Glossen und Scholien zur hesiodischen Theogonie mit Prolegomena

81쪽

523, Wo cod. Cant. entaveder das stoiscite Fraginent has odor den alteren Continentar ausAchreibi, cod. ven., cod. Par. B. mul Diaconus 580, 30 eine jlingere ausaelirlichere Quelle benuteten, melcher die Eltere tu Griuido ite . Inder jungeren Quelle stami an dieser Stelle gur Begeichniing der Quesse κατά τινας των παλαιῶν, unii dies schreibi Diaconus ab, denn er seibat benulat sie nichi, vio cod. Cant. gelgi: ἐν τῶ ῆπατι γὰρ τὰς φρένας εἶναι λέγουσι. τον δε αετιν τὰς βιωτικὰς μεριμνας και ἐφημερινάς, αῖ τινες συνέχουσι του ανθρωπον και ἀναλί

hoit und Echtheit der ErHarung Tgelaes, Exeg. Il. 137, 16 Προμηθεύς ἐστιν 4 ἡμετέρα προμήθεια - αετὸς αἱτου βίου φροντίδες, αἱ τὸ ημῶν ηπαρ κατατρέχουσαι

- μακλῆς δὲ ὁ ῆλιος τε καὶ ὁ χρόνος ὁ τῆς ζωῆς

ος - τοξεύει - ηγουν τὰς ημῶν ἀποπαύει φρον

τίδας.

82쪽

eintrat. Jene Rus1dhrlicho Stello abor ist Maerob. Satura. I, 8 ex quo intelligi volunt, quum chaos esset, tempus non fuisse, siPIidem tempus est certa dimensio, quae ex caeli conversione colligitur. tempus coepit inde: ab ipso natus putatur Κρόνος, qm, iat diximus, μόνος eSt. auumque semina remam Omnium post eaelmn gignemIariun de caelo fluerent, et elementa universa, Piae mundo plendinlinem facerent, ex illis seminibus fundarentur: uinmundus Omnibus suis partiHIs membrisque periectus est: certo jam tempore finis sactus est procedemti de caelo semina ad elementorum conceptionem. Osann a. a. o. 247hllue diose Ericli iratari nichi gu den neuplatonischen rechnen sollen; denn sie unierscheidet sich von der genoni-

schen Dictit einniat in der Emurung der Gelairten des Hilaraneis. Deian Zeno hann bei seiner Ansicht von M-Hopen und Titanen nichi an Fruchte und Thiere gedachi haben, Wie die Scholiasten und Diaconus, sondem an die Saamen der Elemente, dis durch Uranos in soletaer Mengeatis die Erde herabgelconinaeii sind, bis sio clurch Κronos oin Ziel geselgi erhielten. Eine Spur diesersteM als gweite Erklkriing ini Schol. Cant. 156λιν επικρατουντος του σκότους γ) ἐκρυπτοντο καὶ συνεχέοντο πάντα, καὶ τὸ- φως ουκ ἐφαίνετο. - Αus diesergenonischen Graiullage uber berialit Diac. 558, 19: λέγεται δὲ πολλῶν καὶ ἄλλων τῆς γῆς τε και του ουρανουοντων παίδων, μόνος ὁ Κρόνος την κατ' αinos βουλὴν μελετῆσαι καὶ ἄρ ν ἐν χειρὶ κατασχεῖν, παρόσον ὁ φρόνος μετακυλινδουμενος των ἐξ ουρανου τε καὶ γῆς αναδιδομένων καρπῶν καὶ τῆς γονιμότητος αφανιστικός ἐστινὴ θεριστικός excerpiri vom Schol. Ven. 178). Ιm Zusammenliang mit dieser Erl Jianin , , aber Walia scheinlichaus dem Co neniar, stamini Schol. 'ant. 156 ῆγουνεφαίνετο δένδρα καὶ ζῶα και ἄλλα τινὰ και πάλιν ἐκρύπτοντο ' ἐπεὶ Ουκ ἀεὶ ἐπιπολάζει ταυτα τῆς γῆς, ἀλλ' ἐν καιρῶ γίγνεται και κινεῖται nach der Verbesseming Schoemann's II, 541); Schol. 182 nacti cod. Par. B.), ivo das ἐξοπίσω e mari xvitii ῆ μετὰ το κόψαι ερριψεν, ῆ ἐξοπίσω δια το εἰς τουπίσω ρίπτειν τοὐς θερίζοντας; Schol. Cant. 178 το δε δεξιτερῆ σχῆμα θεριζοντος ἐδειξε; Schol. Cant.174 διὰ τὸ λεληθότως τον χρόνον παριέναι, είρηκε τοκρυψασα; und 176 τὸ ἀποτέλεσμα του Οὐρανου πάλιν διακρῖναι θέλει. ουτω γὰρ ἐν ευκρινὴς ὁ ρανός muBeetiehung aui das χρόνου διακρίναντος; endlieli Diae. Deiatuns

83쪽

558, 26 πάλιν δε ἐρριψε φέρεσθαι ἐξοπίσω, παρόσον

τοὐς σπόρους εκ των θερισθέντων ποιουσι.

lestem enim altissimam aeuiereamque naturam, id est, igneum, quae per sese omnia gigneret, Vacare voluerunt ea parie corporis, quae conjunctione alterius egeret ad procreandum. Und diese Erlaaming, dasa die Entinan-nung Zunachst mih Begiehung aes die hdhere und absolut laurige Natur des Uranos vor sicli gegangen is steM niit geringer Modification im Scliol. Ο 21: καὶπισίοδος ωρανὸν μεν λέγει την ἐκπύρωσιν, Κρόνον δὲ τον ἄνωθεν κρουνηδὸν ἐπιφερόμενον ἔμβρον, 'ειαν δὲ την ἐπιρρεομένην υδασιν, ἐκτομην δε Ουρανου την τοὐπυρώδους ἐξ υγρῶν σβέσιν mit Veranischung chrysippi-

Acher und Zenonis her Definitionen. Die genoniselas Ansicht liber das Verschlingen der Κinder hali una Cicero de nat. deor. II, 25 gleiinsalis aucte altri: ex se enim natos comesse fingitur solitus, quia consumit aetas temporum spatia annismie praeteritis insaturabiliter expletur. vinctus est autem a Iove, ne tonoderatos cursus haberet atque ut eum siderum vinculis alligaret Petersen,

in Schol. Von. 459 gehonimen: καταπίνειν δε λέγεται τα

84쪽

τέκνα, οτι ὁσα διὰ χρόνον γινεται, τῶ χρόνω πάλιν συνδιαφθείρεται, und wita Coraui. 20 gelesen: επειδηο- ὰν γίνηται κατὰ τον εἰρημένον τῆς κινήσεως λόγον, πάλιν κατὰ τον αυτὸν ἐν περιόδω αφανίζεται. καὶ ὁ χρόνος δε τοιουτόν ἐστι. δαπανῆται γὰρ -' αυτου τὰ γενόμενα εξ αὐτου salasgeschraeben von Eudolcia 258). Auch Diae. 529, 8 brangi die genonische Εἄlar g: εστι δεκαὶ ουτως εἰπεῖν Κρόνον μέν, τον χρόνον, -' ου πάντα καταβροχθίζεται τὰ ἐκ τῆς ἐκείνου ὀσφύος γινόμενα

τοιουτος γὰρ ὁ χρόνος, δαπανητικὸς τῆς Ουσίας τῶν αἰσθητῶν. Endlich Joh. Lydus de mens. 1 ὀρθῶς ἄρα

zeugendo Element austrire In gleicher Veiso Masa erdie Bandining des Monos ais pin Aushalten und Hen1men dieses e vigen 'Velisi roms dargestelli haben. Diese Deutiing stetit Di o. 579, 11: ἔμελλε και αυτbς τῶ συνεχεῖ τῆς οἰκείας φυσεως ρεύματι παραρρεῖν καὶ παρα

πόλλυσθαι ἀλλ' ἡ ἐκ διαδοχῆς τῶν ἔντων ζωή, ῆτις δὴ

85쪽

καὶ γὰρ ὁ λίθος σῶμα ἐγένετο und 498 θαυμα θνητοῖσι.

παρόσον ἐκ των τεσσάρων στοιχείων ἐστί. Damach be-

Schol. Theog. 565 Gain. 521, 1M τούτου χάριν οργι

192, 58. βαίτυλος δὲ ἐκλήθη καὶ ὁ λωος δν ἀντι Λιὸς ὁ Κρόνος κατέπιεν. εψηται δὲ, ὁτι ἡ 'μα βαίτη αἰγις

86쪽

427, oder ὁ καθαρος αήρ este iunn a. a. o. 328). Dieso findet sich Schol. 479 ἐκ γὰρ του αἰθέρος αυξουσιν αἱ σποραί; Triclinius g. 457 τον αἰθέρα λέγει, διατ c εἰς μέγιστον τείνεσθαι μῆκος , Diaec. 583 τῶ Θιί τουτέστι τῶ αἰθέρι, 572 νυν ουν Ζῆνα τον αἰθέρα οἰητέον,

578 δτι δε Ζῆνα τον αἰθέρα νυν ἀκουστέον, 601 ἐρίζειὴ Ἐρα, παρόσον ὁ αὴρ τῶ αἰθέρι, v. Eudoria 194 αλλα και o κατὰ αναγωγὴν αὴρ καὶ αἰθήρ. Dis Elymologis labet War vermuthlich ζέω; v. Eum. M. 409, 4 ὴ παρὰ τῆν ζέσιν ' θερμότατος γὰρ ὁ αήρ; Gud. 230 λέγεται δεαυτὸν τον αἰθέρα εἶναι Βία, οτι ἔμπυρος ἐστι καὶ ζέει; Heracl. 80 ὴ παρα τὴν ἔμπυρον ζέσιν ουτως ώνομασμώ

δρορρόας, ξτοι ὁ δοξαζόμενος διὰ τῆς ρροχῆς. Aιὸς δε

παράκοιτις ὁτι τοs αἰθέρος κάτωθεν ο αήρ, im Schol. Ven. 927 παρόσον ἐξαναφθεὶς ὁ αhρ ἰσοφαρίζει καὶ ἐξομοιουται τῶ αἰθέρι, einem Excerpi aus Diac. 601, 10,endlich im Sehol. Ven. 922 διότι ἡβάσκουσιν αέρα εἰσπνέοντες - οἱ ανθρωποι, einem Excerpt aus Diac.

ἄνω τόπον λαχόντος, πάντα τὰ ἄλλα στοιχεῖα ζωογονε σθαι καὶ συνίστασθαι ξρξατο, ausgeschraeben aus Diae. 578, 26 και εἰλ χεν εκαστον τον ἴδιον τόπον, καὶ ὁ Ζευς, τουτέστι τὸ ζωογόνον πυρ, τον ἄνω τόπον εἴληχεν. Zeno liaue femer clas libchste IVesen, melches den

87쪽

ενδον τῆς εαυτου κοιλίας περιέκλεισεν, und Rusmhirlicher

Diae. 598, 29 ὁ δ' υπὁ του Λιὸς κωλυθεὶς γεννηθῆναιεκ τῆς Μήτιδος παχ ὐπέρβιον ἡτορ ἔχων πάντως ἡ κακοβουλία ἐστὶ καὶ ἡ ἐξ αυτῆς φαυλη πρῆξις. τάχα γὰρ εκ τῆς βουλῆς μήπω τῶ λόγω συνελθουσης καὶ τῆ ὁρθό

πνεῖμα νοερόν Villoison 447 und 484; Ptestorinami a. a. o.). Dieso Deiatting stetit Schol. 565 τῶ μεν πρώτωνοὶ τῶ Λιὶ ἀπεκλήρωσε u. s. iv.; 892 theil vetae nacheo l. Ι'ar. B.) ῖνα μὴ ὁ γεννώμενος ἐξ αυτῆς ἐπικρατέστερος γένηται. εἰ γὰρ ἡ σοφία μόνη ἐκ τοὐ Λιός, τουτέστιν εξ ανθρωπίνου νoo, ἐπικρατεστέρα ευρίσκετο; 916 ἔτι ὁ νοῶς συγγινόμενος καὶ ενουμενος τῶ μνημονευτικῶ γεννῆ τὰς Μούσας, uras solo ist Unsimi Τetelaeset. Opp. 2 Gaiff. 36, 5) τινὰ δε τῶν θεῖκῶν ονομάτων καὶ πλεοναχῶς λαμβάνονται , ῶσπερ το Ζεύς. σημαίνει Ζάρ τινα βασιλέα, πραγματικῶς ' ψυχικῶς δε τον νοῶν, δς καὶ τὰς γνώσεις Μούσας γεννῆ ' στοιήειακῶς δὲ παντo ουράνιον σῶμα καὶ τα μερη αυτos' τον αέρα καὶ τονεφελῶδες κατάστημα καὶ ἔμβριον, τον ῆλιον, τον αστέρατον πλανήτην καὶ την ειμαρμένην κατὰ τοὐς Στωικούς; 'Diae. 546, 21 διότι αἱ γνώσεις καὶ ἐπιστημονικαὶ θεωρίαι , ἐλισσομένης τῆς ψυχῆς προς εαυτὴν καὶ τῶ πατρὶ τῶ νοὶ συγκιρνωμένης ὴ ένουμένης, ῶσπερ ἔκ τινος κρήνης πηγάζουσι; 581, 17 τάχα διὰ τὸ ἡμέτερον νοῶν συν

όντα ποτε τῶ πρώτω νοί u. S. IV.

88쪽

den Inbegriss alles Lebens genanni, Wie Cornut. 7 sagi πρώτως καὶ διὰ παντος ζῶσα καὶ αἰτία ουσα τοῖς ζῶσι του

ζῆν. Ebenso Diac. 579, 12 ἀλλ' ἡ εκ διαδοχῆς τῶν οντων ζωή, Θις δὴ Ζευς παρὰ του ρ μου προσαγορεύεται uII 1564, 21 Zὴν γὰρ ὁ αἰθήρ, -o του ζωῆς εἴναι αἴτιος. IVas die Elymologio des IV ortes anhetris' so I annitie genannie von ζέσις, ζέω, Εtyin. Μ. 409, 4; Heracl. 80), melciae gum Τheii itio Bedeutiang αἰθήρ veranIasate,niciat auagereichi liaben. Die gem5hniichara Wird die Chrysipps Baguet 2I0) gewesen sein bei Siobaeus, ecl. I, 48 Ζευς μεν ουν φαίνεται ἀνομάσθαι ἀπὸ του πῆσιν δεδωκέναι το ζῆν. Λω δὲ αυτὸν λέγουσιν, ὁτι πάντων ἐστὶν αἴτιος καὶ δι' αυτὸν τὰ πάντα suon Plato matvlos 396 A entietat; v. Etym. Gud. 230, 26 ὁθεν ὁ Πλάτων Ζευς εἶναί φησι, δι' ου ζῶμεν). Ebenso Diog. VII 147 Aία μὲν γάρ φασι δι δν τὰ πάντα, Ζῆνα δε κα- λοὐσι παρ' ὁσον τos ζῆν αἴτιός ἐστιν ἰ δια του ζῆν κεχώρηκεν; Cornuti 8 ἔτι δι' αυτὸν γίγνεται καὶ σώζεται τὰ πάντα sausgeschrieben von Elmi. U. 408, 52);U1aedrus 16 διὸ καὶ Ζῆνα καλεῖσθαι ista, δοτῆρα βω υ; Etum. M. et ἀπὸ τos ζῆν καὶ του ἄω τὸ γὰρ ζωοποιόνεστι πνεsμα. Damach Di . 577, 28 νυν ουν Ζῆνα τὸν αἰθέρα οἰητέον, τουτέστι τὸ πυρ στοιχειωτικὸν του παν- τός' τοὐτο γὰρ ζωῆς αἴτιον καὶ δι' α/οὐ ζῶμεν κινούμενοί τε καὶ υποθερμαινόμενοι Init Vectindum Evpeier Ealum1ngen. Gang veret eit War ille Eminute des Mates bet Joh. Lydus de mens. 95 Κράτης δε απο τοὐδιαίνειν τουτέστι πιαίνειν τὴν γηH βούλεται ὀνομασθῆναι τὸν Αία. Die allegoriscl1 - phusiache Εἄlamam der Hera War

τὴν ανδρείαν. v. Eudoria 206 Ἐρα εἰς βασιλείαν, ανδρείαν καὶ αἰθέρα μεταλαμβάνεται. Es ist nicht Zu er-kennen, Welcho Ebmologie des 'Vortes hierhei in An- vendung ham, ita ureder αήρ, noch ἔρα, nocti αίρειν oder

89쪽

sis der Sehol. Canti hat. Ivir iustilen aber diese Er-kiam111g schon desshalb stir stoisch ha lian nilissen, meliberetis Xenophanes fr. 13 ῆν τ' 'Iριν καλέουσι, νέφος καὶ τολο πέφυκε, Πορφυρεον καὶ φοινίκεόν καὶ χλωρὸν ἰδέσθαι) diese physiscite Deutung Uar avsgesproclien v. inein System 73 not. 29 halte, und boi 40r Oft be-tonten Neigling der Stoster, sich an Vorg ger angu- solitiessen, nichi angu hinen ist, daas ste dies be unbe-rncksichtio gelassen haben soliten. - vir habenvollenda se vissheis dariiuer durch Diog. VII, 152 ἶριν δ' εἶναι αυγὰς ἀφ' υγρῶν νεφῶν ἀνακεκλασμένας ', ῶς Ποσειδώνιός φησιν ἐν τη μετεωρολογικη, ἔμφασιν ηλίου τμηματος η σεληνης ἐν νέφει δεδροσισμένs, κοίλω καὶ συνεχεῖ προς φαντασίαν, ώς ἐν κατόπτρω φανταζομένην κατὰ κύκλου περιφέρειαν v. Suidas s. ἶρις) Der Scholiast sam: απὁ τῆς λαμπηδόνος γίνεται τὸ τόξον οὐ γαρ ἔχει ἰδίαν υπόθεσιν, ἀλλ' ἔμφασίς τίς ἐστι. τοὐγὰρ νέφους μικρὰς ρανίδας ἔχοντος καὶ ἐξεναντίας κειμένου τοs ηλίου, ανακλῶται ἡ ἡμετερα ὀψις προς τον ῆλιον, καὶ δοκεῖ τε κύκλου τμῆμα ἐν τῶ νέφει εἰναι. πολλάκις δε ἐν ταυτῶ δύο φαίνονται Φιδες. Sellen scheint der Bemeis so uritriiglich gu sein, daas derSeholiast εino stoistas Quelle aussehresti, unii Z vis hier len Poseidonios, nichi den Chrysipp. - Αus den stoi-sehen Schriston ist die Ealarung in die Lexiua gehom-men: V. Et n. Gud. ἶρις τὁ τόξον - καὶ τὸ τόξον τὼ ἐν τω αέρι γινόμενον; Eum. M. σημαίνει καὶ την νεφε-

Ima una

90쪽

λωδη ζώνην, τὸ τόξον το ἐν τῶ ουρανῶ φαινόμενον. Ebenso Diae. 562, 20 ῆτε πρις, το πολύχρουν τομο και περιφερες τόξον, το εν το* μετεώροις ὐφιστάeενον, undb94, 20 χρυσέην δὲ προχοὴν καὶ πολυώνυμον υδωρ ἀκουστέον, το χρυσίζον τῆς Ἱριδος μέρος καὶ το πολυχρουν αυτῆς, οπερ ἐξ υδατος ἔχει την σύστασιν ψεκάζοντος. Enisprechend der orsten Deutiang der Dis War die stoischo EAlΞrung des Hermes. Comul. 62- μῆς ὁ λόγος, ον ἀπέστειλαν προς ημὰς ἐξ Ουρανos οἱ θεοί saxisgeseliriebeu von Eudolcia 152), Herael. 96ῶσπερ Ἐρμῆν τον έρμηνευοντα sse. λόγον)' δύο γὰρ ἄrγελοι θεῶν ουδενὸς αλλου πλὴν ἐπώνυμοι τῆς κατάτον λόγον ερμηνείας v. Eustath. 10), eine etymologi- sche Erriaruriet, uretche gleichsalis den Orphilcem ent-lelint war v. Diae. 604, 8; bei Μullach D. XXVIII Ἀρ- μης δ' ερμηνευς, τῶν πάντων ἄγγελός ἐστιν) und eius selu aligemeine Vectroitung eris ren halte Villoisona. a. 0. 443; Elym. Gud. 208, 61), unii die nur spllterve infacM Wurde durcii die Ableuung Von ἐρῶ, το λέγω Etym. M. 376, 2M. Bel dieser Etalariing des Hermes Iutassis naidesich seine Muster Maja gur Personificationdes Suehens uri 1 Forschens iver len, v. Corauit. 67 ἐκ δεμίας ἔφασαν γεγενῆσθαι τῶ Λιὶ τον Ἐρμῆν, ἀποδη- λοὐντες πάλιν διὰ τούτου θεωρίας καὶ ζητήσεως εἶναι γέννημα τον λόγον; unil so heissi es fast vortlich Schol. Cant. 938 Μαῖα ἡ θυγάτ ρ τοὐ υτλαντος ἡ μετὰ καρτερίας ζήτησις τον λόγον απογεννῆ. ὁ λόγος γὰρ δημοσιεύει τὰ θεῖα, et vas verknderi Suidas s. Ἐρμῆς ' τοὐ- τον υἱὸν Aιὸς λέγουσι καὶ Μαίας, οἷον τοὐ νοῶ και τῆς φρονήσεως ' ἐκ νοὐ γὰρ καὶ φρονήσεως ὁ λόγος γεννῆται, und Joh. Lucius de mens. 102 εἰσὶ δὲ or φασι Θιὸς καὶ Μαίας τον ' μῆν εἶναι ἀλληγορικῶς υἱόν, νοsν μὲν εἶναι τον Λία, Μαῖαν δὲ την φρόνησιν, παῖδα δε ἐξ ἀμφοῖν Ερμῆν λόγων αἰνιττόμενοι. Die Εtymologie

σθαι, Iule Cornut. 68 Ee i, genauer Diac. 602, 10 η γὰρ ἐν ὴμῖν λεκτικὴ δύναμις τα ἀπὸ του νοὐ προεξαλλόμενα δεδομένη νοήματα, μαιεύει καὶ οIον διαρθροῖ, ἴνομα

ἐπ' ὀνοματι συντεθεῖσα, καὶ τον προφορικὸν ουτως ἀπογεννῆ λόγου u. a. xv. Spater Verelasaelit, Wie Elym.

M. 589, 44 gelo καὶ την τos Ἐρμos so ἐστι την τos λύγου) μητέρα Μαῖαν λέγει, παρὰ την ζήτησιν καὶ ευρε- σιν τῶν μαθημάτων καὶ μαίω το ζητῶ.