Fabulae Aesopicae collectae ex recognitione Caroli Halmii

31쪽

νετο την αἰτίαν. Μαθουσα δὲ τα γεγενημένα, ἔφη προς αυτην' - ἀλλὰ μενετέον σοι ἐνταυθα, εως αν τοιαυτη γένη, οποία ουσα εἰσηλθες, καὶ ουτω ἐαδίως ἐξελευση. -υ λόγος δηλοῖ, οτι τα χαλε- των πραγμάτων ὁ χρόνος διαλύει

31h. υλλως. J. 12. C. p. 350. B. M. 'Aλωπηξ λιμωττουσα ἐν πηρα ἐθεάσατο ἐπί τινα καλυβην βοσκου κρέα καὶ αρτον υπ αυτου καταλειφθεντα, καὶ εἰσελ υσα ἔφαγεν αυτα ηδέως. 'Κξογκωθείσης δὲ αυτῆς τῆς γαστρος, καὶ διὰ τουτο μὴ δυναμένης ἐξελθεῖν τῆς καλυβης, ἔστενε καὶ ἐπωδυρετο. μέρα δὲ ἀλωπηξ διερχομενη ἡκουσεν αυτῆς των στεναγμῶν, καὶ προσελθοsσα ἐπυνθάνετο, δἰ ἐν αἰτίαν τοsτο ποιεῖς; - ῶσα δε το γεγονὸς ἡ ἀλώπηξ ἔφη ,, ἀλλὰ μένε τέως ἐνταs συ, εις αν τοιαύτη γένη,

οποία ουσα εἰσῆλθες.

'Ο μs ς δηλοῖ, ὁτι τα χαλεπα των πραγμάτων ὁ χρόνος διαλύει. 32. 'Aλώπηξ καὶ Βάτος. S. 19. C. 8 et p. 285. F. 8.

'Aλώπηξ φραγμὸν ἀναβαίνουσα, ἐπειδὴ ὀλισθαίνειν ἔμελλε, βάτου ἐπελάβετο. Συσθεῖσα δὲ τὸ πέλμα καὶ δεινῶς διατεθεῖσα, ρτιῆτο αυτὴν, εἴ γε καταφυ- γοῶσα ἐπ αυτὴν ως ἐμὶ βοηθὸν χείρονι αυτῆ ἐχρησατο καὶ τοs προκειμένου. Kαὶ ἡ βάτος υποτυχοῶσα εἶπεν ' ,,ἀλα ἐσφάλης των φρενων, ω αὐτη, ἐμοs ἐπιλαβέσθαι βουληθεῖσα, ῆτις πάντων ἐπιλαμβάνεσθαι εἰ coθα. Οἴτω καὶ των ἀνθρώπων μάταιοί εἰσιν οσοι το τοις ως βοηθοῖς προσφεύγουσιν, οἷς τὸ ἀδικεῖν μιαλλόν

ἐστιν ἔμφυτον.

32쪽

33. 'Aλώπηξ καὶ Βότρυς. S.I5. c. 156. F. 5.170. B. 19. ωλωπηξ λ μωττουσα ώς ἐθεάσατο ἐπί τινος ἀναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους, ηβουληθdi αυτῶν περιγενέσθαι, καὶ ουκ ηδυνατο ' ἀπαλλαττομένη δε προς εαυτην εἶπεν ' se ομφακές εἰσιν.*Ουτω καὶ των ἀνθρώπων ἔνιοι, των πραγμάτων ἐφικέσθαι μη δυνάμενοι δι ἀσθένειαν, τους καιρους

αἰτιῶνται.

Κερδὼ βότρυν βλέπουσα μακρῆς ἀμπέλου,

προς υψος ηρτο, καὶ καμοsσα πολλάκις ἱλεῖν ἀπεῖπε ' προς εαυτην ταset ἔφη ,,μη κάμνε ἐῆγες ομφακίζουσιν μάλα. - Προς τους ποιουντας την ἀνάγκην φιλοτιμίαν. 34. 'Λλωπηξ καὶ Γέρανος. U. 326. F. 397. ex Plui. Synap. Disput. I, c. 5. p. 6l , E. οἱ τοιαυτα προβληματα καθιέντες ουδεν αν της Αἰσωπείου γερανου καὶ ἀλώπεκος ἐπιεικέστεροι προς κοινωνίαν φανεῖεν ' ων η μὲν ἔτνος τι λιπαρον καταλίθου πλατείας καταχεαμενη, ηνία αμα γελωτα παρ χουσαν ' ἐξέφευγε γαρ υγρότητι τι ἔτνος την λεπτότητα του στόματος αυτης. 'Eν μέρει τοίνυν η γερανος αυτύκαταγγείλασα δεῖπνον, ἐν λαγυνίδι προυθηκε λεπτον

ἐχούσν καὶ μακρὸν τράχηλον, ἀστε αυτην μὲν καθιέναιτο στόμα ἐαδίως καὶ ἀπολαυειν, την δε ἀλώπεκα, μηδυναμενην, κομίζεσθαι συμβολας πρεπουσας. Ουτω τοίνυν, οταν οἱ φιλόσοφοι παρα πότον εἰς

λεπτὰ καὶ διαλεκτικὰ προβληματα καταδυντες, ἐνοχλῶσι τοῖς πολλοῖς επεσθαι μη δυναμένοις, ἐκεῖνοι δὲ πάλιν ἐπ' Mδάς τινας και διηγήματα φλυαρώδη καὶ λόγους βαναυσους καὶ αγοραίους ἐμβάλωσιν εαυτοῖς, οἴχεται

33쪽

υλωπηξ κυνηγους φευγουσα ώς ἐθεάσατό τινα

δρυτόμον, τοsτον ικέτευε κατακρυψαι αυτήν ' ὁ αυτῆπαρήνεσεν, εἰς την εαυτοs καλυβην εἰσελθοsσαν κρυβῆναι. -τ ου πολὐ δὲ παραγενομένων των κυνηγῶν καὶ τοs δρυτόμου πυνθανομένων, εἰ τεθέαται

ἀλώπεκα τῆδε παριοsσαν, ἐκεῖνος τη μὲν φωνὴ ήρνειτοεωρακέναι, τῆ δὲ χειρὶ νεύων ἐσήμαινεν οπου κατεκέκρυπτο. Tων δὲ οὐχ οἷς ἔνευε προςσχόντων, ἀλλ' οἷς ἔλεγε πιστευσάντων, ἡ ἀλώπηξ ἰδοsσα αυτοὐς ἀπαλλαγέντας, ἐξελθοs τα ἀπροσφωνητὶ ἐπορεύετο ' μεμφομένου δ' αυτὴν τοs δρυτόμου , εἴγε διασωθεῖσα ὁπ'

αυτοs οὐδὲ φωνῆς αυτὸν ἡξίωσεν, ἔφη ' ,,ἀλλ' ἔγωγε

ηυχαρίστησα αν σοι, εἰ τοῖς λόγοις ομοια τα ἔργα τῶν χειρῶν καὶ τοὐς τρόπους εἶχες. νύτω τ' λόγω χρήσαιτ αν τις προς ἐκείνους τῶν ἀνθρώπων, οῖτινες τα μὲν χρῆστα σαφῶς ἐπαγγέλλονται, ἔργα δε φαsλα δρῶσιν. 35h. Aλλως. 'Aλωπηξ καὶ Ποιμήν. C. p. 70. Ἐλαφον διώκει λέων. N δὲ φεύγουσα υπεξάγει καὶ καταδύεται εἰς δρυμῶνα βαθύν. U-λέων, ἐπι- στὰς τῶ δρυμῶ, ἐρωτα τον ποιμένα, εἴ που εἶδε πτήξασαν την ἔλαφον. υ δὲ ποιμὴν οὐκ ἔφη εἰδέναι, και ὁμοs λέγων την χεῖρα ἀνατείνας ἔδειξε το χωρίον.

Πιχετο ὁ λέων ἐπὶ την δειλαίαν ἐλαφον ἡ δὲ ἀλώπηξ προς τον ποιμένα λέγει ' ,,ώς δειλὸς ἄρα καὶ πονηρὸς ἡσθα, δειλὸς μὲν πρὸς λέοντας, πονηρὸς δὲ ς ἐλά

34쪽

36. και ρχῖνος. e. 314. F. 384. ex Aristot. Rhetor. II, e. 20.

Aισωπος ἐν Σάμω δημηγορῶν, κρινομένου δημαγωγου περὶ θανάτου, ἔφη ' 'Aλώπεκα διαβαίνουσαν ποταμὸν ἀπωσθηναι εἰς φάραγγα ' ου δυναμένην δ'

ἐκβηναι πολυν χρόνον κακοπαθεῖν, καὶ κυνοραῖστας πολλους ἔχεσθαι αυτης' ἐχῖνον δ, πλανώμενον, ώς ε δεν αυτην, κατοικτείρα-α εἰπεῖν, εἰ ἀφελοι αυτης τους κυνοραωτάς την δε ουκ ἐαν. Ἐρομένου διατί, DAο ουτοι φάναι ,, ηδη μου πλήρεις εἰσὶ καὶολίγον ελκουσιν αἷμα, ἐαν δὲ τουτους ἀφέλη, ετεροι ἐλθόντες πεινῶντες ἐκπιουνταί μου το λοιπὸν αἷμα. - ,, 'Aταρ καὶ ἔφη hω ανδρες Σάμιοι, ουτος μενουδὲν ετι βλάψει' πλουσιος γάρ ἐστιν ' ἐαν δε ἀποκτείνητε, ετεροι ῆξουσι πένητες , οῖ υμῖν ἀναλώσουσι τακοινὰ κλέπτοντες. -

'Aλώπηξ καὶ κροκόδειλος περὶ ευγενείας ξριζ0ν. Πολλὰ δὲ του κροκοδείλου διεξιόντος περὶ τῆς των προγόνων λαμπρότητος, καὶ τὸ τελευταῖον λέγοντος, ὁτι γεγυμνασιαρχηκότων ἐστὶ πατέρων, ἡ ἀλώπηξ υποτυχουσα ἔφη ' ,, ἀλλὰ κἀν συ μη εἴπης, απὸ του δέρματος φαίνy, ὁτι απὸ πολλῶν ἐτῶν εἶ γεγυμνασμένος. μουτω καὶ τῶν ψευδολόγων ἀνθρώπων ἔλεγχός ἐστι

τα πράγματα.

Mλώπηξ εἰς αγέλην προβάτων εἰσελθουσα θηλαζόντων, τῶν ἀρνίων is ἀναλαβομένη προσεποιεῖτο καταφιλεῖν ' ἐρωτηθεῖσα δὲ υπὸ κυνὸς - τί τομο ποιεῖς; μ- τιθηνοῶμαι αυτὸ , ἔφη, καὶ προσπαίζω. καὶ ο κυων

35쪽

ος ανδρα ἐαδιουργὸν καὶ μωροκλεπτην ὁ λόγος

ευκαιρος.

39. 'Aλώπηξ καὶ Aέων. F. 7. C. 5 et p 284. S. 10. 'Aλώπηξ μηδέποτε θεασαμένη λέοντα, ἐπειδη κατά τινα τύχην υπήντησεν αυτῶ, το μὲν πρῶτον ἰδουσα αὐτὸν ουτως ἐφοβηθη, ώς μικρου καὶ ἀποθάνεω. Ἐκ δευτέρου δὲ αυτῶ περιτυχουσα, ἐφοβηθη μὲν, ἀλλ' ουχ ώς το πρότερον. Ἐκ τρίτου δὲ θεασαμένη αυτὁνουτως κατεθάρσησεν, ώς καὶ προσελθουσα αυτῶ διαλεχθηναι.

Ο μῶ ς δηλοῖ, οτι καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων

η συνήθεια καταπραυνει.

40. 'Aλώπηξ καὶ Aέων. C. 375. F. 335. 'Aλώπηξ θεασαμένη ἐγκάθειρκτον λέοντα, καὶ τούτου στῆσα ἐγγυς, δεινῶς αὐτὸν υβριζεν. O δε λέω, ἔφη προς αυτην' ,,ου σύ με καθυβρίζεις, η προσπεσοsσά μοι ἀτυχία. - Ο μsθος ουτος δηλοῖ, ώς πολλοὶ τῶν ἐνδοξων, δυσπραγίαις περιπίπτοντες, υπ εὐτελῶν ἐξουθενοῶνται. 41. Ἀλώπηξ καὶ Aέων. C. 298. F. 210. 'Aλώπηξ λέοντι συνην ἐν υπηρέτου προσχήματι 'καὶ η μὲν ἄγρας ἐμηνυεν, ὁ δὲ ἐμπίπτων ἐλάμβανεν. ατέρω τοίνυν προς την αξίαν διηρεῖτο μερίς. Zηλοτυπήσασα δὲ η ἀλώπηξ τῶν πλεόνων τον λέοντα, θηραν αντὶ τοs μηνύειν vρεῖτο. καὶ πειρωμένη ποίμνης τι λαβεῖν, κατέστη πρώτη τοῖς θηρῶσιν εἰς θήραμα. Aρχεσθαι μῆλλον ἀσφαλῶς ἄμεινον, ἡ κρατεῖν σφαλερῶς.

36쪽

42. 'Aλώπηξ καὶ Πάρδαλις. S. 12. C. 159 et p. 351. F. 13. 'Aλώπηξ καὶ πάρδαλις περὶ κάλλους ηριζον. 'ς παρδάλεως παρ' εκαστα την του σώματος ποικιλίαν προβαλλομένης, η ἀλώπηξ υποτυχουσα ἔφη ' ,, καὶ πόσον ἐγώ σου καλλίων υπάρχω, ητις ου το σῶμα, τὴν δὲ ψυχην πεποίκιλμαι; - Ο λόγος δηλοῖ, οτι του σωματικos κάλλους ἀμεμυων ἐστὶν ὁ της διανοίας κόσμος. 42h. 'Ἀλλως. G. 159. B. 133.)Στικτη ποτε πάρδαλις ἐκαυχῶτο φορεῖν απάντων ' ζώων ποικιλωτέραν δωριν. Προς ην η ἀλώπηξ εἶπεν - ἐγώ σου της δορὰς κρείττονα καὶ ποικιλωτέραν γνώμην ἔχω. 43. 'Aλ ηξ καὶ Πίθηκος. S. 14. e. 374. B. 81. 'Aλώπηξ καὶ πίθηκος ἐν ταυτω ὁδοιπορουντες περὶ ευγενείας ηριζον. Πολλὰ δε ἐκατέρων διεξιόντων, ἐπειδη ἐγένοντο κατά τινα τόπον , ἐνταυθα ἀποβλέψας ἀνεστέναξεν ὁ πίθηκος ' τῆς δ' ἀλώπεκος ἐρομένης την αἰτίαν, ὁ πίθηκος ἐπιδείξας αυτὴ τὰ μνήματα, ἔφη ' ,, ἀλλ' ου

μέλλω κλαίειν, ὁρων τὰς στήλας των πατρικῶν μου ἀπελευθέρων καὶ δουλων; - ακείνη προς αυτὸν ἔφη ' ,, αλλὰ ψευδου οσα βουλει' ουδεὶς γὰρ τούτων ἀναστάς σε ἐλέγξει. Ουτω καὶ των ἀνθρώπων οἱ ψευδολόγοι τότε μάλιστα καταλαζονευονται, ὁταν τους ἐλέγχοντας μη ἔχωσι. 43h. Ἀλλως. C. 334. F. 334.)Mλώπηξ και πίθηξ ἐπὶ το αυτὸ ἄδοιπόρουν. Παρ

ερχόμενοι δὲ διὰ τινῶν μνημείων, ἔφη ὁ πίθηξ τῆ ἀλώ

πεκι, ως πάντες οἱ νεκροὶ ουτοι απελευθεροι των ἐμῶν

γεννητόρων υπάρχουσιν. υ δὲ ἀλώπηξ λέγει τω πί-

37쪽

θηκι' ,,ευκαίρως ἐψευσω ' ουδεὶς γαρ των ἐνταυθα -- φέντων ἀπελέγξαι σε δυναται.

Oυτος ὁ μυθος παριστα τον τοὐς ψευδολόγους ὁρ- θῶς διελέγχοντα, καὶ τους προδηλως τὸ ψευδος αντὶ ἀληθείας προσφέροντας. 44. I λωπηξ καὶ Πιθηκος. S. 82. c. 29 et p. 295. F. 69. Ἐν συνόδω των αλόγων ζώων πίθηκος ορχησάμενος καὶ ευδοκιμησας βασιλευς υπ' αυτῶν ἐχειροτονηθη 'αλώπηξ δε αυτω φθονήσασα ως ἐθεάσατο ἔν τινι παγίδι κρέας κείμενον, ἀγαγοῶσα αυτὸν ἐνταυθα ἔλεγεν, ώς ευροῶσα θησαυρὸν αυτη μὲν ουκ ἐχρησατο, γέρας δὲ αὐτω της βασιλείας τετηρηκε, καὶ παρήνει αὐτω λαβεῖν. Tos δὲ ἀτημελητως ἐπελθόντος, καὶ υπὸ της παγίδος συλληφθέντος, αἰτιωμένου τε την ἀλώπεκα ῶς ἐνεδρευσασαν αὐτω, ἐκείνη ἔφη ' ,,ί πίθηκε, σὐ δὲ

τοιαύτην ψυχην ἔχων των αλόγων ζώων βασιλεύσεις; Oύτως οἱ τοῖς πράγμασιν ἀπερισκεπτως ἐπιχει- ροῶντες σὐν τω δυστυχεῖς εἶναι καὶ γέλωτα οφλισκά

νουσι.

Ἀλώπηξ πεσοsσα εἰς φρέαρ, ἐπάναγκες ἔμενε, πρὸς την ἀνάβασιν ἀμηχανοs ' τράγος δὲ δίψη σννεχόμε- ωος ώς ἐγένετο κατὰ τὸ αυτὸ φρέαρ, θεασάμενος αυτην, ἐπυνθάνετο, εἰ.καλὸν εἴη τὸ υδωρ' η δὲ, τηνδυστυχίαν ἀσμενισαμένη, πολὐν ἔπαινον τοs Γδατος κατέτεινε, λέγουσα, ώς χρηστὸν εἴη , καὶ καταβηναι αὐτω παρηνει. V δε αμελετητως κατῆλθε διὰ μόνην ἐπιθυμίαν, καὶ ἄμα τω την δίψαν σβέσαι, μετὰ της αλώπεκος ἐσκόπει την ἄνοδον ' καὶ η αλώπηξ χρησιμόν τι ἔφη ἐπινενοηκέναι εἰς την ἀμφοτέρων σωτηρίαν ,, εἰ γὰρ θελησεις τοὐς ἐμπροσθίους πόδας τω τοίχω

38쪽

προσερεῖσαι, ἐγκλίνας τὰ κερατα, ἀναδραμουσα αυτηδια του σου νώτου καὶ σε αναβιβάσω risu καὶ προς την δευτέραν παραίνεσιν ετοίμως υπηρετησαντος,

η ἀλώπηξ αλομένη δια των σκελῶν αυτοs ἐπὶ τον νῶτον ἀνέβη, καὶ ἀπ ἐκείνου ἐπὶ τὰ κέρατα διερεισαμένη,

ἐπὶ το στόμα του φρέατος ἀνελθοῶσα ἀπηλλάττετο. Πυδε τράγου μεμφομένου αυτην, τὰς ομολογίας παραβαίνουσαν, ἐπιστραφεῖσα εἶπεν ' isto ουτος, ἀλλ' εἰ τοσαυτας φρενας εἶχες, , ὁσας ἐν τῶ πώγωνι τρίχας, οὐ πρότερον δη κατεβεβηκεις, πρὶν η την ἄνοδον ἐσκεψω. Ουτω καὶ τῶν ἀνθρώπων τους φρονίμους δεῖ πρότερον τὰ τέλη τῶν πραγμάτων σκοπεῖν, εἶθ' ουτως αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν.45υλλως. C. p. 6.

Πάγος, ἐν θέρει σφοδρῶς διψησας, κατηλθεν εἰς βαθυκρημνον υδωρ πιεω. Πιὼν δὲ καὶ χορτασθεὶς ουκηδυνατο ἀνελθεῖν καὶ μετενόει καὶ βοηθὸν ἐζητει. 'Aλώπηξ δὲ τοsτον ἰδοsσα ἔφη ' ,, ω ανόητε, εἰ τόσας τρέ- νας εἶχες, οσας ἐν τῶ πώγωνι τρίχας, πρότερον ουκαν κατέβης, η μη την ἄνοδον ἐσκέψω.

πιτι δεῖ πρότερον προσκοπosντα τὰ τέλη τῶν πραγμάτων, ουτω ποιεῖσθαι ποιεῖν τὰ.46. 'Aλώπηξ κόλουρος. S. 17. C. 7 et p. 284. F. 6.

'Aλώπηξ υπό τινος παγίδος την ουρὰν ἀποκοπεῖσα, ἐπειδη δι αἰσχύνην ἀβίωτον ηγεῖτο τον βίον ἔχειν, ἔγνω δεῖν καὶ τὰς ἄλλας ἀλώπεκας εἰς το αυτὸ προσα γαγεῖν, ἴνατῶ κοινῶ πάθει το ἴδιον ἐλάττωμα συγκρύα η. ι άπάσας ἀθροίσασα παρηνει αυταῖς τὰς ουρὰς ἀποκόπτειν, λέγουσα, ως Ουκ ἀπρεπὲς μόνον τοsτο, αλλὰ και περισσόν τι αυταῖς βάρος προσηρτηται. Tούτων δέ τις υπ-nosσα ἔφη ' ,, ἁ αυτη, ἀλλ' εἰ μη σοιτ το συνέφερεν, -κ αν ημω αυτὐ συνεβούλευσας.

39쪽

λόγος προς ἐκείνους, οῖ τας συμβουλίας ποιουν- ται τοῖς πέλας ου δι ευνοιαν, ἀλλα διὰ τό εαυτοῖς

47. 'Aλωπηξ πρὸς μορμολυκειον. S. 27.)υλώπηξ εἰσελ ωσα εἰς πλαστου ἐργαστηριον, καιεκαστον των ἐνόντων διερευνῶσα ώς περιετυχε τραγδῶν προσώπω, τοsτο ἐπάρασα εἶπεν ,,οῖα κεφαλη ἐγκέφαλον ουκυ λόγος εὐκαιρος προς ἄνδρα μεγαλοπρεπῆ μεν σώματι, κατὰ ψυχὴν δε αλόγιστον.

47 h. υλλως. C. 12 et p. 286. F. 11.)υλώπηξ εἰς οἰκίαν ελ sσα υποκριτου, καὶ εκαστατων αυτου σκευῶν διερευνωμενη, ευρε καὶ κεφαλὴν μορμολυκείου ευφυῶς κατεσκευασμενην, ἐν καὶ ἀναλαβοsσα ταῖς χερσὶν ἔφη ' μω οῖα κεφαλὴ, καὶ ἐγκέφαλον ουκ ἔχει.

o μυθος προς ἄνδρας μεγαλοπρεπεῖς μεν τῶ σώματι, κατὰ δὲ ψυχὴν ἀλογίστους.

48. 'Aνδροφόνος. S. 32. C. 160 et p. 351. F. 29. υνθρωπόν τις ἀποκτείνας υπὸ των αυτου συγγενῶν ἐδιώκετο. Γενόμενος δὲ κατὰ τον Νεῖλον ποταμδν, λύκου αυτω ἀπαντήσαντος, φοβηθεὶς ἀνέβη ἐπί τι δέδρον τs ποταμω παρακείμενον, κἀκεῖ ἐκρυπτετο. Θεασάμενος δὲ ἐνταυθα ἔχιν κατ αυτου ἐρχόμενον, εαυτὸν εἰς τον ποταμὸν καθῆκεν ' ἐν δὲ τουτω υποδεξάμενος αυτον κροκόδειλος κατεθυινήσατο. Ο λόγος δηλοῖ, ὁτι τοῖς ἐναγέσι τῶν ανθρώπων ούτεγης οἴτε ἀερος οἴτε υδατος στοιχεῖον ασφαλές ἐστιν. 49. 'Aνὴρ αδύνατα ἐπαγγελλόμενος. S. 34. c. 15 et p. 288. F. 31.

'Aνὴρ πένης νοσῶν καὶ κακῶς διακείμενος, ἐπειδὴ παρὰ τῶν ἰατρῶν ἀπηλπίσθη, τοῖς θεοῖς ηύχετο ἐκ

40쪽

τόμβην ποιησαι, ἐπαγγειλάμενος καὶ ἀναθήματα καθιερώσειν, ἐαν ἐξαναστη. Tῆς γυναικὸς, ἐτυγχανε γὰρ αυτὴ παρεστῶσα, πυνθανομ νης se καὶ πόθεν αυτα ἀποδώσεις; ἔφη ' ,, νομίζεις γάρ με ἐξαναστήσεσθαι, α καὶ ταυτα οἱ θεοὶ ἀπαιτήσωσι; -υ λόγος δηλοῖ, ὁτι ταυτα siαδίως οἱ ἄνθρωποι κατεπαγγέλλονται, ὁ τελέσειν ἔργω οὐ προσδοκῶσι. 50. Ῥυῆρ'Ἀθηναῖος καὶ Θηβαῖος. B. 15. 'Aνὴρ υθηναῖός τις ανδρὶ Θηβαίωκοινῶς οδευων, ωσπερ εἰκος, ἄμίλει'

ἐέων δ' ὁ μsθος ηλθε μεχρις ἡρώων, μακρὴ μὲν ἄλλως ἐῆσις οὐδ' αναγκαίη.- τέλος δ' ὁ μὲν Θηβαῖος υίὸν 'Aλκμήνης

μέγιστον ἀνδρῶν, νυν δὲ καὶ θεῶν υμνει' ὁ δ'-Mθηιῶν ἔλεγεν ώς πολυ κρείσσων Θησευς γένοιτο, καὶ τυχης ὁ μὲν θείης οντως λέλογχεν, 'Hρακλῆς δὲ δουλείης. λόγων δ' ἐνίκα ' στωμυλος γὰρ ην ρητωρ ὁ δ' ἄλλος, ῶς Βοιωτὸς, ουκ ἔχων ἴσην λόγοις ἄμιλλαν, εἶπεν ἀγρ4 μουσύ

,, πέπαυσο ' νικας. τοιγαροῶν χολωθείη

Θησευς μὲν ἡμῖν, Ηρακλῆς δ' 'Aθηναίοις. χτι ου δεῖ τους μεγιστῆνας κινεῖν εἰς οργὴν κατὰ των υπεξουσίων. Εἰς ματαιολογίας καὶ ἔριδας.J51. υνῆρ, ππος καὶ Πῶλος. C. 383. F. 343. 'Aνήρ τις ἐπωχεῖτο θηλεία τινὶ taπω ἐγκυω υπαρχουσll, καὶ ὁδοιπορουντος αυτου πωλον ἡ Ἀπος ἀπέτεκεν. υ δὲ πωλος κατόπιν αυτῆς ευθυς πορευόμενος, καὶ ταχέως ἰλιγγιάσας, πρὸς τον τῆς ἰδίας μητρὸς ἐπιβάτην ἔλεγεν ' ,, ἰδου, ὁρας με βραχυτατον καὶ πρὸς πορείαν αδύνατον ' γίνωσκε τοίνυν, ώς εἰ ἐνταυθα