est. τρῆσαι v. tribus perforandi vocabu- Inui sullabis enuntiandum erat, qua sola sorina Aeneas usus est. ita mox καὶ

ἄλλα ἐν μων τοῖ κύκλου τρυπῆσαι. 10. τὰ ante rorαρα in π desidera

tur. addidit ex eiulice suo Casaut onus.

13. ἐνείρειν M. restitui stor Istumi ilue in suadebant λεῆναι et τρυπῆσαι. συμβαίνει M. Turicenses συμ

βαίνy. scripsi συμβῆ, quod supra est I 20. mox γράφειν, quod in scriptis est, mutavi in γράφεσθαι. ἐκ τωνJ εχ τι των Iterilinus. sed

videtur προενείρειν non minus heae

hsolute poni posse quam ἐκλέγειν apud Polubium Ili 114, 1 ἡν δ' ὁ καθοπλισμος των μιν Αιβύων ' μαλκός, οἶς πάντας Αννίβας τοῖς ἐκ τῆς προγεγραμμένης μάχης σκύλοις ἐκλέξας κατεκεκοσμήκει. 14. προενείρανria scripsi: προενεμ ροντα κ

Turieenses γράμματα δὲ λέγω τὰ rev-πῆματα. εῖς Iulius Africanus e. LIII: εἰς mo M. 16. βιβλίονJ Ita u. impressi βυβλίον. 17. γένηται Iulius Africanus: γίνη- ται M. proxima ita constituit Bauptius,