장음표시 사용
451쪽
mmae. λικνοῖο ρει aures et ira Macetas Bacuae. Smria inter Bacchi coronamenta.
pompam paulispo spectemus. Est autem πομπή in diseetio aut transvectio. Graieci id dicunt πέμπών vel πομπ ειν, item παρέρχεσθαι παριέναι et διαφέρεσθαι per publiciis ustis vias, a loco certo in certum locunt, sive eundem, sive alitiai. 1 hae nai ratione uterque terminus siletur, et ποῖ et ποθεν. Suspicamur nos proiectam pompam ab illa ustis parte uni sui Ptolemaeo ructum Aernaeuis Iuni in ejus de templum esse perdiretiim, cui ille non os liabebatur praecipite. Qua ducta silerit non praeterinit p.347 titur: νετο δια του κατα τη πόλιν ταδίου. De noc stassio Dei Strabo mentionem i. iiii. cito autem pompae accuratissime explicatur et tempus. Pi coepit progressi. πρώ vid dicet πομπη, prDm pompa vel priinum terraιωήλιβαδ ζεν ωσφόρου Luciferum stellam diem ducentoni In tribula expresseriint ei adulae principem locum inter omnia pompae serotia D ibuerunt. και γαρ ait, αρχ a εν, πομπι, καθ' ὁ ο προειρημένω τήρ φαινεται χρο- νον. uia tuci ci pis pompa, no tensore oritur L-V er. Haec satis declarant si attendiurant viri docti, praece. δ' ἐθώ ρευ'Κωngὀρ9. Par et strillis ratio ejus quod, atim semiitiir dolnsse potia pani sub vespera exortum; propterea op rn m clusisse illius stellae simul erunt. Sic enim accipienda illa,sinii ne obscura, nisi ἐθελοκα φουμεν, verba: τη δή μευταίαν σπέρου συνω νεν εἶναι, της ἄρας τωτον συναγμτη τον καιρόν. I eost etiam hic nomen πομπὴ ut a pissime in hac narratione. Ainue in hujusiriodi locis ποαπη non id significat, quod ante diximus sed res singulas in pompa transvectas,sve lari atini loquuntur singula pompae s etcula. Sio πρων vel δευτέραν σορ. xv rabci pes unis vo listin δε- ιsoriam Latini appellant nistoriae partem primam aut Athen. . illoc . no
452쪽
secundam. Sic etiam intellige quod scribit de semitida
Sequebatur Laicisori linii lacruni serculiit divis parenti. bus regis et reginae sacrurn Deliris auctor Imultas πομπα in uniani cogit, et ait: μετὰ δὲ ταύτας αἱ ταν Θεῶν ἀπάντων οἰκείαν ἔχουσαι τη περὶ ἐκαςα αυτων ςορίας δι σκευήν. Quae ita erant vertenda: bst insiliebanturia orirari omnim pompae nocest, inagines oruuix is, ut historiae inuque illorum conruuiebat. Poterat curios lector desiderare pleniorem descriptionem nutus partis, quae universae pompae fuit caput. Continobat enim deoriam omnium sinati lacra, forcula, tentas et totius v terutri ineologiae ad vivum expressam imaginem super sedet tamen Callixenus nai ratione hac, contonius indicasse cupido lectori unde ponsit reteritare, quod luc non
invenit. Sic enim ille: τα δὲ κατα μέρος αυταν εIτισύ-δέναι βουλεται τα των πεντεορlὀων γραῖα λαμβανων ἐπισκοπείτω. Si ais ait singula pompae nujus scire cupit, sumat in manus tabulas illas, aluus quinquennalis ludicri
Olympici solennitiis depingi solet atque eas Intueatiar. Quasi dicat auctor et in ornandis deoriam Minnium simulacris, et in risine quo producta est cujusque efiigies et uno vecto in caetera omnibus ad deos spectantibus idem plane servarunt in nac tolemaei pompa, atque Olympiae, cum celebratur lia crum olympicum. πεντετηρίδαν γραφὰς interpretamur pictorrum inulas, ramim arguis mentum erat celebriiuo alicujus pentetericlis. Notamus et alivi de noc genere tabulamini. Sed non sunt pratetermittenda noc loco Athenaei verba e 1. XII. αφικομενος ΑΘ νουσι α λυμπίας δυο πίνακας ἀνέθηκεν, Ἀγλαοφων. 343. - γραφήν ἀν ὀ με ε av λυμπιαδα καὶ Πυθιαδα sφα- νουθας αυτον, ἐν δὲ θατέρω Νεμέα ην καθημένη, καὶ ἐπὶ των
γονάτων. καλλίων φαινόμενος τῶν γυναικείων προσωπων.
Potest accipi γραφη et de libris eo argument scriptis. Si in Plutarent . de mus simillimus locus aeeipietue
commossius. Nam ut prodet auctor, an uissimos tibi. eines cecinisse in vilis μεμελοποιημένα, τουτο n, inquisi δηλοῖ ἡ των Παναθηναίων τραφη η περὶ του μουσικου γωνος.Εtsi tuten in multi Graestae locis πενταετηρικε ανῶν celebriibantur, tamen omnium penteterulum longe nobi .
Iissima filii olynipica, quae ineunte quinto quoque anno incredibili Dequentia hominum maximoque apparatu init astratiar od si judicii non imur, putremus, Etiam
istam pompam Ptolemticam agitatam ne occasione seae.
453쪽
eulus laui quinquennalis. Quod etiam arguere videriirista Pentetericis eisins, quae inter aeterii dicitur paulo pol fuisse gestata. De magnificentia pompae caeterorum de una licet iacere consecturam ex unius Bacchi cliora.
gio ubetum ni de&ripto. In ea desciriptione scribunt
libri veteiae λαμπαμ φέροντες βυσσίνας, non, ut sim
tum est κασσίνας. D. ellycnnio earsis possis intelligere.
Mox vero, ψερον es αὐra θυμιατηρια ξα πηχη κισσίνοις και χρυσοῖς κίνσι διακε κοσμημένα, exarata manu lecti
naue καίura ι, quod non minus corruptum, quam illud κέωσι. Fortasse scribendum, ut interpretes, vel, ut censemus nos, καιοσι. Cogita, lector in niose Mihi cuidem enu ndatio perplacet, non quia nostri est sed quia vox κανάν nuic loco aptissima videtur. Sic vocabant in operibus cujus tantae nivis me exstantia a reliquari perficie ornamenta ouae quidem in longum p lucerentur in nuκlum regulae. Si φακίc dixeriant inuectis p dium et similivus operidus ormamenta Factam lenticuis
laris forinae, is quiuia plura observamus alio loco. Diia exstantia quae enim non exstiant in longum producta, Drera appellantur. Ideo operidiis textis φαβὀου παρυφαίνεσθαι scri dii Pollux. Unde Distatu IQuia Virgilio Sinet αβdοι, quae eminent, sicuntiar ut in illis ostreis, quae appellant ci ci τραχιοτρακα et ρ θωτα. Pro ἐπὶ χρυσῶ μαζον. 1 est in epitomara χρυσοῖς μαζονόμοις. Deinde pro si πορφυρα χλαμυσι invenio in mei minis χλανίσυ. mox non longe supple ex menauranisi δεραι τέσσαρες διεσκευασμέναι, καὶ ι ση φέρησα , .mίου καριχομεν δὲ νήτων Θυμιατ/ρια δυο κίσσινα Ubi edi
MSS. . in queis πηχῶν . . tibvorum47. Corruptiri est, quod statim ea uitur i ta τετρακυκλω ερεῖς καὶ ἱέρεια.
πέρσης ὐεται καὶ θίασοι παντο/αποὶ καὶ τα λίκνα φεμρουσαι Omitto vicere, vervum deesse nuic sentPntiae necessariiun, χῶντο, vel ἐφέροσo, alit simiter cujus pra terminio etsi 4uriuscula, ferri tamen sociasse leat. Illa certe πέρσης τελεται elaniant vitium perculsa Daleis
eam pius serit , Περσικῆ τολῆ. In nio, nisi fallimur, majore, quam judiso. Vestitum strilcum descridunt p.349.
noDia Xenopnon et concitores Alexandri erunt, etiam Pluim onus in i de ejus fortuna. Sed κείσθω lilius sente tia I - μεσον ratiam nostra ensemus enim ita seriis hendum: ἰερεῖς καὶ ι ρειαι, καὶ ρφεοτελεταὶ καὶ θίασοι παντο--, κώ- τα λίαν φέρουσαι Opertaneorum s
454쪽
vocabant Orpneotelestas, qui stet cum Baccni orgiatus conjunguntur. Scridebam altilitanil καὶ riερσεφόνης, λιταί. Sed idim non placet. Nulla a latet orgia aes mysteria sine vanno peragebantur, quani Virgilius vocat mysticam, Plutarcnus in Alex. μυτικά λίκνα. Multa delinc vanno scriptores λιανοφόροι nic sunt foeminae alibi viri, ut cum Aesoninem limopnor in ait suisse Demo. stlienes. rant et in sacris Minervae anni Veriis poeta apiul Clementem et Plutarcnum: ατ εἰς ὀον di παι ἐχεφωναε λεως, ἰ την Διο γοργωπιν ἐργατιν λον Στατο λίκνοις προστρέπεσθε. Macedoniam olim et arenam esse appellatam et Macedones qretas jam vulgo notum. In proximis tamen nisce vereis, μετο ταγο α Mακέναι, αἱ καλουμMQu. ιμαλλόνε , Βασσαραι, καὶ Λυ/αι Maresae peculiari significatu sicuntur Macedonicae mmlieres Bacchi comites quae, ceu Deo plenae. uere mlitae. νοχοι ἔσαι τοῖς ορφικοῖς καὶ τοῖς περι - Διόνισεινοργιασμοῖς, re de illis stridit Plutarcnus in Alex. Utae
Eustam ad II L milacem inter Baccharum cor. namenta recenset Callixenus subjiciens ἐτεφανωμα σινι μὲν Mamu αἰ- σμίλαε καλαμπέλω καὶ κιττε. De ea re tamen Plinium lege l. XVI. c. 35. Sic autem etiam Euripides in Bacenis Nysam celedrant veteres Lineri
patris nutricem, euani M. Tullius et Plinius. Ab ea sunt appellati montes Nyste, descripti geographis in variis
orbis terrarum panibus. De foemina non de ulla uriae
accipienda erant, quae sequuntur: ψ' ἐς γαλμα υσα σ
taetera. Invenio deinceps scriptum in epitoma re Harta aereo ἀλλη τετράκυκλος. Et statim ἐφ - κατεσκωατο λοός. Istud quidem perspicue verrum, non, quod editur, Ma-εης κατωκ. Sic modo dictum N - γαλμα Nώσσης In
eodem epitomae libro scriptum πλατος αδ ιο-- -bi. torum a , uni nave edidi lectio τεσσαρεσκαίδεκα. Hoemeli Gubio procul, ut longina linis mensuri argirit. Semremus igitur, quod est ealitum, cum nic tum paulo post καὶ κρατηρες ἐκκαλ- ων οἰ μείζους ἐχώρ- μαυρονας τριακοντα, ο δου ἐλαχι ι πέντε. Non assentior doetarusmo viro Meolao Sturioni, qui pro τριακοντα reminebat νωτοφα, existimans, positum vitio λ proin Uerius putamus, sex suisse norum craterum ordines, sive pernp-das, magnitumnis livetiae. Primi orisinis quini crateres quinque metretas capiebant, sumtae pemptassis decem,
455쪽
tertiae Is, sic deinceps ad triunta rateras usque.
Callixenus ut verbis parceret, maximoriam et Onimorum modum inesciisse contentus, caeter os messiae magniutitisinis omnes tacuit. At sequentia peripiciae mendosa zi.3- ara λέβητες δε βανωτοὶ εἰκοσιτέσσαρες, et 1γγυθηκους πέντε. Mid enirn est βανωτοί Dalecam pius emendabat ἄμφωτοι Gravius, opinor, subest ulcus. Nam in s νωτοὶ inesse statuimus vocis αωτοι vestigia. Illud 4umeri nota est. Scribo: λέβητες Ιευτα ἔχοντες vel αμ- φωτοι , σοι εἰκοσιτ. Etiam illiu non probo, μαζον
per alibi Malim deinde: ἐσεφανωμένοι, o μὲν κισσίνω, οἱ δε πιτυίνω. Ut paulo ante αυτ vir ἐπεφανωτο κισσίνω χρυσῆ. Non autem κισσω. ae legitur infra de Priapo et 1χω τέφανον κισσὸν ἐκ χρυσου. Sed melius ibi loque κίσσινον mi est, quod vitii suspicionem in istis moverelaeat ἐκ rutra περιτερα καὶ φασσα καὶ τρυγόνες καθ' ελην ἐείπταντο τρο Mὀν, λημνίσκοις τους -- ἐε3εμιναι, προς του πως - των θεωμένων ρπαζεσθαι. Ex Meantro evolabant quam Anga omina, rarumlute, palumbrare ninurer trinnso bisentes laros nae, , o facile a pretatorinus raperrarium Lemnisci sunt taeniae angirustae Optime igitur iacit vox illa, unc locum M. gendum tamen λινίσκοις, nisi et eclorari lectionem, et consentientis etiam hic cum illo Eustathii auctoritatem insuper habemus mulus sunt verba: τέον ἐκ του
κοινότερον λεγομέν Mγου καὶ λώνίσκος ὐποκορι-ac ὀ λεπτότατος λίνος οἰον, περιτερα και φάσσαι καὶ τρυγόνες καθ' ελ ν ἐείπταντο τη οδον ἔν τινι πομπν, σισκοις τους πόεισωsu να Utriam potius amplectar non satae lixerim. Mox scribit breviator μ' ελέφαντος χρυσῶ κατακείμενος. Sed το χρυσου alecit ille de suo Volebat enim sequemtium horumce verborum iacere competusium: tu ἐλέφας σκουν εἶχε χρυσην Submit Callixeniis μεδέδετο δὲ βαδ- χρυσοβαφεῖς. pitoniae non contemnenda lectio χρυσογραμμους. Cave mures vocem κώλων, cum didit Catilixenus συνωρίδες τράγων ἐξη ντα, κωλων δεκα/ύο colum inter qua trupedes non ignobile animal. Veteres membranae varie scribunt per ω vocalem modo inagnam, ut hic, modo parvam, ut in VII. Strabonis: τι δὲ των τετραπόδων ἡ καλουμενος κολος μεταε ἐλάφου καὶ κριου τομέγεθος λευκες valeant igitur, qui emendant λεόντων. Hybridariani animantium novum genus exhibent hic no-hia calam ex ata exemplaria onelaphos nescio quos.
456쪽
asinorum cervorumque aratram pateticipalites. Nam tibi scribitur τρουθων σιναρμες κτά. Εὐαν πτα Hurau
Thyrsolonelii Arahiva δωροφόροι. Ebeni Φαλαγγες - κορμοι κυλίκιον et κυλικεῖον.
p. sr, Etsi proprium Iussiecto Greetis animal est e stitit
me repet i qui alia animalia juncta in Romanum circum piraducerent puta, elepruintas, canistas, leones, cervos etiam, canes deinde. Haec nos in commentario G uvis Grensibus pluribus explicanius. Sinisse aurem est. Iod a Ptolemaeo sactum nauatile Callixenus Auenim pr lucta in ista pompa suisse ἄρματα καὶ συνωρβασHepnantorum . himorum colorum, oryguin aliarumque plurium Demarum. Narrat deinde cuique oureui aut viga juvenes sinos fuisse tuimsidiis quorum alteram παιδαριον, puer lum, alterum παιδεσκάριον appellat, ceu aetate et statum nunorem. Si in veris cur rivus qui non ad speciem inanem instruebantur. λι ad pugnari vel eum noste vel cum antagonista, duo semper gestadantur: alter, qui habenas tractaret, alter vi pugnaret. Ille dicebana e s lito παραβάτηe. Erant autem hi duo, ut conditione. s. etiam mini vetii Pulcnemine id expressum est a Callixeno, cum .ij, --παντων των ναβεβηκε παιδαρια χιτῶνας ἔχοντα πιαικους καὶ π in erat verorum aurigamini habitus iuga clam humeros brevia sagellum in dextra, in sirustra nabenae, petasus in capite Sequitur, vultu paralistarum sum poeitae vocant, παραιβατων, ut Atnenienses, apod tarum παραναβεβήκει δὲ πα. σπιριο διaσκευασμένα ταρίοι θυρσολο sic. κοσμημένα ματίω - χρυσί- Hic vero sunt quaedam novis animadvertenda. Omnium unum παρανομένων positum pro παραβαιν- nisi inuisu
457쪽
ita potius est se iden&ini. παραναβατης quiden certe pro παραβάτης non dicitur ornamenta istoriam ait suisse parvas peltas et Θυσολόγχους, sa est, tondeas fisos inmotu
spera Iurentes . sive Θυρσους λογχωmio, ut ades. Stradonis dudum nobis expositum. siones in describit Ditinus Mari istis veruis au Βάκχαι δια σχήματος ιρηνικῆ τας λόγχας ἐν τοῖς Θύρσοι περιφέρουσι. mpitomae auctor scri-Dit χρυσολόγχαις perperam. Scio, posse aliouo modo defendi, quod eva inara κεκοσμημένα μαρίοις καὶ χρυσίοις. Paene tamen peritias sumus, scripsisse Callixenum ματίοιο καταχρύσοις vel διαχρύσοις, oua voce jam ustis est aliouotles. Hoc est . χρυσοποικιλοις. Porro uti paranatae cum suis agitiatorinus in duas iactiones erant tributi Nam id declarant proxima verna ἐπῆσαν δὲ συνωρίδες καμ/λων σἐκατέρου μέρους τρεῖς. Ea misse etiam certaminii medam edita, significant obiter quae deinceps legas ἐςεφανώ-Θγεσαν δ' ἐν μάγων καὶ τεφανοι χρυσοῖς εἴκοσι. Inter peregrim spectacula a Ptolemaeo in ista pompa exniditano nantur mox et Anίοπες δωροφόροι, Aethiopes donisoniφι Docti emendarunt δορυφόροι, reclamantibus an-riqis membranis, et epitonia etiam. Istorum ait quosdam tulisse ἐβένου κορ- δισχιλίους. Videntur esse, ras Ηcrodotus in nati φάλαγγας ἐβένου, et ex illo Plinius
I. XII. phalangas notanant. Proprie tamen κορμος, unde Romanorum gremuim alitiae, quatri phalanx vel palano. p. Paulo post in albo traductorum animalium commemorantur καIέλοι λευκοὶ M. Πνδικοί. Scriptum erat in editis: κῶλοι λευκοὶ, Eliis I98nis εἴκοσι ἔε. Ferii potest . si colorum numerus restituatur, geminatis, quae singulae positae lant, duanus literis hoc modo κῶλοι λευκοὶ ιβ βοες Ἱνδικοὶ asκ. Sed noc quia naera conlectura est, placuit jure scriptam lectionem sequi. Pro πάν-οι crime moSπάνθ ρω ex epitonia es usu mactorum. Item pro αρκοει
melius αρκιλοι. Et pro κυλίκιον μετὸν χλυσωμάτων scriDendum ali luoties κυλικεῖον. Disserunt enim ista, uti scimus: etsi passim pro potoriorum vasorum theca, no signisimit κυλικειον non aharaim, ut hic vertitur, neque n)0Brorium ut aliquando post, legas κυλίκιον et in hoc auctore et in aliis. διαθέσεις, in istis, και τα διαθέσεις πολλαὶ ἀκρη ησα ἀειαι, rerum sunt simulacra et repraesentationes intra dili artificio expressarum ad decus pompae sicut et c. 6 diximus Porro in hae callixeni nam ratione tria milii observet lector siligens in quibus sisti
guendis doctorum desideminit indu tiam cilla tria sunt
458쪽
τέφανοc-τέα αα Coranos vulgo vertunt haec omnia nullo cliscrimine. Atqui signiti citre alivi τι ανον. Miud τεφάνην. ecbarant f jecti vel ba: μπευσαν ὀικαὶ υενοι πολλοὶ, ν ενοι κειτο εφανη χρυση, ἐπαλλου δ' ην κέρα χρυσοδε, ἐπ' ἄλλου δ' ἐν ἐφα- χρυσοῦς. καὶ kr' αλλε δε κέρας λίχρυσον. ali campiuS, ne eo retur anquirere, quid illiseriai s. νος et ε.αγη, expeditissinisti iniit viam, deletis litis, ἐπ' ἀλλου δήκιχρυσολ. ἐπυλλ ου' ν τέφανο χρυσῆς. Enimvero sententiam mutasset vir eruditus, si Observasset, σε φαγον quidem dici plectilem tortilemve aut cujuscunque tundem generis coronam, quae toro constet, εὐάγη vero
non esse torum sed limbum aliquantae altitia sinis in Oribent ductum. Itaque φάνη quaedam Callixen memineatur altitii sine cubitalis item alia sex et liliique Ditorum. At*ae ex eo muroriam nainae φάναι dicuntur Graecis, non τέφανω. Sic accipe semper in nac luculentissima narrationei milibus locis. τέμ- verra est vitta sive lemniscus. At te ut coronae lemniscatae id est, ut loquitur ne rinis. περιζως ρνσιν λικτώ, nonestiores erant sic stemmati aliis resus circumplicanantur no'Oris caussa. Ergo est Callixenus ἐφέρετο φαλλός χρησου. πηχῶν ι κατον arκοσι, διαγεγραμμένος καὶ διαδε/--- εέμ σε ιιαχρύσοις. Quot erat liadem circum ciliati no τέμμα circa phallum. Ut in lineam redeamus, scriDit, Alexandro, hoe est, de vehiculo, a Alexandri Magni iamulacrum transvectum est pompatice, ut cum Tenuinata
dicam: δε ἐφ αρματος ἐλεφάυτων ἀληθινων ἐφέρ.το χρυ- σους Moveant ista verba in animo linatoris amu suspici nem quasi illos elepnantorum cureus, quorum est antencta mentio non traxerint veri elephantes, sed vel eli vel muli vel alia nescio quae animalia in elephanti igit s rani consorinata. Quod quia durum crvilere est, et, ut existimo, absurdum, scribo Me αρματος ἐλεφάντων δεν&νω ἐΦέρετο χρυσους Vere aure istabatur. Hoc est. ex solido auro , non inauratus. Obscura lunt et, si sequimur interpretes , corriapta, quae post adsolutam, scriptionem pompae de coronariam sivisione sicuntur et
Πτολεμαῖος- πρωτος καὶ Βερενίκη εἴκοσι τρισιν - α μάτων χρυσων καὶ τεμένεσιν ἐν Δωδώνν. Quinam illi sunt. oui ἐτιφανωθησαν; Visi docti non alios putarunti quiunmolemaeum Et Berenicen. Quoriini sentenua si stamus.
459쪽
ilicius nos, ut sitae lectionis verba sonant, ita inter
,retabamur: Coonuia functa reclamine coronis aureo DLDur e victoribus Ptolemaeus era primus re ut
it το εσκοσι de personis intelligatur, non de coronis. Est,ne protabile quando certatum esse licitur, et victoreaiuosdam exstitisse, et coronas aureas nonnullis saltem tu Omini suisse donatas. AEtiam illud admodum probisum tanta hominum multitia sine viginta nuninium suis aereos, a propter sngularem sive si generi agonum eritiam coronis aureis a munificentissimo regum, die raesertim adeo festo ornarentiir Absurdum verra. aod e*iirui'. prima facie vi atur, Ptolemaeum et Berenicen rεφανωθηγα τε νεσιν si Δαδα Nam mmodo intelliuxemus ludis iis qui Alexandriae in Aegypto edetantur, Dodonaei agri portione Ptolemaeo et Berenicii noninum misso initum, Mitto alioritin interpretationes, lasymbare non posivin. xlitimo enim egisse Ptolemaeum rum Dodonae piraceribus, qui ad ludos ineor pistlico
generant, ut domum revers agri pariem Ptolemaeo prinxi et Berenicae consecrarent, istae τεμέ, curarem si-randa inire iis lana eximierula. Quod quila sine maxi-inis sumtibus non poterat fieri uleo inter caeteras Pnilalelphi impensas resertur hic a Callixeno. Ad sit autem, harum impenserunt summam talentorum fuisse bis mille
lucentoriam triginta novem, et noc amplius minarum ἶuinquaginta quam omnem sispensitores regiae dornua epraesentarint, priusquam spectacula finirentiir. Ocstos Psam praeterarent pereamia sive spectaculorum dies. interpretes pecuniam in antecessum solutam volunt suturis, ictoribus, Nusquam aeredinus ad ludorum pereuola.
in haec ablarda praeeipites eos dedit verbuun παρελθεῖν male acceptiam Pronatae adeo solutionis muta inrtur, θια τῆν τῶν τεφανουντων προθυμιαν Non male nocin deni nam, quod silienter iacimus, esto et expectite saeum M. Non lissimulabo tamen animi sensum. Leg ni eniniluhwns προμήθειαν, non προυμίαν. Tanta, inquit, pri videntia regis ac reginae sui ut ad istos omnes sumtus P.3s pecuniae quod satis esset, mature coegerint. Haec sine dubio propior caussa expeditae solutionis, quam illa priori
460쪽
Aralteus in deseriptione magnificentie re leniae erga Iudaeos ἐκέλευσέ τε των διαφόρων δόσιν χρόαν ἔσαν ἀπο- μοιρίσαι τοῖς πηρέταις των προσταγματων καὶ βασιλικοῖς τραπεζίταις. Idem otiam ισκοφύλακας notana custodes arenis id est, nisci mii. Josepnus apiis quem tota illa lusi Oreta iisdem prope verbis est descripta, dixit του φύλακας τῶν κιβωτων Scribe ου γαρ ἀουσα, καὶ B. Quod incitur de Otrysormio Nili cognomine, sic accipe, ne nobile id nonien, quod variis Europae Asiaequo fluminibus datum est, si rei veritatem spectentus. uni ci heri Nilo ac soli Fluvios isto no ne invenies apud Geograpnos non duos aut tres, sed plures. Onanium nobili inius is, es Damascum Suriae praeteriabitur. Nilum quidem vulgo appellatuni fuisse Clirysorrhoam, nemo dixit veterem etsi non nesciuilis esse, qui sic appellent ex antiquis scriptoribus Gregorius Nazianae in Nitaph. Athan. Naιλεν το χρυσοὀρ- όντως καὶ aυταχυν. Sed
Fra v. Opera Philadelphia. παροδος in naturi
περὶ παντα ἐσπου/ακει - κατασκευασμανα φιλοπωως.
De Ptolemaeo Philadelpno loquitur, cujus ita μεγαλεπροβολον ingenium suit ab eo magnifica omnia opera Philadelpnia sint dicta. nilo Jud de vita Movsis Πτολεμαῖος ο Φιλάδελφος ἐπικληθώς τρίτος 4 ν των π AMNνδρ την ἴγυπτον παραλαβόντων, ἀρεταῖς ταῖς ἐν νεμονί πάντων ω τῶ, καθ' αὐτον μόνον, αλλα κήτων παλαι--ποτε γεγενημένων δει ς, Ἀω μέχρι νυν τοσαύται μερον γενεαῖς μεται το κλέος, πολλα εIγματανο μνη- της μεγαλοφροσύνης κατα πόλεις κα χωρας -ολιπόντοo, no a παροιμίαι sidia τας περόγκους