Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

61쪽

κεδαιμονίων τα κατὰ Πελοποννοσον θορν Ῥίνων Ἀθηναῖοι λάβωσι Αακεδαιμόνιοι μέντοι ἄργίζοντο αὐτοῖς. καὶ τοὐ αυ-

τοὐ θέρους ωλκiβιάδος ὁ Κλεινίου, στρατ γὼς ών θηναίων, ' Ἀργείων καὶ των ξυμμάχων ξυμπρωσόντων, ἐλθὼν εὐ Πελ πόννησον μετ' oλθων 'AOqναίων on λιτῶν καὶ τοξοτῶν, καιτων Οὐτόθεν ξυμμάχων παραλαμών, τα τε ἄλλα ξιγκαθίστοπερὶ την ξυμμαχίαν διαπορευόμενος Πελοπόννοσον τῆ aτρα

5a Tos δ' αυτοὐ θέρους Ἐπιδαυρίοις καὶ Ἀργείοις πόλεμος εγένετο, προqάσει μίν περὶ τοὐ oύματος τοὐ 'Aπόλλωνος τούΠυθαιέως, ὁ δίον ἀπαγαγεῖν Ουκ ἀπέπεμπον ὐπερ βοταμίων

62쪽

LIB. V. in P. 54. 59' Eπιδαύριοι ' κυριώτατοι δε του ἱεροῖ ἰσαν Ἀργεῖοι εδόκει δε καὶ ἄνευ τος αἰτίας τον Ἐπίδαυρον τῶ τε Gλκιβιάδη καὶ τοῖς υργείοις προςλαβεῖν, 'ν δύνωνται, τῆς τε Κορίνθού ς αα ησυιίας καὶ ἐκ τος Αιγίνης βραχυτέραν εσεσθαι τον pο

Oειαν η Σκύλλαιον περιπλεῖν τοῖς Αθηναίοις. παρεσκε ων

μου βασιλέως ηγουμένου ' ἴδει δε οὐδεὶς οποι στρατεύουσιν, οὐδἐ αἱ πολεια εξ ων ἐπίμφθοσαν. ἄρ δ' .αὐτοῖς τα δια - τῆρια θυομένοις οὐ προὐχώρει, αυτοί τε ἀπῆλθον εα οἴκου καὶ τοῖς ζυμμάχοις περιήγγειλαν μετὰ τον μέλλοντα, Καρνεῖος δ' Ο μῆν, ἱερομ νια Λωριευσι, πώρασκευάζεσθαι ἄς στρα-

Igor αμένων C. d. i. παραβοπαμίων f. παραποταμίων g. παρὰ ποταμίων δ 'I'tallit pascitomim nomine, quanqliani nulli ira auctoritate; nuut Αε μῆρας titulus, Pieni nuper vir consultissi salus advoca is, ut pascuis auxilio esset, non tritic Epidauro, sed alteri in Iunco nicae lilii lius su it proprius. Emaidoni in partes si sit eunduri , PlaE- ferreni ex scriptis Tlluc vili lis libris υπὲρ παρα noraμίων, intellige-IDI Hrie nec Olus nimii in Epidaurio ritui vicinia, cuius intuli potetitnunien sumi ex Νta GH, Dieb. IV, 710. 1 isni alia plecti titi Isenedictiis, ite region E ad fluviiinx tiliendam sita uecipiens, cuius nomine: tribliti liuod tuni genus, nosti uin, in t niplo Apollinis P iliaeei osse ire debuerint Epid Mimi. Cons. c. 3l. De situ teri pli

Apollinis ilicit Poppo proteg. t. II. P. 222.

, interiecta conset. I Oruit autetit Boeel. 1. in dic. Ieci. uesti v. uni V. Ne lin. ann. 1816. hoc solo nie irae Spartanos non ante PlΘnuti- iniunt in liellunt profectos esse. Alio igitur sensu, MiaIn eo, que ut

ad III, 50. explicavi, hic vox ἱερομηνία legitiir. Nam ἱερομῆνια lG- , tus niensis dicitur, ut in vieni praeter Cain ea plumnii alii festi dies incidorent. Oni . Dot vii l. ad Uinii ton. p. 514. Monse Spur-

63쪽

οβ μεθορίαν τῆς Ἐπιδαυρίας ἐλθόντ' ἡσύχαζον. καὶ καθ' ον

χρόνον ἐν τῆ 'Eπιδαύρω oι Ἀργεῖοι ησαν, ἐς Μαντ νειαν πρεσβεῖαι απὁ των πόλεων ξυνῆλθον, Ast ναίων παρακαλεσάντων. και γιγνομένων λόγων μηνίδας ο Λορένθιος ουκ εφοτους λόγους τοῖς ἐργοις ὁμολογεῖν' σφεῖς μεν γὰρ περι ειρῆ- νης ξυγκαθῆσθαι, τους δ' 'Eπιδαυρίους καὶ.τους ξυμμάχους καὶ τους Αργείους μεθ' ὁπλων ἀντιτετάχθαι ' διαχῶσαι οὐν πρῶτον ἶρῆναι ἐφ ἐκατέρων ἐλθόντας τὰ στρατόπεδα, καὶούτω παλιν λέγειν περὶ τῆς Ηιρ νης. καὶ πεισθέντες λον- καὶ τοῖς Ἀργείους ἀπῆγαγον ἐκ τῆς Επιδαυρέας. ζοτερον δε

ἐς τὸ αυτὁ ξυνελθόντες οὐδ' ἄρ ἐδυνήθησαν ξυμβῆναι, ἀλx

οἱ Ἀργεῖοι πάλιν ἐς τὴν Ἐπιδαυρὶν ἐςέβαλον και ἐδηουν. ἐξεστράτευσαν δε καὶ οἱ Αακεδαιμόνιοι ἐς Καρυας ' καὶ Aet

socii ossent Argivorum, sed etiani hostes eo leni pore. - uid quotl ne Argivomitu quident legati affuisso viden lair, et eur Corinthii totiua, quam oninea alii praeter Argivox, si ui erant . intelligendi sint, non video. Reeepi igitur scripturan illior In llii uin M. et S. ἐφ ἐκατέρων, quanquam in S. ιν tantum ux Cor-

roelione est.

64쪽

ἀπῆλθον.ει οἴκου. και Ῥθοναίων αὐτοῖς χίλιοι soηθοσαν oπ1ῖται, καὶ Ἀλκιμαδος στρατηγος ' πυθόμενοι δε -υς Λακεδαιμονίους ἐξεστρατεῖσθαι, καὶ ως οὐδεν σι αυτῶν ε δει,

ἀπῆλθον. καὶ τό θέρος οἱ τω διῆλθεν. υ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος Αακεδαιμόνιοι λαθόντες 5a

Ἀθηναίους φρουρούς τε τριακοσίους καὶ Ἀγησιππίδαν αρχον τα κατὰ θάiασσαν ἐς Ἐπίδαυρον κέπεμφαν. ' γεῖοι δ' ἐλθόντες παρ' 'Ao ναέους επεκάλουν οτι γεγραμμένον ἐν ταῖΦσπονδαῖς διὰ τῆς εαυτῶν εκαστους μο εὰν πολεμίους διέναι, ἐάσειαν κατὰ θάλασσαν παραπλευσαι ' καὶ εἰ μῆ κἀκόλτοι ἐς Πύλον κομιοὐσιν επὶ Αακεδαιμονίους τούς Μεσσηνίους καὶ Εἰλωτας, ἀδικ σεσθαι αυτοι 'Aθηναῖοι δε 'Aλκιμάδου πείσαντος τῆ μεν Aακωνικῆ στηλν υπέγραψαν οτι -n ενέμειναν οὶ Αακεδαιμόνιοι τοῖs ὁρκοις, ἐς δε Πύλον εκόμισαν τοὐς εκ μανίων Κύλωτας ληίζεσθαι, τὰ δ' ἄλλα ἡσυχα- ζον. τον δὲ χειμῶνα τουτον πολεμούντων ' γείων καὶ Ἀπιδαυρίων, μάχη μεν οὐδεμία ἐγένετο εκ παρασκευῆς, ἐνόhoea δε και καταδρομαὶ, εν αἷς ωet τύχοιεν εκατέρων τινες διεφθελεοντο. και τε1ευτά. rost τοὐ χειμῶνος προς ἐειρ ξδ' κλμακας ἔχοντες οἷ Ἀργεῖοι ἡλθον ἐπὶ τὸν Ἐπίδαυρον, Aς ερ μουούσης διὰ τον πόιμον β' αἱρῆσοντες ' καὶ ἄπρακτοι ἀπῆλθον. καὶ ὁ χειμὼν ετελεύτα καὶ τρίτον καὶ δέκατον ἐτος τω πολέμω ετελεύτα. Toῖ δ' επιγιγνομένου θέρουι μεσούντος -κεδαιμόνιοι, 57ῶς αὐτοῖς es τε Ἐπιδαύριοι ξύμμαχοι οντεg εταλαιπώρουν καιτἄλλα εν τῆ Πελοποννῆσω τὰ μἐν ἀφειστἐκει τὰ δ' οὐ καλῶς εἶχε, νομίσαντες, εἰ μὴ προκαταλῆφονται ἐν τάχει. επὶ πλέον χωρήσεσθαι αυτά, εστράτευον αὐτοὶ καὶ οἱ Ηλωτες πανδημει εα υργος, ηraro δε Aγις o Gρχιδύμω Αακεδαιμονίων βασιλεύς. ξυνεστράτευον δ' αὐτοῖς Tεγεάται καὶ ossa ἄλλοι Ἀρκάδων -κεδαιμονίοις ξύμμαχοι ἰσαν. οι δ' εκ τῆς ἄλλης Πελοπονν σου ξύμμαχοι καὶ οἱ ἐξωθεν ες Φλιοὐντα ξυνελέγοντο, Βοιωτοὶ μεν πεντακις χίλιοι Oπλῖται καὶ τοσούτο

ψιλοὶ καὶ ἱππῆς πεντακόσιοι και δμιπποι ἰσοι, Κορίνθιοι da

tur: expeditioni Inean in navisae, viam vini esse dicit persecti medii. Sed vel burii autitii hic retines significatu nil profectos e δεδad bellicani expeditionem. Nani Tini 'clides ident i licit, nil

65쪽

53 στρατιῶ, ὁτι εν τῆ εκείνων ην το στρώτευμα. Αργεῖοι δε προ-aισθόμενοι τό τε πρῶτον τον παρασκευῆν τῶν μακεδαιμονίων καὶ επειδ' ἐς τον Φλιουντα βουλομενοι τοῖς αλλοις προς- μῖξαι εχώρουν, τοτε δη εξεστράτευσαν καὶ αυτοί. ἐβο θησαν δ' αὐrοῖς καὶ Μαντινῆς, εἰχοντες τοἰ ς σq ετέρους ξυμμάχους, καὶ 'IIλείων τριπiλιοι ὁπλῖται. καὶ προῖόντες απαντῶσι τοῖς

Αακεδαιμονίος ἐν Μεθυδρίω τῆς 'Αρκαδίας. καὶ καταλαμβάνουσιν ἐκάτεροι λόφο καὶ οἱ μεν ' Αργεῖοι δες μεμονωμόνοις τοῖς Θακεδαιμονίοις παρεσκευάζοντο μαχεσθαι, ὁ δε ις τῆς νυκτὸς ἀναστήσας τον oτραrὰν καὶ λαοῶν ἐπορευετο ἐς Φλιοὐντα παρὰ τους ἄλλους ξυμμάχους. καὶ οι 'Aργεῖοι αἰσθόμενοι ὁμα ἐώ ἐχώρους, πρῶτον μἐWες Αργος, ἔπειτα τπροςεδέχοντο τους Θακεδαιμονίους μετὰ τῶν ξυμμάχων κατα- μοεσθαι, την κατὰ Nεμέαν οδόν. 'υγις δε ταυτον μεν εν προςεδέχοντο ουκ ἐτράπετο, παραγγείλας δε τοῖς Θακεδαιμ νέος καὶ 'Αρκάσι καὶ Ἐπιδαυρίοις ἄλλον ἐχώρησε χαλεπήν, καὶ κατέβη ἐς τό υργείων πεδων' καὶ Κορίνθιοι καὶ IIελ- λονῆς καὶ Φλιάσιοι ὁρθιον ἐτέραν επορευοντο ' τοῖς δε Bot- τοις καὶ Mεγαρεῖσι καὶ Σικυωνίοις εἰρητο την επὶ Nεμέας οδόν καταβαiνειν, η οι ' Αργεῖοι καθῆντο, ὁπως ει οι Ἀργεῖοι

επὶ σφῆς ἰόντες λς τό πεδίον βοηθοῖεν, ἐφεπόμενοι τοῖς μ- ποις χρῶντο. και ὁ μεν ουτω διατaξας καὶ ἐσαλῶν ἐς τὸ 59 πεδίον thou Σάμινθόν τε καὶ ἄλλα. οι δὲ ' Αργεῖοι γνόντες o θουν Φέρας ἡδο εκ τῆς νεμέας, καὶ περιτυχόντες τψΦλιασίων καὶ Αορινθίων στρατοπεδω τῶν μεν Φλιασίων ὀλέ-

'niavorinus. Addo Fustath. in Odyss. V. p. 15as. Ini poemit., uerian Eustalli. ait Il. IO46, 48. Eos. et interpretes ad Polluc. I, 131., pii coni parant ROnianoruni deatillor , iiiii duobus optati piis rarentilliis vecti ab altero in altemini, si iustas ro si rarat, transsilii irait. Equi multorii ilicii titiar. Cons. Aelinia. Tacite. c. 38. IIoil xu: nnus intelligit vquitibus intermixtos pedites, do vallais Xenophon. in hist. gr. Vil, o, 23. καὶ μὲν τους Ennιας οι μὲν ποχέμιοι a- τοὶ παρειά ανχο - ρημον πεζων ἄμμπων, ubi Moriis idona docui collatis clini nostro loco IIarpocratione, Valerio Nax. II, 3. sare n. G. I, 48. Curtio VII, 7. ilistinguen A uti liis aμίπποι e et deissultores ἀμνίππουρὰ et διμυός.equites pelliti sque sin iii, qti Oct inter se consititerunt Grainniatici. Ad te Icuster. ad Suidain, et

Maiisaac. ad Harpocrat. s. V.

66쪽

γους ἀπέκτειναν, υπὁ δε τῶν Κορινθίων αυτοὶ οὐ πολλῶ πλείους διεφθάρη λαν. καὶ οἱ Βοιωτοὶ καὶ οἱ Μεγαρῆς καὶ orΣικυωνιοι εχωρουν, ω ερ εἴρητο αυτοῖς, επὶ τῆς Nwίας, και τους Ἀργείους οὐκέτι κατέλαβον, αλλὰ καταβάντες, ἄρ ἐώρων

ζοντο δὲ καὶ οἱ Αακεδαιμόνιοι. εν μέσω M ἀπειλγμένοι ησαν οἷ Αργεῖοι. εκ μεν γὰρ τοὐ πεδίου οι Αακεδαιμόνιοι εἱργον τῆς πολεως και οι μετ αυτῶν, καθυπερθε di Κορίνθιοι και Φλιάσιοι και Πελλονῆς, το di προς Nwίας Loiωτοὶ και Σικυώνιοι και νεγαρῆς. Ἀποι δε αυτοῖς Ου παρῆσαW ου γάρ πω οι 'Aθοναῖοι μόνοι των ξυμμάχων ηκον ' τὸ ι ἐν οὐν πλῆ- ους των 'Αργείων και των ξυμμάχων οὐχ oἴτω δεινόν τὸ πα-

ρis ενόμιζον, ἀλλ' εν καλῶ εδόκει ἡ μάχ' ἐλεσθαι, και τους

-κεδαιμονίους ἀπελοφέναι-εν τῆ αυrῶν τε καὶ πρὁς τῆ πο- λει. των δε 'Αργείων δύο ἄνδρες. Θράσυλλός τε των πέντε στρατηγῶν εἷς ἄν καὶ 'Aλκίφρων πρόοενος Αακεδαιμονίων μοτῶν στρατοπέδων δων οὐ ξυνιόντων προςελθόντε 'υγιδι διελεγέσθην μὴ ποιεῖν μάχης ετοίμους γὰρ εἰναι 'Αργείους δίκας Εὐναν καὶ δέξασθαι ισας καὶ ὁμοίας, εἴ τι ἐπικαλοῖσιν γείως -κεδαιμόνιοι, καὶ τὸ λοιπόν εἰρην ν ἄγειν σπομως ποι σαμένους. καὶ οι μεν ταῖτα εἰπόντες τῶν 'Αργείων 6σαφ εαυτῶν καὶ οὐ τοὐ πλήθους κελεύσαντος εἶπον ' καὶ ὁ πιις δεξάμενος τως λόγους αὐτὸς καὶ Ου μετὰ τῶν πλειό

νων οὐδὸ αὐτὸς βουλευσάμενος ἀλr ῆ ἐνὶ ἀνδρὶ κοινώσας

τῶν εν τέλει ξυστρατευομένων σπένδεται τέσοαρας μῆνaς εν οἷς Γλι επιτελέσαι αυτούς τα ροθέντα. καὶ ἀπῆγαγε τον στρατὸν ευθίς, οὐδενὶ φράσας τῶν ἄλλων ξυμμάχων. Οι δἐ --κεδαιμόνιοι και οι ξύμμαχοι έλοντο μiν ῶς πεῖτο διὰ τοντομον, εν αἰτη δ' ειχον κατ' di ἐλους πολλῆ τον ' μιν, νομίζοντες εν καλῶ παρατυχόν σφίσι ξυμβαλεῖν καὶ πανταχόθεν αυτῶν ἀποκεκλημένων καὶ unὁ ἱππέων καὶ πρων, οὐδἐν ὁρά- σαντας ἄξιον τῆς παρασκευῆς ἀπαναι. στρατόπεJον γὰρ ὁ τοὐτο κάλλιστον Ἐλλ νικόν τῶν μέχρι τοὐδε ξυiῆλθεν a qdi μάλιοτα εις ἐτι ην ἀθρόον ἐν πιμέα, εν ω Αακεδαιμόνιοί τε πανστρατιβ ησαν καὶ Ἀρκάδες καὶ Βοιωτο. καὶ K

αὐτοῖς.

67쪽

ρίνθιοι καὶ Σικυώνιοι καὶ Πελλπῆς καὶ Φλιάσιω και Μεγαρῆς, καὶ ουτοι πάντες λογάδες αφ ἐκάστων, αξιόμαχοι δμωοῖντες sἶναι Ου τῆ 'Αργείων μόνον ξυμμαχία, ἀώλω και His

kχοντες τον Aγιν ἀνεχώρουν τε καὶ διέλυονσαν ἐπ οἴκου ἔκαστοι. 'Αργεῖοι δε καὶ αυτοὶ ἔτι ἐν πολλῶ πλεiori aιτία εἶχον τοὐς σπεισαμένους ἄνευ τοὐ πλῆθους, νομί οντες κἀκεῖνοι μ' ἄν σφίσι ποτε κάλλιον παρασχὸν Αακεδαιμονίους διαπεφε τέναι ' πρός τε γὰρ τῆ σφετέρα πόλει καὶ μετα πολλῶν καὶ παθῶν ξυμμάχων τον αγῶνα αν γίγνεσθαι. τόν τε Θράσυλ-

λον ἀναχωρῆσαντες ἐν τῶ χαράδρω, ουπερ τὰς ἄπο στρ τείας δίκας πρὶν ἐςιέναι κρίνουσιν, ρξαντο λεύειν. ὁ δε καταφυγῶν ἐπὶ τον βωμὸν περιγίγνεται ' τα μέντοι χρῆματα id

καὶ τριακοσίων ἱππέων, ων ἐστρατηγουν Ah ς και κό- στρατος, οἱ 'Aργεῖοι, δμως γὰρ τὰς σπονδὰς ανουν λυσαι πρὸς τους Αακεδαιμονίους, ἀπιέναι ἐκέλευον αὐτούς, καὶ πρὸς τὸν δῆμον - προς γον βουλομένους χρηματι σαι πρὶν ἡ Μαντινῆς και πιλεχι. ἔτι γὰρ παρῆσαν, κατηνάγκασαν δεόμενοι. καὶ ἔλεγον οἱ - ναῖοι υλκιβιάδου πρεσβευτοὐ παρόντος Dτε τοῖς Ἀργείοις καὶ ξυμμάχοις ταῖτα ὁτι οὐκ ὀρθῶς αἱ σπονδαὶ ἄνευ των ἄλλων ξυμμάχων καὶ γένοιντο, καὶ νῶν, ἐν καμρω γὰρ παρεῖναι σφεῖς, ἄπτεσθαι χρῆναι του πολεμου. καὶ

πείσαντες ἐκ των λόγων τους ξυμμάχους εὐθυς ἐχώρουν ἐπι' Ορχομενὸν τὸν Ἀρκαδικὸν πάντες πλὴν Ἀργείων ' o τοι δεδμως καὶ πεισθεντες ὐπελείποντο πρῶτον, ἔπειτα δ' υστερον

καὶ Ουτοι ἰλθον. καὶ προςκαθεζόμενοι τὸν χρχομενῖν πάντες ἐπολιόρκουν, καὶ προσολὰς ἐποιοῖντο , Ουλόμενοι ἄλλως τε προπενέσθαι σφίοι, καὶ ὁμοροι ἐκ τῆς Ἀρκαδίας ἡ σανουτόθι υπὸ Αακεδαιμονίων κείμενοι. οἶ δε Ῥρχομένιοι δε

68쪽

MB. v. CAP. 62. 63. 64. Iσαντες την τε του τείψους ασθένειαν καὶ τού στρατου τὸ πλῆθος, καὶ Aς οὐδεὶς αὐτοῖς εβοήθει, ρη προαπόλωνται, ξυνό- ροσαν ἄςτε ξύμμαχοί τε εἶναι καὶ ὁμορους σφῶν τε αὐτῶν

λῖναι Μαντινεῶσι, καὶ Ους κατέθεντο Αακεδαιμόνιοι, πα

και Ηλφι μεν επὶ Aέπρεον εκέλευον, Μαντινῆς δε επὶ T γεαν ' και προςέθεντο οἱ υργεῖοι καὶ 'Aθοναιοι τοῖς Μαντι- νευσι .. και οἱ μεν ολεῖοι ὀργισθέντες ὁτι Οὐκ επὶ -πρεον ἐψηφίσαντο ἀνεχώρησαν επ οὶκου ' οἱ δε αλλοι ξύμμαχοι παρεσκευαζοντο εν τη Μαντινεία ῶς επὶ Tίγεαν ἰόντες. καί τι - νες αυτοῖς καὶ αὐτῶν Tεγεατῶν εν τη πόλει ενεδίδοσαν τὰ

-κεδαιμόνιοι δε επειδο ἀνεχώροσαν εξ 'Αργους τάς τε-63 γονους σπονδὰς ποιοσάμενοι, υρον εν μεγάλy αιτία εἶχον ου χειρωσαμενον σφωιν Αργος, παρασχὸν καλὼς ώς οἴπω προτερον αυτοὶ ενόμιζον ἀθρόους γὰρ τοσούτους ξυμιιάχους και τοιουτους οὐ ρ διον εἶναι λαβειν. επειμ δε καὶ πεοιορχομενοῖ ηγγέλλετο εαλωκέναι,. πολλῶ μ μἀλλον ἐχαλεπαινον και εβουλευον ευθυς υπ οργῆς παρὰ τον τρόπον τυνεαυτῶν ως χρῆ τὴν τε οἰκίαν αυτοῖ κατασκάφαι καὶ δέκα μυριασι δραχμῶν ωμιῶσαι. ὁ δε παρyτειτο μοδἐν τούτων λῆν' εργω γὰρ ἀγαθῶ ρύσεσθαι τὰς αιτίας στρατευσάμενος ' ἡ τότε ποιειν αυνούς. δ,τι βούλονται. οἱ δε τὴν μῖν ζωίαν καὶ τῆν κατασκαφῆν επέσχον, νόμον δε έθεντο εν τῶ παρόντι, δε ολπω προτερον εγένετο αὐτοῖς ' δίκα γὰρ ἄν ας Σπαρτιατῶν προέείλοντο ' αὐτῶ ξυμβούλους, ἄνευ ἄν μῆ κύριον εἰναι ἀπάγειν στρατιαν ἐκ τῆς πόλεως. εν τούτω δ' ἀφικνεῖται αὐ cola 64 γελία παρα τῶν επιτοδείων. ἐκ TVέας οτι εἰ μὴ παρέσο ταε εν ταχει, αποστ σεναι αυτῶν Tόγεα προς Ἀργείους καιτους ξυμμάχους, καὶ ὁσον οὐκ ἀφέστοκεν. ενταὐθα δὴ D - θεια τῶν Αακεδαιμονίων γίγνεται αὐτῶν τε καὶ τῶν Hλω- των πανδομει οξεῖα καὶ o ούπω προτερον. ἐχώρουν δὲ ερ 'Oρωθειον, τῆς Μαιναλίας ' καὶ τοῖς μἐν Ἀρκάδων σφετέροις Ουσι ξυμμαχοις προεῖπον ἀθροισθεῖσιν ἰέναι κατὰ πόδας αὐτῶν ες Προαν, αυτοὶ δὲ μέχρι μεν τοὐπιρεσθείου πάντες ἐυ

69쪽

θόντες, ἔκεῖθεν δε τὸ εκτον μέρος σφῶν αυτῶν ἄποπέμενα τες ἐπ οικου, εν ω το πρεσβsrερόν τε καὶ τὸ νεώτερον ἐν,

ἐς Toεαν. καὶ οὐ πολλα, υστερον es ξύμμαχοι ἀπ Ἀρκάδων

παρῆσαν. πέμπουσι δε καὶ ἐς τον Κορινθον καὶ Βοιωτους καὶ Φωκέας καὶ Aoκρους, βοοθεῖν κελεύοντες κατὰ ταχος ἐς Μαντίνειαν. αλλὰ τοῖς μἐν ἐξ oλθου τε ἐγίγνετο, καὶ Ου ρέ-

διον ον μ' ἀθρόοις καἰ ἄλλ λους περιμείνασι διελθεῖν τον πωλεμίαν ' ξυνέκλ ε γὰρ διὰ μέσου. ομως δε ξπείγοντο. -κεδαιμόνιοι δε ἀναλαβόντες τους παρόντας Ἀρκάδων ξυμμάχους

ἐβαλον ἐς την Μαντινικῆν, καὶ στρατοπεδευσάμενοι προς ταγ65' Ηρακλείω ε Ουν τον γην. οἱ δε Ἀργεῖοι και οἷ ξυμμαχοιος εἶδον αυτούς , καταλαβόντες χωρίον ἐρυμνὸν καὶ λ ρογοδον παρεταξαντο ῶς ἐς μάχ . καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ευοὐς αυτοῖς ἐπροσαν ' καὶ μέχρι μεν λίθου καὶ ἀκοντίου βολῆς εχώρησαν ' ἔπειτα των πρεσβυτέρων τις ψιδι ἐπεβόησεν, ορῶν προς χωρίον κα2τερὸν ἰόντας σφῆς, ori διανοεῖται κακὸν κακῶ

δασθαι, δολων τῆς Q υργους ἐπαιτίου ἀναχωρήσεως τvν πα-

βιrsδην καὶ τας ναυς ἀπεχηλυθότα J V. Lobeeu. ad SophocI. Aiae. 626. Et sic μειε - το et e pro μῆτε - μευ το I, 36. exu. Sensus igitur hic esse videtiir: sed his quidem ntinia actito imperatumeat, ut proseiscerentur, nec facile erat, parPa m manu, neyua militibus se in picem praestolantilio, agr ut hostilem permeare: hic enim obstabat in medio ritus. Videtur tanten loinis VIII, 99. cum I ukem ni elius ita explicari, ut simplex οὐδέ vim di plicis neE tionis hahere meatur, do quo usu dixi ad liuius liliri cap. 4 I. init. Dii erus haec exempla addidit: Iaucian. V. H. I. p. 655. ἔντεροκ ὁ β ιι αυrη vi γα es se. Οἰδε ηπae φαίνεrαι, et II. p. 682. δένδρον δε αἰδὲ ιδωρ ἐνην. 65. ιουμνόν τε καὶ δυςπρόςoδοκJ Thoni. Μ. p. 254. ConserZonaram in ἐρυμνόν. κακὸν κακῶ GoθαιJ Locutionis, q iap in provectium abiit, sor. teni indieavit Lobeck. ad Soph. Aiac. 360. Cons. Sophocl. fragia ., quod in cod. Μοnac. 445. fol. 13. ad Ἀλευάδσς uenisterh. ad Itiu-cian. Conteni pl. t. IlI. p. 379. titulum fabulae ponit Ἀλωάδες i E- fertur, a Brunckio p. 672. in fragia . incert. loeo 10. posituui est r

70쪽

LIB. v. CAP. 65.

ε&ε καὶ διὰ τό επιμ μα, εἴτε καὶ αὐτῶ ἄλλο τι η κατὰ τόαυτὰ δόξαν εξα νος, πάλιν τὸ στράτευμα κατὰ τάχος πρινξυμμῖξαι ἀπῆγε. καὶ ἀφικόμενος πρὸς τον Tεγεῆτιν τό ' υδωριξέτρεπεν ἐς την Μαντινιαον, περὶ ουπερ ῶς τὰ πολλὰ βλά

υργείους καὶ τοὐς ξυμμάχους, καὶ ἐν τῶ ὁμαλῶ τον μάχον

ποιεῖσθαι' καὶ ὁ μεν τον πέραν ταύτην μείνας αυτοὐ περὶ τό ἴδωρ εξέτοεπεν οἱ δ' ' Αργεῖοι καi . οἷ ξύμμαχοι τὸ μὲν

πρῶτον καταπλαγέντες τy εξ oλίγου αἰφνιδίω αυτῶν ανο- ρησει ovκ εἶχον λτι εἰκάσωσιν εἶτα επειδῆ ἀναχωροῶντες εκεμνοί τε ἀπίκρυφαν καὶ σφεῖς ησύχαζον και οὐκ ἐποκολούθουν, ενταὐθα τούς εαυτῶν στρατογοὐς αὐθις εν αἰτία εἶχον τό τε

πρότερον καλως 1 φθέντας πρός Ἀργει Αακεδαιμονίους ἀφεθῆναι και νὼν ὁτι ἀποδιδράσκοντας οὐδεὶς επιδιώκει, αλλὰ

ὁ δὲ εἴτε - ἀπῆγεJ Sitidas In ἔπιβόημα ex h. I. emendandus. Repetunt glossani Phavor inus valde Vitiose et Zonariis, ubi v. h. Titini. Tnιβό a dant nat Pollux VI, 208. , sed ipse liac voce utitur IX, 123. V. in torpp. ad uesI ch. V. ἔπιβοῶ. POPP. Pri l g. t. I. p. 250. Wrba talo τι - δόξἄν explicat Matth. Gr. p. 822.

est, an Potius suppleri debeat sinose, nempe τοὐς υργείους, a conveletu eor m evaseratnt. Ita certe hoc verbo utilite Lucianus, qui non pauca a Thucydide funa sit, r. Hist. II. p. 687. ἔνεύγαμεν ἀπολιΠόντες aDetobe μαχομένους. ἐπεὶ ὁ ἀπεκρίφωμεν αυτούς, ιιόν - θά Te τους Teia ar ας. Sic ἀποκρύπτειν νην dicuntur navigantes, qui tali longe in uuuiii provecti sunt, ut teri ani conspiceIe non