장음표시 사용
121쪽
101 16 ἐλικοβλέφαρον. ὁτιJ ἐκ μεταφορὰς των τῆς
ἀμπελου ελίκων. v. Lehrs Ar. 5. PitularseΙ1olien 52. Ariston. A 51.17 Λαύνην. σημείωσαι δε, οτι δυο Ἀφροδῖται, ων την μίαν συνεζευξε Θεμιδι ἀρχαιοτάτην ουσαν. V. Ariston. P 107. Da gegen der Elamand des Scholiasten, dass hier Inii Dione eine Olceanide genaeint sei. Andera Schoemann II, 527.
λείπειν τινὰ μετὰ τον πρῶτον στίχον φησίν. v. Sehoe- mann II, 538.
28 μυθήσασθαι. ὁτιJ γράφεται γηρυσασθαι. 47 λήγουσί τ'. ὁτιJ γράφεται λήγουσαί τ'.62 τυτθον απ' ἀκροτάτης. Γοτὴ υπερβατόν ἐστι, τὰς ἐν Πιερία τέκε v. 53 τυτθὸν απὸ του υλυμπου. εγγῶς γὰρ ἡ Πιερία του υλυμπου. v. Ariston. Ο 587. Π 106. 68 αῖ τότ' ἴσαν. fδτιJ ἐπεσημήνατο ταυτα ὁ
Ἀριστοφάνης. v. Schoemann ΙΙ, 535; Nauch, Aristoph. 59. 79 ἡ δὲ προφερεστάτη. Ἀρίσταρχος τὸ προφερε στάτη αντὶ του πρεσβυτάτη ήκουσεν. Zusatet dea Scholiasten: ῶστε ἄδηλον πότερον τῆ τιμῆ ῆ τῶ χρόνω προφερεστάτη.83 ἐέρση. οτιJ ἡ δρόσος κυρίως, νυν δε μεταφορικῶς τὸ μελι. 91 ἐυόμενον δ' ἀνὰ ἄστυ. γρ. ἀν αγῶνα αντὶ του ἀνὰ αθροισμα καὶ την ἄγυριν. Muelaeli 338 ulul387. Lolus Ar. 149. A miston. Η 298. 115 οἱ περὶ 'Αρίσταρχον τὸ ἐξ αρχῆς μόνον ψέγουσι iur λεγουσι) oder ὀβελίζουσι naeli Schoemann Theog.
s. 308). v. Didymos. 132 Πόντον, ἄτερ φιλότητος. ὁτιJ καὶ ουτος τὸν 's ὀκεανὸν τῆς θαλάσσης διαστέλλει. Vgl. Lielira a. a. o. 174. Ariston. a 424. Υ T. Carmus1 Αr. 112.
138 θαλερὸν δ' ῆχθηρε. Ἀρίσταρχος δε ἐπιλαμβά
122쪽
144 κύκλωπες δ' ἔνομ' ἐσαν. ἴδHJ ου τους παρ' υμήρω Κύκλωπας λέγει. 146 ἰσχύς ήδὲ βίη. οτιJ ἐκ παραλλήλου τους ἰσοδυνάμους λέγει. v. Schoemann V, 530. Camiath a. a. o. 44, b2, 91, II 4. Ρ Hos g. Opp. 635. 148 ουκ ὀνομαστοί. foτιJ υμηρος ἔνα μόνον καλεῖεκατόγχειρα, Hσίοδος δε τρεῖς Mss. ὁ δὲ πιμηρος ὁμηρον καλεῖ εκατόγχειρα δι' α-ὁ τολο).178 ὁ δ' ἐκ λοχεοχ. Ἀριστόνικος λοχεοῖό φησινώς θυρεοῖο ' λοχεός γὰρ λέγει. βεβίασται δὲ το λοχέοιο παρὰ τὸ ἔθος. v. Lehra a. a. o. 6. Schoemann II, 540. 223 τίκτε δὲ καὶ Νέμεσιν. JGJ Dμηρος τὸ μὲν πρῆγμα οἶδε, την δὲ θεὸν ου. 233 αψευδῆ νημερτῆ. τὸ δε σημεῖον παράκειται, ὁτι Ουκ ἔστι διλογία, ἀλλ' ἐπεὶ ψευδόμενοι δια δύο ψεύδονται , ῆγουν εκουσίως διά τινα ωφέλειαν ῆ ἀκουσίως διὰ τὸ ἐπιλανθάνεσθαι. v. Ariston. II 295. Ι537. 250 ευειδὴς Γαλάτεια. fὁGJ τοὐτο τὸ ἐπίθετον φορμὴν παρέσχε τοῖς νεωτέροις διασκευάσαι τον τοὐ κλωπος ἐπὶ τὴν Γαλάτειαν ἔρωτα. v. Muetgoli 343. Schoeniana1 ΙΙ, 533. Schol. E 880. 253 συν Κυματολήγη. ἐὰν κατὰ fur γὰρ) ὀνομα
273 Ἐνυώ τε κροκόπεπλον. fAιJ Dμηρος Ἐνυὼ πολεμικόν τινα θεὸν λέγει, υσίοδος δὲ μίαν των Φορκώ
304 ανεμον ἐλικώπιδα. foτιJ ἄνεμον ἐὰν μετὰ τοὐο γράφης ἄνομον ἀκουσώμεθα, ἐπεὶ re τοs Θιὸς αρχῆἐπέθετο, ἐὰν δὲ διὰ τοs ε, ἐπειδν αἱ πνοαὶ τυφῶνες
123쪽
Hesiod, daas er den Mythos versoUechteri habe, sonderatist eine graeminatischo Bemerkung dber die Verandemangder Construction, Wie sis in v. 322 und 323 gu Tagetritu: οτι Οἱ μεταβάλλοντες την φράσιν ὀφείλουσι βέλτιον ἐπεξεργάζεσθαι. 330 ἐλεφαίρετο. foτιJ ἀντὶ τοι ἔβλαπτεν. Dμηρος δέ ποτε καὶ παρελογιζετο. v. Etym. M. 329, 27. 338 Νεῖλον τε. foτιJ και ἐκ τούτου φαίνεται Ἀσίοδος Oμηρου νεώτερος. καὶ γὰρ et μηρος Αἴγυπτον καλεῖτον Νεῖλον. v. Ariston. Μ 22. Eh n. Μ. 20, 8. Carnuin ds sonti Euan. Μ. 31. 366 θεάων ἀγλαὰ τέκνα. foτιJ θεάων αντὶ τοὐθεῆς, πληθυντικῶς ἀντὶ ενικos. V. Ariston. A 14.379 Das Scholion laut et bet Gaissord: τον ὀξυν καὶ ταχὐν καὶ καθαρὸν Ἀργέστην Ζέφυρον εἶπε. Ζέφυρονδε λέγει τον Eυρον. πνεῖ δὲ Ἀργέστης, ὁ καὶ Eυρος καλούμενος, ἀπb ανατολῆς ' ὁ δὲ Ζέφυρος ἀπὸ δύσεως
ο δὲ Βορῆς ἀπὸ τῆς ἄρατου, καὶ ὁ Νότος ἀπὸ μεσημβρίας. -ουσίλαος δὲ τρεῖς ανέμους εἶναι φησι κατὰ Bσίοδον, Βορῆν, Ζέφυρον καὶ Νοτον ' του γὰρ Ζεφύρου ἐπίθετον τὁ Αργέστην φησίν. υμηρος εἶπεν Ἀργέστην τὸν λευκόνοτον. τοὐτο ἀρχὴ ἀπηλιώτην φησί. ζητητέον δὲ οτι χωρὶς συνδέσμου υργέστην Ζέφυρον εἶπεν. Dieses
124쪽
manu Will, drei. Der Inhali des Scholion ist violmehr1olgender: Der Dichter nenns hier den Euros Argestes, xvie sonsi aucti der Zephyroa genannt xvird Apoll. Arg. ΙΙ, 961), bet Honier aber der Notos. Alisilaos sali, lass hier Argestes Bel vori dea Zephyros sei; uber auehAristarchos hau den Hesiodi schen Argestas lar einenosi vind. Das heissi: τον ὀξυν καὶ ταχυν και καθαρὸν Κυρον 'Αργέστην εἶπεν. Et ρον δὲ λέγει ώς Ζέφυρον. Ομηρος δὲ εἶπεν Ἀργέστην τον λευκον Νότον. πνεῖ δὲ
'Αργέστης, ὁ καὶ Γυρος καλούμενος, απὸ ανατολῆς, ὁ δὲ Ζέφυρος απὸ δύσεως, ὁ δε Βορῆς απὸ τῆς ἄρκπου, καὶ
ὁ Νότος απὸ μεσημβρίας. Ἀκουσίλαος δὲ τρεῖς ανέμους εἶναί φησι κατὰ 'Hσίοδον, Βορῶν, Ζέφυρον καὶ Νότον τοὐ γὰρ Ζεφυρου ἐπίθετον το Ἀργέστην φησί' ζητητέον γὰρ ὁτι χωρις συνδέσμου Ἀργέστην Ζέφυρον εἶπε. τοὐ- τον τον 'Αργέστην καὶ 'Aρίσταρχος Ἀπηλιώτην φησί. Oder, Ivenn min Will, den SMκ ζητητέον mii δέ ani Schluss ais Ein vand eines Z venen Scholiasten gegen Aristarch; denn dor erste hklt dio Ansichi Aristiirehslar rachiig. Aiis diesen Grduden halto ich den Vor-schlag von F. Rdiu in Phil. Jahrb. 1870 s. 20 mr niehi genssgend, der den Sinii Zu ortassen glaubi dumili die
425 τὸ πρῶτον ἐξ αρχῆς. τὸ σημεῖον, ὁτι τb πρῶτον καὶ ἐξ αρχῆς οὐχ ἄμα ταὐτό ἐστι 2 Nur cod. Vat. 440 or γλαυκην δυσπέμφελον. fAιJ ἀρκεσθεὶς τοῖς
δυσὶν ἐπιθέτοις, τῶ γλαυκην καὶ τῶ δυσπέμφελον ουκεἶπε τὸ κύριον. v. Ariston. Π 34, 748. Φ 511. Sestoe- mann II, 223.
465 Aιὸς μεγάλου. ὁτιJ ἄλλοι γράφουσι πατρὸς μεγάλου διὰ βουλάς. 484 Αἰγαίω ἐν ὁρει. τὸ σημεῖον, ἔτι καὶ ουτος αἰγίοχον ήκουσεν τον Θία απὸ τos Αἰγαίου ὁρους, οι δὲJ ἐπεὶ αἶγα ἐθήλασεν, ὁ δὲ πιμηρος απὸ τos ἰδίου
φασὶν) απρεπὲς θεὰν Ουσαν την 'Ἀθηνῶν κοσμεῖν γυναῖκα γv. Ariston. Ω 130 s. Didynios.
125쪽
- 105 582 κνώδαλα. v. Ariston. 0 317. Etyna. u. 522, 37. V. Schol. Vat. und Caes. κνώδαλα θηρία, κόνδυλάτινα παρὰ τὸ υπὸ κυνῶν αυτὰ ἀλίσκεσθαι, κυρίως δὲ
τα τῆς θαλάσσης ζῶα, δια τὸ ἐν αυτῆ κινε σθαι, ήγουν τῆ ἀλί, νυν δὲ καταδρηστικῶς. 599 εἰς γαστέρ ἀμῶνται. LOGJ ἐκ μεταφορῆς των
θεριζόντων. 610 εμμεναι. forat παρέλκει το εμμεναι. v. Ariston. H 161. Ω. 232.613 παρελθεῖν. νικῆσαι. foraJ εκ μεταφορῆς των τρεχόντων. Νur eod. M. 2.
694 λακίδες ἐπὶ σχίσματος ἱματίου. παρὰ τὸ λακεῖν καὶ ψοφεῖν ὴρεμα ἐν τω σχίζεσθαι. ουτως Ἀριστόνικος Lehrs Ar. 3 s. fur Ἀρίσταρχος) ἐν τοῖς σημείοις ,σιόδου. v. Orion Εtum. 96, 27 Sturg). Εtyni. M. 555, 38.J696 θερμος αὐτμὴ. τὸ σημεῖον, ὁτι λέγει θερμὸς αυτμὴ αντὶ τοs εἰπεῖν θερμή. Nur vat. 697 4έρα δῖαν. τὸ σημεῖον, ὁτι την αέρα λέγει ἄσπερ καὶ τὸν αέρα. Vat. 703 μέγιστος δουπος. fοGJ γράφεται μέγας υπὸ
709 ὁτοβος δ' ἄπλητος. foriJ γράφεται καὶ κόναβος. 713 μάχην δριμεῖαν. forat ἐκ μεταφορὰς των ἀδι
728 γης ρίζαι. foriJ ἡ μεταφορα ἀπὸ των φυτῶν.
τούτων τῶν ριζῶν Ουκ ἐκβαδιστέον, ου πορευτέον. V. Ariston. A 596. Fraedlinuler 26. 740 Ουδέ κε πάντα. ὁτι ἐλλείπει τὸ τίς, οιον Ουδ' ἄν τις. v. Ariston. N 287. Mediander T.
246 τῶν πρόσθ' γαπετοῖο. δτιJ μάχονται stur μαχόμενα) τα ἐπὶ τῶ υτλαντι, nanilich vegen 222, 723. εἰ γαρ ἐννέα ημερῶν διάστημα ὁ ακμων καταβαίνει ἐπὶ τῆς γῆς, πῶς οἷόν τε τὸν Ἀτλαντα ἐπὶ τῆς γῆς ἐστῶτα
OGJ Uμηρου εἰπόντος ,, ἔχει δέ τε κέονας αυτός αντὶ τοὐ ἐπιμελείας ἀξιοῖ ἡ φυλάττει, ώς και ἐν ἄλλω ,, καί μοι κῆπον ἔχει πολυδένδρεον δ 732) ὁ δὲ Nσίοδος
ἀντὶ τοί κατέχει και φέρει ξκουσεν. Diusti eo Coo e
126쪽
832 ὁτιὶ ἄγαυρος προπαροξύνεται. τα γὰρ εἰς ρος ονόματα τῆ - διφθόγγω παραληγόμενα ἔχοντα κατωίαν θηλυκα ὀξύνονται, ο&ν ἀφαυρός, αμαυρός. το δὲ ἄγαυρος βαρύνεται, πλεονασμῶ τοὐ α ἐκ δισυλλάβου τοὐγαύρου γιγνόμενον. τα δε μη ἔχοντα θηλυκὰ προπαροξύνεσθαι θέλει, οἷον Ἐπίδαυρος, ἴνομα πόλεως, ' ραυλος. κένταυρος. σεσημείωται τὸ θησαυρός ὀξυνόμενον. Bemericens verili ist da gegen die singere, von Orion Elyni. 14 einal ne Accentuation Herodians αγαυρος; V.
840 κονιός τε καὶ. ὁτι διαφέρει κόνις κολοσυρτου.
γὰρ Ἀπους ηκουσαν, οἱ δε υιοὐς αυτούς.
129쪽
ten: το σημεῖον, οτι ἀθετοὐνται ἐφεξῆς στίχοι ιθ . τους γαρ ἐξ ἀμφοτερων θεῶν γενεαλογεῖν αυτω πρόκειται.
1004 ναμάθη τεκε. fὁGJ Ῥμηρος Πηλέα μόνον
φησὶ Νηρηίδι θνητὸν ὁντα συνελθεῖν Bas. Νηρηίδι θνητη συνελθεῖν), υσίοδος δὲ καὶ την ναμάθην Αἰακωσυνελθεῖν, ἐξ ης ὁ Φῶκος. Odor nacti cod. S. und Laur. 168 την Θέτιν μόνην απὸ των Νηρηίδων θνητρο συνευνασθῆναί φησιν, ,σίοδος δε καὶ την ναμάθην. Diese 60 Fragmente dos Aristoni os sand stber