Deipnosophistarum, libri quindecim. Ad editionem Lugdunensem postremam emendatius expressi. Accedunt Villebrunii interpretatio gallica et notae itemque Isaaci Casauboni animadversiones integrae

발행: 1796년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

nonianis notatio a superiore. In versu Antipnanis scribo Φαιγίνδα παίζων ρει ἐς Φαικκίου, non θῆις, propter metrum noli ἐν sed ge aut ut εο διδασκαλ φοιταν. At ponere ἐν pro εἰς Doruni est, non Atticoriani suis no Xenus pocta cornicus, una ait mox do Co insula. Θεους γαρ αἰ Q 8 σο φέρειν, videtur deos appes lare nomine Coos, qui virtute fisa coelum sibi aperiremini. Sic propter ac nun et Herculei dictae lini nouae φέρε in ut ostlapud Dicaearcnuim. Con instilant m senos aliquot tuli ite viros, testis iustoria Coiis quippe Hippocrities, ii vir', si quis unquam mortalium vetera dicta fidein secit: laonio nonain deus. Natus inidem Ptolomaeus niladelpnus, immortali memoria princeps dignissunus Mox lego et stippleri, non ex liDris, sed ing nu coniectiara: - 4. di εὐρυθμία, ο τ ηθος, 's ταῖς si τε χάρις οση ' Θω et πραττει ξ λέγειν ἐφαίνετο. rae mutamus in diti lcctione et aae de nostro ali-cinatis, speramus acquis lectoribus probati in ira Legis inus etiam Πέρας ἐς καλλους. γὀρες, non Πέρας ἔτι. Graeci ut seminam pulclaritudinem aut tonaporantiam de- Dotent, ρος καλλους aut σωφροσύνης solent licere i sieaecipitur ni το πέρας. De Ctesibio, spnaerista insigni scribit Amonaeus: κα πολλοι συναπεδυοντο αὐτω, id est, et ni niti cum eo se exerceuant ataue in pilae lusus certi men cum ipso descondebant. Etsi proprie ἀποδύεσθαι id scyricat, io expressit alec impius ), tamen illa ambages sunt inutiles est ineptae: nam a consequenti

riti nominum.

tmendati aut Eustrat aliquot loci ex Homero. Salis Orion Phaeacum. ληκεῖν. 4πλοποίία. μαρομνημονικον ἀμάρτημα. Quaecun*1 Athenaeus multis hujus dri a ni domortuus et institutis neroum Homericorrum disputa

72쪽

sa I. CASAu BONI ANIMADv IN ATHEN. dentia oriani ex eo Dioscoridis libro desumpta, de quo

cap. VIII. si xiiiiiis. Sed iae usus a primo auctore erunt exposita, in pauca verba noster contraxit. Frustra vero

ista alit spere posse intelligere, cui notum probe Holneri utria nulli poenia nonia erit. Quod cum neglectum sit, ut res argirit, hi interpretibus, urari nemo dehot, nulla ipis in no argunte nis et ignorasse et pe casia. Exeniplo illa sunto, quae de variis saltationibus apud podiana auctor nic commeniores Ait igitur Atnenaeus Οι Φαίακες δὲ παρ μήρω και νευ σφαίρας άρχουν-em Viri doctis. si ista sitntiante nos interpretati D, nulla in istis verbis inomia suboluit Nobis latere ulcus

videtiar: nam miri duo in genΡriani saltationes Pnaeacibus poeta tribuat cuin pila, et sine pila, non dubitanius, aut utrit isti tatutionis mentionen secisse inenaeum, aut, si ali ius tantum ejus potius, qua cum pila exemcebatur. main in novum avi inmani, saltasse Pnaeacas

absque pila QMiritu potius, clicat aliquis, quod et inficilius et rarius et ali sit jucuiusus, id narra: ita

simul lusisse naeacas et saltasse. Quare ita scribsimus et

καλανευ σφαλα κα μετα σφαίρας ωρχοῦντο Maerulationem constrinant eouentia velit a quae ad Altationem per

tin0nt την μετα σφαίρας Rus descriptionem habes apiuisuirimunt vatena Oδυσσ. . abi reperies αρφέ' ἀμειβο-μDω, quae verba exponit hoc loco Amenaeus. Ibi est etiana vox ληκεῖν, is qua sic noster: αλλων έφεώτων κα ἐπικροώγτων τοῖς λιχανοῖς δακτύλοις, ο φησι ληκεῖν hoe est astantiluu diris, re dieitis in bus pia Hum rartibus, quod pocta dies ληκεῖν. Homerus: in κουροι δ' ἐπελήκεοναλλοι, F ότες κατ αγωγα πολὐς υπὰ κόμπο ὀρώρει. cur placeat auctori, Nota osse κροπεῖν τοῖς λιχανοῖς δακτυλοις, manus alterius indice digito, quem λιχανο, vocant Graeci palmam alloius tundere neque video equident caias. sani, neque puto ullam esse. Nam ληκεῖν Ionicum est pro λακεῖν. Hoc autem manifeste sectitium verbum est ut κτυπειν, πιπεῖν, ψοφώῖν, σμαραγεῖν, κελαρυζειν, φλοῖ-σme et alia multa. Monstri simu est, quod vecto λιχαζειν fingit isto loco eruditiss. Dalecampius ). Subaicit auctor κέ si τῆ πλοποιει ἐν παιὀος κοαρίζοντος

Apud Homerum Pliaeaces absque pilae lusu saltatant.

73쪽

tes et in armoraD fabricritione uer est ιrnm ptisante alutansertas manibus eum intra et histitione pedes agitabant.

poeta sunt verba λια8.4. Τοῖσιν δ' ἐν μέσσοισι πάr φόρ- μγγ λιγεψ μεροεν βαριζε, λίνον ' πο καλον ειδελετταλις φωνν τοὶ ὀ ρήσσοντες μαρτν ολπν τ ιογμωτι Atlaenaeus legit ὀρχηθμω τε ποσὶ σκαίροντες ε ποντο. is nescit, nanc istius napsodia partaeum peculiariis p. 4 Eae πλοποιίαν eae solitani appellaria Tainen interpre- longe aliter eam vocem accepere etiam paulo poriti prorsus viris doctis indigno eri ore. In priora hiis editionibus erat scriptum ἄλλοι δ' ἐν μαγία, idque probatum interpretibus '' . Nos ex ipso sonte scripsi nitis αλλοι Mos Miramur anaen, aliter in onanibus MSS. naueri. Sed non dubitannis, vertim esse, quod na nobis venitia naentem. Nam Athenacum scripsisse censo naus ἐν αρμονία via te illa insena lectio ἐν μανία fluxit postealaam semel vocis αρμονία syllana prima sui deperdita et intei

tem. Solet auctor, curri veterum poesariana locos desciitit, obscuriores voces interitum Omittere, aut notioribus commutare. Sic igitur pro μαρτν maarri dictionem varie interpretantur veteres magistri, dixit aut συ, αρμ. quo etiam nunt explicat το μαρτῆ

acquus poeta scnoliastes Turi eri editio pro σκαιρον te

set ευ ίρουν, operam dabant. Non assentior, et omnino tectum est, quod edi simus usurpat onini poeta verba, ut in sicavimus Hyporchematicae podseos et saliationis aetores duos fuisse Athenaeus scribit Xenodanaum et piadarum de utroque plura in I de naus Plutarchus, Nilae inter hauc αλλοι δὲ Ξενόδαμον πορχηματων ποι-- γεγονέναι φασὶ, κα ου παιανων καθαπερ Πρατίνας. ήστου δε τοῦ Σενο φαμ απομνημονεύεται ἔσμα, o δε φανε λυπόρχημα κέχρηται δὲ τω γένει της πο*σεως ταώτης καὶ Πίνδαρος Xenophontis locus prolixeis auctor dein scriptus initio sexti Ἀναβ legitum non auton l. VII., quo tamen rejicit nos Athenaeiis nam convivium apud Seuthana regem eo libro deseritatur. Sed auctoris hujus mentoria alio loco plura. Illud vere ab eo dictum ab interpretissius pessime acceptuin poetam in Hopim

poeia solemnitia nuptiarum tibias admovere. Sic pod.

74쪽

LUationes super nguis ἐπιλείειν. Erato η chari uos inferend matulas in triclinia, et capi tibi a illidendi. Plauti et Demost enis lori Elustrat j.

λακκοπρωκτία αμσος νομα pro αμα. Verum nationem fusus. ιτα Homerici nerops , ait Amenaeiis σπένδουσι κή ἐπὶ ταῖς γλασσαις ἐκ τῶν δείπνων απιόντες, id est, fotiri farere ma-

rones se per inoris, cum e convivis frederent. Unguas intelligo, quas Mercurio adolentini votori itistitiam. Ocri vertunt γλώσσαις ob Iinguae minererutri nequeenini montinerant vorsculi istius maxuni vanam Γλώσσας

δ' ἐν πυρὶ βάλλου, ανιςαμενοι δ' ἐπέλειβον. .id λείβειν nisi πέ, δειν ἐπ γλώσσαις Non prouo rato a Maenis einunciat i0neni paulo post commemoratam Homericlitassis versus M τα ευφροσύνη μεν χν, κακότητος ἀπίσης. Probo, ut e lituni est in nostris libris hodie: Η στα ευφροσύνη D χν κάτα δημον απαντα. Eleganter et plane μηρικως pro κατων δημον απαντα. Pnaeacas diis enaros suisse, ex Nausicrate auctor scribit Poeta isto sest coniicius non semel Amenaeo nominatus Sed cur in ac re alius testinionio potius, quam Iloinorico utitur Nam in VII. Ulyss gloriatur Alcinous, non solum amicos . sed etiam cognatos illis essetnaeacas sitos ἐπε σφισιν ἐγγύθεν ειμεν, inquit illo. In descriptione πεττείας procorum praeferunt libri quidam, non κέ κληρου μὲν τον λαχόντα, - καὶ κληρμμένων τον λαχόντα. Alii κα κλη ρω μὲν τον λαχόντα. Utruinque ii runt Graieci . et κλήρωλαχεῖν et λαγχανει κληρώμενον. Deinde scribe ex Eustat si molioribus libris ἐκκρίσειε πρίσα τη ψηφον Πηνε

λόπhri citi statim pro ἐντευθεν βαλεῖν την ἐτέραν scripti

75쪽

quidam πν ἐαυτου Turnet Peditio τῆ ἐτέρα. Deinde it rum ex ii statino scribo τον δ' Εὐρύμαχον πλε. στας εἰλ είναι νίκας ταμ τῆ παβι . In e litis d sideratur το νίκας. vox prositis necessaria. Dummissi, quod . ititur, καὶ

itas convivantibus intor alia in strii monta polae it luxus etiam inatulae. Has saepe, ut: incaluiss)nt, in capita in Vieem sibi illidelian 'ale illitii Dcnrosthenis: si εουρουν τε ἡμῖν vi ταλαμίδας κατε ηγνυον. Ita legitii latu locus apud Eustainium. Est autem petitus cxia summi orato, iis, an actionen iniuriariam continet advolas Cononem. Plittatus Captiveis: - spιi colaphos raperi Pons dira tir . Gingique artat ire pi/t. Propior a licti alii parasti apud eundoni festivissinium poestani duri pitoms: quae tamen veria uinctissim viri expostierunt longe ali- et plane inimiice. Mos auten infercnssi in triclinia matulas a F,Vna ratis, gente insani et omnis genor is tu Xus magistra orium laabuit, narrante Athenaco l. XII. Aestnyn et Sopnoctis descripti versus noc loco ea stant intorio similitudinc, ut alteriin alterius inllitis vel igiis, natumsinorem via licet grandioris, negari non possit. Quod mirum, non videbit tir, tu apud Clornent. t Euseb τὰ περ κλοπῆ. veterum Gniectae scriptorum legerit. In primo Soplaoclo αμφὶ Θυμ valet αμφ' ἐμοὶ, ut ex conti pa-nitione estnylei constat Mini videbatur σκληρα φρασις, et genio Opnoctis ου πρέ-νσα sed non aliter scrimini inveni aptis Eustainium 8. ρ. Noli vero putare, eam scribit Amenaeus, μολις τον πρωτον εἰσηγημαμενοντο της αμβος νομα ἐπαληττει, de nomine αμὶς loqui a ctorem et eo, qui primis id nomen excogitavit prore. Non de vocabulo, sed de re scnst Eupolis lioc est, de eo, qui primit inter pocilla matulam poposcit. Ita interpretor in ejus versu: τίς εἶπεν ἀμμα παμπρωτος. Sic erit illud veram Πολλήν, λακκοπρωκτίαν - μῖν - ubi perperam e situm ἐπίσταF μ. pro sαιτο.Seiat inolit, ille, qui primus morem τοῦ ἐπιπLειν, nocest, poscendi majoribus poculis finita coena, et in triclinia mariatas inserendi exemplum dedit, se invenisse et εἰς re βίου invexisse magnani ovscoenitatem et turpitudincni. λακκοπρωκτίαν, facta ad Laconum nomen clusone, fixit

76쪽

56 I. C, Ausorri ANIΜADU IN ATII EN. pro ευρυπρωκτίαν. Quod notum iid sit , et qui inis competat proprie hic non illud, aan quod diximus, significat. Ut redeant undo sum digridissus, hoc it: veritin s Eupolitas reprehensionem sic accipi inius, ut ante diximus. At illi, qui nosne tantum αμίὀος invenit pri

imas, tae potest tiro exprobrari ευρυπρωκτία; Igitur insuperioribus Auicnaci verbis, της μίδος νομα more Atticoriana positu ni pro τὴν αμίδα sicut το ηβαίων νομα

Ἀλέξαγδρός ποτε εἰς Κακισχιλίους /γεμόνας ἐκάθισεν ἐπὶ ὀίφρων αργυρων Pro qua tringentis ait sex titillia Invenimus etiam nos in quibusdam MSS. loco vocis ἐπιων M. εἰς ζ hoc est, xio min et septem. De ror, undenae tanta Dioruni clivorsitas nam mutatione nugna opus, ut duae istae lectiones concilientur. Porro veri*nium quod Outa vallio Asa enaeus, vel potius Dio

coridos, priscos mortalos sibi ipsos iasinistriisse, et, ut hic dicitur elegantissinio, αυτοδια νίαν σκησαι. Vellem istius venisset ui mentem sumitio illi ruisicio meo incomparabili vim , qui in Homeri criminatione hoc quoque inter alia et o icit, quod Achillem inducat serviba

suope munera obeuntem . ninavero si crimen hic ullum adniissuin seculi, non poetae, minae est: sunt enim

vixisse una homines sacrae testantur litorae, vetus τῶν σωθεν historia comprobat. De Aestille voto hoc O nus debet nurrum liseri, quia nossalus suit, quam Mntem antiquae triplicitatis tenacem fuisse, et supra caeteras adamast cxorcuisseque την αυτοδιακονίαν, docent scriptorcs. Auctor anonyuius, cujus exstant moribusserimones Didam Dorici: Θεσσαλοῖσι καλον, ω ,πως

ἐκ ταλαγέλας λαβόντι αυτώς ὀαμάσαι, κα- τώ θέας βῶς τε j3όντι αὐτως σφαῖαι κοψ ἐκδεῖραι, κοὐ κατακόψαι ἐν Σικελία δε αἰσχρον, κοὐ δώλων ἔργα initi Π .los bon

stum est , si quas equos et mulos ex iarnunt rapiat, ei nu

77쪽

His, et niustreium Immis Arem dixit auctor, p. 44.bnim nonum Iliadis designans, cui nomen Λιταί. Inter . pretes tam suere peregrini in literis, ut id nescirent D. Antipnanis versuum ita scribe: ἴτω ερεον τι Hama θερμον νωρ. CAPUT DE cIΜU Q Uam Trum. Planae Venereae. Sandrocottus. υτικα δυνάμεις.

Contraria esseratu Iusdem plantae ορνεις gallinae.

Salacitas eiu avra κάλλος, unguentum Coronarum Homerio non meminit. τιαιεῖς - Ωρεῖται.

Τneopnrastus, ait auctor, ἴτω τινας χευτικαε ιυναμει εἴναι. ς κω μέχρις ἐβδομ οντα συνουσιῶν ἐπιτελεῖν noc est eam esse e ludam herbae fae starem vires iurenerrans Menssi uriptis no coitu Itiret libido. δυνα-m vertit Dalecampius me amenta. Sed Venerear ne lum, de qua sonticua Theoptarastus, quis vocet indu mentum ' quanquam φάρμακον recte dixeris. 1ta eniim Graeci nominant, Galeno auctore, παν, , τι περ α ξόλλοιωτιαον της φυσεως Vocis Latinae alia notio atquerat . Si dixit Clirysippus l. V. de laonesto et volupta-la ὀυνάαεις βρ τικά κω συνουσιαςικάς. 1 oprie δύναμις

es acultas alicui rei indita in is et similibus locis res ipsae voeantur δυνάμεις Polybius i. VIII. κή γαρ ην,

ιδ αμις κ των παρ αὐτον τον καιρον πολλυουσων Scribit vero neopnramis, eam nervam, cujus neque nomen,

deque speciem posuit, ab Indis quodam filisse in Graeciam

allatam. In libris Indicarum navigationum aliquot nor-bariam iiiiiiii virtute praeditariun historiam reperias, cujusmodi sunt anasiani est optum), agnacat, inimi Orsve lictet, al1a . Sandrasteouus is est, de quo Strado, et nos olim ad illuni nam alii Androcotium indigerunt: Sandrop)cron Dalec. noscio unde nam aliter noc nomen eorruptum in pri'ribus editionidus tramini mendam

78쪽

talis recte conemrat. Scribo autem ποστελεῖν πινας δυνάμεις στυτικας, non, ut hodie logittar in omnibus, στυπτικάς. - cnim ista adstringentia An quia τονωτικαὶ sunt. piae adstrin Ionisi vim trabent, ideo existimandum ad Venerunt proniores sis nOinines fieri Nugae nugacissiniae Nam dubiuna non est, scripsisse Atlacnaevi δυνάμεις στυτικας, nocis herbas uatas aptas ad numnum arrigesidum id enim est στύειν' undo στύματα μισεῖν ot αστυ- τος ο ιος aluta iniis libris. Sic neoplar astus miraculosam illam liorbani desciquit, vina illi trilniens, ἔφασαν τὸ ω:οοιον τείνεσθαι, id est, στυτα, M. Appellat auctor, ut dixinuis, δυνάμεις ros ἐννάμει praeditas. Sic istus apud me sicO4 Diti nos Aur nus Tord. l. IV. Si quinyuam larat, I irarurim reci vera nifum. Has desiluiiuus loquitur Atlaenapiis virtutes nos ne a scisso vel plantarum paries, pura radices csnseimas. Ergo ait, nasce a Sandrocouo

ρ. s. India missas υνάπιις ολ μὲν ὀρμὰς ἐμποιεῖν ορνίθων δίκην.

δὲ καταπαυειν, in altis appetention Vesuris excitae. qua

guentis illi tina Parin ab Homero in luci, probat auctistillato eius versi ex Il. - . Sic nil poeta de Alexaiulr, Κεῖνος γ' ἐν θαλάμω κα ἰήιωτοῖσι λέχεσσι λάλ-.λε τε, λβων κα si μασι Athenaeus καλλο inc putat unguennini signi lacare ali uian alior locum potitue, aut dicitiar do Venue, καλλει τα πρόσωπα καθαίρει, h. e. Π-gL Nito orit1 nitere Sic votores Tities exposuere apud Holaneriina: 0n fori in pu si uipliciter, ut sonantvcrba. es, lutis καλλει, τῶ μύρω τήτης Ἐφιοδίτης. Ad Elim uduna Coronariina poeta nusquana fecit ullarii mentionern neque in ullo ei is versu iitriusque poeinatis

νέφανος pro QOrona, auι,δρανῆ in propria signiscatione

79쪽

Ian. Ι. CAP. XV. 5

Hinir Anci itin poetae omnisei coronariini ustis fini incognitus Minime, inlati Aurenaeus: τω ταρ ἐκ τηρ

μεταφορα ομοιώματι σημαίνεται, ὁτιήδει τον εφανον, id similitauio rerum, de quibus u tirpnorice stirpat Homerii το φανος et εφανουν, arguit, non is norasse

illum, aut si corona, laod proprie significat dictio es-

νοα Probum et valuium argvinentum: an propria tu usque vocis figuliacatio natura prior est quam translatim. Aries enim et cortius in usu es notiti no nulli antevolata sunt pro dominantibus verisis Miscretoriam an iis inalium appellationilnis, quam in suos usus eu incchanici accommodarunt. Eadem ratio caeteroriani uuatulo seri-

AtDonaeus Manas καὶ GDὶ ταὶ perinde loquinar, nisi quis dicat, Epidamni et Dra rnaenini, aut Byzan tisi et Constantinopolitani. Quod licendi genus cum in. soletis sit, scribebam σιαιεῖς , ο κή UZρεῖται. Sedestrum γραφὴν etiam Eustatiatus agnoscit sicut paulo ante , --ον viri scriptitae codd. et Eustalli pro κλὰ P. . iii legitur in coniici cliolus, id describitii ille locus. mistiaea, vetus Euboeae oppidum, recentioronomne dictuna reum: Sirabo: Gρεῖται μετωνομάσθη- α υτερον οἱ I xin . In Sti pnant Gontilibus voce ἹςAuxs Tu, νυν δὲ καλεῖται Gρεὀe, non, ut est perperam edi- nam 'D ρωπός Apud Eustainium naec Allienae verea recitantem Στιαιεῖς scriptum, non Ἱς. Utro*ie modo scribi solitui id nomon, docet idein II ad Il commentario pDe ea ro sic scribe Stepnani verba, male vulgo concephir Ἱσιαιωπης dis ς Θετταλrκης' η δε της Ευβοίας διαφορος -- τα ' γραφὴν καλὀιῶ του ι, κοὐ δια, ε ψιλp. inpage censuram Dalecanipli super noc loco apagesillam abstiressumam annotationeni, qua nihil ineptius. Isti igit ne sive Histiacenses sive Oritae, ut narratur ine Θεοδώρου του --φοκλέπτου , Θεατρω χαλκην εἰκόνα ΜΘ αν ψῆφον κρατουσαν. Theodori ψηφοκλέπτου φιιDivici Heatro Misarrant ealculinu temeturan Quid ab toni significi tur voco ψηφο- κλέπτης, obviunt cuivis non est Natalis sinoorram absconditorem Deo loriana istum facit. ast vero ineptuni ricli Irtuna, putare, nabitum nunc tonorent suisse no mini fido mala versenti in rc sa sira gloriani. Ideo locum pro corri to nanuit Dalec scripsitque ψηφογλυπτου. p ponimus nos huic emendationi et MSS. omnium conse

tini, onustatian auctoritatem: qui nil gatani lectionem aDsque dubio ullo agnoscit ad VII s. δ ραψ in ipsi Euilaini nomen ioc uictu sui sic osseurum scribli

80쪽

ho I. si s AunoN ANIMADU IN ATHEN. enim eo loci τί de δηλο ὀ ψηφοκλέπτης, εἴσεταί τις Mi- ραν Σοσοκλέους το Κλήπτη γαρ αὐτου ψηφοποιος εὐρήθης. Locus Soptrocli in Aisce Lorario. aeteriina quam rentem quid hic signis et ψηφοκλέπτης, nini adjuvat ille vertaculus. Quare altius agamus. ψηφοι Graecis ibculi sicuntur, die is olini priuistigiatores usi iidam, sin totum similes, quos nodie vocamus usio ite nostro IonH ra de totiMess. Solent isti calculos aut globulos inmensa palam positos, deinde acetimulis Operios, tanta lexi Titate movere loco transserreque, ut veritatis ignari spectatores aut verborum, quae interea unditiint, sicacia, aut alimia alia vi imagica, non inaniuus praestigiatoris . sieri id sibi persindeant. aecis non fuisse incognitum liulicriini noc certum est. Suidas: ψηφολόγοι εισὶν οι ψηφοπαῖκται ψηφολογικοὶ κν οἰ πλανωντες, καιαπατωντες, ασπερ I ψηφολόγοι τους φθαλμους τω ταχε της μεταθέσεaec των ψηφων πατωντες συναρπαζουσιν Νο-verunt et R'mani. Glossaniam vetus: Pr siti tor. ροροπαίκτης Alini ψηφοπαιεία piis stigme. Seneca epist. XILV. Surissa ne noxa deripiunt, quomodo pro νος

. . γίαν τα των δικαςων διανοίας μαυρωσαντες τω νόμω σο'κλειτεσι τα ψησως. Noli igitur tu uitare, ψηφοκλ πτην lici hic ab Amenaeo praestigiatorem Dujusoneris quem

vulgo ψηφοπαίκτη vocabant aut φολόγον Solent Grae- κλέπτειν usurpare venustissime, quanti raptim et clan factuna esse aliquid signissicivit. tute κλοπαὶ πολέμων apud Xenophontem, et κλέπτειν ορ apud eundum pro νιοη- res eum hostii tu revore. Sic in supcrioribus Suidae e bis συναρπα ει calculos, et apud Artemidoruni in mentione liarum offuciarunt ψῆφὰ κλέπτειν. Sic illo l. III.- P. 47 ψηφοπαικτεῖν δοκεῖν κ ἐπιταμενον . πολλα ψεληθημαι σφμαίνει, παραλογιζόμενον κοὐ ψευδόμεειν, δια το πολλα φη

ψους κλέπτειν καὶ ταυτα ἄλλοτε αλλωe δεικνιειν. GregOmus NaZ in orat de Ain anasio αλλα ταυτον ην ψηφο ς τε παίζειν, την ὀψιν κλεπτήσαις τω ταχε τyς μεταθέσεως Schol. ἰimi: σπερ οἰ ψηφοπαῖκται οἱ παρακρουόμενοι τους Θεω

μένους, κρῆ τας ψεις αυτων ἐξαπατῶντε. λευστροφία των χεiρων, καὶ τω τάχει της κάμψεω των δακτύλων, ως ' τοσαῖτα τω vi λτυχον μη τοσαυτα εὐρίσκεσθαι. Idem

SEARCH

MENU NAVIGATION