장음표시 사용
121쪽
res bonorum , fructuum , et quorumlibet juritim Ecclesiarum , aut locorum piorum graves poenas tulit . quacumque illi sint dignitale praediti l. Poena Sunt 1 ox ommunicatio major inlae sententiae et roseris
vata Pontis ei ; 2 privatio ipso facto auris patronatus, si tali jure sit praeditus usurpator; 5 privalio beneficiori an, et inhabilitas ad ulla oblinenda I . Quod de Ecclesia, id valet etiam, ut patet, de ipsis clericis quoad patrimonialiamriam bona, seu profanu : sane Clerici bonorum suorum patrimonialium dominium habent, nisi Pod m privstntur vel volo, vollege aliqua positiva. Atqui ne ultum diei Potest: non quia paupertatem minime Overunt; non 2 , quia nulli hi extat positiva ista lex. qupe tale dominium Clericis interdicat. Hinc si sacra et ecclosiastica consulatur historia. clare patebit Clericos iis Mi iam temporibus, quibus haeretici latentur Ecclesiam fuisse puram . sanctam et sine macula, bona tempuralia possedisse tam mobilia. quam immobilis. - Sic discipuli cum Christo ipso vitam agentes habsebant
'Cliniam . qua emerent scas et sibi et tu vis: eamus et emamus in omnem hane ιumbam escas sal ; discipuli. . .ejus abierant inrisitolim, ut cibos emerent l4l. - S. Mul-thaeus jam Domini discipulus habnit domum , ubi excepit Christum: seeutus esιrtim, et Reiι ei e virium magnum Leri inclum O sua, et erat turba multa publieonorum l5 .-S. Ioannes domum item habuit. tibi excepit B. Virginem post Christi murtem, ut nolat Epiphanius s).-S. Philippus Diaeonus domum habebat Caesareae, et ibis doles hospitio recipiebat. Sunt utique qui Clerum omnibus temporalibus expoliare cupiunt, vel quia bonis illis Clerus abutitur et vel quia ita libprius Possot vacare divinis .- At quoad primum
Ia loro eoseienta. Se a lania ingluria non Vogitono indurat. douran cons mare. the aneho it dominio delia C.liiesa inelude it dritto di disporre n. - v. Civ. Call. Ser. 2. Fol. 4. 1ὶ Sem. 22 e. xi. Ex Cod. ei v. hona Eeelesiae sunt qua E singulis Benesciis aliisve in iiiiii is Eerlesia licis adnexa sunt: et ecelesiae reguntur jurenti: 433. 336.
hrosius. Epist. 20, ut putes te in ea quae divina unt, imperiale aliquod jus hiabere; nolite eatοι-lere, sed si vis diutius imperare . esto Deo subjectus; scriptum est enim quae Dei, Deo. quae Ca saris, Caesari. Ad Imperatorem patalia pertinent. Id Saeeruviem Melesiae; publieorum tibi mae
nium Ius enmmis um est, non Faerorum.
nium monum apponere: facile praebere posset aditum ad simile ass/rendum de regibus.
principibus , el aliis dominis ι emporaIibus II . duumquam et gratis supponitur abii Rus, cum potius bonis Eccl Riae, omnes utique perfruantur; et non raro qui magis in hunc rem debacchantur, ii sint, qui et victum si vestitum et educationem ex his obonis r petunt.-Ad secundum ad rem Ari-disio 8): et nolla guisa the la fovranita temporale mantie ne at Papa il libstro merci Eio det suo Apostolato verso i principi secolari. cosi ii dominio di beni e di rendite propriegnarentisce it ministero dei vesco vi e d i parrochi dallu pretese e dalla schia vitii dolgoverni particolari. Quindi pensava hen Pantichilli, e troppo inglusta mente Opserbia politica moderna, la quale usurpondo theni dρlla Clitem , costringe i ministri aDOrgere una mans quasi mercenaria allo Stato, por un pane elie Sarebbe negato ,
O ieies: Christus ait: qui non renuntiat omnibus quae possidet, non potest meu1 esse disei pulti, 30). Et Apostolus: nemo militans
Deo implicat se negotiis infleularibus sit . Ergo adest lex divina positiva , qua Clerici
prohibentur bona temporalia possidere . iisque se implicare. B. Ad l: Discipulorum nomine in Scrip turis non solum Clerici veniunt, sod etiam laici; ergo allutum testimonium nimis prohat. Unde ea verba non sunt intelligenda clarenuntiatione essectiva, sed asseeliea; seu ut explicat Augustinus, quod fidelis omnis animo dispositus, paratusque siι quemadmodum parentes et filios et fratres et uxorem,
hoe modo et istas sdivilias relinquere si tα-lis condiιio proposita fuerit, ut nisi dimisso Christo, tos habere non possiι 12 .
me Alamathi, Dei diruto libero dalla Chissa cli
qui uare e possedera beni temporali. ιib. tre.
122쪽
R. Ad 2 Unds deducunt Lutherani eo in titulo supplementi a gubernio quisuntur Pa- Ioeo Apostolum loqui de solis Ecclesiasticis' storibus et Canonicis, ut declaravit rose nonne eliam laici militant Deo qua rediren- rente Bouvieri s. Poenitentiaria 49 jan. dum. aliud esse res suas possidere. et aliud, 1819 ili: et sane haec locum tenent eorum implicare se negotiis saecularibus. Militiae spiritualis si uis est, ita sere Angelicus, ut
vietoriam habeat ab omnibus, quae Sunt cor ira Deum. et ideo oportet quod abstineat se ab omnibus, quae distrahunt a Deo, et idoo dieit: implieaι se , et non dicit: mercet se. Implicat enim se quis negotiis Saecularibus. quando sine pietate et necessitate assumit negotia: sed quando necessitas omeli, pietatis et auctoritatis exigit, tunc non implicat se sed implicatur hujusmodi necessitate sm. Facit illud Pont. Rom. : dabis impio militi quod non vis dare Sucerdoιi; et hoe ιοι-
Iit Aseus quod non aecipit Christus t Da
Q. 2. 0-ιuplieiter distinguuntur bona clarieorum 'R. Haec bona sunt paιrimonialia, quasi-
patrimonialia eι ecclesiastica: . Bona patrimonialia dicuntur ea, quae Clerico obveniunt independenter ab omni ministerio aut Beneficio ecclesiastico; sod ex titulo Iaicis quoque communi, V. g. haereditate, dono, ossicio docendi ulc. 2. Bona quasi-putrimonialia sunt quae clericis qua talibus obveniunt ex iunctionibus, et ossiciis Getesiasticis, V. g. ex munere docendi Theologiam vel Sacram Seripi uin Tam , ex Sacramentorum adminiStrationes , concionibus i missis, laneri hus anniversariis : ilem alii incerti Parochorum Proventvs ox stola . id est qui dantur Paroelio ut Parocho, uti lsidelium oblationes e imo huc veniunt distribution 's quotidianae, quae dantur Cononicis: quia istae non dantur immoditate ob titulum. Beneficii, quamvis exiitulo Bene sicli proveniant, ut dicunt C
varruvias, LessiuS, Lugo, Salmanticenses etc.; sed dantur ob Servitium tanquam me-Tum personae stipendium.
3. Ecelesiasιica sunt quae clerici adquirunt ex Beneficiis ecclesiasticis, id est ex bonis riclμsiae appropriatis non ergo ex latealibus . Huc reserunt etiam bona, quae
IJ IIue merito revoeamur etiam deeimae; quae
quidem satiunt partem praebendae. 2ὶ V. Liguori. m. Hor. l. 3. nn. 490. M aEqq. 3ὶ De Cunonia. 55. L. a. e. St. n. 23. 43 Haec in sententia i ait Bou ier. ἔν- TMυl. t. s. pag. 16. Mil. 6. 1846ὶ iunge Probabilior nobis videtur ob sequentes rationes: 1 Benedictus xlv. De Syn. Diaee. L. v. e. 8. n. I. probat ex Rogula Metensibuq Canoni eis data a s. Episeopo Chrod Ranxo sub sne Raetuli Vm. eleemo Inas pro Missa vel Pro alia lanelione saera reeepias, in quoslibet Theotomu Morialis. Tom. it.
bonorum sacrorum quae inique vundita suerunt. ROnn aut m ipsa Peci sinstica triplici sub r spoctu consideranda sunt: I vel . tamquam honestuo Clericorum sustentationi neeessaria; 2 vel tamquam studiOSa quadam frugalitatu a necessaria vitaB Sust n-tatione subtractu, et dioni tur narsimonia lia I vel tamquam superflua 2ὶ, quae scilicet supersunt honestae ac necessariae Sustentationi.
0.5. Quid da bonis quasi patrimonialibus2R. Antoine. Haberi, Collet cum aliis t nent. Clericos persectum non habere dominium in hona quasi patrimonialia ; sunt
Nim res Sacrae . cum ex sacris proveniant.
Verum Anactetus, Bergier, Dillitari, Lugo, Ssius, Sit manticensos , Rancher et Sulvius cum Benedicto XlV 3J t aliis communiter docent. Clericos uorundum vorum habero dominium; quia sidΗlos hona hujus modi Clericis Olargiuntiar tamquam rem vere iisdem debitam oli ministerium 'μrso nale; eaquct liburne eorum dispositioni relinquunt, quin aliquid oneris imponere iisdem intendant: sanu quilitisti opstrarius dignufi est merce de . Praeteri a bona ista vel
ud Clericos pertin nt, vel ad Eeel iam , vht ad donatores; atqui non od Ecclesiam. quia ipsi non sunt nequo umquam luerunt appropriata; non ad donatores quia iisdem se abdicarunt actu donationis: ergo ad Cle
R. Nomine bonorum ecclesiasticorum non
intelliguntur fundi, quos curto Clerici alienare non Dossunt; cum eorum dominium
sit penes Ecclesiam, Cleliei autem sint simplices fructuarii , sed solum intelliguntur
reditus inde provenientes. Porro vel agitur de reditibus sev honis ecclesiasticis honestae sustentationi n cossuriis; vel de bonis parsimonialibus p vel denique de bonis superstilis.1. Si agitur de iis ecelesiastiei ς bonis
ogus, Pro voluntate aeeipientis expenili pome- 2 pro ea opinione multo rommunius Riant auelore -3 n. Poenitentiaria interrogata, an re ponsio ab
ipsa die 19 jan. 181s data relate ad salaria a Gubernio soluta . extendi deberet ad oblationes lid lium, respondit die s aug 182t, negative: magmadhuc expresse loeuta est de vero dominio Claricorum circa hujusmodi hona die s ian. 1823. . . Ad hujusmodi bona pertinent distributiones chorales,
jura eurialia, et variae oblationes personis ecclesiastitis datae . non vero perlesiis approprialae .
123쪽
122 TRACT. quae honestat' clericorum sustentalioni necessaria sunt, certum est Cleritos etiam clivites esse ustros Porum dominos : nam respectu eorum se habent tamquam operarii,
qui olia divites . sibi adquirunt dominium stipρndii sui: quis militat suis stipendiis unquam' inqui Phat Apostolus: Dominus ordianaeis iis, qui Gangelium annuntiant, de Erangelio nivere l. uine Concilium Constantiense d mnavit Wiclephum, qui asse-xobat decimus esse meras eleemosynas, quihus Clerici Oh eorum peccata possunt a populis Qxpoliari. Quid putem in tolligendum sit pro honesta et congrua Clericorum sustentatione , non potest deliniri apqualiter respectu omnium Clericorum ; plus enim congruit Episcopo quam Canonico, plus Canonico in Ecclesia Cathedrali quam simplici Presbγtero, plus is uno loco quam in alio. idcirco attendi potius debet ad usum
aliorum timoratae conscientiae in eodem gradu, et in iisdem circumstantiis rerum. locorum et temporum σ). - Non autem relari, quod jam ex patrimonialibus haheat clericus, unde vivat ; rationi pnim naturali consonum est, ut omnis qui ser-oit altari, de auare visere possit. Neque divites inservioni es Reipublieast injuste sti-pρndia aeripiunt, quia divi lose idque expresse leuel Λngelicus , qui hoc non limi. tat, nisi in casu, quo aliquis pala pur sil in gravi nocessitate: in tali neeessitate peccaret clerieus, inquit, si velleι de rebus Gelesiae risere, dummodo hab rei patrimonialia bona, de quibus vivere posseι. Ralio quia tunc jam habens supΡrsuum s latui, Pauperi graviter egenti succurrere tenetur ex ipso jure naturae. 2. Si ngatur de honis coelesiasticis
parsimoniblibiis, pariter docent Amra letu A, Cubassutius, Covarruvias, Gin ΝΕΡt, I. s-Mus, Navarrus aliique communiter eontra paucos, Clericis compsetprs Verum Porum
dominium: lalia enim hona dantiar uti stipendia laborum iis, qui Ecclesiae inse viunt. Ergo siquis ob ea sust Entatione, ad quam jus habet, studiosa frugalitato et parsimonia quidqtiam scivorit sibi subtra-hμrct et reservare, poterit de illo ad arbi-
2ὶ Utrum autem possit haheri ratio nobilitatis disputant: nobi non videtur clamnandus qui id
assimaret; unusquisque enim seiundum suum fila
tum vivere Potest. Ita quoque lieite potest ex his uis debila legitimo post beneficium contrae a solvere: eum id quoque pertineat ad rationem proprii Malus. Siculi etiam moderatam hospitali talem exereere I eum id sit debilum virtutis. item uepoin
i DIM . Il. trium suum disponere: sunt enim detracta ex iis quae iam sua sunt. Aliunde absurdum videtur, quod ad eorum adqui-rulidum dominium omnino sint consumeniadi: si ila esset, tunc eos parsimonia sa-eeret deterioris conditioniq. Idem docet s.
Thomas M, qui ait: da his autem, quae sunt
sperialiter suo usui deputata nempe Clerici , videtur esse eadem ratis, quae est
S. Si agit ut de bonis oec siasticis suis perfluis omnes concedunt Beneficiarios sub mortali teneri isaltem ex virtute Religi nis et praecepto charitatisὶ reditus propriae sustentationi supernuos in usus pios vel in pauperes erogare; nam sunt bona dicata Deo, ac pietate donatu. Hinc Triden linum eos prohibet. ne hi usus prosu- nos ε Mendat; et omnino eis imerdiαι, ne eae redditibus Ecclesiae consa uineos
familiaresve auos augere studeant; cum et Aposιolorum canones Prohibeant , ne res
E elesiastieas quae Dei sunι , consangui. is donenι; sed si pauperes sinι, iis uι pauperibus distrisiurant: eas autem non distria hiant nee dissiρ ni illorum eausa 45 .
Ceterum notant communiter quod pQ n-lum expμndondi superflua in us iis prosa uos, ut P rlingat ad muriale, maior 3m r .
quirit materiam, qnam in surio: d. Thomas requirit multum excessum l6). Sed quinam
sit mullus excessus, disputant; verius Sta ficit pars vigesima ud mortale constituendum: unde si clericus sex vigintimillibus su-psernuis millit oxpendat in usus prosa D, , i mpQ quinqu' pro quo libui centenariis,
Sed magna ilisticultas est: an ben fietatus teneatur etiam ea iustitia au supersi pauperibus distribuenda . ila ut negligens
Prima sententiu prohabiliora stirinat cum Anio ine. II aberi, Conuina, l.n Finan, ROn glia aliisque non pati, is; quia nulla ruti an probatur beneficiatum odi pisci domnium
fructuum ne fieti; et si sorte adipiscitur, tantum adquirit quoddam dominium limiles in studiis alere, si parentes pauperes Rinl alii pauperes non gra iter indigeant. et ipse alia bona non habeat; lune enim hoe evadit optig tharitati ει misericordiae - V. Liguori. Opus Mor. l. 4. n. 182. N)2.2. q. 1M. a. I.
124쪽
12a DR vi RIL TE IUSTlTlaetatum juxta mentem Ecclesiae ac intentionem fidelium, nempe eum onere adnoo supersuum dispensandi pauperibus . ni as. Patres Basilius, Rugu Stinus , Hieronymus, Ambrosius , Bernardus , et plurimusio ilia haec bona appellant bona pauperum, patrimonia Senorum, pretia peccato
rum, uois fidelium si ergo Clerici sunt
dispensatores tantum, non vero eorum domini: ideoque omne, quod ex illis suppres ex stricto sustitiae rigore pauperibus reddere debent. Hoc tamen non obstante, negari nou potest oppositum sententiam, quae est valde Ommunior, quamque inter toros tuen tur s. Antoninus, Bdluari , Cuba SSullus , nolZman, Lessius, Lugo , Salim ni icenses , Sylvius, etc. satiS ESSE Drobabit in pra sertim ob auctoritatem d. Thoniae, qui e
presse docet, quod de bonis Beneficiorum eadem habetur ratio, quae de bonis patrimonialibus 2). id est quoad dominium otimmunitatem a restitutione; non autem quoad obligationem charitatis. Hinc s. Doctor apstrte dicit in alio loco ib) , quod si
Clericus abutitur lauetilius suae praehendae, non tenetur ad restitutionem . sed so-ιum ad poenuentium peragendam iij. Verba autem Patrum ac Conciliorum non videntur ita rigorose accipionda hodie praesertim :quia cum habeatur lacta ui Angelirus tenot pro certo rerum ecclesiasticarum divisio , vel per ipsos Ponti sistes vel pedet 'litim per ipsum usum; fuit tributum l. ni uisue suum, nempe Episcopo, Clericis, EcclesiaΡ Et pauperibus : ideo sublata est Omnis materia iustitiae . idque videtur consirmari u Lateranensi V, ubi dieiuni suit quod Beneficiarius, si omittit Ostietum recitare post sex menses a die possessionis, frucιus suos non faciat; ergo si non omittit, bene fructus
Quidquid sit praestat, ut concludamus cum Benodieto XIV, qui hac de re ita Epi- myos alloquitur: urgeanι ipsi eι inculcent suis Claricis eae Melesiae stipendiis vieti-
1ὶ Basilius ad Iul. Apostat. ἰ Augustinus . in
Cone. Carthag. rv ἰ Hieronymus. in c. 3. lsaiae ambrosius, Epis. 31 ad Valentiniau.; Bemardus. ad Nepot. ita Couellium Turonense an η13, Aqui-3yranense an 818, Parisiense an . SM. Valenιinum. an. 855.
2ὶ 2.2. q. 185. a. 7: sal seu l. o. a. 12. εὶ Neque vero sad rem Sylvius doetissimus ac
felix mentis Angeliei interpres recipienda est Dxpositio Navarri dicentis , s. Thoniain eSSe in leti L. gendum de illa dumtaxat parte, quae ad ejus ti uinios Rumptus est neces ria; Clarum enim est ex extu, um loqui de omnibus bonas , quas usui
tantibus praeam obligationem . quam habent, elargiendi pauperibus aliisve piis Mai-buq applieandi sibi redundantes Gesesiasti cos reditus , sed adhue iaιenιem hujus obli- stationis originem n in invesιigem 6 .
bona sup/rflua ye alna graviser, et lene ιur ne ea paup ribus resιιι vere ' Si henenciatus per lutem do untionum reddatur imia potens ad satisfaciundum praefatae sua obligationi alia bona tribuendo. utique accipiens est peccat et de rpsit tutione tenetur juxta nostrum sententiam, qua ui rimus Bense sietalum obligari ex justitia dare superflua pauperibus; nam donatarius accipiendo vere innuit in damnum pauperum, qui jus habent in illa hona ; cum iis sint adsu- dicata a Conciliis , a Patribus , atque sidelium intentione. - Hoc tamen intellige si accipiens sit in mala fido; si enim quis acciperet superstua Buueneti in bona fide , nihil teneretur restituere, quia ex una parte Sententia, quae tenet superflua non esse dam1 .i pauperibus ex justitia, Psi valde ac satis probabilis; ex altera vero parte PD sessio honae fidei tribuit jus insistendi in re Messa, quandiu certo probetur res it.
Tenesumequipension aeeipiι de Beneficii redditibus, erogare superflua in usus μυε, εαιιem ea praeeepto religionis' Nega live, si pensio data sit laicis, puta principibus, patronis etc., ob praestita Ecclesiae oli. sequia; vel Luci siasticis,sud ob aliquod munus lemporale, v. g. contoris, advocatintc., quia omnia haec sunt in stipendium laboris. Si vero pensio detur ecclesiasticis ob ali. quod ecclesiasticum munus obeundum, ut ea quae datur Paroelii. Coadjutoribus etc., tunc vlii allirmant pensionarium superflua in pios usus Erogare debere; num cum illa pensio sit ex fructibus Beneneti detracta, transit Culn Onere Suo. Alii vero satis probabilitern gant: et ita ducisum refert Arori a Romana Rola; nam cum Pontifex ob co usa inuetrahit de fructibus ueneficii, jam eo,dem
Episcopi sunt speetaliter deputata , eaque distinguere ab iis, quae sunt deputata v ibus vel pauperum vel ministrorum, vel fabricae Eeclesiae. Sin V. Liguori . mmo Ap. D. I, u. T. 6ὶ De Syn Dioec. l. viii. c. 2. Ceterum Parum refert inrtim Praelialua damnetur ad inferos, quin peeearit eomm justitiam , an vero quia peccavit contra eliaritalem non bona distribuendo me ut ιι tes incla eeelesiasti se ita Bellarmiuus. 7ὶ Qui vero accepti eum dithia fide levetur inn- tum ad partem aliquam restituendam, habita talioue probabilitatis hujus sAntentia . V. Lisu'ri
is Mor. I. i. n. 3b, et t. a. n. 492.
125쪽
vpplient in usus pios: ergo lavetus illi non amplius serre debent talem obli tionom, ut iterum atque iterum pie applicentur iij. Ouid Vicesi si a Clarico emra usus pios superflua inmorιerelinquantur,utque destinenturr Ecclesia circa hujusmodi ulienatio. nes nihil decernit, cum sit admodum disti. cile probare eos fructus e Beneficiis provenisse; quia aliis modis, industria, arte. frugalitate, etc. adquiri potuerunt 2J. Unde hodie ordinarie quidquid relinquit Beneficiatus cedit haeredibus, vel ab ipso vocatis: In quo juri canonico fuit derogatum, quod statuebat proventus ecclesiasticos ad Ecclesiam pertinere l5). - Diximus ordinarie;
nam excipiuntur mobilia magna ivulgo mobili grossi , uii ficumna, tabulae, vaSn vinuria et c., quae Si in domo Ecclesiae.reporiantur tempore mortis, successoribus in Beneficio cedunt, iis in locis, ubi recepta est Bulla Pii V, quae ineipit: Romani Pontificis. Q. 5. An superflua sint eroganda absoluta Pauperibus
R. elusa grari necessita se, potest Clericus bona superflua impi'nderes pro arbitrio in qli cumque usus pius; num ex Tridentino sufficit illa applicvre in Dei cultum,int non dissipare l4 . Diximus taeelusa stra vi necessitate: si enim pauperes ea laborarent tam spirituali quom temporali, nequiret Beneficiarius superflua in alios iis iis impendere 5J; quia urgeret prae Pytum naturale, vi cujus qui habet statui superflua,
sl Lignori, Op. Hor. l. a. n. 49l; et I. 4. nn. 182 et seqq. 2ὶ lmo ad tollendas omnes liten per Coneorda- um inter Benedictum XIV ei Carolum Emanuelem III 24 jun. 1750, saeta est in Sahalidiae Reguo sa- cultas de ii disponendi pro arbitrio,jtiata tamen Iropriae eonaeientiae uietamen ἰ pi nisi obstet quoad mobilia magna Bulla eit Pii V pro lotis, in
quibus ea recepta est in mintra Dinoeest non est recepta in . Mortuo ueneficiato . fructi A naturn-Ies pendentes sunt Benelieii seu successoris ; fruetus jam pereepti sunt haeredis. Fructus hero civiles spectant ad haeredom usque ad diem obitus Benesietati : ah no die ad Riaceessorem. Atlamen in Regno Sahaudino statutum est . ut fructus Daturales tanquam et iles habeantur. νt Ric distri-huantur id. Eney l. R. Secretar. Inferri au is. 4. jan. R18.es R. A oratim. Gener . svan.
i5ὶ mus pius est quidquid ad divinum entium pertinet. vel ad mi Syricordiam iam corporalem, quam spiritualem. Ad Pauperes ero quod speetat,
it et sit conerum tuis . non nec sarie tamen suetur
ri debet in pari causa iis, qui sunt in locu Dduplicii, DISP. II.
ea tenetur sub gravi pauperibus elargiri 6 .
Veniunt autem nomine pauperum non Solum ostiatim mendieantes; sod etiam illi omnes, qui Sine alieno subsidio nequeunt honestum suum statum conservare, quia Sunt pauperes in proprio statu. Atque nound ipsos Benoficiarii consanguineos extendendum est, qui statum suum suStinere non Possunt, quin ipsius Beneficiarii eleemosynis roficiuntur: imo postulat charitatis ordo, ut Beneficiarius prius subveniat pauperibus consanguineis. Si vero adsint pauperes ip- Sis consanguineis egentiores, videtur etiam in hoc casu Benenciarius posse consanguineos praeserre; quia subventio propinquorum egentium pertinet etiam ad proprium statum Clerico ipsi servandum, cum eorum quodammodo pauperias in ejus dedecus re
Q. 6. An possint superflua Beneflcii aer- rari in usus pios μιuroapB. Amrmat AngΡliciis. M quis necessitata non imminentst pronidendi pauperibus, de his quae superfluunι eae provirilibus Eccla-giae, possessiones emat, vel in thesauro reponat in μιurum utili ιati Melesiae, et necessitatibus pauperum, laudabiliter facit s8 . Altauu a maxima cautela est adhibenda, ut Superflua u propriis bonis secernantur : item illico, quid in posterum sit de iis agendum determinetur, ne disserendo cle die in diem mors ingruat, et tales reditus a consanguineis diripiantur, ut non semel lugendum eSt. quia canones indistinete praeeipiunt eleem Inam fieri sive in cives sive in extraneos. si Ille tamen advertit Viva. Episcopos quidem et Parochos teneri pauperes hujusmodi tu lati hypothesi inquirere. non tamen ceteros Beueliciarios: ratio est quia primis specialis eura singulorum demandata est. non secundis. τὶ uine si ipse ueneficialia' statum suum mulet ex assumptione ad spieudidum aliquod Benefi-rium. Ροierit sub enire consanguiueis saltem p ximioribus. ut ipsi deceuter ivant juxta ejus dignitatem: cum de ipsa aliquo modo participare videantur. Quod tamen de solis Episcopis aliisque ad similem dignitatem ηssumptis, non vero de Parochi aliisve accipiendum est, ui recte ait noneaglia; nam quoad istos non idetur tanta immulatio. cum uti ordinaria habratur. Oportei Malem ut omnes summopero rav ant, ne hona consanguineis data ad e rum sub eniendum nee initati, potius vitia fovea et eos ditiores emetant. - v. Liguori. Opus. Mori. a. n. 491. q. 2. ηὶ 2. 2. q. 105. n. 4. At hodie multae et quotitidianae habentur uetessitates, adeo ut non laciis valeam hirusari Cleriti sub quocumque praelex u
126쪽
Q. 1. Quae iam sunt bona filiorumfamilias n. Bona filioriimsamilias filiorum nompe, qui adhuc sunt sub patria potestate) cum
constituant parvulum quasi patrimonium,meulii nomine solent appΡllari: et quadruplicis generis sunt, easιrensia, quasi-ω3ιren. ia, aduentula eι profecιiιia i2ὶ. . Bona easιrensia dicuntur quae filii familias obveniunt causa militiae vel illius occasione 5 . Huc revocantur: - quae filius sibi comparavit in castris, sive debilanii stipendiu, sive aequisita uti praedae legit se ab hostibus captae; - 2 dona, quaevpi a Dustibus vel a parentibus vel ab uxoribus militiae intuitu collata sunt; - d quae ih aulicum servitium obvenerunt, alque a poeulio castrensi producta sunt. Certum vvlem est, et lege et usu inducium, horum honorum omnium filiossamiliis hubere clo.
minium et usumlauctum. 2. Bona quasi .eastrensia dici intur:
ε quae filii familias sibi compararunt vel ox publici aliet ijus ossicit gestione. V. g. Sena toris, administratoris Provinciae, judicis, Id vocati, medici, notarii; vel ex prosessione artium liberalium, aut eorum inissitu: - 2 quae a Principe dono traduntur: - 3 quae Clericus sibi acquirit in Clericatu, quocumque titulo ea sibi obveniant. Eliam horum honorum dominium et usumlauctum habent
silii familias. 45. Bona adventitia sunt quae stillamilias sibi compurant independenter a patr'. En verba iuris civilis Neap. art. 50 l. Lostesso usu rutιο non Hestendera a bent ehei sisti miranno sequistare separatamente eolla loro saltea ed industria, ne a quelli ehetor perverranno per donazione o perlegato, Ila expressa condietione che ii padre o lamadre non ne obbiano agodere. VPrum ΡΣ - cipiuntur Sequentes casus, in quibus tim- 1ὶ V. Uguori, opus Mor. l. a. n. 488, et V
23 Haee distinetio a romana lege indueta est, sed a iure eivili Neas' praeteri illitur: nempe ex art. 301 omnia bona liliorum familias in adum ilia et proleentia dividuntur ro tantum non verbis. Haec lamon elaritatis gratia ita dividi pomunt, ut alia sint adventilia regularia. alia adventitia irregularia: illa sunt quorum proprietas ad lilium. u fruetus ad patrem; ista quorum usus elus et proprietas ad 1 lium spectant. Perlinent ad primam elassem quae mlius oh eniunt ex quaeumque ea usa lucrati R. v. g. donatiunt hu . legatis: perlinent ad secundam quae lilii singulari et Onerosa eausa eomparant sibi, eler
eatum, militiam, munia publica vel liberales aries
fruetum filius consequitur: - 1 est quando vel usulauetus praecise filio donatur, aut relinquitur sub conditione expressa, quod pater de eo frui non debeat i haec conditio tamen nullius roboris erit, si agatur de iis bonis, quae filio titulo legitimae reservata suerint); vel quidquam ei consertur patre contradicente, habita tamen auctorizatione tribunalis; vel filius ipse bona sibi acquisierit proprio labore ot industria separatim a Patre; - 2 quando filius una cum Patr SuC- cedit in aliqua haereditate, sed ab inserta-
ε. Bona profresitia sunt quae filii sin- milias obveniunt ex bonis patris, et cum filii una cum patre in ejus negotio aequal ter laborant: hare bona pertinent ad patrem quoad usu infructum et proprietatem.
bonorum filiorum B. Administratio bonorum siliorum pertinet ad patrem juxta illud jurisci vilis Nea Politani art. 29l set seq. I padre, durante iι
matrimonio, e ι'amminis ιratore debent dei
b g9d altibulιe; e deIla tenvia amministra-zione. At aequum est, ut pater qui jus habet usu fructus in bonis siliorum. Et on 'rao liqua ea do causa sustineat: ex iure civ. Neap. art.299 sunt: 1.' s p si stem aequalι
exercendo; item quae spparata industria assequuntur- - Nos romanam distinetionem claritalis gratia quoad nomina. non quoad rem retinemus, quaestiones ex lege nova resolvontes. Haec quaestio respieit proprietatem. u usrumfruci in , et administrationem honorum lili tirum. aj α Castrensia non sunt, ait Continualor Tournely, quae in bello injusto, vel privato, vel illius
127쪽
126sia premorto. la madre avrcl met4di que- sis usustutio sim a tae it figlio non giungualla maniore eid, o sis emancipato l . Q. I. An Allifamilias possint sibi in eo seientia vindicare Iurea, quae domo paιria proprio labore adquirunt' R. Si lustra filiisa milias adquirunt industria omnino Reparata a negotio patris, V. g. aliqua arte Sibi unice propria, pictura, musica et c., quast acquirunt utique sibi acquirunt; nam pieιatem liberi parentibus, non operat debent s2ὶ: hoc mullum conseri ad industriam fovendam. Si vero filii ea luera aequirunt in negotio patris laborando vel nomine patris vel ex bonis patris. distinguendum est; vel in his lucris impendunt
laborem ordinarium, vel extraordinarium.
Si in iis lueris impendunt laborem Ordinarium, ea non sibi, sed probabilius patri acquirunt; cum aequirant ex illius bonis. Quid autem magis congruum, quam ut filii patrem adjuvent in sua arte, quam inde et ipQ addiscunt' tunc filii, ipsa naturali ae
bra sumiliuμ. et sic lucrum omne bono sa- miliae cedere debet. Si vero in iis lucris impendant laborem extrinordinarium, tunc seu sibi acquirunt, uti docent kngelus, Bar-tolus, Rilluari, Cabassutius Collet, Di eiu , Elbel, ituriaga, Lessius Lugo, Pontas, etc.
Sane ex una parte filii familias non eensentur deterioris conditionis, quam sit extraneus, cui in hoc censetur detorioris condi isti nis, quam sit extranens, cui in hoc casu concederetur stipendium illius excessus; ecalia parte nulla lege gratuito titulo illa sex traordinaria iidjudicantur patri S . lIndos lii possunt sibi compensare illa lucra Si ex
rubore non pμtierint. neque remiserint gralis laborare volendo, vel nisi remittere debuerint ob patris necossitatem. Sed deducendae sunt expensae, quas pater secerit in alendo, educando ac vestiendo filio; eas enim ipsi dare non tepebatur filio petenti l
0. 4. Antiliusfamilias perseelum ho,nt
dominium in bona minuta ae mobitis, quasssibi ci parentibus tradita surii' R. Si haec bona tradita a parentibus non sunt illico usu consumptibilia, uti vestes, libri etc., filiussa milias utile tantum halae-hit in iis dominium; nam ex communi fiensu eo in easu illa bona non habentur uti absolute donata, et parentes solent in filiis suis de hisce bonis improbare dispositiones, ipsis inconsultis, peractas. ideoque timna ista nequeunt filii absque parentum Suorum, consensu Vel exyresso, vel saltem rationabiliter praesumpto nec donare, ri Vendere, nec mutare, nee quomodocumque alienare. Si vero eo bona primo usu CouSummuntur. ut pecunia tunsi si data sunt v bsquo ulla conditione, juxta omnes polyst filius de iis pro nutu disponere; cum ipsi libere relicta liai nntur. Si autem data sint sub conditione aliqua, v. g. emendi libros schol: Sticos, Solvendi pensionem, tune filias nultimode habet dominium in ea bona; ideoque si dominium in bona illa alium in sinem impenderet, V. g. si pecuniam datam pro pensionis solutione in ludo consumeret, per aret profecto contra justitiam; cum disponeret contra jus ipsi tributum. Unde onus
incurreret restitutionis, nisi rationabilitor judicaret, parentes de hoe rogat esse condonalionom facili concessuros: quod tamen non erit Deile praesumendum, Si pater non
ita sit dives, et habeat alios filios alendos
I unicus -m patria potestate Q. 1. Quid est patria potestas
R. Patria potestas ρsi quoddam qua gi -- perium a lega parentibus duιum tum relate ad eustodiam et edueaιionem filiorum, quam relate ad usumfruetum bonorum iisdem mm-peιentium: et congruenter. tum quia liberi vitam ub ipsis habuerunt; tum quia cum Pu rentμs debstant ii ros Θdum re, non posSent satisfacere huic ossicio nisi eis inesset talis testas in liberos suos. - Η iee potestas ingenitori haes est a lρgμ naturnii et civili .Hine
duplμx distin Di poti si, naturalis et civilis illu et patri si madri convenit; haec autem
1 in C. Lib. 235: et art. eitati. 1ius laboravit ut foetus. v. g. in eommercio, habet 2) Dig. 37. t. 15. da obseq. parent. Lege l. - jus ae lucra. juxta regulas istiusmodi foetelatum: Comen it. Jufi civ. neap. art. 501 - Cod. Asb. art. si ut merrenarius, habet jus ad stipendium in tali 226 - c. A. civ. S 151- C. G. art. 382 -c. P. conditione usitatum: et quod de filiosamilias dieis C. N. 129 - c. H. s. tur, pari ratioue da nepote, de lutosamilias, et doi3 V. Liguori . in . Mor. l. 3. nn. 44s. 544 et sto nepte dicendum est. Sedulo autem notandum est - Pavone Spieilegio, e .-63 ει ν q. ubi tu . hane fiententiam nostram circa praesentem gravissius. Bouvier id concedit euam pro labore ordi- simi momenti quaestionem. publice doceudam non Dario. esse propter incommoda. quae per abusum itide se- 4 anulas exigenda aestimari debet in bona fi- querentur. sed in praxi non patum erit utilis ad sol de ex modo laborandi et natura operis; si eium fi- vendos ae de re easus eusinates, ac dissiciles.
128쪽
DE vlRTUTE IUST. Tlae lar quas maxime respicit externam gubernationem) patri solummodo directe tribuitur ad confusionem vitandam : mater autem nonnisi in aliquibus easibus hac civili potestate gaudet. imo si pater et ipse sub patria potestate sit, vel nondum emancipatus obierit, tunc filiussamilias est sub potestate
Acquiritur vero patria potestas tum legi. limatione tum adoptione: ipsa uulem legitimatio dupliciter st vel per subsequens matrimonium, vel per benignum Principis rescriptum.
O. 2. Quinam sunt estpeetus patriae potestatis R. Essectus patriae potestatis alii sunt a jure naturae, ulli a jure civili. Iure naturae parentes habent jus et ossicium simul edia . candi, instituendi et corrigendi per moderatas poenas proprios filios. Jure vero civili haec habent: - 1 quoad siliorum hona, ut ipsi ea administrent, et eorum usumlauctum percipiant, sub certis tamen regulis ex supra dictis: - 2 quoad filiorum perannas, ut
isti nequeant domum paternam deserere an. te 25 aetatis annus completum sine consenissu patris , vel nisi adsint probatae causae. Vid. ius civ. Neap. art. 502 et seq. l23. item facultatem habet pater coniiciendi filium in carcerem 3J; quam facultatem, defuncto marito , habet etiam mater squae ad secundas nuptias non transieriti quoad filium minorem; si lamen coneumant conditiones requisitae a lege Vid. iuS civ. neap. ari .308 4 .Q. 5. λοι modis piaria povatas dissol- suuri R. Pro ea parte, qua patria potestas innititur jure naturali: dissolvi non potest ullo modo, et sic com ossicia honoris, umoris et reverentiae filiorum erga parentes oriantur praeeipue ex jure naturali; ea idcirco perpetua sunt et indissolubilia. - Sed pro paris,quae haec potestas innititur jura tantum civili, dissolvi potest: 1ὶ Cod.Alb.Art. 21 - C. i eiv. S 172-C. G.
an. 3 2 - c. P.M - C. N. 119 - c. H. a. 2ὶ Cod. At h. art. 212 - concordat C. A. 145 C. G. 374 - C. N. 126. 3J Ilute ex professo inservit noviter instituta S tietas Opera Patrum a Somascha ium Mediolani, tum Genuae, Bege Carolo Alberto probante. In ea siquidem male morati ae perditi siti reeipiuntur.
atque mira laudatorvm PP. patientia, eharitate aeteto ad meliorem frugem revocantur totique imminiantur F. GasIma Piem meae. n. exi, 10 mag.
I Morte patris: solvitur nempe patria potestas morte naturali patris qui patriam habet potestatem: Hi ideo filius. qui sub juS mauu est, eo mortuo, sit sui juris. Vid. ius. civile Neap. urt. 29s. 2 Sententia eriminutis judicis: id evenit si pater vel filius judicialiter damnetur ad poenam, quae patriae potestatis exercitium non amplius patiatur, qualis est damnatio perpetua ad ergastulum ex art. 16 ju
3 Legalia absentia paιris; inquit enim jus civile Neapolitanum uri. 345. Se iιpadrastust rindulo auente Iuseiundo figli in ei a
i diri ιιi det marito relatinamense alia eduearione εd amminisιrmione de'loro iani. 4 Emancipia ιione. ad quam ex art. 400deveniri non potest ante ID unnum compl. tum filii. Est emancipatio actus legitimus. a pater liberos a sua pote/ιvie dimiιιiι, υι
5 Sementia tribunalis. Sic enim in uri. 290. Nel easo e re giuste taure re essero necessaria o Gid memente utile la sepura-
6 Faeto ipsius filii, quod sic Qxplicat
7 Nuptiis denique ipsius filii, ut videre
Articulus IV. De dominio Maeorum tr). 0. Ouid δε inorum bonis B. Bona uxorum triplicis generis sunt: d talia, quae ab uxore vel ab alio ejus nomine
G. art. 25, 477 - P. 101 - C. N. - C. R. 5 - c. H. 31 h. lit. - Iustinianus tonsti tuit modum emaneipandi et eo nos utimur : pater nempe stelibus intervenientibus et filio praesente et consentiente, apud iudicem eompetentem declarat velle se filium e sua potestate dimittere. Ex quo dedueitur ad emaneipationem requiri eonsensum patris et filii: patris, quia ipse amittit potestatem in filium: nemo autem siue ea a inuitus jure suo privari debet: filii. quia emancipatio est beneficium lilio laetum, sed benefleta in trivmum non conseruntur. Iun et ile Neapolitanum arL. Mo 7ὶ V. Liguorii Op. Mor. l. 3. n. 48s: et mma
129쪽
12s TRACT. Vimarito traduntur ad onera matrimonii; pa. raph alia seu rx tradotalia iij, quae uxori obveniunt v xtra dotem , v. g. donatione et haereditato ; communia, quae communi utriusque coniugis labore acquiruntur. Hoc posito: . Bonorum dotalium uxor habet proprietatem, maritus vero usum fructum et administrationem. qui ideo jus habet prosequendi in judicio dotis debitores ete. Pol est
tamen constitui in contractu. quod uxor singulis annis rρcipiat partem fructuum vel usurarum pro minutis expensis. Si autem dos sit in pecunia, vel res dotalis sit aes limata in rebus mobilibus . tunc maritus quidem nequirit proprietatem nisi aliud luerit declaratum ; sed , soluto matrimonio ,
pretium debet restituere , quasi celebratavpnditione. Si vero res dotalis aestimata im- mohilis sit, non transit in proprietatem mariti, nisi hoc ipsum in instrumento dotali exprimatur ex art. 1565 IJ-2 bonorum
paraphernalium proprietas et ususfructus est penes uxorem: ideo haec sine ejus consensu ne administrari quidem a marito possunt. Sed si omnia bona uxoris paraphernalia sint, non constituta dole, nec alia existente conventione, ipsa ad conjugii onera concurrit usque ad tertium suorum redindituum. Vid. ius civ. Neay. art. l8n et seq. S);-b bonorum communium ob receptam, saltem peneS nos. consuetudinem talis conditio est, ut quidquid uxor nequirit
ex communibus Operibus, v. g. Si maritum
in negotio vel in aliquo opificio adjuvet,
non sibi. sed marito nequirat.
Quid id iees si mulier proprio nomine Iaisboraret, D. 3. ii Pictria sit, vel propria pecunia negoιietur, Putamus eam non marito, sed sibi acquirere; nam mulier sui juris est: neque ullibi in jure recensetur inter personas, quae aliis, non sibi acquirant. Quando nutem mulier dicenda sit sibi negotiari, nitenduntur iuris ei vilis verba art. 2C9 la mo glie
zie des tralpeo di suo marito; ma lo e soliunto quando eua ese ita un tralpco separato 4 . An quaeres spons, possint secum inni cem inire societatem bonorum P Si agitur de societate universali, ea iniri non potest, ni- Si in contractu matrimonii, et tantummodo
1ὶ Paraphernata dicitur a graeco para praeter.
quoad lavetiis perciseendosi. Item nequeunt in ea comprehendi debita et credita jam anto conjugium existentia: sicuti neque illa, quae
postea doseruntur titulo successionis, legati aut donationis. Quoad reliqua conventione deficiente, observentur regulast pro Contractu societatis. Vid. ius civ. N ap. art.
1395 et seq. I)-Quod vero pertinet ud
Societat sem particularem , ea tum sponsistum conjugibus permittitur, si adimpleantur praescripta ab art. 331 1 et seq. 6 .
m modo adquirendi et amiιιendi rerum dominii Q. 1. Quod sunt modi adquirendi rerum dominii pn. Cum dominium nunc innitatur dupliei jure, gentium et civili, duplicis induimo ge- ueris distinguuntur modi, quibus illud ue-quiri potest: alii sunt iuris gentium , alii
. Modi juris gentium varii sunt pro
rerum varietate: vel enim adquiritur res , quae est nullius aut nullius censetur; et modus isto diuitur originartur, quia cum ipsa dominii origine nectitur. Modi isti sunt occupatio, cum nempe aliquid adquiri inus sacto nostro; et accessio, cum aliquid adquirimus vi rei nostrae. Vel adquiritur res, quae alicujus jam est et modus iste dicitur derivativus; quia per eum dumiuium ab uno quasi durivat in alium : maxime venit traditio.
2. Modi juris civilis dividuntur in uniis
versales, et particulares; per universales adquirimus universi intΡm bonorum , V. g. totum assem haereditarium: et hic maxime venit haereditas. Per particulares non ud quirimus , nisi dominium rerum particularium, V. g. domum . palatium etc. Huc veniunt praescriptio, et contractus.
Q. 2. 0uot modis amittitur semel aequisitum rerum dominium 'n. Rerum dominium amittitur: l moria illud habentis; nam mors omnia temporalia jura solvit; 2 voluntate domini sive per contractum translativum proprietatis: sive per abdicationem, cum quis nempe suo juri renuntiat ; b judicis sententia, quae obtinet
130쪽
DE vlRTUTE JUSTalae 12stum in casu ex propriationis bonorum, quam prosequitur creditor, ut dobili solutionsem obtineat 1l; tum in casu pol nae qime distitur bonorum proscriptio vulgo eo ιβ casio, qua scilicet bona fisco judicantur); 4 iΡ- Sa legu , quae pleno jure Suum Sortitur DL
sertum: casus esset v. g. r. vocatio donali Onifi per supervenientes filioς in donatore. vid. ius civ. neap. uri. 885 D. Articulus i. -I modis juris gentium originariis
l. Oecupatio di si uiri solet: apprehensio rei eorporalis ιn nullius dominio eaeisιensis animo eam sibi compartiridi. Dicitur 1 ap pr hensio rei corporalis; incorporalia enim. ut jura . nyprehi Ddi corporaliter non possunt; - 2 in nuuius dominio eaeistentis. idestod neminem in particulari spectantis: quia dominium earum rerum, quase jam sunt alicujus, utquiritur diverSO modo, v. g. v n-ditione; -1 animo eam sibi comparandi; si nim quis rsem compararet nomine ulterius, non Sibi, Sed ulteri eam aequireret. O eupationis species sunt: venatio, p seaιio, et inventis. Vides ius civ. Neu p. art. sal et seq. ot clecroin diei bl octob. 38 5,
26 Martii 38l6, 18 Oct. 1819, 23 Mart.
1826 4J. lnventione rerum occupatio cu-Su sit; venalioue vero et piscatione data opera nostra sucimus unimal tu quae sunt nullius in particulari. Hic animalia distinguuntur triplicis generis - Alia sunt na-ιura sua fera , quaes num M li re vaguntur , quulia sunt animalia vel terrestria , uti lepores ; vel volatilia , ut aves in aere volantes; vel natantis, ut pisces in mari aut numinibus. - Alia sunt naιura sua mansueis et domestiea. ut oves, gallinae , hoves. - Alia eleurata; quae sex seris mansueta fiunt, ut eolumbae in columbario, cuniculi in garena.
4ὶ Cod. Alb. Art. 682 - c. A. 381-C. G. 712 C. P. 161 - C M. 626. 5ὶ Proprie loquendo venatio dieitur. Ri quadrupedes; aucupium . si aves: pisealio, si pisees capi
N. l. - De venatione, et piscatione 5 . Vsenatio definiri potest: ferarum indaga-ιio et persecutio ; piscatio autem piseium capιura. Porro nemo nugaverit utra inque per se licitam esse; nulli enim fit injuria cupiendo id, quod nullius est. Diximus per 3e; quia leges utramque justis dμ causis prohibere vi l modρ rari possunt. Hinc addiscendae sunt hac de re, si qua Sunt. l
Q. q. cujus sunt animalia venalione . et pisentione eaptes B. Vel cinimalia sunt mansueta, vel mansuefacta vel sera: Si 1 ea semper sunt domini sui, etsi ab illius conspectu subtraxerint se: ita ut siquis lucrandi animo ea detineret, vel fructus ab iis perciperet, V. g. plumam , ovacis. . surtum csem mitteret; quin res et ejus
fructus semper Plam aut ad domitium. Si 2, quoadusque ea retinent con Aue ludinem revertμndi ad dominum , Sempersunt domini perinde ac animalia mansueta. Si vero illam consuetudinem amisi runt, erutit primi occupantis, una Secu S ae unimalia sera : quia eo tu casu cum iis aequiparantur tr). Si 3, apud omnes do finitum est o ademesse primi occupantis: et volucres eι pisces inquit Justinia uias. et omnia animalia qua muri, coelo et terra nascuntur, simul atque ab aliquo capta fuerint. jure gentium 3ιatim illius esse incipis ut quod enim ante nullius est. id naturali ratione occupanti
Verum audiscendae sunt hae in re leges illae pWculiares. quae a civili potestate interdum serri solstiat juxta jus civ. Νeapolitanum: la saeoltu della caecia e della peseae narim uti detρrminata da legyi pariteolari urt. 65K et e creta, ut Supra. - Porro in Rμgno Neapoli tutio venutio ration 3 loel prohibita sest in locis ac territoriis Realibus Auli sint utis pnonis a ristereto 2η murtii
sine licentia proprietarii ih landis, s luguis ac lacubus uel Regii demanii, vel communi
omnia hae e prohibentes ex e mmuni hominum ae-glimatione et eonsuetudine habeantur ut pure poenales, nisi aliunde tu aliquo violetur jus strictum aliprius. Liguori, opus nor. l. i. n. 145. 6 Cod. Alb. Art. nRa - C. eiv. 383 - c.
9ὶ Nonnulla loca ad venandum pro Rege teger vata sunt: quae quidum reservatio legitima ret, cum