Dionysi Halicarnasensis Antiquitatum Romanarum quae supersunt

71쪽

κτολέμω δράματι ' πεποίηται γὰρ αυτῶ Θημήτηρ διδάσκουσα τον Tριπτόλεμον, οσην χωραν ἀναγκασθήσεται σπειρων τοῖς δοθεῖσιν ἡπ' αυτης καρποῖς διεξελθεῖν ' μνησθεῖσα-της εωου πρῶτον 'Ιταλίας, ηἐστιν ἀπὸ ἄκρας γαπυγίας μέχρι πορθμοs Σικελικοs, οκαὶ μετὰ τοsτο τῆς ἀντικρὐ άψαμένη Σικελίας, ἐπὶ

την εσπέριον αὐθις 'Tταλίαν αναστρέφει καὶ τα μώγιστα των οἰκούντων την παραλίαν ταυτην ἐθνῶν

διεξέρχεται, την αρχὴν ἀπὸ τῆς Οἰνώτρων οἰκήσεως ποιησαμένη. ἀπόχρη ταῶτα μόνα λεχθέντα των Ion ἰαμβείων, ἐν οἷς φησι ' ετὰ δ' ἐξόπισθε, χειρὸς εἰς τὰ δεξιὰ, Οινωτρία τε πῶσα καὶ Τυρρηνικὸς κόλπος Λιγυστική τε γη σε δέξεται. Ἀντίοχος δὲ ὁ Συρακούσιος, συγγραφεῶς πάνυ ἀρ- Id χαῖος, ἐν Λαλίας οἰκισμω τοὐς παλαιοτάτους οἰκήτορας διεξιών, ώς ἔκαστοί τι μέρος αυτῆς κατεῖχον, Οἰνώτρους λέγει πρώτους των μνημονευομένων ἐναυτῆ κατοικησαι, εἰπὼν ίδε' 'Mντίοχος Σενοφανεος τάδε συνέγραψε περὶ Ιταλίης ἐκ των ἀρχαίων λόγων 20 τὰ πιστότατα καὶ σαφέστατα ' τὴν γῆν ταυτην , ῆτις νυν 'Ιταλία καλεῖται, το παλαιὸν εἶχον Οἴνωτροι ἐπειτα διεξελθών ον τρόπον ἐπολιτεύοντο, καὶ ως βασιλεὐς ἐν αὐτοῖς 'Ιταλὸς ἀνὰ χρόνον ἐγένετο, ἀφ' ου μετωνομάσθησαν 'Ιταλοί, τούτου δε την αρχὴν raΜόργης διεδέξατο, ἀφ' οὐ Μόργητες ἐκλήθησαν, καὶ

ως Σικελὸς ἐπιξενωθεις Μόργητι ἰδίαν πράττων αὐχὴν id διέστησε το ἔθνος, ἐπιφέρει ταυτί' 'ούτω δε Σικελοὶ καὶ Μόργητες ἐγένοντο καὶ γταλίητες ἐόντες Οἴνωτροι XIII. Φέρε δὴ καὶ το γένος οἷον ἐν το των οἰ- 30 νώτρων ἀποδείξωμεν, ἔτερον ἄνδρα των ἀρχαίων συγγραφέων παρασχόμενοι μάρτυρα, Φερεκυδην τον

72쪽

ώθηναων, γενεαλόγων οὐδενὸς δευτερον. πεποίηται γὰρ αὐτῶ περὶ των ἐν 'Αρκαδία βασιλευσάντωνίδε ὁ λόγος 'Πελασγοs και Ληιανείρης γίνεται Λυκάων' οὐτος γαμεῖ Κυλλήνην, Νηίδα νύμφην, ἀφ' o ἐς το ὁρος ἡ Κυλλήνη καλεῖται ' ἔπειτα τοὐς ἐκ

τούτων γεννηθέντας διεξιὼν και τίνας ἔκαστοι τόπους ωκησαν, Οἰνώτρου καὶ Πευκετίου μιμνήσκεται λέγων ωδε' καὶ Οἴνωτρος, ἀφ' ου Οἰνωτροι κα- λέονται οἱ ἐν 'Iταλίη οἰκέοντες, καὶ Πευκέτιος, ἀφI0 ου Πευκέτιοι καλέονται οἱ ἐν τῶ γονίω κόλπω τὰ μὲν ουν υπὸ των παλαιῶν εἰρημένα ποιητῶν τε καὶ

μυθογράφων περί τε οἰκήσεως καὶ γένους τῶν Οἰνώ- 36τρων τοιαsτά ἐστιν' οἷς ἐγὼ πειθόμενος, εἰ τῶ ὁντι Ελληνικὸν φῶλον ἐν το τῶν 'Aβοριγίνων, ως Κάτωνι 5 καὶ Σεμπρωνίω και πολλοις ἄλλοις εχηται, τομο ἔγγονον αυτῶν τῶν Οἰνώτρων πείθομαι. το γὰρ δὴ Πελασγικὸν καὶ το Κρητικὸν καὶ ὁσα ἄλλα ἐν 'Ιταλίαωκησεν, ἡστέροις ευρίσκω χρόνοις ἀφικόμενα. . παλαιότερον δὲ τούτου στόλον ἀπαναστάντα τῆς Ἐλλά- 20 δος εἰς τὰ προσεσπέρια τῆς Mρώπης οὐδένα δύναμαι καταμαθεῖν. τοὐς δὲ Οἰνώτρους τῆς τ ἄλλης 'Ιταλίας πολλὰ χωρία οἷομαι κατασχεῖν, τὰ μεν ἔρημα,

τὰ δὲ φαύλως οἰκούμενα καταλαβόντας, καὶ δὴ καὶ τῆς υμβρικῶν γῆς ἐστιν ἐν ἀποτεμέσθαι, κληθῆναι re δὲ 'Aβοριγίνας ἐπὶ τῆς ἐν τοῖς ἔρεσιν οἰκήσεως cAρκαδικὸν γὰρ το φιλοχωρεῖν ὁρεσιν , ως ὐπερακρίους τινὰς καὶ παραλίους 'Aθήνησιν. εἰ δέ τινες πεφύκασι μη ταχεῖς εἶναι περὶ πραγμάτων παλαιῶν ἀβασανίστως τὰ λεγόμενα δέχεσθαι, μὴ ταχεῖς ἔστωσαν μηδε δ'

30 Λίγυας ῆ υμβρικοὐς ῆ ἄλλους τινὰς βαρβάρους αυ-

τοὐς νομίσαι , περιμείναντες δὲ καὶ τὰ λοιπὰ μαθεῖν κρινέτωσαν ἐξ απάντων πιθανώτατον.

73쪽

XIIII. Τῶν δὲ πόλεων, ἐν αἷς το πρῶτον ωκησαν Aβοριγινες, ὀλίγαι περιησαν ἐπ ἐμοs' at δε πλεῖσται υπό τε πολεμων καὶ αλλων κακῶν οἰκοφθορηθεῖσαι ἔρημοι ἀφεῖνται. ησαν δ' ἐν τη Ῥεατίνη γρ τῶν Απεννίνων ορῶν ου μακρὰν, ως Βάρρων Πρέν- οτιος ἐν ἀρχαιολογίαις γράφει, απὸ της ' μαίων πόλεως αι το βραχυτατον ἀπέχουσαι ημερησίου διάστημα οδοs' ων ἐγὼ τὰς ἐπιφανεστάτας, ώς εκε νος ιστορεῖ, διηγησομαι. Παλάτιον μεν πέντε προς τοῖς εἴκοσι σταδίοις ἀφεστῶσα μάτου, πόλεως οἰκου- 10μένης υπὸ Ῥωμαίων ἔτι καὶ εἰς εμε, Κοῖντίας οδ ι πλησίον. Tριβόλα δὲ ἀμφὶ τοὐς εξηκοντα σταδίους της αυτης πόλεως ἀφεστῶσα, λόφον ἐπικαθημένη σύμμετρον. Συεσβόλα δὲ το αυτό διάστημα της Πι- βόλας ἀπέχουσα, τῶν Κεραυνίων ορῶν πλησίον. απὸ 15 ταυτης τετταράκοντα σταδίοις διηρημλη πόλις επιφανης Σούνα, ἔνθα νεὼς πάνυ αρχαῖος ἐστιν 'Aρεος. Μηφυλα δὲ ώς τριάκοντα σταδίοις ἄπωθεν της Σουνης ' δείκνυται δὲ αυτης ἐρείπιά τε και τείχους ἴχνη. τετταράκοντα σταδίους ἀπέχουσα Μη- 20φυλης 'ορουῖνιον, εἰ καί τις ἄλλη τῶν αυτόθι πόλεων ἐπιφανης καὶ μεγάλη ' δηλοι γάρ εἰσιν αυτης οῖ τε θεμέλιοι τῶν τειχῶν και τάφοι τινες αρχαιοπρεπεῖς καὶ

λ πολυανδρίων ἐν υψηλοῖς χώμασι μηκυνομένων περίβολοι ' ἔνθα καὶ νεὼς 'Λθηνας ἐστιν αρχαῖος, ἱδρυμέ- 25νος ἐπι της ἄκρας. απὸ δε σταδίων ὀγδοηκοντα μάτου τοῖς ἰουσι διὰ της Κουρίας οδοs παρὰ Κόρητον ἔρος Κόρσουλα νεωστὶ διεφθαρμένη. δείκνυται δέ τις καὶ νησος , υσα αυτη ὁνομα, λίμνs περίρρυτος, ην χωρὶς

ε ματος, ποιητοs κατοικῆσαι λέγονται τοῖς τέλμασι 30της λίμνης ὁσαπερ τείχεσι χρώμενοι. πλησίον δὲ της

74쪽

Ἱσσης Μαρούιον ἐπὶ τῶ μυχῶ τῆς αυτης λίμνης κειμένη, τετταράκοντα σταδίους ἀπέχουσα τῶν καλου-

μενων ' τὰ ὐδάτων. ἀπό δε μάτου πάλιν την ἐπὶ Λατίνην ὁδὸν ἰοίσν Βατία μὲν ἀπὸ τριάκοντα στα- έθ5 δίων, Tιώρα δὲ ἀπὸ τριακοσίων , η καλουμενη --τιήνη. ἐν ταύτη λέγεται χρηστήριον υρεος γενέσθαι πάνυ ἀρχαῖον. ὁ δὲ τρόπος αυτοs παραπλήσιος ηνως φασι τω παρὰ Λωδωναίοις μυθολογουμένω ποὐ γενέσθαι ' πλὴν ὁσον ἐκεῖ μεν επὶ δρυὸς ιερῆς περι- 10 στερὰ καθεζομένη θεσπιωδεῖν ἐλέγετο, παρὰ δὲ τοῖς 'Aβοριγῖσι θεόπεμπτος ὁρνις, ον αυτοὶ μὲν πῖκον, Ἐλληνες δὲ δρυοκολάπτην καλοῶσιν, ἐπι κίονος λίνης φαινόμενος τὸ αὐτὸ ἔδρα. τέτταρας δὲ ἐπι τοῖς εἴκοσι σταδίοις ἀπέχουσα της εἰρημένης πόλεως Λίστα, 15 μητρόπολις υβοριγίνων, ην παλαίτερον ἔτι Σαβῖνοι νύκτωρ ἐπιστρατεύσαντες ἐκ πόλεως υμιτέρνης αφύλακτον αιροὐσιν' οι δ' ἐκ τῆς ἀλώσεως περισωθέντες υποδεωμένων αὐτοὐς 'ματίνων, ως πολλὰ πειρα- 4lθέντες οὐχ οἱοί τε ήσαν ἀπολαβεῖν, ἱερὰν ἀνῆκαν ώς 20 σφετέραν ἔτι την γην, ἐξαγίστους ποιήσαντες ἀραῖς τους καρπωσομένους αυτὴν ἴστερον. XV. 'Aπό δε σταδίων ἐβδομήκοντα 'μάτου Κοτυ- lλία πόλις ἐπιφανὴς πρὸς ὁρει κειμένη ' ης ἐστιν οὐ πρόσω λίμνη τεττάρων πλέθρων ἔχουσα την διάστα- 25 σιν, αυθιγενο- πλήρης νάματος ἀπορρέοντος αεὶ, βάθος ώς λέγεται ἄβυσσος. ταυτην ἔχουσάν τι θεοπρεπες ἱερὰν τῆς Νίκης οἱ ἐπιχώριοι νομίζουσι καὶ περιείρξαντες κέκλω στέμμασι τοὐ μηδένα τω νάματι πελάζειν ἄβατον φυλάττουσιν, ὁτι μη καιροῖς τισιν

30 ἐτησίοις, ἐν οἷς ἱερὰ θύουσιν ἀ νόμος ἐπιβαίνοντες τῆς ἐν αυτῆ νησῖδος οις ὁσιον. ἡ δὲ νῆσος ἐστι μενώσπερὰν πεντήκοντα ποδῶν την διάμετρον, υπεραν

75쪽

έσταμε δε τοὐ νάματος οὐ πλεῖον η ποδιαῖον υψος ' ἀνίδρυτος δ' ἐστὶ καὶ περινηχεται πολλαχsi δινουν- τος αυτην ἄλλοτε κατ ἄλλους τόπους ηρεμα του πνεύ- 2 ματος. χλόη δε τις εν αυτI φυεται βουτόμω προσεμφερης καὶ θάμνοι τινες ου μεγάλοι, πρῆγμα κρεῖττον θλόγου τοῖς ἀθεάτοις καὶ ἄν η φύσις δρα θαυμάτων Ουδενὸς δεύτερον. XVI. Tην μὲν δη πρώτην οἰκησιν οἱ 'Aβοριγῖνες εν τούτοις λεγονται ποιήσασθαι τοῖς τόποις, ἐξελάσαντες ἐξ αυτῶν υμβρικους. εντεὐθεν δε ὁρμώμενοι is τοῖς τε ἄλλοις βαρβάροις καὶ πάντων μάλιστα Σικελοῖς ὁμοτέρμοσιν οὐσιν υπὲρ της χώρας ἐπολέμουν, τό μὲν πρῶτον ἱερά τις εξελθοsσα νεότης, ἄνδρες ολίγοι κατὰ βίου ζήτησιν υπὸ τῶν γειναμένων ἀποσταλέντες, εθος ἐκπληρουντες ἀρχαῖον, ω πολλοὐς Id βαρβάρων τε καὶ 'Eλληνων ἐπίσταμαι χρησαμενους. οπότε γὰρ εἰς ἴχλου πλῆθος ἐπίδοσιν αἱ πόλεις τισὶ λάβοιεν ώστε μηκετι τὰς οἰκείας τροφὰς ἄπασιν εἶναι

διαρκεῖς, η κακωθεῖσα ταῖς οὐρανίαις μεταβολαῖς η γη σπανίους τους εἰωθότας καρποὐς ἐξενέγκοι, η 20 τοιόνδε τι πάθος ἄλλο τὰς πόλεις κατασχόν εἰτε ἄμει; νον εἴτε χεῖρον ανάγκην ἐπιστησειε μειώσεως του πλήθους, θεῶν ὀτω δη καθιεροῶντες ανθρώπων ἐτείους γονας ἐξέπεμπον ὁπλοις κοσμησαντες ἐκ της σφετερας ' εἰ μεν υπερ ευανδρίας η νίκης ἐκ πολέμου 252αριστηρια θεοῖς ἀποδιδοῖεν, προθύοντες ἱερὰ τὰ νομιζόμενα, ευφημοις οἰωνοῖς τὰς αποικίας προπέμπον- 'τες ' εἰ δ' επὶ μηνίμασι δαιμονίοις ἀπαλλαγὰς αἰτούμενοι τῶν κατεχόντων σφῆς κακῶν τὰ παραπλησιον δρῶεν, αυτοί τε ἀχθόμενοι καὶ συγγνώμονας ἀξιοsν- 30τες γενέσθαι τοὐς απελαυνομενους. οἱ δὲ ἀπαναστάν-τ ώς Ουκέτι της πατρώας γης μεταληψόμενοιο εἰ μη

76쪽

κτήσαιντο λεραν, την υποδεξαμένην αυτοῖς εἴτε

προς φιλίαν εἰτε- εν πολεμω κρατηθεῖσαν πατρίδα ἐποιοίντο ' ο τε θεὸς, ω κατονομασθεῖεν απελαυνόμενοι , συλλαμβάνειν αὐτοίς ως τὰ πολλὰ ἐδόκει καὶ 5 παρὰ την ἀνθρωπίνην δόξαν κατορθουν τὰς αποικίας. τούτω δη τῶ νόμω χρώμενοι καὶ τότε τῶν Aβοριγί- 44νων τινες ἀνθουντων ἀνδράσι των χωρίων ' κτείνειν γὰρ ουδένα των ἐκγόνων ηξίουν, ἄγους ουδενὸς ἔλαττον τοὐτο τιθέμενοι), θεῶν ὀτω δη καθιερώσαντες 10 ἐνιαυσίους γονὰς ἀνδρωθέντας ἀποικίζουσι τους παῖδας εκ της σφετερας, οἷ' τοὐς Σικελους ἄγοντες τε καὶ φέροντες διετέλουν, ἐπειδη την εαυτῶν ἐξέλιπον. ώς δ' ἄπαξ ουτοι χωρίων τινῶν της πολεμίας ἐκράτησαν,εκ τοs ἀσφαλεστερου ηδη καὶ οι λοιποὶ 'Aβοριγῖνες Id οι δεόμενοι γης κατὰ σφῆς εκαστοι ἐπεχείρουν τοῖς ὁμόροις καὶ πόλεις εκτισαν ἄλλας τε τινας καὶ τὰς μεχρι τοὐδε οἰκουμένας, 'Aντεμνάτας καὶ δελληνεῖς καὶ Φικολνέους τοὐς προς τοῖς καλουμένοις Κορνίκλοις ὁρεσι καὶ Tιβουρτίνους, παρ' οἷς ἔτι καὶ εἰς ' τόδε χρόνου μερος τι της πόλεως ονομάζεται Σικελικόν ' καὶ ησαν απάντων μάλιστα των προσοικουντων Α λυπηροὶ τοῖς Σικελοῖς. ἀνίσταται δε εκ τούτων των διαφορῶν τοῖς ἔθνεσιν ολοις πόλεμος οσος ουδεὶς τῶν πρότερον γενομενων εν 'Ιταλία, καὶ προῆλθεν

2b ἄχρι πολλοί χρόνω μηκυνόμενος.

XVII. Ἐπειτα Πελασγῶν τινες τῶν οἰκουντων εν τI καλουμενy νυν Θετταλία την εαυτῶν ἀναγκασθέντες ἐκλιπεῖν συνοικοι γίνονται τοῖς 'Aβοριγισι καὶ κοινη μετ' εκείνων ἐπολέμουν προς τοὐς Σικε-30 λους. εδεξαντο δε αυτοὐς οἱ 'Aβοριγῖνες, ἴσως μεν

καὶ κατὰ την τοs ἀφεληθησεσθαι ἐλπίδα, ως δ' εγὼ πείθομαι κατὰ το συγγενες μάλιστα. ην γὰρ δη κει

77쪽

το των Πελασγῶν γένος Ἐλληνικὸν ἐκ Πελοποννήσου το ἀρχαῖον, ἐχρήσατο δὲ τυχαις δυσπότμοις εἰς πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα, μάλιστα δ' εἰς την πολυπλανόν τε .καὶ ουδενὸς τόπου βέβαιον οἴκησιν, πρῶτον μενω γὰρ περὶ το καλουμενον νῶν ωχαλὸν υργος ωκησαν daυτόχθονες ἔντες, ώς οἱ πολλοὶ περὶ αυτῶν λέγουσι.

την δὲ ἐπωνυμίαν ἔλαβον ἐξ αρχῆς ταύτην ἐπι του Πελασγοs βασιλέως. ἐν δὲ ὁ Πελασγὸς ἐκ Λιὸς, ώς

λέγεται, καὶ Νιόβης της Φορωνέως, Π πρώτI γυναικι

θνητῆ μίσγεται ὁ Ζευς ώς ὁ μsθος ἔχει. ἔκτη δ' 10

υστερον γενεὰ Πελοπόννησον ἐκλιπόντες εἰς την τότε μεν Aιμονίαν, νυν δὲ Θετταλίαν ὀνομαζομένην με τανέστησαν ' ηγοὐντο δὲ τῆς αποικίας υχαιὸς καὶ Φθῖος καὶ Πελασγὸς οι Λαρίσης και Ποσειδῶνος /. υἱοί. ἀφικόμενοι δ' εἰς την Λιμονίαν τούς τε κατοι - 15 κοῶντας ἐν αυτῆ βαρβάρους ἐξελαύνουσι και νέμονται την χώραν τριχῆ, τοῖς ἡγεμόσι ποιήσαντες ὁμωνύμους τὰς μοίρας , υχαῖαν και Φθιῶτιν καὶ Πελασγιῶτιν. πέντε δὲ μείναντες αυτόθι γενεὰς, ἐν αἷς ἐπιμήκιστον ευτυχίας ηλασαν τὰ κράτιστα 'τῶν ἐν τη 20 Θετταλία πεδίων καρπουμενοι, περὶ, την ἔκτην γε 47 νεὰν ἐξελαύνονται Θετταλίας υπό τε Κουρήτων καὶ Λελέγων, οῖ νυν Αἰτωλοὶ καὶ Λοκροὶ καλοῶνται, καὶ συχνῶν ἄλλων των περὶ τον Παρνασὸν οἰκούντων, ἡγουμένου των πολεμίων Λευκαλίωνος τοs Προμη- 25θέως, μητρὸς δὲ Κλυμένης τῆς Dκεανοs. XVIII. Σκεδασθέντες δὲ κατὰ την φυγὴν οἱ μὲν εἰς Κρήτην ἀπῆλθον, οἱ δὲ των Κυκλάδων νήσων, τινὰς κατέσχον, οἱ δὲ την περὶ τὸνπιλυμπόν τε καὶ τὴν πισσαν, καλουμένην δὲ 'Εστιαιῶτιν ωκισαν, ἄλ- 30 λοι δὲ εἴς τε Βοιωτίαν καὶ Φωκίδα καὶ βοιαν διεκομίσθησαν ' οἱ δ' εἰς την υσίαν περαιωθέντες τῆς

78쪽

περὶ τον Ἐλλήσποντον παραλίου πολλὰ χωρία κατέσχον καὶ των παρακειμενων αυτῆ νήσων ἄλλας τε συχνὰς καὶ την νυν καλουμένην Λέσβον, ἀναμιχθέντες τοῖς ἐκ τῆς 'Ελλάδος στέλλουσι την πρώτην αποικίαν εἰς αυτὴν ἄγοντος Μάκαρος τοs Κριάσου. τὸ δὲ πλεῖον αυτῶν μέρος διὰ τῆς μεσογείου τραπόμενοι Mπρος τοὐς ἐν Λωδώνη κατοικοsντας σφῶν συγγενεῖς,οις οὐδεὶς ἡξίου πόλεμον ἐπιφέρειν ως ιεροῖς, χρόνον μέν τινα σύμμετρον αὐτόθι διέτριψαν' ἐπει δὲ λυπη- ροι αὐτοῖς δντες ἐσθάνοντο οὐχ ικανῆς οἴσης ἄπαντας τρέφειν τῆς γῆς, ἐκλείπουσι την χώραν χρησμω πειθόμενοι κελεύοντι πλεῖν εἰς 'Ιταλίαν, ἡ τότε Σατορνία ἐλέγετο. κατασκευασάμενοι δὲ ναῶς πολλὰς

περαιοῶνται τον γόνιον, σπουδὴν μεν ποιούμενοι των

ἐγγιστα τῆς Yταλίας ἄψασθαι χωρίων ' υπὸ δὲ νοτίου

πνεύματος και ἀγνοιας των τόπων μετεωρότεροι ἐνεχθέντες και προς ἐνὶ των τοὐ Πάδου στομάτων ὁρμισάμενοι Σπινῆτι καλουμένω ναsς μεν ταύτd καταλείπουσι καὶ τον ῆκιστα δυνάμενον ταλαιπωρεῖν ὀχλον, φυλακὴν αυτοὐ καταστήσαντες, ως ἔχοιεν εἰ μὴ προχωροίη σφίσι τὰ πράγματα καταφυγήν. καὶ οἱ μὲν υπομείναντες ἐν τούτω τω χωρίω, τεῖχος τω στρατοπέδω περιβαλόμενοι και ταῖς ναυσὶν εἰσκομί- ησαντες τὰς εἰς τον βίον ευπορίας, επειδὴ κατὰ γνώμην ἐδόκει χωρεῖν αὐτοῖς τὰ πράγματα, πόλιν ἔκτισανομώνυμον τω στόματι τοὐ ποταμοs' ευτύχησαν τε μάλιστα των περὶ τον γόνιον οἰκούντων θαλαττοκρα-

τοὐντες ἄχρι πολλοs ,. καὶ δεκάτας εἰς Λελφοὐς ἀνῆγον τω θεω fκαὶJ των απὸ τῆς θαλάττης ωφελειῶν, εἴπερ τινὲς και ἄλλοι, λαμπροτάτας. ἴστερον μέντοι μεγάλη χειρὶ των προσοικούντων βαρβάρων ἐπιστοατευσάντων αύτοῖς ἐξέλιπον - τὴν πόλιν' οἱ δὲ βάρ

79쪽

- Λ - 23βαροι μετὰ χρόνον ἀνέστησαν υπὸ Ῥωμαίων. καὶ τὸ μὲν εν τῶ Σπινῆτι καταλειφθεν γένος των Πελασγῶν Ουτως ἐφθάρη.XVIIII. Οι δε διὰ της μεσογείου τραπόμενοι, τηνορεινην τῆς Yταλίας υπερβαλόντες, εἰς την υμβρικῶν hἀφικνοῶνται χώραν των ὁμορούντων 'Aβοριγῖσι. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα χωρία τῆς 'Iταλίας ωκουν υμβρικοὶ, καὶ ἐν τosτο τὸ εθνος εν τοῖς πάνυ μέγα τε καὶ ἀρχαῖον. τὸ μὲν ουν καταρχὰς ἐκράτουν οι Πελασγοιω των χωρίων ἔνθα τὸ πρῶτον ἱδρύσαντο καὶ πολι- 10σματα τῶν υμβρικῶν κατελάβοντο τ α ' συνελθόντος δ' ἐπ' αυτοὐς μεγάλου στρατοs δείσαντες τῶν πολεμίων τὸ πλῆθος εἰς την 'Aβοριγίνων ἀπιόντες τρέπονται. καὶ οἱ μὲν 'Aβοριγινες ἀτε πολ μίοις ἐδικαίουν αὐτοῖς προσφέρεσθαι και συνθεσαν ἐκ τῶν εγ- 15γιστα χωρίων διὰ τάχους ώς ἐξαναστήσοντες αυτούς. οἱ δε Πελασγοί τυγχάνουσι γὰρ ἐν τούτω τῶ χρόνω

κατὰ δαίμονα περι Κοτυλίαν πόλιν 'Aβοριγίνων αυλισάμενοι πλησίον τῆς ἱερῆς λίμνης) ώς δὲ την τε

νησῖδα την ἐν αυτὴ περιδινουμένην κατέμαθον και 20 παρὰ τῶν αἰχμαλώτων, οῖς ἐκ τῶν αγρῶν ἔλαβον, ηκουσαν τὸ τῶν ἐπιχωρίων ὀνομα τέλος ἔχειν σφίσι

i eto θεοπρόπιον ἡπέλαβον. ὁ γὰρ ἐν Λωδώνη γενόμε-v0ς αὐτοῖς χρησμὸς, ὀν φησι Λεύκιος Μάλλιος ἀνὴρ

l -κ ἄσημος αυτὸς ἰδεῖν ἐπί τινος τῶν ἐν τῶ τεμένει 25του Λιός κειμένων τριπόδων γράμμασιν ἀρχαίοις ἐγκεχαραγμένον, ἁδὶ εἶχε στείχετε μαιόμενοι Σικελῶν Σατόρνιον αἶαν δ' 'Aβοριγινέων Κοτύλην , ου νῆσος ὀχεῖται οἷς ἀναμιχθέντες δεκάτην ἐκπέμψατε Φοίβω 30 και κεφαλὰς Κρονίδῖ καὶ τῶ πατρι πέμπετε

φῶτα.

80쪽

24 A

XX. Ἐλθουσι δη τοῖς 'Aβοριγῖσι συν πολλy στρα- τια ἱκετηρίας οἱ Πελασγοὶ προτείνοντες ὁμοσε χωρουσιν ἄνοπλοι φράζοντές τε τὰς εαυτῶν τύχας καὶ δεό- 52μενοι προς φιλίαν δέξασθαι σφας συνοίκους ου λυ-d πηροὐς ἐσομένους, ἐπει καὶ το δαιμόνιον αυτοὐς εἰς τήνδε μόνην αγει την χώραν, ἐαηγούμενοι το λόγων. τοῖς δὲ 'Aβοριγῖσι ταὐτα πυθομένοις ἐδόκει πείθεσθαι τῶ θεοπροπίω καὶ λαβεῖν συμμαχίαν 'Eλληνικην κατὰ των διαφόρων σφίσι βαρβάρων, πονουμε - 10 νοις τῶ προς τους Σικελοὐς πολεμω. σπενδονταί τε δη προς τους Πελασγους καὶ διδόασιν αὐτοῖς χωρία τῆς εαυτῶν ἀποδασάμενοι τα περὶ την ἱερὰν λίμνην, ἐν οἷς ην τα πολλὰ ελώδη, α νυν κατὰ τον ἀρχαῖον τῆς διαλεκτου τρόπον Οὐελια ονομάζεται. σύνηθες id γὰρ ὴν τοῖς ἀρχαίοις Ἐλλησιν ώς τα πολλὰ προτιθέναι τῶν ονομάτων, ὁπόσων αἱ ἀρχαὶ απὸ φωνηεν- των ἐγίνοντο, την ου συλλαβὴν ἐνὶ στοιχείω γραφομένην. τοὐτο δ' ην ἄσπερ γάμμα διτταῖς επὶ μίαν bδὀρθὴν ἐπιζευγνύμενον ταῖς πλαγίοις, ώς Fελένη καὶ 20 Fάναξ και μῖκος και μνὴρ και πολλὰ τοιαsτα. ἔπει -

τα μοῖρά τις αυτῶν οὐκ ἐλαχίστη, ώς ἡ γῆ πῆσιν οὐκ

ἀπέχρη, πείσαντες τοὐς υβοριγῖνας συνάρασθαί σφισι τῆς διεξόδου στρατεύουσιν ἐπὶ τοὐς υμβρικοὐς

και πόλιν αυτῶν εὐδαίμονα καὶ μεγάλην ἄφνω προσ-25 πεσόντες αἱρουσι Κρότωνα ' ταύτη φρουρίω καὶ ἐπιτειχίσματι κατὰ τῶν υμβρικῶν χρώμενοι, κατεσκευασμένsi τε ώς ἔρυμα εἶναι πολέμου ἀποχρώντως καὶ χώραν ἐχούσητὴν πέριξ εἴβοτον, πολλῶν και ἄλλων ἐκράτησαν χωρίων τοῖς τε υβοριγῖσι τον προς τοὐς 30 Σικελοὐς πόλεμον ἔτι συνεστῶτα πολλῆ προθυμία συνδιέφερον, εως ἐξήλασαν αυτοὐς ἐκ τῆς σφετέρας. 54 καὶ πόλεις πολλὰς, τὰς μὲν οἰκουμένας καὶ πρότερον