장음표시 사용
101쪽
2 α παῖδα αυτ με την παιδίσκην αυτο ουτε του οὐ αυ-τos με ο ὐποζυγίου αυτο οἴτε σα τω πλησίον σου ἐστίν οτι -ἀσα τούτων ἐπιθυμία ἔκ το πονηρολυπάρχει ὁ γαρ επιθυμήσας την γυναῖκα η τον παιδα η την παιδίσκην το πλησίον δη κατὰ διάνοιαν μοιχος καὶ κλέπτης ἐστίν, ἀν- μεταγνῶ, καὶ κέκριται πωτο κυρίου
ημῶν γησο χριστοs, μὴ δόξα ' εις τους αἰῶνας. ἀμήν. λεγε γαρ ἐν λευαγγελίω ἀνακεφαλαιούμενος καὶ στηρίζων καὶ πληρῶν την δεκάλογον το νύμου τι - τω νόμω γέ- 10 γραπται Ου μοιχεύσεις γ δ λέγω μῖν τοs ἔστιν ἐντενύμω τω δια Μωυσέως ἐγὼ ἐλάλησα, νῶν δε αυτις α ἡμῖν λέγω Πῆς στις ἐμβλέψει εις την γυναῖκα οὐ πλη-
σιον προς το πινυμησα αυτην, θη μοιχευσεν αυτην ντὴ καρδία αυτοὐ. Osτως ἐκρίθη μοιχὸς κατ' ἔννοιαν ὁ ἐπι- id θυμήσας ὁ δὲ τον Os η τον ονον ἐπιθυμήσας os ἐπὶτω κλέψαι καὶ ἰδιοποιήσασθαι η καὶ ἀπαγαγεῖν αὐτὰ διανοειται; η ὁ τον ἀγρον πάλιν ἐπιθυμήσας καὶ ἐπιμείνας τῆτοιῶδε διαθέσει ' πονηρευεται, πως ὁρογλυνήσας ἀναγκάσyτον ἔχοντα το μηδενὸς ἀποδόσθαι αὐτῶ φησὶ γάρ που 20 προνήτης ' Ουαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν προς οἰκίαν, καὶ
ἀγρ- προς ἀγρὸν ἐγγίζοντες, να το πλησίον ἀφέλωνταί τι διωλέγει Μη οἰκήσετε μύνοι ἐπι της γης; κοώσθη γὰρ
εἰς τὰ τ κυρίου Σαβαὼθ ταλα καὶ ἀλλαχο Ἐπικατάρατος ὁ μετατιβεὶς ρια το πλησίον αὐτοs, καὶ ἐρεῖ πῶς 2 λαὁ Γένοιτο, γένοιτο διό φησιν ' ὁ Μωσῆς Ου μετακινήσεις ορια os πλησίον ' σου. διὰ ταλα οὐ φόβοι, θάνατοι, δικαστήρια, καταδίκαι παρὰ θεο τοῖς τοιούτοις ἐπακολουθοῶσι τοῖς δε πηκόοις θεῶ ἀνθρώποις li νόμος θεου
102쪽
3 ζῶν, ἀλθὴς ουτος ἐνυπάρχει 'υ σὐ μισεῖς - ἔτέρου γέ
νεσθαι σοι, s αλλω οὐ ποιησεις. - βούλει τη γυναικί σου τινὰ ἐμβλέψαι κακῶς ' εἰς διαφθορὰν αυτῆς μηδε συτη - πλησίον σου γυναικὶ κακοήθως τενωρς ου βουλει σου ὁ μάτιον ἀρθῆναι μηδε συο του ετέρου ἄρρς ου θέλεις πληγῆναι, λοιδορηθηναι, βρισθῆναι μηδε σωαλλω24-τα διαθῆς ἀλλα καταρῆταί σε τις συ εὐλόγησον αυτήν. Θι γέγραπτα εν ῆ βίβλω των ἀριθμῶν υ εὐλογων σε εὐλόγηται καὶ ὁ καταρώμενός σε κεκατήραται. μοίως καὶ ἐν τῶ εὐαγγελίω γέγραπται υλογεῖτε του καταρωμένους luυμῶς ἀδικουμενοι μη ἀνταδικήσητε, ἀλλ' υπομείνατε, τι
λέγει ἡ γραφὴ μὴ εἴπης ἴσομαι τον ἐχθρόν μου α με δί
κησεν, ἀλλ' ὐπόμεινον, να σοι βοηθήση ὁ κύριος καὶ ἐκ δικίαν ἐπαγάγη τω ἀδικο τί σε. καὶ γὰρ πάλιν ν τω εὐαγγελίω λέγει Ἀγαπῆτε τους χθροὐς μῶν καλῶς ποιεῖτε lli τοῖς μισοῶσιν μῆς, καὶ προσεύχεσθε περ των ἐπηρεαζόντων ' καὶ διωκόντων μῆς, καὶ εσεσθε υλὶ του πατρος μῶν του ἐν τοις οὐρανοῖς, τι τον λιον αυτου ἀνατέλλει επὶ πονηρως καὶ ἀγαθούς, καὶ βρέχει επὶ δικαίους καὶ ἀδίκους. προσέχωμεν ουν, ἀγαπητοί, ταῖς ἐντολαῖς ταύταις, να τέκνα 20
φωτος ευρεθῶμεν πράσσοντες αὐτάς. βαστάζετε ουν, οἱ μοι καὶ ' υἱοὶ του θεου, ἀλλήλους ὁ μεν νῆ ' την ' γυναῖκα , μὴ περήφανος μηδε ἀλαζών, ἀλλ' εἴσπλαγχνος, εὐμετάδοτος, τὴ ἰδία γυναικὶ μύνον βουλόμενος ἀρέσκειν. καὶ ταύτην κολακεύείν ἐντίμως, σπουδάζων ' καταθύμιος αὐτn 253 εἶναι, ' μὴ καλλωπιζήμενος εἰς τὸ ἀγρευθηναί τινα νεωτέραν ἐπὶ σοί. εἴτε γὰρ ἀναγκασθεὶς π αυτῆς μαρτήσεις εἰς
103쪽
4αυτήν, θάνατος παρὰ θεου ἐπελεύσεταί σοι αἰωνιος, ἐν αἰσθήσει κολαζομένω πικρῶς εἴτε μὴ ποιησει το μέσος, αλλὰ ἀποσεισάμενος αυτὴν ρ σst, in καὶ τουτο μαρτες, εἰ καὶ μὴ ἐπ' ἴσης μόνον δε- διὰ του καλλωπισμῶ σου παγιδεῶσαι γυναῖκα εἰς το ἐπιθυμῆσαί σοw ποίησας γὰρ την τουτο παθομαν διὰ της ορίξεως μοιχευθῆναι ἐπὶ σοι. αλλ' υνουτως αἴτιος πάρχεις διὰ το μὴ προσαποστεῖλαί σε, ἐπι σοὶ πεπαγιδευμέν, ου γὰρ συ ἐπεθύμησα αυτῆς. μὴ συνεπιδους δε αὐτ εα-- ελεηθήσyl - κυρίου του θεου του εἰπόντος Ου μοιχεύσεις καὶ Ουκεπιθυμήσεις. εἰ γὰρ κείνη θεασαμένη σε καίρως - ναντήσασα ἐπλήγη την διάνοιαν καὶ προσέπεμψέν σοι, συδε ς θεοσεβὴς ρνήσω αυτὴν ἀπέσχου τε καὶ ου ημα - ες εἰς αυτήν, κείνη μέντοι τὴν καρδίαν ἐτραυματίσθη, -
ὁ μόρφου νεωτέρου πάρχοντός σου καὶ κεκαλλωπισμένου ἄστε ἐρασθῆναί σου, νοχος ευρίσκη συ του κείνης παραπτώματος, αἴτιος αυτ σκανδάλου γενόμενος καὶ Ουουαὶ κληρονόμος δι δεήθητι κυρίου του θεου, πως μηδέν σοι κακὸν διὰ τούτου στηριχθῆ. -υ γὰρ ἀνθρώποις 20 σε χρὴ ἀρέσκειν εἰς μαρτίαν, αλλὰ θεω εἰς ωιύτητα ζωῆς
τε καὶ ναπαύσεως της αἰωνίου ἀντέχεσθαι. o π τῆς φόσεώς σοι δεδομένον εὐθεου κάλλος μὴ προσεπικαλλώπιζε, αλλὰ ταπεινοφρόνως μετρίασον αυτ προς ἀνθρώπους
ουτως, τὴν τρίχα σου τῆς κύμης μὴ παρατρέφων, ἀλλον
25- συγκόπτων καὶ καθαίρων αυτήν, να μὴ κατακνιζομένου σου καὶ ἄσκυλτον τηρουντος τὴν κεφαλὴν καταμεμυ-
104쪽
ρισμενου σου παγάγγὶς σεαυτῶ τὰς ουτως ἀγρευομένας ἀγρευουσα γυναῖκας μηδε ἐπιτετηδευμέν σοι τη σθητι
χρήσst εἰς ἀπάτην μηδὲ ἀναζυρχας η κρηπῖδάς σου τοῖς ποσὶ κακοτεχνως πορρωνς, ἀλλὰ το της σεμνότητος καὶ τ της χρείας μονον, μηδε χρυσήλατον σφενδόνην τοῖς δακτυλοις 5
σου περ ρς, τι πάντα αὐτα ταιρισμου τεκμήρια πάρχει, περ παρὰ is προσῆκον πιτηδευων ου ποιήσεις δικαίως πιστω γάρ σοι οντι καὶ ἀνθρώπ του θεου -κεξεστί σοι τρέφειν τὰς τρίχας της κεφαλῆς καὶ ποιεῖν σισόην, ἐστι σπατάλιον η ἀπόχυμα, ῆ μεμερισμενην τη loρεῖν ουτε μην ἡκοποιεῖν ' διαξαίνειν τε καὶ πλάσσοντα ουλην διατιδεῖν λιαν ποιεῖν αυτήν. ἐπείπερ καὶ ὁ νόμος ἀπαγορευε φάσκων ἐν τω δευτερονομίλου ποιήσετε μῖν σισόην η ἀναξυρίδας Ἀρὴ δὲ ουδὲ γενείου τρίχα διαφθείρειν ii καὶ την μορφὴ ν του ἀνθρώπου παρὰ φυσιν ἐξαλλάσσειν id οὐκ ἀπομαδαρώσετε γάρ, φησὶν ὁ νόμος, τους πώγωνας υμῶν τομο γὰρ γυναιρὶν υπρεπες ὁ κτίσας ἐποίησε θεός,
ἀνδράσι δε ἀνάρμοστον ἐδικαίωσεν. υ δε αὐτα ποιῶν δι' ἀρέσκειαν, ἐναντιουμενος μνήμω, βδελυκτος γενήσsi παρὰ τω θεήτω κτίσαντί σε κατ' εἰκόνα αυτου. εὰν ουν uθέλης θεω ἀρεσκειν, ἀπόσχου πάντων ων μισε αυτις καὶ 4 μηδεν πρασσε των αυτ ἀπαρεσκόντων. -υ ἔση ' πωτώμενος - καὶ ἀλώμενος ἐν ταῖς υμαις, καιροεπόπτης των
105쪽
κακῶς ζώντων, ἀλλὰ li τεχν σου τω ἔργω σου προσεχων τὰ τω θεῶ φίλα ανα τε ποιεῖν καὶ τὰ Ἀριστο λόγια ἀναμιμνησκόμενος διηνεκῶς μελέτα λεγε γὰρ γραφη σοι τι ' - νόμω αυτολμελετήσεις μερας και νυκτός, περιπατων ἐν ἀγρω και ἐν οἴκω καθήμενος, καὶ κοιταζόμενος καὶ ἀνιστάμενος, να συνῆς ἐν ἀσιν. αλλ'
εἰ καὶ πλούσιος πάρχεις, χρείαν τέχνης προς- τρέφεσθαι Οὐκ ἔχων, βεμβὴς μη γίνου μηδε καιροπερίπατος, αλλ' εἴτε προσέρχ τοῖς πιστοὶ τε καὶ ὁμοδόξοις συμβάλλων τὰ tu ζωοποιὰ προσομίλει ρήματα l εἰ δὲ μη, καθεζόμενος ἔνδον 5
ἀναγίνωσκε τον νόμον, τὰς βασιλείους, τους προφήτας,
ψάλλε τους μνους , διέρχου ἐπιμελῶς τ ευαγγέλιον τοτούτων συμπλήρωμα. των ἐθνικῶν βιβλίων πάντων απέ- sχου ' τί γὰρ σοὶ καὶ ἀλλοτρίοις λύγοις ή νύμοις ψευδ la προφήταις α δ καὶ παρατρέπει της πίστεως τους λα- φρ ς. τί γὰρ σοὶ καὶ λείπει ἐν τω νόμω το θεοs, να
ἐπ' ἐκεῖνα τὰ ἐθνόμυθα ὁρμήσρς εἴτε γὰρ στορικὰ θέλεις
διέρχεσθαι, ἔχεις τὰς βασιλείους εἴτε σοφιστικὰ καὶ ποιημτικά, ἔχεις τους προφήτας, ὁ γώβ, τον παροιμιαστήν, 20 ἐν οἶς πάσης ποιήσεως καὶ σοφιστείας πλείονα ἀγχίνοιαν εὐρήσεις , τι κυρίου ' μόνου σοφοεθεο φθογγαί εἰσιν εἴτε ἀνατικῶν ὀρέγη, ἔχεις τους ψαλμούς εἴτε ἀρχαιορο- νίας, ἔχεις την γένεσιν εἴτε νομίμων καὶ παραγγελιῶν, τον ἔνδοξον κυρίου το θεο νόμον πάντων οὐ των ἀλ- 25 λοτρίων και διαβολικῶν ἰσχυρῶς ἀπόσχου. πλην καὶ δυνόμον ἀναγινώσκων τῶν ἐν αὐτω ἐπεισάκτων ἀπόσχου εἰ καὶ μη πάντων, ἀλλὰ τινῶν, ' της δευτερώσεως, μόνον δεπρος στορίαν ἀναγίνωσκε εἰς τὀ γινώσκειν σε καὶ δοξάζειν τι θεύν, ὁτι ἀπ τοιούτων καὶ τοσούτων σε ἐρρύσατο
106쪽
7 3 δεσμῶν ἔστω δε σοι προ φθαλμῶν γινωσκειν τί νόμος φυσικος καὶ τί τὰ ' τῆς δευτερώσεως τά τε ἐν ἐρήμωτοῖς μοσχοποιήσασι δοθέντα ἐπείσακτα νόμος γὰρ ἔστινα ἐλάλησε κύριος θεὸς προ του - λαὸν εἰδωλολατρη- σαι , τουτ' ἔστιν δεκάλογος α δε ἁμαρτήσασιν αυτοῖς 5 ἐπετέθη δεσμά, συ αυτ μὴ ἐπισπάση ὁ γὰρ σωτήρ ημῶν - δι τερον τι ηλθεν να ' πληρωσρ τὸν νόμου καὶ τους προφήτας καὶ τὰ δεσμὰ της δευτερώσεως των ἐπεισάκτων η παύση η μεταθῆ διὰ γὰρ τομο προσκαλούμενος μῆς ἔλεγεν εὐτε , πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ ε loφοντισμένοι, κἀγώ αναπαύσω μῆς. o ουν ἀναγνους τεινόμον, σύμφωνον - τω ευαγγελίω καὶ τοῖς προφήταις, ἀναγίνωσκε καὶ τὰς βασιλείους, οπως εἰδέναι ἔχοις ὁπόσοι δίκαιοι ἐγένοντο βασιλεῖς, καὶ ηυξήθησαν υπὸ τοsθε , καὶ ἐπαγγελία της αἰωνίου ζωῆς αὐτοῖς διέμεινε παρ' υτῶ, 15 3σοι δε βασιλεῖς ἐξεπόρνευσαν ἀπωθεos ἐν ποστασία αυ- τῶν συντόμως ἀπώλοντο, του θεο δικαιοκρισία καὶ της -το ζωῆς ἐστερήθησαν, ἀντὶ ναπαέσεως αἰωνίαν κέλασιν κληρωσάμενοι ταὐτα ουν ἀναγινώσκων, πολὐ- πίστει αυξηθεὶς προσοικοδομηθησρ χριστῶ ου σῶμα καὶ μέλος 20 τυγχάνεις περιπατων δε επιτ αγορὰ καὶ λούσασθαι βουλόμενος χρήσ βαλανείω ἀνδρείω, να μὴ διὰ το ἐπιδεικνύμναι ὁ σῶμα ἐν ἀσχημόνω ἀποκαλυψε γυναιξιν θεάσασθαι θέαν Ουχ αρμώζουσαν ἀνδράσιν συ παγιδευθῆς
107쪽
λάβης βρήχους τ εαυτο ψυχῆ μάθωμεν γὰρ τι λέγει ἐν τῆ σοφία ὁ γιος λόγος Υιέ, φύλασσε ἐμοὐς λόγους, τὰς
δὲ ἐμὰς ἐντολὰς κρύψον παρὰ σεαυτω. εἰπον την σοφίαν σὴν δελφὴν ιναι, την δε φρόνησιν γνωρίμην περιποίησαι σεαυτω, να σε τηρήσri απὸ γυναικὸς αλλοτρια καὶ πονηρῶς, ἐάν σε λόγοις τοῖς προς χάριν ἐμβάληται. απι γὰρ
θυρίδος οἴκου αυτῆς εἰς τὰς πλατείας παρακύπτουσα, να χρ των φρόνων τεκνων, νεανίαν ἐνδεῆ φρενῶν παραπορευέμενον ἐν γορῆ, ἐν διόδοις οἴκων αυτῆς, καὶ λα-l λο τα εν σκότει σπερινω, νίκα αν ' ησυχία νυκτερινὴ
καὶ γνοφώδης - χε γυνὴ συναντῆ αὐτω l εἶδος ἔχουσα,
πορνικόν ὐποιε νέων ἐξίπτασθαι καρδίας, ἀνεπτερωμένη δέ ἐστιν καὶ σωτος, ἐν οἴκω δε οὐχ συχάζουσιν οἱ πόδες αυτῆς χρόνον γάρ τινα ἔξω ρέμβεται, χρονον δε εν πλα- ωτείαις παρὰ ἀσαν γωνίαν ' ειτα ἐπιλαβομένη ἐφίλησεν αυτόν, ἀναιδεῖ δε προσώπω προσεῖπεν ει Θυσία εἰ νική μοι ἐστι σήμερον, ἀποδίδωμι τὰς εὐχάς μου. νεκεν τούτου ἐξῆλθον εἰς συνάντησίν σου, ποθοsσα ἰδεῖν, σὐν πρόσωπον εἴρηκά σε κηρίαις τέτακα την κλίνην μου, ἀμ- 20 πιτάποις δε ἔστρωκα τοῖς ἀπ' Αἰγύπτου. διέρραγκα τὴν κοίτην μου κρόκω, τον δε οἶκόν μου κιναμώμω ἐλθε καὶ ἀπολαύσωμεν φιλία εως ρθρου, εὐρο καὶ ἐγκυλισθωμεν ἔρωτι - καὶ τὰ ξῆς, οἷς ἐπιφέρει Ἀπεπλάνησε δὲ αυτὸν πολλῆ μιλία, βρόχοις τε τοῖς απ χειλέων ἐξώκειλεν --2 τόν ὁ δε ἐπηκολούθησεν υτὴ κεπφωθείς. καὶ πάλιν λέ
γει Μὴ προσεχε φαύλ γυναικί μέλι γὰρ ποστάζει απῶ
clam praeco id lingunt iux, cum equelitibus , t non interpungit l
108쪽
χειλέων γυναικὸς πόρνης ὐπρὸς καιρὸν λιπαίνει ὁ φάρυγγα, στερον μεντο πικρύτερον χολῆς ευρήσεις, καὶ κονημένον μῆλλον μαχαίρας διστόμου καὶ πάλιν Ἀλλὰ ἀποπήδησον, in ἐγχρονίσηὶς μηδε ἐπιστήσ5ς -- ωμα πρωαυτήν. πολλοὐς γαρ τρώσασα καταβεβληκεν, καὶ ἀναρίθμη 5 τοί εἰσιν ους πεφόνευκεν εἰ δε μή, φησί, μεταμεληθήση ἐπ' ἔσχάτων σου, νίκα αν κατατριβῶσι σάρκες σώματος σου. καὶ ἐρεῖς Πῶς ἐμίσησα παιδείαν καὶ λεγχου ἐξ κλινεν ἡ καρδία μου οὐκ κουον φωνῆς παιδεύοντός με
καὶ διδάσκοντός με, - παρέβαλον το ους μου. παρ' ὀλί- 0ro ἐγενόμην ἐν παντὶ κακω. ίνα δε μὴ δια πλειόνων παρεκτείνωμεν τὰς μαρτυρίας, καὶ εἰ τινα παρήκαμεν, οἱ σοφοί, αυτοῖς τα καλὰ ἐπιλέγοντες ἐκ των ἱερῶν γραφῶν, ἐπιστερεοειθε παραιτούμενοι πάντα τα φαsλα εἰς το οσίους
ὐεὐρεθῆναι μῆς ἐν ζω αἰωνίω παρὰ θεω. 4 δε γυνὴ - i5 τασσέσθω τε εαυτῆς ἀνδρί, τι κεφαλὴ τῆς γυναικὸς ὁ ἀνὴρ πάρχει, το δε ἀνδρὸς του πορευομένου ν δῶ
δικαιοσύνης κεφαλή ἐστιν Ἀριστός, τοί δε χριστοὶ κεφαλὴ λεπὶ πάντων θεὸς καὶ πατὴρ imos μετὰ Ουν τον παντοκράτορα θεον μῶν καὶ πατερα, το ' ἐνεστῶτος καὶ 20 του μέλλοντος αἰῶνος κύριον, πάσης τε πνοῆς καὶ δυνάμεως δημιουργόν, καὶ τω γαπημένον αυτο υμ τον κώ-
ρι- μῶν ησοὐ ' χριστόν, ω ἡ δόξα , φοβήθητί σου - ανδρα ἁ γύναι, καὶ ἐντράπηθι αυτόν, μόνω ἀρέσκουσα αὐτῶ, πάρχουσα εὐάρεστος ἐν ταῖς διακονίαις αὐ 25
του, να καὶ ἐπὶ σοὶ μακαρισθῆ ὁ ἀνὴρ διὰ τῆς σοφίας
ι fin virgillam anto ἐκ ponit , non interpungit clo ἐπιστερεου-
109쪽
10της λεγούσης δια ' Σολομωντος τάδε Γυναῖκα ἀνδρείαν τίς ευρήσει τιμιωτέρα δε ἔστιν λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη
θαρσεῖ ἐά αὐτ ἡ καρδία του ανδρος αὐτῆς. η τοιαύτη σκύλων οὐκ ἀπορήσει, ἐνεργεῖ γαρ τω ἀνδρὶ ἀγαθὰ κατὰ
πάντα τον βίον μυρευομένη ἔριον καὶ λίνον ἐποίησεν ευ- χρηστον ταω χερσὶν αὐτῆς. ἐγένετο, ναs εμπορευομενη μακρόθεν, συνάγουσα αὐτῶ τὀν βίον καὶ ἀνίσταται ἐκ νυκτῶν καὶ ἔδωκεν βρώματα τω οἴκω καὶ ἔργα ταῖς θεραπαίναις. θεωρήσασα γεώργιον ἐπρίατο, π δε καρπῶν is χειρῶν αυτῆς ἐφύτευσεν κτημα ἀναζωσαμένη ' την σφῶν αὐτης ηρεισεν τους εαυτῆς βραχίονας ' καὶ γεύσατο 3τι καλὸν et ἐργάζεσθαι καὶ οὐκ ἀποσβέννυται ὁ λύχνος αὐτης ολην την νέκτα τους πήχεις αὐτῆς ἐκτείνει εἰς τα χρησιμα, τὰς δε χεῖρας αὐτῆς ἐρείδει εἰς τρακτον χεῖρας l αὐτῆς διήνοιξε πειροι, καρπὁ δε ξέτεινε πτωχω. οὐ φροντίζει των ε οἴκω ὁ ἀνηρ αὐτῆς ' πάντες γαρ ι παρ' αὐτῆς εἰσιν ἐνδεδυμένοι δισσὰς στολὰς καὶ χλαίνας
εποίησε τω ἀνδρὶ αὐτῆς, ἐκ βύσσου καὶ πορφέρας ματα. περίβλεπτος δε γίνεται ἐν πύλαις ὁ ἀνηρ αὐτῆς,
re νίκα αν κάθηται εὐσυνεδρίω μετὰ των πρεσβυτέρων των κατ' οἶκον τῆς γῆς, σινδόνας ἐποίησεν καὶ ἀπέδοτο τοῖς Φοίνιξιν, περιζώματα δε τοῖς χαναναίοις. δόξαν καὶ ευ-
πρέπειαν ἐνεδύσατο, καὶ εὐφράνθη ἐν μέραις ἐσχάταις. τι στόμα αὐτῆς διήνοιξεν σοφῶς καὶ προσηκόντως, καὶ τά-
νίδας fles ἐποίησεν D 20 21 των κατ' Iκον- των κατοίκων y καὶ κατοίκων κ των κατοικούντων ici 2 της γῆς is irai σινδόνας
p. il l αὐτῆς ἐποίησε tra 22 φοίνιξι ci 2 eo , t 24 διήνοιξε t
110쪽
1lξιν ἐστείλατο, γλώσση αὐτῆς στεγναὶ ' διατριβαὶ οἴκωναυτῆς, σῖτα δὲ ὀκνηρὰ οὐκ ἔφαγεν. ὁ στόμα αυτῆς νοίξει σοφῶς καὶ ἐννόμως, θεσμοὶ δε ἐλεημοσύνης αὐτῆς ἐπὶ τῆς γλώσσης αὐτῆς. ἀνέστησαν τα τέκνα αυτῆς καὶ πλουτήσαντα νεσα αυτήν, καὶ ὁ ἀνὴρ αυτῆς ἐπηνεσεν αυτήν. πολλαὶ θυγατέρες ἐκτήσαντο πλομον, πολλαὶ ἐποίησαν δύναμιν si δε πέρκεισαι καὶ περῆρας πάσας ψευδεῖς ἀρέσκειαι καὶ μάταιον κάλλος γυναικις μὴ ἔστω ἐν σοί γυνὴ γαρ υσεβὴς ευλογεῖται, φόβον δὲ κυρίου αὐτη αἰνείτω. δότε αυτ απὸ καρπῶν χειλέων αὐτῆς καὶ αἰνείσθω io ἐν πύλαις ὁ ἀνήρ αυτῆς καὶ πάλιν Γυνὴ ανδρεία στέφαrως τω ἀνδρὶ αυτῆς. καὶ πάλιν Πολλαὶ γυναῖκες ὀκοδόμησαν οἶκον. μεμαθήκατε ὁποια ἐγκώμια γυνὴ σώφρων ' και Gλανδρος λαμβάνει ἀπωκυρίου os θεοs. εἰ πιστὴ καὶ ἀρε-
στῆ κυρίω βούλει εἶναι, ἁ γύναι, μὴ καλλωπίζου ἐπὶ τω i5 ἀρέσκειν σε ἀλλοτρίοις ἀνδράσιν, μηδε τα τῆς ταιριγμένης ἐμπλέγματα ἐνδυματα Ἀποδέσεις μιμου φορεῖν ἐπὶτω πάγεσθαί σε του εἰς τα τοιαμα παγιδευομένους. καὶ
γαρ εἰ- οὐκ ἐπὶ τ άμαρτάνειν ταsτα ποιεῖς τα μέση, ἐπὶ δε το μόνον καλλωπίζεσθαι, οὐδ' οὐτως ἐκφλξα την οδίκην εἰς in μετὰ ταλα, ἀναγκάσασα ἐπενεχθῆναί σοι τινὰ
εἰς τ ἐπιδυμῆσαί σου, καὶ μὴ αυτὴν φυλάξασα ἐπὶ τω μήτε σὲ ποπεσεῖν μαρτία μήτε μην τερους σκανδάλω. εἰ γαρ καὶ μαρτήσεις ἐνδ σα ἐαυτήν, και - ἐπλημμέλησας κἀκείνου ἔνοχος τῆς ψυχῆς ἐγένου εἶτα ἡμαρτήσασα 25 ἐφ ενί, σπερ ἀπογνομα εἰς απαξ ἐφ' τέρους ἐκτραπήσρπάλιν ἀπηλγηκυῖα, καθά φησιν ὁ θεῖος λύγος πιταν ἔλθρ ἀσεβης εἰς βάθος κακῶν, καταφρονεῖ ἐπέρχεται δὲ αὐτῶ