Commentaria cum quaestionibus in duodecim libros Metaphysicae Aristotelis. ... Per F. Michaelem Zanardum Bergomensem, ..

발행: 1615년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 철학

521쪽

LIBER DECIMUS

Aristotelis.

S. Doctoris I. II.&I ILEcinius Liber Metaphysicx Aristotelis in

tur . In primo Arist. avit de uno seciusum se; In serendo clamin. α de multitudine unum conse*iente is In tertio de c5trametare. I n quarto de naedinis c5trarioruIN. InPrincirile cotrarijs,

numero.

Ex primo autem rinsana,qui octo priores textrus Aristotelis continet,& tres primas lectiones SM. quaru Lelici uo Primum. Qia Ttncinx intur unum. Secundum. Quae sit propria ratio unius, incuatu unum. rtiurno Si ratio mensurae uni comvenit. ENuamammvnum est sui stantia tra, ut affirma r Pytagoras is Quoad Primum ergo, unum qua. moxnio iacimur. Primo concin mistion juonarie, scit natura, Propter

riam , quo pacto linea recta,&lineae cireularis sunt unum, qiara Vna Parie mota,mouemr rotum is SecundO,aliqua dicuntur unum secundum uni fornaain, unde hOino habens unumhraclitum ex aere, non est unus ciam alio brachio vivente, quia haec duo hi actua non conuenita in una forin

vivente inimmuni o Teni aliqua dicuntur unum strianda diffinitionem ruta unica ap prehensione appret en si mr,sicut sunt synonima, Quarto, quaedam diciinar unum numero, Veigenere, vel analogia, de qua re egiamus in ciuinto. Metaph. Quoin secundu incitur,quod ratio vinis est ipsa in liuisio , unae unu estens indivisui ir&ideoquRiunt Vnsi Eariis continuatrone, sunt in diuisa secunda . . , Q nnuum, suae sunt unum diffinu ς' rione, sunt indillisa se iuum diiunitionem ,&c. Quoad tertium habem tuod Gmensurae primo, &principaliter n Mn. . uenit uni, quaten in est principium ouantitatis ditariae, ex quo numero ' riuatiar unum inmmutaue tinua, Diqitia i by Cooste

522쪽

ticua, de Pia re infra pronunc ainem sol iuri sciendumest. niensiara dupliciter fiam triar. Primo proprie,&sic est illa, quae facit cognoscere nientura tarn . Secundo transuinptiue,&sic quia scientia facit coonoscere sci-hilia, ideo clicinit mensura rei scitae; Vertiis tainε ratio rnensiuae verificatur in scientia practica, quam in speciala tua,cliuia talis monitio lDensurat non solei in intelligesia in rei , verum-eriam,& priκliactioneni.Specilla illa vero mensiirat solurn in teli gῆtrina, re hinc elicitur quod pta iri u In vn Quoque genere, eit mensura, de causi eortini clitae sent in illo genere. oad quarium. PytagoIastenuit partem assirina uuam, quodvnti

sit substitia rei, sed nos detendimus

paltern nessaliuam.

Circa uia vero antequam ad quaestiones desceniamin, oportet ali pla

Primo igitur nota circa illam propositionῆ Philosoplat in 1 . tex .assu-ptain, Maxime vero in eoqiuriin Nana este, primum Vnuisti Ius lueg

neris ex qua propositione afficinat. Prinnu in unoquoq; genere, este caus ini& mensurana omni uim COPIIII, quae sunt in illo gcnere. Nota inqui, quod duple, est naensi ra . s. intrins ca, dc extrinseca intrinseca mensiira est illa per quain intrinsece rem liniam cognosco, v. g. anima est naeniastra intrinseca antinati, & quantitas quanti. Extrinseca est illa, perquam res 'psa niensiruttir, ct cognoscitur

extrinseca vi V. o. vina est mensura extrinseca panni, illa panni Sab existrinseco nun furatur per Uinam. Mensula autena extim seca du .plex est. aeda ira dicitur primo pri-

nium Floruin, quia inter coloria est ps r sectis sitia sicut & honio iriter ani

es leni,& cognostendi , sicuisti iureiuatur atra. Mensi ara oro extrinseca prCxiiana non est caula ellendi naenia stilator uni, nain albedo non cst causa eslendi oinnis coloi is, nec hoitio Onanis antinalis, sed bene est callia cognoscendi mensurata, quia pri ut c

Iolcs iar uois a edunt, vel recedunt ait atrura albed iiis,sic eos collocanarus, ct nun)eramis, & illa vocanuis antial a ala persccta , clii naagis ad natura N: pcifectionem nominis ac dunt. Fornaa chaoque intrinseca prima , est usa eslendi,& cognosceml I, ut antia II a cylia dat esse,a quo Esse,& se n-du qiiod esse seqtirtur rei persectio,&intelligentia. Sed omnes glossas

huius ppositionis ad lita reducin ius.

Pitiga est,qd no est vera absolvite, sed soliun res ii prini siabstantiae, & primi boni per essentiam.

Nani omnente, qxiod est tale per essentiani, oportet ut si causa omnium illorum quae illi id .laabent per patricipationem . Vnde Deus dicitur esse causa omnis ess e, de oninis bonitatis in creaturis, quia creaturς habent esse, & bonitatem a Deo per parti

Sccun la est, qhac, l laaec propositio non vetancatur in Omnibus gen 2-ribus, sed solum in genere quantia ratis molis, & virtutis, quia qua titati contietiit habere ration nren suram prina o ; aliis vero g etabus per quatititatem prout acui piunt alse

523쪽

Primum in unoquoque genere, e G1e causana omnium mae sunt in illo Eenere quoad omnia ,& alitui quod tit causa illorum qintentis illud participant. Nan albedo est primum in prefectione in genere coloruin, shd non est causa oin niuin colorum, nisi prout aliquid de luce participit, quae in ea araxi IIe viget, o appa

ret.

Quaria est, quod haec propositio

est accomoda, ut sit senstri: Prii nurn in unoquoque genere,est calici alio-rtim in illo genere existentium, Coinodo quo proponitur in illo genere, si ordine , erit principium Orci

ne illius circinis , si persectioni,

perfectionis, si tempore,temporis. Secundo princ paliter nota ci

maltera propositione, scilicet. Qia lmensura debet esse homogenea naensurata, quod bifariain haec intelligi sol. Prinio, ut per homogenei latena 'hilosoplius intendat unii locationem, ut sit sensus. Omnis mensura ciebet esse eiu silena gelieris uni- uoci , cirrn suo naen sit rato , & sic falsi esset in mensii in extrinseca , quia Delis est mensura Onanitini entium, & tamen non est in gene re , Sectando ut per hona eneitatem intendat, proportioneiri, idest, mensiara debet esὰ proportionata suo mensurato, pro quanto illius est mensura , & sic vera est, nam vina debet esse proportionata paniano quem mensurat, & Deus rebus

crratis, quatenus est eorum cieator, Plae imiten proportionalitas est Me

mensis a Tertio principanter nota circa ali,i ni alterani propositione text. I. assti in ptam videlicet, Quod priri in substantia , quae est pratna causa sit nunsura

orianium aliaru in substantiarum .

Natii haec propositio secitnduin veritatem est certissim quia Deus estprina a causa, omnia aeans, & conseruans . Sed ad aures Aristotelis eana sutriendo habet aliquam di

ficultatein , cumia Con inentator

Deum, intelligentias , & coelum ali dicamento excludat, unde V uit Phuosophiim solum velle i secre , quod in genere substantiae

datur una Prima substantsa, alioriam n ensurativa, non autem dixit hanc esse Dei ina, vel intelligentias, vel cael una, Antonius vero Andreas . q. prima

huius, intelligit Arist. loqui de prinia intelligentia finita, non vero de Deo, quia est extra Genias. At D. T. earn ecian ad Deuin extendit. Unde secundo: nota , quod duplex est mensura alicti itis Generis. Prinaaclicitur excedens Genus, & talis mensura est Deus. Secunda dicitur pers

ctionalis in illo genere,dc talis erit prima intelligetia creata, in menere su stantiae. Idera male arouniciatur Aniatonius Andreas, primo, qtiod prim motor non possit esse menstira gen

ris stubstantiae propter stram simplicitatem , Et secundo quod Deiis non poma nitur in genere

'quia se saltern in eo ponitiar ut principium onanis gem

LECTIO

524쪽

Tum, negarionem .s indiuisionem.

Quaestio I.

Vtrum ens diuidat r in unum , ct multaprima iam ne .

Videt ar quod n6, sed Quid prius

diuidatarens infinitum,& infinit Ini. Primo, Nam prius diuiditur diuisibile per ea quae nugas stin illi

intrinsem, quana per extrinseca. Sed finitas, & infinitas naagis sunt in trinis secinenti,*ram unum,& multa. Ergo. Maior nota . Minor probariar uia finitas,& infinitas diciantur perectiones entis, sibi conuenientes in primo modo dice di per se, At unu in conuenu enu in secim lomodo, nsit passio entis. Sectincto.Vnum,& imul in ptae sup- pontini finitatem, vel infinitatῆ pc sectionalem, & non econtra. Ergo finitas, & infinitas prim conueniun t ci. Urana num, & multa, A fis prima Ir, Pua unum est quus peta Is quia in plura, cum in Deo po-mtiu,tagosum nuper stetionem. Tertio. Perfectro cin est idena crimipsa re , clina gradus albedrius addi

rus, non Variat quis talem, uni In vero non est ulein cuin ente, cuin sit

passio ab eo Mincta, ermo. Quarto . Vbi est oscio essentialis, ibi reperitiir maior vel minor perfectio, Sed in qui Haribus citcurn- Gipto uno est o talo essentialis, siciu

duint . Oinnis Quidditas altera luparata est ei ςqualis in persecti ne, vel in qualis, ut habet Philos phus hic texta 2. Ergo in esse qui lditatiuo est quanta, di consumenter finita, vel infinita. Sexto . Assirinatio est prior negatione,sed bonuin, verilin,&c. UTI Poriant ens alticinatu In , Vnum , Ve-

Septimo. Quod est abstractius,&simplicius est p .us secundum se, sed boniimest abstractim,cum cona plearur per unum respectum, s. per appetibilitarem . Ergo . Uclauo. De ratione unitu est quod si in diuisum in se, et diuisuin a qu libet alio, Sed potest esse uni in ens, quod non sit ab alio diuisibile, & t men sit veriana,i3c bonum, Ergo. Nono. Passio vnica est prior pansione disiuncta, Sedens diuulitur disiuncte per undi, & nivilia, Ergo aliqpassiones,quae sunt unicae eri ni prIO.

Decimo. Essentia est quς constutuit ens in quantii in ens. ENO pnima diuersitas essentiariam erit enatum inquantiam sunt entia, sed haec conuenit finitae,vel infinitae essentiae,

Undecimo. Illam uisio est prior,iniae prirno di ilicsit Deum a creaturis, Sed haec est diuisio inter ens fini-tuna,& infinituin,Ergo ens non diuitur primo per Uniam, & inulta . . Diio decineto.Caiet. Pi ima par. q.

3 I .arm. reddens rationem cur S. D.

prius de infinnate, & pfectione Dei egerit qua de unitate, respodet,quia infinitas,in persectio sitnt praedicata quidditatiua , unitas vero est passicientis, sed quidditas praecedit passim

Pro restautione huius.q. Pnimo nora,clyrii Scociis in I .cl. 8.el. 3. S quodlibet S. ar. I. ciuin suis asseclis , inter Quos etiam est Suarez disp. q. sect. 8.sitae Metaph. renent, em Nitia diaui si in ens finitum,& infinitum, promitto significant perstetroitem tile, vel tale. sed in subistria tenet SuareΣcla primo diuidiuir inens eatu, MincreMu, seu peressentiam,& pinicipationein .vel in purum actum,

ens aliquomodo potentiale. quae di

uisiones apud ipstani incidunt. Altera opiniona Dissiligoci ouli

525쪽

Altera est sententia S. D. p. par. q. I i. ita v inulta non sint unum, sed quodar. 2 ad quariu in . Ouod primuin est ille .ri via uni qiistentis est actu in liuiens ecunduna es uisio,& tmiu vnsi. sua, ranir unium,& quatenus est di Nec valet respon. Suareae quod ibi S. uisi, te in potentia dicatur multa , D. loquitur de his secuti luna nostrai quia est diuisibile in inulta , & seianiculurn concipietnii quia si hoc non cunduin illinc sensu ni cussat obi

negeinus,aminianius tamen hoc cue et Io, quoin odor lauudo non con-nire, protu lux fundantur in ocili ire nunici tur inter alia ta an scelus entia,

harili passionum. Hanc opin. selasi- cuin ex eqllodui latens. Secundo tur Sontan . . Metapla. q. 1 . SI Io. q. testintelligi, qti Al untini dicariis ens I. Iauel. M tapla.q.6. ac plures alth sina plicitia, Ac ni ulta nodicitiir ens, Secundo ergo nota,qd liac proprie nisi secundatri quid, protu aliq ii vin Eni με- quaeri naus de dii iisione secudum qua lauatein re inet, quia snu Isa nu. Nero, intur ens priino liuidi tui in ens reale, Q sit ni vi una sprete, inulta speciebus,vnμην,σ inens rationis, naui prius cias diuidi . sunt v nun genere, laiulia 'climabustumn reale,dc rationis, a Rtequa in cil- sunt vnnin analogia, si inodo litas.iciar in uniana, S milia; Moue- p possionein intelligit Cale S uleotiarari rein quaestio lata cuna inultae deducanitis,quod en, analogi cc ev- sint proprietates, ac persectiones en- no, dc naultitudine dicitur , undetis, Plae ipsin quoculana ortaliae con- Detu est inagis ens, quia est viiii in si quunt tir, intcnclinatis scire , UIX na ens, quain caea Iu Iae , quae sunt multa

hartim sit prima. erata M.

Tertio nota, quod praesens quaest. Quinto considerandum venis,

Seeiadum dupliciter intelligi potest . Primo, persectio, cie impet sectio sor malitin

forma ira quoad res signin catas, per Vnuin, - non consequuntur natiaras reriin , ni tianti . num,ucrirna &c.Secundo, quoad ra. si prout sunt in inii, ouoniam lan dationes foriuales, qui biis ipsa transcia uir in bonitate quae dicit eiu in actu,

dentia distinguuiitur, scilicet orate- neque persectio potest eIse persectio,

nus v nuna si nificat ens, indiuisum, nisi sit una. Hoc tamen verunt e it for&bonumens appetitate &ta lyrando maliter , quia ens fui in alnent aliter modo hanc qtiaest. enodare non iuren omnetra perfectionen, includit, sed di in iis, quia ii in quarto dessetaninain ea in non dicit nec finitana,ncc infini- tun est,q id omnes istae sunt passim icura, nisi q tenus functur in hocnesentis, idern realiter cuna ipso, & uno, no , enle tali, S tallter , Iclcit uod inter ipsas non datur ordo sun- mer essentiana, veI participationcmia. amentalis, realis, vertamus igitur ea Neae bene hanc rationem solitat Sua- sub dubio in secii nilo sentu,quaerem rer loco cuato. Nam si Deus dicit do clitonainio illς rationes quibus i in persectionem, est unii in ens, quia dast passiones entis ab ipsoinet ente di- dico Deitim,dico vnuin ens, dum ci stin liu IH Ur,apsina consequantus, sci co ens fit Iuuin , S c utra dico cris infi- nduin prii ,3 posterilis. nuum. seinper dico unum cns,& minueria Qu.irio nota, quod dunaens diui- stinctiiniens, di Iurc et ipIinia ratio F-odri cli rus munuin, & multa,non eodena conclusionis. modo in I ccliui stur, sed in unu in Sexto notan sum, Q eras diui Iu Ursina pliciter,& in nradia secundu quid prius in uniini, S ira ultra , ciliana in prout docet S. D. loco superitu cit Deutra ,& creaturas trifariam , potestro. Et hoc potest dupliciter intellito. intuIlio . Prii Tio oris ine diui Donis, Primo i dicamus ens non ditii ditur & fere generationis , M sic est v In via uin,& multarius sint distincta, rum, quia nos prius apprehendi inuo G o o tram

fectio conliquuntur

526쪽

transtendentia, quain determinata entia. Duin ent in dico, Deus estens, dico hoc ens,laoc Vnuin, hoc bonuini

Secundo,ordine naturalis diuisionis,& causalitatis, & sic fa lium est, quodens diuidatur prius in unu , & naulta, qualia in Deuin, & creaturas, quia ante Detina nil intelligi inus, & post

euin, & per eum penetrainus esse unius, & Oiltorum entium, cum sit causa horum. Quoad secundum Conclusio est. Conclusio Ens priino diuiditiir in unu in ,& in ulra. Probatur. Nam nos priino appreliendu rus ens , & deinde quod omnia non sunt unum ens , sed ciuisii in in unu , S multa. En isIitur quod illico appretundinaus unuin, &d inde deueninuis ad bonitatem, &rsectione na huius, vel alter lus rei. ec bene Suared vim argumenti notauit, cum loquamur de uno, ut transcendens est,& non de octerini- natis modis unius, qui sibi vendicat per se aiones singulares. Seciindo quaero, An finit una, vel infinini in ante unitatem sint unumens, vel distincta entia . Si viruin, eigo ita est viatina passio entis, idem in ipso realiter. Si distincta, ereo per unurn, & naulta, ergo prius ensui uiditus in via lina, & multa. Tertio. I)i ius est in se continer peet sectionem, qua in eam ex prirnere finita ira, vel infinitaria, ciun tunc ad diuisionein procedaintis, crgo per- festioneo supponunt hoc unuin, vclpinia in quo sint. Ad priinu dice dum,quod finitas,

L. &infinitas non sunt enti intrinseca, Fκην. nisi qua enusens est v ntim, honula . sola utur & pei se istunt. formaliter loquendo, nain materialiteroinnia conli induntur, & tunc unu in non est passio entis, sed ipsi lira ens. Ad secuti duin negatur ara tecedes. Ad piobationem veto dic tur quod unu in est perfectitas, qua in plura, pio ut est tale unum, di non ut unum

transtendens, quia sic abstrahit ab omni perfectione, & imperfectione tali , unde aduersam decipiuntur dirtraseunt ad hoc unum, & nos loqui- inur de uno ut sic. Ad tertium negatur maior, quia, V. . perfectio bonitatis non est estentia nitatis, sed essentiae persectio.

Secudo dico,qd saltῆ peet sectio distin

guitur fornialiter abessentia, ita vi unitas solum forinaliter distingititura re,& ente . Grtio dico, cid albedo ut quatuor, virtualiter distinguitura se ipsa, ut duo, quia continet pereectionem ut duo,&ei addit. Ad qliartiun respondetur,sicut ad primum,&secundum. Adouintirna pariter dicitur , quid concludit de perfectione , qt latit te &c: que sun dantur in uno,unde ratio pro nobis est.

Ad sextu in dicendunt, quod aliud

est dicere aliqua affirinatione pIaece. dere nevationem, I. astirnratio, supra quam sit dat tir ne allo,& aliud quod oninis assicinatio negationem prς cedat, primum est verunt,& ad propost vim, unde prius est ens, quain vutricum vnuin significet in diuisionem, secundiana tamen est falsu ira. Ad septinui ne atur minor, quia

indiuisio entis est simplicior,& abstractior, qt lana hoc uno, lespectu . s. appetibilitatis,ut nc statio . s. est si impliciter

te*ectu respeci' sudati i ente iactu. Ad inali uni dicendu , quod si esset unu in enS ratum , esset in diuisinnin se actu, εἴ diuisum a quo litat alio potentia, vel virtualiter. Ad nonum, iam dictuni est in corpore , secundo tamen Respondetur,

quod duplex est passio disiuncta.

Quaedain quae non conuertitur cum subiecto, ut par, vel impar respectu numeri, & quaedam qilae cuna eo coinuertitur, & naec potest esse prior unica,vt ia in explicuimus. Ad decinru dicedu,qd ens quatenuti transcindens est essentiam significat,

527쪽

& non perfectionem, vel irnpers et ionem, nisi proiit e entia est una, di bona, ut m una fuit. Ad undecinatim dictum est in serato notabili. Ad duodeci in uiri clicitiir , qtiodduiri de persectione Dei a R, de flocvno agis, unde ibi unum vitale est, sumitur,& non ut unum,ut sic .

LECTIO II1.

Qtiaestio II.

V Ioriar quod non . Ens distin

ctum ab uno laabet hic negati nena,s esse inclistinctum in se , quia oinne distinctii in ab alio est prim in se indistinctuin, Ergo si dis inguitilr, necesse est, quod per aliquod possetiuunt distin ualur. Seoindo. Negari utam , & priuatiuunt ut sic non iunt extra nil ait, Scdratio formalis unitis est extra niliit, Ergo sic non postri definire unum, clina silens reale. Tertio. Unxin haberraitioncm pri

At nulla priuatio est prana a mensura, cum dicat perfectionem, Ergo. Quarto. Ni illu per se negativum est constitiat Iuum aiulii tud sinis positivae, quia ens rationis non est consti-riuiuuin entis realis , Sed unu ira est constitu uti si multici clinis realis,ciunmultitudo ex unitati,is Costet, Ergo. Ouinto. Omne unu reduci in ad Vnum prim iam unum; Sc posectum unum ergo prina uin unu in clicita eale, cum perlaetio dicat ens reale, erisgo non dicit in diuisionem, & nc gationem excitulentem perscctionein. Sexto. Positiuum est pilus negati uo , Sed multitudo non est prior uno. Ergo unum dicit positivum. Septi ino. Niillum primitus susci pit magis, S: manus. Sed unum suscipit magis, & minus , cuna simplex sit magis unum , si cona siluin , Eigo. Octauo. Negatio destruit illud qd post se reperit , ut iniustitia destria it iustitiam,sied unum non destriistens cui diutur, Ergo.

Nono. Ens& unum sunt idem realiter. At ens est quo ana positi titi ira, ergo, unum aliter idein esset negati uuin, & positiuun . Decina o. Nulla negatio est idem realiter cun i suo posita uo, cuin distinguantur, ut ens reale,& ens rara Cnis. Sed unu est id e realiter cu Cnte, ET O. Vndeclino. Vel illa negatio est v nuvel non, si non, eigo non erat idem cum vno, si est v ntura additu in uno, ergo erit aliquid positiuuin, nana aliquid est positiuuin, non ne alio. Duodecinro. Iyasso sudietii est adiamtuna reale subiccto, cum passio sit qualitas, sed indivisibilitas est passio

unius entis Ergo erit aliquod realc. Decina oterito. Relative opposita sunt positiua , ut Pater,& filius, Sed vnsi, &multa relative opponunturscum vn una dicatur ad multa. Decimoquarto . Metaphysica probat unum de cnte ta quarn elus passionem,Sed Metaphysica ann sit scietiarealis , non probat entia rationis de ente reali, E SO. Decimoquinto. Vniam de Brina

li non dicit uult visionen 1, sed est ipsa in clivisio. Eroo vnu noestensrsinis. Decimosexto. Diuisio fim S.I R.

ad 4. dicit n tionem, crgo inditusios bi opposita dicit affirmationem. Deci trio septinao.Aci persectionem Angeloriana spectat quod sol si unus

Angelus si tali una spetie, Ergo unitas pcrfectionem realena dicit. DecinioOctauo . Unitas c6tinuati nis,copositionis,&c. γε minas ad ali-qd unu i cale. Eruo unum dicat reale. Decimonono. Relatio realis fundat in cnteirali, sed relatio simili iudini se realis, mdatat unitate, Ergo. Vioesiliro. Vnu potest dicere rejatione ira identitatis ad seipsum. At Ie-

528쪽

Quoad priiritim ergo . Primo ve-Um fit explicandus titulus , ne per Oc - , οβ π- culta procedanuis . In uno igitur N . sunt. Vntini per quod est ensalimi per quod ab ente distin

guitur. Vnu in .n. duo dicit, sens & in. diuisionem,quia v in est ens in iiii min. Per priinu ogo. sper entitatem idem est ciana ente, per secundum v

r Ura ens addit in diuisionein,& sie ab eo secernitur. Querirnus ergo, an

Iaaec incliuisio enti superaddita, P qui Vniana fit passio entis ab eo distincta,

sit. qiiid positiuum reale, vel non, pro tricliam relatio est quid positi uturi, & non negati uuin formatiter. . Seeudo igitur notandu venit,quod mon. circa trunc quae monena sunt tres Opiniones. Priina liod unu addit supra ens liandam pallionem positivam, sol una ratione ab eo distinctaim, si teriai a Deo additur iustitia,bonitas&alia attribina, quae innien realiter idesunt cuni eo. Ita & si untina secuti unanaodiatia significandi hiuleatur solamne anon ira . i. iniuisionem actae reenti ta ine ipsa inditiis O secundit retra significata est proprietas unius ad stae nil,idem realiter ciun eo Hanc opinionein secutus est D. Bona uo. in p. l. 2 .ar. l. q. .& Soto cap. de Proprio cl. 2. ad septimuin i sila logica, a qua non longe abest Bannm p. p.q. I i. ar. l. Secunda fuit Ausi cnae, libro I. suae Metapli.c. 2.& lib.7.ca. I.& Scoti . Metia ph. l. 2.& in Z.dH q. 2. Antoni

Aluireae in .hultis q. s. videlicet Acivnuin addit supra ens quod dana accidens positiuu, ipsiim seni perseques, sed al; eo distinctum cx natura ζ i. Vltiiua sententia est, quod unum

Tertio notandiim, qωΗl unurn tripliciter accipi potest. Primo progntiis tale, si est una. Setaclo ip soria tali negaraone .i. pindiuisione. Tertio φθtroque simul, s. pro entitate , in stat sub indiuisione. Nos non loquimur c de uno primo inodo, quia sic ρο-

tius est ens, quam vn uiri. Nec sectin.

do modo, quia sic est simplex priuatio, non conuertibiliscua ente. Tertio ergo inodo dero sermonein faci-mm,vus elicet de entitare, no ab solii

te siti tripta, sed ut stat sub indiuisione.

Quarto notandii ira , quod propter hanc reni si1ς sunt exortae opinionesqlioniam Caiet. loco citato sentire videtur, qliod unum desor mali ne

At Soncinas, Iauellus, dc alii affir-ITantun uni deformat,importare en x tem stitatem, ut stat sub indiuilione . Sed nen . eoo arbitror litetn solana esse in ve lus quia illa in mumio dupliciter conia siderari potest, lyrimo, vi est quo Vnsiabente forrnaliter distinguitiir,& ita

recte loqititur Caietan. ctim unum non mi inguatii rab ente per entita intena sed per negatione na ditnsionis . Secundo,ut est quod per unirni sigia i-ficat tir, fit ita via utra non sol uni dicitandi uisionem, sed entitatem indi uisain , unde distinguitii rapuris priuationibus & negationibus. Otiinto igitur notandi ira, qtIOda liud est dicere qtiod unti ira sit nega. Vntrara notio, & alii id quod negiatio sit de ra- in nega

tione Unius. Priniurn enlin nunctuain t iuniatiimus ut arbitrati sunt scoti- inclussit. stae contra S. Doctorein . Secitndum

ergo est quod doce natis, videlic. quod negatio diuisionis est de ratione unius, quasi coinpletiva eius rationis;

unde unum soria aliter non dicivir,

nisi sit in cliuidum formaliter.

Sexto notandiana, quod unum cli cat indiuisionein bifariana considera ri

529쪽

aestum a se

O in se

strum mo

ri potest. Priirici a se,ut sit senstis,unii non est diuisum a se , & haec ratio estianais unitiosita, cirrei etiam uni per accidens conlaeniat. Naita αIain exercitiis est in tituis in se, i. non diuisus a se. Sectincto a se,& in scipso, i. unuua est indivistin, qtiod non solum est indiuisunt a se, veruin elisura estres sectandum se considerata indiuisibilis,& haec ratio non tam nit exercitui , qui potest ditndi in multa Una L in altos milites,quorii in ciuili thabebit in diuisionein in se,& a te. Septimo notandum, es unum n6 luiri dicit in diuisonem a seipso, ve- metiana vicit diuisionein ab omni alio,vά de dissinitur, quod est in se in . diuisum,& ab omni alio divisiini; sed hoc sectandum, s.' esse cliuisii in ab alio

pensandiam est unum renue secunditin striam modum concipiendi; Nam propterea. quc 1 vuleariis v num ad alio diuisum, deducimus eui

unu in se e in diuisuin. Hinc primo reprelienditur Fonsita ut supra, quits xit uniim non rem itere distinctionem; alio, nisi pri,su est unum inaniticis,quia non ad unti ira inst in spe mi, sed ad tale viri D, secunduin sua nauiratri pensit uni, & no secundum moduin intellio endi. Tenent igitur Tholmistae , ut explicat Sontanas Met. q. 2s.& 27. quod unii ira secun cluin suam natiiram primo, & estentialitet in se dicit in diuisionein, N con sequenter diuisionem ab alio, sed sini inodsi concipi eis ex parte nostri intellcctus, primo nominar diuisionfitio alio, & deinde indivisiqne n in se Octauo nota iacium,quod illa negatio,Quam unum addit enti, indiuilionem cscatur negatio, Vel ptatiatio potest bifariam considerari. Primo pro prie prim priuatio est negario rin in subiecto,apto nato hahel e issant,et hoc modo unum non dicit priuati nem,qiua Deus Angelus, & li lia

encia unum dicunt'Ir, nec tamen apta

nata sunt diuuli, saltam diuision

Ε ali. Sectindo commIniter, proqiIanto non positati tinn, sed negativano in inat,&n est, quod dici inus , nam in siinsio potitis habet inoduni priuationis,& negationis, qtlain potitiui,vel assicinationis. Hoc tanten dixi iram de uno transcendentalitcr sumpto, & non de uno nurneiali, Miod cum sit a dens de oemere citrant ita Usenti transcendentali acculens de terni inatu ira addu, ut dicetnus. Qiunci secundunt, concliasio est . Vnum non adclit enti positi uilin, sed Coneis negatruum, s. induulionem. Proba-riir prinio. Nain si unum diceret

stiuitin, estet pro quanto potest fundari supra idenditate ut ad iter sata, dieiint i At hoc est falsun , ergo. Pro

batilr minor. Primo, qtita icientitas fundatur supra unu. Ergo ratio unius no fundatur silpra uic citate, qui, rotbranalis relationis non constituit sornialem rationein siti fundainenti . Se nclo, clura latio unius illa est, per ollam Vnuin ira Liltitudini opponitur. Sed per identilatren non opponit Irmultitudini, quoniam etiam inultitudo dicitentitatem, Ergo. Secutulo probatur principaliter. Si unum clicu rationem posui uana. Ergo erit ens, dc unuin. Ergo addenda erit alia ratio, per quain sit vo un distinctum ab ente, & sic in infinituna. Nec valet te sponsio Scotistarum, illa ratio unitis est quo via uin est Uu, non alitein quod, i. ens & vnu. ia vel ostens, vel ni,si,vel unu in . Nonihil. Ergo ens, & vniim secundum se.& serundo, quia adhuc qui biis da iri rei nanet difficultas, an ille modus sit vi tui scipso, vel per aliud. :Tertio probatur principaliter .Quato inas is aliqila ac cisita unitatem, tanto naagis ad sin plicitarem appropinquat. 5 cd limplicia sumuntur a re Inotione posita uortura, &ab eorum distinctione, Og

530쪽

posita relative. Idetur quod sic. Nam undes nuAddecimum quartiam negariar mi V uaerale vel distinguitiat ab unonor deentabiri rationis , quς virtuali- transi a sentali per ali iod positivii ter,& fundalmentaliter sunt critia rea vel per negariuulo. Non pii muniat, lia, sicutiain dixi is de passionibus quia sic esset perstoetu uno transcenenti . denti dicente negettimum. Non secun

Ad decimum quintiam dixinim in durn, quia si est unum non dicii nisi corpore , quia negauimus assiim- indiuisionena .

&cpiod indivisio dicat negarionem non videtur dabile. diuisionis; inde hqc sunt ratione Graio . Si unitas est accidens, ad- diuersoruin , & possunt optine in dreunt Sorti no est a narre alimaam viro te saluus, etiam si opponan- partem, in quasi hoc occidensι quiatur . e ' i i in non apparet quant parietia magis s-Αd decimumseptimina iam dixi- hi dere riminetu , quan aliam. mus. Quarto. Dum continuum diuidi- Ad decimum octauum responde- riu, nullam tuas parti diuisiae acqui-HIr, quod dicunt ens reale ratione po ritur. Nana duallia non est genetiuio, scivi, ouod illa una.includunt. & tamen tunc illa pars est ununi nuis Ad cecinitainnonint ditediim,quod merale. duplex est identas. Quma sorinalis, Quinto. Dum ex duabus aqvisse haec reqviru duo extra naa, realiter una aqua, nulla entitas acquiritur unita. Quaedam est fundamentalis & aqtra quae fit, quia illa entitas velen haec dicitair ad seipsani,neE dicit rela, set absoluta es respectiva. Non a Nonem, nisi stoendunt rationein de soluta, quia ridiculuna videtur, quod qua procedit argumentuna, sed de acquirat entitatem absolutam,ex una

nacre infra. ' lagena aquae, extra lagenam aquae .

Ad vigesimum similiter patet ex Non respςctiva, qtua nullus eliteris saperiori responsione. :. miniis relationis. ' - : Serto. Si Sortes estvnsi per encitatem ad diram,aurilla enutas est una , aut non, si non , ergo Non est nec etiaens, in unum sit ens,si ua,vel seipsa vel per addititiri. Non se ndiam , quia sic esset processus in infinitum . Non primum, quia sic erat standum

SEARCH

MENU NAVIGATION