Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

61쪽

δυναμιν, υποχείριον δὲ λαβουσα Μακεδονίαν, ητέως εδόκει μέγιστον ἰσχυειν κατὰ γην, ουδὲν ἔτι αντίπαλον ἔχουσα ουτε βάρβαρον φυλον ουτε Ἐλ-: ληνικὸν, γενεὰν ἐβδόμην ήδη την - ἐμοὐ διαμένει παντος ἄρχουσα τόπου ' ἔθνος δὲ Ουδὲν ώς 5 εἰπεῖν ἐστιν, ο περὶ της κοινης ηγεμονίας η του μηἄρχεσθαι πρὸς αυτὴν διαφέρεται. αλλὰ γὰρ ὁτι μὲν

τε την ἐλαχίστην των υποθέσεων προύρημαι, καθάπερ ἔφην, ουτε περὶ φαυλας καὶ ἀσημους πράξεις ἔγνωκα διατρίβειν, αλλὰ περί τε πόλεως γράφω τῆς 10 περιφανεστάτης και περὶ πράξεων ων ουκ ἄν ἔχοι τις ἐτέρας επιδείξασθαι λαμπροτέρας, ουκ οἶδ' ὁ,τι δεῖ πλείω λέγειν. ΙΙΙΙ. χτι δ' Ουκ ἄνευ λογισμοs καὶ προνοίας ἔμφρονος ἐπὶ τὰ παλαιὰ των ιστορουμένων περὶ αυτῆς 15 ἐτραπόμην, αλλ' ἔχων ευλογίστους ἀποδουναι τῆς προαιρέσεως αἰτίας, ολίγα βούλομαι προειπεῖν, ωα μή τινες ἐπιτιμήσωσί μοι των προς ἄπαντα φιλαιτίων, ουδὲν Ουπω των μελλόντων δηλουσθαι προακηκοότες,δ ὁτι τῆς αοιδίμου γενομένης καθ' ημῆς πόλεως ἀδοξους 20 και πάνυ ταπεινὰς τὰς πρώτας ἀφορμὰς λαβουσης καὶ ουκ αξίας ἱστορικῆς αναγραφῆς, ου πολλαῖς δὲ γενεαῖς πρότερον εἰς ἐπιφάνειαν καὶ δόξαν ἀφιγμένης, ἐξ ου τας τε Μακεδονικας καθεῖλε δυναστείας και τους Φοινικικους κατώρθωσε πολέμους, ἐξόν μοι πτων ἐνδοξων τινὰ λαβεῖν αυτῆς υποθέσεων, ἐπὶ την δὲν ἔχουσαν ἐπιφανὲς αρχαιολογίαν ἀπέκλινα ἔτι γὰρ αγνοεῖται παρὰ τοῖς Ἐλλησιν ολίγου δεω πῶσιν

ἡ παλαιὰ τῆς ' μαίων πόλεως ἱστορία, καὶ δόξαι

τινὲς ουκ ἀληθεῖς, ἀλλ' ἐκ των ἐπιτυχόντων ἀκου- ωσμάτων την ἀρχὴν λαβουσαι τοὐς πολλοὐς ἐξηπατήκασιν, ως ανεστίους μέν τινας καὶ πλάνητας καὶ βαρ-

62쪽

βάρους καὶ ουδὲ τούτους ἐλευθέρους οἰκιστὰς παρεχομενης , ου δι' εὐσέβειαν δε καὶ δικαιοσύνην καὶ τηνἄλλην αρετην ἐπὶ την απάντων ηγεμονίαν συν χρόνω προελθούσης, ἀλλα δι' αυτοματισμόν τινα καὶ τ d χην ἄδικον εἰκῆ δωρουμένην τα μέγιστα των ἀγαθῶν

τοῖς ἀνεπιτηδειοτάτοις. καὶ οῖ γε κακοηθέστεροι κατηγορεῖν εἰώθασι της τύχης κατὰ το φανερὸν ως βαρ- I βάρων τοῖς πονηροτάτοις τα των 'Eλληνων ποριζομένης αγαθά. καὶ τί δεῖ περὶ των ἄλλων λέγειν; ὁπου 10 γε και των συγγραφέων τινὲς ἐτόλμησαν εν ταῖς ἱστορίαις ταῶτα γράψαντες καταλιπεῖν βασιλεῶσι βαρβάρων μισοῶσι την ηγεμονίαν, οἷς δουλεύοντες αυτοὶ καὶ τα καθ' ἡδονὰς ὁμιλουντες διετέλεσαν, ουτε δικαίας ουτε αληθεῖς ἱστορίας χαριζόμενοι. 15 V. Tαύτας δη τὰς πεπλανημένας, ωσπερ ἔφην, υποληψεις ἐξελέσθαι της διανοίας των πολλῶν προαιρούμενος καὶ ἀντικατασκευάσαι τὰς αληθεῖς, περὶ - μὲν ζων οἰκισάντων την πόλιν, οῖτινες ἐσαν καὶ κατὰ τίνας ἔκαστοι καιροὐς συνῆλθον καὶ τίσι τύχαις χρη- 20 σάμενοι τὰς πατρίους οἰκησεις ἐξέλιπον, ἐν ταύτη

ἐπιδείξειν ἡπισχνοῶμαι καὶ οὐκ εκ των ἐλαχίστων ηφαυλοτάτων ἐθνῶν συνεληλυθότας. περὶ δὲ των πράξεων, ας μετὰ τον οἰκισμὸν ευθέως ἐπεδείξαντο, καὶ

25 περὶ των ἐπιτηδευμάτων, ἐξ ἄν εἰς τοσαύτην ηγεμονίαν προηλθον οἱ μετ' αυτοὐς, απὸ της μετὰ ταύτην ἀρξάμενος αναγραφῆς ἀφηγήσομαι, παραλιπὼν οὐδὲν ὁση μοι δύναμις των ἀξίων ιστορίας, ἶνα τοῖς μαθοῶσι την ἀλήθειαν ἀ προσήκει περὶ τῆς πόλεως 30 τῆσδε παραστῆ φρονεῖν, εἰ μη παντάπασιν αγρίως καὶ δυσμενῶς διάκεινται προς αὐτήν, καὶ μήτε ἄχθεσθαι

τῆ υποτάξει κατὰ τὸ εἰκὸς γενομένη φύσεως γὰρ δὴ

63쪽

νόμος ἄπασι κοινὸς, ον ουδεὶς καταλυσει χρόνος, ἄρχειν αεὶ των ἡττόνων τους κρείττονας) μητε κατηγορεῖν τῆς τύχης, ώς ουκ ἐπιτηδείω πόλει τηλικαυτηνηγεμονίαν και τοσουτον ήδη χρόνον προικα δωρησαμένης ' μαθοῶσί γε δὴ παρὰ τῆς ἱστορίας, ὁτι μυρίας dήνεγκεν ἀνδρῶν ἀρετὰς ευθυς ἐξ αρχῆς μετὰ τον οἰκισμὸν, G ουτ' ευσεβεστέρους ουτε δικαιοτερους ουτε σωφροσυρο πλείονι παρὰ πάντα τον βίον χρη-

16 σαμένους ουδέ γε τὰ πολέμια κρείττους ἀγωνιστὰς ουδεμία πόλις λεγκεν ουτε ρλλὰς ουτε βάρβαρος, I0 εἰ δὴ ἀπέσται του λόγου το ἐπίφθονον' ἔχει γάρ

τι καὶ τοιουτον ἡ των παραδόξων καὶ θαυμαστῶν υπόσχεσις. οι δὲ συμπαντες οἱ τοσουτο περιθέντες αυτῆ δυναστείας μέγεθυς αγνοοῶνται προς Ἐλλήνων, ου τυχόντες ἀξιολόγου συγγραφέως. ουδεμία Id

γὰρ ακριβὴς ἐξελήλυθε περὶ αυτων Ἐλληνὶς ιστορία μέχρι των καθ' ημῆς χρόνων, ὁτι μὴ κεφαλαιώδεις .ἐπιτομαὶ πάνυ βραχεῖαι 'VI. πρώτου μεν, ὁσα κἀμὲ εἰδέναι, τὴν ' μαλκὴν αρχαιολογίαν ἐπιδραμόντος γερωνυμου του Καρ- 20l7 διανου συγγραφέως ἐν τῆ περὶ των ἐπιγόνων πρα- γματεία ' ἔπειτα ομαίου του Σικελιώτου τὰ μεν αρ- χαῖα των ἱστοριῶν ἐν ταῖς κοιναῖς ἱστορίαις ἀφηγησαμένου, τους δὲ προς Πύρρον τὸν υπειρώτην πολέμους εἰς ιδίαν καταχορίσαντος πραγματείαν ' ἄμα δὲ 25

τουτοις Ἀντιγόνου τε και Πολυβίου και Σιληνου καὶ

l8 μυρίων ἄλλων τοῖς αυτοῖς πράγμασιν οὐχ ομοίως ἐπιβαλόντων, ἄν ἔκαστος ολίγα καὶ αυτὰ διεσπουδασμένως Ιουδὲ ακριβῶςJ, ἀλλ' ἐκ των ἐπιτυχόν- των ἀκουσμάτων συνθεὶς ἀνέγραψεν. ὁμοίας δέ του- 30 τοις καὶ ουδεν διαφόρους ἐξέδωκαν ἱστορίας καιῬωμαίων οσοι τὰ παλαιὰ ἔργα τῆς stόλεως Ἐλληνικῆ

64쪽

διαλέκτω συνέγραψαν, ων εἰσι πρεσβύτατοι Κόιντός τε Φάβιος καὶ Λεύκιος Κίγκιος, ἀμφότεροι κατὰ τοὐς Φοινικικοὼς ἀκμάσαντες πολεμους. τούτων δὲ των ἀνδρῶν εκάτερος, οἷς μεν αυτὸς ἔργοις παρεγένετο, 5 διὰ την ἐμπειρίαν ακριβῶς ανέγραψε, τὰ-αρχαῖα τα μετὰ την κτίσιν της πόλεως γενόμενα κεφαλαιωδῶς ἐπέδραμεν. διὰ ταυτας μὲν δη τὰς αἰτίας ἔδοξέ

μοι μη παρελθεῖν καλην ἱστορίαν ἐγκαταλειφθεῖσαν υπὸ των πρεσβυτέρων ἀμνημόνευτον, ἐξ ης ακριβῶς 10 γραφείσης συμβησεται τὰ κράτιστα και δικαιότατα των ἔργων ' τοῖς μεν ἐκπεπληρωκόσι την εαυτῶν μοῖραν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς δόξης αἰωνίου τυχεῖν καὶ nπρος των ἐπιγιγνομένων ἐπαινεῖσθαι, α πριεῖ την θνητην φύσιν ὁμοιοsσθαι τη θεία καὶ μη συναποθνή- Id σκειν αυτης τὰ ἔργα τοῖς σώμασι ' τοῖς δε απ' ἐκείνων των ἰσοθέων ἀνδρῶν νυν τε οὐσι και ἴστερον ἐσομένοις μη τον ηδιστόν τε καὶ ρῶστον αἱρεῖσθαι τῶν βίων, αλλὰ τον εὐγενέστατον καὶ φιλοτιμότατον,

ἐνθυμουμένοις ὁτι τοὐς εἰληφότας καλὰς τὰς πρώτας 20 ἐκ του γένους ἀφορμὰς μέγα ἐφ' ἐαυτοῖς προσηκει φρονεῖν καὶ μηδεν ανάξιον ἐπιτηδευειν τῶν προγόνων ' ἐμοὶ δὲ, δς οὐχὶ κολακείας χάριν ἐπὶ - ταυτην ἀπέκλινα την πραγματείαν , αλλὰ της ἀληθείας καὶ του δικαίου προνοούμενος, ῶν δεῖ στοχάζεσθαι πῆ-25 σαν ἱστορίαν, πρῶτον μὲν ἐπιδείξασθαι την ἐμαυτοs διάνοιαν, ὁτι χρηστη προς ἄπαντας ἀνθρώπους ἐστὶ τοὐς ἀγαθοὐς καὶ φιλοθέωρος τῶν καλῶν ἔργων καὶ μεγάλων ' ἔπειτα χαριστηρίους ἀμοιβὰς, ας ἐμοὶ δυναμις, ἀνταποδουναι τη πόλει, παιδείας τε μεμνημέ- 2s30 νω καὶ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν ὁσων ἀπέλαυσα διατρίψας

65쪽

VII. 'Aκοδεδωκὼς τον υπὲρ τῆς προαιρέσεως λόγον ἔτι βούλομαι καὶ περὶ των αφορμῶν εἰπεῖν, αἷς ἐχρησάμην ὁτ' ἔμελλον ἐπιχειρεω τη γραφη ' ἴσως γὰρ οἱ προανεγνωκότες 'Iερώνυμον η Tίμαιον η Πολύβιον η των αλλων τινὰ συγγραφέων, υπὲρ ων ἐποιησάμην ολόγον ὀλίγω πρότερον ως ἐπισεσυρκότων την γραφην, πολλὰ των υπ ἐμοὐ γραφομενων οὐχ ευρηκότες παρέκείνοις κείμενα, σχεδιάζειν υπολήψονταί με καὶ πόθεν η τούτων γνῶσις εις εμε παραγέγονεν ἀξιώσουσι μαθεῖν. ῖνα δη μη τοιαύτη δόξα παραστῆ τισι 10

περὶ ἐμοs, βέλτιον ἀφ' ἄν ώρμηθην λόγων τε καὶ

υπομνηματισμῶν προειπεῖν. ἐγὼ καταπλεύσας εἰς 'Ιταλίαν ἄμα τω καταλυθῆναι τον ἐμφύλιον πόλεμον

ll υπὸ τos Σεβαστοs Καίσαρος έβδομης καὶ ογδοηκοστῆς καὶ εκατοστῆς ὀλυμπιάδος μεσούσης, καὶ τον ἐξ id ἐκείνου χρόνον ἐτῶν δύο και εἴκοσι μέχρι τού παρόντος γενόμενον ἐν Ῥώμη διατρίψας, διάλεκτόν τε την' μαζκὴν ἐκμαθὼν καὶ γραμμάτων των ἐπιχωρίων λαβὼν ἐπιστήμην, ἐν παντὶ τούτω τω χρόνω τα συντείνοντα προς την ὁπόθεσιν ταύτην διετέλουν πρα- κγματευόμενος. και τα μεν παρὰ των λογιωτάτων ἀνδρῶν, οις εἰς ομιλίαν ἐλθον, διδαχῆ παραλαβών, τὰ

δ' ἐκ των ἱστοριῶν ἀναλεξάμενος, ας οἱ προς αυτῶν ἐπαινούμενοι Pωμαίων συνέγραψαν Πόρκιός τε Κάτων καὶ Φάβιος Μάξιμος καὶ Ουαλέριος ὁ 'Aντιεὐς καὶ 2bΛικίννιος Μάκερ Αἰλιοί τε καὶ Γέλλιοι καὶ Καλπούρνιοι καὶ ἔτεροι συχνοι προς τούτοις ἄνδρες οὐκ αφανεῖς, ἀπ' ἐκείνων ὁρμώμενος τῶν πραγματειῶν εἰσὶ δὲ ταῖς Ελληνικαις χρονογραφίαις ἐοικυῖαι τότε ἐπε χείρησα τῆ γραφῆ. ταῶτα μὲν οὐν υπερ ἐμαυτοs mri διείλεγμαι. λοιπόν ἐστι δέ μοι καὶ περὶ τῆς ἱστορίας αυτῆς προειπεῖν, τίσι τε αυτὴν περιλαμβάνω χρόνοις

66쪽

καὶ περὶ τίνων ποιοsμαι πραγμάτων την διήγησιν καὶ ποταπὸν αποδίδωμι τὸ σχῆμα τύ πραγματεία. . VIII. υρχομαι μὲν ουν της ἱστορίας ἀπὸ των παλαιοτάτων μύθων, οἰῶς παρέλιπον οἱ προ ἐμου γενό-5 μενοι συγγραφεῖς χαλεπους οντας ἄνευ πραγματείας μεγάλης ἐξευρεθῆναι ' καταβιβάζω δε την διήγησιν

επὶ την αρχην του πρώτου Φοινικικοὐ πολεμου την. γενομένην ἐνιαυτῶ τρίτω της ὀγδοης καὶ εἰκοστῆς επὶ ταῖς εκατον ὀλυμπιάσιν. αφηγosμαι δε τούς τε 10 ὀθνείους πολέμους της πόλεως ἄπαντας, ους εν εκεμνοις τοῖς χρόνοις ἐπολέμησε, και τὰς εμφυλίους στα- σεις ὁπόσας ἐστασίασεν, εξ οῖων αιτιῶν εγένοντο και δι' oῖων τρόπων τε καὶ λόγων κατελύθησαν ' πολιτειῶν τε ἰδέας διέξειμι πάσας ὁσαις ἐχρήσατο βασι- 23 15 λευομένη τε και μετὰ την κατάλυσιν τῶν μονάρχων, καὶ τίς ην αυτῶν ἐκάστης ὁ κόσμος' ἔθη τε τὰ κράτιστα καὶ νόμους τοὐς ἐπιφανεστάτους διηγοῶμαι καὶ συλληβδην ὀλον ἀποδείκνυμι τον ἀρχαῖον βίον της πόλεως. σχημα δὲ ἀποδίδωμι τη πραγματεία ουθ' 20 οποῖον οἱ τοὐς πολεμους ἀναγράψαντες ἀποδεδώκασι sταῖς ἱστορίαις ουθ' ὁποιον οἱ τὰς πολιτείας αυτὰς ἐφ' ἐαυτῶν διηγησάμενοι οἴτε ταῖς χρονικαῖς παρα πλήσιον, ἄς ἐξέδωκαν οἱ τὰς 'Aτθίδας πραγματευσάμενοι ' μονοειδεῖς γὰρ εκεῖναί τε και ταχὐ προσιστά- 25 μεναι τοῖς ἀκούουσιν ' ἀλλ' ἐξ ἀπάσης ἰδέας μικτὸν 24 ἐναγωνίου τε και θεωρητικῆς, ῖνα καὶ τοῖς περὶ τοῖς πολιτικοὐς διατρίβουσι λόγους και τοῖς περι την φιλόσοφον ἐσπουδακόσι θεωρίαν και εἴ τισιν ἀοχλήτου δεήσει διαγωγῆς εν ἱστορικοῖς ἀναγνώσμασιν, ἀπο- 30 χρώντως ἔχουσα φαίνηται. ἡ μεν Ουν ἱστορια περιτοιούτων τε γενήσεται πραγμάτων και τοιούτου

τεύξεται σχήματος ' ὁ δε συντάξας αὐτὴν Λιονύ-

67쪽

σιός εἰμι Ἀλεξάνδρου Ἀλικαρνασευς' αρχομαι δ' ἐνθένδε.

VIIII. Την ηγεμόνα γης καὶ θαλάσσης απασης

πόλιν, ην νυν κατοικοsσι Ρωμαῖοι, παλαιότατοι των

2b μνημονευομενων λέγονται κατασχεῖν βάρβαροι Σικε- ἔλοὶ, ἔθνος αὐθιγεν ' τὰ δὲ προ τουτων ουθ' κατείχετο προς ετέρων οὐθ' ερημος ην ουδεὶς ἔχει βεβαίως εἰπεῖν. χρόνω δὲ υστερον 'Aβοριγῖνες αυτην παραλαμβάνουσι πολεμω μακρῶ τοὐς ἔχοντας ἀφελόμενοι ' οῖ το μὲν πρότερον ἐπι τοῖς ὁρεσιν 10ωκουν ἄνευ τειχῶν κωμηδὸν καὶ σποράδες, ἐπει δὲ Πελασγοί τε καὶ των ἄλλων Ἐλληνων τινες ἀναμιχθέντες αυτοῖς συνήραντο του προς τους ὁμοτέρμο- νας πολέμου, τὸ Σικελικὸν γένος ἀπαναστήσαντες ἐξαυτης πόλεις περιεβάλοντο συχνὰς και παρεσκευασαν 15υπηκοον αυτοῖς γενέσθαι πῆσαν ὁσην ὁρίζουσι ποταμοὶ δυο Λῖρις καὶ Tέβερις ' οῖ τὰς μὲν ἀρχὰς λαμβάνουσι της ρύσεως εκ της υπωρείας των ωπεννίνωνορῶν, υφ' ών δίχα τέμνεται πῶσα ἐπὶ μῆκος ἡ Λαλία, διαστάντες δὲ κατὰ τὰς ἐκβολὰς oκτακόσια που στα- 20δια απ' ἀλλήλων εἰς τὸ Τυρρηνικὸν ἐξερευγονται , 26 πέλαγος, απὸ μὲν των βορείων μερῶν ὁ Τέβερις Dστίας πόλεως πλησίον ἐκδιδους, απὸ δὲ τοs μεσημβρινοs κλίματος ὁ Λῖρις Μίντουρναν παραμειβόμενος ' Ρωμαίων δέ εἰσιν αἱ πόλεις ἀμφότεραι ἄποικοι. καὶ 2b

διέμειναν ἐπι τῆς αυτῆς οἰκήσεως ουκέτι προς ετέρων ἐξελαθέντες, ονομάτων ἀλλαγαῖς διτταῖς οἱ αυτοὶ ἄνθρωποι προσαγορευόμενοι, μέχρι μὲν τοs Τρωικοs πολέμου την ἀρχαίαν τῶν 'Aβοριγίνων ονομασίαν ἔτι σώζοντες, ἐπι δὲ Λατίνου βασιλέως, oς κατὰ τον γλιακὸν πτόλεμον ἐδυνάστευσε, Λατῖνοι ἀρξάμενοι καλεῖσθαι. Ῥωμυλου δὲ την ἐπώνυμον αυτοs πόλιν οἰκίσαντος ἐκ-

68쪽

καίδεκα γενεαῖς τῶν Πωικῶν ἴστερον, ἡν νυν ἔχουσιν ονομασίαν μεταλαβόντες ἔθνος τε μέγιστον ἐξ ἐλα- raχίστου γενέσθαι σὐν χρόνω παρεσκεύασαν καὶ περιφανέστατον ἐξ ἀδηλοτάτου, τῶν τε δεομενων οἰκήσεως B παρὰ σφίσι φιλανθρώπω υποδοχῆ καὶ πολιτείας μεταδοσει τοῖς μετὰ του γενναίου ἐν πολεμω κρατηθεῖσι δούλων τε ὁσοι παρ' αυτοῖς ἐλευθερωθεῖεν ἀστοῖς εἱ- ναι συγχωρήσει τύχης τε ἀνθρώπων ουδεμιῆς εἰ μέλλοι το κοινὸν ἀφελεῖν απαξιώσει' ἡπὲρ ταυτα δε πάντα I0 κόσμω του πολιτεύματος, ον ἐκ πολλῶν κατεστήσαντο παθημάτων, ἐκ παντος καιρου λαμβάνοντές τι χρήσιμον.

X. Toὐς δὲ 'Aβοριγῖνας, ἀφ' ων ἄρχει Ῥωμαίοις

το γένος, οἱ μὲν αὐτόχθονας 'Iταλίας, γένος αυτο καθ' ἐαυτὸ γενόμενον ἀποφαίνουσιν ' 'Ιταλίαν δὲ καλῶ την 15 ἀκτὴν σύμπασαν, οσην Iόνιός τε κόλπος καὶ Τυρρηνικὴ θάλασσα καὶ τρίται περιέχουσιν ἐκ γης υλπεις. καὶ την ονομασίαν αὐτοῖς την πρώτην φασὶ τεθῆναι

διὰ το γενέσεως τοῖς μετ' αυτοὐς ἄρξαι, ἄσπερ ἀν τήμεῖς εἴποιμεν γενάρχας ἡ πρωτογόνους. ἔτεροι δὲ

20 λέγουσιν ανεστίους τινὰς και πλάνητας ἐκ πολλῶν συνελθόντας χωρίων κατὰ δαίμονα περιτυχεῖν ἀλλήλοις αὐτόθι καὶ την οἴκησιν ἐπὶ τοῖς ἐρύμασι καταστήσασθαι, ζῆν δὲ απὸ ληστείας καὶ νομῆς. παραλλάττουσι καὶ την ονομασίαν αυτῶν ἐπὶ το ταῖς 25 τύχαις οἰκειότερον , 'Aβερριγῖνας λέγοντες, ἄστε λοsσθαι αυτοὐς πλάνητας. κινδυνεύει δὴ κατὰ τούτους μηδὲν διαφέρειν το τῶν ' οριγίνων φυλον

ἄν ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ Λελέγων τοῖς γὰρ ἀνεστίοις καὶ μιγάσι καὶ μηδεμίαν γην βεβαίως ώς πατρίδα κα-30 τοικοsσι ταύτην ἐπετίθεντο την ονομασίαν ώς τὰ

πολλά. ἄλλοι δὲ Λιγύων ἀποίκους μυθολογούσιν αυτοὐς γενέσθαι τῶν ὁμορούντων υμβρικοrς ' οἱ γὰρ

69쪽

Λίγυες οἰκουσι μὲν καὶ τῆς 'Ιταλίας πολλαχῆ, νέμ--2s ται δε τινα καὶ τῆς Κελτικῆς. oποτέρα δ' αυτοῖς ἐστι γῆ πατρὶς, αδηλον ' ου γὰρ ἔτι λέγεται περὶ αυτῶν προσωτέρω σαφες ουδέν. XI. Οἱ δὲ λογιώτατοι των ' μαῖκῶν συγγρα- 5φέων, ἐν οἷς ἐστι Πόρκιός τε Κάτων ὁ τὰς γενεαλο- γως των ἐν 'Ιταλία πόλεων ἐπιμελέστατα συναγαγὼν j καὶ Γάῖος Σεμπρωνιος καὶ αλλοι συχνοὶ, 'Ελληνας

αυτους ειναι λέγουσι των ἐν 'Aχαῖα πoia οἰκησάντων, πολλαῖς γενεαῖς πρότερον του πολέμου του IoTρωικου μεταναστάντας. ουκέτι μέντοι διορίζουσιν

Ουτε φυλον Ἐλληνικὸν Ου μετεῖχον, ουτε πόλιν ἐξῆς ἀπανέστησαν, ουτε χρόνον Ουθ' ηγεμόνα τῆς αποικίας ουθ' ὁποίαις τυχαις χρησάμενοι την μητρόπολιν ἀπέλιπον' Ἐλληνικω τε μυθω χρησάμενοι Ουδένα in των τὰ 'Eλληνικὰ γραφάντων βεβαιωτὴν παρέσχοντο. το μὲν ουν ἀληθὲς ὁπως ποτ' ἔχει, ἄδηλον ' εἰ δ' ἐστὶν ὁ τούτων λόγος υγιὴς, ουκ αν ἐτέρου τινος εἴησανδο ἄποικοι γένους ἡ του καλουμένου νυν ' καδικου. πρῶτοι γὰρ 'Eλλήνων ουτοι περαιωθέντες τον γόνιον mκόλπον ωκησαν 'Ιταλίαν, ἄγοντος αυτους οἰνώτρου του Λυκάονος ' ἐν δε πέμπτος από τε Αἰζειου καὶ Φορωνέως των πρώτων ἐν Πελοποννησω δυναστευσάντων. Φορωνέως μὲν γὰρ Νιόβη γίνεται ' ταυτης δὲ 3l υίος καὶ Θιὸς, ῶς λέγεται, Πελασγός' Αἰζειου δὲ υιος mΛυκάων ' τούτου δὲ Ληιάνειρα θυγάτηρ' ἐκ δὲ Ληιανείρας κάὶ Πελασγου Λυκάων ἔτερος ' τούτου δὲ Οἴνωτρος, επτακαίδεκα γενεαῖς πρότερον των ἐπὶ 'οίαν στρατευσάντων. ὁ μὲν δη χρόνος ἐν ω τηναποικίαν ἔστειλαν Ἐλληνες εἰς 'Ιταλίαν , ουτος ήν. 30 ἀπανέστη δὲ τῆς Ελλάδος Οἴνωτρος ουκ ἀρκούμενος τῆ μοίρα ' δύο γὰρ καὶ εἴκοσι παιδων Λυκάονι γε--

70쪽

μένων εἰς τοσουτους ἔδει κληρους νεμηθῆναι την 'Aρκάδων χώραν. ταύτης μεν δη της αἰτίας ἐνεκα Πελοπόννησον Οἴνωτρος ἐκλιπὼν καὶ κατασκευασάμενος ναυτικὸν διαίρει τον γόνιον πόντονJ και συν αυτῶθ Πευκέτιος των αδελφῶν εις. εἶποντο δε αυτοῖς του τε

οἰκείου λαου συχνοί, πολυάνθρωπον γὰρ δη τουτο τοἔθνος λέγεται κατ' ἀρχὰς γενέσθαι, και των ἄλλων 'Eλληνων ὁσοι χώραν εἶχον ἐλάττω της ἱκανης. Πευκέτιος μεν ουν, ἔνθα το πρῶτον ἁρμίσαντο της 'Iτα- 10 λίας, υπερ ἄκρας γαπυγίας ἐκβιβάσας τον λεῶν -- 32τοs καθιδρυεται, καὶ απ' αυτοs Οι περι ταῶτα τὰ χωρία οἰκοῶντες Πευκέτιοι ἐκληθησαν. Οἴνωτρος δὲ την. πλείω τοs στρατοs μοιραν αγόμενος εἰς τον ἔτερον ἀφικνεῖται κόλπον τον απὸ τῶν εσπεριων με

u ρῶν παρὰ την 'Ιταλίαν ἀναχεόμενον, δς τότε μὲν Aυσόνιος ἐπι τῶν ποοσοικουντων Aυσόνων ἐλέγετο, ἐπεὶ δὲ Τυρρηνοὶ θαλασσοκράτορες ἐγένοντο, μετέλαβενην ἔχει νῶν προσηγορίαν. XII. Eυρὼν χώραν πολλην μεν εἰς νομὰς, πολ- 20 λὴν δὲ εις ἀρότους εὐθετον, ἔρημον δὲ την πλείστην καὶ ουδὲ την οἰκουμένην πολυάνθρωπον, ἀνακαθήρας τὸ βάρβαρον ἐκ μέρους τινος αυτης ωκισε πόλεις μικρὰς και συνεχεῖς ἐπι τοῖς ὁρεσιν, ὁσπερ ην τοις παλαιοῖς τρόπος οἰκήσεως συνήθης. ἐκαλεῖτο δὲ η τε2b χώρα πῆσα πολλη οὐσα ὁσην κατέσχεν Οἰνωτρία, καὶ 34 οἱ ἄνθρωποι πάντες ὁσων ηρξεν Οἴνωτροι, τρίτην μεταλαβόντες ονομασίαν ταύτην. ἐπι μὲν γὰρ Αἰζειοῶ βασιλεύοντος Αἰζειοὶ ἐλέγοντο, Λυκάονος δὲ παραλαβόντος την αρχην απ' ἐκείνου αὐθις Λυκάονες ἁνο- 30 μάσθησαν, Οἰνώτρου δὲ κομίσαντος αυτοὐς εἰς Λα- λίαν Οἴνωτροι χρόνον τινὰ ἐκληθησαν. μαρτυρεῖ δέ

μου τῶ λόγω Σοφοκλῆς μὲν ὁ τραγωδοποιὸς ἐν Tρι