Fabulae Aesopicae collectae ex recognitione Caroli Halmii

21쪽

ἀποκυειν, τοῖς/ Παναθηναίοις αρσενα. T

ἐκπλαγέντος προς τον λόγον, ὁ δανδιστης εἶπεν ' ,,ἀλλαμη θαυμαζε ' αυτη γάρ σοι καὶ Θιοννσίοις ἐρίφους

τεξεται.

V λόγος δηλοῖ, ὁτι πολλοὶ διὰ τὸ ἴδιον κέρδος Ουκόκνosσὶν ουδὲ τοῖς ἀδυνάτοις ψευδομαρτυρεῖν.12. Aιγοβοσκὸς καὶ Αἶγες. S. 6. B. 45. Αἰπόλος τὰς αἶγας αυτos ἐπι νομην ἀπελάσας ώς ἐθεῆτο ἀγρίαις αὐτὰς ἀναμιγείσας, εσπέρας ἐπιλαβου- σης πάσας εἰς τὸ εαυτοs σπηλαιον εἰσήλασε. Tn δ' ὐστεραία χειμῶνος πολλοs γενομένου, μη δυνάμενος ἐπὶ την συνηθη νομην αυτὰς παραγαγεῖν, ἔνδον ἔστησε μένειν, ταῖς μὲν ἰδίαις μετρίαν τροφην παραβάλλων προς μόνον τὸ μη λιμώττειν, ταῖς δὲ οθυείαις πλείονα περισωρεύων πρὸς τὸ καὶ αὐτὰς ἐξιδιοποιήσασθαι. Παυσαμένου δὲ τοὐ χειμῶνος ἐπειδη πάσας ἐπὶ νομην ἐξηγαγεν, αἱ ἄγριαι ἐπιλαβόμεναι των ορῶν ἔφευγον.

s-ποιμενος ἀχαριστίαν αυτῶν κατηγοροῶντος, εἰ περιττοτέρας αυταὶ ἐπιμελείας ἐπιτυχοῶσαι καταλείπουσιν αυτὸν, ἔφασαν ἐπιστραφεῖσαι ' ,, ἀλλὰ καὶ δι αυτὸ τοsτο μῶλλον φυλαττόμεθα ' εἰ γὰρ ημῆς τὰς χθές σοι προσεληλυθυίας μειζόνως τῶν πάλαι σὐ προετίμησας, δηλον ὁτι, εἰ καὶ ἔτεραί σοι μετὰ ταsτα προσπελάσουσιν, ἐκείνας ημῶν προκρινεῖς. λόγος δηλοῖ μη δεῖν τούτων προσεταιρίζεσθαι τὰς φιλίας, οῖ τῶν παλαιῶν φίλων ημὰς τοὐς προσφάτους προτιμῶσι, λογιζομενους, ὁτι καὶ, κἀν ημῶν ἐγ-

χρονιζόντων ετέροις φιλιάσωσιν, ἐκείνους προκρινοῶσιν. 12b. Ἀλλως. F. 261. C. 150.

'Eν σπηλαίω ἀοικήτω αἰγοβοσκὸς ἐν χειμῶνι αἶγας ηγαγεν. ρεν δὲ ἐκεῖ ἀγρίας αἶγας καὶ τράγους, πλείω

22쪽

νας ων εἶχεν αυτος καὶ μείζους. Tας ἰδίας πιαφεὶς ἐπὶ ταῖς ἀγρίαις, ταύτά- ἔτρεφε τοῖς φυλλοις. πιτε δὲ ευ-δία γέγονε, τας μὲν ἰδίας ευρε τεθνεώσας ἐκ του λιμοs, αἱ δὲ αγριαι πρὸς το ὁρος ἔφυγον. D δὲ αἰπόλος γελαστος εἰς τον οἶκον ηλθε κενός.

ἰτι Ουδαμως ημας πρέπει ἀμελεῖν των οἰκείων, ἐπἐλπίδι κέρδους ἐξ ἀλλοτρίων γενησομένου. 13. Αἰθίοψ. F. 204. c. 75. Αἰθίοπά τις ἀνησατο, τοιουτον εἶναι το χρῶμα δοκῶν ἀμελεία του πρότερον ἔχοντος. Καὶ παραλαβὼν οἴκαδε, πάντα μεν αὐτω προσηγε τα ἐυμματα, πῶσι δὲ λουτροῖς ἐπειρῆτο φαιδρυνειν ' καὶ τὸ μὲν χρῶμα μεταβαλεῖν ουκ ἔσχε, νοσεῖν τῶ πονεῖν παρεσκευασεν. Μένουσὶν αἱ φύσεις, ως προηλθον το πρότερον. 14. Azλουρος καὶ 'Aλεκτρυών. C. 6. F. 15. S. 16. B. 17.)Aῖλουρος συλλαβὼν ἀλεκτρυόνα, μετ εὐλογου τουτον αἰτίας ηβουλήθη καταφαγεῖν. Καὶ δη κατηγορειαυτοs, ως Οχληρὸς εἴη τοῖς ἀνθρώποις, νυκτωρ κεκρα- γῶς καὶ μη συγχωρῶν υπνου τυγχάνειν. Tου δ' ἀπολογουμένου, ἐπὶ τρ ἐκείνων ἀφελεία τοὐτο ποιεῖν, ως ἐπὶ τα συνήθη τῶν ἔργων ἐγείρεσθαι, πάλιν ὁ αἴλουρος αἰτίαν ἐπέφερεν, ως ἀσεβης εἴη περὶ την φυσιν, μητρὶ καὶ ἀδελφαῖς συμμιγνυμενος. Tos δὲ καὶ τομο πρὸς ωφέλειαν τῶν δεσποτῶν πράττειν φήσαντος, πολλῶν αὐτοῖς ἐντεsθεν ωῶν τικτομένων, ὁ αἴλουρος εἰπών ,,ἀλλ' εἰσύ γε πολλῶν ευπορεῖς εὐπροσώπων απολογιῶν, ἔγωγε μέντοι ατροφος - μενῶ, τομον κατε ινησατο. O μs ς δηλοῖ, οτι η πονηρα φυσις πλημμελεῖν αἱρουμένη, εἰ μη μετ εὐλογου δυνηθείη προσχηματος, ἀπαρακαλυπτως γε μην πονηρεύεται.

23쪽

15. An - καὶ Μύες. S. M. C. 28 et p. 294. F. 67. 'Εν τινι οἰκία πολλοὶ μύες ησαν. Αἴλουρος δὲ τουτογνους ηκεν ενταυθα, καὶ συλλαμβάνων ενα εκαστον κατησθιεν. Οἱ δὲ μύες συνεχῶς ἀναλισκόμενοι κατατων οπῶν Μυνον, καὶ ὁ αἴλουρος μηκέτι αυτῶν ἐφικέσθαι δυνάμενος, δεῖν ἔγνω δι ἐπινοίας αυτοὐς ἐκκα λεῖσθαι. Λιόπερ ἀναβὰς ἐπί τινα πάσσαλον καὶ εαυτον ἐνθένδε ἀποκρεμάσας προσεποιεῖτο νεκρόν. Tῶν δεμυῶν τις παρακύψας ώς ἐθεάσατο αυτον, εἶπεν ' ,,αλί, ω ούτος, σοί γε, καν θύλαξ, προσελευσόμεθα.

λόγος δηλοῖ, οτι οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων,οταν της ἐνίων μοχθηρίας πειραθῶσιν, οὐκέτι αυτῶν ταῖς ὁποκρισεσιν ἐξαπατῶνται. 16. Azλουρος καὶ ' Ορνιθες. S. 7. C. 150. F. 14.)Aἴλουρος ἀκούσας ὁτι ἔν τινι ἐπαύλει ὁρνιθες νοσοὐσι, σχηματίσας εαυτὸν εἰς ἰατρὸν, καὶ τα της ἐπιστημης πρόσφορα ἀναλαβὼν ἐργαλεῖα, παρεγένετο, καὶ στας πρὸ της ἐπαύλεως, ἐπυνθάνετο αυτῶν πῶς ἔχοιεν αἱ δὲ ὁποτυχοsσαι ,,καλῶς, - ἔφασαν, ,,ἐὰν σὐ ἐντεs- θεν απαλλαγῆς Οἴτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ πονηροὶ τοὐς φρονίμους οὐ λανθάνουσι, καν τα μάλιστα χρηστότητα ὁπο-

κρινωνται.

ρος προκύψας ἔφη ταsin' ,,πῶς ἔχεις, φίλε; τί δε σοι; ἐάν τι χρηζει, ἀνάγγειλόν μοι, καὶ πάντα σοι παρεξω 'δμως ἔγειρε, καὶ τεύξη της ἡγιείας. 'δὲ ἀπεκρίθη προς τον αἴλουρον ταῶτα ' ,,ἐὰν σὐ παρέλθης, ἐγώ ουκἀποθυησκω ' ζωην γὰρ ζήσω δορκάδος ὐπερτέραν.

24쪽

υς δολίους υποκριτὰς, τοὐς λέγοντας φιλεω, ὁ μυθος ἐλέγχει. 17. καὶ Αἰπόλος. F. 203. C. 151. B. 3. Αἶγα ἀποστῶσαν αγέλης ἐπανάγειν αἰπόλος ἐπει- ρῆτο προς τας λοιπάς. γὸς δὲ φωναῖς καὶ συριγμοῖς χρωμενος οὐδὲν μὰλλον ηνυεν, λω ον ἀφεὶς καὶ του κέρως τυχὼν, ἐδεῖτο τω δεσπότη μη κατειπεῖν. Η δὲ ἀνουστατεμ εἶπεν ,, αἰπόλων, το κέρας κεκράξεται, καν ἐγὼ σιωπησω. Ουτως λίαν ευήθεις οἱ τὰ πρόδηλα κρυπτειν ἐθέ

λοντες.

18. Au καὶ νος. F. 262. C. 153. Αἶγα καὶ ὁνον ἔτρεφέ τις. Η δὲ αἰξ φθονησασα τω ονφ διὰ το περισσὸν της τροφης, ἔλεγεν, ώς ἄπειρα κ λάζη, ποτὲ μὲν ἀληθων, ποτε δε ἀχθοφορῶ ν' καὶ συνεβούλευεν ἐπίληπτον εαυτον ποιησαι καὶ καταπεσεῖν ἔν τινι βόθρ', καὶ ἀναπαύσεως τυχεῖν. V δὲ πιστεύσας καὶ πεσὼν συνετρίβη. 'Ο δὲ δεσπότης τον ἰατρον καλέσας Θει βοηθεῖν. 'O-αθος πνευμονα ἐγχυματίσαι ἔλεγεν αυτω, καὶ τῆς υγείας τυχεῖν. 'ν δὲ αιγα θυ-

σαντες τον ονον ἰάτρευον. ωτι οστις καθ' ετέρου δόλια μηχανῶται, εαυτου γλνεται των κακῶν αρχηγός. 19. Αἴσωπος ἐν ναυπηγίω. S. 8. C. 3ti et p. 404. F. 375.

Αἴσωπός ποτε ὁ λογοποιὸς σχολὴν ἄγων εἰς ναυπήγιον εἰσῆλθε ' των δὲ ναυπηγῶν σκωπτόντων τε αυτὸν καὶ ἐκκαλουμένων εἰς ἀπόκρισιν, ὁ Αἴσωπος ἔλεγε ,, παλαιὸν χάος καὶ υδωρ γενέσθαι ' τὸν-Aία βουλόμενον καὶ τὸ τῆς γῆς στοιχεῖον ἀναδεῖξαι, παραινέσαι αυ-

τῆ, οπως ἐπὶ τρὶς ἐκροφήσa την θάλασσαν. κἀκείνη ἀρξαμένη τὸ μὲν πρῶτον τὰ Ορη ἐξέφηνεν, ἐκ δευτέρου

25쪽

ἐκροφησασα καὶ τὰ πεδία ἀπεγυμνωσεν ἐαν δὲ δόξηαυτῆ καὶ το τρίτον ἐκπιεῖν το υδωρ, αχρηστος υμῖν ητεχνη γενησεται. - Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι οἱ τοὐς κρείττονας χλευάζοντες λανθάνουσι μείζονας εαυτοῖς τας ανίας ἐξ αυτῶν ἐπισπώμενοι. 20. Αἴσωπος καὶ Κυων. C. 426. ex Aristophanis Vespis v. 1402 sqq.

Αἴσωπον απὸ δείπνου βαδίζων εσπέρας θρασεῖα καὶ μεθύση τις ὁλάκτει κύων.καπειτ ἐκεῖνος εἶπεν ' ,,ω κύον, κύον, εἰ νη Λί' ἀντὶ της κακης γλώττης ποθὲν πυροὐς πρίαιο, σωφρονεῖν αν μοι δοκοῖς. 21. 'Aλέκτορες. c. 145. B. 5. 'Aλεκτόρων δύο μαχομενων περὶ θηλειῶν ὀρνίθων, ὁ εἷς τον ετερον κατετροπώσατο. Καὶ ὁ μεν ηττηθεὶς εἰς τόπον κατάσκιον ἀπιὼν ἐκρύβη ' ὁ-νικήσας, εἰς ἴψος ἀρθεὶς καὶ ἐφ ἡψηλοs τοίχου στας, μεγαλοφώνως ἐβόησε. Kαὶ παρευθυς αετὸς καταπτὰς ηρπασεν αυτόν. δ' ἐν σκότs κεκρυμμένος αδεῶς ἔκτοτε ταῖς θηλείαις ἐπέβαινεν.μsθος δηλοῖ, ὁτι κύριος ὐπερηφάνοις ἀντιτά σεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν.21'. υλλως. c. p. 87.

'Aλεκτρυόνες συμπεσόντες ἀλλήλοις, ώς νόμος εἶχεν, ἐμάχοιτο. καὶ ὁ μὲν νικηθεὶς κλίνη υποδὼς ἀπεκρύπτετο, ὁ δὲ νενικηκὼς ἐπὶ στέγους ἀρθεὶς ανέκραγε μέγιστον, την νίκην κατάδηλον ωδης ἐργαζόμενος. Καὶ καταπτὰς αετὸς τομον αρπάζει λαβών.Nίκης ἀσφάλεια μετριότης φρονήματος.

26쪽

21q. ' ἀλλοπ. 'Aλέκτορες και Ῥετός. F. II9. c. p. 343. Μαχομένων δηποτε των ἀλεκτόρων διὰ την ορνιν, τὸ τίς αυτην ἐγγημη , ο εἷς ηττηθεὶς ἐκρυπτετο ἔν τινι γωνία, ώς δειλιάσας καὶ εἰς τροπην χωρησας' ο δὲ ετερος σφοδρῶς μέγα κοκκυσας, ἀνεπέτασεν ἐπάνω των δωμάτων, ως τροπαιοsχος κατὰ του πολεμίου, φωνῶν' ,,ηττησα τον ἴδιον ἐχθρόν μου, τροπωσάμενος αντίπαλον εἰς κράτος. Ως ουν ἐβόα τοιαυτα ὁ ῖλέκτωρ, ηκεναετὸς καταπτὰς ἐκ των ἄνω, καὶ καταλαβὼν τὸν νικητην ἐκεῖνον, ηγαγεν αυτὸν τοῖς τέκνοις παραυτίκα, βρῶμα ποιησας τοῖς νεοττοῖς καὶ πόμα. υ δὲ ετερος ἐλευθε ρίως ζησας, ηγετο ουτως ἐν ἀδεία τυγχάνων, λαβὼν ευ- κλειαν κατὰ του πολεμίου του ἐκπορθουντος καὶ τροπώσαντος τοsτον καὶ καυχωμένου, ώς ἔντος νικηφόρου.

λόγος πρὸς ἄνδρας θεομάχους.

22. ωλεκτρυόνες καὶ Πέρδιξ. S. 23. C. 10 et p. 286. F. 16.

'Aλεκτρυόνας τις ἐπὶ της οἰκίας ἔχων, ώς περιέτυχε πέρδικι τιθασσῶ πωλουμένω, τοὐτον ἀγοράσας ἐκόμισεν οἴκαδε ώς συντραφησόμενον. Tῶν δὲ τυπτόντωναυτὸν καὶ ἐκδιωκόντων, ὁ πέρδιξ ἐβαρυθυμει, νομίζων διὰ τοὐτο αυτὸν καταφρονεῖσθαι, ὁτι αλλόφυλός ἐστι μικρὸν δὲ υστερον ώς ἐθεάσατο τους ἀλεκτρυόνας πρὸς εαυτοὐς μαχομένους, καὶ ου πρότερον ἀποστάντας, πρὶν η ἀλληλους πατάξαι, ἔφη πρὸς εαυτόν ' ,,ἀλr ἔγωγε ουκἄχθομαι υπὸ τούτων τυπτόμενος ' ὁρῶ γὰρ αυτοὐς ουδεατ τῶν ἀπεχομένους. - Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι ραδίως τὰς ἐκ τῶν πέλας υβρεις οἱ φρόνιμοι δέχονται, ὀταν ἴδωσιν αυτ ς μηδὲ τῶν οἰκείων ἀπεχομένους. 23. Ἀλιεῖς. S. 13. C. 13 et p. 287. F. 28.

Ἀλιεῖς σαγήνην εἷλκον ' βαρείας δ' αυτῆς ἀσης, ἔχαιρον καὶ ἀρχοειτο, πολλὴν ειναι νομίζοντες την

27쪽

αγρ*ν' ώς-ελκυσαντες ἐπὶ την ηόνα τον μὲν ἰχθυνολίγον ευρον, λίθων καὶ αμμων μεστην την σαγηνm , οὐ μετρίως ἐβαρυθυμουν, ουχ ουτω μῶλλον ἐπὶ. τμσυμβεβηκότι δυσφοροsντες, οσον οτι καὶ τὰ ἐναντία προσειλήφασιν. ας δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιος ων εἶπεν ' ,,ἀλλὰ παυσώμεθα, ω εταῖροι ' χαρὰς γὰρ ώς ἔοικεν αδελφη ἐστιν ηλυπη' καὶ ημῆς ἔδει τοσαυτα προησθέντας πάντως τι καὶ λυπηθηναι. -υτὰρ ουν καὶ ημῆς δεῖ του βίου το ευμετάβλητονορῶντας μη τοῖς αυτοῖς ἀεὶ πράγμασιν ἐπαγάλλεσθαι, λογιζομένους, οτι ἐκ πολλης ευδίας ανάγκη καὶ χειμῶνα

- γενέσθαι. ι

24. υλιεῖς. C. 17 et p. 289. F. 35. S. 21.

υλιεῖς, ἐξελθόντες ἐπ ἄγραν, ἐπειδη πολῶν χρόνον

ταλαιπωρησαντες ουδὲν εἷλον, σφόδρα τε ηθυμουν καὶ ἀναχωρησαι παρεσκευάζοντο. Mθυς δὲ θυννος, υπότου των μεγίστων διωκόμενος ἰχθυων, εἰς τὸ πλοῖοναυτῶν εἰσηλατο. Οἱ δὲ τοὐτον λαβόντες μεθ' ηδονης ἀνεχώρησαν.

υ μυθος δηλοῖ, ὁτι πολλάκις, ἁ μη τεχνη παρεσχε,

ταυτα τυχη ἐδωρησατο. 25. υλιευς. S. 26. C. 87. F. 241. Uλιεὐς ἔν τινι ποταμφ ηλίευε. καὶ δη κατατείνας

τὰ δίκτυα ῶς περιέλαβεν ἐκατέρωθεν τὸ ρεsμα , προσδήσας κάλω λίθον, ἔτυπτε τὸ υδωρ, ὁπως οἱ ἰχθυες φευγοντες ἀπαραφυλάκτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Tων δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκουντων τις θεασάμενος αυτὸν τοsτο ποιοsντα, ἐμεμφετο, ώς τὸν ποταμὸν θολοsντα καὶ μη ἐῶντα αυτους διαυγὲς υδωρ πίνειν ' ὁ δὲ ἀπεκρίνατο ' se ἀλλ' ἐὰν μη ουτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται, ἐμὲ δεησει λιμώττοντα ἀποθανεῖν '

28쪽

Ουτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐργάζονται, λαν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιάγωσιν. 26. υλιευς. C. 15 . F. 263. B. 4. υλιευς, το προς ἄγραν δίκτυον ἐκ της θαλάσσης ἐκβαλὼν, τῶν μεν μεγάλων ἰχθυων ἐγκρατης γεγονε, καὶ τούτους ἐν τη γη ηπλωσεν' οἱ δὲ βραχύτεροι τῶν ἰχθύων διὰ τῶν τρυμαλιῶν διεδρασαν ἐν τn θαλάσση.χτι ευκολος η σωτηρία τοῖς μη μεγάλως ευτυχουσιν, τους δὲ μεγάλους ὁντας τη δόξη σπανίως ἴδοις ἀνεκφεύγειν την δίκην.27. Ἀλιεὐς αυλῶν. S. 11. C. 130 et p. 332. F. 34. B. 9.)υλιεὐς αὐλητικης ἔμπειρος, ἀναλαβὼν τοὐς αυ- λοὐς καὶ τὰ δίκτυα παρεγένετο εἰς την θάλασσαν, καιστὰς ἐπί τινος προβληματος πέτρας το μὲν πρῶτον ηδε, νομίζων αυτομάτους προς την ηδυφωνίαν τοὐς ἰχθέας ἐξελεύσεσθαι' ως δ' αυτοs ἐπὶ πολὐ διατεινομενου οὐδὲν πέρας ηνύετο, ἀποθέμενος τοὐς ὰὐλοὐς ἀνείλετο τοἀμφίβληστρον, καὶ βαλὼν κατὰ τοs ἴδατος πολλοὐς ἰχθέας ηγρευσεν. Ἐκβαλὼν αυτοὐς απο τῶν δικτύων ἐπὶ την ηόνα, ως ἐθεάσατο ἀσπαίροντας, ἔφη ' ,,ὼ κάκιστα ζῶα, υμεῖς, ὁτε μὲν ηὐλουν, οὐκ ἀρχεῖσθε ' νsν 'ἴτε πέπαυμαι, τοsτο πράττετε. Προς τοὐς παρὰ καιρόν τι πράττοντας ὁ λόγος εὐ

καιρος.

27h. υλλως. ex Herodoto I, c. 141. Ιωνες καὶ Αἰολέες, ως οἱ Λυδοὶ τάχιστα κατεστρ φατο ὁπο Περσέων, ἔπεμπον αγγελους ἐς Σάρδις παρὰ ρον, ἐθέλοντες ἐπὶ τοῖσι αὐτοῖσι εἶναι τοῖσι καὶ Κροίσω ἔσαν κατηκοοι. V δὲ ἀκούσας αὐτέων τὰ προ

σχοντο, ἔλεξέ σφι λόγον, ἄνδρα φὰς αὐλητην, ἰδόντα

29쪽

4 ς ἐν τῆ θαλάσση, αυλέειν, δοκεοντά σφεας ἐξελευ- σεσθαι ἐς γην' ως η ευσθηναι τῆς ἐλπίδος, λαβεῖν ἀμφίβληστρον καὶ περιβαλεῖν τε πλῆθος πολλον των ἰχθυων καὶ ἐξειρυσαι ' ἰδόντα παλλομενους, εἰπεῖναρα αυτον πρὸς τους ἰχθῶς ' ,,παυεσθε μοι ὀρχεόμενοι, ἐαεὶ οὐδ' ἐμέο αὐλέοντος ήθελετε ἐκβαίνειν ορχεόμενοι. ρος μεν τοὐτον τον λόγω τοῖσι 'γωσι καὶ τοῖσι Aχλεὐσι τῶνδε εῖνεκα ἔλεξε, οτι δὴ οἱ μνες πρότερον,αυτοs κυρου δεηθέντος δι αγγελων ἀπίστασθαί σφεας

από μοισου, ουκ ἐπείθοντο, τότε , κατεργασμενων των πρηγμάτων, ἔσαν ετοιμοι πείθεσθαι κυρω.28. υλιευς καὶ Μαινίς. S. 18. C. 124 ei p. 326. F. 20. B. 6.

υλιεὼς καθεὶς το δίκτυον ἀνήνεγκε μαινίδα. 'ς δὲ ἱκετευουσης αυτὸν πρὸς τὸ παρὸν μεθεῖναι αυτὴν, ἐπειδὴ μικρὰ τυγχάνει, ὁστερον δὲ αὐξυνθεῖσαν συλλαμβειν εἰς μείζονα ωφέλειαν, ὁ αλιεῖς εἶπεν ' ,,ἀλλ' ἔγωγε εὐηθέστατος αν εἴην, εἰ τὸ παρὸν κέρδος ἀφεὶς ἄδηλον ἐλπίδα διώκοιμι. - Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι αίρετωτερόν ἐστι κέρδος τὸ παρὸν, καν μικρὸν Π, τοs προσδοκωμένου, καν μέγαυπάρχύ-29. Ἀλκυων. S. 25. c. 86. F. 240. . Uλκυὼν ἔρνεόν ἐστι φιλέρημον διὰ παντὸς ἐν θαλάττη διαιτώμενον. Tαύτην λέγεται τὰς των ἀνθ ρω- πων χέρας φυλαττομένην ἐν σκοπέλοις παραθαλαττίοις νεοττοποιεῖσθαι. Καὶ δή ποτε τίκτειν μέλλουσα παρ- γένετο εἴς τι ἀκρωτήριον, καὶ θεασαμένη πέτραν ἐπὶ θαλάσση ἐνεωτοποιεῖτο ἐνταὐθα. Ἐξελ υσης δ' αυ-

τῆς ποτε ἐπὶ νομὴν, συνέβη τὴν θάλασσαν ὐπὸ λάβρων

πνευμάτων κυματωθεῖσαν ἐξαρθῆναι μέχρι τῆς καλιῆς, καὶ ταύτην ἐπικλύσασαν τοὐς νεοττοὐς διαφθεῖραι. Καὶ

30쪽

η άλκυὼν ἐπανελθουσα ώς ἔγνω τὸ γεγονος, εἶπεν ,,ἀλλ' ἔγωγε δειλαία, ητις την γην ώς ἐπίβουλον φυλαττομένη ἐπὶ ταύτην κατεφυγον, η πολλω μοι γέγονεν

ἀπιστοτέρα Ουτω καὶ των ἀνθρώπων ἔνιοι τους ἐχθροὐς φυλαττόμενοι λανθάνουσι πολλῶ χαλεπωτέροις των ἐχθρῶν φίλοις ἐμπίπτοντες. 30. 'Aλώπεκες. C. 155. F. 264. Ποτὲ ἀλώπεκες ἐπὶ τον Μαίανδρον ποταμον συνηθροίσθησαν , πιεῖν αυτοs θέλουσαι ' διὰ δὲ τo ροιζηδον φέρεσθαι το ὁδωρ, ἀλληλας προτρεπόμεναι Ουκἐτόλμων εἰσελθεῖν. Μιας δὲ αυτῶν διεξιούσης, ἐπὶ τω εὐτελίζειν τὰς λοιπὰς, καὶ δειλίαν καταγελώσης, εαυτην ώς γενναιοτέραν προκρίνασα θαρσαλέως εἰς Yὁυδωρ ἐπήδησεν. s δὲ ρεύματος ταύτην εἰς μέσον κατασύραντος, καὶ των λοιπῶν, παρὰ την ἔχθην τοs ποταμοs εστηκυιῶν, πρὸς αυτην εἰπουσῶν -μη ἐάσης ημῆς, αλλὰ στραφεῖσα ἡπόδειξον την εἴσοδον, δἰ ης ἀκινδύνως δυνησόμεθα πιεῖν, ἐκείνη ἀπαγομένη ἔλεγεν ' ,,ἀπόκρισιν ἔχω εἰς Μίλητον, καὶ ταύτην ἐκεῖσε ἀποκομίσαι βούλομαι ' ἐν δὲ τω ἐπανιέναι με, υποδείξω

νμῖν. Πρει τοὐς κατὰ αλαζονείαν εαυτοῖς κίνδυνον ἐπιφέροντας. 31. 'Aλώπηξ ἐξογκωθεῖσα την γαστέρα. S. 24. e. 158.)ωλώπηξ λιμώττουσα ῶς ἐθεάσατο ἔν τινι δρυὸς

κοιλώματι ἄρτους καὶ κρέα ἡπό τινων ποιμένων καταλελειμμένα, ταῶτα εἰσελθοῶσα κατέφαγεν ' ἐξογκωθεἴσα

δὲ την γαστερα, ἐπειδη οὐκ ηδύνατο ἐξελθεῖν, ἐστέναζε καὶ ἁδύρετο. Ἐτέρα δὲ ἀλώπηξ τηδε παριοῶσα εἰσηκουσε αυτης των στεναγμῶν, και προσελ scis ἐπυνθά--