장음표시 사용
351쪽
νίβαν δὲ κοινωνιν καὶ ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου γεγο- νύτα της ἐκείνου προαιρέσεως, καὶ τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν Ιβηρίαν, τὴν αυτὴν ἀγωγὴν Ασ-
δρούβα ποιεῖσθαι των πραγμάτων. δι καὶ νυν τον πύλεμον τουτον ἐξενηνοχεναι κατὰ τὴν αυτο προ- 5αίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν Καρχηδονίων γνώμην. Iso τουδένα γὰρ εὐδοκειν των ἀξιολύγων ανδρQν ἐν Καρχηδόνι τοῖς - Ἀννίβου περὶ τὴν Ζακανθαίων πύ- ωλιν πραχθεῖσι. ταεια δ' εἰπών φησι μετὰ τὴν της προειρημενης πόλεως λωσιν παραγενέσθαι - 10' μαίους, οἰομένους δεῖν ' τον Ἀννίβαν ἐκδιδόναι σφισι τους Καρχηδονίους η τον πύλεμον ἀναλαμ- βάνειν. εἰ δέ τις εροιτο τον συγγραφε ποῖος νκαιρbς οἰκειότερος τοῖς Καρχηδονίοις ποῖον πραγμα τούτου δικαιότερον η συμφορώτερον, ἐπείπερ ἐξ ἀρ- 15χης δυσηρεστο το, καθάπερ υτύς φησι, τοῖς κ'
10ώννίβου πραττομενοις του πεισθέντας τύτε τοῖς - Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδομαι με τον
αἴτιον των ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι δ' ευλύγως διετέρων τον κοινb ἐχθρb της πύλεως, περιποιησα 20σθαι δε τη χώρα τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμενους τον ἐπιφερύμενον πολεμον δογματι μύνον τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί αν εἰπεῖν ἔχοι προς αυτά; 11 δηλον γὰρ o ουδέν οι γε τοσομον ἀπέσχον του πρῆξαί τι των προειρημένων, ἁ επτακαίδεκ' ἔτη 25 συνεχος πολεμήσαντες κατὰ τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν ου πρύτερον κατελύσαντο τον πόλεμον εως οὐ πάσας ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας τελευταῖον εἰς τον 183. περὶ της πατρίδος καὶ των ἐν αυτη σωμάτων παρεγένοντο κίνδυνον. os Tίνος δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου καὶ τον π
352쪽
τον εἰρημένων, ἀγωνιον μὴ πιστευθη παρά τισιν '
η μὲν γὰρ παρὰ τούτων ἀλογία καὶ χωρὶς της ἐμης
εξηγήσεως αὐτὴ δι αυτης δύναται θεωρεῖσθαι παρὰ τοις ἐντυγχάνουσιν αλλὰ της των ἀναλαμβανύντων 3τὰς ἐκείνου βύβλους πομνήσεως, να μη προς τὴν ἐπιγραφήν, αλλὰ προς τὰ πράγματα βλέπωσιν ἔνιοι ογὰρ οὐκ ἐπὶ τὰ λεγύμενα συνεπιστήσαντες, ἀλλ' ἐπαμον τον λέγοντα, καὶ λαβόντες ἐν νω διdτι κατὰ 195. οὐ καιροὐς ὁ γράφων γέγονε καὶ του συνεδρίου
μετειχε των Ῥωμαίων, παν εὐθέως γουνται το λε- γύμενον - τούτου πιστω. ἐγω δε φημὶ μεν δεῖνο οὐκ ἐν μικρω προσλαμβάνεσθαι τὴν του συγγραφέως πίστιν, οὐκ αὐτοτελ δε κρίνειν, το δε πλεῖον is ἐξ αὐτον των πραγμάτων ποιεῖσθαι τους ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας.
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ του γε Ῥωμαίων καὶ Καρχηδο ενιων πολέμου, τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεfθεν ἐποιησάμεθα, νομιστέον προτον μεν αἴτιον γεγονέναι τον re Ἀμίλκου θυμον του Βάρκα μεν ἐπικαλουμένου, πατρος δε κατὰ φύσιν Ἀννίβου γεγονύτος. ἐκεῖνος γὰρ οὐχ ηττηθεὶς τω περὶ Σικελίας πολέμω τη φυχη, τω δοκεῖν αὐτος μεν ἀκεραι διατετηρηκέναι τὰ περὶ τον Ἐρυκα στρατόπεδα ταῖς ορμαῖς ἐφ' ων αὐτος acήν, διὰ δε τὴν ἐν τη ναυμαχία τον Καρχηδονίωνήτταν τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας, ἔμενεν ἐπὶ της ὁρμῆς, τηρον ἀεὶ προς ἐπίθεσιν. εἰ μεν οὐ μη το περὶ τους ξένους γενετο κίνημα 8 τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως αν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο η καὶ παρασκευὴν πραγμάτων, σον ἐπ ἐκείνω προ- sκαταληφθεὶς δε ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς εὐτούτοις
353쪽
10 καὶ περὶ ταύτας διέτριβε τὰς πράξεις. ' μαίων δὲ
μετὰ το καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον, τομεν προτον εἰς παν συγκατέβαινον, πολαμβάνοντες I84. αυτους νικήσειν τοῖς δικαίοις, καθάπερ ἐν ταῖς προ sa ταύτης βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ων χωρὶς Οὐχ οἷόν τ' ὴν συμπεριενεχθηναι δεύντως οsτε τοῖς νυν λεγομένοις ἴτε τοι μετὰ ταυταχηθησομένοις ὐφ' μον πλὴν οὐκ ἐντρεπομένων των ωμαίων, εἴξαντες τη περιστάσει, καὶ βαρυνύμενοι μεν, Οὐκ io ἔχοντες δε ποιειν ουδέν, ε εχώρησαν Σαρδόνος συνεχώρησαν δ' εἰσοίσειν ἄλλα χίλια καὶ διακόσια τά- 196 λαντα προς τοι πρύτερον, ἐφ' - τον πολεμονι ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοι καιροῖς. δι και δευτε- ραν μεγίστην δε ταύτην θετέον αἰτίαν του μετὰ 156ταοτα συστάντος πολεμου. Ἀμίλκας γὰρ προσλαβον τοις ἰδίοις θυμοῖς τὴν επὶ τούτοις οργὴν των
πολιτον, ως θαττον του ἀποστάντα των μισθο-
φύρων καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τη πατρίδι τῆν ἀσφάλειαν, εὐθεως ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ κατὰ aο τὴν Πηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταύτy χρήσασθαι παρασκευ προ τον κατὰ ' μαίων πολεμον.
6ην δὲ καὶ τρίτην αἰτίαν νομιστεον, λέγω δε την εὐροιαν τον κατ 'βηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις ταύταις γὰρ ταῖς χερσι πιστεύσαντες εὐθαρ 25σος ἐνέβησαν εἰς τον προειρημένον πύλεμον. Dτι δ' μίλκας πλεῖστα μεν συνεβάλετο πρις
την σύστασιν του δευτερου πολέμου, καίπερ τετελευτηκως ἔτεσι δέκα πρύτερον τῆς καταρχης αὐτου, πολλὰ μεν αν Γροι τις εἰς τουτο σχεδον δε πρbiso 11 πίστιν ἀρκουν ἔσται το λέγεσθαι μέλλον. καθ ους
354쪽
225 γὰρ καιροὐς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας - Ῥωμαίων τέλος ἐκ της πατρίδος ἐξεχώρησε καὶ παρ' Ἀντιόχω διέτριβε, τότε Ῥωμαῖοι συνθεωρουντες δη τὴν Αἰτωλον ἐπιβολὴν ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς προς HAντίοχον, βουλήμενοι μὴ λανθάνειν σφας τὴν του
βασιλέως προαίρεσιν. οι δε πρέσβεις, δροντες τον 2 Ἀντίοχον προσέχοντα τοις Αἰτωλοῖς καὶ προθυμον ὁντα πολεμειν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον τον Ἀννίβαν, σπουδάζοντες εἰς ποψίαν ἐμβαλεῖν προς το --
1 τίοχον δ καὶ συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρἈτου χρόνου, καὶ του βασιλέως πύπτως ἔχοντος ἀεὶ 185. καὶ μαλλον προς το υννίβαν, ἐγένετ τις καιρος Δ ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν ποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αυτοῖς. ἐν καὶ πλείους ἀπολογισμους 4 15 ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος ἐπὶ το τοιοsτο κατήντησε, δυσχρηστουμενος τοῖς λόγοις ἔφη γάρ, καθ 6δν καιρον ὁ πατὴρ αυτο τὴν εἰς βηρίαν ἔξοδον
μέλλοι στρατευεσθαι μετὰ των δυνάμεων, ἔτη μεν ἔχειν ἐννέα, θυοντος δ' υτο τω ι παρεστάναι 197. παρὰ τον βωμόν. ἐπεὶ δε καλλιερήσας κατασπείσαι ετοις θεοῖς και ποιήσαι τὰ νομιζύμενα, τους μεν
ἄλλους τους περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι κελεsσαι μικρόν, αυτον δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλο- φρύνως εἰ βουλεται συνεξορμα ἐπὶ τὴν στρατείαν.
25 ἀσμένως δε κατανεύσαντος αυτου, καί τι καὶ προσ- 7αξιώσαντος παιδικος, λαβόμενον της δεξιας προσαγαγεῖν αυτον πρις τον βωμιν καὶ κελευειν ἀψάμενον των ἱερον μνυναι μηδέποτε Pωμαίοις ευ- νοήσειν Ἀα- Ουν εἰδύτα σαφος ξίου ονυν-83 τίοχον, ως μεν αν τι δυσχερες βουλεύηται κατὰ ' μαίων, θαρρεῖν καὶ πιστευειν αυτον συνεργον
355쪽
226 1. III. INITIA BELLI PUNICI II.sεξειν νομίζον ἀληθινώτατον. ἐπὰν δε διαλύσεις φιλίαν συντίθηται προ αυτούς, τύτε μὴ προσδεῖσθαι διαβολης, ἀλλ' ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι. 12 - γα τι πραξαι κατ αυτον ο δυνατb εἰη ὁμεν ουν Ἀντίοχος ἀκούσας, καὶ θύρας αὐτοπαθῖς, εαμα δ' ἀληθινος εἰρησθαι, πάσης της προsπαρχού- σης ποψίας ἀπέστη. της μέντοι γε δυσμενείας της Ἀμίλκου καὶ της λης προθέσεως ὁμολογοέμενον
θετέον εἶναι τουτο μαρτύριον, ς καὶ δι αυτον φανερδν ἐγένετο τον πραγμάτων. τοιουτους γαρ ορθροὐ παρεσκεύασε ' μαίοις Ἀσδρούβαν τε τον της θυγατρο ανδρα καὶ τον αυτο κατὰ νύσιν υἱ- Ἀννίβαν στε μὴ καταλιπεῖν περβολὴν δυσμενείας. 4 Ἀσδρούβας μεν ουν προαποθανδε οὐ πασαν ἔκδηλον ἐποίησε τὴν αυτο πρόθεσιν, Ἀννίβα δε παρί- ab δωκαν οι καιροὶ καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πα-6τρωαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. δι καὶ τους ἐπὶ
πραγματων ταττομένους χρὴ ct τοιούτων οὐδενbiI86. μαλλον φροντίζειν Δ του μὴ λανθάνειν τὰς προαιρεσεις τον διαλυομενων τὰς ἔχθρας η συντιθε is 198. μενων τὰς φιλίας, πύτε τοῖς καιρος εἴκοντες καὶ ποτε ταῖς νυχαῖς ττώμενοι ποιουνται τὰς συνθη-6κας, να τους μεν ἐφεδρους νομίζοντες εἶναι τῖν καιρον ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δε πιστεύοντες, ῶς υπηκύοις φίλοις ἀληθινοῖς, παν- παραπῖπτον 25α τοίμου παραγγέλλωσιν. Aἰτια μεν ου του κατ Ἀννίβαν πολεμου τὰς
προειρημένας γητέον αρχὰς δε τὰς μελλούσας λέ- 13γεσθαι. μαρχηδονιοι γὰρ βαρέως με ἔφερον καὶ
τὴν περ Σικελίας ῆτταν, συνεπέτεινε δ αυτον τὴν ργήν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, τὰ κατὰ Σαρ-
356쪽
Ι. III. INITIA EI II PUNIC H. 227 δύνα καὶ το των τελευταῖον συντεθεντων χρημάτων
πληθος. διόπερ αμα τω τα πλεῖστα κατ' Tβηρίαν ὐφ'--οὐ ποιήσασθαι προς παν τοίμως διέκειντοτο κατὰ ' μαίων ποδει-ύμενον. προσπεσούσης 3 ουν της Ἀσδρούβου τελευτῆς, ω μετὰ τον μίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν τα κατὰ την Ιβηρίαν το μεν προτον ἐκαραδύκουν τὰς των δυνάμεων ὁρμάς α 4ικομένης δε - αγγελίας ἐκ των στρατοπεδων τι συμβαίνει τὰς δυνάμεις ὁμοθυμαδιν ηρῆσθαι στρα-io τηγον Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες το δη- μον μια γνώμη κυρίαν ἐποίησαν τὴν των στρατοπέδων ψεσιν Ἀννίβας δε παραλαβῶν τὴν ἀρχὴνοευθέως ωρμησεν ως καταστρεψομενος το των ωκάδων θνος ἀφικύμενος δε προς Ἀλθαίαν τὴν βα-ra ρυτάτην -- πύλιν κατεστρατοπέδευσε. μετὰ δε 6ταλα χρησάμενος ἐνεργοῖς μα καὶ καταπληκτικαῖς
προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε της πύλεως. - συμβάντος ι λοιποὶ γενύμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαναυτοις τοι Καρχηδονίοις ἀργυρολογήσας δε τὰς 2 πόλεις, καὶ κυριεύσας πολλον χρημάτων, κε παραχειμάσων εἰς Καινὴν πολιν μεγαλοψύχως δε χρη-8σάμενος τοις ποταττομενοις, καὶ τὰ μεν ους των 19s. ὀψωνίων τοις συστρατευομενοις, τὰ δ' υπισχνούμενος, πολλὴν sνοιαν καὶ μεγάλας ἐλπίδας ἐνειρ 187. 25 γάσατο ταῖς δυνάμεσι. - δ' ἐπιγινομεν θέρει 14 πάλιν ὁρμήσας ἐπὶ τοὐς μακκαίου Ἐλμαντικὴν μεν α ἐφύδου ποιησάμενος προσβολὰς κατέσχεν, Ἀρβουκάλην δε διὰ το μεγεθος της πόλεως καὶ τοπλῆθος, ἔτι δε τὴν γενναιότητα των οἰκητύρων,3 μετὰ πολλης ταλαιπωρίας πολιορκωας κατὰ κράτος εἱλε μετὰ δε ταυτα παραδόξως εἰς τοὐς μεγίστους 2
357쪽
228 L Π ΙΝΙΤΙΑ VIII PUNICIMI.ῆλθε κινδυνους ἐπανάγων, συνδραμύντων ἐπ αυτον των Καρπησίων ο σχεδον ἰσχυρότατύν ἐστιν ἔθνος των κατ Ἀκείνους τους τύπους, μοίως δε καὶ των
ἀστυγειτύνων ἁθροισθέντων ἄμα τούτοις, s ηρέθισαν μάλιστα με οἱ των υλκάδων φυγάδες συνεξέκαυσαν δε καὶ των ἐκ της Ἐλμαντικῆς οἱ διασω-4θέντες προς ους εἰ μεν ἐκ παρατάξεως ναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι διακινδυνεύειν, ὁμολογου-5μένως ν ττήθησαν νυν δε πραγματικος καὶ νουνεχος ἐξ ποστροφης ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου, io καὶ προβλημα ποιησαμένου τον Ἀγον καλούμενον ποταμόν, καὶ περὶ τὴν του ποταμου διάβασιν συστησαμένου τον κίνδυνον, ἄμα δε συγχρησαμενου συναγωνιστη τω ποταμ καὶ τοῖς θηρίοις οἷς εἶχε περὶ τετταράκοντα τον αριθμύν, συνεβη τὰ λα 156 παραδόξως καὶ κατὰ λόγον αὐτω χωρησαι. των γαρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους τύπους βιάζεσθαι καὶ περαιοοσθαι τον ποταμόν, τ μεν πλεῖστον αυτων μέρος διεφθάρη περὶ τὰς ἐκβάσεις, παραπορευομένων των θηρίων παρὰ το χεῖλος καὶ ad 7τους ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανύντων πολλοὶ δε κατ αυτb τον ποταμιν - των ππέων ἀπώλοντο, διὰ το κρατεῖν με μὰλλον του ρεύματος
τους ππους, ἐξ περδεξίου δε ποιεῖσθαι τὴν μάχην τους ἱππέας προς τους πεζούς. τέλος δε τοsμπαλιν as ἐπιδιαβάντες οἱ περὶ τον Ἀννίβαν επὶ τους βαρβάρους ἐτρέψαντο πλείους et δέκα μυριάδας ἀνθρώ- Q. Ἀων. ωνήττηθέντων ουδεὶς ἔτι των ἐντbς πβηρος ποταμο ὐαδίως προ αυτοὐς ἀντοφθαλμεῖν ἐτόλμα 10 πλὴν Ζακανθαίων. ταύτης δε της πόλεως ἐπειρει
κατω δύναμιν ἀπέχεσθαι, Ῥουλύμενος μηδεμίαν
358쪽
ἀφορμὴν ὁμολογουμένην δουναι το πολέμου ' - 188. μαίοις, ω ταλλα πάντα βεβαίως φ αυτον ποιη- σαιτο κατὰ τὰς Ἀμίλκου του πατρις ποθήκας καὶ
in δὲ Ζακανθαῖοι συνεχος ἔπεμπον εἰς την 15 Ῥώμην, ἄμα μεν ἀγωνιῖντες περὶ σφον καὶ προορώμενοι τι μέλλον, αμα δε βουλήμενοι μη λανθάνειν ' μαίους τὴν γινομένην εὐροιαν Καρχηδονίοις των κατ δεβηρίαν πραγμάτων. 'Pωμαῖοι δέ, 21 πλεονάκις αυτον παρακηκοότες, τοτε πρεσβευτὰς ἐξαπέστειλαν του ἐπισκεψομένους περ των προσπιπτύντων. Ἀννίβας δε κατὰ τους αυτους και-3ρους πεποιημένος φ αυτον οὐ προέθετο, παρηναμις μετὰ των δυνάμεων παραχειμάσων εἰς Και- ab νὴ πήλιν, τις ς αν εἰ πρόσχημα καὶ βασίλειον ὴν Καρχηδονίων ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ιβηρίαν τύποις. καταλαβῶν δε τὴν παρὰ των Ῥωμαίων πρεσβείαν, εκαὶ οὐ αυτον εις ἔντευξιν, διηκουε περὶ των ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι μεν ουν διεμαρτύροντο Ζακαν-620θαίων ἀπέχεσθαι, κεῖσθαι γὰρ υτους ἐν τη σφετέρα πίστει, καὶ τον Ιβηρα ποταμον μὴ διαβαίνειν κατὰ τὰς ἐπ' Ἀσδρούβου γενομένας ὁμολογίας. 4 6 δ' Ἀννίβας, τε νέος μεν - πληρης δὲ πολεμικης ὁρμῆς ἐπιτυχὴς δ' ἐν ταις ἐπιβολαῖς, πάλαι δὲ παρ- ωρμημένος προς τὴν κατὰ ' μαίων χθραν, πρις 7μεν ἐκείνους, ως κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς ἔμπροσθεν χρύνοις, στασια- ζύντων incta. λαβύντες την ἐπιτροπὴν εις, δια- 20I. λοσαι αδίκως ἐπανέλοιντ τινας των προεστώτων so ους οὐ περιύψεσθαι παρεσπονδημένους πάτριον γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις το μηδέν των ἀδικουμένων
359쪽
8 περιοραν προς δε Καρχηδονίους διεπέμπετο, πυνθανύμενος τί δει ποιεῖν, τι Ζακανθαῖοι πιστεύ--τες τη Ῥωμαίων συμμαχία τινὰ των φ αυτους s ταττομενων ἀδικοοσι καθύλου δ' ἡ πλήρης ἀλογίας καὶ θυμο βιαίου δι καὶ ταῖς με ἀληθιναῖς sαἰτίαις - ἐχρητο κατέφευγε δ' εἰς προφάσεις ἀλύγους ' περ εἰώθασι ποιεῖν οἱ διὰ τὰς προεγκαθη I8s. μένας αυτοῖς ορμὰς λιγωροοντες το κανήκοντος. 10 πύσω γαρ ην ἄμεινον οἴεσθαι δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοθναι σφίσι Σαρδόνα καὶ τους ἐπιταχθέντας ἄμα is ταύτη φύρους, ους τοῖς καιροῖς συνεπιθέμενοι πρύτερον ἀδίκως παρ' αὐτον ἔλαβον - δε μή, φάναι 11 πολεμησειν νυν δε τὴν μεν οὐσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπον, τὴν ir υ υπάρχουσαν περὶ Ζακανθαίων πλάττων, ου μένον ἀλόγως, ω δὲ μαλλον 1512 ἀδίκως κατάρχειν ἐδύκει του πολέμου. οἱ δε των ' μαίων πρέσβεις, τι με εἴη πολεμητέον σαφος εἰδοτες, ἀπέπλευσαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια 13θελοντες ἐπιμαρτύρασθαι κἀκείνους' ου μὴν ἐν Ιταλία γε πολεμήσειν ηλπισαν, ἀλλ' ἐν βηρία, χρη- πσεσθαι δὲ προς το πόλεμον ορμητηρίω I Ζακανθαίων πόλει.
16 ι καὶ προς ταύτην ἀρμοζύμενοι τὴν πόθεσιν συγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι τὰ κατὰ τὴν Πλυρίδα πράγματα, προορωμένη διdτι μέγας ἔσται. ακαὶ πολυχρόνιος καὶ μακρὰν ἀπο της οἰκείας ὁ πω
λεμος. συνέβαινε γὰρ κατ' ἐκείνους τους καιρους Θημητριον τον Φάριον, ἐπιλελησμένον με των προγεγονότων εἰς αὐτον εὐεργετημάτων π Ῥωμαίων, καταπεφρονηκύτα δε πρύτερον μεν διὰ - - ἀπο Γαλατον, τότε δε δια τον ἀπο Καρχηδονίων
360쪽
L. III. RES II LYRICAE. 231φόβον περιεστ α ' μαίους, πάσας δ' ἔχοντα τὰς agog ἐλπίδας ἐν τη Μακεδόνων οἰκία διὰ το συμπεπολεμηκέναι καὶ μετεσχηκέναι των προς Κλεομενη κινδύνων Ἀντιγύνω, πορθεῖν με καὶ καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ τὴν Ἱλλυρίδα πύλεις τὰς π ' μαίους ταττομένας, πεπλευκεναι δ' ἔξω του Λίσσου παρὰ τὰς συνθήκας πεντήκοντα λεμβοις καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς των Κυκλάδων νήσων εἰς δ βλέπον- ιτες ρωμαῖοι, καὶ θεωροῖντες ἀνθοῖσαν τὴν Μακε-io δύνων οἰκίαν Ἀσπευδον ἀσφαλίσασθαι τα προς ωτης ταλίας, πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι μὲν τὴν Iλλυριον γνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δε καὶ κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν τὴν I90. Θημητρίου διεψεύσθησαν χε τοῖς λογισμοῖς Ἀ15 κατετάχησε γὰρ αυτοὐς Ἀννίβας ἐξελων τὴν Ζακανθαίων πόλιν. καὶ παρὰ τομο συνέβη τον πύλεμον εοὐκ ἐν βηρία, προς αὐτ δε- Ρώμη καὶ κατὰ
πασαν γενέσθαι τὴν ταλίαν. οὐ μὴν ἀλλα τούτοις χρησάμενοι τοι διαλογι-7s σμοῖς ' μαῖοι μεν π τὴν Δραίαν Λεύκιον τον
Αἰμίλιον ξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως επὶ τὰς κατὰ τὴν Tλλυρίδα πράξεις κατὰ το προτον ἔτος της κατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς λυμπιάδος Ἀννίβας δε Πμετὰ της δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ τῆς Καινης πύ- ο λεως προηγε, ποιούμενος τὴν πορείαν ἐπὶ τὴν ἡ κανθαν. 4 δε πύλις ει κειται με ἐπὶ τ προς 2θάλατταν καθήκοντι πρύποδι τῆς ρεινῆς τῆς συναπτούσης τὰ πέρατα τῆς βηρίας καὶ Κελτιβηρίας, απέχει δε της θαλάττης εὐεπτὰ στάδια νέμονται aso δὲ χώραν οἱ κατωκοοντες αὐτὴν πάμφορον καὶ διαφέρουσαν ἀρετη πάσης της Tβηρίας. 4 με παρα-