장음표시 사용
81쪽
υπὁ των Σικελῶν, τὰς δ' αυτοὶ κατασκευάσαντες, ωκουν οι Πελασγοὶ κοινn μετὰ των 'Aβοριγίνων, ων ἐστιν η τε Καιρητανῶν πόλις, Ἀγυλλα τότε καλουμένη, καὶ Πίσα καὶ Σατορνία και υλσιον και ἄλ
λαι τινὲς, ἀς ἀνὰ χρόνον υπὸ Τυρρηνῶν ἀφηρέ- ο
XXI. Φαλέριον δε καὶ Φασκέννιον ἔτι καὶ εἰς ἐμὲ
ησαν οἰκουμεναι υπὸ Ρωμαίων, μικρ ἄττα διασώζουσαι ζωπυρα του Πελασγικοs γενους, Σικελῶνυπάρχουσαι πρότερον. ἐν ταυταις διέμεινε πολλὰ 10των αρχαίων διαιτημάτων, οις το Ἐλληνικόν ποτορησατο, ἐπὶ μηκιστον χρόνον, οιον ο τε τῶν ὁπλων των πολεμιστηρίων κόσμος, ασπίδες 'Αργολικαὶ και δόρατα, καὶ οπότε πολεμου ἄρχοντες η τοὐς ἐπιόντας αμυνόμενοι στρατὸν υπερόριον ἀποστέλλοιεν ιεροί τι- 15νες ἄνδρες ἄνοπλοι προ των ἄλλων ἰόντες σπονδοφόροι, των τε ἱερῶν αἱ κατασκευαὶ καὶ τὰ ξδη των M θεῶν ἁγισμοί τε καὶ θυσίαι καὶ πολλὰ τοιαῶτα ετερα 'πάντων δὲ περιφανέστατον μνημεῖον της ἐν υργει ποτε οἰκησεως των ἀνθρώπων ἐκείνων οῖ τους Σικε- 20
λοὐς ἐξηλασαν, ὁ της Ηρας νεὼς ἐν Φαλερίω κατεσκευασμένος ώς ἐν υργει, ἔνθα και των θυηπολιῶν ὁ τρόπος ὁμοιος ην καὶ γυναῖκες ἱεραὶ θεραπεύουσαιτο τέμενος η τε λεγομένη κανηφόρος ἀγνη γάμων
Μῖς καταρχομένη των θυμάτων χοροί τε παρθένων ravμνουσῶν την θεὸν ωδαῖς πατρίοις. κατέσχον δε τινα καιJ ουτοι των καλουμενων Καμπανῶν εὐβότων πάνυ καὶ την ἄψιν ηδίστων πεδίων ουκ ἐλαχίστην μοῖραν, ' ἔθνος τι βαρβαρικὸν Aυρωνίσσους ἐκ μέρους ἀναστη- σαντες αυτῶν ' καὶ πόλεις αὐτόθι κατεσκεύασαν ἄλ- 30λας τε κα ὶ Λάρισαν, ἐπὶ της ἐν Πελοποννησω σφῶν μητροπόλεως ὀνομα θέμενοι αυτll. τῶν μὲν ουν ἄλ-
82쪽
λων πολισμάτων ἔστιν ἶ καὶ μέχρις ἐμου ορθὰ Θ, i διαμείψαντα πολλάκις τους οἰκήτορας' ἡ δὲ Λάρισα ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων ἐρημωθεῖσα ουδ' εἰ πώποτεωκήθη γνώρισμα φανερὸν ουδεν ἔχει τοῖς νυν ὁτι μηd τουνομα, καὶ ουδε τοίτο πολλοι ἴσασιν ' ἡν-ἀγορῆς Ποπιλίας καλουμενης ου πρόσω. πολλὰ δε καὶ ἄλλα της τε παραθαλαττίου και ἐν τst μεσογείω χωρία κατέσχον ἀφελόμενοι τους Σικελους.
XXII. Οι δὲ Σικελοὶ ου γὰρ ἔτι ἀντέχειν οἷοί τε
10 ἐσαν υπό τε Πελασγῶν καὶ 'Aβοριγίνων πολεμουμενοι)τεκνα και γυναῖκας καὶ χρημάτων ὁσα χρυσὸς η αργυρος ην ἀνασκευασάμενοι μεθίενται αυτοῖς απασης τῆς γῆς. τραπόμενοι δε διὰ τῆς ορεινῆς ἐπι τὰ νότια και διεξελθόντες ἄπασαν 1ταλίαν την κάτω, επειδὴ id πανταχόθεν ἀπηλαύνοντο, συν χρόνω κατασκευασα - μενοι σχεδίας ἐπὶ τῶ πορθμῶ καὶ φυλάξαντες κατιόντα τον ροῶν απὸ τῆς 'Ιταλίας διέβησαν ἐπι την ἔγγι- lστα νῆσον. κατειχον δ' αυτὴν Σικανοὶ, γένος Tβηρικὸν, οὐ πολλῶ πρότερον ἐνοικισάμενοι Λίγυας νευ- 20 γοντες, καὶ παρεσκευασαν ἀφ' εαυτῶν Σικανίαν κλη-.θῆναι τὴν νῆσον, Tρινακρίαν πρότερον ονομαζομE-νην ἐπὶ τοὐ τριγώνου σχήματος. ἐσαν δε ου πολλοὶ
ἐν μεγάλη αυτῆ οἰκήτορες, ἀλύ ἡ πλείων τῆς χώρας
ἔτι ἐν ἔρημος. καταχθέντες οὐν εἰς αυτὴν Σικελοὶ 2b το μεν πρῶτον ἐν τοῖς ἐσπερίοις μέρεσιν ωκησαν, ἔπειτα καὶ ἄλλη πολλαχῆ, καὶ τοὐνομα ἡ νῆσος ἐπιτούτων ἡρξατο Σικελία καλεῖσθαι. το μεν δὴ Σικελικὸν γένος οὐτως ἐξέλιπεν γταλίαν, ως μὲν Ἐλλάνικος ὁ Λέσβιός φησι, τρίτη γενεὰ πρότερον τῶν Tρωι 30 κῶν 'Aλκυόνης ἱερωμένης ἐν υργει κατὰ το ἔκτον καὶ
εἰκοστὸν ἔτος. δυο δε ποιεῖ στόλους Ιταλικοὐς διαμβάντας εἰς Σικελίαν ' τον μεν πρότερον Ἐλυμων, ους
83쪽
φησιν υπὸ Οἰνώτρων ἐξαναστῆναι, τον δὲ μετὰ τουτον ἔτει πέμπτω γενόμενον Αὐσόνων γάπυγας φευγόντων ' βασιλέα τούτων ἀποφαίνει Σικελον, αφ' Ου τουνομα τοῖς τε ἀνθρώποις και τῆ νήσω τεθῆναι. ως δε Φίλιστος ὁ Συρακούσιος ἐγραψε, χρόνος μὲν οτης διαβάσεως ὴν ἔτος ογδοηκοστὸν προ του Πωικοs πολεμου, ἔθνος δε το διακομισθεν ἐξ 1ταλίας Ιουτε ΣικελῶνJ ουτε Αὐσόνων Ουτ ρλυμων, ἀλλα Λιγύων, ἄγοντος αυτοὐς Σικελου ' τοὐτον δ' εἶναί φησιν υίδω ταλos, καὶ τοὐς ἀνθρώπους επὶ τούτου δυναστεύον- 10τος μετονομασθῆναι Σικελούς' ἐξαναστῆναι δ' ἐκ τῆς εαυτῶν τοὐς Λίγυας υπό τε υμβρικῶν καὶ Πελασγῶν.υντίοχος δε ὁ Συρακούσιος χρόνον μεν ου δηλοῖ τῆς ἡ διαβάσεως, Σικελοὐς δε τοὐς μεταναστάντας ἀποφαίνει βιασθέντας υπό τε Οἰνώτρων καὶ υπικῶν, Πά- Ibτρωνα δ' ηγεμόνα τῆς αποικίας ποιησαμένους. OOυκυδίδης δε Σικελοῖς μεν εἶναι γράφει τοὐς μεταναστάντας, υπικοὼς δὲ τοὐς ἐκβαλόντας, τον δὲ χρόνον πολλοῖς ἔτεσι των Tρωικῶν ὐστερον. τὰ μεν δὴ περὶ Σικελῶν λεγόμενα τῶν ἐξ 'Ιταλίας μετενεγκαμένων 20 την οἴκησιν εἰς Σικελίαν υπὸ τῶν λόγου ἀξίων τοιάδε
XXIII. Οι δὲ Πελασγοὶ πολλῆς και ἀγαθῆς χώρας
κρατήσαντες, πόλεις τε πολλὰς μεν παραλαβόντες, ἄλλας δ' αυτοὶ κατασκευάσαντες, ταχεῖαν καὶ μεγάλην 2b ἐπίδοσιν ἔλαβον εἰς εὐανδρίαν και πλοῶτον καὶ τηνἀλλην ευτυχίαν, ἐς οὐ πολυν ίναντο χρόνον ' ἀλλ' ηνίκα μάλιστα τοῖς σύμπασιν ἀνθεῖν ἐδόκουν, δαιμονιοις τισὶ χόλοις ἐλαστρηθέντες οι μὲν υπὸ τῶν θείων ω συμφορῶν, οι δε υπὸ τῶν προσοικούντων βαρβάρων 30 ἐξεφθάρησαν, τὸ δὲ πλεῖστον αυτῶν μέρος εἰς την
Ελλάδα και την βάρβαρον αυθις ἐσκεδάσθη περὶ ύν
84쪽
πολῶς αν εἴη λόγος, εἰ βουλοίμην την ακρίβειαν γράφειν) ολίγον δὲ κατέμεινεν εν 'Ιταλία των 'Aβοριγμνων προνοία. πρῶτον μὲν ουν της οἰκοφθορίας ταῖς πόλεσιν ἐδόκει αὐχμῶ η γη κακωθεῖσα ἄρξαι, ηνίκα b ουτ ἐπὶ τοῖς δένδρεσι καρπος ουδεὶς ωραῖος γενέσθαι διέμεινεν, αλλ' ωμοὶ κατέρρεον, οἴτε ὁπόσα σπερμάτων ἀνέντα βλαστοὐς ἀνθησειεν εως στάχυος ακμης τους κατὰ νόμον ἐξεπλήρου χρόνους, ουτε πόα κτηνεσιν ἐφύετο διαρκης, των τε ναμάτων τὰ 10 μὲν οὐκετι πίνεσθαι σπουδαῖα ην, τὰ δ' υπελίμπανε θερους, τὰ δ' εἰς τελος ἀπεσβέννυτο. ἀδελφὰ δὲ του- τοις ἐγίνετο περί τε προβάτων καὶ γυναικῶν γονάς 'η γὰρ ἐξημβλοῶτο τὰ ἔμβρυα, η κατὰ τοὐς τόκους διεφθείρετο ἔστιν ἁ καὶ τὰς φερούσας συνδιαλυμηνά- 615 μενα. εἰ δε τι διατύγοι τον εκ τῶν ἀδίνων κίνδυνον
ἔμπηρον η ἀτελες η δι' ἄλλην τινὰ τύχην βλαφθεν
τρέφεσθαι χρηστὸν Ουκ ην' ἔπειτα καὶ το ἄλλο πλῆθος το εν ακμύ μάλιστα ἐκακοsτο νόσοις καὶ θανάτοις παρὰ τὰ εἰκότα συχνοῖς. μαντευομένοις δ' αυ- 20 τοῖς τίνα θεῶν η δαιμόνων παραβάντες τάδε πάσχουσι καὶ τί ποιησασιν αὐτοῖς λωφησαι τὰ δεινὰ ἐλπὶς, ὁ θεὸς ἀνεῖλεν ὁτι τυχόντες ων ἐβούIοντο Ουκἀπέδοσαν ἀ εἴξαντο, αλλὰ προσοφείλουσι τὰ πλείστου ἄξια. οἱ γὰρ Πελασγοὶ αφορίας αὐτοῖς γενομέ-2b νης ἐν τy γη πάντων χρημάτων εἴξαντο τῶ τε Θιὶ καὶ τῶ 'Aπόλλωνι καὶ τοῖς Καβείροις καταθύσειν δεκάτας τῶν προσγενησομένων απάντων τελεσθεισης fτης ευχης εξελόμενοι καρπῶν τε καὶ βοσκημάτωναπάντων το λάχος απέθυσαν τοῖς θεοῖς, δη κατὰ 30 τούτων μόνων εὐξάμενοι. ταsτα δη Μυρσίλος ο Λέσβιος ἱστόρηκεν ολίγου δεῖν τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασι γρα- φων οἷς ἐγὼ νυν, πλην ὁσον ου Πελασγοὐς καλετ
85쪽
τοὐς ἀνθρώπους, αλλὰ Τυρρηνούς' την δ' αἰτίαν ολ γον ὁστερον ἐρῶ. XXIIII. Sὸς δὲ ἀπενεχθέντα τον χρησμὸν ἔμαθον, οὐκ εἶχον τὰ λεγόμενα συμβαλεῖν. ἀμηχανοῶσι δε 3 αὐτοῖς τῶν γεραιτέρων τις λέγει συμβαλὼν τὸ λόγιον, οὐτι του παντὸς ἡμαρτήκασιν, εἰ οῖονται τοὐς θεοὐς αδίκως αὐτοῖς ἐγκαλεῖν. χρημάτων μεν γὰρ ἀποδεδόσθαι τὰς ἀπαρχὰς αὐτοῖς άπάσας ὀρθῶς τε και σὐν δίκη, ανθρώπων δε γονης τὸ λάχος, χρῆμα παντὸς μάλιστα θεοῖς τιμιώτατον , ὀφείλεσθαι ' εἰ δὲ δὴ καὶ 10 τούτων λάβοιεν την δικαίαν μοῖραν, τέλος ἔξειν σφίσι τὸ λόγιον. τοῖς μὲν δὴ ὀρθῶς ἐδόκει λέγεσθαι ταυτα, τοῖς δε ἐξ ἐπιβουλῆς συγκεῖσθαι ὁ λόγος ' εἰσηγησαμένου δέ τινος την γνώμην, τον θεὸν ἐπερέσθαι, εἰαυτῶ φίλον ἀνθρώπων δεκάτας ἀπολαμβάνειν, πέμ- 15πουσι τὸ δεύτερον θεοπρόπους, και ὁ θεὸς ἀνεῖλεν
ουτω ποιεῖν. ἐκ δὲ τούτου στάσις αυτοὐς καταλαμβάνει περι τοὐ τρόπου της δεκατεύσεως. καὶ ἐν ἀλλήλοις οἱ προεστηκότες των πόλεων τὸ πρῶτον ἐταοάχθησαν ' ἔπειτα καὶ τὀ λοιπὸν πλῆθος δι' υποψίας 20 τοὐς ἐν τέλει ἐλάμβανεν. ἐγίνοντό τε οὐδενὶ κόσμω4 αἱ ἀπαναστάσεις, ἀλλ' ἄσπερεὶ οἴστρω καὶ θεοβλαβεία ἀπελαυνομένων, καὶ πολλὰ ἐφέστια ὁλα ἐξηλείφθη μέρους αυτῶν μεθισταμένου ' ου γὰρ ἐδικαίουν οἱ προσήκοντες τοῖς ἐξιομιν απολείπεσθαί τε 25 τῶν φιλτάτων καὶ ἐν τοῖς ἐχθίστοις υπομένειν. πρῶτοι μὲν δὴ ουτοι μεταναστάντες ἐξ 'Iταλίας εἴς τε την Ελλάδα καὶ τῆς βαρβάρου πολλὴν ἐπλανήθησαν. μετὰ δὲ τοὐς πρώτους ἔτεροι τὸ αυτὸ ἔπαθον, καὶ τοὐτοδιετέλει γινόμενον ὁσέτη. os γὰρ ἀνίεσαν οἱ δυνα- ωστεύοντες ἐν ταῖς πόλεσι τῆς ἀνδρουμένης αεὶ νεοτητος ἐξαιρο γενοι τὰς ἀπαρχὰς, τοῖς τε θεοῖς τὰ δίκαια
86쪽
υπουργεῖν ἀξιουντες και στασιασμοῖς ἐκ τῶν διαλαθόντων δεδιότες. ἐν δε πολὐ και τὸ προς ἔχθραν σῶν προφάσει εὐπρεπεῖ ἀπελαυνόμενον υπὸ των διαφόρων ' ἄστε πολλαὶ αἱ ἀπαναστάσεις ἐγίνοντο καὶ ἐπὶ iali πλεῖστον γης το Πελασγικὸν γενος διεφορήθη. XXV. 'LIσαν δὲ τά τε πολέμια ἐκ τοὐ μετα κινδύνων πεποιῆσθαι τὰς μελέτας ἐν ἔθνεσι φιλοπολέμοις ζῶντες πολλῶν ἀμείνους και της κατὰ τὰ ναυτικὰ ἐπιστημης διὰ την μετὰ Tυρρηνῶν οἴκησιν. ἐπὶ πλεῖστον 10 ἐληλακότες ' η τε ανάγκη ικανη οὐσα τοῖς ἀποοουμένοις βίου τόλμαν παρασχεῖν ηγεμών τε καὶ διδάσκαλος του παντὸς κινδυνευματος αυτοις ἐγίνετο,
ῶστε ου χαλεπῶς ἔπη ἐπέλθοιεν ἐπεκράτουν. ἐκα- λουντο υπὸ των ἄλλων ἀνθρώπων, της τε χώρας 15 ἐπικλήσει ἀφ' ης ἐξανέστησαν και του παλαιου γένους
μνήμη οἱ αυτοὶ Tυρρηνοὶ καὶ Πελασγοί. ἄν ἐγὼ λό- ωγον ἐποιησάμην του μη τινα θαυμα ποιεῖσθαι, ἐπειδὰν ποιητῶν η συγγραφέων ἀκουῖ αυτοὐς Πελασγοὐς 67 καὶ Τυρρηνοὐς ὀνομαζόντων, πῶς ἀμφοτέρας ἔσχον 20 τὰς ἐπωνυμίας οἱ αυτοί. ἔχει γὰρ περὶ αυτῶν και Θουκυδίδης μνήμην ἐν τετάρτη της Θράκης καὶ τῶν ἐν αὐτῆ κειμένων πόλεων, ὼς οἰκοsσιν ἄνθρωποι δίγλωττοι. περι δὲ τos Πελασγικοs ἔθνους ὁδε ὁ λόγος ' ' ἔνι δέ τι καὶ χαλκιδικὸν, το δε πλεῖστον Πε-2b λασγικὸν τῶν καὶ Λῆμνον ποτε καὶ 'Aθήνας οἰκησάντων Τυρρηνῶν Σοφοκλεῖ δ' ἐν γνάχω δράματι γανάπαιστον υπὸ τοs χοροs λεγόμενον πεποίηταιώδε γναχε νῆτορ, παῖ τοs κρηνῶν an πατρὸς τὸκεανου, μέγα πρεσβεύων υργους τε γυαις Ηρας τε πάγοις, καὶ Τυρσηνοῖσι Πελασγοῖς.
87쪽
την 'Ελλάδα ην, και πάσα η προσεσπεριος γταλία τὰς κατὰ εθνος ονομασίας ἀφαιρεθεῖσα την ἐπίκλησιν
ἐκείνην ἐλάμβανεν, ωσπερ καὶ της Ἐλλάδος ἄλλρ τε
πολλαχli και περι την καλουμενην νυν Πελοπόννησον οεγένετο ' ἐπὶ γὰρ ε ς των οἰκούντων ἐν αυτη ἐθνῶν, του 'Aχαinos, και η συμπασα χερρόνησος, ἐν si καὶ το καδικὸν καὶ τὸ γωνικὸν και ἄλλα συχνὰ ἐθνη ἔνεστιν, υχαῖα ἀνομάσθη. XXVI. Ο-χρόνος ἐν ω τὸ Πελασγικὸν κακου- 10σθαι ηρξατο, δευτερα γενεὰ σχεδὸν προ των Πωικῶν ω ἐγένετο ' διέτεινε δε καὶ μετὰ τὰ Πωικὰ, εως εἰς ἐλάχιστον συνεστάλη τὸ εθνος. ἐξω γὰρ Κρότωνος της
ἐν υμβρικοῖς πόλεως ἀξιολόγου, καὶ εἰ δη τι ἄλλο ἐν τy υβοριγίνων οἰκισθὲν ἐτυγχανε, τὰ λοιπὰ των Ili Πελασγῶν διεφθάρη πολίσματα. η δὲ Κρότων ἄχρι
πολλου διαφυλάξασα τὸ παλαιὸν σχημα χρόνος ουπολυς εξ ου την τε ονομασίαν καὶ τους οἰκητορας ηλ- λαξε' καὶ νυν ἐστι Ῥωμαίων αποικία, καλεῖται Κορθωνία. οἱ δὲ τῶν ἐκλιπόντων την χώραν Πε- 20λασγῶν κατασχόντες τὰς πόλεις ἄλλοι τε πολλοὶ ησαν,ώς εκαστοί τισιν ἔτυχον ὁμοτερμονας τὰς οἰκησεις ἔχοντες, καὶ ἐν τοῖς μάλιστα πλείστας τε καὶ ἀρίστας Tυρρηνοί. τοὐς Ἀρρηνους οἱ μὲν αυτόχθονας 1ταλίας ἀποφαίνουσιν, οἱ-ἐπηλυδας' καὶ την ἐπω- 25νυμίαν αὐτοῖς ταυτην οἱ μὲν αυθιγενες τὸ ἔθνος ποιουντες ἐπὶ τῶν ἐρυμάτων, ὼ πρῶτοι τῶν τηδε οἰκουντων κατεσκευάσαντο, τεθηναι λέγουσι ' τύρσεις
70 γὰρ και παρὰ Τυρρηνοῖς αἱ ἐντείχιοι καὶ στεγαναὶ οἰκησεις ονομάζονται ἀσπερ παρ' Ἐλλησιν. απὸ δη m του συμβεβηκότος αυτοῖς ἀξιοsσι τεθηναι τουνομα, ῶςπερ καὶ τοῖς ἐν Ἀσία Μοσσυνοίκοις ' οἰκουσι μεν
88쪽
γὰρ δη κἀκεῖνοι ἐπὶ ξυλίνοις ώσπερὰν πύργοις ἡψηλοῖς σταυρώμασι, μόσσυνας αυτὰ καλοsντες. XXVIl. Οι δε μετανάστας αυτοὐς μυθολογοῶντες ειναι Ἀρρηνὸν ἀποφαίνουσιν ηγεμόνα τῆς ἀποικίας 5 γενόμενον ἀφ' ἐαυτos θέσθαι τω ἔθνει τούνομα τουτον δε Λυδὸν εἶναι το γένος ἐκ τῆς πρότερον μονίας καλουμένης, παλαιὸν δη τινα μετανάστην ὁντα ' εἰναι αυτὸν πέμπτον απὸ Λιὸς, λέγοντες ἐκ Λιὸς και Γης Μάνην γενέσθαι πρῶτον εν τῆ γῆ ταυ- 10 τη βασιλέα ' τουτου δε καὶ Καλλιρόης τῆς Sὀκεανου θυγαiρὸς γεννηθῆναι Κότυν ' τω δὲ Κότυῖ γήμαντι θυγατέρα Τύλλου τοs γηγενοsς υλίην δυο γενέσθαι παίδας 'Aσίην καὶ ' τυν' ἐκ-υτυος και καλ- Τλιθέας τῆς Xωραιου Λυδὸν φῶναι καὶ Τυρρηνόν' 15 καὶ τον μεν Λυδὸν αυτοs καταμείναντα την πατρωαναρχὴν παραλαβεῖν καὶ ἀπ αυτοs Λυδίαν την γην ὀνομασθῆναι ' Τυρρηνὸν δε τῆς ἀποικίας ἡγησάμενον πολλὴν κτήσασθαι τῆς 'Ιταλίας και τοις συναοα- μένοις τos στόλου ταύτην θέσθαι την ἐπωνυμίαν. 20 Ηροδότω δε είρηνται υτυος τοὐ Μάνεω. παῖδες οἱ
περι Ἀρρηνὸν, και ἡ μετανάστασις των Μρόνων εἰς 'Ιταλίαν οὐχ ἐκούσιος. φησὶ γὰρ ἐπὶ τῆς υτυος αρχης αφορίαν καρπῶν ἐν τῆ γῆ μόνων γενέσθαι, τοῖς δὲ ανθρώπους τέως μεν υπὸ τῆς φιλοχωρίας κρατου - 2b μένους πολλὰ διαμηχανήσασθαι προς την συμφονὰν ἀλεξητήρια, τῆ μὲν ἐτέρα των ἡμερων μέτρια σιτία προσφερομένους, τῆ δ' ἐτέρα διακαρτεροὐντας ' χoo- νίζοντος τοὐ δεινοῶ διανείμαντας ἄπαντα τον βῆμον διχῆ κλήρους ταῖς μοίραις ἐπιβαλεῖν ' τον μὲν 30 ἐπ' ἐξόδω τῆς χώρας, τον δ' ἐπὶ μονῆ, καὶ τῶν Ἀτυος παίδων τον μὲν τῆ προσνειμαι, τον δὲ τῆ. λαχούσης δε τῆς ἄμαAυδῶ μοίρας την μεν ἀμείνω τύχην, ἐκχωρῆ-
89쪽
σαι την ετέραν ἀπολαχοῶσαν των χρημάτων τὰ μέρη, ὁρμισαμένην δ' επὶ τοῖς ἐσπερίοις μέρεσι της 'Ιταλίας, ἔνθα ὴν υμβρικοῖς η οἴκησις, αυτos καταμείνασαν ἱδρύσασθαι πόλεις τὰς ἔτι καὶ κατ αυτὸν ἐκεῖνον οἴσας. XXVIII. Tosτω τῶ λόγω πολλοὐς καὶ ἄλλους bσυγγοαφεῖς περὶ του Τυρρηνῶν γενους χρησαμένους ἐπίσταμαι, τοὐς μὲν κατὰ ταὐτὰ, τοὐς μεταθέντας τον οικισμὸν καὶ τον χρόνον. ἔλεξαν γὰρ δη τινες φακλέους υἱὸν εiναι τον Τυρρηνὸν υμφάλης της oqς γενόμενον ' τοsτον δ' ἀφικόμενον εἰς Λαλίαν l0 ἐκβαλεῖν τοὐς Πελασγοὐς ἐκ των πόλεων οὐχ απασῶν, ἀλλ' ὁσαι πέραν ἡσαν τos δεβέριος εν τω βορειω73 μέρει. ἔτεροι δε Τηλέφου παῖδα τον Τυρρηνὸν ἀποφαίνουσιν, ἐλθεῖν δε μετὰ Ποίας ἀλωσιν εις γταλίαν.
Σάνθος δὲ ὁ Λυδὸς ἱστορίας παλαιῆς εἰ καί τις ἄλλος ab ἔμπειρος ὼν, τῆς δε πατρίου καὶ βεβαιωτὴς αν οὐδενὸς
υποδεέστερος νομισθεὶς, οὐτε Τυρρηνὸν ώνόμακεν οὐδαμοs της γραφῆς δυνάστην Λυδῶν οἴτε αποικίαν Μρόνων εἰς'Ιταλίαν κατασχοsσαν ἐπίσταται Τυρρηνίας τε μνήμην ως Λυδῶν ἀποικήσεως ταπεινοτέρων ἄλλων 20 μεμνημένος οὐδεμίαν πεποίηται ' υτυος δε παῖδας γενέσθαι λέγει Λυδὸν καὶ πρηβον, τούτους δε μερισαμένους την πατρωαν αρχὴν ἐν υσία καταμεῖναι ἀμφοτέρους ' καὶ τοῖς ἔθνεσιν ων ἐρξαν επ' εκείνων φησὶ τεθῆναι τὰς ονομασίας, λέγων ώδε' απὰ Λυδos 25μεν γίνονται Λυδοὶ, απὸ Toρήβου δε πρηβοι. τούτων ἡ γλῶσσα ολίγον παραφέρει, και νῶν ἔτι ξυνοs-74 σιν ἀλλήλοις si ματα οὐκ ολίγα, ῶσπερ 'γωνες και Λωριεῖς 'Eλλάνικος δὲ ὁ Λέσβιος τοῖς Τυρρηνούς
φησι Πελασγοὐς πρότερον καλουμένους, ἐπειδὴ κατω- 30κησαν ἐν Λαλία, παραλαβε, ἐν νίν ἔχουσι προσηγορίαν. ἔχει δε αυτῶ ἐν Φορωνίδι ο λόγος ωδε' τοὐ
90쪽
- AΠελασγοs τοὐ βασιλέως αυτῶν καὶ Μενίππης τῆς Πηνειοs ἐγένετο Φράστωρ, του δε υμύντωρ, του δε Τευταμίδης, του-Νάνας. ωτὶ τουτου βασιλεύοντος οι Πελασγοὶ ὐπ' Ἐλλήνων ἀνέστησαν, καὶ kπὶ Σπινῆτι π0b ταμῶ εν τῶ γονίω κόλπω τὰς νῆας καταλιπόντες Κρότωνα πόλιν ἐν μεσογεια εἱλον καὶ εντεsθεν ὁρμώμενοι την νυν καλουμένην Τυρρηνίαν εκτισαν Μυρσίλος δετα ἔμπαλιν ἀποφαινόμενος Ἐλλανίκωτους Τυρρηνους Τ φησιν , επειδη τὴν εαυτῶν ἐξέλιπον, εν τῆ πλάνst με - 10 τονομασθῆναι Πελαργοὐς, τῶν ὀρνεων τοῖς καλουμε- νοις πελαργοῖς εἰκασθέντας, ως κατὰ ἀγέλας ἐφοίτων εἴς τε τὴν 'Ελλάδα και τὴν βάρβαρον ' και τοῖς 'Aθηναίοις το τειχος το περὶ τὴν ἀκρόπολιν, το Πελαργικὸν καλούμενον, τούτους περιβαλεῖν.
15 XXVIIII. Ἐμοὶ μέντοι δοκοῶσιν ἄπαντες ὁμαρτάνειν οι πεισθέντες ῖν καὶ το αυτὸ ἔθνος εἰναι το ρρηνικὸν καὶ το Πελασγικόν. τῆς μεν γὰρ ονομασίας ἀπολαῶσαί ποτε αυτοὐς τῆς ἀλλήλων οὐδεν θαυ- Iμαστὸν ὴν, ἐπεὶ καὶ ἄλλα δή τινα ἔθνη, τὰ μεν Ελ- 20 λήνων, τὰ δὲ βαρβάρων, ταυτὁ επα θον, ἄσπερ το ωικὸν καὶ)το Φρυγικὸν ἀγχos οἰκοsντα ἀλλήλων ' πολλοῖς γέ τοι γένος εν ἄμφω ταὐτ ἐνομίσθη, κλήσει διαλλάττον οὐ φύσει καὶ οὐχ ῆκιστα τῶν ἄλλοθί
που συνωνυμίαις ἐπικερασθέντων καὶ τὰ ἐν Ιταλία
25 ἔθνη το αυτὸ ἔπαθεν. ην γὰρ δὴ χρόνος ὁτε καὶ Λα- τινοι καὶ υμβρικοὶ καὶ Αἴσονες καὶ συχνοὶ ἄλλοι Τυρρηνοὶ ὐφ' 'Eλλήνων ἐλέγοντο, τῆς διὰ μακρουτῶν ἐθνῶν οἰκήσεως ασαφῆ ποιούσης τοῖς πρόσω τὴνακρίβειαν ' τήν τε Pώμην αυτὴν πολλοὶ τῶν συγγρα- 30 φέων Τυρρηνίδα πόλιν εἶναι υπέλαβον. ονομάτων μεν οὐν μεταλλαγὴν, ἐπεὶ καὶ βίων, πείθομαι τοῖς ἔθνεσι γενέσθαι' κοινοs-ἄμφω μετειληφέναι γέ-